12.8.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 294/31

—

uwzględniając projekt decyzji Rady (09827/2014),

—

uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony (17901/2013) z dnia 27 czerwca 2014 r.,

—

uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 217 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a), ust. 7 i ust. 8 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0129/2014),

—

uwzględniając porozumienie w sprawie zawieszenia broni z dnia 12 sierpnia 2008 r., w którym rolę mediatora pełniła UE, a które podpisały Gruzja i Federacja Rosyjska, a także porozumienie wykonawcze z dnia 8 września 2008 r.,

—

uwzględniając wspólne oświadczenia przyjęte podczas szczytów Partnerstwa Wschodniego w Pradze dnia 7 maja 2009 r., w Warszawie dnia 30 września 2011 r. oraz w Wilnie dnia 28-29 listopada 2013 r.,

—

uwzględniając porozumienia w sprawie ułatwień wizowych i readmisji między UE a Gruzją, które weszły w życie dnia 1 marca 2011 r.,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 listopada 2011 r. zawierającą zalecenia Parlamentu Europejskiego dla Rady, Komisji oraz ESDZ w sprawie negocjacji dotyczących Układu o stowarzyszeniu między UE a Gruzją (1),

—

uwzględniając wspólny dokument roboczy swoich służb dotyczący realizacji europejskiej polityki sąsiedztwa w Gruzji – postępy w 2013 r. oraz zalecenia dotyczące potrzebnych działań (roczne sprawozdanie z postępów) z dnia 27 marca 2014 r.(SWD(2014)0072),

—

uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Instrument Sąsiedztwa (2),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 kwietnia 2014 r. w sprawie nacisków Rosji na kraje Partnerstwa Wschodniego, a w szczególności destabilizacji wschodniej Ukrainy (3),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie oceny i wyznaczenia priorytetów w stosunkach UE z państwami Partnerstwa Wschodniego (4),

—

uwzględniając sprawozdanie Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z dnia 5 września 2014 r. w sprawie funkcjonowania instytucji demokratycznych w Gruzji,

—

uwzględniając działalność Thomasa Hammarberga, specjalnego doradcy UE ds. reform konstytucyjnych i prawnych oraz praw człowieka w Gruzji, a także jego sprawozdanie i zalecenia z września 2013 r. pt. „Gruzja w okresie transformacji. Sprawozdanie dotyczące problematyki praw człowieka: kontekst, podjęte kroki i wyzwania na przyszłość” oraz sprawozdanie z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie misji monitorującej podjęte działania,

—

uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w dniu 16 kwietnia 2014 r. w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia Protokołu do Umowy o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Gruzją dotyczącej ogólnych zasad uczestnictwa Gruzji w programach unijnych (5),

—

uwzględniając program stowarzyszeniowy, który zastąpi plan działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa,

—

uwzględniając art. 49 Traktatu o Unii Europejskiej,

—

uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie projektu decyzji (6),

—

uwzględniając art. 99 ust. 1 akapit drugi Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz opinię Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0042/2014),

A.

mając na uwadze, że w Gruzji panuje powszechna narodowa i ponadpartyjna zgoda co do integracji z Zachodem, w tym z UE i NATO; mając na uwadze, że według niedawno przeprowadzonego badania Narodowego Demokratycznego Instytutu Spraw Międzynarodowych 69 % społeczeństwa gruzińskiego popiera podpisanie układu o stowarzyszeniu z Unią Europejską; mając na uwadze, że zgoda ta powinna utorować drogę do zakończenia obecnej polaryzacji krajobrazu politycznego i stworzyć konieczne warunki dla konstruktywnego dialogu między siłami większościowymi i mniejszościowymi;

B.

mając na uwadze, że wybory parlamentarne w 2012 r. i wybory prezydenckie w 2013 r. w Gruzji przeprowadzono sprawnie i zgodnie z europejskimi standardami; mając na uwadze, że po tych wyborach po raz pierwszy w najnowszej historii Gruzji nastąpiło pokojowe i demokratyczne przekazanie władzy, co może być przykładem dla całego regionu;

C.

mając na uwadze, że Europa powinna okazać solidarność z krajami, które odzyskały niepodległość po upadku Związku Radzieckiego, oraz wyrazić swoje poparcie dla ich suwerenności;

D.

mając na uwadze, że Rosja nadal okupuje gruzińskie regiony: Abchazję i Region Cchinwali/Osetię Południową, łamiąc podstawowe normy i zasady prawa międzynarodowego; mając na uwadze, że na terenach znajdujących się pod faktyczną kontrolą sił okupacyjnych, które ponoszą odpowiedzialność za naruszanie praw człowieka na tych obszarach, w tym również prawa do swobodnego przepływu, kontaktów międzyludzkich i kształcenia w języku ojczystym, dochodziło do czystek etnicznych i wymuszonych zmian demograficznych;

E.

mając na uwadze, że od czasu Rewolucji Róż Gruzja poczyniła istotne postępy w dziedzinie reform i zacieśnienia stosunków z UE; mając na uwadze, że dzięki postępom w dziedzinie reform wspierających prawa człowieka i demokrację Gruzja skorzystała z dodatkowych środków finansowych przydzielonych jej w ramach programu na rzecz integracji i współpracy w ramach Partnerstwa Wschodniego; mając na uwadze, że podpisanie układu o stowarzyszeniu stanowi także wyraźną oznakę uznania tych postępów, a także uznania ambicji Gruzji i jej zobowiązania do podążania kursem integracji europejskiej;

F.

mając na uwadze, że dnia 27 czerwca 2014 r. przy okazji posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli nastąpiło podpisanie układów o stowarzyszeniu między Unią Europejską a Gruzją, Republiką Mołdawii i Ukrainą; mając na uwadze, że ratyfikacja układu o stowarzyszeniu z Gruzją przez Parlament Europejski, po ratyfikacji układów z Republiką Mołdawii i Ukrainą, stanowi zwieńczenie całego procesu i jednocześnie otwiera nowy rozdział, jeśli chodzi o chęć i determinację tych państw, aby zbliżyć się do Unii Europejskiej;

G.

mając na uwadze, że w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa Partnerstwo Wschodnie stworzyło ważne ramy polityczne dla pogłębienia stosunków, przyspieszenia stowarzyszenia na poziomie politycznym oraz dalszej integracji gospodarczej między UE a Gruzją, powiązanych silnymi więzami geograficznymi, historycznymi i kulturowymi, poprzez wspieranie reform politycznych i społeczno-gospodarczych oraz ułatwianie zbliżania się do UE;

H.

mając na uwadze, że ramy regionalne, w tym Zgromadzenie Parlamentarne Euronest i unijna synergia czarnomorska, stanowią dodatkowe forum wymiany doświadczeń, informacji i najlepszych praktyk w dziedzinie realizacji programu stowarzyszeniowego;

I.

mając na uwadze, że UE podkreśla prawo Gruzji do przystąpienia do dowolnej organizacji międzynarodowej lub dowolnego sojuszu międzynarodowego z jednoczesnym poszanowaniem prawa międzynarodowego oraz potwierdza silną wiarę w zasadę głoszącą, że żadne państwo trzecie nie ma prawa weta wobec suwerennej decyzji innego państwa w takich sprawach;

J.

mając na uwadze, że Parlament w pełni popiera liberalizację reżimu wizowego wobec Gruzji jako bezpośredni sygnał zacieśnienia stosunków między UE a Gruzją przynoszący konkretne korzyści społeczeństwu;

K.

mając na uwadze, że zawarcie układu nie jest celem samym w sobie, lecz częścią szerszego procesu włączania tego kraju w główny nurt europejski pod względem prawnym, gospodarczym, politycznym i społecznym, a wobec tego wdrożenie tego układu ma kluczowe znaczenie;

L.

mając na uwadze, że układ o stowarzyszeniu UE-Gruzja – zwłaszcza rozdział dotyczący handlu, wynegocjowany w ramach Partnerstwa Wschodniego w latach 2012–2013 – jest m.in. jedną z najambitniejszych umów o wolnym handlu, jakie UE kiedykolwiek wynegocjowała z państwem trzecim;

M.

mając na uwadze, że utworzenie pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu (DCFTA) między UE a Gruzją jest jedną z najbardziej znaczących wzajemnych korzyści płynących z tego układu; mając na uwadze bezdyskusyjne znaczenie handlu dla wzrostu, zatrudnienia, dobrobytu i stabilności;

N.

mając na uwadze, że ustanawiając DCFTA z UE, Gruzja – w celu zwiększenia swojego dostępu do rynku UE – będzie musiała podjąć wiążące zobowiązania dotyczące dostosowania przepisów i standardów, tak aby respektować wspólne normy i wartości;

O.

mając na uwadze, że UE skorzysta na łatwiejszych przepływach handlowych i lepszych warunkach inwestycyjnych w Gruzji;

P.

mając na uwadze, ze DCFTA zawiera szereg przepisów mających na celu zreformowanie gruzińskich przepisów handlowych i polityki w zakresie handlu, zgodnie z dorobkiem prawnym UE i na jego podstawie, co doprowadzi do modernizacji gospodarki tego kraju oraz poprawi warunki prowadzenia działalności gospodarczej i uczyni je bardziej przewidywalnymi, również dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP);

Q.

mając na uwadze, że przyznając Gruzji preferencje taryfowe w ramach GSP+, UE zapewniła gospodarce gruzińskiej znaczne korzyści;

R.

mając na uwadze, że tymczasowe stosowanie układu o stowarzyszeniu, począwszy od dnia 1 września 2014 r., przyczynia się do szybszej realizacji programu stowarzyszeniowego;

S.

mając na uwadze, że aktywne zaangażowanie Gruzji oraz zobowiązanie do przestrzegania wspólnych wartości i zasad, w tym wolności, równości, demokracji, pluralizmu, praworządności, dobrego zarządzania oraz poszanowania praw człowieka, inspirowane wspólną wizją niepowtarzalnej wartości każdej osoby, są konieczne dla kontynuacji procesu i pomyślnego wdrożenia układu oraz zadbania o to, by miał on trwały wpływ na rozwój tego kraju;

T.

mając na uwadze, że silniejsze związki polityczne i gospodarcze zaowocują zwiększeniem stabilizacji, bezpieczeństwa i dobrobytu na całym kontynencie europejskim; mając na uwadze, że silniejsze związki z UE nie powinny wykluczać ani przerywać tradycyjnych, historycznych, politycznych i gospodarczych związków Gruzji z innymi państwami w regionie, lecz wręcz przeciwnie – powinny stwarzać warunki pozwalające temu państwu na pełne wykorzystanie całego jego potencjału;

U.

mając na uwadze, że Gruzja stanowi istotny element łańcucha dostaw na wspólnym rynku energii, za pomocą którego przesyłane są zasoby energetyczne z regionu Morza Kaspijskiego do UE;

1.

z ogromnym zadowoleniem przyjmuje podpisanie układu o stowarzyszeniu, jako że jest to istotny krok naprzód w stosunkach UE-Gruzja i wypełnienie zobowiązania do podążania drogą stowarzyszenia politycznego i integracji gospodarczej; wyraża zadowolenie z pomocy finansowej przyznanej Gruzji w 2014 r. w myśl zasady „więcej funduszy na więcej reform”; podkreśla, że ostatecznym celem nie jest ratyfikacja układu, lecz jego pełne i jak najszybsze wdrożenie;

2.

z zadowoleniem przyjmuje szybką i jednomyślną ratyfikację układu przez parlament Gruzji i wzywa państwa członkowskie do równie szybkiej ratyfikacji;

3.

zwraca uwagę, że zgodnie z art. 49 TUE Gruzja, podobnie jak każde inne państwo europejskie, ma możliwość integracji z UE i może starać się o przystąpienie do niej pod warunkiem przestrzegania zasad demokracji, poszanowania podstawowych wolności oraz praw człowieka i praw mniejszości, a także zapewnienia praworządności;

4.

podkreśla, że układ obejmuje całe międzynarodowo uznane terytorium Gruzji, powinien przynieść korzyści całemu społeczeństwu oraz że stanowi on ramy dla zrównoważonego rozwoju i demokracji w Gruzji;

5.

wzywa Gruzję do dopilnowania, by reformy były ugruntowane i głęboko zakorzenione w ramach instytucjonalnych w celu zbudowania społeczeństwa opartego o pluralizm, niedyskryminację, tolerancję, sprawiedliwość oraz równość kobiet i mężczyzn;

6.

podkreśla w tym kontekście znaczenie konstruktywnego dialogu ponadpartyjnego dla przyjęcia podstawowych reform i zobowiązań wynikających z układu o stowarzyszeniu w duchu opartego na konsensusie wyboru europejskiego; wzywa gruzińskie siły polityczne, aby unikały podejścia „zwycięzca bierze wszystko”, które charakteryzowało poprzednie rządy, w celu zakończenia długotrwałej polaryzacji społeczeństwa gruzińskiego;

7.

z zadowoleniem przyjmuje program stowarzyszeniowy, który stwarza praktyczne ramy umożliwiające osiągnięcie nadrzędnych celów układu i powinien stanowić ramy przewodnie stosunków UE-Gruzja;

8.

podkreśla, że zarówno Gruzja, jak i UE powinny być zaangażowane w realizację programu stowarzyszeniowego, oraz że określone w nim cele powinny otrzymać odpowiednie wsparcie techniczne i finansowe, tak aby Gruzja miała możliwość kontynuowania reform demokratycznych i gospodarczych; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by koordynowały udzielane wsparcie oraz by traktowały priorytety programu stowarzyszeniowego jako wytyczne podczas planowania wsparcia finansowego dla Gruzji;

9.

wzywa strony do określenia potrzeb w dziedzinie szkoleń, aby Gruzja była w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań wynikających z układu i programu stowarzyszeniowego;

10.

potwierdza swoje poparcie dla suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji oraz wzywa do dopilnowania, by układ był stosowany, a płynące z niego korzyści były odczuwalne na całym międzynarodowo uznanym terytorium Gruzji; w związku z tym wzywa UE, by w dalszym ciągu aktywnie angażowała się w rozwiązanie konfliktu za pośrednictwem Specjalnego Przedstawiciela UE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji, przez współprzewodnictwo w rozmowach genewskich oraz za pośrednictwem Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej (EUMM) w Gruzji; zachęca do podjęcia bardziej zdecydowanych starań na rzecz zmiany restrykcyjnych aspektów ustawy o terytoriach okupowanych w celu osiągnięcia jak największych korzyści z układu o stowarzyszeniu oraz DCFTA;

11.

wzywa Rosję, aby w pełni szanowała suwerenność i integralność terytorialną Gruzji oraz nienaruszalność jej międzynarodowo uznanych granic, a także zaprzestała uznawania odrębności Abchazji i Regionu Cchinwali/Osetii Południowej, zaprzestała okupacji tych terytoriów oraz odwzajemniła zobowiązanie Gruzji do niestosowania siły; w związku z tym potępia zawarcie układu o sojuszu i partnerstwie strategicznym między okupowanym terytorium Abchazji a Rosją; uważa to za krok Rosji w kierunku pełnej aneksji Abchazji; wyraża ponadto zaniepokojenie możliwością zawarcia podobnego „układu” również z okupowanym terytorium Regionu Cchinwali (Osetia Południowa); w związku z tym wzywa Federację Rosyjską do odwołania tego „układu” i wypełnienia obowiązków, jakie spoczywają na niej na mocy porozumienia o zawieszeniu broni z dnia 12 sierpnia 2008 r.;

12.

z zadowoleniem przyjmuje ostatnie reformy władz gruzińskich, które mają na celu zwiększenie stabilności, niezależności i skuteczności instytucji odpowiedzialnych za gwarantowanie demokracji (zwłaszcza instytucji wymiaru sprawiedliwości), praworządności i dobrego zarządzania oraz znaczenie konsolidacji systemu ochrony praw człowieka i podstawowych wolności; ponownie podkreśla znaczenie zapewnienia rozdziału wszystkich trzech rodzajów władzy; apeluje o skuteczne wykorzystanie mechanizmów kontroli i równowagi łącznie z mechanizmami nadzoru;

13.

odnotowuje starania władz gruzińskich w obszarze reform demokratycznych, w tym przeprowadzenie reformy sądownictwa, a także konieczność rzetelnego i pełnego zbadania wszelkich domniemanych naruszeń praw człowieka; powtarza, że reforma sektora wymiaru sprawiedliwości w Gruzji jest nadal priorytetem zarówno dla Gruzji, jak i dla Unii Europejskiej; uznaje podstawową zasadę równości wobec prawa oraz gwarancję praw procesowych; podkreśla potrzebę stworzenia rejestru wykonania postępowań i wyroków skazujących, który umożliwiłby ocenę postępów; wzywa do ujednolicenia orzecznictwa w celu zapewnienia przewidywalności systemu sądowego i zaufania opinii publicznej; przypomina, że nadal należy skutecznie realizować strategię reform sektora wymiaru sprawiedliwości;

14.

podkreśla, że wszelkie postępowania sądowe muszą być przejrzyste, proporcjonalne i wolne od motywacji politycznej, a także zgodne z zasadami rzetelnego dochodzenia i procesu sądowego oraz prowadzone z pełnym poszanowaniem zasad sprawiedliwego procesu, zgodnie z postanowieniami europejskiej konwencji praw człowieka; jest nadal zaniepokojony brakiem odpowiedzialności prokuratury i niejasnymi kryteriami powoływania prokuratorów i śledczych; przypomina, że przy obsadzaniu takich stanowisk konieczne jest kierowanie się kryteriami prawości i profesjonalizmu;

15.

zwraca uwagę na konieczność podejmowania przez władze gruzińskie działań na rzecz pojednania narodowego; jest zaniepokojony, że liczni urzędnicy, którzy pełnili obowiązki za kadencji poprzedniego rządu, i niektórzy członkowie obecnej opozycji zostali oskarżeni o przestępstwa i osadzeni w więzieniu lub areszcie tymczasowym; wyraża również zaniepokojenie z powodu ewentualnego wykorzystywania systemu sądowego do walki z przeciwnikami politycznymi, co osłabia europejskie dążenia Gruzji i umniejsza wysiłki władz gruzińskich w dziedzinie reform demokratycznych; przypomina, że istnienie wartościowej opozycji politycznej ma ogromne znaczenie dla stworzenia zrównoważonego i dojrzałego systemu politycznego, do którego dąży Gruzja;

16.

przyznaje, że oskarżenia dotyczące przypadków tzw. „wybiórczej sprawiedliwości” wywarły negatywny wpływ; wzywa władze gruzińskie, by unikały instrumentalnego wykorzystywania sądownictwa jako narzędzia odwetu politycznego; wzywa wszystkie siły polityczne w Gruzji do jak najlepszego zadbania o to, by uniknąć oskarżeń w przyszłości, oraz prowadzenia jednocześnie poważnej walki w celu likwidacji korupcji i praktyki nadużywania funkcji publicznej;

17.

z zadowoleniem przyjmuje „Sprawozdanie w sprawie monitorowania procesów w Gruzji” opublikowane przez Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (OBWE/BIDPC) w dniu 9 grudnia 2014 r. i wzywa rząd gruziński do podjęcia poważnych starań w celu usunięcia niedociągnięć zidentyfikowanych w tym sprawozdaniu;

18.

z zadowoleniem przyjmuje działalność specjalnego doradcy UE Thomasa Hammarberga oraz jego sprawozdanie pt. „Gruzja w okresie transformacji”, a także sprawozdanie z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie misji monitorującej podjęte działania; wzywa gruzińskie władze do pełnego wdrożenia zaleceń zawartych w obu tych sprawozdaniach;

19.

podkreśla, że misja obserwacji wyborów OBWE/BIDPC uznała wybory prezydenckie w październiku 2013 r. za w dużej mierze pozytywne i najlepsze w historii Gruzji od czasu odzyskania niepodległości, dzięki obiecującym krokom podjętym podczas wyborów parlamentarnych w 2012 r.; w tym względzie zwraca uwagę na udział delegacji obserwacji wyborów Parlamentu;

20.

zachęca Unię Europejską do stworzenia synergii między różnymi możliwościami wsparcia oferowanymi przez Europejski Fundusz na rzecz Demokracji, Europejski Instrument na Rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka, Instrument na Rzecz Stabilności oraz Instrument na rzecz Społeczeństwa Obywatelskiego w celu usprawnienia procesu demokratycznego w Gruzji;

21.

wzywa władze gruzińskie, by kontynuowały walkę z przestępczością zorganizowaną, korupcją, nadużyciami finansowymi i praniem pieniędzy na wszystkich szczeblach i we wszystkich dziedzinach życia, a także by utworzyły w pełni funkcjonujące, niezależne sądownictwo z właściwą obsadą personalną, między innymi z myślą o zwiększeniu publicznego zaufania do wymiaru sprawiedliwości oraz obronie legalnego obrotu gospodarczego; podkreśla ponadto znaczenie odpolitycznienia administracji publicznej w celu zwiększenia jej efektywności i uwolnienia jej od wpływów politycznych;

22.

docenia determinację i osiągnięcia Gruzji w budowie wolnego społeczeństwa opartego na zasadach rządów prawa, demokracji i pluralizmu społecznego; zwraca uwagę na silne poparcie społeczeństwa gruzińskiego dla tego procesu; podkreśla znaczenie przepisów antydyskryminacyjnych dla zapewnienia równych praw i ochrony wszystkich mniejszości, zwłaszcza mniejszości etnicznych, religijnych i LGBT; z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie ustawy antydyskryminacyjnej przez gruziński parlament i wzywa do jej pełnego przestrzegania i wdrożenia zgodnie z literą i duchem prawodawstwa UE oraz Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej; zauważa, że jest to istotny krok w procesie liberalizacji reżimu wizowego; zachęca władze gruzińskie do przeprowadzenia kampanii informacyjnych na ten temat;

23.

dostrzega działania, jakie podjęła Gruzja w celu zwalczania islamofobii i homofobii zgodnie z jej międzynarodowymi zobowiązaniami; podkreśla jednak potrzebę skutecznego wymierzenia sprawiedliwości sprawcom brutalnych aktów islamofobii i homofobii;

24.

z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez władze Gruzji przy wdrażaniu porozumień w sprawie ułatwień wizowych i readmisji; z zadowoleniem przyjmuje także znaczne postępy w dialogu na temat wiz; popiera wprowadzenie w odpowiednim czasie ruchu bezwizowego dla Gruzji po spełnieniu wszystkich warunków, będącego konkretnym pozytywnym osiągnięciem przynoszącym korzyści obywatelom Gruzji;

25.

wzywa rząd gruziński, by stworzył warunki korzystne dla wolnych mediów, które wspierałyby swobodę wypowiedzi i pluralizm mediów, oraz by umożliwił mediom niezależne i obiektywne przekazywanie informacji, bez nacisków politycznych i ekonomicznych; w tym kontekście apeluje o pełne wdrożenie ustawy o przejrzystości struktury własności mediów;

26.

zachęca rząd do czynienia dalszych postępów w dziedzinie praworządności i dostępu do wymiaru sprawiedliwości poprzez przyjęcie nowego kodeksu sprawiedliwości dla nieletnich zgodnie z normami międzynarodowymi, aby promować dostęp wszystkich dzieci do wymiaru sprawiedliwości; podkreśla potrzebę pilnych reform systemu zabezpieczenia społecznego w celu zmniejszenia narastających nierówności społecznych, które dotykają zwłaszcza dzieci, czego odzwierciedleniem jest coraz wyższy odsetek dzieci żyjących poniżej krajowej granicy ubóstwa (27 % w 2013 r. w porównaniu z 25 % w 2011 r.) oraz odsetek dzieci żyjących w skrajnym ubóstwie (6 % w porównaniu z 3,9 % ogółu ludności) i utrzymujących się za mniej niż 1,25 USD dziennie;

27.

z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie nowego kodeksu pracy i podkreśla konieczność jego wdrożenia oraz dalszego podnoszenia standardów pracy i pogłębienia dialogu społecznego, tak aby przestrzegać praw pracowniczych i norm pracy ustanowionych przez Międzynarodową Organizację Pracy;

28.

wyraża uznanie dla determinacji Gruzji w dalszym zacieśnianiu więzów gospodarczych z UE poprzez podejmowanie głębokich i trudnych reform gospodarczych;

29.

gratuluje Gruzji tego, że zdołała oprzeć się presji z zewnątrz, m.in. ze strony Rosji, i skierować swój eksport na nowe rynki, a także zachęca Gruzję do podążania tą drogą również w przyszłości; potępia politykę presji gospodarczej prowadzoną przez Rosję w stosunku do Gruzji przed podpisaniem DCFTA w czerwcu 2014 r. oraz po jej podpisaniu;

30.

zdecydowanie uważa, że DCFTA wywrze długofalowy korzystny wpływ na gospodarkę Gruzji, a tym samym przyczyni się do poprawy jakości życia jej obywateli;

31.

z zadowoleniem odnotowuje ratyfikację układu przez parlament Gruzji w dniu 18 lipca 2014 r., czego efektem jest tymczasowe stosowanie DCFTA od dnia 1 września 2014 r.;

32.

wzywa parlamenty państw członkowskich do jak najszybszego ratyfikowania układu o stowarzyszeniu, w tym również DCFTA, tak aby wszystkie postanowienia gospodarcze i handlowe układu mogły bez zwłoki w pełni wejść w życie;

33.

podkreśla fakt, że powodzenie DCFTA będzie zależało od gruntownego wdrożenia przez obie strony zobowiązań określonych w układzie; w związku z tym wzywa UE, aby zapewniła Gruzji wszelką niezbędną pomoc, w tym również w celu obniżenia krótkoterminowych kosztów ponoszonych przez Gruzję; zwraca się do państw członkowskich o dzielenie się z Gruzją swoją wiedzą fachową w dziedzinie reform gospodarczych i zbliżania gospodarczego;

34.

uważa, że kontrola parlamentarna jest podstawowym warunkiem demokratycznego wsparcia polityki UE; wzywa w związku z tym Komisję, aby ułatwiła regularne, szczegółowe i terminowe monitorowanie wdrażania DCFTA przez Parlament Europejski;

35.

wzywa Komisję do ścisłego monitorowania wdrażania DCFTA w celu zapobieżenia dumpingowi socjalnemu i ekologicznemu, zwłaszcza w okresie przejściowym w niektórych sektorach;

36.

wzywa Komisję do szerszego świadczenia pomocy i oferowania wiedzy fachowej organizacjom społeczeństwa obywatelskiego w Gruzji, aby umożliwić im wewnętrzne monitorowanie reform i wywiązywania się przez rząd z podjętych reform i zobowiązań – zwłaszcza w ramach układu i programu stowarzyszeniowego – oraz rozliczanie go z ich realizacji;

37.

wzywa rząd gruziński do współpracy z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i organizacjami pozarządowymi za pomocą spójnego dialogu;

38.

z zadowoleniem przyjmuje czynny udział Gruzji w operacjach zarządzania kryzysowego w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE oraz wzywa Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do zaproszenia Gruzji do udziału w odpowiednich ćwiczeniach i szkoleniach;

39.

podkreśla kluczową rolę Specjalnego Przedstawiciela UE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji oraz EUMM dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności na obszarach sąsiadujących z regionami Abchazji i Osetii Południowej i wzywa do przedłużenia mandatu tej misji na okres po 2016 r.; ponadto wzywa UE do zagwarantowania tej misji odpowiedniego budżetu umożliwiającego jej wykonywanie mandatu;

40.

w związku z tym ubolewa nad brakiem istotnych postępów w rozmowach genewskich pomimo wysiłków podejmowanych przez władze gruzińskie w celu konstruktywnej współpracy z myślą o rozwiązaniu wszystkich problemów w zakresie bezpieczeństwa i problemów humanitarnych na obszarach objętych konfliktem; apeluje, by UE odgrywała skuteczniejszą rolę w tym procesie; potępia proces budowania płotu granicznego (tzw. borderyzacji) wzdłuż granicy administracyjnej Abchazji i Regionu Cchinwali/Osetii Południowej, który doprowadził do rozszerzenia okupowanych terytoriów na niekorzyść Gruzji, ma tragiczne skutki humanitarne dla lokalnej ludności oraz utrudnia budowanie zaufania;

41.

wspiera pozytywne działania rządu gruzińskiego mające na celu poprawę stosunków z Rosją; wzywa Rosję będącą ważnym podmiotem w tym regionie do konstruktywnego zaangażowania się w znalezienie pokojowego rozwiązania powyższych konfliktów, a zwłaszcza w rozmowy genewskie, których uczestnicy mają za zadanie monitorowanie wykonania porozumienia w sprawie zawieszenia broni z dnia 12 sierpnia 2008 r. między Rosją a Gruzją; jest zdania, że obie strony muszą w pełni przestrzegać wszystkich postanowień porozumienia w sprawie zawieszenia broni, w tym zwłaszcza zobowiązania Rosji do wycofania wszystkich jej sił wojskowych i zagwarantowania EUMM pełnego i nieograniczonego dostępu do separatystycznych terytoriów Abchazji i Regionu Cchinwali/Osetii Południowej; podkreśla konieczność bezpiecznego i godnego powrotu uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych (IDP) do miejsc ich stałego zamieszkania;

42.

podkreśla znaczenie pogłębienia kontaktów międzyludzkich na wszystkich szczeblach na obszarach objętych konfliktem w celu stworzenia niezbędnych warunków sprzyjających stałemu dialogowi oraz dalszego wspierania budowania zaufania z myślą o intensyfikacji procesu pokojowego i pojednaniu stron;

43.

ponownie wyraża przekonanie, że proces stowarzyszeniowy nie stanowi zagrożenia dla interesów politycznych i gospodarczych Rosji, i ubolewa nad tym, że przywódcy rosyjscy w ten sposób go traktują; zauważa, że każde państwo ma pełne prawo do podejmowania własnych decyzji politycznych, jednak celem zaangażowania UE w stosunki z partnerami wschodnimi jest upowszechnianie dobrobytu i umacnianie stabilności politycznej i społecznej, na czym skorzystają wszystkie kraje w regionie;

44.

zaznacza, że wejście w życie układu o stowarzyszeniu między UE a Gruzją, możliwe włączenie Armenii do unii celnej oraz fakt, że Azerbejdżan pozostaje poza głównymi blokami gospodarczymi, w tym WTO, mogłoby zakłócić tradycyjne stosunki gospodarcze w regionie; całkowicie popiera stopniowe różnicowanie w ramach Partnerstwa Wschodniego w celu dostosowania się do różnych poziomów ambicji i zdolności partnerów, uważa jednak, że dla UE zasadnicze znaczenie ma podejście regionalne, umożliwiające jej skuteczne przyczynienie się do zapewnienia stabilności i rozwoju gospodarczego Zakaukazia; wzywa zatem Komisję, by wspierała kraje tego regionu w rozwiązywaniu ewentualnych problemów, które mogą wyniknąć z takiej sytuacji, oraz by pomogła Gruzji w podjęciu nowych wysiłków na rzecz wspierania nowych form współpracy na Zakaukaziu;

45.

zwraca uwagę na kluczową rolę Gruzji, jeśli chodzi o rozwój korytarza południowego i przebieg rurociągów ropy i gazu, która może mieć strategiczne znaczenie dla europejskiego bezpieczeństwa energetycznego; wzywa w związku z tym do pełnego przestrzegania norm środowiskowych UE przy budowie infrastruktury energetycznej; ponadto podkreśla znaczenie dywersyfikacji źródeł energii, co dotyczy w szczególności odnawialnych źródeł energii, oraz zgodności z unijnymi strategiami i celami w zakresie zmiany klimatu;

46.

wzywa Komisję, by wspierała i ściśle monitorowała władze gruzińskie w realizacji ich programu inwestycji w budowę, odnowę i odbudowę elektrowni wodnych, nakłaniając je do pełnego przestrzegania standardów i norm UE, zwłaszcza w zakresie oceny oddziaływania większych elektrowni na środowisko;

47.

podkreśla, że współpraca Parlamentu Europejskiego z parlamentem gruzińskim ma istotne znaczenie, ponieważ pozwala na monitorowanie wdrażania układu i programu stowarzyszeniowego; jest zdania, że wejście w życie układu o stowarzyszeniu oraz stworzenie nowych instytucjonalnych ram współpracy, obejmujących Radę Stowarzyszenia, wymaga analogicznego zacieśnienia współpracy na szczeblu parlamentarnym; w związku z tym uważa, że należy powołać parlamentarny komitet stowarzyszenia UE-Gruzja, biorąc pod uwagę różny zakres stosunków z Armenią i Azerbejdżanem;

48.

wzywa Gruzję do przedstawienia społeczeństwu gruzińskiemu, w tym ludności na terytoriach Abchazji i Osetii Południowej, kompleksowych informacji dotyczących Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, we współpracy ze Specjalnym Przedstawicielem UE w Regionie Kaukazu Południowego i ds. Kryzysu w Gruzji oraz EUMM;

49.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Gruzji.