52009PC0602

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 27.10.2009

KOM(2009) 602 wersja ostateczna

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

UZASADNIENIE

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r.[1] pozwala na uruchomienie środków z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) poprzez zastosowanie mechanizmu elastyczności, w ramach rocznego limitu w wysokości 500 mln EUR, powyżej limitów właściwych działów ram finansowych. Kryteria, które należy spełnić, aby móc skorzystać z funduszu, zostały zdefiniowane w rozporządzeniu WE nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiającym Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG)[2]. Rozporządzenie to zostało ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 546/2009[3] rozszerzającym zakres zastosowania EFG. Zmienione rozporządzenie stosuje się do wniosków otrzymanych po dniu 1 maja 2009 r.

Służby Komisji przeprowadziły dokładną analizę wniosków złożonych przez Szwecję, Austrię i Niderlandy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1927/2006, w szczególności z jego art. 1, 2, 3, 4, 5 i 6.

Streszczenie najważniejszych elementów tej oceny przedstawiono poniżej.

Sprawa EGF/2009/007 SE/ Volvo

1. Wniosek został przedstawiony Komisji przez władze szwedzkie w dniu 5 czerwca 2009 r. Opiera się on na szczegółowych kryteriach interwencji określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 i został złożony w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

Z uwagi na fakt, że wniosek wpłynął po dniu 1 maja 2009 r., został on oceniony (zgodnie z art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji) na podstawie zmienionych zasad zdefiniowanych w rozporządzeniu (WE) nr 546/2009.

2. Szwecja złożyła wniosek w oparciu o kryteria interwencji określone w art. 2 lit. a) zmienionego rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, który określa próg co najmniej 500 zwolnień w okresie czterech miesięcy. Okres ten obejmuje czas od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 marca 2009 r. Wniosek dotyczy 4 687 pracowników zwolnionych przez 26 zakładów produkcyjnych, z których 2 258 zostało zwolnionych przez Volvo Cars. Poszczególne przedsiębiorstwa dostawców zwolniły od 7 do 299 pracowników.

3. Spośród 4 687 zwolnionych pracowników 3 126 zarejestrowało się w urzędzie pracy.

4. Aby wykazać powiązanie między zwolnieniami a światowym kryzysem finansowym i gospodarczym Szwecja argumentuje, że kryzys szczególnie silnie dotknął sektor motoryzacyjny i cytuje komunikat Komisji z dnia 25 lutego 2009 r. w sprawie reakcji na kryzys w europejskim przemyśle motoryzacyjnym[4]. Ponieważ obecny kryzys ma charakter ogólnoświatowy, dotyczy wszystkich rynków, i niewiele jest dziedzin, które odnotowują wzrost i mogłyby zrekompensować gwałtowne załamanie w większości krajów, jeśli w ogóle takowe istnieją. Przedsiębiorstwo Volvo Cars, należące do działającego na światową skalę Ford Motor Corporation narażone jest na problemy na amerykańskim rynku samochodowym, szczególnie poważnie dotkniętym kryzysem. Bieżące problemy w dostępie do źródeł kredytowania są kolejnym poważnym zmartwieniem przedsiębiorstwa Volvo Cars i jego dostawców, dotyczącym zarówno produkcji jak i sprzedaży, ponieważ dostęp potencjalnych konsumentów do funduszy jest obecnie ograniczony.

5. Światowy kryzys finansowy i gospodarczy doprowadził do szybkiego spadku popytu na samochody na całym świecie. Szwedzki rząd nie mógł przewidzieć zapoczątkowanego w 2008 r. spadku popytu, który dokonał się w bezprecedensowym stopniu i tempie w momencie ujawnienia się kryzysu finansowego. Poprzednie cykle koniunkturalne były wolniejsze i miały bardziej regionalny charakter, pozwalając przemysłowi samochodowemu na dostosowanie się do zmian w bardziej usystematyzowany sposób. Obecny kryzys natomiast uderzył w rynki na całym świecie równocześnie, wpływając zarówno na popyt ze strony konsumentów, jak i dostępność kredytów.

6. Skutki gospodarcze na szczeblu lokalnym i regionalnym przedstawiono we wniosku w następujący sposób:

73 % zwolnień miało miejsce w regionie Västsverige na poziomie NUTS II (nomenklatury jednostek terytorialnych do celów statystycznych). Poziom produktu krajowego brutto (PKB) na jednego mieszkańca w tym regionie jest zbliżony do średniej krajowej, niemniej jednak region ucierpiał z powodu wzrostu liczby upadłości o 43 % w pierwszym kwartale 2009 r. w stosunku do pierwszego kwartału 2008 r. Liczba zwolnień w ostatnim kwartale 2008 r. i pierwszym 2009 r. była niemal dziewięciokrotnie wyższa niż w tym samym okresie przed rokiem.

Przemysł motoryzacyjny jest zdecydowanie najważniejszym klastrem przemysłowym Szwecji. W 2007 r. w sektorze motoryzacyjnym zatrudnionych było ponad 77 000 osób, z których 39 000 pracowało w powiecie Västra Götaland. W najnowszym sprawozdaniu podaje się, że całkowita liczba 60 000 do 70 000 pracowników w powiecie zatrudniona jest w przemyśle motoryzacyjnym i sektorach pokrewnych (z uwzględnieniem dostawców z innych branż), co stanowi około 8 do 9 % całkowitego zatrudnienia.

Zwolnienia w regionie Västsverige dotyczą nie tylko Volvo Cars, lecz także innych producentów, Saab'a i Volvo AB[5], oraz ich dostawców. Liczba bezrobotnych w marcu 2009 r. była o 60 % wyższa niż w marcu 2008 r. W niektórych gminach zwolnienia w sektorze motoryzacyjnym stanowią wysoki odsetek całkowitego zatrudnienia, tak jest np. w gminach Färgelanda (8,1 %), Olofström (6 %) i Dals-Ed (4,2 %).

Władze szwedzkie szacują, że strata 1 000 miejsc pracy w przemyśle motoryzacyjnym spowodowałaby kolejne pośrednie zwolnienia w liczbie 1 600 w sektorze przedsiębiorstw i handlu, a także transporcie, budownictwie, usługach prywatnych i przewozowych. Ponadto sytuacja ta miałaby wpływ również na wysoko rozwinięty sektor badań i rozwoju (B&R), ponieważ 16 % wydatków Szwecji na B&R związanych jest z przemysłem motoryzacyjnym.

W takich okolicznościach wydaje się, że wyżej wymienione zwolnienia mają znaczący negatywny wpływ na lokalną i regionalną gospodarkę.

7. Władze szwedzkie szacują, że około 1 500 pracowników skorzysta z pakietu finansowanego z EFG.

8. W odniesieniu do spełnienia kryteriów określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, w swoim wniosku władze szwedzkie:

potwierdziły, że wkład finansowy z EFG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

zapewniły, że działania te mają na celu udzielenie pomocy poszczególnym pracownikom i nie zostaną wykorzystane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki;

potwierdziły również, że wspomniane działania spełniające kryteria dofinansowania z EFG nie są dofinansowywane z innych instrumentów finansowych Wspólnoty.

Podsumowując, ze względów przedstawionych powyżej, proponuje się przyjęcie wniosku nr EGF/2009/007 SE/Volvo złożonego przez Szwecję w związku ze zwolnieniami pracowników w spółce Volvo Cars oraz u jej 23 dostawców i producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw, ponieważ przedstawiono dowody na istnienie bezpośrednich i możliwych do wykazania zależności wskazujących, że zwolnienia te są skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego. Zaproponowano skoordynowany pakiet kwalifikowalnych zindywidualizowanych świadczeń, z czego wnioskowany wkład z EFG wynosi 9 839 674 EUR .

Sprawa EGF/2009/009 AT/Steiermark

9. Władze austriackie przedstawiły Komisji wniosek w dniu 9 lipca 2009 r., a następnie uzupełniły go dodatkowymi informacjami przekazanymi w dniach 23 lipca i 18 sierpnia 2009 r. Wniosek opiera się na szczegółowych kryteriach interwencji określonych w art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 i został złożony w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

10. Austria złożyła wniosek na podstawie kryterium interwencji określonego w art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, które określa próg co najmniej 500 zwolnień w okresie 9 miesięcy w sektorze według klasyfikacji NACE rev. 2 (statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej) w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II.

11. We wniosku wskazano całkowitą liczbę 744 zwolnień w 9-miesięcznym okresie referencyjnym w 9 przedsiębiorstwach działających w sektorze 29 klasyfikacji NACE rev. 2 („produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep”) w jednym regionie na poziomie NUTS II, w Styrii (AT22). Okres ten obejmuje czas od dnia 27 sierpnia 2008 r. do dnia 27 maja 2009 r. 588 zwolnień obliczono w oparciu o art. 2 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia 1927/2006, a pozostałe 156 zwolnień – w oparciu o tiret drugie tego samego przepisu.

12. Aby wykazać powiązanie między zwolnieniami a światowym kryzysem finansowym i gospodarczym Austria przedstawiła argument, że kryzys doprowadził na całym świecie do gwałtownego spadku popytu na samochody. We wniosku cytuje się udostępnione przez EUROSTAT statystyki dotyczące handlu w zakresie wywozu pojazdów drogowych ogółem oraz samochodów osobowych w szczególności. Pomiędzy styczniem 2008 r. a styczniem 2009 r. wywóz pojazdów drogowych z 27 państw członkowskich należących do Wspólnoty do krajów spoza niej spadł o 47,7 %, a w przypadku samochodów osobowych o 52,5 %. W tym samym czasie w Austrii spadek wywozu był jeszcze bardziej wyraźny: w przypadku pojazdów drogowych wyniósł 51,3 %, a w przypadku pojazdów osobowych – 59,4 %. Z uwagi na wysoki stopień wzajemnych zależności między przedsiębiorstwami w sektorze motoryzacyjnym oraz niski poziom zróżnicowania wielu dostawców, kryzys zaczyna być odczuwalny w całym klastrze motoryzacyjnym.

13. Władze austriackie argumentują, że zwolnienia w sektorze motoryzacyjnym należy rozpatrywać na tle bieżącego kryzysu. O fakcie, że kryzysu nie można było przewidzieć, świadczą wielokrotne korekty prognoz, radykalnie obniżające przewidywania w zakresie wzrostu realnego PKB, przedstawiane od początku 2008 r. przez międzynarodowe organy takie jak Komisja Europejska czy Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). We wniosku przytoczono prognozy Komisji Europejskiej z listopada 2007 r. dotyczące PKB (wzrost na poziomie 2,1 %) w porównaniu do prognoz ze stycznia 2009 r. (spadek na poziomie 1,9 %). Kryzys finansowy, globalny spadek działalności gospodarczej, rosnące trudności w dostępie do kredytów oraz rosnąca niepewność, spowodowana min. wahaniami cen ropy naftowej oraz paliw silnikowych, doprowadziły do gwałtownego i nieprzewidywalnego spadku sprzedaży w sektorze motoryzacyjnym.

14. Skutki gospodarcze na szczeblu lokalnym i regionalnym przedstawiono we wniosku w następujący sposób:

Kraj związkowy Styria, gdzie miały miejsce zwolnienia, boryka się z trudnościami strukturalnymi: udział sektora usługowego w gospodarce regionu jest stosunkowo niski, a sama gospodarka zorientowana jest na eksport oraz w dużym stopniu zależna od popytu w sektorze motoryzacyjnym. W 2008 r. przemysł motoryzacyjny w Styrii odpowiedzialny był za 2,8 % zatrudnienia (wobec wskaźnika 1,4 % dla całej Austrii), jeśli natomiast wziąć pod uwagę dostawców i producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw, jego udział w zatrudnieniu wzrasta do około 7,5 %. To sprawia, że region ten jest wyjątkowo podatny na wpływ światowego kryzysu. Obszar wokół Graz, gdzie znajduje się większość przedsiębiorstw, w których miały miejsce zwolnienia, zostanie w znacznym stopniu dotknięty skutkami kryzysu. W 2008 r. średnia liczba bezrobotnych objętych opieką regionalnego urzędu pracy w Graz wynosiła 11 318. Liczba 744 zwolnionych pracowników, których dotyczy przedmiotowy wniosek, odpowiada wzrostowi liczby bezrobotnych o około 7 %.

W takich okolicznościach wydaje się, że wyżej wymienione zwolnienia mają znaczący negatywny wpływ na lokalną i regionalną gospodarkę.

15. Wniosek dotyczy 744 zwolnień w 9 przedsiębiorstwach, z czego 400 osób planuje się objąć pomocą z EFG.

16. W odniesieniu do spełnienia kryteriów określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, w swoim wniosku władze austriackie:

potwierdziły, że wkład finansowy z EFG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

udowodniły, że działania te mają na celu udzielenie pomocy poszczególnym pracownikom i nie zostaną wykorzystane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki;

potwierdziły również, że wspomniane działania spełniające kryteria dofinansowania z EFG nie są dofinansowywane z innych instrumentów finansowych Wspólnoty.

Podsumowując, ze względów przedstawionych powyżej, proponuje się przyjęcie wniosku nr EGF/2009/009 AT/Steiermark złożonego przez Austrię w związku ze zwolnieniami pracowników w 9 przedsiębiorstwach wytwórczych w Styrii działających w sektorze 29 klasyfikacji NACE rev. 2 („produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep”), ponieważ przedstawiono dowody na istnienie bezpośrednich i możliwych do wykazania zależności wskazujących, że zwolnienia te są skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego. Zaproponowano skoordynowany pakiet kwalifikowalnych zindywidualizowanych świadczeń, z czego wnioskowany wkład z EFG wynosi 5 705 635 EUR .

Sprawa EGF/2009/011 NL/Heijmansf N.V.

17. Niderlandy przedstawiły wniosek Komisji w dniu 4 sierpnia 2009 r. Opierał się on na szczegółowych kryteriach interwencji określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 i został złożony w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

Z uwagi na fakt, że wniosek wpłynął po dniu 1 maja 2009 r., został on oceniony (zgodnie z art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji) na podstawie zmienionych zasad zdefiniowanych w rozporządzeniu (WE) nr 546/2009.

18. Władze holenderskie złożyły wniosek na podstawie kryterium interwencji określonego w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, które określa próg co najmniej 500 zwolnień w przedsiębiorstwie w państwie członkowskim w okresie czterech miesięcy, włącznie z pracownikami zwolnionymi u jego dostawców lub producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw.

19. We wniosku wskazano 570 zwolnień w jednym przedsiębiorstwie Heijmans N.V. w odnośnym okresie czterech miesięcy od dnia 29 stycznia do 29 maja 2009 r. 474 zwolnień obliczono w oparciu o przepisy art. 2 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia 1927/2006, a pozostałe 96 zwolnień – w oparciu o tiret drugie tego samego przepisu.

20. Aby wykazać powiązanie między zwolnieniami a światowym kryzysem finansowym i gospodarczym Niderlandy przedstawiły argument, że sektor budownictwa był jedną z pierwszych branż dotkniętych kryzysem. Od początku 2008 r. ceny surowców takich jak stal, paliwo oraz różnych materiałów do budowy dróg wzrosły w postępie geometrycznym. To z kolei wpłynęło negatywnie na marżę zysku firm budowlanych oraz skutkowało większym popytem na projekty finansowane z kredytów, które stały się przedmiotem bardzo rygorystycznych warunków. Równocześnie, z powodu malejącego zaufania klientów, niskich cen nieruchomości oraz wysokich kosztów kredytów hipotecznych, spadł popyt na nowe domy mieszkalne oraz biura. Z powodu kryzysu gospodarczego inwestorzy niechętnie angażowali się w nowe projekty budowlane. Oczekuje się, że budowa nowych domów mieszkalnych spadnie o 10,5 % w 2009 r. i o 11% w 2010 r.[6], a liczba nowych projektów w zakresie budownictwa użytkowego zmniejszy się o 6 % w 2009 r. i o 10 % w 2010 r.[7] Ten spadek popytu ma silny negatywny wpływ na zatrudnienie w sektorze budownictwa.

21. Kryzys finansowy i gospodarczy doprowadził do gwałtownego załamania się światowej gospodarki, konsekwencje czego odczuwane są w ogromnym stopniu w wielu branżach. Rozwój gospodarczy od 2008 r. nie postępował zgodnie z trendami z poprzednich lat. Nie mamy tu do czynienia ze stopniowym spadkiem gospodarczym, na który przedsiębiorstwa mogłyby się przygotować. Przed kryzysem Heijmans N.V. poczyniła znaczne inwestycje, aby zdobyć niezbędne uprawnienia do prowadzenia robót budowlanych w zakresie budownictwa kolejowego w Niderlandach i rozwinąć tę działalność również w pozostałych państwach członkowskich Wspólnoty. Gdyby przedsiębiorstwo było w stanie przewidzieć kryzys, ta strategia rozwoju firmy oraz związane z nią inwestycje zostałyby przesunięte na późniejszy termin.

22. Skutki gospodarcze na szczeblu lokalnym i regionalnym przedstawiono we wniosku w następujący sposób:

Wnioskodawca uważa, że skutki zwolnień będą odczuwalne na trzech poziomach. Na poziomie kraju, ponieważ spółka Heijmans N.V. ma swoje oddziały w całych Niderlandach i zwolnienia pracowników miały miejsce w następujących zakładach: w Groningen, Leeuwarden, Assen, Hengelo, Eindhoven, Best, Rosmalen, Tilburg, Bredzie i Rotterdamie. Na poziomie regionu, ponieważ około 40 % zwolnień miało miejsce w prowincji Brabancja Północna. Na poziomie lokalnym, ponieważ 15 % zwolnień miało miejsce w Rotterdamie. Zarówno w prowincji Brabancja Północna jak i mieście Rotterdam już w 2008 r. odnotowano ponadprzeciętny spadek działalności gospodarczej. W takich okolicznościach wydaje się, że wyżej wymienione zwolnienia mają znaczący negatywny wpływ na lokalną i regionalną gospodarkę.

Władze holenderskie utrzymują, że oprócz 570 pracowników zwolnionych w okresie referencyjnym, w przedsiębiorstwo Heijmans N.V. zredukowano ponad 400 innych miejsc pracy, co dotknęło głównie pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę na czas określony. Ponadto w całym kraju pracę straciło kilkaset osób prowadzących działalność na własny rachunek, zaangażowanych w różne projekty realizowane przez spółkę Heijmans N.V. Znaczne ograniczenie działalności spółki Heijmans N.V. będzie miało również wpływ na dostawców w obszarach takich jak transport, wyposażenie, usługi doradcze i instalacje.

W takich okolicznościach wydaje się, że wyżej wymienione zwolnienia mają znaczący negatywny wpływ na lokalną, regionalną i krajową gospodarkę.

23. Wniosek dotyczy 570 zwolnień w jednym przedsiębiorstwie Heijmans N.V., z czego 435 osób planuje się objąć pomocą z EFG.

24. W odniesieniu do spełnienia kryteriów określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, w swoim wniosku władze holenderskie:

potwierdziły, że wkład finansowy z EFG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

udowodniły, że działania te mają na celu udzielenie pomocy poszczególnym pracownikom i nie zostaną wykorzystane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki;

potwierdziły również, że wspomniane działania spełniające kryteria dofinansowania z EFG nie są dofinansowywane z innych instrumentów finansowych Wspólnoty.

Podsumowując, ze względów przedstawionych powyżej, proponuje się przyjęcie wniosku nr EGF/2009/011 NL/Heijmans złożonego przez Niderlandy w związku ze zwolnieniami pracowników w spółce Heijmans N.V., ponieważ przedstawiono dowody na istnienie bezpośrednich i możliwych do wykazania zależności wskazujących, że zwolnienia te są skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego. Zaproponowano skoordynowany pakiet kwalifikowalnych zindywidualizowanych świadczeń, z czego wnioskowany wkład z EFG wynosi 386 114 EUR .

Finansowanie

Łączny roczny budżet EFG wynosi 500 mln EUR. Dotychczas na wcześniejsze wnioski w 2009 r. przeznaczono kwotę 37 107 624 EUR, do dyspozycji pozostaje zatem kwota 462 892 376 EUR. Przydział środków z funduszu, o jaki wnioskuje Komisja, opiera się na informacjach udostępnionych przez wnioskodawców.

Na podstawie wniosków o pomoc z funduszu złożonych przez Szwecję, Austrię i Niderlandy, państwa, w których ucierpiały odpowiednio sektor motoryzacyjny oraz budowlany, całkowite szacunkowe koszty skoordynowanych pakietów zindywidualizowanych świadczeń, które miałyby zostać sfinansowane, są następujące:

EGF/2009/007 SE/ Volvo | 9 839 674 EUR |

EGF/2009/009 AT/ Steiermark | 5 705 635 EUR |

EGF/2009/011 NL/Heijmans NV | 386 114 EUR |

Ogółem | 15 931 423 EUR |

Po zbadaniu wymienionych wniosków[8] oraz mając na uwadze maksymalną dopuszczalną wysokość dotacji z funduszu zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 oraz zakres możliwości dokonania przesunięć środków, Komisja wnosi o uruchomienie środków z EFG na łączną kwotę 15 931 423 EUR w ramach działu 1a ram finansowych.

Po udzieleniu pomocy we wnioskowanej wysokości do dyspozycji pozostanie w dalszym ciągu ponad 25 % maksymalnej rocznej kwoty zarezerwowanej dla EFG do wykorzystania na przydział środków w ostatnich czterech miesiącach 2009 r., zgodnie w wymogami zawartymi w art. 12 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

Składając niniejszy wniosek o uruchomienie środków z funduszu, Komisja rozpoczyna uproszczoną procedurę rozmów trójstronnych, zgodnie z pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r., celem uzyskania zgody obydwu organów władzy budżetowej co do konieczności wykorzystania funduszu oraz wymaganej kwoty. Komisja zwraca się do organu władzy budżetowej, który jako pierwszy osiągnie porozumienie w sprawie projektu wniosku o uruchomienie środków na odpowiednim szczeblu politycznym, o poinformowanie o swoich zamiarach drugiego organu władzy budżetowej i Komisji.

W przypadku braku zgody jednego z tych organów zwołane zostanie formalne spotkanie trójstronne.

Komisja przedstawi wniosek o przesunięcie tych środków w celu zapisania w budżecie na 2009 r. szczegółowych środków na zobowiązania i środków na płatności, zgodnie z wymogami pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.

2009/0167 (COD)

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[9], w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[10], w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji[11],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom, ponoszącym konsekwencje głębokich zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2) Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników zwolnionych na skutek światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3) Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić środki z funduszu w ramach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.

(4) Szwecja złożyła w dniu 5 czerwca 2009 r. wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze motoryzacyjnym. Wniosek spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 9 839 674 EUR.

(5) Austria złożyła w dniu 9 lipca 2009 r. wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze motoryzacyjnym. Wniosek spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 5 705 635 EUR.

(6) Niderlandy złożyły w dniu 4 sierpnia 2009 r. wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze budownictwa. Wniosek spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 386 114 EUR.

(7) Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla powyższych wniosków złożonych przez Szwecję, Austrię i Niderlandy,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W ramach ogólnego budżetu Unii Europejskiej na rok budżetowy 2009 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 15 931 423 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

[1] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

[2] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

[3] Dz.U. L 167 z 29.6.2009, s. 26.

[4] COM(2009) 104 wersja ostateczna.

[5] Volvo AB jest szwedzką spółką dominującą światowego koncernu produkującego ciężkie pojazdy i wyroby pokrewne. W 1999 r. Volvo AB sprzedało spółkę Volvo Cars przedsiębiorstwu Ford.

[6] EIB – Holenderski instytut gospodarczy ds. budownictwa (Dutch Economic Institute for the Construction Industry), styczeń 2009 r.

[7] Ibid.

[8] Skierowane do Komisji komunikaty w sprawie wniosków o uruchomienie środków z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, złożonych przez Szwecję (SEK(2009)1379), Austrię (SEK(2009)1385) oraz Niderlandy (SEK(2009)1321), zawierające analizę wniosków przez Komisję.

[9] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

[10] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

[11] Dz.U. C […] z […], s. […].