—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie ustanowienia wspólnego unijnego programu przesiedleń  (1) , w szczególności punkty dotyczące utworzenia działu ds. przesiedleń;

(2a)

W swojej rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r. pt. „Inwestowanie w przyszłość: nowe wieloletnie ramy finansowe (WRF) na rzecz Europy konkurencyjnej, zrównoważonej i sprzyjającej integracji społecznej  (3) Parlament Europejski podkreślił potrzebę zintegrowanego podejścia do pilnych kwestii dotyczących imigracji i azylu oraz do zarządzania zewnętrznymi granicami Unii, któremu powinny towarzyszyć wystarczające finansowanie i instrumenty wsparcia służące radzeniu sobie z sytuacjami nadzwyczajnymi, udostępniane w imię poszanowania praw człowieka i solidarności między wszystkimi państwami członkowskimi, przy jednoczesnym poszanowaniu zobowiązań krajowych oraz jasnej definicji zadań. Parlament stwierdził ponadto, że należy odpowiednio uwzględnić coraz większe wyzwania dla FRONTEX-u, Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu oraz funduszy na rzecz solidarności i zarządzania przepływami migracyjnymi.

(2b)

W swojej rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r.  (4) Parlament Europejski podkreślił również potrzebę rozwoju synergii pomiędzy różnymi funduszami i programami oraz zwrócił uwagę na to, że uproszczenie zarządzania funduszami oraz zezwolenie na finansowanie krzyżowe umożliwiają przydział większej liczby funduszy na wspólne cele; Parlament z zadowoleniem przyjął również zamiar Komisji dotyczący zmniejszenia łącznej liczby instrumentów budżetowych wykorzystywanych w odniesieniu do spraw wewnętrznych w ramach struktury dwufilarowej i, jeśli to możliwe, w ramach zarządzania dzielonego, a także wyraził przekonanie, że takie podejście w znacznym stopniu przyczyni się do ułatwienia, racjonalizacji, konsolidacji i zwiększenia przejrzystości obecnych funduszy i programów. Parlament podkreślił jednak, że należy dopilnować, by różne cele polityki spraw wewnętrznych nie zostały pomieszane.

(9a)

Fundusz powinien być źródłem wsparcia na rzecz ustanowienia środków umożliwiających osobom ubiegającym się o azyl bezpieczny dostęp do systemu azylowego UE bez konieczności sięgania po pomoc przemytników ludzi lub sieci przestępczych oraz bez narażania na niebezpieczeństwo własnego życia.

(13a)

Zasoby funduszu należy wykorzystywać zgodnie ze wspólnymi podstawowymi zasadami integracji, określonymi we wspólnym programie na rzecz integracji.

(16)

Fundusz powinien wspierać państwa członkowskie w tworzeniu strategii organizowania legalnej migracji, zwiększaniu ich zdolności do opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania ogółem wszystkich strategii, polityk i środków w zakresie imigracji i integracji, w tym unijnych instrumentów prawnych. Fundusz powinien również wspierać wymianę informacji i najlepszych praktyk oraz współpracę między różnymi departamentami administracji, a także z innymi państwami członkowskimi.

(16)

Fundusz powinien wspierać państwa członkowskie w tworzeniu strategii organizowania legalnej migracji, zwiększaniu ich zdolności do opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania ogółem wszystkich strategii, polityk i środków w zakresie imigracji i integracji, w tym unijnych instrumentów prawnych. Fundusz powinien również wspierać wymianę informacji i najlepszych praktyk oraz współpracę między różnymi departamentami administracji, a także z innymi państwami członkowskimi. Pomoc techniczna jest niezbędna, aby umożliwić państwom członkowskim wspieranie realizacji ich programów krajowych, wspomaganie beneficjentów w wypełnianiu zobowiązań i prawa UE, a tym samym zwiększenie widoczności i dostępności funduszy UE.

(23)

Fundusz powinien uzupełniać i wspierać działania podejmowane przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (agencję Frontex), ustanowioną rozporządzeniem Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r., do której zadań należy udzielanie niezbędnego wsparcia w organizowaniu przez państwa członkowskie działań dotyczących łączonych powrotów oraz ustalanie najlepszych praktyk w zakresie uzyskiwania dokumentów podróży i wydalania obywateli państw trzecich nielegalnie przebywających na terytorium państw członkowskich.

(23)

Fundusz powinien uzupełniać i wspierać działania podejmowane przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (agencję Frontex), ustanowioną rozporządzeniem Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r., do której zadań należy udzielanie niezbędnego wsparcia w organizowaniu przez państwa członkowskie działań dotyczących łączonych powrotów oraz ustalanie najlepszych praktyk w zakresie uzyskiwania dokumentów podróży i wydalania obywateli państw trzecich nielegalnie przebywających na terytorium państw członkowskich. Powinien także umożliwiać tej agencji wypełnianie jej zobowiązań oraz zobowiązań Unii i jej państw członkowskich w zakresie ratownictwa morskiego.

(24)

Fundusz należy wdrażać z pełnym poszanowaniem praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. W działaniach kwalifikowalnych należy przede wszystkim zwrócić uwagę na specyficzną sytuację osób wymagających szczególnego traktowania ze szczególnym uwzględnieniem małoletnich bez opieki i innych małoletnich narażonych na ryzyko , wymagających odpowiednio dopasowanych działań .

(24)

Fundusz należy wdrażać z pełnym poszanowaniem praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej oraz instrumentach międzynarodowych, w szczególności w konwencji genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r . , Powszechnej deklaracji praw człowieka z dnia 10 grudnia 1948 r., Międzynarodowym pakcie praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych, Międzynarodowej konwencji w  sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet, Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka oraz Międzynarodowej konwencji o ochronie praw wszystkich pracowników migrujących oraz członków ich rodzin.  W działaniach kwalifikowalnych należy zwrócić uwagę na oparte na prawach człowieka podejście do ochrony migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl, a zwłaszcza na specyficzną sytuację osób wymagających szczególnego traktowania , uwzględniając w szczególności kobiety, małoletnich bez opieki i innych małoletnich narażonych na ryzyko oraz zapewniając działania odpowiednio dopasowane do ich sytuacji .

(25)

Działania w państwach trzecich i ich dotyczące, objęte wsparciem w ramach Funduszu, należy podejmować w synergii i przy zapewnieniu spójności z innymi działaniami prowadzonymi poza obszarem Unii, które są wspierane za pośrednictwem unijnych instrumentów pomocy zewnętrznej, zarówno geograficznych, jak i tematycznych. Przy realizacji takich działań należy zachować w szczególności pełną spójność z zasadami i ogólnymi celami działań zewnętrznych i polityki zagranicznej Unii związanymi z danym państwem lub regionem. Działania te nie powinny mieć na celu wsparcia działań bezpośrednio nakierowanych na rozwój, a w razie potrzeby powinny uzupełniać pomoc finansową zapewnianą poprzez instrumenty pomocy zewnętrznej. Zapewniona zostanie również spójność z unijną polityką humanitarną, zwłaszcza w odniesieniu do wdrażania pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych.

(25)

Działania w państwach trzecich i ich dotyczące, objęte wsparciem w ramach Funduszu, należy podejmować w synergii i przy zapewnieniu spójności z innymi działaniami prowadzonymi poza obszarem Unii, które są wspierane za pośrednictwem unijnych instrumentów pomocy zewnętrznej, zarówno geograficznych, jak i tematycznych. Przy realizacji takich działań należy zachować w szczególności pełną spójność z zasadami i ogólnymi celami działań zewnętrznych i polityki zagranicznej Unii związanymi z danym państwem lub regionem. Działania te nie powinny mieć na celu wsparcia działań bezpośrednio nakierowanych na rozwój, a w razie potrzeby powinny uzupełniać pomoc finansową zapewnianą poprzez instrumenty pomocy zewnętrznej , przy poszanowaniu zasady spójności polityki na rzecz rozwoju określonej w konsensusie w sprawie rozwoju (artykuł 35) . Ważne będzie również dopilnowanie, by wdrażanie pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych było spójne z polityką humanitarną Unii oraz uzupełniało ją, a także by odbywało się z poszanowaniem zasad humanitarnych określonych w konsensusie w sprawie pomocy humanitarnej .

(26)

Dużą część dostępnych zasobów w ramach Funduszu należy przydzielać proporcjonalnie do odpowiedzialności ponoszonej przez każde państwo członkowskie w wyniku podejmowania wysiłków na rzecz zarządzania przepływami migracyjnymi na podstawie obiektywnych kryteriów. W tym celu należy wykorzystać najnowsze dostępne dane statystyczne dotyczące przepływów migracyjnych, takie jak: liczba wniosków o udzielenie azylu złożonych po raz pierwszy, liczba decyzji o nadaniu statusu uchodźcy lub przyznaniu ochrony uzupełniającej, liczba przesiedlonych uchodźców, liczba legalnie przebywających obywateli państw trzecich, liczba obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt wydane przez państwo członkowskie, liczba decyzji nakazujących powrót wydanych przez organy krajowe oraz liczba zrealizowanych powrotów.

(26)

Dużą część dostępnych zasobów w ramach Funduszu należy przydzielać proporcjonalnie do odpowiedzialności ponoszonej przez każde państwo członkowskie w wyniku podejmowania wysiłków na rzecz zarządzania przepływami migracyjnymi na podstawie obiektywnych kryteriów. W tym celu należy wykorzystać najnowsze dostępne dane statystyczne dotyczące przepływów migracyjnych, takie jak: liczba wniosków o udzielenie azylu złożonych po raz pierwszy, liczba decyzji o nadaniu statusu uchodźcy lub przyznaniu ochrony uzupełniającej, liczba przesiedlonych uchodźców, liczba legalnie przebywających obywateli państw trzecich, liczba obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt wydane przez państwo członkowskie, liczba nielegalnych migrantów zatrzymanych na zewnętrznych granicach państw członkowskich, liczba decyzji nakazujących powrót wydanych przez organy krajowe oraz liczba zrealizowanych powrotów. Dodatkowo należy jednak uwzględnić potencjał gospodarczy poszczególnych państw członkowskich oraz wielkość ich terytorium. Niezbędna jest w związku z tym szczegółowa analiza mająca na celu wskazanie i ilościowe określenie kosztów rzeczywistych ponoszonych przez państwa członkowskie.

(29)

W świetle postępów w tworzeniu unijnego programu przesiedleń Fundusz powinien zapewniać celowe wsparcie w postaci zachęt finansowych (kwot ryczałtowych) w odniesieniu do każdego przesiedlonego uchodźcy.

(29)

W świetle postępów w tworzeniu unijnego programu przesiedleń Fundusz powinien zapewniać celowe wsparcie w postaci zachęt finansowych (kwot ryczałtowych) w odniesieniu do każdego przesiedlonego uchodźcy. Komisja, we współpracy z EASO i zgodnie ze swoimi odpowiednimi kompetencjami, powinna monitorować skuteczność wdrażania operacji przesiedlania wspieranych w ramach funduszu.

(33)

Aby wzmocnić solidarność i udoskonalić podział odpowiedzialności między państwami członkowskimi, szczególnie w odniesieniu do tych państw, których zjawisko przepływów azylowych dotyczy w najwyższym stopniu, należy ustanowić podobny mechanizm oparty na zachętach finansowych również w odniesieniu do przesiedleń osób korzystających z ochrony międzynarodowej.

(33)

Aby wzmocnić solidarność i udoskonalić podział odpowiedzialności między państwami członkowskimi, szczególnie w odniesieniu do tych państw, których zjawisko przepływów azylowych dotyczy w najwyższym stopniu, należy ustanowić podobny mechanizm oparty na zachętach finansowych również w odniesieniu do przesiedleń osób korzystających z ochrony międzynarodowej. Na mechanizm ten należy przeznaczyć zasoby wystarczające do zrekompensowania wysiłków państw członkowskich przyjmujących większą liczbę osób ubiegających się o azyl i uprawnionych do opieki międzynarodowej, zarówno w wartościach bezwzględnych, jak i proporcjonalnie, i udzielać z tego mechanizmu wystarczającej pomocy państwom członkowskim mającym słabiej rozwinięty system azylowy.

(35a)

W tym celu pomoc techniczna ma zasadnicze znaczenie dla umożliwienia państwom członkowskim udzielania wsparcia w zakresie wdrażania ich programów krajowych, pomagania beneficjentom w wypełnianiu ich zobowiązań i przestrzeganiu prawa Unii, a przez to zwiększania widoczności i dostępności finansowania europejskiego.

(35b)

Odpowiadając na potrzeby związane z elastycznością, uproszczenie struktury instrumentów wydatkowania środków musi zachować wymogi związane z przewidywalnością i wiarygodnością oraz umożliwiać zapewnienie sprawiedliwego i przejrzystego przyznawania środków finansowych z Funduszu Migracji i Azylu.

(35c)

Przy upraszczaniu struktur finansowania należy zachować przewidywalność i niezawodność, zapewniając jednocześnie elastyczność, a każdemu celowi funduszu należy zagwarantować zrównoważony udział w finansowaniu za pomocą programów krajowych. Dlatego w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014–2020 należy przeznaczyć należytą część środków finansowych na Fundusz Migracji i Azylu, aby zapewnić ciągłość wsparcia dla celów Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców i Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich, przewidzianego w ramach finansowych na lata 2007–2013.

(36)

W celu zwiększenia solidarności konieczne jest uwzględnienie w ramach Funduszu dodatkowego wsparcia – w postaci pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych – na potrzeby reagowania w sytuacjach wyjątkowo dużego napływu migrantów w państwach członkowskich lub państwach trzecich lub w przypadku masowego napływu wysiedleńców, zgodnie z dyrektywą Rady 2001/55/WE z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie minimalnych standardów przyznawania tymczasowej ochrony na wypadek masowego napływu wysiedleńców oraz środków wspierających równowagę wysiłków między państwami członkowskimi związanych z przyjęciem takich osób wraz z jego następstwami.

(36)

W celu zwiększenia solidarności konieczne jest uwzględnienie w ramach Funduszu , przy zapewnieniu koordynacji i synergii z pomocą humanitarną zarządzaną przez Dyrekcję Generalną ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (ECHO), dodatkowego wsparcia – w postaci pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych – na potrzeby reagowania w sytuacjach wyjątkowo dużego napływu migrantów w państwach członkowskich lub państwach trzecich lub w przypadku masowego napływu wysiedleńców, zgodnie z dyrektywą Rady 2001/55/WE z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie minimalnych standardów przyznawania tymczasowej ochrony na wypadek masowego napływu wysiedleńców oraz środków wspierających równowagę wysiłków między państwami członkowskimi związanych z przyjęciem takich osób wraz z jego następstwami.

(37)

Niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać kontynuowanie Europejskiej Sieci Migracyjnej, ustanowionej decyzją Rady 2008/381/WE z dnia 14 maja 2008 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Sieci Migracyjnej, oraz zapewniać pomoc finansową niezbędną dla jej działań zgodnie z jej celami i zadaniami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(37)

Niniejsze rozporządzenie powinno zapewniać kontynuowanie Europejskiej Sieci Migracyjnej, ustanowionej decyzją Rady 2008/381/WE z dnia 14 maja 2008 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Sieci Migracyjnej, oraz zapewniać pomoc finansową niezbędną dla jej działań zgodnie z jej celami i zadaniami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Podkreśla w tym kontekście, że w Funduszu Migracji i Azylu należy zapisać gwarancje uniemożliwiające przeznaczenie nadmiernej ilości zasobów na jeden obszar polityki ze szkodą dla wspólnego europejskiego systemu azylowego jako całości.

(42a)

Wydatkowanie środków w tym obszarze powinno być lepiej skoordynowane, aby zapewnić komplementarność, większą efektywność i widoczność, a także osiągnąć większą synergię budżetową.

(42b)

Istnieje potrzeba maksymalizacji skutków finansowania UE poprzez uruchamianie, łączenie i wykorzystywanie publicznych i prywatnych środków finansowych.

(42c)

Należy zapewnić jak największą przejrzystość, rozliczalność i kontrolę demokratyczną w przypadku innowacyjnych instrumentów i mechanizmów finansowych wykorzystujących budżet Unii.

(42d)

Poprawa wdrażania i jakości wydatkowania powinna stanowić zasadę przewodnią w celu osiągnięcia celów funduszu przy jednoczesnym zapewnieniu optymalnego wykorzystania środków finansowych.

(42e)

Istotne jest zapewnienie należytego zarządzania finansami funduszu oraz jego wdrożenia w sposób możliwie najbardziej skuteczny i przyjazny dla użytkownika, przy równoczesnym zagwarantowaniu pewności prawa i dostępności tego funduszu dla wszystkich uczestników.

(42f)

Komisja powinna co roku monitorować działanie funduszu za pomocą głównych wskaźników oceny wyników i skutków. Wskaźniki te, w tym odpowiednie wartości referencyjne, powinny zapewniać minimalną podstawę oceny stopnia, w jakim osiągnięto cele funduszu.

(43)

Do celów zarządzania i wdrażania Fundusz powinien stanowić część spójnych ram, na które składają się niniejsze rozporządzenie i rozporządzenie (UE) nr […/…] Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Funduszu Migracji i Azylu oraz instrumentu finansowego na rzecz wspierania współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego.

(43)

Do celów zarządzania i wdrażania Fundusz powinien stanowić część spójnych ram, na które składają się niniejsze rozporządzenie i rozporządzenie (UE) nr […/…] Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Funduszu Migracji i Azylu oraz instrumentu finansowego na rzecz wspierania współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego. Do celów przedmiotowego Funduszu konieczne jest jednak, aby wśród podmiotów uczestniczących w partnerstwie, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) nr …/… [rozporządzenie horyzontalne], znalazły się właściwe władze regionalne, lokalne lub miejskie, organizacje międzynarodowe i podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie, takie jak organizacje pozarządowe i partnerzy społeczni.

a)

„przesiedlenie” oznacza proces, zgodnie z którym obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, których status został określony przez konwencję genewską z dnia 28 lipca 1951 r. i którzy uzyskali zezwolenie na pobyt jako uchodźcy w jednym z państw członkowskich, na wniosek Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) złożony w oparciu o potrzebę międzynarodowej ochrony danej osoby, są przemieszczani z państwa trzeciego do państwa członkowskiego, w którym zezwala im się osiedlić po nadaniu im jednego z następujących statusów:

a)

„przesiedlenie” oznacza proces, zgodnie z którym obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, na wniosek Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) złożony w oparciu o potrzebę międzynarodowej ochrony danej osoby, są przemieszczani z państwa trzeciego do państwa członkowskiego, w którym zezwala im się osiedlić po nadaniu im jednego z następujących statusów:

(i)

statusu uchodźcy w rozumieniu art. 2 lit. d ) dyrektywy 2004/83/WE ; lub

(i)

statusu uchodźcy w rozumieniu art. 2 lit. e ) dyrektywy 2011/95/UE ; lub

(ia)

statusu osoby potrzebującej ochrony uzupełniającej w rozumieniu art. 2 lit. g) dyrektywy Rady 2011/95/UE, lub

b)

„relokacja” oznacza proces, zgodnie z którym osoby, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) i b), przemieszczane są z państwa członkowskiego, które przyznało im międzynarodową ochronę, do innego państwa członkowskiego, w którym zostanie im przyznana równoważna ochrona, lub osoby, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. c), przemieszczane są z państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie ich wniosków do innego państwa członkowskiego, w którym zostaną rozpatrzone ich wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej;

b)

„relokacja” oznacza proces, zgodnie z którym osoby, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) i b), przemieszczane są z państwa członkowskiego, które przyznało im międzynarodową ochronę, do innego państwa członkowskiego, w którym zostanie im natychmiast przyznana równoważna ochrona, lub osoby, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. c), przemieszczane są z państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie ich wniosków do innego państwa członkowskiego, w którym zostaną rozpatrzone ich wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej;

(i)

znacznym lub nieproporcjonalnym napływem migrantów do co najmniej jednego państwa członkowskiego, charakteryzującym się przybyciem dużej liczby obywateli państw trzecich, co stanowi poważne i nagłe obciążenie dla infrastruktury przyjmowania i zatrzymywania, systemów azylowych oraz procedur w zakresie azylu w takim państwie,

(i)

szczególnym napływem migrantów do co najmniej jednego państwa członkowskiego, charakteryzującym się nagłym przybyciem dużej liczby obywateli państw trzecich, co stanowi poważne i nagłe obciążenie dla infrastruktury przyjmowania i zatrzymywania, systemów azylowych oraz procedur w zakresie azylu w takim państwie lub

aa)

wsparcie środków umożliwiających bezpieczny dostęp do europejskiego systemu azylowego;

b)

wsparcie legalnej migracji do Unii zgodnie z gospodarczymi i społecznymi potrzebami państw członkowskich oraz promowanie skutecznej integracji obywateli państw trzecich, w tym osób ubiegających się o azyl i  osób korzystających z ochrony międzynarodowej;

b)

wsparcie legalnej migracji do Unii zgodnie z gospodarczymi i społecznymi potrzebami państw członkowskich oraz promowanie skutecznej integracji obywateli państw trzecich i wzmocnienie poszanowania praw człowieka przynależnych migrantom , w tym osobom ubiegającym się o azyl i  osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej;

d)

wzmocnienia solidarności i podziału odpowiedzialności pomiędzy państwami członkowskimi, szczególnie w odniesieniu do tych państw, których zjawisko przepływów migracyjnych i azylowych dotyczy w najwyższym stopniu.

d)

wzmocnienia solidarności i podziału odpowiedzialności pomiędzy państwami członkowskimi, szczególnie w odniesieniu do tych państw, których zjawisko przepływów migracyjnych i azylowych dotyczy w najwyższym stopniu , m . in. przez praktyczną współpracę.

b)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec korzystający z jednej z form ochrony uzupełniającej w rozumieniu dyrektywy 2004/83/WE ;

b)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec korzystający z jednej z form ochrony uzupełniającej w rozumieniu dyrektywy 2011/95/UE ;

f)

każdy obywatel państwa trzeciego, który legalnie przebywa w państwie członkowskim lub jest w trakcie uzyskiwania zezwolenia na pobyt w państwie członkowskim;

f)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec , który legalnie przebywa w państwie członkowskim lub jest w trakcie uzyskiwania zezwolenia na pobyt w państwie członkowskim;

g)

każdy obywatel państwa trzeciego przebywający na terytorium państwa trzeciego, który zamierza wyemigrować do Unii i zastosował się do konkretnych środków poprzedzających wyjazd lub spełnił warunki określone w prawie krajowym, w tym warunki dotyczące zdolności do integracji ze społeczeństwem danego państwa członkowskiego;

g)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec przebywający na terytorium państwa trzeciego, który zamierza wyemigrować do Unii i zastosował się do konkretnych środków poprzedzających wyjazd lub spełnił warunki określone w prawie krajowym, w tym warunki dotyczące zdolności do integracji ze społeczeństwem danego państwa członkowskiego;

h)

każdy obywatel państwa trzeciego, który nie otrzymał jeszcze ostatecznej decyzji odmownej w sprawie wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy, pobyt stały lub przyznanie ochrony międzynarodowej w danym państwie członkowskim i który może zdecydować się na dobrowolny powrót, pod warunkiem że nie uzyskał nowego obywatelstwa i nie opuścił terytorium tego państwa członkowskiego;

h)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec , który nie otrzymał jeszcze ostatecznej decyzji odmownej w sprawie wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy, pobyt stały lub przyznanie ochrony międzynarodowej w danym państwie członkowskim i który może zdecydować się na dobrowolny powrót, pod warunkiem że nie uzyskał nowego obywatelstwa i nie opuścił terytorium tego państwa członkowskiego;

i)

każdy obywatel państwa trzeciego, który jest uprawniony do przebywania lub pobytu lub korzysta z jakiejś formy ochrony międzynarodowej w rozumieniu dyrektywy 2004/83/WE lub ochrony czasowej w rozumieniu dyrektywy 2001/55/WE w danym państwie członkowskim i który zdecydował się na dobrowolny powrót, pod warunkiem że nie uzyskał nowego obywatelstwa i nie opuścił terytorium tego państwa członkowskiego;

i)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec , który jest uprawniony do przebywania lub pobytu lub korzysta z jakiejś formy ochrony międzynarodowej w rozumieniu dyrektywy 2011/95/UE lub ochrony czasowej w rozumieniu dyrektywy 2001/55/WE w danym państwie członkowskim i który zdecydował się na dobrowolny powrót, pod warunkiem że nie uzyskał nowego obywatelstwa i nie opuścił terytorium tego państwa członkowskiego;

j)

każdy obywatel państwa trzeciego, który nie spełnia warunków lub przestał spełniać warunki wjazdu do państwa członkowskiego lub pobytu w takim państwie.

j)

każdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec obecny na terytorium państwa członkowskiego , który nie spełnia warunków lub przestał spełniać warunki wjazdu do państwa członkowskiego lub pobytu w takim państwie , w tym obywatele państwa trzeciego, których powrót został formalnie lub nieformalnie przesunięty na późniejszy termin .

a)

zapewnienia pomocy materialnej, kształcenia, szkoleń, usług pomocniczych oraz opieki zdrowotnej i psychologicznej;

a)

zapewnienia pomocy materialnej, w tym pomocy humanitarnej na granicy, kształcenia, szkoleń, usług pomocniczych oraz opieki zdrowotnej i psychologicznej;

aa)

tworzenia i usprawniania struktur administracyjnych, systemów i szkoleń dla personelu oraz odpowiednich organów administracyjnych i sądowych w celu zapewnienia osobom ubiegającym się o azyl sprawnego i łatwego dostępu do procedur udzielania azylu oraz zapewnienia skutecznych, wysokiej jakości procedur udzielania azylu;

ab)

ulepszania i utrzymywania istniejącej infrastruktury lub usług służących zapewnieniu zakwaterowania;

d)

zapewnienia specjalnej pomocy osobom wymagającym szczególnego traktowania, takim jak: małoletni, małoletni bez opieki, osoby niepełnosprawne, osoby starsze, kobiety w ciąży, rodzice samotnie wychowujący małoletnie dzieci, ofiary handlu ludźmi, osoby z poważnymi chorobami fizycznymi i umysłowymi lub pourazowymi zaburzeniami stresowymi oraz osoby, które zostały poddane torturom, ofiary zgwałcenia lub innych poważnych form przemocy psychicznej, fizycznej lub seksualnej;

d)

zapewnienia specjalnej pomocy osobom wymagającym szczególnego traktowania, takim jak: małoletni, małoletni bez opieki, osoby niepełnosprawne, osoby starsze, kobiety w ciąży, rodzice samotnie wychowujący małoletnie dzieci, ofiary handlu ludźmi, osoby z poważnymi chorobami fizycznymi i umysłowymi lub pourazowymi zaburzeniami stresowymi , osoby narażone na przemoc ze względu na cechy osobiste, o których mowa w art. 21 karty praw podstawowych, oraz osoby, które zostały poddane torturom, ofiary zgwałcenia lub innych poważnych form przemocy psychicznej, fizycznej lub seksualnej;

e)

informowania społeczności lokalnych, a także szkolenia personelu organów lokalnych, które będą miały styczność z osobami przyjmowanymi;

e)

informowania społeczności lokalnych, a także szkolenia personelu organów lokalnych, które będą miały styczność z osobami przyjmowanymi , przede wszystkim w zakresie przestrzegania praw podstawowych osób ubiegających się o azyl ; obejmuje to szkolenia dla personelu mającego do czynienia z osobami wymagającymi szczególnego traktowania, o których mowa w lit. d);

fa)

ustanawiania, rozwijania i ulepszania środków alternatywnych względem zatrzymania;

a)

ustanawianie , rozwijanie i udoskonalanie infrastruktury lub usług służących zapewnieniu zakwaterowania;

a)

określanie , rozwijanie , świadczenie i udoskonalanie usług służących zapewnieniu zakwaterowania oraz tworzenie, rozwijanie, utrzymywanie i udoskonalanie odnośnej infrastruktury ;

b)

tworzenie struktur administracyjnych, systemów i szkolenia personelu oraz odpowiednich organów sądowych w celu zapewnienia osobom ubiegającym się o azyl sprawnego dostępu do procedur udzielania azylu oraz skutecznych, wysokiej jakości procedur udzielania azylu.

b)

tworzenie struktur administracyjnych, systemów i szkolenia personelu oraz odpowiednich organów administracyjnych i sądowych w celu zapewnienia osobom ubiegającym się o azyl sprawnego i łatwego dostępu do procedur udzielania azylu oraz skutecznych, wysokiej jakości procedur udzielania azylu.

a)

działania zwiększające zdolność państw członkowskich do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania danych i  statystyk dotyczących procedur udzielania azylu, zdolności przyjmowania oraz działań w zakresie przesiedlania i relokacji;

a)

działania zwiększające zdolność państw członkowskich – w tym w odniesieniu do mechanizmu wczesnego ostrzegania, gotowości i zarządzania kryzysowego, ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr […/…] [rozporządzenie dublińskie] – do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania danych jakościowych i  ilościowych dotyczących procedur udzielania azylu, zdolności przyjmowania oraz działań w zakresie przesiedlania i relokacji;

b)

działania bezpośrednio przyczyniające się do oceny polityki azylowej, takie jak: krajowe oceny skutków, badania prowadzone wśród grup docelowych, opracowywanie wskaźników i analiza porównawcza.

b)

działania bezpośrednio przyczyniające się do oceny polityki azylowej, takie jak: krajowe oceny skutków, badania prowadzone wśród grup docelowych i innych właściwych zainteresowanych stron , opracowywanie wskaźników i analiza porównawcza.

b)

ustanawianie odpowiedniej infrastruktury i usług w celu zapewnienia sprawnej i efektywnej realizacji działań w zakresie przesiedlania i relokacji;

b)

ustanawianie odpowiedniej infrastruktury i usług w celu zapewnienia sprawnej i efektywnej realizacji działań w zakresie przesiedlania i relokacji , w tym pomocy językowej, z poszanowaniem praw podstawowych osób, których te działania dotyczą ;

fa)

działania mające na celu wspieranie łączenia rodzin osób przesiedlanych do państwa członkowskiego;

g)

wzmacnianie infrastruktury i usług w państwach wyznaczonych do realizacji regionalnych programów ochrony.

g)

wzmacnianie infrastruktury i usług dotyczących migracji i azylu w państwach wyznaczonych do realizacji regionalnych programów ochrony.

ga)

określenie i rozwój strategii w zakresie przesiedleń i relokacji, w tym przeprowadzenie analizy potrzeb, usprawnienie wskaźników i ocena.

gb)

stworzenie warunków sprzyjających integracji, niezależności i samodzielności przesiedlanych uchodźców w perspektywie długoterminowej.

a)

pakiety informacyjne i kampanie na rzecz zwiększania świadomości społecznej, w tym za pośrednictwem technologii informacyjno-komunikacyjnych i stron internetowych przyjaznych dla użytkowników;

a)

pakiety informacyjne i kampanie na rzecz zwiększania świadomości społecznej, w tym za pośrednictwem technologii informacyjno-komunikacyjnych i stron internetowych przyjaznych dla użytkowników , rozpowszechniane w różnych krajach w sposób skoordynowany oraz w duchu wspólnego europejskiego przesłania ;

a)

tworzenie i rozwijanie takich strategii integracji, w tym analiza potrzeb, udoskonalanie wskaźników i ocena;

a)

tworzenie i rozwijanie takich strategii integracji z udziałem podmiotów lokalnych i/lub regionalnych , w tym analiza potrzeb, udoskonalanie wskaźników integracji i ocena szczególnych warunków osób ubiegających się o azyl, w tym oceny zapewniające udział wszystkich stron, w celu określenia najlepszych praktyk ;

b)

doradztwo i pomoc w takich obszarach, jak: zakwaterowanie, środki utrzymania, poradnictwo społeczne i prawne, opieka medyczna, psychologiczna i socjalna, opieka nad dziećmi;

b)

doradztwo i pomoc w takich obszarach, jak: zakwaterowanie, środki utrzymania, integracja na rynku pracy, poradnictwo społeczne i prawne, opieka medyczna, psychologiczna i socjalna, opieka nad dziećmi i łączenie rodzin ;

b)

wzmacnianie zdolności państw członkowskich do opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania prowadzonych strategii imigracyjnych, polityki i środków na wszystkich poziomach i we wszystkich departamentach administracji, w szczególności zwiększenie ich zdolności do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania danych i statystyk dotyczących procedur i przepływów migracyjnych, zezwoleń na pobyt i tworzenia narzędzi służących monitorowaniu, systemów oceny, wskaźników i analizy porównawczej na potrzeby pomiaru osiągnięć uzyskiwanych w ramach tych strategii;

b)

wzmacnianie zdolności państw członkowskich do opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania prowadzonych strategii imigracyjnych, polityki i środków na wszystkich poziomach i we wszystkich departamentach administracji, w szczególności zwiększenie ich zdolności do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania szczegółowych i usystematyzowanych danych i statystyk dotyczących procedur i przepływów migracyjnych, zezwoleń na pobyt i tworzenia narzędzi służących monitorowaniu, systemów oceny, wskaźników i analizy porównawczej na potrzeby pomiaru osiągnięć uzyskiwanych w ramach tych strategii;

c)

zwiększanie zdolności międzykulturowych organizacji wdrażających, które świadczą usługi publiczne i prywatne, w tym instytucji oświatowych, oraz promowanie wymiany doświadczeń i dobrych praktyk, współpracy i tworzenia sieci kontaktów;

c)

zwiększanie zdolności międzykulturowych organizacji wdrażających, które świadczą usługi publiczne i prywatne, w tym instytucji oświatowych, w obszarze międzykulturowości i praw człowieka; promowanie wymiany doświadczeń i dobrych praktyk, współpracy i tworzenia sieci kontaktów;

aa)

wprowadzania, rozwijania i ulepszania środków alternatywnych względem zatrzymania;

b)

tworzenia struktur administracyjnych, systemów i szkolenia personelu w celu zapewnienia sprawnych procedur powrotu;

b)

tworzenia struktur administracyjnych, systemów i szkolenia personelu w celu zapewnienia sprawnych procedur powrotu gwarantujących pełną ochronę praw podstawowych migrantów ;

ba)

wspierania niezależnej oceny i monitorowania działań dotyczących powrotów przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego w celu zapewnienia przestrzegania praw człowieka;

c)

zapewnienia pomocy materialnej oraz opieki zdrowotnej i psychologicznej;

c)

zapewnienia pomocy materialnej oraz opieki zdrowotnej i psychologicznej , także w odniesieniu do obywateli państw trzecich, których termin wydalenia został przesunięty zgodnie z art. 9 i art. 14 ust. 1 dyrektywy 2008/115/WE ;

fa)

wprowadzenie i usprawnienie niezależnych i efektywnych systemów monitorowana przymusowego powrotu, o którym mowa w art. 6 dyrektywy 2008/115/WE.

c)

środków mających na celu rozpoczęcie procesu reintegracji osoby powracającej poprzez jej osobisty rozwój, takich jak: zachęty finansowe, szkolenia, pomoc w znalezieniu stażu i zatrudnienia oraz wsparcie na rozpoczęcie działalności gospodarczej;

c)

środków mających na celu rozpoczęcie procesu reintegracji osoby powracającej poprzez jej osobisty rozwój, takich jak: zachęty finansowe, szkolenia, pomoc w znalezieniu stażu i zatrudnienia oraz wsparcie na rozpoczęcie działalności gospodarczej , w tym również środki poprzedzające powrót ;

d)

działania zwiększające zdolność do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania danych i statystyk dotyczących procedur i środków w zakresie powrotów, zdolności do przyjmowania i zatrzymywania, powrotów przymusowych i dobrowolnych, monitorowania i reintegracji;

d)

działania zwiększające zdolność do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania szczegółowych i usystematyzowanych danych i statystyk dotyczących procedur i środków w zakresie powrotów, zdolności do przyjmowania i zatrzymywania, powrotów przymusowych i dobrowolnych, monitorowania i reintegracji;

a)

3 232 mln EUR na programy krajowe państw członkowskich;

a)

83 % na programy krajowe państw członkowskich;

b)

637 mln EUR na działania Unii, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, Europejską Sieć Migracyjną i pomoc techniczną Komisji.

b)

17 % na działania Unii, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, Europejską Sieć Migracyjną i pomoc techniczną Komisji.

a)

2 372 mln EUR , jak wskazano w załączniku I;

a)

73 % , jak wskazano w załączniku I;

b)

700 mln EUR w oparciu o mechanizm podziału na działania szczególne, o których mowa w art. 16, na unijny program przesiedleń, o którym mowa w art. 17, i na relokację, o której mowa w art. 18;

b)

22 % w oparciu o mechanizm podziału na działania szczególne, o których mowa w art. 16, na unijny program przesiedleń, o którym mowa w art. 17, i na relokację, o której mowa w art. 18;

c)

160 mln EUR w ramach przeglądu śródokresowego i w okresie począwszy od roku budżetowego 2018 , aby uwzględnić ważne zmiany w przepływach migracyjnych lub odpowiedzieć na szczególne potrzeby określone przez Komisję, o których mowa w art. 19.

c)

5 % w ramach przeglądu śródokresowego i w okresie począwszy od roku budżetowego 2017 , aby uwzględnić ważne zmiany w przepływach migracyjnych lub odpowiedzieć na szczególne potrzeby określone przez Komisję, o których mowa w art. 19.

—

osoby, które padły ofiarą przemocy lub tortur;

—

osoby potrzebujące natychmiastowego lub pilnego przesiedlenia z powodów prawnych oraz wymagające ochrony fizycznej.

—

osoby potrzebujące natychmiastowego lub pilnego przesiedlenia z powodów prawnych lub w celu zapewnienia ochrony fizycznej.

—

osoby, które zostały poddane torturom, ofiary gwałtu lub innych poważnych form przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej.

b)

napływ migrantów :

b)

szczególny napływ:

a)

zacieśnianie współpracy z Unią przy wdrażaniu prawa Unii i dobrych praktyk w dziedzinie azylu, w tym przesiedlania i relokacji, legalnej migracji, z uwzględnieniem integracji obywateli państw trzecich i powrotów;

a)

zacieśnianie współpracy z Unią przy wdrażaniu prawa Unii i dobrych praktyk w dziedzinie azylu, w tym przesiedlania i relokacji, legalnej migracji, z uwzględnieniem integracji obywateli państw trzecich i  bezpaństwowców, a także powrotów;

f)

współpraca z państwami trzecimi, w szczególności w ramach wdrażania umów o readmisji, partnerstw na rzecz mobilności i regionalnych programów ochrony.

f)

współpraca z państwami trzecimi w oparciu o globalne podejście do kwestii migracji , w szczególności w ramach wdrażania umów o readmisji, partnerstw na rzecz mobilności, regionalnych programów ochrony , a także bezpiecznego dostępu do systemu azylowego Unii, zgodnie z art . 24a.

a)

pełnienie funkcji unijnego komitetu doradczego ds. migracji i azylu poprzez wspólne koordynowanie działań i współpracę zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnymi z przedstawicielami państw członkowskich, środowiska akademickiego, społeczeństwa obywatelskiego, ośrodków analitycznych i innych podmiotów unijnych/międzynarodowych;

a)

pełnienie funkcji unijnego komitetu doradczego ds. migracji i azylu poprzez wspólne koordynowanie działań i współpracę zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnym z przedstawicielami państw członkowskich, środowiska akademickiego, społeczeństwa obywatelskiego, ośrodków analitycznych i innych podmiotów unijnych/międzynarodowych , a w szczególności z podmiotami specjalizującymi się w dziedzinie azylu i imigracji ;

c)

dostarczanie ogółowi społeczeństwa informacji, o których mowa w lit. b).

c)

dostarczanie ogółowi społeczeństwa informacji, o których mowa w lit. b)  we współpracy ze społeczeństwem obywatelskim i organizacjami pozarządowymi działającymi w dziedzinie imigracji i azylu .

b)

komitetu kierowniczego, który udziela wskazówek politycznych i zatwierdza działania Europejskiej Sieci Migracyjnej, złożonego z przedstawiciela Komisji oraz ekspertów z państw członkowskich, Parlamentu Europejskiego i innych odpowiednich podmiotów;

b)

komitetu kierowniczego, który udziela wskazówek politycznych i zatwierdza działania Europejskiej Sieci Migracyjnej, złożonego z przedstawiciela Komisji oraz ekspertów z państw członkowskich, Parlamentu Europejskiego i innych odpowiednich niezależnych podmiotów;

a)

były zgodne z polityką zewnętrzną UE, a zwłaszcza z zasadą spójności polityki na rzecz rozwoju, oraz spójne z dokumentami z zakresu planowania strategicznego dla danego regionu lub kraju;

b)

koncentrowały się na środkach nieukierunkowanych na rozwój;

c)

stanowiły część podejścia krótkoterminowego, ewentualnie średnioterminowego, w zależności od charakteru działań i priorytetów;

d)

przede wszystkim służyły interesom Unii, miały bezpośrednie skutki w Unii i jej państwach członkowskich oraz zapewniały niezbędną ciągłość z działaniami wdrażanymi wewnątrz Unii.

—

są wykorzystywane z myślą o działaniach związanych z przesiedleniami lub relokacją.

(2a)

(2b

(3a)

(4)

Wspólne inicjatywy mające na celu określenie i wdrożenie nowych rodzajów podejścia w odniesieniu do procedur przy pierwszym kontakcie i standardów ochrony w przypadku małoletnich bez opieki

(4)

Wspólne inicjatywy mające na celu określenie i wdrożenie nowych rodzajów podejścia w odniesieniu do procedur przy pierwszym kontakcie i standardów ochrony i pomocy w przypadku małoletnich bez opieki

(7)

Wspólne inicjatywy mające na celu przywracanie jedności rodziny i reintegrację małoletnich bez opieki w ich krajach pochodzenia

(7)

Wspólne inicjatywy mające na celu przywracanie jedności rodziny i reintegrację małoletnich bez opieki w ich krajach pochodzenia , o ile służą one dobru małoletnich

(6a)