(1)

Negocjacje umów o partnerstwie gospodarczym („umowy”) między:

(2)

Zakończenie negocjacji umów przez Antiguę i Barbudę, Wspólnotę Bahamów, Barbados, Belize, Republikę Botswany, Republikę Burundi, Republikę Kamerunu, Związek Komorów, Republikę Wybrzeża Kości Słoniowej, Wspólnotę Dominiki, Republikę Dominikańską, Republikę Wysp Fidżi, Republikę Ghany, Grenadę, Kooperacyjną Republikę Gujany, Republikę Haiti, Jamajkę, Republikę Kenii, Królestwo Lesotho, Republikę Madagaskaru, Republikę Mauritiusu, Republikę Mozambiku, Republikę Namibii, Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei, Republikę Rwandy, Federację Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Republikę Seszeli, Republikę Surinamu, Królestwo Suazi, Zjednoczoną Republikę Tanzanii, Republikę Trynidadu i Tobago, Republikę Ugandy, Republikę Zambii (2) oraz Republikę Zimbabwe umożliwiło ich włączenie do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym (3).

(3)

Republika Botswany, Republika Burundi, Republika Kamerunu, Związek Komorów, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Republika Wysp Fidżi, Republika Ghany, Republika Haiti, Republika Kenii, Królestwo Lesotho, Republika Mozambiku, Republika Namibii, Republika Rwandy, Królestwo Suazi, Zjednoczona Republika Tanzanii, Republika Ugandy, Republika Zambii oraz Republika Zimbabwe nie podjęły działań niezbędnych do ratyfikacji swoich odpowiednich umów.

(4)

W związku z powyższym, w świetle art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1528/2007, a w szczególności jego lit. b), należy zmienić załącznik I do tego rozporządzenia w celu usunięcia z niego tych państw.

(5)

Aby zapewnić szybkie przywrócenie partnerów do załącznika I do tego rozporządzenia, kiedy tylko podejmą działania niezbędne do ratyfikacji odpowiednich umów i w oczekiwaniu na ich wejście w życie, uprawnienia do przyjmowania aktów prawnych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii powinny zostać przekazane Komisji w zakresie przywracania państw usuniętych niniejszym rozporządzeniem z załącznika I. Szczególnie ważne jest, aby podczas prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie . Komisja powinna udostępnić wszystkie informacje i dokumentację dotyczącą jej posiedzeń z ekspertami krajowymi w ramach prowadzonych przez nią prac dotyczących opracowywania i wdrażania aktów delegowanych. Komisja powinna zaprosić ekspertów Parlamentu do uczestnictwa w tych posiedzeniach , [Popr. 1]

1)

wprowadza się następujące artykuły:

„Artykuł 2a

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 2b, w celu wprowadzana zmian w załączniku I poprzez przywracanie tych regionów lub państw spośród grupy państw AKP, które usunięto z tego załącznika I na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/… (4)  (5) i które po usunięciu z załącznika podjęły działania niezbędne do ratyfikacji swoich odpowiednich umów.

Artykuł 2b

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Przekazanie uprawnień Komisji, o którym mowa w art. 2a, następuje na czas nieokreślony okres pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia … (6) . Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem wspomnianego okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień jest przedłużane automatycznie na okresy tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada zgłoszą sprzeciw wobec takiego przedłużenia nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. [Popr. 2]

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2a może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5.   Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 2a wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu ze strony Parlamentu Europejskiego albo Rady wyrażonego w ciągu 2 miesięcy od przekazania takiego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeżeli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie wyrażą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące cztery miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 3]

2)

załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

+

Numer niniejszego rozporządzenia.

+