(1)

W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/413/WPZiB (1) dotyczącą środków ograniczających wobec Iranu.

(2)

W dniu 14 lipca 2015 r. Chiny, Francja, Niemcy, Federacja Rosyjska, Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone, przy wsparciu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”), osiągnęły porozumienie z Iranem w sprawie długoterminowego kompleksowego rozwiązania irańskiej kwestii jądrowej. Pełne wdrożenie wspólnego kompleksowego planu działania (JCPOA) miało zapewnić wyłącznie pokojowy charakter irańskiego programu jądrowego oraz przewidywało całościowe zniesienie wszystkich związanych z kwestiami jądrowymi sankcji.

(3)

W dniu 20 lipca 2015 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) przyjęła rezolucję nr 2231 (2015) zatwierdzającą JCPOA, w której wezwała do pełnego wdrożenia JPCOA zgodnie z ustalonym w nim harmonogramem i określiła działania, które należało podjąć zgodnie z JPCOA.

(4)

W dniu 20 lipca 2015 r. Rada z zadowoleniem przyjęła i zatwierdziła JCPOA oraz zobowiązała się do przestrzegania jego warunków i ustalonego planu wdrożenia. Rada poparła również w pełni rezolucję RB ONZ nr 2231 (2015).

(5)

W dniu 18 października 2015 r. Rada przyjęła oświadczenie 2015/C 345/01 (2). Odnotowała w nim, że zobowiązanie do zniesienia wszystkich związanych z kwestiami jądrowymi unijnych sankcji zgodnie z JCPOA pozostaje bez uszczerbku dla mechanizmu rozstrzygania sporów określonego w JCPOA oraz dla ponownego wprowadzenia unijnych sankcji w przypadku niewykonania przez Iran w istotnym stopniu jego zobowiązań w ramach JCPOA. Ponadto Rada – po otrzymaniu wspólnego zalecenia Wysokiego Przedstawiciela, Francji, Niemiec i Zjednoczonego Królestwa dla Rady – zobowiązała się do bezzwłocznego ponownego wprowadzenia wszystkich związanych z kwestiami jądrowymi unijnych sankcji, które zostały zawieszone lub przestały obowiązywać, w przypadku niewykonania przez Iran w istotnym stopniu jego zobowiązań w ramach JCPOA.

(6)

W dniu 14 stycznia 2020 r. Wysoki Przedstawiciel jako koordynator wspólnej komisji JCPOA (zwany dalej „koordynatorem”) otrzymał pismo od ministrów spraw zagranicznych Francji, Niemiec i Zjednoczonego Królestwa, w którym zwrócili się oni o to, by wspólna komisja rozwiązała – przy wykorzystaniu mechanizmu rozstrzygania sporów – kwestię dotyczącą wykonania przez Iran jego zobowiązań w ramach JCPOA, zgodnie z pkt 36 JCPOA. Tego samego dnia koordynator wydał oświadczenie, w którym stwierdził, że będzie nadzorował postępowanie w ramach mechanizmu rozstrzygania sporów.

(7)

W dniu 24 stycznia 2020 r. koordynator wydał oświadczenie, w którym stwierdził, że zgodnie z postępowaniem w ramach mechanizmu rozstrzygania sporów przeprowadził szeroko zakrojone konsultacje dwustronne i zbiorowe oraz że wszyscy uczestnicy JCPOA potwierdzili swoje zaangażowanie na rzecz utrzymania JCPOA, co leży w interesie wszystkich stron. Koordynator wskazał, że bez względu na różnice zdań co do jego warunków panowała zgoda co do tego, że potrzeba jest więcej czasu z uwagi na złożoność wiążących się z tym kwestii. W związku z tym harmonogram postępowania w ramach mechanizmu rozstrzygania sporów został wydłużony. Wszystkie zaangażowane strony postanowiły kontynuować dyskusje na poziomie ekspertów dotyczące obaw związanych z realizacją programu jądrowego, a także szerszych skutków wycofania się Stanów Zjednoczonych z JCPOA i ponownego wprowadzenia przez to państwo sankcji wobec Iranu, w związku z czym wszyscy uczestnicy JCPOA wyrazili ubolewanie.

(8)

W dniu 21 grudnia 2020 r. we wspólnym oświadczeniu ministerialnym w sprawie JCPOA uczestnicy JCPOA ponownie stwierdzili, że zależy im na utrzymaniu porozumienia, i podkreślili podejmowane przez siebie starania w tym celu. W oświadczeniu tym wskazano, że ministrowie omówili, w jaki sposób pełne i skuteczne wdrożenie JCPOA przez wszystkich pozostaje kluczowe, a także że należy stawić czoła bieżącym wyzwaniom związanym z wdrażaniem, w tym w zakresie nierozprzestrzeniania broni jądrowej i zobowiązania do zniesienia sankcji. Ministrowie zgodzili się, że dialog między nimi powinien być kontynuowany, by zapewnić pełne wdrożenie JCPOA przez wszystkie strony. Ministrowie dostrzegli perspektywę powrotu Stanów Zjednoczonych do JCPOA i podkreślili gotowość do konstruktywnego zajęcia się tym powrotem w ramach wspólnych starań.

(9)

Od kwietnia 2021 r. do sierpnia 2022 r. koordynator prowadził rozmowy dyplomatyczne, by wynegocjować powrót Stanów Zjednoczonych do JCPOA i zapewnić pełne i skuteczne wdrożenie JCPOA przez Iran. Mimo tych wysiłków, w tym kilku spotkań wspólnej komisji w tym okresie, nie udało się osiągnąć porozumienia.

(10)

W dniu 14 września 2023 r. koordynator otrzymał pismo od ministrów spraw zagranicznych Francji, Niemiec i Zjednoczonego Królestwa dotyczące wdrażania JCPOA. Ministrowie spraw zagranicznych stwierdzili, że od 2019 r. Iran nie wywiązuje się z zobowiązań w ramach JCPOA oraz że w ich ocenie kwestia ta nie została rozwiązana w postępowaniu w ramach mechanizmu rozstrzygania sporów JCPOA. Zapowiedzieli oni, że w przewidzianym w JCPOA „dniu zniesienia pozostałych środków ograniczających”, przypadającym na 18 października 2023 r., nie zamierzają podejmować kroków służących zniesieniu dalszych sankcji. Tego samego dnia koordynator wydał oświadczenie, w którym stwierdził, że wystosował do pozostałych uczestników JCPOA pismo ministerialne i że przeprowadzi konsultacje z wszystkimi uczestnikami JCPOA na temat dalszych działań.

(11)

W dniu 6 października 2023 r. koordynator wydał oświadczenie, w którym stwierdził, że po konsultacjach z uczestnikami JCPOA nie udało się z uwagi na różnice poglądów rozwiązać kwestii dotyczącej wykonania zobowiązań Iranu w ramach JCPOA.

(12)

W dniu 16 października 2023 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2023/2195 (3), którą zmieniono decyzję 2010/413/WPZiB. Rada uznała, że Unia ma uzasadnione powody, by po przewidzianym w JCPOA „dniu zniesienia pozostałych środków ograniczających” utrzymać środki ograniczające wobec niektórych osób i podmiotów wymienionych w załącznikach I i II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB i załącznikach VIII i IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 (4). W związku z tym należy przenieść imiona i nazwiska tych osób oraz nazwy tych podmiotów z załącznika I do decyzji Rady 2010/413/WPZiB do załącznika II do tej decyzji oraz z załącznika VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 do załącznika IX do tego rozporządzenia.

(13)

Rada była również zdania, że Unia ma uzasadnione powody, by po przewidzianym w JCPOA „dniu zniesienia pozostałych środków ograniczających” utrzymać środki ograniczające dotyczące usług w zakresie komunikatów finansowych, sektora transportu, działań wrażliwych z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych oraz usług powiązanych oraz środki ograniczające dotyczące metali i usług powiązanych, oprogramowania i usług powiązanych oraz uzbrojenia i usług powiązanych.

(14)

Rada uznała też, że Unia ma uzasadnione powody, by po przewidzianym w JCPOA „dniu zniesienia pozostałych środków ograniczających” nie kończyć obowiązywania środków ograniczających, które zostały zawieszone decyzją Rady (WPZiB) 2015/1863 (5) w dniu wdrożenia JCPOA.

(15)

W dniu 28 sierpnia 2025 r. koordynator oraz przewodniczący RB ONZ otrzymali pismo od ministrów spraw zagranicznych Francji, Niemiec i Zjednoczonego Królestwa dotyczące wdrażania JCPOA. W piśmie tym ministrowie spraw zagranicznych powiadomili RB ONZ, że ich zdaniem z udokumentowanych informacji wynika, że Iran w istotnym stopniu nie wykonuje swoich zobowiązań w ramach JCPOA, w związku z czym wszczęto procedurę mającą na celu przywrócenie sankcji ONZ zniesionych na podstawie rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), zgodnie z pkt 11 tej rezolucji.

(16)

W dniu 29 sierpnia 2025 r., zgodnie z oświadczeniem Rady 2015/C 345/01, Wysoki Przedstawiciel, Francja i Niemcy wysłali wspólne zalecenie dla Rady, w którym zalecili, by niezwłocznie ponownie wprowadzić wszystkie związane z kwestiami jądrowymi unijne sankcje, które zostały zawieszone lub przestały obowiązywać, gdy tylko przywrócone zostaną sankcje ONZ, zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 2231 (2015).

(17)

Do dnia 27 września 2025 r. RB ONZ nie przyjęła nowej rezolucji w sprawie kontynuowania zniesienia sankcji w terminie 30 dni od otrzymania powiadomienia w dniu 28 sierpnia 2025 r. W związku z tym, zgodnie z postanowieniami pkt 37 JCPOA, ponownie zaczną obowiązywać postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1696 (2006), 1737 (2006), 1747 (2007), 1803 (2008), 1835 (2008) i 1929 (2010).

(18)

Rada uznaje, że Unia ma uzasadnione powody, by ponownie nałożyć na Iran wszystkie związane z kwestiami jądrowymi unijne sankcje, które zostały zawieszone lub przestały obowiązywać na mocy JCPOA.

(19)

W tym kontekście Rada uznaje też, że z uwagi na działania Iranu związane z rozprzestrzenianiem broni jądrowej, w szczególności dotyczące produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii określonych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych i Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, należy utrzymać najbardziej rygorystyczne środki ograniczające.

(20)

Zgodnie z postanowieniem pkt 37 JCPOA ponowne nałożenie środków ograniczających nie ma zastosowania z mocą wsteczną do umów zawartych przed dniem 30 września 2025 r. ani do umów dodatkowych dotyczących wykonywania takich umów, pod warunkiem że rodzaje działalności przewidziane na mocy takich umów i wykonywanie takich umów są zgodne z JCPOA i postanowieniami, których obowiązywanie zostało przywrócone.

(21)

Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wdrożyć niektóre środki.

(22)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/413/WPZiB,

1)

art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

2)

art. 3c otrzymuje brzmienie:

3)

art. 3d otrzymuje brzmienie:

4)

w art. 4b ust. 1, 2, 3 i 4 otrzymują brzmienie:

5)

art. 4f otrzymuje brzmienie:

6)

art. 4h otrzymuje brzmienie:

7)

art. 4j otrzymuje brzmienie:

8)

art. 7 otrzymuje brzmienie:

9)

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

10)

art. 18 otrzymuje brzmienie:

11)

w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:

12)

w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:

13)

art. 22 otrzymuje brzmienie:

14)

art. 23 otrzymuje brzmienie:

15)

w art. 24 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

16)

art. 25 otrzymuje brzmienie:

17)

w art. 26 wprowadza się następujące zmiany:

18)

uchyla się art. 26a, 26b, 26c, 26d, 26f i 26g;

19)

uchyla się załączniki III, IV, V i VI.