EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52013SC0275
COMMISSION STAFF WORKING DOCUMENT EXECUTIVE SUMMARY OF THE IMPACT ASSESSMENT Accompanying the document Proposal for a Council Regulation on the establishment of the European Public Prosecutor's Office
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW towarzyszący dokumentowi Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW towarzyszący dokumentowi Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej
/* SWD/2013/0275 final */
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW towarzyszący dokumentowi Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej /* SWD/2013/0275 final */
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW towarzyszący dokumentowi Wniosek dotyczący
rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury
Europejskiej 1.
Opis
problemu 1.1.
Ograniczenia istniejących środków Prawo jest często egzekwowane w sposób
niedostateczny lub niesprawny ze względu na brak europejskiej struktury
egzekwowania prawa, brak ciągłości działań w zakresie
egzekwowania prawa oraz brak podstawowej wspólnej polityki europejskiej w zakresie
ścigania przestępstw. Chociaż przestępstwa przeciwko
interesom finansowym UE są przestępstwami o wymiarze prawdziwie
europejskim, obecne ramy instytucjonalne i prawne cierpią na skutek rozdrobnienia
systemu egzekwowania prawa opartego niemalże wyłącznie na reakcjach
krajowych. Ponadto, o ile Eurojust i Europol mogą
wspierać i faktycznie wspierają państwa członkowskie w prowadzeniu
takich spraw, o tyle żadna z tych organizacji nie może rozwiązać
wszystkich zidentyfikowanych problemów, w szczególności ze względu na
fakt, że nie mogą one kierować krajowymi dochodzeniami i
postępowaniami karnymi. Mimo że OLAF odgrywa kluczową rolę
na poziomie UE w zwalczaniu nadużyć finansowych i
nieprawidłowości, posiada ograniczone możliwości,
jeżeli chodzi o dochodzenia administracyjne i przedstawianie wyników
organom krajowym, które mogą zdecydować o niepodejmowaniu
żadnych działań następczych na drodze karnej. Istniejące i planowane środki,
obejmujące strategię Komisji w zakresie
zwalczania nadużyć finansowych i reformy Eurojustu, Europolu i OLAF,
są niewystarczające, aby rozwiązać te problemy, nawet w
przypadku maksymalnego wykorzystania wszystkich możliwości
oferowanych przez Traktat. 1.2.
Niskie poziomy dochodzenia, ścigania i
odstraszania Ściganie przestępstw przeciwko
budżetowi UE jest powszechnie uważane przez organy w wielu
państwach członkowskich za kwestię o drugorzędnym znaczeniu.
Ponieważ nie istnieje żaden organ unijny zajmujący się
dochodzeniem i ściganiem przestępstw transgranicznych przeciwko
interesom finansowym UE, działania krajowych organów ścigania pozostają
rozdrobnione. Obecne poziomy wymiany informacji i
koordynacji na szczeblu krajowym i europejskim są niewystarczające,
aby zapewnić skuteczne ściganie przestępstw przeciwko interesom
finansowym UE. Utrudnienia w zakresie koordynacji, współpracy i wymiany informacji
pojawiają się na różnych szczeblach i między różnymi
organami i stanowią główną przeszkodę w skutecznym
dochodzeniu i ściganiu przestępstw przeciwko interesom finansowym UE. Zaledwie bardzo
niewielką część całkowitej kwoty nadużyć
(mniej niż 10 %) udaje się odzyskać od przestępców. Efekt
odstraszający wynikający z obecnego systemu egzekwowania prawa jest zatem
niewystarczający. Nie istnieje żaden organ centralny,
który może usunąć te przeszkody i zapewnić
ciągłość w procesie dochodzenia i ścigania
przestępstw. 2.
Prawo do
działania, zasada pomocniczości i prawa podstawowe 2.1.
Podstawa prawna Artykuł 86 TFUE stanowi, że Prokuratura Europejska musi
zwalczać przestępstwa przeciwko interesom finansowym UE, musi
zostać ustanowiona „w oparciu o Eurojust” i jest odpowiedzialna za
dochodzenie, ściganie i stawianie przed sądem sprawców tych
przestępstw. W art. 86 TFUE określa się również
specjalną procedurę ustawodawczą na potrzeby ustanowienia
Prokuratury Europejskiej: Rada musi podjąć decyzję w tej sprawie
jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego. 2.2.
Pomocniczość i
konieczność podjęcia działań na szczeblu UE Organy dochodzeniowe i organy ścigania
państw członkowskich nie są obecnie w stanie
osiągnąć jednakowego poziomu ochrony i egzekwowania prawa. Ponieważ
UE jest najlepiej przygotowana do ochrony swoich
własnych interesów finansowych,
uwzględniając szczegółowe przepisy unijne, które mają
zastosowanie w tej dziedzinie, znajduje się ona również w najlepszej
pozycji, aby zapewnić ściganie przestępstw przeciwko tym
interesom. 3.
Cele Cele: Ogólne || · Przyczynienie się do wzmocnienia ochrony interesów finansowych Unii i dalszego rozwoju w obszarze wymiaru sprawiedliwości, a także zwiększenie zaufania przedsiębiorców i obywateli UE do instytucji unijnych, przy jednoczesnym poszanowaniu wszystkich podstawowych praw zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Szczegółowe / operacyjne || · Ustanowienie spójnego europejskiego systemu dochodzenia i ścigania przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii; · zapewnienie skuteczniejszego i wydajniejszego dochodzenia i ścigania przestępstw przeciwko interesom finansowym UE; · zwiększenie liczby prowadzonych postępowań karnych, a w rezultacie zwiększenie liczby wyroków skazujących i przypadków odzyskania środków unijnych uzyskanych w sposób nieuczciwy; · zapewnienie ścisłej współpracy i skutecznej wymiany informacji między właściwymi organami europejskimi i krajowymi; · wzmocnienie efektu odstraszającego w odniesieniu do przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii. 4.
Warianty strategiczne
i ich wpływ Warianty zakładające
nieustanawianie Prokuratury Europejskiej 4.1.
Wariant strategiczny 1: Scenariusz
podstawowy – brak zmian w polityce Żadne nowe działania nie
zostałyby podjęte na poziomie UE. Przestępstwa przeciwko interesom
finansowym UE w dalszym ciągu byłyby ścigane wyłącznie
na poziomie krajowym. 4.2.
Wariant strategiczny 2: Brak nowych
działań regulacyjnych na poziomie UE Na poziomie UE nie zostałyby podjęte
żadne działania ustawodawcze ani nie zostałyby utworzone żadne
nowe organy. Działania prowadzone na poziomie krajowym i unijnym,
mające na celu zwalczanie odnośnych przestępstw, zostałyby
jednak wzmocnione za pośrednictwem środków nieustawodawczych. 4.3.
Wariant strategiczny 3: Zwiększenie
uprawnień Eurojustu Zgodnie z tym wariantem Eurojust
otrzymałby nowe uprawnienia do wszczynania dochodzeń na terenie
całej Unii. Eurojust i jego członkowie krajowi
mieliby prawo do wydawania wiążących instrukcji krajowym organom
ścigania w zakresie wszczynania śledztwa karnego i występowania
z wnioskiem o wszczęcie ścigania prowadzonego w państwach
członkowskich zgodnie z art. 85 TFUE. Warianty zakładające ustanowienie
Prokuratury Europejskiej 4.4.
Wariant strategiczny 4a: Utworzenie
Prokuratury Europejskiej w ramach Eurojustu Wariant ten zakładałby utworzenie centralnej
jednostki Prokuratury Europejskiej w ramach Eurojustu, który tym samym
stałby się strukturą holdingową Prokuratury Europejskiej
jako „agencja macierzysta”. Jednostka Prokuratury Europejskiej posiadałaby
wyłączną jurysdykcję w sprawach dotyczących
przestępstw przeciwko interesom finansowym UE i składałaby
się z prokuratorów i śledczych specjalizujących się w
przestępstwach finansowych. 4.5.
Wariant strategiczny 4b: Utworzenie
kolegialnej Prokuratury Europejskiej Prokuratura Europejska byłaby
zorganizowana w sposób podobny do struktury organizacyjnej Eurojustu i stanowiłaby
kolegium złożone z członków krajowych powołanych przez
państwa członkowskie, przy czym wszyscy członkowie posiadaliby
wyraźniejsze i większe uprawnienia. Kolegium Prokuratury Europejskiej
podejmowałoby większość decyzji w odniesieniu do
dochodzenia i ścigania przestępstw przeciwko interesom finansowym na
terenie całej UE. 4.6.
Wariant strategiczny 4c: Utworzenie
zdecentralizowanej Prokuratury Europejskiej Zgodnie z tym wariantem Prokuratura Europejska
składałaby się z centralnego urzędu Prokuratora UE wspieranego
przez delegowanych prokuratorów europejskich działających w
państwach członkowskich i zintegrowanych z systemami krajowymi, który
posiadałby pełne uprawnienia w zakresie ścigania
przestępstw zgodnie z prawem krajowym. Delegowani prokuratorzy europejscy
działaliby pod zwierzchnictwem urzędu centralnego. Prokuratura
Europejska współpracowałaby z krajową policją i krajowymi organami
ścigania przy wykonywaniu swoich zadań i byłaby odpowiedzialna
za wnoszenie spraw do sądu. 4.7.
Wariant strategiczny 4d: Utworzenie
scentralizowanej Prokuratury Europejskiej Wariant ten oznaczałby utworzenie
centralnej Prokuratury Europejskiej, która posiadałaby pełną
zdolność prawną i praktyczną wymaganą do prowadzenia
dochodzeń i ścigania odnośnych przestępstw oraz nie
byłaby zależna od krajowych organów ścigania. 4.8.
Kwestie horyzontalne w odniesieniu do
wariantów 4a-4d 1.1.1.
Współpraca między Prokuraturą
Europejską a Eurojustem Cztery warianty, które zakładają
ustanowienie Prokuratury Europejskiej, muszą uwzględniać
kluczową kwestię jaką jest jej związek z Eurojustem. Wymiana
usług administracyjnych i operacyjnych musi stanowić element każdego
z wariantów. 1.1.2.
Korzystanie z zasobów OLAF w celu ustanowienia
Prokuratury Europejskiej Część zasobów ludzkich OLAF zostałaby
wykorzystana do utworzenia Prokuratury Europejskiej z uwagi na ich doświadczenie
w prowadzeniu dochodzeń. 1.1.3.
Współpraca z państwami trzecimi Różne warianty zidentyfikowane w celu
ustanowienia Prokuratury Europejskiej będą musiały również
uwzględniać konieczność współpracy Prokuratury z
organami państw trzecich. Istniejące różnice pod tym
względem między poszczególnymi wariantami są jednak marginalne i
nie powinny wpływać na ostateczny wybór między nimi. 5.
Ocena
wariantów strategicznych 5.1.
Utrzymanie status quo (wariant strategiczny
1) – scenariusz podstawowy Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Mały. Nie ma powodów, by oczekiwać, że słabe zachęty i często ograniczona zdolność krajowa do rozwiązywania złożonych spraw w zakresie nadużyć finansowych UE zostaną przezwyciężone bez zdecydowanych działań naprawczych. Wpływ na prawa podstawowe || Brak. Prawa podstawowe pozostaną nienaruszone. Karta praw podstawowych Unii Europejskiej będzie stosowana jedynie w przypadkach dotyczących prawa UE, np. w ramach systemu europejskiego nakazu aresztowania. Wykonalność || Duży. Wpływ na system prawny państw członkowskich || Brak. Scenariusz podstawowy stanowi najmniej inwazyjny wariant ze wszystkich proponowanych wariantów. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Brak. Koszty || Brak. Korzyści || Bardzo mały. 5.2.
Brak nowych działań regulacyjnych
na szczeblu UE (wariant strategiczny 2) Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Mały. Wariant ten do pewnego stopnia przyczyniłby się do utworzenia spójniejszego europejskiego systemu dochodzenia i ścigania odnośnych przestępstw, a tym samym również prawdopodobnie wzmocniłby efekt odstraszający egzekwowania prawa. Jego wpływ byłby jednak w dalszym ciągu ograniczony. Wpływ na prawa podstawowe || Mały. Zakłada się, że wariant ten w niewielkim stopniu wpłynie na prawa podstawowe. Wykonalność || Średni. Wariant ten będzie trudny do zrealizowania w praktyce, ponieważ wymaga licznych działań w różnych obszarach. Wpływ na system prawny państw członkowskich || Mały. Lepsze wykorzystanie organów Unii, jak również narzędzi wzajemnej pomocy prawnej i podobnych narzędzi współpracy sądowej przyniosłoby pozytywny wpływ w państwach członkowskich. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Mały. Można spodziewać się ograniczonego wpływu na funkcjonowanie Eurojustu i OLAF. Koszty[1] || Umiarkowany. Koszty w ramach tego wariantu wyniosłyby około 35 mln EUR[2]. Korzyści || Przewiduje się, że korzyści wynikające ze zwiększonego odzyskiwania środków i wzmocnionego efektu odstraszającego w ramach tego wariantu wyniosłyby około 265 mln EUR. 5.3.
Wzmocniona pozycja Eurojustu (wariant strategiczny
3) Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Mały. Prowadzenie dochodzeń oraz ściganie odnośnych przestępstw zostałoby wzmocnione jedynie w ograniczonym stopniu, ponieważ Eurojust w dalszym ciągu nie posiadałby żadnych uprawnień do prowadzenia postępowań krajowych. Wpływ na prawa podstawowe || Mały. Wariant ten jedynie w ograniczonym stopniu wpłynie na prawa podstawowe. Wykonalność || Duży. Niniejszy wariant w dużej mierze opierałby się na istniejących instytucjach i odnośnych przepisach Unii. Wpływ na system prawny państw członkowskich || Mały lub średni. Eurojust posiadałby uprawnienia do wszczynania dochodzeń i występowania z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego, ale postępowanie sądowe jako takie nadal byłoby prowadzone wyłącznie na poziomie krajowym. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Mały lub średni. Zgodnie z tym wariantem Eurojust uzyskałby pewne dodatkowe uprawnienia, ale pozostałby organem europejskim złożonym z członków krajowych. Koszty || Średni. Koszty w ramach tego wariantu wyniosłyby około 50 mln EUR. Korzyści || Przewiduje się, że korzyści wynikające ze zwiększonego odzyskiwania środków i wzmocnionego efektu odstraszającego w ramach tego wariantu wyniosłyby około 400 mln EUR. 5.4.
Utworzenie Prokuratury Europejskiej w ramach
Eurojustu (wariant strategiczny 4a) Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Średni. Obecne priorytety krajowe mogłyby w dalszym ciągu przeważać nad priorytetami jednostki Prokuratury Europejskiej. Wpływ na prawa podstawowe || Mały. Podobnie jak w przypadku wariantu 3, wraz z koniecznością przeprowadzenia kontroli sądowej, jak w wariantach 4b-4d. Wykonalność || Wykonalność tego wariantu pod względem politycznym jest ograniczona, ponieważ konflikty interesów i różnice w kulturze pracy między jednostką Prokuratury Europejskiej a Eurojustem mogłyby wpływać na skuteczność tego wariantu. Wpływ na system prawny państw członkowskich || Średni. Państwa członkowskie musiałyby dostosować swoje systemy do nowej Prokuratury Europejskiej/nowego Eurojustu posiadających określone bezpośrednie uprawnienia. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Średni lub duży. Eurojust musiałby utworzyć nową jednostkę administracyjną i zapewnić jej możliwość korzystania z jego struktur administracyjnych. Koszty || Umiarkowany. Koszty w ramach tego wariantu wyniosłyby około 40 mln EUR. Korzyści || Przewiduje się, że korzyści wynikające ze zwiększonego odzyskiwania środków i wzmocnionego efektu odstraszającego w ramach tego wariantu wyniosłyby około 500 mln EUR. 5.5.
Kolegialna Prokuratura Europejska (wariant strategiczny
4b) Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Mały lub średni. Wady związane ze strukturą kolegialną przeważyłyby nad większością korzyści. Wpływ na prawa podstawowe || Średni. Lepsza koordynacja i współpraca mogłaby potencjalnie mieć nieznaczny wpływ na ochronę danych osobowych. Wykonalność || Średni. Ustanowienie centralnego urzędu kolegialnego, który kierowałby dochodzeniami i koordynował je, jak również podejmował decyzje w sprawie wniesienia sprawy do sądu, wpłynęłoby negatywnie na wykonalność tego wariantu. Wpływ na systemy prawne państw członkowskich || Średni. Państwa członkowskie musiałyby dostosować swoje systemy do nowych kompetencji Prokuratury Europejskiej, aby móc kierować krajowymi organami ścigania i organami śledczymi oraz interweniować w procesach krajowych. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Średni lub duży. Wariant ten miałby ograniczony wpływ na Eurojust. Pozostałe części OLAF zachowałyby swoje kompetencje do wykonywania określonych funkcji administracyjnych. Koszty || Umiarkowany. Koszty w ramach tego wariantu wyniosłyby około 70 mln EUR[3]. Korzyści || Umiarkowany. Przewiduje się, że korzyści wynikające ze zwiększonego odzyskiwania środków i wzmocnionego efektu odstraszającego w ramach tego wariantu wyniosłyby około 500 mln EUR. 5.6.
Prokuratura Europejska ze zdecentralizowaną
hierarchią organizacyjną (wariant strategiczny 4c) Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Duży. Wariant ten zakłada ustanowienie wyspecjalizowanego organu zajmującego się zarówno dochodzeniami, jak i ściganiem przestępstw w sposób skoordynowany i zintegrowany. Wpływ na prawa podstawowe || Średni. Lepsza koordynacja i współpraca mogłaby potencjalnie mieć nieznaczny wpływ na ochronę danych osobowych. Wykonalność || Średni lub duży. Konsultacje z zainteresowanymi stronami potwierdzają, że wariant ten powinien być wykonalny. Wpływ na systemy prawne państw członkowskich || Średni. Państwa członkowskie musiałyby dostosować swoje systemy do nowych kompetencji Prokuratury Europejskiej, aby móc kierować krajowymi organami ścigania i organami śledczymi oraz interweniować w procesach krajowych. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Średni lub duży. Wariant ten miałby ograniczony wpływ na Eurojust. Po przeprowadzeniu redukcji zasobów OLAF zachowałby swoje kompetencje do wykonywania określonych funkcji administracyjnych. Koszty || Umiarkowany. Koszty w ramach tego wariantu wyniosłyby około 370 mln EUR. Korzyści || Przewiduje się, że korzyści wynikające ze zwiększonego odzyskiwania środków i wzmocnionego efektu odstraszającego w ramach tego wariantu wyniosłyby około 3 200 mln EUR. 5.7.
Prokuratura Europejska ze
scentralizowaną hierarchią organizacyjną (wariant strategiczny 4d) Oczekiwany wpływ Skuteczność w realizacji celów polityki || Duży. Prokuratura Europejska zyskałaby uprawnienia do kontrolowania dochodzeń i kierowania nimi. Wpływ na prawa podstawowe || Średni lub duży. Analiza przeprowadzona w odniesieniu do wariantu 4c ma również zastosowanie do niniejszego wariantu. Wykonalność || Średni. Wariant ten wiązałby się z bardzo daleko idącymi zmianami w systemach administracyjnych i sądowych państw członkowskich Wpływ na system prawny państw członkowskich || Duży. Państwa członkowskie musiałyby dostosować swoje systemy do nowego organu zewnętrznego interweniującego bezpośrednio w sądach krajowych. Wpływ na istniejące instytucje Unii || Duży. Taki sam jak dla wariantów 4b i 4c. Koszty || Średni lub duży. Koszty w ramach tego wariantu wyniosłyby około 820 mln EUR. Korzyści || Przewiduje się, że korzyści wynikające ze zwiększonego odzyskiwania środków i wzmocnionego efektu odstraszającego w ramach tego wariantu wyniosłyby około 2 900 mln EUR. 5.8.
Kwestie horyzontalne 1.1.4.
Współpraca Prokuratury Europejskiej z
Eurojustem Wydaje się, że dla dobra obydwu
stron dzielenie się przez Eurojust jego usługami administracyjnymi i w
zakresie wsparcia z Prokuraturą Europejską jest nie tylko konieczne,
ale też wykonalne. 1.1.5.
Wykorzystanie zasobów OLAF przy tworzeniu
centralnego urzędu Prokuratury Europejskiej – skutki Część bieżących
zasobów OLAF zostałaby wykorzystana na potrzeby utworzenia centralnego
urzędu Prokuratury Europejskiej. OLAF musi jednak w dalszym ciągu
wykonywać pewne funkcje związane z prowadzeniem dochodzeń
administracyjnych, które nie mają charakteru karnego. 1.1.6.
Współpraca z państwami trzecimi Jak wspomniano powyżej, różnice pomiędzy
wariantami pod tym względem nie uzasadniają wykorzystania tego
kryterium jako decydującego przy wyborze między różnymi
wariantami. 6.
Ocena
porównawcza Cele/koszty || Wariant strategiczny 1 || Wariant strategiczny 2 || Wariant strategiczny 3 || Wariant strategiczny 4a || Wariant strategiczny 4b || Wariant strategiczny 4c || Wariant strategiczny 4d Realizacja celów polityki || Niska || Niska || Średnia || Średnia || Średnia || Wysoka || Wysoka Roczna korzyść netto[4] || Niewielki wpływ || 25 mln EUR || 35 mln EUR || 50 mln EUR || 50 mln EUR || 315 mln EUR || 250 mln EUR Opłacalność[5] || - || Niska || Średnia || Średnia || Średnia || Wysoka || Średnia Wpływ na prawa podstawowe || - || Mały || Mały || Mały || Średni lub duży || Średni lub duży || Średni lub duży Wykonalność || Wysoka || Wysoka || Wysoka || Średnia || Średnia || Średnia lub wysoka || Średnia Wpływ na istniejące instytucje Unii || - || Bardzo mały || Mały lub średni || Średni lub duży || Średni lub duży || Średni lub duży || Duży Wpływ na systemy prawne państw członkowskich || - || - || Mały || Średni || Średni || Średni || Duży 7.
Wzmocniona
współpraca Jak wskazano powyżej, w Traktacie
przewiduje się możliwość ustanowienia Prokuratury
Europejskiej w drodze wzmocnionej współpracy, gdyby Rada nie zdołała
podjąć jednomyślnej decyzji w tej sprawie. W niniejszej ocenie skutków
nie przeanalizowano szczegółowo, jaki byłby konkretny wpływ
poszczególnych wariantów w ramach innej procedury ustawodawczej. 8.
Monitorowanie
i ocena Komisja przewiduje przeprowadzenie szczegółowej
analizy statystycznej od dwóch do czterech lat po zakończeniu procesu
tworzenia Prokuratury Europejskiej. Analiza powinna się koncentrować przede
wszystkim na liczbie spraw i kwotach środków wykorzystanych podczas
działań prowadzonych przez Prokuraturę Europejską. [1] Wszystkie koszty i korzyści wyrażono w
skumulowanych wartościach bieżących (w cenach z 2012 r.) ,
obejmujących okres 20 lat. [2] Aby uzyskać więcej szczegółowych
informacji na temat obliczeń kosztów, zob. załącznik 4 do oceny
skutków. [3] Aby zapoznać się z obliczeniami kosztów i
korzyści zob. załącznik 4 do oceny skutków. [4] Aby uzyskać dalsze informacje, zob.
załącznik 4. [5] Wskazuje na wyniki analizy kosztów i korzyści w
odniesieniu do każdego wariantu.