1.   Zamraża się wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I, będące ich własnością, znajdujące się w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą.

2.   Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I ani na ich rzecz żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3.   W załączniku I wymienia się osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

1.   Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej ani do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

2.   Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1 i na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i 2, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie.

3.   W przypadku gdy w terminie pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie ust. 2 brak jest ze strony odpowiedniego właściwego organu decyzji odmownej, wniosku o udzielenie informacji lub zawiadomienia o dodatkowym terminie, zezwolenie uważa się za udzielone.

4.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 2 i 3 w terminie czterech tygodni od udzielenia zezwolenia.

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I jest należna z tytułu umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ, lub z tytułu zobowiązania powstałego dla danej osoby fizycznej lub prawnej, danego podmiotu lub organu, zanim daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ wymieniono w załączniku I, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, pod warunkiem że dany właściwy organ ustalił, że:

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

1.   Art. 2 ust. 2 nie stoi na przeszkodzie temu, by instytucje finansowe lub kredytowe, które otrzymują środki finansowe przekazywane przez osoby trzecie na rachunek wymienionych w załączniku I osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, zapisywały te otrzymane środki finansowe w dobro zamrożonych rachunków, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty, którymi uznano te rachunki, również podlegają zamrożeniu. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje odpowiedni właściwy organ o wszelkich takich transakcjach.

2.   Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do uznawania zamrożonych rachunków:

1.   Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

2.   Obowiązek określony w ust. 1 ma zastosowanie z zastrzeżeniem przepisów krajowych lub innych mających zastosowanie przepisów dotyczących poufności informacji będących w posiadaniu organów sądowych oraz zgodnie z zasadą poufności komunikacji między prawnikami a ich klientami zagwarantowaną w art. 7 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Do celów niniejszego przepisu taka komunikacja obejmuje informacje związane z doradztwem prawnym udzielanym przez innych certyfikowanych specjalistów, którzy są uprawnieni na mocy prawa krajowego do reprezentowania swoich klientów w postępowaniu sądowym, w zakresie, w jakim takie doradztwo prawne jest udzielane w związku z toczącym się lub przyszłym postępowaniem sądowym.

3.   Wszelkie dodatkowe informacje otrzymane bezpośrednio przez Komisję udostępnia się państwom członkowskim.

4.   Wszelkie informacje przekazane lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem wykorzystuje się jedynie w celu, w jakim je przekazano lub otrzymano.

5.   Właściwe organy państw członkowskich, w tym organy egzekwowania prawa, organy celne w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (4) oraz właściwe organy w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (5), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 (6) i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (7), a także administratorzy rejestrów urzędowych, w których rejestrowane są osoby fizyczne, osoby prawne, podmioty i organy oraz majątek nieruchomy lub ruchomy, niezwłocznie przetwarzają informacje, w tym dane osobowe oraz, w razie potrzeby, informacje, o których mowa w ust. 1, oraz niezwłocznie wymieniają się nimi z innymi właściwymi organami swojego państwa członkowskiego, innych państw członkowskich oraz z Komisją, jeżeli takie przetwarzanie i taka wymiana informacji są niezbędne do wykonywania zadań organu przetwarzającego informacje lub otrzymującego informacje wynikających z niniejszego rozporządzenia, w szczególności gdy organy te lub administratorzy ci wykrywają przypadki lub próby naruszenia lub obejścia zakazów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

1.   Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 2.

2.   Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I:

3.   Nieprzestrzeganie ust. 2 uznaje się za udział, o którym mowa w ust. 1, w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 2.

4.   Dane państwo członkowskie informuje Komisję w terminie dwóch tygodni od otrzymania informacji na podstawie ust. 2 lit. a).

5.   Wszelkie informacje przekazane lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem wykorzystuje się jedynie w celu, w jakim je przekazano lub otrzymano.

6.   Wszelkie przetwarzanie danych osobowych odbywa się zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 oraz jedynie w takim zakresie, jaki jest niezbędny do stosowania niniejszego rozporządzenia.

1.   Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, dokonujące zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiające ich udostępnienia w dobrej wierze w przekonaniu, że działania takie są zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zamrożono lub odmówiono ich udostępnienia na skutek niedbalstwa.

2.   Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności, jeżeli nie wiedziały i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszać środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

1.   Nie podlegają zaspokojeniu żadne roszczenia w związku z umową lub transakcją, na których wykonanie mają wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, środki nałożone na podstawie niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia o naprawienie szkody lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, zwłaszcza roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o spłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancji finansowej lub zabezpieczenia finansowego, w jakiejkolwiek formie, jeżeli z takimi roszczeniami wystąpiły:

2.   We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane na mocy ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie, które dochodzą zaspokojenia tego roszczenia.

3.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do przeprowadzenia kontroli sądowej w celu weryfikacji, czy niewykonanie zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jest zgodne z prawem.

1.   Komisja i państwa członkowskie informują się nawzajem o środkach zastosowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami związanymi z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:

2.   Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie nawzajem oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wykonywanie niniejszego rozporządzenia.

1.   W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2, dokonuje stosownych zmian załącznika I.

2.   Rada przekazuje decyzję zgodnie z ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie fizycznej lub prawnej, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi zgłoszenie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu danej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę, dany podmiot lub dany organ.

4.   Wykaz w załączniku I jest poddawany regularnym przeglądom, które odbywają się co najmniej raz na 12 miesięcy.

5.   Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

1.   W załączniku I zamieszcza się uzasadnienie wymienienia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

2.   W załączniku I zamieszcza się informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o ile informacje te są dostępne. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować: imiona i nazwiska oraz pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i numer dowodu tożsamości, płeć, adres, jeżeli jest znany, oraz funkcję lub zawód. W przypadku osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer ewidencyjny i miejsce prowadzenia działalności.

1.   Państwa członkowskie ustanawiają przepisy określające kary mające zastosowanie w przypadkach naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz wprowadzają wszelkie środki niezbędne do zapewnienia stosowania tych przepisów. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne oraz odstraszające. Państwa członkowskie przewidują również właściwe środki konfiskaty dochodów pochodzących z takich naruszeń.

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.

1.   Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „Wysokim Przedstawicielem”) mogą przetwarzać dane osobowe w celu realizacji zadań spoczywających na niej na mocy niniejszego rozporządzenia. Do zadań tych należy:

2.   Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel przetwarzają, w stosownych przypadkach, odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne ujęte w wykazie, wyroków skazujących takie osoby lub środków bezpieczeństwa dotyczących takich osób wyłącznie w zakresie, w jakim takie przetwarzanie jest niezbędne do przygotowania załącznika I.

3.   Na potrzeby niniejszego rozporządzenia Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel zostają wyznaczeni jako „administrator” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w celu zapewnienia, by zainteresowane osoby fizyczne mogły korzystać ze swoich praw na podstawie tego rozporządzenia.

1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku II.

2.   Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3.   W przypadku gdy w niniejszym rozporządzeniu ustanowiono wymóg powiadamiania lub informowania Komisji lub wymóg innego rodzaju porozumiewania się z Komisją, na potrzeby takiego porozumiewania się stosuje się adres i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku II.