52013PC0385

Zalecenie

DECYZJA RADY

uchylająca decyzję 2010/286/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu we Włoszech

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 12,

uwzględniając zalecenie Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Decyzją Rady 2010/286/UE z dnia 2 grudnia 2009 r.[1], przyjętą na zalecenie Komisji, stwierdzono istnienie nadmiernego deficytu we Włoszech. Rada odnotowała, że na 2009 r. założono deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na poziomie 5,3 % PKB, przekraczając tym samym określoną w Traktacie wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB, natomiast planowany dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych miał osiągnąć poziom 115,1 % PKB w 2009 r., przekraczając tym samym określoną w Traktacie wartość referencyjną wynoszącą 60 % PKB[2].

(2)       W dniu 2 grudnia 2009 r., zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu[3], Rada, na podstawie zalecenia Komisji, skierowała do Włoch zalecenie, wzywając do zlikwidowania nadmiernego deficytu najpóźniej do końca 2012 r. Zalecenie to podano do publicznej wiadomości.

(3)       Zgodnie z art. 4 załączonego do Traktatów Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu Komisja dostarcza danych na potrzeby zastosowania tej procedury. W ramach stosowania tego protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009 z dnia 25 maja 2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską[4].

(4)       Rozważając uchylenie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, Rada powinna podjąć decyzję na podstawie przekazanych danych. Ponadto decyzja w sprawie istnienia nadmiernego deficytu powinna zostać uchylona tylko wówczas, gdy prognozy Komisji wskazują, że deficyt nie przekroczy w okresie objętym prognozą progu 3 % PKB[5].

(5)       W oparciu o dane przekazane przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009 – po przekazaniu przez Włochy stosownych danych przed dniem 1 kwietnia 2013 r. – a także w oparciu o program stabilności z 2013 r., prognozę służb Komisji z wiosny 2013 r. oraz ocenę dodatkowych środków przyjętych w dekrecie nr 54 z dnia 21 maja 2013 r. za uzasadnione należy uznać następujące wnioski:

– deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych we Włoszech, po osiągnięciu maksymalnej wartości na poziomie 5,5 % PKB w 2009 r., był stopniowo redukowany i osiągnął poziom 3,0 % PKB w 2012 r., czyli w terminie ustalonym przez Radę. Poprawa ta była możliwa dzięki znacznej konsolidacji budżetowej, podczas gdy w 2012 r. wydatki z tytułu odsetek były o 0,8 punktu procentowego PKB wyższe niż w 2009 r., a struktura działalności gospodarczej była mniej korzystna z punktu widzenia dochodów podatkowych;

– w programie stabilności na lata 2013–17, przyjętym przez rząd Włoch w dniu 10 kwietnia 2013 r. i zatwierdzonym przez parlament w dniu 7 maja, przewidziano zmniejszenie deficytu do 2,9 % PKB w 2013 r. i jego dalszy spadek do 1,8 % PKB w 2014 r. W prognozie służb Komisji z wiosny 2013 r. przewidziano – przy założeniu kontynuacji dotychczasowej polityki – deficyt na poziomie 2,9 % PKB w 2013 r. i 2,5 % PKB w 2014 r. Zarówno w programie stabilności, jak i w prognozie z wiosny 2013 r. uwzględniono wpływ dekretu nr 35 z dnia 8 kwietnia 2013 r., który przewiduje w latach 2013–14 spłatę zaległych zobowiązań sektora instytucji rządowych i samorządowych z tytułu dostaw towarów i usług wobec prywatnych dostawców na łączną kwotę 40 mld EUR (czyli około 2,5 % PKB). Chociaż kwota ta przekłada się na analogiczny wzrost długu sektora instytucji rządowych i samorządowych, to jej wpływ na deficyt ograniczony jest do tej części deficytu, która związana jest z wydatkami kapitałowymi. We wspomnianym dekrecie wysokość płatności z tego tytułu ustalono na 0,5 % PKB w 2013 r., czemu towarzyszy analogiczny wzrost deficytu. Przewidziano w nim również klauzulę ochronną, która upoważnia rząd do odroczenia spłaty zaległych zobowiązań z tytułu dostawy towarów i usług powodujących wzrost deficytu lub przyjęcia środków naprawczych, aby zapewnić osiągnięcie celu budżetowego na 2013 r.;

– włoski parlament formalnie zatwierdził w dniu 7 maja cele budżetowe przedstawione w programie stabilności z 2013 r. W dniu 17 maja, a więc po opublikowaniu prognozy z wiosny 2013 r., nowy rząd wydał formalne oświadczenie, w którym potwierdził te zobowiązania i ogłosił przyjęcie nowych środków przy pełnym poszanowaniu celów budżetowych zapisanych w programie stabilności. Nowe środki sformułowano w dekrecie nr 54 przyjętym w tym samym dniu. Środki te obejmują:

– zawieszenie czerwcowej raty podatku od nieruchomości nałożonego na zajmowane przez właścicieli domy (z wyłączeniem luksusowych rezydencji), a także nieruchomości rolne oraz jednoczesne zobowiązanie rządu do kompleksowej reformy przepisów regulujących opodatkowanie nieruchomości. Klauzula ochronna gwarantuje, że reforma ta odbędzie się z pełnym poszanowaniem celów budżetowych pod względem salda pierwotnego; ponadto w przypadku niezatwierdzenia do końca sierpnia 2013 r. reformy w kształcie neutralnym z punktu widzenia budżetu, zawieszona rata podatku od nieruchomości będzie musiała zostać zapłacona do dnia 16 września;

– objęcie programem przewidującym wypłatę dodatku do wynagrodzenia pracowników nieobjętych jeszcze tym programem w 2013 r. poprzez przeniesienie dostępnych środków budżetowych w kwocie przekraczającej środki przewidziane na reformę rynku pracy z 2012 r.;

– ogólnie stwierdzono, że nowe przepisy – w przypadku ich konsekwentnego wdrożenia – nie będą miały istotnego wpływu na poziom deficytu. Deficyt powinien zatem stale utrzymywać się na poziomie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB;

– przewiduje się, że przy założeniu kontynuacji dotychczasowej polityki saldo strukturalne tzn. w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, które w latach 2009–2012 uległo poprawie o niemal 2¾ punktu procentowego PKB, ulegnie dalszej poprawie o niemal 1 punkt procentowy w 2013 r. (do około ‑½ % PKB), a następnie ulegnie nieznacznemu pogorszeniu w 2014 r.;

– wskaźnik zadłużenia wzrósł o 10,6 punktu procentowego między 2009 i 2012 r. do 127,0 %, m.in. z powodu udziału Włoch w kosztach pomocy finansowej dla państw członkowskich należących do strefy euro. Zważywszy na utrzymujące się negatywne warunki koniunkturalne, prognozuje się, że dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wzrośnie do 131,4 % PKB w 2013 r. i 132,2 % PKB w 2014 r., m.in. z powodu zaplanowanej na lata 2013–14 spłaty zaległych zobowiązań z tytułu dostaw towarów i usług w kwocie odpowiadającej 2,5 % PKB.

(6)       Rada przypomina, że począwszy od 2013 r., czyli roku następującego po roku, w którym nastąpiła korekta nadmiernego deficytu, Włochy powinny w odpowiednim tempie czynić postępy w realizacji swojego średniookresowego celu budżetowego, przestrzegając przy tym wartości referencyjnej dotyczącej wydatków, oraz dokonywać odpowiednich postępów w spełnianiu kryterium długu zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu.

(7)       Zgodnie z art. 126 ust. 12 Traktatu decyzja Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu jest uchylana, jeżeli w ocenie Rady nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim został skorygowany.

(8)       W ocenie Rady nadmierny deficyt we Włoszech został skorygowany, a zatem należy uchylić decyzję 2010/286/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Z całościowej oceny wynika, że nadmierny deficyt we Włoszech został skorygowany.

Artykuł 2

Decyzja 2010/286/UE traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 125 z 21.5.2010, s. 40.

[2]               Deficyt i dług sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2009 r. skorygowano następnie do poziomu, odpowiednio, 5,5 % PKB i 116,4 % PKB.

[3]               Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.

[4]               Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 1.

[5]               Zgodnie z dokumentem pt. „Szczegółowe zasady wdrażania paktu stabilności i wzrostu oraz wytyczne dotyczące formy i treści programów stabilności i programów konwergencji” z dnia 3 września 2012 r. Zob.: http://ec.europa.eu/economy_finance/economic_governance/sgp/pdf/coc/code_of_conduct_en.pdf