Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 32023R1465

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/1465 z dnia 14 lipca 2023 r. w sprawie zapewnienia nadzwyczajnego wsparcia finansowego dla sektorów rolnych dotkniętych szczególnymi problemami mającymi wpływ na rentowność producentów rolnych

C/2023/4854

Dz.U. L 180 z 17.7.2023, p. 21–27 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2023/1465/oj

17.7.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/21

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/1465

z dnia 14 lipca 2023 r.

w sprawie zapewnienia nadzwyczajnego wsparcia finansowego dla sektorów rolnych dotkniętych szczególnymi problemami mającymi wpływ na rentowność producentów rolnych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 221 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Pandemia COVID-19, jej wpływ na łańcuchy dostaw żywności oraz gwałtowny wzrost cen energii i środków produkcji rolnej od jesieni 2021 r. wywierają presję na sektor rolnictwa. Ceny nakładów znacznie wzrosły we wszystkich sektorach rolnictwa. Koszty energii i nawozów wzrosły ze względu na rozwój sytuacji geopolitycznej i geoekonomicznej jeszcze przed rosyjską wojną napastniczą przeciwko Ukrainie, która pogorszyła sytuację i miała dalszy znaczący negatywny wpływ na oczekiwania rynkowe.

(2)

W rezultacie udział kosztów energii i nawozów w całkowitym zużyciu pośrednim znacznie wzrósł w 2022 r., przy czym największy wzrost zaobserwowano w przypadku upraw polowych i upraw wieloletnich, w obu przypadkach ze względu na ich narażenie na koszty nawozów. Ceny nawozów utrzymują się na rekordowo wysokich poziomach. Z danych wynika, że rolnicy zareagowali, ograniczając stosowanie nawozów, czego negatywne skutki dla plonów oraz jakości żywności i produktów paszowych są na razie niepewne.

(3)

Ceny innych środków produkcji dla rolników i podmiotów łańcucha żywnościowego, takich jak na przykład środki ochrony roślin i środki ochrony zdrowia zwierząt, maszyny i opakowania, wzrosły wraz z ogólną inflacją.

(4)

Ceny produktów rolnych wzrosły również w 2022 r. w kontekście odbudowy gospodarczej po pandemii COVID-19 i obaw dotyczących wystarczających światowych dostaw w następstwie ataku Rosji na Ukrainę. Jednak w niektórych sektorach, takich jak sektor mleczarski, sektor wina lub sektor owoców i warzyw, te wysokie ceny nie były w stanie zrekompensować pogarszających się wyników działalności gospodarczej, ze względu na wyższe koszty nakładów.

(5)

Ostatnio ceny większości produktów rolnych, takich jak zboża, nasiona oleiste, przetwory mleczne czy wino, znacznie spadły. W niektórych państwach członkowskich i regionach sytuacja stała się szczególnie trudna, ponieważ stosunek cen nakładów do cen produktów rolnych uległ pogorszeniu.

(6)

Zwiększone koszty ponoszone przez producentów spowodowały wzrost cen detalicznych produktów spożywczych w całej Unii, co miało wpływ na przystępność cenową żywności. Najnowsze dane wskazują na utrzymującą się wysoką inflację cen żywności dla konsumentów, która wynosi ponad 15 % w całej Unii. W niektórych państwach członkowskich wartości te sięgają prawie 40 %. Istnieją dowody na to, że wysokie ceny miały wpływ na poziom konsumpcji w niektórych sektorach spożywczych, w przypadku produktów takich jak mięso, wino lub owoce i warzywa. Konsumenci przenoszą popyt na tańszą żywność i rezygnują z żywności, takiej jak żywność ekologiczna, wino i żywność chroniona nazwami pochodzenia i oznaczeniami geograficznymi. Takie przesunięcia popytu mogą mieć negatywny wpływ na zwroty z inwestycji producentów.

(7)

W niektórych sektorach rolnictwa i w niektórych państwach członkowskich ten ogólny scenariusz trudności gospodarczych został spotęgowany pilnymi wyzwaniami sektorowymi.

(8)

Niedawne wyjątkowe, regionalne niekorzystne zjawiska meteorologiczne, takie jak susza (Hiszpania, Włochy i Portugalia) oraz powodzie (Włochy) spowodowały znaczne szkody dla producentów rolnych, co zagraża ich rentowności. Chociaż istnieją przesłanki wskazujące na to, że takie zdarzenia występują w ogólnym kontekście rosnących zagrożeń dla rolnictwa związanych ze zmianą klimatu, intensywność tych zdarzeń jest nadzwyczajna.

(9)

Jeśli chodzi o sektor zbóż i nasion oleistych, ekstremalne zdarzenia pogodowe, które dotknęły różne regiony produkujące w Unii, poważnie szkodzą uprawom wiosennym i letnim pod względem ilości i jakości. Sektor ten boryka się ze spadkiem cen. W porównaniu z ubiegłym rokiem ceny zbóż spadły o około 40 %. Z tego względu rolnicy mają problemy, ponieważ wielu z nich zakupiło w ostatnich miesiącach drogie środki produkcji, a obecnie muszą się mierzyć z cenami rynkowymi produktów, które w niewielkim stopniu lub w niektórych przypadkach w ogóle nie pokrywają ich kosztów. Ponadto niektórzy rolnicy nie mogli wysiać swoich pól ze względu na niski poziom wilgotności gleby i niską dostępność wody do nawadniania, co spowoduje spadek produkcji i plonów. Dotyczy to w szczególności Czech, Danii, Irlandii, Hiszpanii, Francji, Cypru, Łotwy, Austrii, Portugalii, Słowenii i Szwecji.

(10)

Sytuacja rynkowa w sektorze owoców i warzyw jest bardzo trudna ze względu na wysoką inflację wpływającą na konsumpcję, która, jak się szacuje, spadła o co najmniej 10 %, na co nakładają się jeszcze wysokie koszty energii. Energia jest ważnym czynnikiem kosztowym w przypadku upraw szklarniowych i w logistyce po zbiorach. W rezultacie producenci nadal zmagają się z presją na swoje marże pomimo wzrostu cen produktów rolnych. Sektor chmielu stoi w obliczu podobnych wyzwań. Sytuacja dotyczy wielu państw członkowskich, w szczególności Belgii, Czech, Niemiec, Estonii, Irlandii, Grecji, Chorwacji, Włoch, Cypru, Łotwy, Niderlandów, Słowenii i Finlandii.

(11)

W sektorze hodowli zwierząt wysokie ceny pasz w połączeniu z ceną energii i ogólną inflacją powodują poważne trudności dla producentów. Pomimo ogólnie korzystnego poziomu cen wołowiny, mięsa wieprzowego i drobiu, producenci mają problemy z pokryciem swoich kosztów produkcji. Są one jeszcze bardziej widoczne w sektorze mleczarskim, ponieważ ceny zaczęły znacznie spadać w porównaniu z wysokimi cenami pod koniec 2022 r. Ponadto ceny detaliczne produktów spożywczych wpływają na zapotrzebowanie konsumentów na produkty wysokiej jakości, które stanowią dużą część dochodów rolników w tych sektorach. Sektor mleczarski na Łotwie i Litwie znajduje się w szczególnie trudnej sytuacji, ponieważ krajowe ceny mleka spadły bardziej niż w innych państwach członkowskich. Jednak również w Belgii, Czechach, Niemczech, Estonii, Grecji, Hiszpanii, Francji, Chorwacji, we Włoszech, na Cyprze, w Luksemburgu, na Malcie, w Austrii, Słowenii i Finlandii sektor produkcji zwierzęcej ma wspomniane wyżej trudności.

(12)

Spadek popytu spowodowany inflacją, w tym na rynkach eksportowych, w połączeniu z wysokim poziomem podaży, wpływa w szczególności na sektor wina w niektórych regionach, zwłaszcza w odniesieniu do win czerwonych i różowych. Niepewność na rynku wina wynika również ze wzrostu kosztów nakładów i nieregularnych zdarzeń pogodowych. Ten rozwój sytuacji szczególnie dotyka Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy i Portugalię.

(13)

Istnieje możliwość, że tymczasowy środek dotyczący destylacji w sytuacji kryzysowej wprowadzony na mocy art. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2023/1225 (2), umożliwiający państwom członkowskim wprowadzenie krajowych programów wsparcia w sektorze wina, nie wystarczy, aby zaradzić tej sytuacji ze względu na ograniczenie finansowe programów. W związku z tym państwa członkowskie powinny mieć możliwość wykorzystania dalszych zasobów finansowych w celu zwiększenia swoich przydziałów budżetowych na krajowe programy wsparcia w sektorze wina z myślą o finansowaniu dalszych operacji destylacji podlegających tym samym wymogom kwalifikowalności i tym samym warunkom wsparcia, z wyjątkiem terminu wdrożenia, który należy dostosować do operacji finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Jeżeli państwo członkowskie zdecyduje się skorzystać z tej możliwości, wkład finansowy Unii przewidziany w niniejszym rozporządzeniu powinien być dostępny jako uzupełnienie przydziałów finansowych określonych w załączniku VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 (3) na lata budżetowe 2023 i 2024.

(14)

Nadal bardzo wysokie ceny środków produkcji, spadek cen produktów rolnych, a także problemy dotykające niektóre sektory i państwa członkowskie mogą powodować problemy z płynnością finansową producentów rolnych. W celu zaradzenia tej sytuacji państwa członkowskie stosują środki pomocy państwa zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa.

(15)

Komisja podjęła decyzję w sprawie dwóch pakietów wsparcia w dziedzinie rolnictwa, z których skorzystają niektóre państwa członkowskie, aby kompensować rolnikom straty gospodarcze w znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji sektorach zbóż i nasion oleistych: Rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) 2023/739 (4) i (UE) 2023/1343 (5) miały na celu zaradzenie negatywnym skutkom presji cenowej we wspomnianych sektorach. Obecny trzeci pakiet wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych dotyczy rolników w innych państwach członkowskich, którzy doświadczają szczególnych problemów mających wpływ na rentowność produkcji rolnej.

(16)

Należy zatem przyjąć środek wyjątkowy, aby przyczynić się do rozwiązania konkretnych zidentyfikowanych problemów i zapobieżenia szybkiemu pogorszeniu produkcji w tych państwach członkowskich, które nie były beneficjentami dwóch niedawnych pakietów wsparcia dla rolnictwa ustanowionych w rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2023/739 i (UE) 2023/1343.

(17)

Wspomniane trudności stanowią szczególne problemy w rozumieniu art. 221 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Nie można ich łatwo rozwiązać za pomocą środków podejmowanych na podstawie art. 219 lub 220 tego rozporządzenia. Sytuacja nie jest konkretnie związana z istniejącymi szczególnymi zakłóceniami na rynku ani z konkretnym zagrożeniem ich wystąpienia. Nie jest ona związana ani ze środkami, które przeciwdziałałyby rozprzestrzenianiu się chorób zwierząt, ani z utratą zaufania konsumentów wynikającą z istnienia zagrożeń dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin.

(18)

Kwoty dostępne dla państw członkowskich będących beneficjentami należy określić przy uwzględnieniu w szczególności ich odpowiedniej wagi w unijnym sektorze rolnym na podstawie pułapów netto płatności bezpośrednich określonych w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (6). Kwoty dla Hiszpanii, Włoch i Portugalii powinny uwzględniać fakt, że kraje te są głównymi państwami członkowskimi dotkniętymi wyjątkowymi niekorzystnymi zjawiskami meteorologicznymi. Kwoty dla Łotwy i Litwy powinny uwzględniać fakt, że kraje te stoją w obliczu szczególnie trudnej sytuacji w sektorze mleczarskim.

(19)

Państwa członkowskie będące beneficjentami powinny rozdzielać pomoc najbardziej skutecznymi kanałami na podstawie obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, które uwzględniają skalę trudności i szkód gospodarczych, z jakimi borykają się zainteresowani rolnicy. Powinny one zapewnić, aby rolnicy byli ostatecznymi beneficjentami pomocy, oraz unikać wszelkich zakłóceń rynku lub konkurencji.

(20)

Ponieważ kwoty przydzielone państwom członkowskim będącym beneficjentami rekompensują jedynie część strat gospodarczych rolników, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyznania producentom dodatkowego wsparcia krajowego na warunkach i w terminie określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(21)

Aby umożliwić państwom członkowskim będącym beneficjentami elastyczne przydzielanie pomocy na rzecz rolników, aby mogli oni radzić sobie z trudnościami, jakie napotykają, państwa te powinny mieć możliwość kumulowania tej pomocy z innymi rodzajami wsparcia finansowanymi w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, bez przyznawania rolnikom nadmiernej rekompensaty.

(22)

Aby uniknąć nadmiernej rekompensaty, państwa członkowskie będące beneficjentami powinny uwzględnić wsparcie przyznane w ramach innych krajowych lub unijnych instrumentów wsparcia lub systemów prywatnych w celu zareagowania na odnośne straty gospodarcze.

(23)

Ponieważ pomoc unijną ustala się w euro, konieczne jest określenie daty przeliczenia kwoty przydzielonej państwom członkowskim, które nie przyjęły euro – jak ma to miejsce w przypadku Czech, Danii i Szwecji– na ich waluty krajowe, aby zapewnić jednolite i jednoczesne stosowanie przepisów. W niniejszym rozporządzeniu nie określono terminu składania wniosków o przyznanie pomocy, zatem do celów art. 30 ust. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/127 (7), za termin operacyjny dla kursu wymiany w odniesieniu do kwot określonych w niniejszym rozporządzeniu należy uznać datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(24)

Ze względów budżetowych Unia powinna finansować wydatki poniesione przez państwa członkowskie będące beneficjentami wyłącznie w przypadku, gdy wydatki te zostały poniesione przed określoną datą kwalifikowalności. Wsparcie na rzecz tego środka wyjątkowego należy zatem wypłacić do dnia 31 stycznia 2024 r.

(25)

Państwa członkowskie będące beneficjentami powinny przekazywać Komisji szczegółowe informacje na temat wykonania niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić Unii monitorowanie skuteczności środka wprowadzonego niniejszym rozporządzeniem.

(26)

Aby zapewnić jak najszybsze udzielenie pomocy rolnikom, państwa członkowskie będące beneficjentami powinny mieć możliwość bezzwłocznego wdrożenia niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(27)

Środek przewidziany w niniejszym rozporządzeniu jest zgodny z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Pomoc unijna w łącznej kwocie 330 000 000 EUR jest dostępna dla Belgii, Czech, Danii, Niemiec, Estonii, Irlandii, Grecji, Hiszpanii, Francji, Chorwacji, Włoch, Cypru, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Malty, Niderlandów, Austrii, Portugalii, Słowenii, Finlandii i Szwecji w celu zapewnienia nadzwyczajnego wsparcia rolnikom na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu.

2.   Państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, wykorzystują kwoty, o których mowa w art. 3, na środki mające na celu zrekompensowanie rolnikom w najbardziej dotkniętych sektorach, takich jak sektory hodowli zwierząt, owoców i warzyw, wina, zbóż i nasion oleistych, strat gospodarczych mających wpływ na rentowność producentów rolnych.

3.   Środki podejmowane są na podstawie obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, które uwzględniają straty gospodarcze poniesione przez poszkodowanych rolników, oraz zapewniają, aby wynikające z nich płatności nie powodowały żadnych zakłóceń rynku ani konkurencji.

4.   Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy rolnicy nie są bezpośrednimi beneficjentami płatności pomocy unijnej, korzyści ekonomiczne z tytułu pomocy unijnej były im przekazywane w całości.

5.   Wydatki poniesione przez państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, związane z płatnościami w ramach środków, o których mowa w ust. 2, kwalifikują się do pomocy unijnej tylko wtedy, gdy płatności te zostały dokonane przed dniem 31 stycznia 2024 r.

6.   Do celów stosowania przepisów art. 30 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2022/127 terminem operacyjnym dla kursu walutowego w odniesieniu do kwot określonych w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia jest data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

7.   Środki na mocy niniejszego rozporządzenia mogą być kumulowane ze wsparciem finansowanym w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Artykuł 2

1.   Państwa członkowskie, o których mowa w art. 1 ust. 1, realizujące krajowe programy wsparcia w sektorze wina, mogą również wykorzystywać swoje przydziały finansowe określone w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia do finansowania tymczasowego środka dotyczącego destylacji w sytuacji kryzysowej przewidzianego w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2023/1225 zgodnie z tymi samymi wymogami i warunkami, jakie w nim przewidziano, z wyjątkiem jego art. 1 ust. 2 i art. 6 akapit pierwszy.

2.   Operacje destylacji finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia mogą być realizowane później niż dnia 15 października 2023 r. W takim przypadku art. 39–54 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, a także art. 4 ust. 1 lit. b), art. 5, art. 7 ust. 3, art. 17, art. 40–43 oraz art. 51, 52, 54, 59, 63 i 65 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 (8) nadal mają zastosowanie do tych operacji i płatności dokonanych w związku z nimi. Podobnie stosuje się nadal odpowiednio art. 1, 2, 43, art. 48–54 i art. 56 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1149 (9) oraz art. 1, 2 i 3, art. 19–23, art. 25–31, art. 32 ust. 1 akapit drugi oraz art. 33–40 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1150 (10) . Ponadto art. 5, art. 11 ust. 1 akapit drugi oraz art. 12 i 13 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 (11) nadal mają zastosowanie do wydatków poniesionych i płatności dokonanych z tytułu tych procesów destylacji.

3.   Operacje destylacji finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia są realizowane z wystarczającym wyprzedzeniem, aby umożliwić dokonywanie płatności zgodnie z datą kwalifikowalności do płatności, o której mowa w art. 1 ust. 5.

4.   Państwa członkowskie mogą przyznawać dodatkowe wsparcie krajowe na operacje destylacji finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia do maksymalnie 200 % zgodnie z dodatkową pomocą krajową, o której mowa w art. 3 ust. 2.

5.   Wsparcie finansowe Unii wypłacone na operacje destylacji finansowane zgodnie z ust. 1 uznaje się za wkład finansowy Unii na rok budżetowy, w którym dokonywane są płatności przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

1.   Wydatki Unii poniesione zgodnie z art. 1 i 2 nie mogą przekroczyć łącznej kwoty:

a)

3 912 118 EUR w przypadku Belgii;

b)

6 862 150 EUR w przypadku Czech;

c)

6 352 520 EUR w przypadku Danii;

d)

35 767 119 EUR w przypadku Niemiec;

e)

1 722 597 EUR w przypadku Estonii;

f)

9 529 841 EUR w przypadku Irlandii;

g)

15 773 591 EUR w przypadku Grecji;

h)

81 082 911 EUR w przypadku Hiszpanii;

i)

53 100 820 EUR w przypadku Francji;

j)

3 371 029 EUR w przypadku Chorwacji;

k)

60 547 380 EUR w przypadku Włoch;

l)

574 358 EUR w przypadku Cypru;

m)

6 796 780 EUR w przypadku Łotwy;

n)

10 660 962 EUR w przypadku Litwy;

o)

462 680 EUR w przypadku Luksemburga;

p)

240 896 EUR w przypadku Malty;

q)

4 995 081 EUR w przypadku Niderlandów;

r)

5 529 091 EUR w przypadku Austrii;

s)

11 619 548 EUR w przypadku Portugalii;

t)

1 234 202 EUR w przypadku Słowenii;

u)

4 269 959 EUR w przypadku Finlandii;

v)

5 594 367 EUR w przypadku Szwecji.

2.   Państwa członkowskie, o których mowa w art. 1 ust. 1, mogą przyznać dodatkową pomoc krajową na środki wprowadzone na podstawie art. 1 ust. 2 do wysokości maksymalnie 200 % odpowiedniej kwoty określonej w ust. 1 niniejszego artykułu, na podstawie obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów, pod warunkiem że wynikające z tego płatności nie spowodują żadnych zakłóceń rynku ani konkurencji, ani nadmiernej rekompensaty.

3.   Państwa członkowskie, o których mowa w art. 1 ust. 1, oraz państwa członkowskie, które wykorzystują swoje przydziały finansowe do celów finansowania tymczasowego środka dotyczącego destylacji w sytuacji kryzysowej, o którym mowa w art. 2 ust. 1, wypłacają dodatkowe wsparcie, o którym mowa, odpowiednio, w ust. 2 niniejszego artykułu i w art. 2 ust. 4 do dnia 31 stycznia 2024 r.

Artykuł 4

Aby uniknąć nadmiernej rekompensaty przy przyznawaniu wsparcia na podstawie niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie, o których mowa w art. 1 ust. 1, powinny uwzględnić wsparcie przyznane w ramach innych krajowych lub unijnych instrumentów wsparcia lub systemów prywatnych w celu zareagowania na odnośne straty gospodarcze.

Artykuł 5

1.   Niezwłocznie i nie później niż do dnia 30 września 2023 r. państwa członkowskie, o których mowa w art. 1 ust. 1, przekazują Komisji następujące informacje w odniesieniu do środków wdrożonych na podstawie art. 1:

a)

opis środków, które zamierzają wprowadzić;

b)

kryteria stosowane do określenia metod przyznawania pomocy oraz uzasadnienie dystrybucji pomocy między poszczególnych rolników;

c)

zamierzony wpływ środków w celu zrekompensowania rolnikom strat gospodarczych;

d)

działania służące sprawdzeniu, czy dzięki środkom osiągnięto zamierzone skutki;

e)

działania służące unikaniu zakłóceń konkurencji oraz nadmiernej rekompensaty;

f)

prognozę dotyczącą płatności wydatków Unii w podziale na miesiące do dnia 31 stycznia 2024 r.;

g)

poziom dodatkowego wsparcia przyznanego na podstawie art. 3 ust. 2;

h)

działania podjęte w celu kontroli kwalifikowalności rolników i ochrony interesów finansowych Unii.

2.   Najpóźniej do dnia 15 czerwca 2024 r. państwa członkowskie, o których mowa w art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1, powiadamiają Komisję o łącznych kwotach wypłaconych na każdy środek, w stosownych przypadkach, w podziale na pomoc unijną i dodatkowe wsparcie krajowe, oraz o liczbie i rodzaju beneficjentów, a także o ocenie skuteczności środka.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 lipca 2023 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2023/1225 z dnia 22 czerwca 2023 r. w sprawie tymczasowych środków wyjątkowych stanowiących odstępstwo od niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 służących przeciwdziałaniu zakłóceniom na rynku w sektorze wina występującym w niektórych państwach członkowskich oraz odstępstwo od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1149 (Dz.U. L 160 z 26.6.2023, s. 12).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 z dnia 2 grudnia 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące wsparcia planów strategicznych sporządzanych przez państwa członkowskie w ramach wspólnej polityki rolnej (planów strategicznych WPR) i finansowanych z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) i z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 (Dz.U. L 435 z 6.12.2021, s. 1).

(4)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/739 z dnia 4 kwietnia 2023 r. ustanawiające środek wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych dla sektorów zbóż i nasion oleistych w Bułgarii, Polsce i Rumunii (Dz.U. L 96 z 5.4.2023, s. 80).

(5)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/1343 z dnia 30 czerwca 2023 r. ustanawiające środek wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych dla sektorów zbóż i nasion oleistych w Bułgarii, na Węgrzech, w Polsce, Rumunii i Słowacji (Dz.U. L 168 z 3.7.2023, s. 22).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).

(7)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/127 z dnia 7 grudnia 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2116 o przepisy dotyczące agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 20 z 31.1.2022, s. 95).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

(9)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1149 z dnia 15 kwietnia 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do krajowych programów wsparcia w sektorze wina oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 555/2008 (Dz.U. L 190 z 15.7.2016, s. 1).

(10)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1150 z dnia 15 kwietnia 2016 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do krajowych programów wsparcia w sektorze wina (Dz.U. L 190 z 15.7.2016, s. 23).

(11)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 18).

Top