This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52008AR0253
Opinion of the Committee of the Regions on the Green Paper Migration and Mobility
Opinia Komitetu Regionów zielona księga migracja i mobilność
Opinia Komitetu Regionów zielona księga migracja i mobilność
Dz.U. C 120 z 28.5.2009, p. 34–40
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
28.5.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 120/34 |
Opinia Komitetu Regionów zielona księga „migracja i mobilność”
2009/C 120/07
KOMITET REGIONÓW
— |
Uważa, że podejmowanie na szczeblu europejskim wspólnych wyzwań stojących przed systemami edukacji w państwach członkowskich stanowi istotną europejską wartość dodaną, która może dostarczyć istotnych bodźców dla tworzenia polityki edukacyjnej w państwach członkowskich. Edukacja jest kluczem do integracji i skutecznego udziału w życiu społecznym i zawodowym. |
— |
W związku z tym zwraca zdecydowanie uwagę na szczególną rolę, którą odegra w przyszłości Komitet Regionów, ponieważ w niektórych państwach członkowskich za edukację szkolną odpowiedzialne są władze lokalne i regionalne. |
— |
Podkreśla decydującą rolę edukacji przedszkolnej i szkolnej w zakresie integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych oraz zwraca uwagę na szczególne znaczenie opanowania języków państwa pobytu, w którym odbywa się nauka i porozumiewanie się, lub jednego z nich. |
— |
Postrzega rosnącą migrację jako wzmocnienie nie tylko kulturowej, ale również językowej różnorodności Unii Europejskiej, która dzięki odpowiedniemu rozwijaniu posiadanych umiejętności językowych może zostać przekształcona w kolejną przewagę na globalnym rynku. Ostrzega zatem przed postrzeganiem zwiększonej migracji wyłącznie jako ciężaru dla państw członkowskich UE, opowiadając się, również ze względu na sytuację demograficzną w Europie, za traktowaniem tego zjawiska jako źródła nowych możliwości. |
— |
Zaleca Komisji Europejskiej, aby w ramach pogłębionego zajmowania się tym tematem na szczeblu europejskim przeprowadziła analizę następujących zagadnień, które zostały pominięte w zielonej księdze:
|
Sprawozdawca |
: |
Ursula Männle (DE/PPE), posłanka do parlamentu kraju związkowego Bawaria |
Dokument źródłowy
Zielona księga „Migracja i mobilność: wyzwania i szanse dla wspólnotowych systemów edukacyjnych”
COM (2008) 423 wersja ostateczna
ZALECENIA POLITYCZNE
KOMITET REGIONÓW
1. |
Podkreśla znaczenie unijnej współpracy w zakresie szkolnictwa dla społecznego i gospodarczego rozwoju Europy w ramach strategii lizbońskiej oraz w tym kontekście uznaje za bardzo istotny dalszy wzrost znaczenia edukacji w ramach trójkąta wiedzy. |
2. |
Potwierdza, że współpraca unijna w zakresie szkolnictwa musi odbywać się w ramach postanowień art. 149 i 150 WE i spełniać wymogi zasady pomocniczości. |
3. |
Z tego względu przyjmuje z zadowoleniem podkreślenie przez Komisję Europejską w zielonej księdze, że edukacja pozostaje zdecydowanie w gestii państw członkowskich. |
4. |
Zauważa w odniesieniu do tytułu zielonej księgi, że szanse i wyzwania występują przede wszystkim na szczeblu systemów edukacji państw członkowskich UE, a z uwagi na przepisy traktatowe nie można mówić o unijnych systemach edukacji, ponieważ tworzenie polityki w zakresie edukacji następuje na szczeblu krajowym lub, w pewnych przypadkach, regionalnym i lokalnym. |
5. |
Uważa, pomimo tego wyjaśnienia w zakresie szczegółowej płaszczyzny odniesienia, że podejmowanie na szczeblu europejskim wyzwań stojących przed systemami edukacji w państwach członkowskich stanowi istotną europejską wartość dodaną, która może dostarczyć istotnych bodźców dla tworzenia polityki edukacyjnej w państwach członkowskich. |
6. |
Dostrzega istotną korzyść z przeprowadzenia pogłębionej wymiany informacji i doświadczeń między państwami członkowskimi, a w szczególności za szczególnie pożyteczne uważa rozpowszechnianie przez Komisję Europejską procedur sprawdzonych w państwach członkowskich. |
7. |
W związku z tym zwraca zdecydowanie uwagę na szczególną rolę Komitetu Regionów, ponieważ w niektórych państwach członkowskich za edukację szkolną odpowiedzialne są władze lokalne i regionalne, a czasami mają nawet wyłączne kompetencje w tym zakresie. |
8. |
Przywiązuje duże znaczenie do wyników współpracy państw członkowskich w ramach programu prac „Edukacja i szkolenie 2010”, z zadowoleniem przyjmując w szczególności działania związane z wzajemnym uczeniem się („peer learning”), umożliwiające na zasadzie dobrowolności pogłębiony proces wzajemnego uczenia się, i w tym kontekście wyraża podziękowanie członkom grupy ds. wzajemnego uczenia się „Dostęp do edukacji i integracja społeczna” (Peer Learning Cluster on Access and Social Inclusion) za ich działania. |
9. |
Popiera z tego względu inicjatywę Komisji Europejskiej, aby dzięki prezentacji zielonej księgi w sprawie migracji i mobilności wnieść w trakcie Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego 2008 wkład na rzecz integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych, a tym samym na rzecz zachowania spójności społecznej. |
10. |
Przyjmuje z zadowoleniem trwałą wartość tworzenia świadomości społecznej, wynikającej z Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego, i w tym kontekście zwraca uwagę w szczególności na cieszący się ogromną popularnością w kręgach szkolnych plakat promujący Dzień Europy 2008. |
11. |
Popiera zamiar Komisji Europejskiej, aby w formie konsultacji uświadomić szerokiej opinii publicznej sytuację edukacyjną dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych, i z ogromnym zainteresowaniem oczekuje na wyniki konsultacji. |
12. |
Uważa, że przeznaczony na udział w konsultacjach okres pięciu miesięcy jest wystarczający do zajęcia szczegółowego stanowiska i zwraca się do swoich członków o wsparcie udziału zainteresowanych podmiotów w konsultacjach europejskich na szczeblu regionalnym i lokalnym. |
13. |
Przyjmuje do wiadomości, że Komisja już w grudniu 2008 r., tzn. przed upływem okresu przeznaczonego na konsultacje, przedłoży wnioski dotyczące nowych ram otwartej metody koordynacji, które mogą mieć wpływ także na zmiany polityki w zakresie integracji dzieci i młodzieży pochodzących ze środowisk migracyjnych. Oczekuje, że Komisja odpowiednio uwzględni opinię Komitetu Regionów. |
14. |
Popiera wybraną przez Komisję Europejską szeroką definicję pojęcia „środowiska migracyjnego”, która – podobnie jak w przeprowadzanych przez OECD analizach w dziedzinie międzynarodowej oceny uczniów (PISA) – uwzględnia również te osoby, które uzyskały obywatelstwo państwa członkowskiego pobytu wskutek naturalizacji lub z tytułu urodzenia, oraz dzieci takich osób. |
15. |
Przyjmuje z zadowoleniem zastosowane przez Komisję Europejską podejście szczegółowe, koncentrujące się na zagadnieniu dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych, znajdujących się w trudniejszej sytuacji społeczno-ekonomicznej, ponieważ według Komitetu Regionów podjęcie działań w odniesieniu do tych osób jest najbardziej potrzebne. |
16. |
Ze względu na ogromny napływ obywateli z innych państw członkowskich UE oraz z państw trzecich do państw członkowskich UE dostrzega potrzebę podjęcia działań przez systemy edukacji na szczeblu krajowym, czemu sprzyjać może rozpowszechnianie wyników procesu konsultacji oraz podjęcie tego zagadnienia na szczeblu europejskim. |
17. |
Zgadza się ze stanowiskiem Komisji Europejskiej, że edukacja jest kluczem do integracji i udanego udziału w życiu społecznym i zawodowym. |
18. |
Podkreśla decydującą rolę edukacji przedszkolnej i szkolnej w zakresie integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych oraz zwraca w tym kontekście uwagę na szczególne znaczenie opanowania języków państwa pobytu, w którym odbywa się nauka i porozumiewanie się, lub jednego z nich. |
19. |
Postrzega rosnącą migrację jako wzmocnienie nie tylko kulturowej, ale również językowej różnorodności Unii Europejskiej, która dzięki odpowiedniemu uznaniu posiadanych umiejętności językowych może zostać przekształcona w kolejną przewagę na globalnym rynku. |
20. |
W tym kontekście opowiada się ogólnie za zwracaniem większej uwagi na kulturowy, językowy i intelektualny potencjał migrantów oraz za sprzyjaniem temu, by legalni migranci stawali się łącznikami w dwustronnej wymianie międzykulturowej. |
21. |
Ostrzega zatem przed postrzeganiem zwiększonej migracji wyłącznie jako ciężaru dla państw członkowskich UE, opowiadając się, również ze względu na sytuację demograficzną w Europie, za traktowaniem tego zjawiska jako źródła nowych możliwości. |
22. |
Podkreśla znaczenie zaleceń Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie kluczowych kompetencji do uczenia się przez całe życie, również ze względu na integrację dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
Sytuacja edukacyjna dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych
23. |
Wyraża zaniepokojenie w związku z przedłożoną przez Komisję Europejską opartą na wskaźnikach oceną sytuacji edukacyjnej dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. Postrzega integrację dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych jako wielkie wyzwanie polityczne i podkreśla pilną potrzebę podjęcia działań w tej dziedzinie. |
24. |
Zgadza się z opinią Komisji Europejskiej, że niepowodzenie procesu integracji szkolnej dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych może stanowić pierwsze ogniwo w łańcuchu porażek, który w efekcie końcowym może doprowadzić do przedwczesnego porzucenia szkoły i bezrobocia wynikającego ze zbyt niskich kwalifikacji, a tym samym do niepowodzenia procesu integracji społecznej. |
25. |
Uważa, że przyczyną różnic w osiągnięciach dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych jest szereg różnych czynników (m.in. brak lub niedostateczna znajomość języka wykładowego i wynikająca z niej niezdolność do rozumienia zajęć przy jednoczesnym braku motywacji; wciąż niewystarczająca elastyczność systemu edukacji, polegająca na dostosowywaniu oferty edukacyjnej w zależności od potrzeb dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych; niedostateczne wykształcenie rodziców oraz brak wsparcia i opieki pozaszkolnej nad dziećmi i młodzieżą ze strony ich rodziców). |
26. |
Zdecydowanie podziela stanowisko Komisji Europejskiej, zawarte w jej komunikacie „Rozwijanie kompetencji na miarę XXI wieku: plan europejskiej współpracy w zakresie szkół”, że szkoła nie jest sama w stanie wyrównać gorszej sytuacji społecznej uczniów. |
27. |
Podkreśla swoje przekonanie, że dla udanej integracji osób ze środowisk migracyjnych potrzebne są wyraźna wola, czas, wysiłek i otwartość ze wszystkich stron. |
28. |
Wyraża z tego względu ubolewanie, że w zielonej księdze nie znalazło się odniesienie do indywidualnej odpowiedzialności rodziców oraz, w pewnej mierze, do odpowiedniej do wieku odpowiedzialności dzieci i młodzieży, aby mimo swojej szczególnej sytuacji okazać gotowość do integracji i podjąć w istniejących warunkach próbę złagodzenia lub przezwyciężenia istniejącej gorszej sytuacji społeczno-ekonomicznej poprzez własną inicjatywę, np. korzystając z oferty edukacyjnej czy nabywając nowe kwalifikacje. |
29. |
Uznaje obowiązek szkolny za niezbędną gwarancję udanej integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych i zdecydowanie opowiada się za ścisłą współpracą szkoły i rodziców w zakresie przestrzegania obowiązku szkolnego, co odnosi się również do umożliwienia dzieciom i młodzieży udziału w zajęciach sportowych, lekcjach pływania czy wycieczkach szkolnych. |
30. |
Podobnie jak Komisja Europejska uważa, że zasadniczym sposobem rozwiązywania problemów jest wzmocnione partnerstwo między różnymi podmiotami w dziedzinie edukacji i wychowania młodzieży (przedszkola, szkoły, praca młodzieży), przy czym w opinii Komitetu Regionów szczególna rola przypada rodzinie, ponieważ pełni ona funkcję ważnego źródła bodźców w zakresie kształtowania się ogólnych oczekiwań dotyczących planów życiowych, a więc również indywidualnych osiągnięć edukacyjnych. |
31. |
Dostrzega istotne znaczenie możliwie jak najszybszego objęcia dzieci ze środowisk migracyjnych ofertą opieki przedszkolnej, uwzględniając nieodzowną potrzebę poprawnego i płynnego opanowania języków kraju pobytu lub jednego z nich w celu skorzystania z możliwości, jakie stwarza system edukacyjny, ponieważ umożliwia to jeszcze przed rozpoczęciem nauki w szkole podstawowej rozpoznanie i rozwiązanie problemów językowych, tworząc w ten sposób istotną podstawę równoprawnego udziału w zajęciach szkolnych. |
32. |
Z tego względu wzywa władze szczebla krajowego, jak również władze lokalne i regionalne do zwrócenia większej uwagi na integrację dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
33. |
Zachęca w tym kontekście w szczególności władze lokalne i regionalne do podjęcia odpowiednich działań pozostających w ich zakresie kompetencji. |
Proponowane konkretne działania, które środowiska polityczne mogą podjąć dla poprawy sytuacji edukacyjnej dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych
34. |
Przyjmuje z dużym zadowoleniem fakt, że Komisja Europejska nie ograniczyła się wyłącznie do opisu w zielonej księdze sytuacji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych, ale przedstawiła także analizę różnych politycznych koncepcji rozwiązania istniejących problemów. |
35. |
Z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że w ramach opublikowanego dokumentu roboczego Komisji [SEK (2008) 2173], stanowiącego uzupełnienie zielonej księgi, proponuje się dość obszerną listę dalszych koncepcji w dziedzinie polityki edukacyjnej, służących integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych, zawierającą odniesienia do dokumentów dostępnych za pośrednictwem internetu, która umożliwia szczegółowy przegląd działań poszczególnych państw członkowskich oraz państw pozaeuropejskich w tej dziedzinie. |
36. |
Zdecydowanie podkreśla rolę władz lokalnych i regionalnych w procesie poszukiwania praktycznych rozwiązań, służących lepszej integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
37. |
Uważa działania edukacyjne w jednostkach opieki przedszkolnej i w trakcie pierwszych lat nauki szkolnej za szczególnie istotne dla osiągnięcia sukcesu szkolnego przez dzieci i młodzież ze środowisk migracyjnych, ponieważ w tym okresie następuje kształtowanie całej dalszej kariery edukacyjnej. |
38. |
Zachęca w tym kontekście do zapewnienia ściślejszej współpracy między szkołami a bibliotekami publicznymi, aby w większym stopniu zapoznać dzieci i młodzież ze światem książek, wspierając w ten sposób rozwój umiejętności językowych dzieci i młodzieży, ale również ich poczucie przynależności do społeczeństwa. |
39. |
Opowiada się w tym kontekście za zwróceniem przez przedszkola i szkoły szczególnej uwagi na wczesne wspieranie poszczególnych dzieci i wytworzenie u nich poczucia własnej wartości oraz samostanowienia w ramach międzykulturowego kształtowania wartości we wczesnym dzieciństwie, przy czym szczególne znaczenie mają budzące zaufanie podstawowe doświadczenia, formy wyrazu i sposoby interpretacji służące analizie pełnego spektrum ewentualnych doświadczeń, co umożliwia jak najwcześniejsze wzmocnienie podstawowego systemu pojęć i wartości u dzieci, dając im szansę odnalezienia się w skomplikowanym świecie i radzenia sobie z kryzysami, przełomami i zmianami. |
40. |
Zaleca uwzględnienie w ramach edukacji społecznej „empatii” jako celu edukacyjnego już w programach nauczania przedszkoli i szkół podstawowych, co umożliwi dzieciom wczucie się bez trudu w myśli i uczucia innych osób oraz okazanie szacunku i otwartości dla ich przekonań. |
41. |
Zachęca do zwrócenia szczególnej uwagi na perspektywę płci. |
42. |
Uważa, że dla przezwyciężenia istniejących problemów polegających na zróżnicowaniu wyników uczniów ze środowisk migracyjnych, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie pakietu działań, wśród których edukacja językowa stanowi zadanie przekrojowe na wszystkich etapach edukacji. |
43. |
Zaleca ponadto, aby w ramach szkoły zjawisko „pochodzenia ze środowisk migracyjnych” przedstawiać w formie koncepcji wykraczającej poza jeden przedmiot zajęć w sposób pozytywny, aby uczniowie traktowali przynależność swojej rodziny lub swoich kolegów z klasy do środowisk migracyjnych jako coś pozytywnego i wzbogacającego. |
44. |
Podkreśla potrzebę doradztwa dla młodzieży, która nie ukończyła szkoły, oraz jej rodziców w zakresie dostępnych dla nich możliwości edukacyjnych i zawodowych, w celu późniejszego zdobycia kwalifikacji niezbędnych do wykonywania danego zawodu. |
45. |
Zwraca uwagę na fakt, że odpowiednie władze szczebla krajowego, regionalnego i lokalnego mogłyby nadal pozostawiać środki finansowe, które zostały zaoszczędzone ze względu na spadek liczby urodzeń w państwach członkowskich, w sektorze edukacji i przeznaczać je na dalszą poprawę jakości edukacji oraz wyposażenie instytucji oświatowych. |
46. |
Zaleca, by w odniesieniu do integracji dzieci, młodzieży i dorosłych ze środowisk migracyjnych kształtować świadomość przez prowadzenie kampanii medialnych, w których można by pokazywać na przykład integrację osób publicznych pochodzących ze środowisk migracyjnych. |
47. |
Podkreśla prawo migrantów do pielęgnowania swego języka ojczystego i zaleca wspieranie wielojęzyczności. |
48. |
Wzywa władze lokalne i regionalne, aby działając w charakterze pracodawców przekazywały swoim pracownikom kompetencje międzykulturowe oraz ewentualnie zwiększały udział pracowników ze środowisk migracyjnych, przy uwzględnieniu przydatności, umiejętności i skuteczności oraz odpowiedniej ocenie umiejętności językowych i międzykulturowych. |
Rozwiązywanie problemu na poziomie europejskim
49. |
Zgadza się z opinią Komisji Europejskiej, że realizacja zainteresowania państw członkowskich współpracą w dziedzinie integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych w formie prezentacji sprawdzonych procedur, pochodzących z państw członkowskich, regionów i miast, może przynieść europejską wartość dodaną. |
50. |
Podkreśla jednak w tym kontekście, że związane z tym problemy nie mogą być rozwiązane, jak proponuje to zielona księga, lecz jedynie omówione na szczeblu europejskim, przy czym decyzja o wdrożeniu ewentualnych działań politycznych należy do wyłącznej właściwości szczebla krajowego, regionalnego i lokalnego. |
51. |
Wzywa władze lokalne i regionalne w Europie do odpowiedniego zbadania, w jakim zakresie wsparcie ze strony programów wspólnotowych, na przykład programu działań „Uczenie się przez całe życie (2007–2013)” bądź fundusze strukturalne, można wykorzystać na rzecz integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych lub wspieranie dialogu międzykulturowego, oraz w jakim stopniu możliwe jest dostosowanie projektów znajdujących się obecnie na etapie planowania do istniejących dyrektyw dotyczących wsparcia, aby miały one realną szansę uzyskania wsparcia. |
52. |
Zwraca w związku z tym uwagę na korzyści wynikające z Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich i zwraca się do swoich członków na szczeblu regionalnym i lokalnym o zabieganie o wykorzystanie tego funduszu do finansowania działań służących integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
53. |
Oczekuje, że w ramach przewidywanego przez Komisję Europejską na grudzień 2008 r. projektu strategicznych ram europejskiej współpracy w zakresie edukacji i szkolenia, mającego zastąpić obecny program działań „Edukacja i szkolenie 2010”, integracja dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych zostanie odpowiednio uwzględniona. |
54. |
Zaleca Komisji Europejskiej, aby w ramach pogłębionego zajmowania się tym tematem na szczeblu europejskim przeprowadziła analizę następujących zagadnień, które zostały pominięte w zielonej księdze:
|
55. |
Przyjmuje do wiadomości, że Komisja Europejska opowiada się za przyjęciem wskaźników i europejskich średnich wartości odniesienia (benchmarks) w zakresie wyników i frekwencji szkolnej dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
56. |
Przypomina, że w procesie przyjmowania instrumentu średnich wartości odniesienia w edukacji powszechnej i zawodowej w konkluzjach Rady z dnia 5 maja 2003 r. podkreślono, że europejskie średnie wartości odniesienia nie wyznaczają żadnych celów dla poszczególnych państw i nie narzucają żadnych decyzji, które miałyby zostać przyjęte przez poszczególne rządy, nawet jeżeli środki krajowe określone na podstawie krajowych priorytetów będą przyczyniać się do osiągnięcia wartości odniesienia. |
57. |
Zwraca uwagę na przyjęcie spójnych ram dla wskaźników i wartości odniesienia służących ocenie postępu w osiąganiu celów lizbońskich w dziedzinie edukacji powszechnej i zawodowej, co nastąpiło w maju 2007 r. w trakcie niemieckiej prezydencji w Radzie, oraz na fakt, że ze względu na zasadnicze wątpliwości, ale również z uwagi na nakłady administracyjne i finansowe związane z opracowaniem nowych wskaźników w dziedzinie szkolnictwa, państwa członkowskie nie przyjęły propozycji Komisji Europejskiej dotyczącej przyjęcia takich nowych wskaźników. |
58. |
Podkreśla zasadniczo, że w ramach współpracy UE w dziedzinie edukacji określenie europejskich średnich wartości odniesienia powinno pozostać wyjątkiem, a ich zakres stosowania nie powinien wykroczyć poza pięć istniejących średnich wartości odniesienia, ponieważ coraz lepiej widać, że w czterech spośród pięciu przypadków osiągnięcie do 2010 r. dobrowolnie przyjętych celów na poziomie europejskim nie będzie możliwe. |
59. |
Zwraca zdecydowanie uwagę, że stworzenie nowych wskaźników może powodować znaczne dodatkowe nakłady administracyjne dla szczebla krajowego, regionalnego i lokalnego, co ze względu na dążenia Komisji do zmniejszenia biurokracji byłoby możliwe jedynie w przypadku sporządzenia korzystnej analizy kosztów i korzyści. |
60. |
Z tego względu opowiada się za skupieniem wysiłków na już istniejących wskaźnikach i europejskich średnich wartościach odniesienia. |
61. |
Dostrzega wartość dodaną w kontekście europejskim nie w przyjęciu nowych wskaźników i wartości odniesienia (benchmarks), ale w stworzeniu spisu najlepszych praktyk w dziedzinie poprawy wyników szkolnych i obecności w szkole dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
62. |
Jest przekonany, że w kontekście kształtowania przyszłej współpracy UE w dziedzinie edukacji taki spis może stanowić kluczowy element pogłębionej wymiany informacji i doświadczeń oraz zapewnić odpowiednie zachęty do odpowiedzialnego określania polityki integracyjnej na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. |
63. |
Wzywa Komisję Europejską, aby – po dokonaniu oceny wyników konsultacji oraz po przeprowadzeniu dyskusji w odpowiednich gremiach na szczeblu europejskim – przy udziale władz lokalnych i regionalnych oraz w razie potrzeby także grupy ds. wzajemnego uczenia się „Dostęp do edukacji i integracja społeczna” opracowała taki spis konkretnych, nadających się do zastosowania w praktyce rozwiązań dla istniejących problemów dotyczących wyników szkolnych i frekwencji szkolnej dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
64. |
Uznaje ponadto za konieczne, by Komisja udostępniła następnie ten spis właściwym kompetentnym podmiotom krajowym, regionalnym i lokalnym. Spis ten mógłby obejmować m.in. najlepsze praktyki w następujących dziedzinach:
|
65. |
Zwraca uwagę na rosnące znaczenie nauczania za pośrednictwem internetu (e-nauczania), które charakteryzuje się brakiem uzależnienia od czasu i miejsca i które oferuje nowe możliwości nauki języków oraz stwarza możliwość poznania mieszkańców i kultury bardzo oddalonych regionów. Wzywa w tym kontekście Komisję do zbadania możliwości zastosowania e-nauczania z myślą o integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych. |
66. |
Dostrzega korzyści wynikające ze współpracy z organizacjami międzynarodowymi (OECD, UNESCO) i w tym kontekście wzywa do wzmocnienia synergii, w szczególności z Radą Europy. |
Rola dyrektywy 77/486/EWG w sprawie kształcenia dzieci pracowników migrujących
67. |
Przyjmuje do wiadomości, że zakres stosowania dyrektywy 77/486/EWG w sprawie kształcenia dzieci pracowników migrujących ogranicza się do obywateli UE i że zgodnie z informacjami Komisji Europejskiej dyrektywa została jak dotąd wdrożona jedynie fragmentarycznie. |
68. |
Uważa, że brak odniesienia się przez dyrektywę do obywateli państw trzecich oraz uprawnienie państw członkowskich do uregulowania poszczególnych aspektów, które wydają im się szczególnie istotne w odniesieniu do integracji dzieci i młodzieży ze środowisk migracyjnych, za pomocą umów dwustronnych z poszczególnymi państwami członkowskimi lub państwami trzecimi wyraźnie świadczą o tym, że ani treść, ani sam instrument dyrektywy nie stanowią przekonującej reakcji na obecny rozwój wydarzeń, mających wpływ na sytuację osób migrujących w Europie. |
69. |
Stwierdza, że Komisja Europejska wyraziła w zielonej księdze znaczne wątpliwości dotyczące stosowności utrzymania dyrektywy. |
70. |
Zaleca z tego względu Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu oraz Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu uchylenie dyrektywy 77/486/EWG w sprawie kształcenia dzieci pracowników migrujących. |
Bruksela, 13 lutego 2009 r.
Przewodniczący
Komitetu Regionów
Luc VAN DEN BRANDE