7.12.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 377/13

—

uwzględniając wytyczne Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w sprawie przedsiębiorstw wielonarodowych oraz Trójstronną deklarację zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP),

—

uwzględniając deklarację ministerialną przyjętą na czwartej sesji konferencji ministerialnej WTO w Ad-Dausze w dniu 14 listopada 2001 r., a w szczególności ust. 44 dotyczący specjalnego i zróżnicowanego traktowania (SDT),

—

uwzględniając rezolucję PE z dnia 29 września 2005 r. w sprawie stosunków między UE a Indiami: partnerstwo strategiczne (1),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 4 października 2006 r. zatytułowany „Globalny wymiar Europy: konkurowanie na światowym rynku. Wkład w strategię wzrostu gospodarczego i zatrudnienia UE” (COM(2006)0567),

—

uwzględniając rezolucję PE z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie umowy o wolnym handlu między UE a Indiami (2),

—

uwzględniając rezolucję PE z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) i dostępu do leków (3),

—

uwzględniając rezolucję z dnia 22 maja 2007 r. w sprawie Europy w czasach globalizacji – zewnętrzne aspekty konkurencji (4),

—

uwzględniając krajowy dokument strategiczny dotyczący Indii (2007–2013),

—

uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że Unia Europejska powinna nadal priorytetowo traktować oparty na zasadach wielostronny system handlu w ramach WTO, który otworzyłby najlepsze perspektywy na otwarty i sprawiedliwy handel międzynarodowy poprzez ustanowienie odpowiednich zasad i dbanie o ich przestrzeganie,

B.

mając na uwadze, że pomyślne i zrównoważone zakończenie dauhańskiej rundy rozwojowej ma zasadnicze znaczenie zarówno dla Unii Europejskiej, jaki i Indii, oraz że tego rodzaju umowa nie wyklucza dwustronnych porozumień WTO+, które mogą być uzupełnieniem wielostronnych zasad,

C.

mając na uwadze, że Unia Europejska jest najważniejszym źródłem bezpośrednich inwestycji zagranicznych (FDI) w Indiach, ponieważ w 2009 r. wynosiły one 27 % ogółu inwestycji; mając jednak na uwadze, że w ciągu ostatnich trzech lat udział UE w FDI spadł z 37 % w 2007 r. do 32 % w 2008 r. i do 27 % w 2009 r., natomiast w 2009 r. unijne FDI w Chinach osiągnęły kwotę 5,3 mld EUR i były znacznie wyższe od inwestycji w Indiach, które wyniosły 3,1 mld EUR,

D.

mając na uwadze, że w 2000 r. Indie zajmowały siedemnaste miejsce na liście najważniejszych partnerów handlowych UE, a w 2010 r. zajmowały one ósme miejsce (przy czym wartość wymiany handlowej wyniosła 67,8 mld EUR); mając jednak na uwadze, że udział UE na rynku indyjskim spadł z 23,2 % w 1999 r. do 14,5 % w 2009 r., natomiast udział na rynku chińskim w tym samym okresie wzrósł czterokrotnie z 2,6 % w 1999 r. do 11,3 % w 2009 r.,

E.

mając na uwadze, że Indie są głównym beneficjentem systemu ogólnych preferencji taryfowych (GSP); mając na uwadze, że wartość towarów importowanych z Indii do UE objętych preferencyjnymi stawkami celnymi lub zwolnionych z cła wyniosła w 2009 r. 19,9 mld EUR, co stanowi 83 % ogółu towarów importowanych z Indii do UE,

F.

mając na uwadze, że obie strony spodziewają się osiągnąć znaczne zyski dzięki zniesieniu stawek celnych, liberalizacji handlu usługami i przedsiębiorczości oraz ponawiają zaangażowanie na rzecz zmniejszenia stawek celnych i dalszej liberalizacji przedsiębiorczości oraz handlu usługami,

G.

mając na uwadze, że aby liberalizacja handlu przyniosła korzyści, dostępowi do rynku powinny towarzyszyć przejrzyste i odpowiednie zasady i normy,

H.

mając na uwadze, że dostęp do rynku jest utrudniony barierami pozataryfowymi (NTB), takimi jak wymogi w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa lub bariery techniczne, ograniczenia ilościowe, procedury zgodności, mechanizmy obrony handlu, procedury celne, podatki wewnętrzne, a także brak międzynarodowych norm i standardów,

I.

mając na uwadze, że należy zwrócić większą uwagę na aspekty dotyczące uznawania, odpowiedniej i skutecznej ochrony oraz wdrażania i stosowania praw własności intelektualnej, w tym patentów, znaków towarowych lub usługowych, praw autorskich i praw pokrewnych, oznaczeń geograficznych (w tym oznaczeń pochodzenia), wzorów przemysłowych i topografii układów scalonych,

J.

mając na uwadze, że podrabiane leki mogą być szkodliwe dla zdrowia; mając na uwadze, że UE i Indie powinny wspólnie wypracować rozwiązanie tego problemu,

K.

mając na uwadze, że Indie są jednym z największych producentów i eksporterów leków generycznych,

L.

mając na uwadze, że powodzenie i trwałość programów zdrowotnych zależą w dużej mierze od ciągłej dostępności niedrogich, wysokiej jakości leków generycznych; mając na uwadze kluczową rolę Indii jako dostawcy takich produktów oraz stwierdzony negatywny wpływ przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej w ramach TRIPS plus na dostępność leków generycznych;

M.

mając na uwadze, że art. 1 ust. 1 umowy o współpracy o przestrzeganiu praw człowieka i zasad demokratycznych; mając na uwadze, że jest to kluczowa część umowy,

N.

mając na uwadze, że dostęp do rynku jest nadal utrudniany szeregiem pozataryfowych barier w handlu, takimi jak uciążliwe wymogi w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa lub bariery techniczne, ograniczenia ilościowe, zbyt rygorystyczne procedury zgodności, nieuzasadnione mechanizmy obrony handlu, procedury celne, podatki wewnętrzne, a także brak międzynarodowych norm i standardów,

1.

uważa, że umowa o wolnym handlu powinna być zrównoważona i zgodna z zobowiązaniami i zasadami obowiązującymi w ramach WTO; uważa, że pomyślne zakończenie rundy dauhańskiej nadal pozostaje unijnym priorytetem w dziedzinie handlu, a negocjacje nad umową o wolnym handlu z Indiami powinny być uzupełnieniem międzynarodowych zasad;

2.

z zadowoleniem przyjmuje wyniki szczytu UE-Indie, który odbył się w grudniu 2010 r., i wzywa strony w negocjacjach do ich przyspieszenia i do dalszych konsultacji z głównymi podmiotami; przypomina, że UE i Indie zobowiązały się do przyspieszenia negocjacji nad umową o wolnym handlu oraz osiągnięcia znacznych i owocnych postępów prowadzących do szybszego zawarcia szeroko zakrojonego, ambitnego i zrównoważonego porozumienia dotyczącego handlu i inwestycji; wyraża rozczarowanie wolnym tempem negocjacji; wzywa obie strony do zwiększenia starań zmierzających do zawarcia przed końcem 2011 r. wszechstronnej, ambitnej i zrównoważonej umowy o wolnym handlu;

3.

wzywa rząd federalny i stanowe rządy Indii do synchronizacji polityki i procedur, tak aby umożliwić osiągnięcie maksymalnych korzyści;

4.

przypomina, że cele wspólnej polityki handlowej powinny być w pełni skoordynowane z ogólnymi celami Unii Europejskiej oraz że w myśl art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wspólna polityka handlowa UE musi być prowadzona „zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii”, a w myśl art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej ma się ona przyczyniać m.in. do trwałego rozwoju, do wyeliminowania ubóstwa oraz do ochrony praw człowieka;

5.

podkreśla, ze względu na komplementarność obu gospodarek, możliwości nasilenia handlu między UE a Indiami, zwiększenia inwestycji i perspektywy dla przedsiębiorców, jakie przyniesie umowa o wolnym handlu; uważa, że umowa o wolnym handlu UE-Indie przyniesie ogólnie obopólne korzyści, lecz zaleca przeprowadzenie oceny specyfiki poszczególnych sektorów, aby wskazać ewentualny ujemny wpływ, jaki może mieć umowa o wolnym handlu na wrażliwe sektory unijnej gospodarki;

6.

zwraca się do Komisji o włączenie do umowy o wolnym handlu ambitnego rozdziału dotyczącego trwałego rozwoju;

7.

z zadowoleniem przyjmuje wyniki licznych symulacji, które pokazały, że umowa o wolnym handlu pozwoliłaby zwiększyć ogólny eksport i import zarówno Unii Europejskiej, jak i Indii; podkreśla, że przy obecnej średniej stopie wzrostu do 2015 r. dwustronny handel powinien osiągnąć wartość 160,6 mld EUR;

8.

zauważa, że średnie stawki celne stosowane przez Indie zmniejszyły się, lecz nadal są one znacznie wyższe od stawek unijnych; podkreśla w szczególności, że indyjska średnia stawka za dostęp do rynku dla towarów nierolnych (NAMA) wynosi obecnie 10,1 %, natomiast średnia stawka unijna wynosi 4 %, oraz że indyjska średnia stawka dla produktów rolnych wynosi 31,8 %, natomiast średnia stawka unijna wynosi 13,5 %;

9.

podkreśla, że celem handlu towarami przemysłowymi powinno być całkowite zniesienie wzajemnych opłat celnych przy asymetrycznym kalendarzu oraz że wszelkie ewentualne odstępstwa od tego celu powinny zostać ograniczone, powinny podlegać przeglądowi i nie powinny prowadzić do wykluczenia sektorów o dużym znaczeniu dla obu stron, takich jak sektor samochodów osobowych;

10.

stwierdza, że umowa powinna uszanować delikatne kwestie związane z handlem produktami rolnymi, lecz nie powinna utrudniać otwarcia rynku w komplementarnych dziedzinach;

11.

wzywa Komisję do należytego uwzględnienia jakiegokolwiek negatywnego wpływu na unijne rolnictwo, w szczególności w zakresie otwarcia rynków, OMG, mleka, mięsa wołowego, ochrony własności intelektualnej oraz oznakowania pochodzenia;

12.

uważa, że umowa o wolnym handlu powinna zawierać ambitne rozdziały dotyczące technicznych barier w handlu oraz środków sanitarnych i fitosanitarnych; w związku z tym wzywa Komisję do zajęcia się nierozstrzygniętymi kwestiami, takimi jak dobrostan zwierząt;

13.

wzywa obie strony do zadbania o to, aby zarządzano regulacjami i barierami pozataryfowymi (NTB) w taki sposób, aby ogólnie nie utrudniać handlu; wzywa zarówno UE, jak i Indie do wprowadzenia skutecznych kar zapobiegających pojawianiu się zbędnych barier regulacyjnych w handlu oraz do uporania się z istniejącymi barierami, przy jednoczesnym poszanowaniu prawa obu stron do stanowienia regulacji;

14.

podkreśla, że umowa o wolnym handlu powinna zawierać wiążący mechanizm rozwiązywania sporów między państwami oraz przepisy dotyczące mediacji w sprawie barier pozataryfowych, a także skuteczną klauzulę ochronną;

15.

zauważa, że usługi stanowią najszybciej rozwijający się sektor gospodarki Indii; stwierdza, że Indie mają ofensywne interesy w liberalizacji sposobu 1 i 4 Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS); zauważa, że UE pragnie całkowitej liberalizacji dostępu do rynku i narodowego traktowania na mocy sposobu 3 w odniesieniu do większości usług; zauważa, że nie będzie można w pełni zrealizować ambitnych celów umowy o wolnym handlu bez zobowiązań w ramach sposobu 4; podkreśla, że zarówno UE, jak i Indiom ogromne korzyści przyniosłoby krajowe i unijne uznawanie kwalifikacji zawodowych, umowy o wzajemnym uznawaniu i wymogach licencyjnych w sektorze wolnych zawodów, które z łatwością można włączyć do umowy o wolnym handlu; domaga się jednak przeprowadzenia dogłębnej analizy w odniesieniu do poszczególnych państw członkowskich, aby uniknąć negatywnych skutków dla unijnego rynku pracy, a jednocześnie umożliwić niezbędnym wykwalifikowanym specjalistom tymczasowy pobyt w ramach sposobu 4;

16.

podkreśla, że liberalizacja usług w żaden sposób nie może ograniczać prawa do regulacji usług, w tym usług publicznych;

17.

stwierdza, że handel usługami pomiędzy UE i Indiami jest stosunkowo niezrównoważony, ponieważ UE eksportuje 1,9 % usług do Indii, a Indie wysyłają do Unii 11,6 % ogółu eksportowanych usług;

18.

usilnie zachęca Indie do opracowania odpowiednich przepisów w zakresie ochrony danych, które pozwoliłoby Indiom osiągnąć status państwa o odpowiednim poziomie ochrony, co umożliwiłoby przekazywanie danych osobowych z Unii Europejskiej w oparciu o unijne przepisy i zgodnie z nimi;

19.

uważa, że umożliwienie zagranicznym kancelariom prawnym i biurom rachunkowym prowadzenia działalności w Indiach byłoby korzystne dla gospodarki indyjskiej i zatrudnienia w Indiach, a także dla europejskich firm prawniczych specjalizujących się w prawie międzynarodowym oraz ich klientów; wzywa Komisję do zbadania wraz z władzami indyjskimi możliwości i zakresu liberalizacji usług prawniczych i rachunkowych w ramach umowy o wolnym handlu;

20.

wzywa Indie do większego otwarcia sektora bankowego, ubezpieczeniowego i handlu detalicznego zgodnie z reformami zapowiedzianymi przez władze Indii na znak uznania faktu, że odpowiednie przepisy finansowe mają ogromne znaczenie dla zapewnienia nadzoru nad usługami finansowymi, zmniejszenia ryzyka systemowego i zapewnienia konsumentom możliwie najwyższego stopnia ochrony;

21.

wzywa Komisję do wynegocjowania rozdziału poświęconego inwestycjom, który zostanie włączony do umowy o wolnym handlu, zwiększając w ten sposób elastyczność procesu wzajemnych inwestycji rynkowych poprzez wspieranie i ochronę operacji inwestycyjnych, badając jednocześnie bezpośrednie możliwości; proponuje, aby rozdział dotyczący inwestycji przewidywał utworzenie systemu pojedynczego punktu informacyjnego dla inwestorów w obu krajach, w którym otrzymywaliby oni wyjaśnienia dotyczące różnic pomiędzy przepisami i praktykami inwestycyjnymi oraz informacje o wszystkich aspektach prawnych;

22.

wzywa Komisję do zadbania o to, aby przepisy dotyczące ochrony inwestycji nie wpłynęły ujemnie na możliwość wydawania przez strony przymusowych licencji ani na politykę w zakresie zdrowia publicznego;

23.

z zadowoleniem stwierdza, że Indie przystały na włączenie do umowy o wolnym handlu kwestii zamówień publicznych; ubolewa jednak nad faktem, że dotyczy to tylko szczebla federalnego; wzywa Komisję do wynegocjowania skutecznego i przejrzystego systemu udzielania zamówień; wzywa Indie do stosowania przejrzystych i sprawiedliwych procedur w trakcie udzielania zamówień publicznych oraz do zapewnienia przedsiębiorstwom europejskim dostępu do systemów zamówień publicznych; wyzwa Indie do zagwarantowania jak najszerszego zasięgu, obejmującego w szczególności przedsiębiorstwa sektora publicznego;

24.

z zadowoleniem przyjmuje postępy w opracowywaniu rozdziału dotyczącego handlu i konkurencji w umowie o wolnym handlu UE-Indie i wyzwa obie strony do nasilenia współpracy w kwestiach związanych z handlem dotyczących konkurencji, praw własności intelektualnej oraz polityki przemysłowej i handlowej;

25.

z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane zobowiązanie Indii do ustanowienia solidnego systemu praw własności intelektualnej i stosowania elastycznych zasad TRIPS w ramach przepisów prawa międzynarodowego i krajowego celem wywiązania się ze zobowiązań Indii w zakresie zdrowia publicznego, zwłaszcza pod względem dostępu do leków; gorąco zachęca Indie do wprowadzenia i stosowania tego systemu, zwiększając jednocześnie dostęp do podstawowych leków; wzywa UE i Indie do zagwarantowania, że zobowiązania w ramach umowy o wolnym handlu nie będą wykluczały dostępu do podstawowych leków, podczas gdy Indie rozbudowują swój potencjał, przechodząc z przemysłu produktów generycznych do przemysłu opartego na badaniach naukowych; popiera współpracę między UE a Indiami w dziedzinie przemysłu farmaceutycznego z myślą o wzroście, który przyniesie korzyści przemysłowi obu stron;

26.

zwraca się do Komisji, aby nie domagała się wyłączności danych w kontekście negocjacji dotyczących praw własności intelektualnej, zgodnie z rezolucją PE z dnia 12 lipca 2007 r., oraz aby uznała, że wyłączność danych miałaby daleko idące konsekwencje dla wytwarzania leków generycznych i w związku z tym utrudnia dostęp krajów rozwijających się do leków i negatywnie wpływa na politykę w dziedzinie zdrowia publicznego;

27.

wzywa Komisję i odpowiednie władze Indii do wypracowania wspólnej definicji leków podrobionych tak, aby nie utrudniać dostępu do podstawowych leków oraz do koordynacji działań w celu skutecznego zwalczania podrabianych towarów, w szczególności podrabianych leków, które szkodzą zdrowiu pacjentów;

28.

podkreśla kluczowe znaczenie, jakie ma wysoki poziom ochrony oznaczeń geograficznych, co najmniej do czasu wejścia w życie umowy o wolnym handlu;

29.

uznaje, że ambitny rozdział dotyczący zrównoważonego rozwoju jest istotną częścią umowy o wolnym handlu z UE i wzywa strony do osiągnięcia porozumienia w sprawie ambitnego rozdziału odzwierciedlającego wspólne zaangażowanie na rzecz wspierania rozwoju zrównoważonego i sprzyjającemu włączeniu społecznemu w oparciu o wspólne wartości; wzywa Komisję do uwzględnienia prawnie wiążących klauzul dotyczących praw człowieka, norm społecznych i środowiskowych oraz do egzekwowania ich stosowania z uwzględnieniem środków stosowanych w przypadku ich naruszenia;

30.

zwraca się o uwzględnienie w odnośnym rozdziale co najmniej zgodności z ośmioma podstawowymi konwencjami MOP i czterema priorytetowymi konwencjami oraz uznanymi międzynarodowymi normami środowiskowymi, a także o przedstawienie bodźców zachęcających przedsiębiorstwa do podejmowania zobowiązań w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw;

31.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki, jakich dokonuje rząd Indii, aby zlikwidować pracę dzieci; wzywa rząd Indii i Komisję do dalszego finansowania działań umożliwiających dzieciom uczęszczanie do szkoły;

32.

podkreśla, że należy zadbać o to, aby przedsiębiorstwa z UE prowadzące działalność w specjalnych strefach gospodarczych przestrzegały podstawowych praw pracowniczych oraz innych praw z dziedziny zatrudnienia opartych na konwencjach MOP i ratyfikowanych przez Indie;

33.

podkreśla, że prawa człowieka, demokracja i bezpieczeństwo są niezwykle ważnymi częściami stosunków między UE a Indiami; w związku z tym wzywa obie strony do nasilenia dialogu nad nierozwiązanymi kwestiami, ze szczególnym uwzględnieniem Kaszmiru;

34.

zdecydowanie popiera zwyczaj wprowadzania prawnie wiążących klauzul dotyczących praw człowieka do umów międzynarodowych zawieranych przez UE, włącznie z jasnym i precyzyjnym mechanizmem konsultacji wzorowanym na art. 96 umowy z Kotonu;

35.

oczekuje, że Rada i Komisja przedłożą Parlamentowi umowę o wolnym handlu do zatwierdzenia zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (5);

36.

zwraca się do Komisji i Rady o pełne uwzględnienie żądań PE wyrażonych w niniejszej rezolucji przed zawarciem umowy o wolnym handlu; przypomina, że wejście w życie umowy o wolnym handlu wymaga zgody PE; wzywa Komisję i Radę, by nie proponowały żadnego tymczasowego stosowania porozumienia, zanim PE nie wyrazi na nie zgody;

37.

z zadowoleniem przyjmuje postępy Indii, które stały się dawcą pomocy rozwojowej, a nie tylko biorcą;

38.

stwierdza, że jeżeli współpraca gospodarcza pomiędzy Unią Europejską a Indiami będzie oparta na systemie uniwersalnych wartości propagowanych przez Unię, to może ona stać się modelem dla współpracy z innymi krajami;

39.

uważa, że UE musi poświęcić szczególną uwagę sektorowi małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w Indiach i proponuje w związku z tym, aby we wszystkich programach współpracy na rzecz rozwoju między UE i Indiami wspierać MŚP poprzez działania wspomagające finansowanie lokalnych projektów uzasadnionych potrzebami rynku;

40.

z zadowoleniem przyjmuje rozpowszechnienie na terenie Indii mikrokredytów, które uznano za skuteczny sposób pobudzania do rozwoju napędzanego lokalną inicjatywą;

41.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich, a także rządowi i parlamentowi Indii.