Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32023R1114

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Tekst mający znaczenie dla EOG)

PE/54/2022/REV/1

Dz.U. L 150 z 9.6.2023, p. 40–205 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 09/01/2024

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/1114/oj

9.6.2023   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 150/40


ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2023/1114

z dnia 31 maja 2023 r.

w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ważne jest zapewnienie, aby unijne akty ustawodawcze dotyczące usług finansowych były dostosowane do epoki cyfrowej, a także przyczyniały się do powstania gospodarki gotowej na przyszłe wyzwania, która będzie przynosić korzyści obywatelom, w tym poprzez umożliwienie korzystania z innowacyjnych technologii. Opracowywanie i promowanie wykorzystania przełomowych technologii w sektorze finansowym, w tym wykorzystania technologii rozproszonego rejestru (DLT), leży w interesie politycznym Unii. Oczekuje się, że dzięki licznym i wciąż nie do końca poznanym zastosowaniom technologii rozproszonego rejestru, w tym technologii blockchain, nadal będą powstawać nowe rodzaje działalności gospodarczej i modele biznesowe, które wraz z samą branżą kryptoaktywów przyczynią się do wzrostu gospodarczego i nowych możliwości zatrudnienia obywateli Unii.

(2)

Jednym z głównych zastosowań technologii rozproszonego rejestru są kryptoaktywa. Kryptoaktywa są cyfrowymi przedstawieniami wartości lub praw, które mogą przynieść znaczne korzyści uczestnikom rynku, w tym detalicznym posiadaczom kryptoaktywów. Przedstawienia wartości obejmują zewnętrzną, nieinherentną wartość przypisywaną kryptoaktywom przez zainteresowane strony lub uczestników rynku, co oznacza, że wartość ta jest subiektywna i oparta jedynie na zainteresowaniu nabywcy kryptoaktywa. Oferty kryptoaktywów usprawniają procesy pozyskiwania kapitału i zwiększają konkurencję, dzięki czemu mogą umożliwić innowacyjny i inkluzywny sposób finansowania, w tym dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Kryptoaktywa wykorzystywane jako środek płatniczy mogą stwarzać możliwości, jeśli chodzi o realizowanie płatności w sposób tańszy, szybszy i wydajniejszy, w szczególności w wymiarze transgranicznym, dzięki ograniczeniu liczby pośredników.

(3)

Niektóre kryptoaktywa, w szczególności te, które kwalifikują się jako instrumenty finansowe zdefiniowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (4), objęte są zakresem stosowania obowiązujących aktów ustawodawczych Unii dotyczących usług finansowych. W związku z tym pełny zbiór przepisów unijnych ma już zastosowanie do emitentów takich kryptoaktywów i do firm prowadzących działalność związaną z takimi kryptoaktywami.

(4)

Jednak inne kryptoaktywa nie są objęte zakresem stosowania unijnych przepisów dotyczących usług finansowych. Oprócz przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy obecnie nie istnieją przepisy dotyczące świadczenia usług związanych z takimi nieuregulowanymi kryptoaktywami, w tym funkcjonowania platform obrotu kryptoaktywami, wymiany kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa oraz zapewniania przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów. Brak takich przepisów naraża posiadaczy tych kryptoaktywów na ryzyko, w szczególności w obszarach nieobjętych przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów. Brak takich przepisów może również powodować znaczne zagrożenie dla integralności rynku, w tym zagrożenie nadużyciami na rynku i przestępstwami finansowymi. Aby przeciwdziałać tym ryzykom, niektóre państwa członkowskie wprowadziły szczegółowe przepisy dotyczące wszystkich – lub części – kryptoaktywów, które nie są objęte zakresem stosowania unijnych aktów ustawodawczych dotyczących usług finansowych, a inne państwa członkowskie rozważają wprowadzenie przepisów dotyczących kryptoaktywów.

(5)

Brak ogólnych ram unijnych dotyczących rynków kryptoaktywów może prowadzić do braku zaufania użytkowników do tych aktywów, co mogłoby znacznie zahamować rozwój rynku tych aktywów i skutkować utratą możliwości w zakresie innowacyjnych usług cyfrowych, alternatywnych instrumentów płatniczych lub nowych źródeł finansowania dla przedsiębiorstw unijnych. Ponadto przedsiębiorstwa wykorzystujące kryptoaktywa nie miałyby pewności prawa co do tego, w jaki sposób ich kryptoaktywa będą traktowane w poszczególnych państwach członkowskich, co szkodziłoby ich wysiłkom na rzecz wykorzystania kryptoaktywów do celów innowacji cyfrowych. Brak ogólnych unijnych ram prawnych dotyczących rynków kryptoaktywów mógłby również prowadzić do fragmentacji regulacyjnej, która zakłócałaby konkurencję na jednolitym rynku, utrudniałaby dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów zwiększenie skali działalności w wymiarze transgranicznym i prowadziłaby do arbitrażu regulacyjnego. Rynki kryptoaktywów nadal są stosunkowo niewielkie i obecnie nie stanowią zagrożenia dla stabilności finansowej. Możliwe jest jednak, że kryptoaktywa, których celem jest ustabilizowanie ich ceny względem danego aktywa lub koszyka aktywów, mogłyby w przyszłości zostać powszechnie przyjęte przez posiadaczy detalicznych, a taka sytuacja mogłaby stworzyć dodatkowe wyzwania w zakresie stabilności finansowej, należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej.

(6)

Niezbędne jest zatem określenie na szczeblu unijnym specjalnych zharmonizowanych ram dla rynków kryptoaktywów, aby zapewnić szczegółowe przepisy dotyczące kryptoaktywów i powiązanych usług i działań, które nie są jeszcze objęte unijnymi aktami ustawodawczymi dotyczącymi usług finansowych. Takie ramy powinny służyć wspieraniu innowacji i uczciwej konkurencji, a jednocześnie zapewniać wysoki poziom ochrony posiadaczy detalicznych i integralności rynków kryptoaktywów. Jasne ramy powinny umożliwić dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów zwiększenie skali ich działalności w wymiarze transgranicznym oraz ułatwić im dostęp do usług bankowych, aby mogli sprawniej prowadzić swoją działalność. Unijne ramy dotyczące rynków kryptoaktywów powinny przewidywać proporcjonalne traktowanie emitentów kryptoaktywów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, zapewniając tym samym równe szanse wejścia na rynek oraz bieżący i przyszły rozwój rynków kryptoaktywów. Powinny one także wspierać stabilność finansową i należyte funkcjonowanie systemów płatniczych, a także przeciwdziałać zagrożeniom dla polityki pieniężnej, jakie mogą stwarzać kryptoaktywa, których celem jest stabilizacja ich ceny względem danego aktywa lub koszyka aktywów. Właściwe regulacje utrzymują konkurencyjność państw członkowskich na światowych rynkach finansowych i technologicznych oraz zapewniają klientom znaczne korzyści w postaci dostępu do tańszych, szybszych i bezpieczniejszych usług finansowych i zarządzania aktywami. Unijne ramy prawne dotyczące rynków kryptoaktywów nie powinny regulować technologii bazowej. W aktach ustawodawczych Unii należy unikać nakładania zbędnych i nieproporcjonalnych obciążeń regulacyjnych na stosowanie technologii, ponieważ Unia i państwa członkowskie dążą do utrzymania konkurencyjności na globalnym rynku.

(7)

Mechanizmy konsensusu stosowane do zatwierdzania transakcji na kryptoaktywach mogą powodować główne niekorzystne skutki dla klimatu oraz inne niekorzystne skutki związane ze środowiskiem. Takie mechanizmy konsensusu powinny zatem wdrażać rozwiązania bardziej przyjazne dla środowiska i zapewniać, aby emitenci kryptoaktywów i dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów odpowiednio identyfikowali i ujawniali wszelkie główne niekorzystne skutki, które mechanizmy te mogą mieć dla klimatu, oraz wszelkie inne niekorzystne skutki środowiskowe. Przy ustalaniu, czy negatywne skutki można uznać za główne, należy wziąć pod uwagę zasadę proporcjonalności oraz liczbę i wolumen wyemitowanych kryptoaktywów. Należy zatem upoważnić Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (ESMA) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (5), we współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru (Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego) (EUNB) ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (6), do opracowania projektu regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania treści, metod i prezentacji informacji dotyczących wskaźników zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do niepożądanego oddziaływania na klimat i innych niepożądanych oddziaływań związanych ze środowiskiem oraz w celu określenia kluczowych wskaźników energetycznych. Projekt regulacyjnych standardów technicznych powinien również zapewnić spójność podawania informacji przez emitentów kryptoaktywów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Opracowując projekt regulacyjnych standardów technicznych, ESMA powinien wziąć pod uwagę różne rodzaje mechanizmów konsensusu stosowanych do zatwierdzania transakcji na kryptoaktywach, ich cechy i różnice między nimi. ESMA powinien również uwzględnić istniejące wymogi dotyczące ujawniania informacji, zapewnić komplementarność i spójność oraz unikać zwiększania obciążeń dla przedsiębiorstw.

(8)

Rynki kryptoaktywów mają charakter globalny, a zatem są z natury transgraniczne. W związku z tym Unia powinna nadal wspierać międzynarodowe wysiłki na rzecz promowania konwergencji w traktowaniu kryptoaktywów i usług w zakresie kryptoaktywów za pośrednictwem organizacji lub organów międzynarodowych, takich jak Rada Stabilności Finansowej, Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego i Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.

(9)

Unijne akty ustawodawcze dotyczące usług finansowych powinny kierować się zasadą „taka sama działalność, takie samo ryzyko, takie same przepisy” i zasadą neutralności technologicznej. W związku z tym kryptoaktywa, które objęte są zakresem obowiązujących unijnych aktów ustawodawczych dotyczących usług finansowych, powinny pozostać regulowane obowiązującymi ramami regulacyjnymi, niezależnie od technologii wykorzystanej do ich emisji lub transferu, a nie niniejszym rozporządzeniem. W związku z tym niniejsze rozporządzenie wyraźnie wyłącza ze swojego zakresu stosowania kryptoaktywa kwalifikujące się jako instrumenty finansowe zdefiniowane w dyrektywie 2014/65/UE, kryptoaktywa kwalifikujące się jako depozyty zdefiniowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE (7), w tym lokaty strukturyzowane zdefiniowane w dyrektywie 2014/65/UE, kryptoaktywa kwalifikujące się jako środki pieniężne zdefiniowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 (8), chyba że kwalifikują się one jako tokeny będące pieniądzem elektronicznym (zwane dalej „tokenami będącymi e-pieniądzem”), kryptoaktywa kwalifikujące się jako pozycje sekurytyzacyjne zdefiniowane w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 (9) oraz kryptoaktywa kwalifikujące się jako umowy ubezpieczenia inne niż ubezpieczenia na życie lub umowy ubezpieczenia na życie, produkty lub programy emerytalne lub systemy zabezpieczenia społecznego. Mając na uwadze fakt, że pieniądz elektroniczny i środki pieniężne otrzymane w zamian za pieniądz elektroniczny nie powinny być traktowane jako depozyty zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE (10), tokeny będące e-pieniądzem nie mogą być traktowane jako depozyty wyłączone z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia.

(10)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do kryptoaktywów, które są unikalne i które nie są zamienne z innymi kryptoaktywami, w tym do sztuki cyfrowej i przedmiotów kolekcjonerskich. Wartość takich unikalnych i niezamiennych kryptoaktywów można przypisać wyjątkowym cechom każdego kryptoaktywa i użyteczności, jaką daje on posiadaczowi tokena. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć również zastosowania do kryptoaktywów reprezentujących usługi lub aktywa rzeczowe, które są unikalne i niezamienne, takie jak gwarancje produktów lub nieruchomości. Chociaż unikalne i niezamienne kryptoaktywa mogą być przedmiotem obrotu na rynkach i mogą być gromadzone do celów spekulacyjnych, nie są one łatwo wymienialne, a względna wartość jednego takiego kryptoaktywa w stosunku do innego, z których każde jest unikalne, nie może być ustalona poprzez porównanie z istniejącym rynkiem lub równoważnym aktywem. Takie cechy ograniczają zakres, w jakim te kryptoaktywa mogą być wykorzystywane do celów finansowych, ograniczając tym samym ryzyko dla posiadaczy i systemu finansowego oraz uzasadniając ich wyłączenie z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia.

(11)

Ułamkowych części unikalnego i niezamiennego kryptoaktywa nie należy uznawać za unikalne i niezamienne. Emisję kryptoaktywów jako niezamiennych tokenów w ramach dużej serii lub kolekcji należy uznać za wskaźnik ich zamienności. Samo przypisanie unikalnego identyfikatora do danego kryptoaktywa nie wystarcza, by sklasyfikować je jako unikalne oraz niezamienne. Aby dane kryptoaktywo można było uznać za unikalne i niezamienne, reprezentowane przez nie aktywa lub prawa również powinny być unikalne i niezamienne. Wyłączenie unikalnych i niezamiennych kryptoaktywów z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia pozostaje bez uszczerbku dla kwalifikacji takich kryptoaktywów jako instrumentów finansowych. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć również zastosowanie do kryptoaktywów, które wydają się unikalne i niezamienne, ale których faktyczne cechy lub cechy związane z ich faktycznym wykorzystaniem czyniłyby je zamiennymi lub nieunikalnymi. Zatem oceniając i klasyfikując kryptoaktywa, właściwe organy powinny przyjąć podejście oparte na zasadzie przewagi treści nad formą, zgodnie z którym o klasyfikacji danego kryptoaktywa decydują jego cechy, a nie jego oznaczenie przez emitenta.

(12)

Należy wyłączyć niektóre transakcje wewnątrzgrupowe i niektóre podmioty publiczne z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia, ponieważ nie stwarzają one ryzyka dla ochrony inwestorów, integralności rynku, stabilności finansowej, należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej ani suwerenności monetarnej. Do publicznych organizacji międzynarodowych objętych wyłączeniem należą Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Rozrachunków Międzynarodowych.

(13)

Aktywa cyfrowe emitowane przez banki centralne działające w charakterze organu kształtującego politykę pieniężną, w tym pieniądz banku centralnego w formie cyfrowej, lub kryptoaktywa emitowane przez inne organy publiczne, w tym administrację centralną, regionalną i lokalną, nie powinny podlegać unijnym ramom dotyczącym rynków kryptoaktywów. Tym ramom unijnym nie powinny także podlegać powiązane usługi świadczone przez takie banki centralne działające w charakterze władz monetarnych lub inne organy publiczne.

(14)

Aby zapewnić wyraźne rozgraniczenie między kryptoaktywami objętymi niniejszym rozporządzeniem a instrumentami finansowymi, ESMA powinien być upoważniony do wydawania wytycznych dotyczących kryteriów i warunków kwalifikowania kryptoaktywów jako instrumentów finansowych. Wytyczne te powinny również umożliwić lepsze zrozumienie przypadków, w których jako instrumenty finansowe można zakwalifikować kryptoaktywa, które w przeciwnym razie uznano by za unikalne i niezamienne z innymi kryptoaktywami. Aby promować wspólne podejście do klasyfikacji kryptoaktywów, EUNB, ESMA i Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) (EIOPA) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 (11) (zwane dalej „Europejskimi Urzędami Nadzoru”) powinny sprzyjać dyskusjom na temat takiej klasyfikacji. Właściwe organy powinny mieć możliwość zwracania się do Europejskich Urzędów Nadzoru o opinie na temat klasyfikacji kryptoaktywów, w tym klasyfikacji zaproponowanych przez oferujących lub osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu. Oferujący lub osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu ponoszą główną odpowiedzialność za prawidłową klasyfikację kryptoaktywów, która może zostać zakwestionowana przez właściwe organy zarówno przed datą publikacji oferty, jak i w dowolnym późniejszym terminie. W przypadku gdy klasyfikacja danego kryptoaktywa wydaje się niezgodna z niniejszym rozporządzeniem lub innymi odpowiednimi aktami ustawodawczymi Unii dotyczącymi usług finansowych, Europejskie Urzędy Nadzoru powinny skorzystać ze swoich uprawnień wynikających z rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 w celu zapewnienia spójnego podejścia do takiej klasyfikacji.

(15)

Zgodnie z art. 127 ust. 2 tiret czwarte Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), jednym z podstawowych zadań Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) jest popieranie należytego funkcjonowania systemów płatniczych. Zgodnie z art. 22 załączonego do traktatów protokołu (nr 4) w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego Europejski Bank Centralny (EBC) może uchwalać rozporządzenia w celu zapewnienia skuteczności i rzetelności systemów rozliczeń i systemów płatniczych w ramach Unii i z innymi krajami. W związku z tym EBC przyjął rozporządzenia w sprawie wymogów dotyczących systemów płatności o znaczeniu systemowym. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków EBC oraz krajowych banków centralnych w ramach ESBC w zakresie zapewniania skutecznych i rzetelnych systemów rozliczeń i systemów płatniczych w ramach Unii oraz z państwami trzecimi. W związku z tym, aby uniknąć tworzenia równoległych zbiorów zasad, EUNB, ESMA i EBC powinny ściśle ze sobą współdziałać przy opracowywaniu odnośnych projektów standardów technicznych na mocy niniejszego rozporządzenia. Kluczowe znaczenie dla EBC i krajowych banków centralnych ma także dostęp do informacji podczas wykonywania zadań związanych z nadzorem nad systemami płatniczymi, w tym nad rozliczaniem płatności. Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (12) i powinno być interpretowane w taki sposób, aby nie było sprzeczne z tym rozporządzeniem.

(16)

Wszelkie przyjęte akty ustawodawcze w obszarze kryptoaktywów powinny być szczegółowe, dostosowane do przyszłych wyzwań, powinny być w stanie dotrzymać kroku innowacjom i postępowi technicznemu oraz powinny kierować się podejściem opartym na zachętach. W związku z tym należy opracować możliwie jak najszersze definicje terminów „kryptoaktywa” i „technologia rozproszonego rejestru”, aby obejmowały one wszystkie rodzaje kryptoaktywów nieobjętych obecnie zakresem stosowania unijnych aktów ustawodawczych dotyczących usług finansowych. Wszelkie akty ustawodawcze w obszarze kryptoaktywów powinny także przyczyniać się do osiągnięcia celu, jakim jest przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Z tego powodu podmioty oferujące usługi objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia powinny również przestrzegać obowiązujących unijnych przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, które obejmują normy międzynarodowe.

(17)

Aktywa cyfrowe, których nie można przenieść na innych posiadaczy, nie są objęte zakresem definicji kryptoaktywów. W związku z tym aktywa cyfrowe, które są akceptowane wyłącznie przez emitenta lub oferującego i których przeniesienie bezpośrednio na innych posiadaczy jest technicznie niemożliwe, powinny zostać wyłączone z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia. Za przykład takich aktywów cyfrowych mogą służyć programy lojalnościowe, w których punkty lojalnościowe można wymieniać na korzyści wyłącznie z emitentem tych punktów lub z oferującym te punkty.

(18)

Niniejsze rozporządzenie dokonuje podziału na trzy rodzaje kryptoaktywów, które należy rozróżniać i które powinny podlegać różnym wymogom w zależności od związanego z nimi ryzyka. Klasyfikacja opiera się na tym, czy kryptoaktywa mają utrzymywać stabilną wartość dzięki powiązaniu z innymi aktywami. Pierwszy rodzaj obejmuje kryptoaktywa, które mają utrzymywać stabilną wartość dzięki powiązaniu z tylko jedną walutą urzędową. Takie kryptoaktywa pełnią funkcję bardzo podobną do tej, jaką pełni pieniądz elektroniczny zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2009/110/WE. Podobnie jak pieniądz elektroniczny takie kryptoaktywa są elektronicznym substytutem monet i banknotów i mogą służyć do dokonywania płatności. Te kryptoaktywa należy zdefiniować w niniejszym rozporządzeniu jako „tokeny będące e-pieniądzem”. Drugim rodzajem kryptoaktywów są „tokeny powiązane z aktywami”, które mają utrzymywać stabilną wartość dzięki powiązaniu z inną wartością lub prawem lub ich kombinacją, w tym z co najmniej jedną walutą urzędową. Ten drugi rodzaj obejmuje wszystkie inne kryptoaktywa inne niż tokeny będące e-pieniądzem, których wartość jest zabezpieczona aktywami, aby uniknąć obchodzenia przepisów i dostosować niniejsze rozporządzenie do przyszłych wyzwań. Trzecim rodzajem są kryptoaktywa, które nie są tokenami powiązanymi z aktywami ani tokenami będącymi e-pieniądzem i obejmują szeroką gamę kryptoaktywów, w tym tokeny użytkowe.

(19)

Obecnie mimo podobieństw pieniądz elektroniczny i kryptoaktywa, które są powiązane z walutą urzędową, różnią się od siebie w pewnych zasadniczych kwestiach. Posiadaczom pieniądza elektronicznego zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2009/110/WE zawsze przysługuje prawo do roszczenia wobec emitenta pieniądza elektronicznego oraz prawo umowne do żądania wykupu w dowolnym momencie i według wartości nominalnej wartości pieniężnej posiadanego pieniądza elektronicznego. Z kolei posiadaczom niektórych kryptoaktywów, które są powiązane z walutą urzędową, nie przysługuje takie prawo do roszczenia wobec emitentów takich kryptoaktywów, a zatem kryptoaktywa te mogą nie być objęte zakresem stosowania dyrektywy 2009/110/WE. W przypadku innych kryptoaktywów, które są powiązane z walutą urzędową, nie przysługuje prawo do roszczenia według wartości nominalnej waluty, z którą te aktywa są powiązane, lub ograniczony jest okres wykupu. Fakt, że posiadaczom takich kryptoaktywów nie przysługuje prawo do roszczenia wobec emitenta takich kryptoaktywów lub że takie roszczenie nie przysługuje według wartości nominalnej waluty, z którą te kryptoaktywa są powiązane, może podważyć zaufanie posiadaczy tych kryptoaktywów. Zatem aby uniknąć obchodzenia przepisów określonych w dyrektywie 2009/110/WE, ewentualna definicja „tokenów będących e-pieniądzem” powinna być możliwie szeroka, aby obejmowała wszystkie rodzaje kryptoaktywów powiązanych z jedną walutą urzędową. Ponadto aby uniknąć arbitrażu regulacyjnego, należy ustanowić rygorystyczne warunki w odniesieniu do emisji tokenów będących e-pieniądzem, w tym wymóg, aby takie tokeny będące e-pieniądzem były emitowane albo przez instytucję kredytową posiadającą zezwolenie na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (13), albo przez instytucję pieniądza elektronicznego uprawnioną na podstawie dyrektywy 2009/110/WE. Z tego samego względu emitenci tokenów będących e-pieniądzem powinni także zapewnić posiadaczom takich tokenów możliwość skorzystania z prawa do żądania ich wykupu w dowolnym momencie w walucie powiązanej z tymi tokenami i według wartości nominalnej. Ponieważ tokeny będące e-pieniądzem są kryptoaktywami i mogą nieść ze sobą nowe wyzwania dla ochrony posiadaczy detalicznych i integralności rynku, one także powinny podlegać przepisom określonym w niniejszym rozporządzeniu w celu sprostania takim wyzwaniom.

(20)

Biorąc pod uwagę różne zagrożenia i możliwości, z jakimi wiążą się kryptoaktywa, niezbędne jest ustanowienie przepisów dotyczących oferujących kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem i osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu takich kryptoaktywów, a także emitentów tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem; Emitenci kryptoaktywów są podmiotami, które mają kontrolę nad tworzeniem kryptoaktywów.

(21)

Należy koniecznie określić przepisy szczegółowe dotyczące podmiotów, które świadczą usługi związane z kryptoaktywami. Pierwsza kategoria takich usług obejmuje prowadzenie platformy obrotu kryptoaktywami, wymianę kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa, zapewnienie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów oraz świadczenie usług transferu kryptoaktywów w imieniu klientów. Druga kategoria takich usług obejmuje plasowanie kryptoaktywów, przyjmowanie lub przekazywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów, wykonywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów, świadczenie doradztwa w zakresie kryptoaktywów i zarządzanie portfelami kryptoaktywów. Każdą osobę, która profesjonalnie świadczy takie usługi w zakresie kryptoaktywów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, należy uznawać za „dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów”.

(22)

Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do osób fizycznych i prawnych i niektórych innych przedsiębiorstw oraz do usług i działalności w zakresie kryptoaktywów, które te osoby i przedsiębiorstwa prowadzą, świadczą lub kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, w tym w przypadku, gdy część takiej działalności lub usług jest realizowana w sposób zdecentralizowany. Jeżeli usługi w zakresie kryptoaktywów są świadczone w sposób w pełni zdecentralizowany bez pośredników, nie powinny one być objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie obejmuje prawa i obowiązki emitentów kryptoaktywów, oferujących, osób ubiegających się o dopuszczenie kryptoaktywów do obrotu oraz dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Jeżeli kryptoaktywa nie mają możliwego do zidentyfikowania emitenta, nie powinny one być objęte zakresem stosowania tytułu II, III lub IV niniejszego rozporządzenia. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów świadczący usługi w zakresie takich kryptoaktywów powinni jednak być objęci niniejszym rozporządzeniem.

(23)

Aby zapewnić odpowiednie monitorowanie wszystkich ofert publicznych kryptoaktywów – innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem – które mogą być potencjalnie wykorzystywane do celów finansowych, lub wszystkich dopuszczeń kryptoaktywów do obrotu na platformie obrotu kryptoaktywami (zwanych dalej „dopuszczeniami do obrotu”) w Unii oraz odpowiedni nadzór nad tymi ofertami lub dopuszczeniami przez właściwe organy, wszyscy oferujący lub osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu powinni być osobami prawnymi.

(24)

W celu zapewnienia ochrony potencjalnym detalicznym posiadaczom kryptoaktywów należy informować ich o specyfice i funkcji kryptoaktywów, które zamierzają nabyć, a także o zagrożeniach, jakie te kryptoaktywa ze sobą niosą. Dokonując oferty publicznej kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem lub ubiegając się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu w Unii oferujący lub osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu powinni sporządzić, zgłosić swojemu właściwemu organowi i opublikować dokument informacyjny (zwany dalej „dokumentem informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa”) zawierający obowiązkowe informacje, jakie należy ujawnić. Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa powinien zawierać ogólne informacje na temat emitenta, oferującego lub osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu, projektu, jaki ma być realizowany z wykorzystaniem pozyskanego kapitału, oferty publicznej kryptoaktywów lub ich dopuszczenia do obrotu, praw i obowiązków związanych z kryptoaktywami, technologii bazowej wykorzystywanej do takich kryptoaktywów, a także związanego z nimi ryzyka. Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie powinien jednak zawierać opisu zagrożeń, które są nieprzewidywalne i bardzo mało prawdopodobne. Informacje zawarte w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa i w odnośnych materiałach marketingowych, w tym w przekazach reklamowych i komunikatach marketingowych, udostępnianych również za pośrednictwem nowych kanałów, takich jak platformy mediów społecznościowych, powinny być rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd. Przekazy reklamowe i komunikaty marketingowe powinny być spójne z informacjami zawartymi w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa.

(25)

Dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów, w tym ich podsumowania, oraz zasady funkcjonowania platform obrotu kryptoaktywami sporządza się w co najmniej jednym z języków urzędowych macierzystego państwa członkowskiego i dowolnego przyjmującego państwa członkowskiego lub alternatywnie w języku zwyczajowo używanym w sferze finansów międzynarodowych. W chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia językiem zwyczajowo używanym w sferze finansów międzynarodowych jest język angielski, co może jednak ulec zmianie w przyszłości.

(26)

W celu zapewnienia proporcjonalnego podejścia żadne wymogi niniejszego rozporządzenia nie powinny mieć zastosowania do ofert kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem oferowanych nieodpłatnie lub tworzonych automatycznie jako wynagrodzenie za utrzymywanie rozproszonego rejestru lub zatwierdzanie transakcji w kontekście mechanizmu konsensusu. Ponadto żadne wymogi nie powinny mieć zastosowania w przypadku ofert tokenów użytkowych zapewniających dostęp do istniejącego towaru lub usługi, umożliwiających posiadaczowi odbiór towaru lub korzystanie z usługi, ani w przypadku, gdy posiadacz kryptoaktywów ma prawo do korzystania z nich wyłącznie w zamian za towary i usługi w ograniczonej sieci akceptantów, którzy zawarli ustalenia umowne z oferującym. Wyjątki takie nie powinny obejmować kryptoaktywów reprezentujących składowane towary, które nie są przeznaczone do odbioru przez nabywcę po ich nabyciu. Wyłączenie z tytułu ograniczonej sieci nie powinno również mieć zastosowania do kryptoaktywów, które są zazwyczaj projektowane dla stale rozwijającej się sieci dostawców usług. Wyłączenie z tytułu ograniczonej sieci powinno być oceniane przez właściwy organ za każdym razem, gdy oferta lub łączna wartość więcej niż jednej oferty przekracza określony próg, co oznacza, że nowa oferta nie powinna automatycznie korzystać z wyłączenia przyznanego poprzedniej ofercie. Wyłączenia te powinny przestać mieć zastosowanie, gdy oferujący lub inna osoba działająca w imieniu oferującego poinformuje o zamiarze ubiegania się przez oferującego o dopuszczenie do obrotu lub gdy wyłączone kryptoaktywa zostają dopuszczone do obrotu.

(27)

Aby zapewnić proporcjonalne podejście, wymogi niniejszego rozporządzenia dotyczące opracowania i opublikowania dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa nie powinny mieć zastosowania do ofert kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, które są kierowane do mniej niż 150 osób na państwo członkowskie lub które są adresowane wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych, w przypadku, gdy kryptoaktywa mogą posiadać wyłącznie tacy inwestorzy kwalifikowani. Nie należy nakładać nadmiernych i nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych na MŚP oraz przedsiębiorstwa typu start-up. Oferty publiczne kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem w Unii, których całkowita wartość nie przekracza 1 000 000 EUR w okresie 12 miesięcy, należy zatem zwolnić z obowiązku opracowywania dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa.

(28)

Samo dopuszczenie do obrotu lub publikacja cen kupna i sprzedaży nie powinny być same w sobie uznawane za publiczną ofertę kryptoaktywów. Takie dopuszczenie lub publikacja powinny stanowić ofertę publiczną kryptoaktywów wyłącznie w przypadku, gdy obejmują komunikat stanowiący publiczną ofertę na mocy niniejszego rozporządzenia.

(29)

Mimo że niektóre oferty kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem są zwolnione z różnych obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu, akty ustawodawcze Unii zapewniające ochronę konsumentów, takie jak dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/29/WE (14) lub dyrektywa Rady 93/13/EWG (15), w tym wszelkie zawarte w nich obowiązki informacyjne, nadal mają zastosowanie do ofert publicznych kryptoaktywów, w których zachodzą relacje między przedsiębiorcami i konsumentami.

(30)

W przypadku gdy oferta publiczna dotyczy tokenów użytkowych w odniesieniu do towarów, które jeszcze nie istnieją, lub usług, które nie są jeszcze realizowane, czas trwania oferty publicznej opisany w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa nie powinien być dłuższy niż 12 miesięcy. Takie ograniczenie czasu trwania oferty publicznej pozostaje bez związku z momentem, w którym towary lub usługi pojawiają się lub zaczynają być realizowane i mogą być wykorzystane przez posiadacza tokena użytkowego po wygaśnięciu oferty publicznej.

(31)

Aby umożliwić nadzór, przed jakąkolwiek ofertą publiczną kryptoaktywów w Unii lub przed dopuszczeniem tych kryptoaktywów do obrotu oferujący i osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem powinni zgłosić swój dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, na żądanie właściwego organu, swoje materiały marketingowe właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę statutową, lub, jeżeli nie mają siedziby statutowej w Unii, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają oddział. Oferujący, którzy mają siedzibę w państwie trzecim, powinni zgłosić swój dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, na żądanie właściwego organu, swoje materiały marketingowe właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym zamierzają oferować kryptoaktywa.

(32)

Operator platformy obrotu powinien być odpowiedzialny za spełnienie wymogów tytułu II niniejszego rozporządzenia w przypadku, gdy kryptoaktywo zostało dopuszczone do obrotu z jego własnej inicjatywy, a dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie został jeszcze opublikowany w przypadkach wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia. Operator platformy obrotu powinien być również odpowiedzialny za spełnienie tych wymogów w przypadku, gdy zawarł w tym celu pisemną umowę z osobą ubiegającą się o dopuszczenie do obrotu. Osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu powinna pozostać odpowiedzialna, jeżeli przekaże operatorowi platformy obrotu informacje wprowadzające w błąd. Osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu powinna pozostać również odpowiedzialna za kwestie, których nie powierzyła operatorowi platformy obrotu.

(33)

Aby uniknąć nadmiernych obciążeń administracyjnych, nie należy wymagać zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa przez właściwe organy przed jego opublikowaniem. Właściwe organy powinny jednak być uprawnione do żądania zmian w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa i we wszelkich materiałach marketingowych oraz, w razie potrzeby, do żądania ujęcia dodatkowych informacji w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa.

(34)

Właściwe organy powinny mieć możliwość zawieszenia lub zakazania oferty publicznej kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem bądź też zawieszenia lub zakazania dopuszczenia takich kryptoaktywów do obrotu w przypadku, gdy dana oferta publiczna lub dane dopuszczenie do obrotu nie spełniają mających zastosowanie wymogów niniejszego rozporządzenia, także w przypadkach gdy dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa lub materiały marketingowe są nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd. Właściwe organy powinny też być uprawnione do publikowania – na ich stronie internetowej albo w formie komunikatu prasowego – ostrzeżenia przed oferującym lub osobą ubiegającą się o dopuszczenie do obrotu, którzy nie spełniają tych wymogów.

(35)

Dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów, które zostały należycie zgłoszone właściwemu organowi, należy opublikować. Po takiej publikacji oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem oraz osoby ubiegające się o dopuszczenie tych kryptoaktywów do obrotu powinni mieć możliwość oferowania tych kryptoaktywów w całej Unii oraz ubiegania się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu w Unii.

(36)

Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem powinni wprowadzić skuteczne rozwiązania w zakresie monitorowania i zabezpieczenia środków pieniężnych lub innych kryptoaktywów pozyskanych podczas oferty publicznej. Rozwiązania te powinny również zapewniać, aby wszelkie środki pieniężne lub inne kryptoaktywa pozyskane od posiadaczy lub potencjalnych posiadaczy były jak najszybciej zwracane w przypadku anulowania z jakiegokolwiek powodu oferty publicznej. Oferujący powinien zapewnić, by środki finansowe lub inne kryptoaktywa pozyskane podczas oferty publicznej były zabezpieczone przez osobę trzecią.

(37)

W celu zapewnienia ochrony detalicznych posiadaczy kryptoaktywów należy przyznać posiadaczom detalicznym, którzy nabywają kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem bezpośrednio od oferującego lub od dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów dokonującego plasowania kryptoaktywów w imieniu oferującego, prawo do odstąpienia przez określony czas po nabyciu tych kryptoaktywów. Aby zapewnić sprawną finalizację ograniczonej w czasie oferty publicznej kryptoaktywów, posiadacz detaliczny nie powinien korzystać z prawa do odstąpienia po zakończeniu okresu subskrypcji. Ponadto prawo do odstąpienia nie powinno mieć zastosowania w przypadku, gdy kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem dopuszczono do obrotu przed nabyciem przez posiadacza detalicznego, ponieważ w takim przypadku cena takich kryptoaktywów zależeć będzie od wahań na rynku kryptoaktywów. W przypadku gdy posiadaczowi detalicznemu przysługuje prawo do odstąpienia na mocy niniejszego rozporządzenia, prawo odstąpienia na mocy dyrektywy 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (16) nie powinno mieć zastosowania.

(38)

Oferujący i osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem powinni działać uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie, przekazywać posiadaczom i potencjalnym posiadaczom kryptoaktywów rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd informacje, identyfikować i ujawniać konflikty interesów, a także zapobiegać im i zarządzać nimi oraz wprowadzać skuteczne rozwiązania administracyjne, aby ich systemy i protokoły bezpieczeństwa spełniały normy unijne. Aby wspomóc właściwe organy w realizacji ich zadań nadzorczych, ESMA, w ścisłej współpracy z EUNB, powinien być zobowiązany do wydania wytycznych dotyczących takich systemów i protokołów bezpieczeństwa w celu doprecyzowania wspomnianych norm unijnych.

(39)

W celu zapewnienia dodatkowej ochrony posiadaczy kryptoaktywów, do oferujących i osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu oraz członków ich organu zarządzającego powinny mieć zastosowanie przepisy dotyczące odpowiedzialności cywilnej za informacje podawane do wiadomości publicznej w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa.

(40)

Tokeny powiązane z aktywami mogą być szeroko wykorzystywane przez posiadaczy do przenoszenia wartości lub jako środek wymiany i tym samym mogą nieść ze sobą większe zagrożenia dla ochrony posiadaczy kryptoaktywów, zwłaszcza posiadaczy detalicznych, i integralności rynku niż inne kryptoaktywa. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni zatem podlegać bardziej rygorystycznym wymogom niż emitenci innych kryptoaktywów.

(41)

Jeżeli kryptoaktywa objęte są zakresem definicji tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem, zastosowanie powinny mieć przepisy tytułu III lub IV niniejszego rozporządzenia, niezależnie od sposobu, w jaki emitent zamierza zaprojektować dane kryptoaktywo, w tym od mechanizmu utrzymywania stabilnej wartości danego kryptoaktywa. Taka sama zasada ma zastosowanie do tak zwanych algorytmicznych stabilnych kryptowalut, które mają utrzymywać stabilną wartość względem waluty urzędowej lub względem co najmniej jednego aktywa dzięki wykorzystaniu protokołów umożliwiających zwiększenie lub zmniejszenie podaży takich kryptoaktywów w reakcji na zmiany popytu. Oferujący kryptoaktywa algorytmiczne lub osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu, których celem nie jest utrzymanie stabilnej wartości kryptoaktywów dzięki powiązaniu z co najmniej jednym aktywem, powinni w każdym przypadku przestrzegać przepisów tytułu II niniejszego rozporządzenia.

(42)

Aby zapewnić odpowiedni nadzór nad ofertami publicznymi tokenów powiązanych z aktywami oraz ich odpowiednie monitorowanie, emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni mieć siedzibę statutową w Unii.

(43)

Oferty publiczne tokenów powiązanych z aktywami w Unii lub ubieganie się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu powinno być dozwolone jedynie w przypadku, gdy właściwy organ udzielił odpowiedniego zezwolenia emitentowi takich kryptoaktywów i zatwierdził odnośny dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa. Wymóg dotyczący zezwolenia nie powinien jednak mieć zastosowania w przypadku, gdy tokeny powiązane z aktywami są oferowane jedynie inwestorom kwalifikowanym lub gdy oferta publiczna tokenów powiązanych z aktywami ma wartość poniżej progu 5 000 000 EUR. W takich przypadkach w dalszym ciągu należy wymagać, aby emitent takich tokenów powiązanych z aktywami sporządził dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa w celu przekazania nabywcom informacji na temat specyfiki takich tokenów powiązanych z aktywami oraz zagrożeń, jakie ze sobą niosą, a także aby przed opublikowaniem dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgłosił go swojemu właściwemu organowi.

(44)

Instytucje kredytowe posiadające zezwolenie na mocy dyrektywy 2013/36/UE nie powinny potrzebować innego zezwolenia na mocy niniejszego rozporządzenia, aby oferować tokeny powiązane z aktywami lub ubiegać się o ich dopuszczenie do obrotu. Procedury krajowe ustanowione na mocy tej dyrektywy powinny mieć zastosowanie, ale należy je uzupełnić o wymóg powiadamiania właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego wyznaczonego na mocy niniejszego rozporządzenia o elementach umożliwiających temu organowi weryfikację zdolności emitenta do oferowania tokenów powiązanych z aktywami lub ubiegania się o ich dopuszczenie do obrotu. Instytucje kredytowe oferujące tokeny powiązane z aktywami lub ubiegające się o ich dopuszczenie do obrotu powinny podlegać wszystkim wymogom mającym zastosowanie do emitentów tokenów powiązanych z aktywami z wyjątkiem wymogów dotyczących zezwolenia, wymogów w zakresie funduszy własnych i procedury zatwierdzania w odniesieniu do posiadaczy znacznego pakietu akcji, ponieważ kwestie te są objęte dyrektywą 2013/36/UE i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (17). Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządzony przez taką instytucję kredytową powinien przed publikacją zostać zatwierdzony przez właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego. Instytucje kredytowe oferujące tokeny powiązane z aktywami lub ubiegające się o ich dopuszczenie do obrotu, które posiadają zezwolenie na mocy przepisów prawa krajowego transponujących dyrektywę 2013/36/UE, powinny podlegać uprawnieniom organów administracyjnych określonym na mocy tej dyrektywy oraz na mocy niniejszego rozporządzenia, obejmującym między innymi ograniczenie działalności instytucji kredytowej oraz zawieszenie lub zakazanie oferty publicznej tokenów powiązanych z aktywami. Jeżeli obowiązki mające zastosowanie do takich instytucji kredytowych na mocy niniejszego rozporządzenia pokrywają się z obowiązkami określonymi w dyrektywie 2013/36/UE, instytucje kredytowe powinny spełniać bardziej szczegółowe lub bardziej rygorystyczne wymogi, co zapewni zgodność z obydwoma zbiorami przepisów. Procedura powiadamiania przewidziana dla instytucji kredytowych zamierzających oferować tokeny powiązane z aktywami lub ubiegać się o ich dopuszczenie do obrotu na podstawie niniejszego rozporządzenia powinna pozostawać bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego transponujących dyrektywę 2013/36/UE, które określają procedury udzielania instytucjom kredytowym zezwolenia na świadczenie usług wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy.

(45)

Właściwy organ powinien odmówić udzielenia zezwolenia z obiektywnych i wyraźnych powodów, w tym w przypadku, gdy model biznesowy emitenta tokenów powiązanych z aktywami ubiegającego się o zezwolenie może stanowić poważne zagrożenie dla integralności rynku, stabilności finansowej lub należytego funkcjonowania systemów płatniczych. Przed udzieleniem zezwolenia lub podjęciem decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia właściwy organ powinien skonsultować się z EUNB, ESMA, ECB, a w przypadku, gdy emitent ma siedzibę w państwie członkowskim, w którym walutą urzędową nie jest euro, lub gdy token powiązany z aktywami jest powiązany z walutą urzędową państwa członkowskiego inną niż euro, także z bankiem centralnym tego państwa członkowskiego. Niewiążące opinie EUNB i ESMA powinny dotyczyć klasyfikacji kryptoaktywów, natomiast EBC i, w stosownych przypadkach, bank centralny danego państwa członkowskiego powinny przedstawić właściwemu organowi opinię na temat ryzyka dla stabilności finansowej, należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej. Właściwe organy powinny odmówić udzielenia zezwolenia w przypadkach, gdy EBC lub bank centralny państwa członkowskiego wyda negatywną opinię ze względu na ryzyko dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej. W przypadku udzielenia zezwolenia emitentowi tokenów powiązanych z aktywami ubiegającemu się o zezwolenie dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządzony przez tego emitenta również należy uznać za zatwierdzony. Zezwolenie udzielone przez właściwy organ powinno być ważne w całej Unii i powinno umożliwiać emitentowi tokenów powiązanych z aktywami oferowanie takich kryptoaktywów na rynku wewnętrznym oraz ubieganie się o dopuszczenie do obrotu. Analogicznie również dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa powinien być ważny w całej Unii bez możliwości nakładania dodatkowych wymogów przez państwa członkowskie.

(46)

W kilku przypadkach, gdy przeprowadza się konsultacje z EBC na mocy niniejszego rozporządzenia, jego opinia powinna być wiążąca w zakresie, w jakim zobowiązuje właściwy organ do odmowy udzielenia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub do nałożenia szczególnych środków na emitenta tokenów powiązanych z aktywami. Artykuł 263 akapit pierwszy TFUE stanowi, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej „Trybunałem Sprawiedliwości”) kontroluje legalność aktów EBC innych niż zalecenia lub opinie. Należy jednak przypomnieć, że do Trybunału Sprawiedliwości należy dokonanie wykładni tego przepisu w świetle treści i skutków opinii EBC.

(47)

W celu zapewnienia ochrony posiadaczy detalicznych emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni zawsze przekazywać posiadaczom takich tokenów pełne, rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd informacje. Dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów sporządzone w odniesieniu do tokenów powiązanych z aktywami powinny zawierać informacje na temat mechanizmu stabilizacji, polityki inwestycyjnej dotyczącej aktywów rezerwowych, rozwiązań w zakresie przechowywania aktywów rezerwowych oraz praw przysługujących posiadaczom.

(48)

Oprócz informacji zawartych w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni także na bieżąco informować posiadaczy takich tokenów. W szczególności powinni publikować na swojej stronie internetowej informacje na temat liczby tokenów powiązanych z aktywami będących w obiegu oraz wartości i struktury aktywów rezerwowych. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni również informować o wszelkich zdarzeniach, które mają lub mogą mieć znaczący wpływ na wartość tokenów powiązanych z aktywami lub na aktywa rezerwowe, niezależnie od tego, czy takie kryptoaktywa zostały dopuszczone do obrotu.

(49)

W celu zapewnienia ochrony posiadaczy detalicznych emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni zawsze działać uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w najlepszym interesie posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni też wprowadzić jasną procedurę rozpatrywania skarg zgłaszanych przez posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami.

(50)

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni wprowadzić politykę służącą identyfikowaniu konfliktów interesów, jakie mogą pojawić się w ich relacjach z jakimkolwiek ich akcjonariuszem lub udziałowcem niezależnie od tego, czy bezpośrednim, czy pośrednim – który posiada znaczny pakiet akcji lub znaczne udziały, lub z członkami ich organu zarządzającego, ich pracownikami, posiadaczami tokenów powiązanych z aktywami lub zewnętrznymi dostawcami usług, zapobieganiu takim konfliktom, zarządzaniu nimi i ich ujawnianiu.

(51)

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni stosować solidne zasady zarządzania obejmujące jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi obszarami odpowiedzialności oraz skuteczne procesy służące rozpoznawaniu ryzyka, na jakie są lub mogą oni być narażeni, zarządzaniu tym ryzykiem, monitorowaniu i zgłaszaniu tego ryzyka. Członkowie organu zarządzającego takiego emitenta powinni spełniać wymogi dotyczące kompetencji i reputacji, a w szczególności nie powinni być skazani za żadne przestępstwo prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu ani za inne przestępstwo, które mogłoby mieć wpływ na ich dobrą opinię. Akcjonariusze lub udziałowcy – niezależnie od tego, czy są bezpośredni, czy pośredni, i czy są osobami fizycznymi, czy prawnymi –którzy posiadają znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w takich emitentach, powinni cieszyć się wystarczająco dobrą opinią, a w szczególności nie powinni być skazani za przestępstwo prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu ani za inne przestępstwo, które mogłoby mieć wpływ na ich dobrą opinię. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni wykorzystywać zasoby proporcjonalnie do skali swojej działalności i powinni zawsze zapewniać ciągłość i regularność w działaniach. W tym celu emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni ustanowić politykę ciągłości działania, która ma na celu zapewnienie w przypadku przerwy w funkcjonowaniu ich systemów i procedur realizację ich podstawowych działań dotyczących tokenów powiązanych z aktywami. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni również posiadać silne mechanizmy kontroli wewnętrznej i skuteczne procedury zarządzania ryzykiem, a także system gwarantujący integralność i poufność otrzymywanych informacji. Obowiązki te mają na celu ochronę posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami, w szczególności posiadaczy detalicznych, bez tworzenia niepotrzebnych barier.

(52)

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami zwykle znajdują się w centrum sieci podmiotów, które zapewniają emisję takich kryptoaktywów, ich transfer i dystrybucję na rzecz posiadaczy. W związku z tym należy nałożyć na emitentów tokenów powiązanych z aktywami wymóg, aby uzgodnili z takimi podmiotami zewnętrznymi odpowiednie warunki umowne mające na celu zapewnienie mechanizmu stabilizacji i inwestowania aktywów rezerwowych zabezpieczających wartość tokenów, zapewnienie przechowywania takich aktywów rezerwowych oraz, w stosownych przypadkach, dystrybucji publicznej tokenów powiązanych z aktywami, a także wymóg aby utrzymywali w mocy te warunki umowne.

(53)

W celu ograniczenia zagrożenia dla stabilności finansowej szerszego systemu finansowego emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni podlegać wymogom w zakresie funduszy własnych. Takie wymogi powinny być proporcjonalne do wielkości emisji tokenów powiązanych z aktywami, a w związku z tym należy je obliczyć jako wartość procentową rezerwy aktywów zabezpieczających wartość tokenów powiązanych z aktywami. Właściwe organy powinny jednak mieć możliwość zwiększenia kwoty funduszy własnych wymaganej na podstawie między innymi ewaluacji procesu oceny ryzyka i mechanizmów kontroli wewnętrznej emitenta, jakości i wahań wartości aktywów rezerwowych zabezpieczających tokeny powiązane z aktywami lub zagregowanej wartości i liczby transakcji rozliczonych w tokenach powiązanych z aktywami.

(54)

W celu zabezpieczenia odpowiedzialności względem posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni ustanowić i utrzymywać rezerwę aktywów współmierną do ryzyka objętego ich odpowiedzialnością. Rezerwa aktywów powinna być wykorzystywana na rzecz posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami wtedy, gdy emitent nie jest w stanie wypełnić swoich zobowiązań względem posiadaczy, tak jak w przypadku niewypłacalności. Rezerwa aktywów powinna być tworzona i zarządzana w taki sposób, aby objąć ryzyko rynkowe i ryzyko walutowe. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni ostrożnie zarządzać taką rezerwą aktywów, a w szczególności zapewnić, aby wartość rezerwy odpowiadała co najmniej wartości tokenów znajdujących się w obiegu oraz aby zmian w rezerwie dokonywać odpowiednio, by uniknąć negatywnego wpływu na rynki aktywów rezerwowych. W związku z tym emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni przyjąć jasne i szczegółowe polityki określające między innymi strukturę rezerwy aktywów, alokację zawartych w niej aktywów, kompleksową ocenę ryzyka związanego z aktywami rezerwowymi, procedurę emisji i wykupu tokenów powiązanych z aktywami, procedurę zwiększania i zmniejszania aktywów rezerwowych oraz, w przypadku inwestowania aktywów rezerwowych, przyjętą przez emitentów politykę inwestycyjną. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami, które są wprowadzane do obrotu zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich, powinni zapewnić dostępność ich rezerwy aktywów na zabezpieczenie odpowiedzialności emitentów wobec posiadaczy z Unii. Wymóg utrzymywania rezerwy aktywów u firm podlegających prawu Unii powinien zatem mieć zastosowanie proporcjonalnie do odsetka tokenów powiązanych z aktywami, który ma być wprowadzany do obrotu w Unii.

(55)

Aby zapobiec ryzyku poniesienia strat, jakie niosą ze sobą tokeny powiązane z aktywami, oraz aby utrzymać wartość tych aktywów, emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni przyjąć odpowiednią politykę dotyczącą przechowywania ich aktywów rezerwowych. Polityka ta powinna gwarantować, że aktywa rezerwowe będą zawsze całkowicie oddzielone od własnych aktywów emitenta, aby aktywa rezerwowe nie były obciążone ani oddane w zastaw jako zabezpieczenie oraz aby emitent tokenów powiązanych z aktywami miał szybki dostęp do tych aktywów rezerwowych. Aktywa rezerwowe powinny, w zależności od ich charakteru, być przechowywane przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów, przez instytucję kredytową posiadającą zezwolenie na mocy dyrektywy 2013/36/UE lub przez firmę inwestycyjną posiadającą zezwolenie na mocy dyrektywy 2014/65/UE. Nie powinno to wykluczać możliwości powierzenia przechowywania aktywów rzeczowych innemu podmiotowi. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne, które działają w charakterze powierników aktywów rezerwowych, powinni ponosić odpowiedzialność za utratę takich aktywów rezerwowych przed emitentem lub posiadaczami tokenów powiązanych z aktywami, chyba że udowodnią, że taka utrata nastąpiła w wyniku zdarzeń zewnętrznych będących poza ich kontrolą. Należy unikać koncentracji powierników aktywów rezerwowych. W niektórych sytuacjach może to jednak nie być możliwe ze względu na brak odpowiednich rozwiązań alternatywnych. W takich przypadkach tymczasową koncentrację należy uznać za dopuszczalną.

(56)

W celu zapewnienia ochrony posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami przed spadkiem wartości aktywów zabezpieczających wartość tokenów emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni inwestować aktywa rezerwowe wyłącznie w bezpieczne aktywa o niskim ryzyku, charakteryzujące się minimalnym ryzykiem rynkowym i kredytowym oraz minimalnym ryzykiem koncentracji. Ponieważ tokeny powiązane z aktywami mogą być wykorzystywane jako środek wymiany, to emitent tokenów powiązanych z aktywami powinien osiągać wszystkie zyski lub ponosić wszystkie straty z inwestycji aktywów rezerwowych.

(57)

Posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami powinno przysługiwać stałe prawo do żądania wykupu, tak aby emitent był zobowiązany do wykupu tokenów powiązanych z aktywami w dowolnym momencie, na żądanie posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami. Emitent tokenów powiązanych z aktywami powinien dokonać wykupu w drodze płatności w środkach pieniężnych innych niż pieniądz elektroniczny, odpowiadającej wartości rynkowej aktywów powiązanych z tokenami powiązanymi z aktywami, albo poprzez dostarczenie aktywów powiązanych z tymi tokenami. Emitent tokenów powiązanych z aktywami powinien zawsze umożliwiać posiadaczowi wykup tokenów powiązanych z aktywami w środkach pieniężnych innych niż pieniądz elektroniczny denominowanych w tej samej walucie urzędowej, którą emitent zaakceptował przy sprzedaży tokenów. Emitent powinien dostarczyć wystarczająco szczegółowe i łatwo zrozumiałe informacje na temat różnych dostępnych form wykupu.

(58)

Aby ograniczyć ryzyko wykorzystywania tokenów powiązanych z aktywami jako środka przechowywania wartości, emitenci tokenów powiązanych z aktywami i dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów– świadcząc usługi w zakresie kryptoaktywów związane z tokenami powiązanymi z aktywami – nie powinni oferować posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami odsetek naliczanych na podstawie długości okresu posiadania tych tokenów przez takich posiadaczy.

(59)

Tokeny powiązane z aktywami i tokeny będące e-pieniądzem należy uznać za znaczące, jeżeli spełniają lub prawdopodobnie spełnią określone kryteria, obejmujące dużą bazę klientów, wysoką kapitalizację rynkową lub dużą liczbę transakcji. Takie tokeny mogłyby być wykorzystywane przez dużą liczbę posiadaczy, a ich stosowanie mogłoby wiązać się ze szczególnymi wyzwaniami w zakresie stabilności finansowej, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej. Te znaczące tokeny powiązane z aktywami i tokeny będące e-pieniądzem powinny zatem podlegać bardziej rygorystycznym wymogom niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, których nie uznaje się za znaczące. Emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami powinni w szczególności podlegać ściślejszym wymogom kapitałowym i wymogom w zakresie interoperacyjności, a także powinni ustanowić politykę zarządzania płynnością. Odpowiedniość progów umożliwiających sklasyfikowanie tokena powiązanego z aktywami lub tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego powinna zostać poddana przeglądowi przez Komisję w ramach przeglądu stosowania niniejszego rozporządzenia. W stosownych przypadkach przeglądowi powinien towarzyszyć wniosek ustawodawczy.

(60)

Kompleksowe monitorowanie całego ekosystemu emitentów tokenów powiązanych z aktywami jest istotne dla ustalenia prawdziwej skali i wpływu takich tokenów. Aby uwzględnić wszystkie transakcje przeprowadzane w odniesieniu do danego tokena powiązanego z aktywami, monitorowanie takich tokenów obejmuje monitorowanie wszystkich rozliczanych transakcji, niezależnie od tego, czy rozlicza się je w rozproszonym rejestrze („on-chain”) czy poza rozproszonym rejestrem („off-chain”), w tym transakcje między klientami tego samego dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.

(61)

Szczególnie ważne jest oszacowanie transakcji rozliczanych za pomocą tokenów powiązanych z aktywami skojarzonych z zastosowaniami jako środka wymiany w obszarze jednej waluty, mianowicie transakcji powiązanych ze spłatą długów, w tym w kontekście transakcji z akceptantami. Transakcje te nie powinny obejmować transakcji powiązanych z funkcjami i usługami inwestycyjnymi, takimi jak wymiana na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa, chyba że istnieją dowody na to, że dany token powiązany z aktywami wykorzystywany jest do rozrachunku transakcji na innych kryptoaktywach. Zastosowanie do rozrachunku transakcji na innych kryptoaktywach miałoby miejsce w przypadkach, gdy transakcja dotycząca dwóch składników kryptoaktywów, które nie są tokenami powiązanymi z aktywami, jest rozliczana w tokenach powiązanych z aktywami. Ponadto w przypadku gdy tokeny powiązane z aktywami są powszechnie stosowane jako środek wymiany w obszarze jednej waluty, emitenci powinni być zobowiązani do ograniczenia zasięgu działalności. Token powiązany z aktywami należy uznać za powszechnie stosowany jako środek wymiany, jeżeli średnia dzienna liczba i średnia łączna dzienna wartość transakcji powiązanych z zastosowaniami tokena jako środka wymiany w obszarze jednej waluty wynoszą więcej niż, odpowiednio, 1 milion transakcji i 200 000 000 EUR.

(62)

Jeżeli tokeny powiązane z aktywami stanowią poważne zagrożenie dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, mechanizmu transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej, banki centralne powinny mieć możliwość zwrócenia się do właściwego organu o cofnięcie zezwolenia udzielonego emitentowi tych tokenów powiązanych z aktywami. W przypadku, gdy tokeny powiązane z aktywami stanowią zagrożenie dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, mechanizmu transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej, banki centralne powinny móc zażądać od właściwego organu ograniczenia liczby tych tokenów powiązanych z aktywami, które mają zostać wyemitowane, lub wprowadzenia minimalnej kwoty nominalnej.

(63)

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów krajowych regulujących korzystanie z walut krajowych i zagranicznych w operacjach między rezydentami, przyjętych przez państwa członkowskie spoza strefy euro w ramach wykonywania ich prerogatywy w zakresie suwerenności monetarnej.

(64)

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni przygotować plan naprawy przewidujący środki, jakie ma podjąć emitent, by ponownie zapewnić zgodność z wymogami mającymi zastosowanie do rezerwy aktywów, w tym w przypadkach gdy realizacja zleceń wykupu tymczasowo zakłóca równowagę rezerwy aktywów. Właściwy organ powinien mieć prawo tymczasowo zawiesić wykup tokenów powiązanych z aktywami, aby chronić interesy posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami i stabilność finansową.

(65)

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powinni dysponować planem uporządkowanego wykupu tokenów, aby zapewnić ochronę praw posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami w przypadku, gdy emitenci nie są w stanie wypełnić swoich obowiązków, w tym w razie zaprzestania emisji tokenów powiązanych z aktywami. Jeżeli emitent tokenów powiązanych z aktywami jest instytucją kredytową lub podmiotem objętym zakresem stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (18), właściwy organ powinien skonsultować się z odpowiednim organem ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Temu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy zezwolić na przeanalizowanie planu wykupu w celu zidentyfikowania wszelkich jego elementów, które mogłyby negatywnie wpłynąć na możliwość przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji emitenta, strategię restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji emitenta lub wszelkie działania przewidziane w planie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji emitenta, oraz na przedstawienie właściwemu organowi zaleceń w odniesieniu do tych kwestii. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien mieć przy tym również możliwość rozważenia, czy konieczne są jakiekolwiek zmiany w planie lub strategii restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z przepisami dyrektywy 2014/59/UE i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 (19), stosownie do przypadku. Taka analiza ze strony organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji nie powinna mieć wpływu na uprawnienia organu nadzoru ostrożnościowego ani, w stosownych przypadkach, organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji do podejmowania środków w zakresie zapobiegania kryzysom lub środków w zakresie zarządzania kryzysowego.

(66)

Emitenci tokenów będących e-pieniądzem powinni posiadać zezwolenie albo jako instytucja kredytowa na podstawie dyrektywy 2013/36/UE, albo jako instytucja pieniądza elektronicznego na podstawie dyrektywy 2009/110/WE. Tokeny będące e-pieniądzem należy uznać za „pieniądz elektroniczny”, zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2009/110/WE, a ich emitenci powinni, o ile w niniejszym rozporządzeniu nie określono inaczej, spełniać określone w dyrektywie 2009/110/WE odpowiednie wymogi dotyczące podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, a także wymogi dotyczące emisji i możliwości wykupu tokenów będących e-pieniądzem. Emitenci tokenów będących e-pieniądzem powinni sporządzić dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa i przekazać go swojemu właściwemu organowi. Wyłączenia z tytułu ograniczonej sieci, dotyczące niektórych transakcji dokonywanych przez dostawców sieci łączności elektronicznej oraz dotyczące instytucji pieniądza elektronicznego emitujących jedynie ograniczoną maksymalną ilość pieniądza elektronicznego, oparte na fakultatywnych wyłączeniach określonych w dyrektywie 2009/110/WE, powinny mieć również zastosowanie do tokenów będących e-pieniądzem. Emitenci tokenów będących e-pieniądzem powinni jednak wciąż być zobowiązani do sporządzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa w celu poinformowania nabywców o cechach tokenów będących e-pieniądzem oraz o związanym z nimi ryzykiem, jak również do zgłoszenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywów właściwemu organowi przed jego publikacją.

(67)

Posiadaczom tokenów będących e-pieniądzem należy zapewnić możliwość roszczeń wobec emitenta tokenów będących e-pieniądzem. Posiadaczom tokenów będących e-pieniądzem powinno zawsze przysługiwać prawo do żądania wykupu w środkach pieniężnych – denominowanych w walucie urzędowej powiązanej z danym tokenem będącym e-pieniądzem – według wartości nominalnej. Przepisy dyrektywy 2009/110/WE dotyczące możliwości pobrania opłaty z tytułu wykupu nie mają zastosowania w kontekście tokenów będących e-pieniądzem.

(68)

Aby ograniczyć ryzyko wykorzystywania tokenów będących e-pieniądzem jako środka przechowywania wartości, emitenci tokenów będących e-pieniądzem i dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, gdy świadczą usługi w zakresie kryptoaktywów związane z tokenami będącymi e-pieniądzem, nie powinni oferować posiadaczom tokenów będących e-pieniądzem odsetek, w tym odsetek, które nie są powiązane z długością okresu posiadania tych tokenów przez takich posiadaczy.

(69)

Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządzony przez emitenta tokenów będących e-pieniądzem powinien zawierać wszystkie informacje na temat tego emitenta oraz oferty tokenów będących e-pieniądzem lub ich dopuszczenia do obrotu, które są niezbędne do umożliwienia potencjalnym nabywcom podjęcia świadomej decyzji o nabyciu oraz zrozumienia ryzyka, z jakim wiąże się dana oferta tokenów będących e-pieniądzem. Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa powinien również wyraźnie odnosić się do prawa posiadaczy tokenów będących e-pieniądzem do żądania wykupu ich tokenów będących e-pieniądzem w zamian za środki pieniężne denominowane w walucie urzędowej, z którą są powiązane tokeny będące e-pieniądzem, według wartości nominalnej i w dowolnym momencie.

(70)

Aby uniknąć ryzyka walutowego, w przypadku gdy emitent tokenów będących e-pieniądzem inwestuje środki pieniężne otrzymane w zamian za tokeny będące e-pieniądzem, środki te należy inwestować w aktywa denominowane w tej samej walucie co waluta urzędowa powiązana z danymi tokenami będącymi e-pieniądzem.

(71)

Znaczące tokeny będące e-pieniądzem mogą stwarzać większe zagrożenie dla stabilności finansowej niż tokeny będące e-pieniądzem, które nie są znaczące, i tradycyjny pieniądz elektroniczny. Emitenci znaczących tokenów będących e-pieniądzem, którzy są instytucjami pieniądza elektronicznego, powinni zatem podlegać dodatkowym wymogom. Tacy emitenci znaczących tokenów będących e-pieniądzem powinni w szczególności podlegać ściślejszym wymogom kapitałowym niż emitenci innych tokenów będących e-pieniądzem, podlegać wymogom w zakresie interoperacyjności, a także ustanowić politykę zarządzania płynnością. Powinny one również spełniać niektóre z tych samych wymogów, które mają zastosowanie do emitentów tokenów powiązanych z aktywami w odniesieniu do rezerwy aktywów, na przykład wymogi w odniesieniu do przechowywania i inwestowania rezerwy aktywów. Te wymogi dotyczące emitentów znaczących tokenów będących e-pieniądzem powinny mieć zastosowanie zamiast art. 5 i 7 dyrektywy 2009/110/WE. Ponieważ te przepisy dyrektywy 2009/110/WE nie mają zastosowania do instytucji kredytowych emitujących e-pieniądz, dodatkowe wymogi dotyczące znaczących tokenów będących e-pieniądzem określone w niniejszym rozporządzeniu także nie powinny mieć zastosowania.

(72)

Emitenci tokenów będących e-pieniądzem powinni opracować plan naprawy i plan wykupu w celu zapewnienia ochrony praw posiadaczy tokenów będących e-pieniądzem, w przypadku gdy emitenci nie są w stanie wywiązywać się ze swoich zobowiązań.

(73)

W większości państw członkowskich świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów nie jest jeszcze regulowane pomimo potencjalnych ryzyk, jakie stwarzają one dla ochrony inwestorów, integralności rynku i stabilności finansowej. Aby zapobiec takim ryzykom, niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi operacyjne, organizacyjne i ostrożnościowe na poziomie Unii mające zastosowanie do dostawców usług w zakresie kryptoaktywów.

(74)

Aby umożliwić skuteczny nadzór i wyeliminować możliwość unikania lub obchodzenia nadzoru, usługi w zakresie kryptoaktywów powinny być świadczone wyłącznie przez osoby prawne posiadające siedzibę statutową w państwie członkowskim, w którym prowadzą istotną działalność gospodarczą, w tym świadczą usługi w zakresie kryptoaktywów. Przedsiębiorstwom niebędącym osobami prawnymi, takim jak spółki osobowe, należy również pod pewnymi warunkami zezwolić na świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów. Istotne jest, aby dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów skutecznie zarządzali swoją działalnością w Unii, tak by uniknąć osłabienia skutecznego nadzoru ostrożnościowego i zapewnić egzekwowanie wymogów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu mających na celu zapewnienie ochrony inwestorów, integralności rynku i stabilności finansowej. Zasadniczym elementem takiego nadzoru powinny być regularne bliskie bezpośrednie kontakty między organami nadzoru a odpowiedzialnym kierownictwem dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Dlatego miejsce faktycznego zarządu dostawców usług w zakresie kryptoaktywów powinno znajdować się w Unii, a co najmniej jeden z dyrektorów powinien mieć miejsce zamieszkania w Unii. Miejsce faktycznego zarządu oznacza miejsce, w którym podejmowane są najważniejsze decyzje zarządcze i handlowe niezbędne do prowadzenia działalności.

(75)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno wpływać na możliwość korzystania przez osoby mające siedzibę w Unii, z ich własnej inicjatywy, z usług w zakresie kryptoaktywów świadczonych przez firmy z państw trzecich. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego świadczy usługi w zakresie kryptoaktywów z inicjatywy osoby mającej siedzibę w Unii, usługi w zakresie kryptoaktywów nie powinny być uznawane za świadczone na terytorium Unii. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego prowadzi akwizycję wśród klientów lub potencjalnych klientów w Unii lub promuje bądź reklamuje usługi lub działalność w zakresie kryptoaktywów w Unii, jego usługi nie powinny być uznawane za usługi w zakresie kryptoaktywów świadczone z własnej inicjatywy klienta. W takim przypadku należy udzielić firmie z państwa trzeciego zezwolenia na działanie jako dostawca usług w zakresie kryptoaktywów.

(76)

Biorąc pod uwagę dotychczas stosunkowo niewielką skalę działalności dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, uprawnienie do udzielania zezwolenia i nadzorowania takich dostawców usług należy przyznać właściwym organom krajowym. Udzielenie, odmowa udzielenia lub cofnięcie zezwolenia na działanie jako dostawca usługi w zakresie kryptoaktywów powinno leżeć w gestii właściwego organu państwa członkowskiego, w którym odnośny podmiot ma swoją siedzibę statutową. W przypadku udzielenia zezwolenia należy w nim wskazać usługi w zakresie kryptoaktywów, w odniesieniu do których udziela się zezwolenia dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, a zezwolenie to powinno być ważne w całej Unii.

(77)

Aby zapewnić stałą ochronę systemu finansowego Unii przed ryzykiem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, konieczne jest zapewnienie, aby dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów przeprowadzali wzmożone kontrole operacji finansowych z udziałem klientów i instytucji finansowych z państw trzecich wymienionych jako państwa trzecie wysokiego ryzyka, ponieważ są to jurysdykcje mające strategiczne braki w ich krajowych systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, które to braki stwarzają znaczące zagrożenia dla systemu finansowego Unii o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 (20).

(78)

Niektóre firmy podlegające unijnym aktom ustawodawczym dotyczącym usług finansowych powinny mieć możliwość świadczenia wszystkich lub niektórych usług w zakresie kryptoaktywów bez konieczności uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów na mocy niniejszego rozporządzenia, jeżeli przekażą właściwym organom określone informacje przed rozpoczęciem świadczenia tych usług. W takich przypadkach firmy te należy uznać za dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, a odpowiednie uprawnienia administracyjne przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, w tym uprawnienie do zawieszenia lub zakazania niektórych usług w zakresie kryptoaktywów, powinny mieć do nich zastosowanie. Firmy te powinny podlegać wszystkim wymogom mającym zastosowanie do dostawców usług w zakresie kryptoaktywów na mocy niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem wymogów dotyczących zezwoleń, wymogów w zakresie funduszy własnych i procedury zatwierdzania w odniesieniu do akcjonariuszy lub udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały, ponieważ kwestie te są objęte odpowiednimi aktami ustawodawczymi Unii, na mocy których firmy te uzyskały zezwolenie. Procedura powiadamiania dla instytucji kredytowych zamierzających świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów na podstawie niniejszego rozporządzenia powinna pozostawać bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego transponujących dyrektywę 2013/36/UE, które określają procedury udzielania instytucjom kredytowym zezwolenia na świadczenie usług wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy.

(79)

W celu zapewnienia ochrony konsumentów, integralności rynku i stabilności finansowej dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni zawsze działać uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w najlepszym interesie swoich klientów. Usługi w zakresie kryptoaktywów należy uznać za „usługi finansowe” zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2002/65/WE, jeżeli spełniają one kryteria określone w tej dyrektywie. W przypadku gdy usługi te są sprzedawane na odległość, umowy między dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów a konsumentami powinny także podlegać dyrektywie 2002/65/WE, chyba że niniejsze rozporządzenie wyraźnie stanowi inaczej. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni przekazywać swoim klientom pełne, rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd informacje oraz ostrzegać ich o ryzyku związanym z kryptoaktywami. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni opublikować swoje polityki cenowe, ustanowić procedurę rozpatrywania skarg i przyjąć solidną politykę służącą identyfikowaniu i ujawnianiu konfliktów interesów oraz zapobieganiu takim konfliktom i zarządzaniu nimi.

(80)

Aby zapewnić ochronę konsumentów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy uzyskali zezwolenie na podstawie niniejszego rozporządzenia, powinni spełniać pewne wymogi ostrożnościowe. Te wymogi ostrożnościowe należy określić w formie stałej kwoty lub proporcjonalnie do stałych kosztów pośrednich poniesionych przez dostawców usług w zakresie kryptoaktywów w poprzednim roku, w zależności od rodzaju świadczonej usługi.

(81)

Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni podlegać surowym wymogom organizacyjnym. Członkowie organu zarządzającego dostawców usług w zakresie kryptoaktywów powinni spełniać wymogi dotyczące kompetencji i reputacji, a w szczególności nie powinni być skazani za żadne przestępstwo prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu ani za inne przestępstwo, które mogłoby mieć wpływ na ich dobrą opinię. Akcjonariusze lub udziałowcy – niezależnie od tego, czy są bezpośredni, czy pośredni, i czy są osobami fizycznymi, czy prawnymi – którzy posiadają znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w dostawcach usług w zakresie kryptoaktywów, powinni cieszyć się wystarczająco dobrą opinią, a w szczególności nie powinni być skazani za przestępstwo prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu ani za inne przestępstwo, które mogłoby mieć wpływ na ich dobrą opinię. Ponadto w przypadku, gdy wpływ wywierany przez akcjonariuszy lub udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w dostawcach usług w zakresie kryptoaktywów może mieć negatywne skutki dla prawidłowego i ostrożnego zarządzania dostawcą usług w zakresie kryptoaktywów, biorąc pod uwagę między innymi ich wcześniejszą działalność, ryzyko ich zaangażowania w nielegalną działalność bądź wpływ lub kontrolę ze strony rządu państwa trzeciego, właściwe organy powinny być uprawnione do zapobiegania tym ryzykom. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni zatrudniać członków organu zarządzającego i pracowników o odpowiedniej wiedzy, umiejętnościach i doświadczeniu, a także powinni podejmować wszystkie rozsądne działania przy pełnieniu swoich funkcji, w tym poprzez przygotowanie planu ciągłości działania. Powinni oni wprowadzić skuteczne mechanizmy kontroli wewnętrznej i oceny ryzyka, a także odpowiednie systemy i procedury zapewniające integralność i poufność otrzymywanych informacji. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni wprowadzić odpowiednie uzgodnienia dotyczące dokumentowania wszystkich oferowanych przez nich transakcji, zleceń i usług związanych ze świadczonymi przez nich usługami w zakresie kryptoaktywów. Powinni także wprowadzić systemy wykrywania potencjalnych nadużyć na rynku popełnianych przez klientów.

(82)

W celu zapewnienia ochrony swoich klientów dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni wprowadzić odpowiednie uzgodnienia dotyczące zabezpieczenia praw własności klientów do posiadanych przez nich pakietów kryptoaktywów. W przypadku gdy model biznesowy wymaga, aby dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów przechowywali należące do ich klientów środki pieniężne zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie (UE) 2015/2366 w postaci banknotów, monet, zapisów księgowych lub pieniądza elektronicznego, wówczas dostawcy ci powinni przekazać te środki pieniężne instytucji kredytowej lub bankowi centralnemu, jeżeli dostępne jest konto w banku centralnym. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni być uprawnieni do dokonywania transakcji płatniczych w związku ze świadczonymi przez siebie usługami w zakresie kryptoaktywów tylko pod warunkiem że uzyskali zezwolenie jako instytucja płatnicza zgodnie z tą dyrektywą.

(83)

W zależności od świadczonych usług i ze względu na szczególne ryzyko, jakie niosą ze sobą te rodzaje usług, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni podlegać szczególnym wymogom w zakresie tych usług. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów zapewniający przechowywanie kryptoaktywów i administrowanie nimi w imieniu klientów powinni zawrzeć ze swoimi klientami umowę zawierającą określone obowiązkowe postanowienia, a także powinni ustanowić i wdrożyć politykę przechowywania, która musi być udostępniana klientom – w formacie elektronicznym – na ich wniosek. W takiej umowie należy określić między innymi charakter świadczonej usługi, która może obejmować przechowywanie kryptoaktywów należących do klientów lub dysponowanie środkami dostępu do takich kryptoaktywów, w którym to przypadku klient może zachować kontrolę nad przechowywanymi kryptoaktywami. Kryptoaktywa lub środki dostępu do nich można również przekazać pod pełną kontrolę dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy przechowują kryptoaktywa należące do klientów lub dysponują środkami dostępu do takich kryptoaktywów, powinni zapewnić, aby te kryptoaktywa nie były wykorzystywane do ich własnych celów. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni zapewnić, aby wszystkie posiadane kryptoaktywa były zawsze wolne od obciążeń. Tacy dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni też ponosić odpowiedzialność za wszelkie straty wynikające z incydentów związanych z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT), w tym incydentów spowodowanych cyberatakami, kradzieżą lub jakąkolwiek awarią. Dostawcy sprzętu lub oprogramowania dla portfeli niepowierniczych nie powinni być objęci zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.

(84)

Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie rynku kryptoaktywów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów prowadzący platformę obrotu kryptoaktywami powinni stosować szczegółowe przepisy operacyjne, zapewnić odpowiednią odporność swoich systemów i procedur, powinni podlegać wymogom w zakresie przejrzystości przedtransakcyjnej i posttransakcyjnej dostosowanym do rynku kryptoaktywów oraz powinni ustanowić przejrzyste, niedyskryminacyjne i oparte na obiektywnych kryteriach zasady regulujące dostęp do ich platform. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów prowadzący platformę obrotu kryptoaktywami powinni także posiadać przejrzystą strukturę opłat za świadczone usługi, aby uniknąć składania zamówień, które mogłyby przyczynić się do nadużyć na rynku lub zakłóceń obrotu. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów prowadzący platformę obrotu kryptoaktywami powinni mieć możliwość prowadzenia rozrachunku transakcji zrealizowanych na platformach obrotu on-chain i off-chain i powinni zapewniać terminowy rozrachunek. Rozrachunek transakcji powinien być inicjowany w ciągu 24 godzin od realizacji transakcji na platformie obrotu. W przypadku rozrachunku off-chain rozrachunek powinien rozpocząć się tego samego dnia roboczego, natomiast w przypadku rozrachunku on-chain rozrachunek może trwać dłużej, ponieważ nie jest kontrolowany przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów prowadzącego platformę obrotu.

(85)

W celu zapewnienia ochrony konsumentów dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy prowadzą wymianę kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa z wykorzystaniem własnego kapitału, powinni ustanowić niedyskryminacyjną politykę handlową. Powinni publikować gwarantowane kwotowania albo metody, które wykorzystują do ustalania ceny kryptoaktywów, które chcą wymienić; powinni także publikować wszelkie limity, które zamierzają nałożyć na kwotę podlegającą wymianie. Powinni też podlegać wymogom w zakresie przejrzystości posttransakcyjnej.

(86)

Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy wykonują zlecenia dotyczące kryptoaktywów w imieniu klientów, powinni ustanowić politykę wykonywania zleceń, a ich celem zawsze powinno być osiągnięcie możliwie najlepszych wyników dla ich klientów, w tym w przypadkach, gdy działają jako kontrahent klienta. Powinni podjąć wszystkie niezbędne działania, aby uniknąć niewłaściwego wykorzystania informacji dotyczących zleceń klientów przez swoich pracowników. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy otrzymują zlecenia i przekazują je do innych dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, powinni wdrożyć procedury szybkiego i odpowiedniego przesyłania takich zleceń. Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów nie powinni otrzymywać żadnych korzyści pieniężnych lub niepieniężnych za przekazywanie takich zleceń do jakiejkolwiek konkretnej platformy obrotu kryptoaktywami lub do jakiegokolwiek innego dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów. Powinni oni monitorować skuteczność swoich uzgodnień dotyczących wykonywania zleceń i polityki wykonywania zleceń, oceniając, czy systemy wykonywania zleceń ujęte w polityce wykonywania zleceń uzyskują możliwie najlepszy dla klienta wynik oraz czy konieczne jest wprowadzenie zmian do uzgodnień dotyczących wykonywania zleceń, oraz powinni powiadamiać klientów, z którymi łączą ich bieżące relacje, o wszelkich istotnych zmianach w uzgodnieniach dotyczących wykonywania zleceń lub polityce wykonywania zleceń.

(87)

Jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów wykonujący zlecenia dotyczące kryptoaktywów w imieniu klientów jest kontrahentem klienta, mogą istnieć podobieństwa do usług wymiany kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa. Jednak w przypadku wymiany kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa cena za takie wymiany jest swobodnie ustalana przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów jak w przypadku wymiany walut. Natomiast w przypadku wykonywania zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów dostawca usług w zakresie kryptoaktywów powinien zawsze zapewniać osiągnięcie możliwie najlepszych wyników dla swojego klienta, w tym w przypadkach, gdy działa jako kontrahent klienta, zgodnie z polityką najlepszego wykonywania zleceń. Wymiana kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa dokonywana przez emitenta lub oferującego nie powinna być usługą w zakresie kryptoaktywów.

(88)

Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy dokonują plasowania kryptoaktywów dla potencjalnych posiadaczy, powinni przed zawarciem umowy przekazywać takim osobom informacje na temat tego, w jaki sposób zamierzają wykonywać tę usługę. W celu zapewnienia ochrony ich klientów dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy posiadają zezwolenie na plasowanie kryptoaktywów, powinni wprowadzić szczegółowe i odpowiednie procedury, by zapobiegać konfliktom interesów, monitorować je, zarządzać nimi i je ujawniać w przypadku, gdy konflikty te wynikają z kierowania plasowania kryptoaktywów do własnych klientów oraz z faktu, że proponowana cena plasowania kryptoaktywów została zawyżona lub zaniżona. Plasowania kryptoaktywów w imieniu oferującego nie należy uznawać za odrębną ofertę.

(89)

Aby zapewnić ochronę konsumentów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy świadczą usługi doradztwa w zakresie kryptoaktywów na wniosek klienta lub z własnej inicjatywy lub którzy świadczą usługi zarządzania portfelami kryptoaktywów, powinni ocenić, czy te usługi w zakresie kryptoaktywów lub te kryptoaktywa są odpowiednie dla klientów, mając na względzie ich doświadczenie, wiedzę, cele i zdolność do ponoszenia strat. W przypadku gdy klienci nie przekażą dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów informacji na temat swojego doświadczenia, swojej wiedzy, swoich celów i swojej zdolności do ponoszenia strat lub gdy jest oczywiste, że dane kryptoaktywa nie są odpowiednie dla tych klientów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów nie powinni polecać tym klientom takich usług w zakresie kryptoaktywów ani takich kryptoaktywów, ani też nie powinni rozpoczynać świadczenia usługi zarządzania portfelem kryptoaktywów. Świadcząc doradztwo w zakresie kryptoaktywów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni dostarczać klientom sprawozdanie, które powinno zawierać ocenę odpowiedniości precyzującą udzielane porady oraz sposób, w jaki porady te odpowiadają preferencjom i celom klientów. Świadcząc usługi zarządzania portfelami kryptoaktywów, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów powinni przedstawiać swoim klientom okresowe oświadczenia, które powinny obejmować przegląd ich działalności i wyników portfela, a także zaktualizowane oświadczenie dotyczące oceny odpowiedniości.

(90)

Niektóre usługi w zakresie kryptoaktywów, w szczególności zapewnianie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów, plasowanie kryptoaktywów oraz usługi transferu dla kryptoaktywów w imieniu klientów mogą pokrywać się z usługami płatniczymi zdefiniowanymi w dyrektywie (UE) 2015/2366.

(91)

Narzędzia udostępniane klientom przez emitentów pieniądza elektronicznego w celu zarządzania tokenem będącym e-pieniądzem mogą nie odróżniać się od działalności w zakresie świadczenia usług przechowywania i administrowania regulowanych niniejszym rozporządzeniem. W związku z tym instytucje pieniądza elektronicznego powinny mieć możliwość świadczenia usług przechowywania bez uprzedniego uzyskania zezwolenia na mocy niniejszego rozporządzenia w celu świadczenia usług w zakresie kryptoaktywów, lecz wyłącznie w odniesieniu do emitowanych przez nie tokenów będących e-pieniądzem.

(92)

Działalność tradycyjnych dystrybutorów pieniądza elektronicznego, a mianowicie dystrybucja pieniądza elektronicznego w imieniu emitentów, stanowiłaby działalność polegającą na plasowaniu kryptoaktywów do celów niniejszego rozporządzenia. Osoby fizyczne lub prawne, którym zezwolono na dystrybucję pieniądza elektronicznego na mocy dyrektywy 2009/110/WE, powinny jednak również mieć możliwość dystrybucji tokenów będących e-pieniądzem w imieniu emitentów tokenów będących e-pieniądzem bez konieczności uzyskania uprzedniego zezwolenia na świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów na podstawie niniejszego rozporządzenia. Tacy dystrybutorzy powinni w związku z tym być zwolnieni z wymogu ubiegania się o uzyskanie zezwolenia jako dostawca usług w zakresie kryptoaktywów do celów działalności polegającej na plasowaniu kryptoaktywów.

(93)

Dostawca usług transferu kryptoaktywów powinien być podmiotem zapewniającym transfer kryptoaktywów w imieniu klienta z jednego adresu lub rachunku rozproszonego rejestru do innego. Taka usługa transferu nie powinna obejmować podmiotów zatwierdzających, węzłów ani górników, którzy mogą być częścią procesu zatwierdzania transakcji i aktualizacji stanu rozproszonego rejestru. Wielu dostawców usług w zakresie kryptoaktywów oferuje również pewne usługi transferu kryptoaktywów w ramach, na przykład, usługi zapewniania przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów, wymiany kryptoaktywów na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa lub wykonywania zleceń dotyczących kryptoaktywów w imieniu klientów. W zależności od konkretnych cech usług związanych z transferem tokenów będących e-pieniądzem usługi takie mogą być objęte zakresem definicji usług płatniczych zawartej w dyrektywie (UE) 2015/2366. W takich przypadkach transferów powinien dokonywać podmiot posiadający zezwolenie na świadczenie usług płatniczych zgodnie z tą dyrektywą.

(94)

Niniejsze rozporządzenie nie powinno dotyczyć udzielania i zaciągania pożyczek w kryptoaktywach, w tym w tokenach będących e-pieniądzem, i w związku z tym nie powinno stanowić uszczerbku dla mającego zastosowanie prawa krajowego. Należy dokładniej ocenić wykonalność i konieczność uregulowania takiej działalności.

(95)

Ważne jest, aby zapewnić zaufanie do rynku kryptoaktywów oraz integralność rynku. W związku z tym niezbędne jest określenie przepisów zapobiegających nadużyciom na rynku związanym z kryptoaktywami dopuszczonymi do obrotu. Ponieważ jednak emitentami kryptoaktywów i dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów często są MŚP, stosowanie do nich wszystkich przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (21) byłoby nieproporcjonalne. W związku z tym należy koniecznie ustanowić przepisy szczegółowe zakazujące niektórych zachowań, które mogą podważyć zaufanie użytkowników do rynków kryptoaktywów i zaburzyć integralność tych rynków, takich jak wykorzystywanie informacji poufnych, bezprawne ujawnianie informacji poufnych i manipulacje na rynku związane z kryptoaktywami. Takie dostosowane do potrzeb przepisy dotyczące nadużyć na rynku popełnianych w związku z kryptoaktywami powinny mieć zastosowanie również do dopuszczania kryptoaktywów do obrotu.

(96)

Należy zwiększyć pewność prawa dla uczestników rynków kryptoaktywów poprzez określenie cech dwóch elementów niezbędnych do zdefiniowania informacji poufnych, a mianowicie dokładnego charakteru tych informacji i znaczenia ich potencjalnego wpływu na ceny kryptoaktywów. Elementy te należy również rozważyć, by zapobiec nadużyciom na rynku w kontekście rynków kryptoaktywów i ich funkcjonowania, biorąc pod uwagę na przykład korzystanie z mediów społecznościowych, stosowanie inteligentnych umów do realizacji zleceń oraz koncentrację pul wydobywczych.

(97)

Instrumenty pochodne, które kwalifikują się jako instrumenty finansowe na mocy dyrektywy 2014/65/UE i których aktywem bazowym jest kryptoaktywo, podlegają przepisom rozporządzenia (UE) nr 596/2014, jeżeli są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, wielostronnej platformie obrotu lub zorganizowanej platformie obrotu. Kryptoaktywa objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, które są aktywami bazowymi tych instrumentów pochodnych, powinny podlegać przepisom niniejszego rozporządzenia dotyczącym nadużyć na rynku.

(98)

Właściwe organy powinny też posiadać wystarczające uprawnienia do nadzorowania emisji, publicznego oferowania oraz dopuszczania do obrotu kryptoaktywów, w tym tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, a także do nadzorowania dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Uprawnienia te powinny obejmować uprawnienie do zawieszenia lub zakazania oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu kryptoaktywów lub świadczenia usług w zakresie kryptoaktywów, a także do prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszeń przepisów dotyczących nadużyć na rynku. Emitenci kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem nie powinni być objęci nadzorem na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku, gdy emitent nie jest oferującym ani osobą ubiegającą się o dopuszczenie do obrotu.

(99)

Właściwe organy powinny też być uprawnione do nakładania kar na emitentów, oferujących i osoby ubiegające się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów, w tym tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, i na dostawców usług w zakresie kryptoaktywów. Określając rodzaj i wysokość kary administracyjnej lub innego środka administracyjnego, właściwe organy powinny brać pod uwagę wszystkie istotne okoliczności, w tym wagę i czas trwania naruszenia oraz to, czy zostało ono popełnione umyślnie.

(100)

Biorąc pod uwagę transgraniczny charakter rynków kryptoaktywów, właściwe organy powinny współpracować ze sobą w celu wykrywania wszelkich naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz w celu odstraszania od popełniania takich naruszeń.

(101)

Aby zwiększyć przejrzystość w odniesieniu do kryptoaktywów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, ESMA powinien ustanowić rejestr dokumentów informacyjnych dotyczących kryptoaktywów, emitentów tokenów powiązanych z aktywami, emitentów tokenów będących e-pieniądzem i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów.

(102)

Znaczące tokeny powiązane z aktywami mogą być wykorzystywane jako środek wymiany oraz w celu realizacji dużych wolumenów transakcji płatniczych. Ponieważ takie duże wolumeny mogą stwarzać szczególne ryzyko dla kanałów transmisji polityki pieniężnej i suwerenności monetarnej, należy powierzyć EUNB zadanie sprawowania nadzoru nad emitentami tokenów powiązanych z aktywami po sklasyfikowaniu takich tokenów jako znaczące. Powierzenie tego zadania powinno uwzględniać bardzo szczególny charakter ryzyka stwarzanego przez tokeny powiązane z aktywami i nie powinno stanowić precedensu dla żadnych innych aktów ustawodawczych Unii dotyczących usług finansowych.

(103)

Nadzór nad emitentami tokenów będących e-pieniądzem powinny sprawować właściwe organy odpowiedzialne za nadzór na podstawie dyrektywy 2009/110/WE. Biorąc jednak pod uwagę możliwe powszechne korzystanie ze znaczących tokenów będących e-pieniądzem jako ze środka płatniczego oraz zagrożenia, jakie tokeny te mogą stwarzać dla stabilności finansowej, niezbędne jest zapewnienie podwójnego nadzoru nad emitentami znaczących tokenów będących e-pieniądzem zarówno przez właściwe organy jak i przez EUNB. EUNB powinien nadzorować spełnianie przez emitentów znaczących tokenów będących e-pieniądzem dodatkowych szczegółowych wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do takich tokenów. Ponieważ dodatkowe szczegółowe wymogi powinny mieć zastosowanie wyłącznie do instytucji pieniądza elektronicznego emitujących znaczące tokeny będące e-pieniądzem, instytucje kredytowe emitujące znaczące tokeny będące e-pieniądzem, do których takie wymogi nie mają zastosowania, powinny pozostać nadzorowane przez ich odpowiednie właściwe organy. Podwójny nadzór powinien uwzględniać bardzo szczególny charakter ryzyka stwarzanego przez tokeny będące e-pieniądzem i nie powinien stanowić precedensu dla żadnych innych aktów ustawodawczych Unii dotyczących usług finansowych.

(104)

Znaczące tokeny będące e-pieniądzem denominowane w walucie urzędowej państwa członkowskiego innej niż euro, które są wykorzystywane jako środek wymiany i do rozrachunku dużych wolumenów transakcji płatniczych, mogą – chociaż jest to mało prawdopodobne – stwarzać szczególne ryzyko dla suwerenności monetarnej państwa członkowskiego, w którego walucie są denominowane. W przypadku gdy co najmniej 80 % posiadaczy znaczących tokenów będących e-pieniądzem i wolumenu transakcji w tych tokenach jest skoncentrowane w państwie członkowskim pochodzenia, uprawnień nadzorczych nie należy przenosić na EUNB.

(105)

EUNB powinien ustanowić kolegium organów nadzoru dla każdego emitenta znaczących tokenów powiązanych z aktywami i znaczących tokenów będących e-pieniądzem. Emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami i znaczących tokenów będących e-pieniądzem zwykle znajdują się w centrum sieci podmiotów, które zapewniają emisje takich kryptoaktywów, ich transfer i dystrybucję, dlatego członkami kolegium organów nadzoru dla każdego emitenta powinny być między innymi właściwe organy najistotniejszych platform obrotu kryptoaktywami, jeżeli znaczące tokeny powiązane z aktywami i znaczące tokeny będące e-pieniądzem są dopuszczone do obrotu, oraz właściwe organy najistotniejszych podmiotów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, którzy zapewniają przechowywanie znaczących tokenów powiązanych z aktywami i znaczących tokenów będących e-pieniądzem w imieniu ich posiadaczy i administrowanie takimi tokenami. Kolegium organów nadzoru dla emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami i znaczących tokenów będących e-pieniądzem powinno ułatwiać współpracę i wymianę informacji między jego członkami i powinno wydawać niewiążące opinie między innymi na temat zmian w zakresie zezwoleń dla takich emitentów lub środków nadzorczych dotyczących takich emitentów.

(106)

Aby sprawować nadzór nad emitentami znaczących tokenów powiązanych z aktywami i znaczących tokenów będących e-pieniądzem, EUNB powinien mieć uprawnienia między innymi do przeprowadzania kontroli na miejscu, wprowadzania środków nadzorczych i nakładania kar pieniężnych.

(107)

W celu pokrycia swoich kosztów, w tym kosztów pośrednich, EUNB powinien pobierać opłaty od emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami oraz znaczących tokenów będących e-pieniądzem. W przypadku emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami opłata ta powinna być proporcjonalna do wielkości ich rezerwy aktywów. W przypadku emitentów tokenów będących e-pieniądzem opłata ta powinna być proporcjonalna do ilości środków finansowych otrzymanych w zamian za znaczące tokeny będące e-pieniądzem.

(108)

Aby zapewnić skuteczność niniejszego rozporządzenia, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do doprecyzowania technicznych elementów definicji określonych w niniejszym rozporządzeniu w celu ich dostosowania do zmian zachodzących na rynku i postępu technicznego, w odniesieniu do doprecyzowania pewnych kryteriów służących ustaleniu, czy dany token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem można sklasyfikować jako znaczący, w odniesieniu do ustalenia, czy istnieje poważna obawa dotycząca ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania oraz integralności rynków kryptoaktywów lub stabilności całości lub części systemu finansowego Unii, w odniesieniu do doprecyzowania przepisów proceduralnych dotyczących wykonywania uprawnień EUNB do nakładania kar pieniężnych lub okresowych kar pieniężnych, a także terminów przedawnienia w zakresie nakładania i egzekwowania kar pieniężnych i okresowych kar pieniężnych, jak również w odniesieniu do doprecyzowania rodzaju i wysokości opłat, jakie EUNB może pobierać od emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami lub znaczących tokenów będących e-pieniądzem. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (22). W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(109)

W celu wspierania spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia w całej Unii, w tym należytej ochrony posiadaczy kryptoaktywów i klientów dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, zwłaszcza jeśli są oni konsumentami, należy opracować standardy techniczne. Skuteczne i właściwe jest powierzenie EUNB i ESMA, jako organom dysponującym wysokim poziomem wiedzy specjalistycznej, opracowania projektów regulacyjnych standardów technicznych, które nie wymagają podejmowania decyzji politycznych, w celu przedłożenia Komisji.

(110)

Komisja powinna zostać upoważniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez EUNB i ESMA w odniesieniu do: treści, metod i prezentacji informacji w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa na temat głównych niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków środowiskowych mechanizmu konsensusu stosowanego do emisji kryptoaktywów; procedury zatwierdzania dokumentów informacyjnych dotyczących kryptoaktywów przedłożonych przez instytucje kredytowe przy emisji tokenów powiązanych z aktywami; informacji, jakie powinny być zawarte we wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności jako emitent tokenów powiązanych z aktywami; metod szacowania w ujęciu kwartalnym średniej dziennej liczby i średniej łącznej dziennej wartości transakcji związanych z wykorzystaniem tokenów powiązanych z aktywami oraz tokenów będących e-pieniądzem denominowanych w walucie, która nie jest walutą urzędową państwa członkowskiego, jako środka wymiany w każdym obszarze jednej waluty; wymogów, szablonów i procedur rozpatrywania skarg posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami i klientów dostawców usług w zakresie kryptoaktywów; wymogów dotyczących polityk i procedur mających na celu wykrywanie konfliktów interesów emitentów tokenów powiązanych z aktywami, zapobieganie im, zarządzanie nimi i ich ujawnianie, a także szczegółów i metod dotyczących treści ujawnianych informacji; procedury i ram czasowych dla emitenta tokenów powiązanych z aktywami oraz znaczących tokenów będących e-pieniądzem w celu dostosowania się do wyższych wymogów w zakresie funduszy własnych, kryteriów dotyczących wymogu wyższych funduszy własnych, minimalnych wymogów dotyczących opracowywania programów testów warunków skrajnych; wymogów płynnościowych dotyczących rezerwy aktywów; instrumentów finansowych, w które można zainwestować rezerwę aktywów; szczegółowej treści informacji niezbędnych do przeprowadzenia oceny planowanego nabycia znacznego pakietu akcji lub znacznych udziałów w emitencie tokenów powiązanych z aktywami; wymogów dotyczących dodatkowych obowiązków dla emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami; informacji przekazywanych właściwym organom przez instytucje kredytowe, centralne depozyty papierów wartościowych, firmy inwestycyjne, operatorów rynku, instytucje pieniądza elektronicznego, spółki zarządzające UCITS i zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, którzy mają zamiar świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów; informacji zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów; treści, metod i prezentacji informacji udostępnianych publicznie przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów i dotyczących głównych niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków środowiskowych mechanizmu konsensusu stosowanego do emisji każdego kryptoaktywa, w związku z którym świadczą usługi; środków zapewniających ciągłość i regularność świadczenia usług w zakresie kryptoaktywów oraz rejestrów, które należy prowadzić w odniesieniu do wszystkich realizowanych usług, zleceń i transakcji w zakresie kryptoaktywów; wymogów dotyczących polityk mających na celu wykrywanie konfliktów interesów dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, zapobieganie im, zarządzanie nimi i ich ujawnianie, a także szczegółów i metod dotyczących treści ujawnianych informacji; sposobu oferowania danych dotyczących przejrzystości operatora platformy obrotu oraz treści i formatu zapisów z arkusza zleceń dotyczących platformy obrotu; szczegółowej treści informacji niezbędnych do przeprowadzenia oceny planowanego nabycia znacznego pakietu akcji lub znacznych udziałów w dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów; odpowiednich rozwiązań, systemów i procedur monitorowania i wykrywania nadużyć na rynku, wzoru zgłoszenia na potrzeby zgłaszania podejrzeń nadużycia na rynku oraz procedury koordynacji między odpowiednimi właściwymi organami w celu wykrywania nadużyć na rynku; informacji wymienianych między właściwymi organami; wzoru porozumień o współpracy między właściwymi organami państw członkowskich i odpowiednimi właściwymi organami państw trzecich; danych niezbędnych do celów klasyfikacji dokumentów informacyjnych dotyczących kryptoaktywów w rejestrze ESMA oraz praktycznych kwestii służących zapewnieniu, by dane takie nadawały się do odczytu maszynowego; warunków uznawania niektórych członków kolegium organów nadzoru dla emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami i emitentów znaczących tokenów będących e-pieniądzem za najistotniejszych w ich kategorii oraz warunków, na jakich uznaje się, że tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem są wykorzystywane na dużą skalę do celów kwalifikowania niektórych członków tego kolegium, jak również szczegółowych informacji na temat praktycznych ustaleń dotyczących funkcjonowania tego kolegium. Komisja powinna przyjmować te regulacyjne standardy techniczne w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE oraz zgodnie z odpowiednio art. 10–14 rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010.

(111)

Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych opracowanych przez EUNB i ESMA w odniesieniu do: ustanawiania standardowych formularzy, formatów i szablonów dokumentów informacyjnych dotyczących kryptoaktywów; ustanawiania standardowych formularzy, szablonów i procedur na potrzeby przekazywania informacji do celów wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności jako emitent tokenów powiązanych z aktywami; ustanawiania standardowych formularzy, formatów i szablonów do celów zgłaszania tokenów powiązanych z aktywami oraz tokenów będących e-pieniądzem denominowanych w walucie niebędącej walutą urzędową państwa członkowskiego, które są emitowane, o wartości wyższej niż 100 000 000 EUR; ustanawiania standardowych formularzy, szablonów i procedur na potrzeby powiadamiania właściwych organów przez instytucje kredytowe, centralne depozyty papierów wartościowych, firmy inwestycyjne, operatorów rynku, instytucje pieniądza elektronicznego, spółki zarządzające UCITS i zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, którzy zamierzają świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów; oraz ustanowienia standardowych formularzy, szablonów i procedur na potrzeby wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze dostawców usług w zakresie kryptoaktywów; określenia technicznych środków podawania informacji poufnych do wiadomości publicznej oraz opóźniania podawania informacji poufnych do wiadomości publicznej; standardowych formularzy, szablonów i procedur na potrzeby współpracy i wymiany informacji między właściwymi organami oraz między właściwymi organami, EUNB i ESMA. Komisja powinna przyjmować te wykonawcze standardy techniczne w drodze aktów wykonawczych zgodnie z art. 291 TFUE oraz zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 i art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

(112)

Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie rozwiązanie problemu rozdrobnienia ram prawnych mających zastosowanie do oferujących kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami i tokeny będące e-pieniądzem lub osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu takich kryptoaktywów, emitentów tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem oraz dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, a także zapewnienie należytego funkcjonowania rynków kryptoaktywów, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony posiadaczy kryptoaktywów i klientów dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, w szczególności posiadaczy detalicznych, jak również ochrony integralności rynku i stabilności finansowej, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii poprzez utworzenie ram, w oparciu o które mógłby rozwinąć się większy transgraniczny rynek dla kryptoaktywów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(113)

W celu uniknięcia zakłócania działalności uczestników rynku świadczących usługi i prowadzących działalność w zakresie kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami i tokeny będące e-pieniądzem, które zostały wyemitowane przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, należy zwolnić emitentów takich kryptoaktywów z obowiązku opublikowania dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa i z pewnych innych wymogów niniejszego rozporządzenia. Niektóre obowiązki powinny jednak mieć zastosowanie w przypadku, gdy takie kryptoaktywa zostały dopuszczone do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. Aby uniknąć zakłóceń dla istniejących uczestników rynku, konieczne są przepisy przejściowe dla emitentów tokenów powiązanych z aktywami, którzy prowadzili już działalność w momencie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(114)

Ponieważ krajowe ramy regulacyjne mające zastosowanie do dostawców usług w zakresie kryptoaktywów przed rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia różnią się w zależności od państwa członkowskiego, istotne jest, aby te państwa członkowskie, w których nie obowiązują obecnie surowe wymogi ostrożnościowe dla dostawców usług w zakresie kryptoaktywów działających obecnie na podstawie ich ram regulacyjnych, miały możliwość nałożenia na takich dostawców usług w zakresie kryptoaktywów wymogów surowszych niż wymogi przewidziane w krajowych ramach regulacyjnych. W takich przypadkach państwom członkowskim należy zezwolić na pominięcie lub skrócenie 18-miesięcznego okresu przejściowego, który w przeciwnym razie umożliwiłby dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów świadczenie usług na podstawie ich obowiązujących krajowych ram regulacyjnych. Taka możliwość dla państw członkowskich nie powinna stanowić precedensu dla żadnych innych aktów ustawodawczych Unii dotyczących usług finansowych.

(115)

Sygnaliści powinni mieć możliwość zwrócenia uwagi właściwych organów na nowe informacje, co pomaga tym organom w wykrywaniu przypadków naruszenia niniejszego rozporządzenia oraz w nakładaniu za nie kar. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zapewnić ustanowienie odpowiednich warunków umożliwiających sygnalistom ostrzeganie właściwych organów o faktycznych lub potencjalnych naruszeniach niniejszego rozporządzenia oraz chroniących te osoby przed środkami odwetowymi. Należy tego dokonać poprzez zmianę dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 (23) polegającą na rozszerzeniu jej zastosowania, tak aby obejmowała naruszenia niniejszego rozporządzenia.

(116)

Biorąc pod uwagę, że EUNB powinien sprawować bezpośredni nadzór nad emitentami znaczących tokenów powiązanych z aktywami i znaczących tokenów będących e-pieniądzem, a ESMA powinien korzystać ze swoich uprawnień w odniesieniu do znaczących dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, należy zapewnić, aby EUNB i ESMA były w stanie korzystać ze wszystkich uprawnień i wykonywać wszystkie zadania, aby realizować swoje cele w zakresie ochrony interesu publicznego poprzez przyczynianie się do krótko-, średnio- i długoterminowej stabilności i skuteczności systemu finansowego, z korzyścią dla gospodarki Unii, jej obywateli i przedsiębiorstw, a także aby gwarantować objęcie emitentów kryptoaktywów i dostawców usług w zakresie kryptoaktywów rozporządzeniami (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010. W związku z tym rozporządzenia te należy odpowiednio zmienić.

(117)

Emisja i oferowanie kryptoaktywów lub ubieganie się o dopuszczenie kryptoaktywów do obrotu oraz świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów mogą wiązać się z przetwarzaniem danych osobowych. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie ze stosownym prawem Unii w zakresie ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla praw i obowiązków ustanowionych na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (24) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (25).

(118)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię dnia 24 czerwca 2021 r. (26).

(119)

W celu umożliwienia przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, wykonawczych standardów technicznych i aktów delegowanych niezbędnych do doprecyzowania niektórych elementów niniejszego rozporządzenia należy odroczyć datę rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

1.   W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite wymogi dotyczące oferty publicznej i dopuszczania do obrotu na platformie obrotu kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami i tokeny będące e-pieniądzem, tokenów powiązanych z aktywami i tokenów będących e-pieniądzem, a także wymogi w odniesieniu do dostawców usług w zakresie kryptoaktywów.

2.   W szczególności w niniejszym rozporządzeniu ustanawia się:

a)

wymogi dotyczące przejrzystości i ujawniania informacji w odniesieniu do emisji, oferty publicznej i dopuszczania kryptoaktywów do obrotu na platformie obrotu kryptoaktywami (zwanego dalej „dopuszczaniem do obrotu”);

b)

wymogi dotyczące udzielania zezwolenia dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów, emitentom tokenów powiązanych z aktywami i emitentom tokenów będących e-pieniądzem, sprawowania nad nimi nadzoru, a także dotyczące ich działalności, organizacji i zasad zarządzania nimi;

c)

wymogi dotyczące ochrony posiadaczy kryptoaktywów w ramach emisji, oferty publicznej i dopuszczania kryptoaktywów do obrotu;

d)

wymogi dotyczące ochrony klientów dostawców usług w zakresie kryptoaktywów;

e)

środki zapobiegające wykorzystywaniu informacji poufnych, bezprawnemu ujawnianiu informacji poufnych i manipulacjom na rynku związanym z kryptoaktywami, aby zapewnić integralność rynków kryptoaktywów.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do osób fizycznych i prawnych oraz niektórych innych przedsiębiorstw uczestniczących w emisji, ofercie publicznej i dopuszczaniu do obrotu kryptoaktywów lub świadczących usługi związane z kryptoaktywami w Unii.

2.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

a)

osób, które świadczą usługi w zakresie kryptoaktywów wyłącznie na rzecz swoich jednostek dominujących, swoich jednostek zależnych lub innych jednostek zależnych swoich jednostek dominujących;

b)

likwidatorów lub administratorów działających w ramach postępowania upadłościowego, z wyjątkiem przypadków stosowania na potrzeby art. 47;

c)

EBC, banków centralnych państw członkowskich, gdy działają one w charakterze organów kształtujących politykę pieniężną, oraz innych organów publicznych państw członkowskich;

d)

Europejskiego Banku Inwestycyjnego i jego jednostek zależnych;

e)

Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej oraz Europejskiego Mechanizmu Stabilności;

f)

publicznych organizacji międzynarodowych.

3.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do kryptoaktywów, które są unikalne i nie są zamienne z innymi kryptoaktywami.

4.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do kryptoaktywów, które należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

a)

instrumenty finansowe;

b)

depozyty, w tym lokaty strukturyzowane;

c)

środki pieniężne, chyba że kwalifikują się one jako tokeny będące e-pieniądzem;

d)

pozycje sekurytyzacyjne w kontekście sekurytyzacji zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402;

e)

ubezpieczenia na życie lub ubezpieczenia inne niż ubezpieczenia na życie, należące do grup ubezpieczeń wymienionych w załącznikach I i II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (27), lub umowy reasekuracji i retrocesji, o których mowa w tej dyrektywie;

f)

produkty emerytalne uznane w prawie krajowym za mające za główny cel zapewnienie inwestorowi dochodu na emeryturze i uprawniające inwestora do określonych świadczeń;

g)

oficjalnie uznane pracownicze programy emerytalne objęte zakresem stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2341 (28) lub dyrektywy 2009/138/WE;

h)

indywidualne produkty emerytalne, w przypadku których prawo krajowe wymaga wkładu finansowego od pracodawcy, a pracodawca lub pracownik nie ma możliwości wyboru produktu emerytalnego lub jego dostawcy;

i)

ogólnoeuropejski indywidualny produkt emerytalny zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1238 (29);

j)

systemy zabezpieczenia społecznego objęte rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 (30) i (WE) nr 987/2009 (31).

5.   Do dnia 30 grudnia 2024 r. ESMA do celów ust. 4 lit. a) niniejszego artykułu wyda zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 wytyczne dotyczące warunków i kryteriów kwalifikowania kryptoaktywów jako instrumentów finansowych.

6.   Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

Artykuł 3

Definicje

1.   Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„technologia rozproszonego rejestru” lub „DLT” oznacza technologię umożliwiającą funkcjonowanie i korzystanie z rozproszonych rejestrów;

2)

„rozproszony rejestr” oznacza repozytorium informacji, w ramach którego prowadzony jest rejestr transakcji i który jest udostępniany w obrębie zbioru węzłów sieci DLT i synchronizowany między węzłami sieci DLT z zastosowaniem mechanizmu konsensusu;

3)

„mechanizm konsensusu” oznacza zasady i procedury, na podstawie których między węzłami sieci DLT zostaje uzgodnione zatwierdzenie transakcji;

4)

„węzeł sieci DLT” oznacza urządzenie lub proces, które są częścią sieci i które dysponują kompletną lub częściową repliką zapisów wszystkich transakcji w rozproszonym rejestrze;

5)

„kryptoaktywo” oznacza cyfrowe odzwierciedlenie wartości lub prawa, które da się przenosić i przechowywać w formie elektronicznej z wykorzystaniem technologii rozproszonego rejestru lub podobnej technologii;

6)

„token powiązany z aktywami” oznacza rodzaj kryptoaktywa, który nie jest tokenem będącym pieniądzem elektronicznym i który ma utrzymywać stabilną wartość dzięki temu, że jest powiązany z inną wartością lub prawem bądź ich kombinacją, w tym z co najmniej jedną walutą urzędową;

7)

„token będący pieniądzem elektronicznym” lub „token będący e-pieniądzem” oznacza rodzaj kryptoaktywa, który ma utrzymywać stabilną wartość dzięki temu, że jest powiązany z jedną walutą urzędową;

8)

„waluta urzędowa” oznacza walutę urzędową państwa, która jest wyemitowana przez bank centralny lub inny organ kształtujący politykę pieniężną;

9)

„token użytkowy” oznacza rodzaj kryptoaktywa, który ma jedynie zapewnić dostęp do danego towaru lub usługi dostarczanych przez jego emitenta;

10)

„emitent” oznacza osobę fizyczną lub prawną lub inne przedsiębiorstwo, które emitują kryptoaktywa;

11)

„emitent ubiegający się o zezwolenie” oznacza emitenta tokenów powiązanych z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, który ubiega się o zezwolenie na publiczną ofertę tych kryptoaktywów lub o dopuszczenie ich do obrotu;

12)

„oferta publiczna” oznacza komunikat skierowany do odbiorców w dowolnej formie i za pomocą dowolnych środków, przedstawiający wystarczające informacje na temat warunków oferty i oferowanych kryptoaktywów, by umożliwić potencjalnym posiadaczom podjęcie decyzji, czy nabyć te kryptoaktywa;

13)

„oferujący” oznacza osobę fizyczną lub prawną, inne przedsiębiorstwo bądź emitenta, którzy dokonują oferty publicznej kryptoaktywów;

14)

„środki pieniężne” oznaczają środki pieniężne zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 25 dyrektywy (UE) 2015/2366;

15)

„dostawca usług w zakresie kryptoaktywów” oznacza osobę prawną lub inne przedsiębiorstwo, których działalność zawodowa lub działalność gospodarcza polega na profesjonalnym świadczeniu co najmniej jednej usługi w zakresie kryptoaktywów na rzecz klientów i którym zezwolono na świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów zgodnie z art. 59;

16)

„usługa w zakresie kryptoaktywów” oznacza następujące usługi lub rodzaje działalności związanej z kryptoaktywami:

a)

zapewnianie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów;

b)

prowadzenie platformy obrotu kryptoaktywami;

c)

wymiana kryptoaktywów na środki pieniężne;

d)

wymiana kryptoaktywów na inne kryptoaktywa;

e)

wykonywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów;

f)

plasowanie kryptoaktywów;

g)

przyjmowanie i przekazywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów;

h)

doradztwo w zakresie kryptoaktywów;

i)

zarządzanie portfelem kryptoaktywów;

j)

świadczenie usług transferu kryptoaktywów w imieniu klientów;

17)

„zapewnianie przechowywania kryptoaktywów i administrowanie nimi w imieniu klientów” oznacza sprawowanie pieczy nad kryptoaktywami lub środkami dostępu do takich kryptoaktywów, w stosownych przypadkach w postaci prywatnych kluczy kryptograficznych, lub sprawowanie nad nimi kontroli w imieniu klientów;

18)

„prowadzenie platformy obrotu kryptoaktywami” oznacza zarządzanie co najmniej jednym systemem wielostronnym, który skupia interesy wielu stron trzecich związane z nabywaniem i sprzedażą kryptoaktywów lub który ułatwia skupianie takich interesów – w ramach tego systemu i zgodnie z jego zasadami – w sposób skutkujący zawarciem umowy, albo w drodze wymiany kryptoaktywów na środki pieniężne albo w drodze wymiany kryptoaktywów na inne kryptoaktywa;

19)

„wymiana kryptoaktywów na środki pieniężne” oznacza zawieranie z klientami umów nabycia lub sprzedaży kryptoaktywów w zamian za środki pieniężne, z użyciem własnego kapitału;

20)

„wymiana kryptoaktywów na inne kryptoaktywa” oznacza zawieranie z klientami umów nabycia lub sprzedaży kryptoaktywów w zamian za inne kryptoaktywa, z użyciem własnego kapitału;

21)

„wykonywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów” oznacza zawieranie w imieniu klientów umów nabycia lub sprzedaży co najmniej jednego kryptoaktywa lub umów subskrypcji w imieniu klientów co najmniej jednego kryptoaktywa i obejmuje zawieranie umów sprzedaży kryptoaktywów w momencie ich oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu;

22)

„plasowanie kryptoaktywów” oznacza oferowanie kryptoaktywów nabywcom w imieniu lub na rachunek oferującego bądź osoby powiązanej z oferującym;

23)

„przyjmowanie i przekazywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów” oznacza przyjmowanie od danej osoby zleceń kupna lub sprzedaży co najmniej jednego kryptoaktywa bądź subskrypcji co najmniej jednego kryptoaktywa oraz przekazywanie takiego zlecenia do wykonania osobie trzeciej;

24)

„doradztwo w zakresie kryptoaktywów” oznacza oferowanie, udzielanie lub zgodę na udzielanie klientowi spersonalizowanych zaleceń – na żądanie klienta, albo z własnej inicjatywy dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów świadczącego doradztwo – w odniesieniu do co najmniej jednej transakcji związanej z kryptoaktywami lub korzystania z usług w zakresie kryptoaktywów;

25)

„zarządzanie portfelem kryptoaktywów” oznacza zarządzanie portfelami zgodnie z upoważnieniami udzielonymi przez klientów wedle swobodnego uznania poszczególnych klientów, w przypadku gdy portfele te obejmują co najmniej jedno kryptoaktywo;

26)

„świadczenie usług transferu kryptoaktywów w imieniu klientów” oznacza świadczenie, w imieniu osoby fizycznej lub prawnej, usług transferu kryptoaktywów z jednego adresu lub rachunku w rozproszonym rejestrze do innego;

27)

„organ zarządzający” oznacza organ bądź organy emitenta, oferującego lub osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów lub dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, które są powołane zgodnie z prawem krajowym, uprawnione do formułowania strategii podmiotu, jego celów i ogólnego kierunku jego działalności, nadzorują i monitorują proces podejmowania decyzji w zakresie zarządzania oraz składają się z osób faktycznie kierujących działalnością podmiotu;

28)

„instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 posiadającą zezwolenie na podstawie dyrektywy 2013/36/UE;

29)

„firma inwestycyjna” oznacza firmę inwestycyjną zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 posiadającą zezwolenie na podstawie dyrektywy 2014/65/UE;

30)

„inwestorzy kwalifikowani” oznaczają osoby lub podmioty wymienione w sekcji I pkt 1–4 załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE;

31)

„bliskie powiązania” oznaczają bliskie powiązania zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 35 dyrektywy 2014/65/UE;

32)

„rezerwa aktywów” oznacza koszyk aktywów rezerwowych zabezpieczających roszczenia wobec emitenta;

33)

„macierzyste państwo członkowskie” oznacza:

a)

w przypadku gdy oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem lub osoba ubiegająca się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu ma swoją siedzibę statutową w Unii – państwo członkowskie, w którym ten oferujący lub ta osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu ma siedzibę statutową;

b)

w przypadku gdy oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem lub osoba ubiegająca się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu nie ma siedziby statutowej w Unii, lecz ma co najmniej jeden oddział w Unii – państwo członkowskie wybrane przez tego oferującego lub tę osobę ubiegającą się o dopuszczenie do obrotu spośród państw członkowskich, w których mają oni oddziały;

c)

w przypadku gdy oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem lub osoba ubiegająca się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu ma siedzibę w państwie trzecim i nie ma oddziału w Unii – albo państwo członkowskie, w którym kryptoaktywa mają być po raz pierwszy przedmiotem oferty publicznej, albo państwo członkowskie, w którym został złożony pierwszy wniosek o dopuszczenie do obrotu tych kryptoaktywów, wedle uznania oferującego lub osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu;

d)

w przypadku emitentów tokenów powiązanych z aktywami – państwo członkowskie, w którym emitent tokenów powiązanych z aktywami ma siedzibę statutową;

e)

w przypadku emitentów tokenów będących e-pieniądzem – państwo członkowskie, w którym emitent tokenów będących e-pieniądzem uzyskał zezwolenie jako instytucja kredytowa na podstawie dyrektywy 2013/36/UE lub jako instytucja pieniądza elektronicznego na podstawie dyrektywy 2009/110/WE;

f)

w przypadku dostawców usług w zakresie kryptoaktywów – państwo członkowskie, w którym dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ma siedzibę statutową;

34)

„przyjmujące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, w którym oferujący lub osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu dokonali oferty publicznej kryptoaktywów lub ubiegają się o dopuszczenie kryptoaktywów do obrotu bądź w którym dostawca usług w zakresie kryptoaktywów świadczy usługi w zakresie kryptoaktywów, jeżeli nie jest to macierzyste państwo członkowskie;

35)

„właściwy organ” oznacza organ lub organy:

a)

wyznaczone przez każde państwo członkowskie zgodnie z art. 93 w odniesieniu do oferujących, osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokenów będących e-pieniądzem, emitentów tokenów powiązanych z aktywami lub dostawców usług w zakresie kryptoaktywów;

b)

wyznaczone przez każde państwo członkowskie w celu stosowania dyrektywy 2009/110/WE w odniesieniu do emitentów tokenów będących e-pieniądzem;

36)

„znaczny pakiet akcji lub znaczne udziały” oznaczają posiadane bezpośrednio lub pośrednio akcje lub udziały w emitencie tokenów powiązanych z aktywami lub w dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, stanowiące co najmniej 10 % kapitału lub praw głosu, jak określono odpowiednio w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (32), z uwzględnieniem warunków dotyczących ich agregacji określonych w art. 12 ust. 4 i 5 tej dyrektywy, bądź umożliwiające wywieranie znaczącego wpływu na zarządzanie danym emitentem tokenów powiązanych z aktywami lub danym dostawcą usług w zakresie kryptoaktywów;

37)

„posiadacz detaliczny” oznacza osobę fizyczną działającą w celach, które nie mieszczą się w ramach jej działalności handlowej, gospodarczej, rzemieślniczej lub zawodowej;

38)

„interfejs internetowy” oznacza oprogramowanie, w tym stronę internetową bądź jej część lub aplikację, które jest obsługiwane przez oferującego lub dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów bądź w ich imieniu i które służy do zapewnienia posiadaczom kryptoaktywów dostępu do ich kryptoaktywów oraz zapewnienia klientom dostępu do usług w zakresie kryptoaktywów;

39)

„klient” oznacza osobę fizyczną lub prawną, na rzecz której dostawca usług w zakresie kryptoaktywów świadczy usługi w zakresie kryptoaktywów;

40)

„obrót polegający na zestawianiu zleceń” oznacza obrót polegający na zestawianiu zleceń zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 38 dyrektywy 2014/65/UE;

41)

„usługa płatnicza” oznaczają usługę płatniczą zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 3 dyrektywy (UE) 2015/2366;

42)

„dostawca usług płatniczych” oznacza dostawcę usług płatniczych zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 11 dyrektywy (UE) 2015/2366;

43)

„instytucja pieniądza elektronicznego” oznacza instytucję pieniądza elektronicznego zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 dyrektywy 2009/110/WE;

44)

„pieniądz elektroniczny” oznacza pieniądz elektroniczny zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 2 dyrektywy 2009/110/WE;

45)

„dane osobowe” oznaczają dane osobowe zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2016/679;

46)

„instytucja płatnicza” oznacza instytucję płatniczą zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 4 dyrektywy (UE) 2015/2366;

47)

„spółka zarządzająca UCITS” oznacza spółkę zarządzającą zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (33);

48)

„zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym” oznacza ZAFI zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (34).

49)

„instrument finansowy” oznacza instrument finansowy zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2014/65/UE;

50)

„depozyt” oznacza depozyt zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2014/49/UE;

51)

„lokata strukturyzowana” oznacza lokatę strukturyzowaną zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 43 dyrektywy 2014/65/UE.

2.   Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 139 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze doprecyzowania elementów technicznych definicji zawartych w ust. 1 niniejszego artykułu oraz w celu dostosowania tych definicji do zmian zachodzących na rynku oraz do postępu technologicznego.

TYTUŁ II

KRYPTOAKTYWA INNE NIŻ TOKENY POWIĄZANE Z AKTYWAMI LUB TOKENY BĘDĄCE E-PIENIĄDZEM

Artykuł 4

Oferty publiczne kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem

1.   Zakazane jest składanie w Unii oferty publicznej kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem, chyba że osoba składająca taką ofertę publiczną:

a)

jest osobą prawną;

b)

sporządziła w odniesieniu do tego kryptoaktywa dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zgodnie z art. 6;

c)

zgłosiła dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zgodnie z art. 8;

d)

opublikowała dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zgodnie z art. 9;

e)

sporządziła ewentualne materiały marketingowe dotyczące tego kryptoaktywa zgodnie z art. 7;

f)

opublikowała ewentualne materiały marketingowe dotyczące tego kryptoaktywa zgodnie z art. 9;

g)

spełnia wymogi dotyczące oferującego określone w art. 14.

2.   Ust. 1 lit. b), c), d) oraz f) nie mają zastosowania do następujących ofert publicznych dotyczących kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem:

a)

oferta skierowana do mniej niż 150 osób fizycznych lub prawnych na państwo członkowskie, w przypadku gdy osoby te działają na własny rachunek;

b)

w okresie 12 miesięcy od rozpoczęcia oferty łączna wartość oferty publicznej kryptoaktywa w Unii nie przekracza 1 000 000 EUR lub równowartości tej kwoty w innej walucie urzędowej lub w kryptoaktywach;

c)

oferta kryptoaktywa skierowana wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych, jeżeli tylko tacy inwestorzy kwalifikowani mogą posiadać to kryptoaktywo.

3.   Przepisy niniejszego tytułu nie mają zastosowania do ofert publicznych dotyczących kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, jeżeli spełniony jest którykolwiek z poniższych warunków:

a)

kryptoaktywo jest oferowane nieodpłatnie;

b)

kryptoaktywo jest tworzone automatycznie jako wynagrodzenie za utrzymywanie rozproszonego rejestru lub zatwierdzanie transakcji;

c)

oferta dotyczy tokena użytkowego zapewniającego dostęp do istniejącego towaru lub realizowanej usługi;

d)

posiadacz kryptoaktywa ma prawo do korzystania z niego wyłącznie w zamian za towary i usługi w ograniczonej sieci akceptantów, którzy zawarli ustalenia umowne z oferującym.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) kryptoaktywa nie uznaje się za oferowanego nieodpłatnie w przypadku gdy od nabywców wymaga się, by przekazali lub zobowiązali się do przekazania oferującemu swoich danych osobowych w zamian za to kryptoaktywo lub w przypadku gdy w zamian za kryptoaktywo oferujący je otrzymuje od potencjalnych posiadaczy tego kryptoaktywa jakiekolwiek opłaty, prowizje lub korzyści pieniężne lub niepieniężne.

Jeżeli w każdym 12-miesięcznym okresie, licząc od początku pierwszej oferty publicznej, łączna wartość oferty publicznej kryptoaktywa w Unii w okolicznościach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. d), przekracza 1 000 000 EUR, oferujący powiadamia o tym właściwy organ wraz z opisem oferty i wyjaśnieniem, dlaczego ta oferta jest zwolniona z wymogów zawartych w niniejszym tytule na podstawie akapitu pierwszego lit. d).

Na podstawie powiadomienia, o którym mowa w akapicie trzecim, właściwy organ podejmuje należycie uzasadnioną decyzję, jeżeli uzna, że dana działalność nie jest objęta wyłączeniem z tytułu ograniczonej sieci na podstawie akapitu pierwszego lit. d), i informuje o tym oferującego.

4.   Wyłączenia wymienione w ust. 2 i 3 nie mają zastosowania w przypadku, gdy oferujący lub inna osoba działająca w jego imieniu ogłosi w dowolnym komunikacie zamiar ubiegania się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będące e-pieniądzem.

5.   Zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów na podstawie art. 59 nie jest wymagane do zapewniania przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów ani do świadczenia usług transferu kryptoaktywów w odniesieniu do kryptoaktywów, których oferty publiczne podlegają wyłączeniu na podstawie ust. 3 niniejszego artykułu, chyba że:

a)

istnieje inna oferta publiczna tych samych kryptoaktywów i oferta ta nie podlega wyłączeniu; lub

b)

oferowane kryptoaktywo zostało dopuszczone do obrotu na platformie obrotu.

6.   W przypadku gdy oferta publiczna kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem dotyczy tokena użytkowego dającego dostęp do towarów i usług, które jeszcze nie istnieją lub nie są jeszcze realizowane, czas trwania oferty publicznej opisany w dokumencie informacyjnym dotyczącym tego kryptoaktywa nie może być dłuższy niż 12 miesięcy od dnia opublikowania dokumentu informacyjnego dotyczącego tego kryptoaktywa.

7.   Kolejną ofertę publiczną kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem uznaje się za oddzielną ofertę publiczną, do której mają zastosowanie wymogi określone w ust. 1, bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania ust. 2 lub 3 do tej kolejnej oferty publicznej.

Na potrzeby kolejnej oferty publicznej kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem nie jest wymagany dodatkowy dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o ile dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa został opublikowany zgodnie z art. 9 i 12, a osoba odpowiedzialna za sporządzenie takiego dokumentu informacyjnego wyrazi na piśmie zgodę na jego wykorzystanie.

8.   Przepisy niniejszego tytułu mają zastosowanie w przypadku gdy oferta publiczna kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem jest zwolniona z obowiązku publikacji dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa na podstawie ust. 2 lub 3, ale mimo to dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa został sporządzony dobrowolnie.

Artykuł 5

Dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem

1.   Zakazane jest ubieganie się o dopuszczenie do obrotu w Unii kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem, chyba że osoba ubiegająca się o takie dopuszczenie do obrotu:

a)

jest osobą prawną;

b)

sporządziła dokument informacyjny dotyczący tego kryptoaktywa zgodnie z art. 6;

c)

zgłosiła dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zgodnie z art. 8;

d)

opublikowała dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zgodnie z art. 9;

e)

sporządziła ewentualne materiały marketingowe dotyczące tego kryptoaktywa zgodnie z art. 7;

f)

opublikowała ewentualne materiały marketingowe dotyczące tego kryptoaktywa zgodnie z art. 9;

g)

spełnia wymogi dotyczące osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu określone w art. 14.

2.   Jeżeli kryptoaktywo zostanie dopuszczone do obrotu z inicjatywy operatora platformy obrotu, a dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie został opublikowany zgodnie z art. 9 w przypadkach wymaganych niniejszym rozporządzeniem, operator tej platformy obrotu kryptoaktywami musi spełniać wymogi określone w ust. 1 niniejszego artykułu.

3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem oraz odpowiedni operator tej platformy obrotu kryptoaktywami mogą uzgodnić na piśmie, że to operator platformy obrotu jest zobowiązany do spełnienia wszystkich lub części wymogów, o których mowa w ust. 1 lit. b)–g).

W pisemnych uzgodnieniach, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, wyraźnie stwierdza się, że osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu jest zobowiązana do przekazania operatorowi platformy obrotu wszelkich niezbędnych informacji umożliwiających mu spełnienie wymogów, o których mowa w ust. 1 lit. b)–g), stosownie do przypadku.

4.   Ust. 1 lit. b), c) i d) nie mają zastosowania w przypadku gdy:

a)

kryptoaktywo zostało już dopuszczone do obrotu na innej platformie obrotu kryptoaktywami w Unii; oraz

b)

dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa został sporządzony zgodnie z art. 6, zaktualizowany zgodnie z art. 12, a osoba odpowiedzialna za sporządzenie takiego dokumentu informacyjnego wyraziła na piśmie zgodę na jego wykorzystanie.

Artykuł 6

Treść i forma dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa

1.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera wszystkie następujące informacje, określone szczegółowo w załączniku I:

a)

informacje na temat oferującego lub osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu;

b)

informacje na temat emitenta, jeżeli nie jest nim oferujący lub osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu;

c)

informacje na temat operatora platformy obrotu w przypadkach, gdy to on sporządza dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa;

d)

informacje na temat projektu kryptoaktywa;

e)

informacje na temat oferty publicznej kryptoaktywa lub dopuszczenia go do obrotu;

f)

informacje na temat kryptoaktywa;

g)

informacje na temat praw i obowiązków związanych z kryptoaktywem;

h)

informacje na temat technologii bazowych;

i)

informacje na temat ryzyka;

j)

informacje na temat głównych niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków środowiskowych mechanizmu konsensusu zastosowanego do emisji kryptoaktywa.

W przypadku gdy dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie został sporządzony przez osoby, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa podaje również dane identyfikacyjne osoby, która sporządziła dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, oraz powód sporządzenia go przez tę osobę.

2.   Wszystkie informacje wymienione w ust. 1 muszą być rzetelne, jasne i nie mogą wprowadzać w błąd. Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie może mieć istotnych braków i przedstawia się go w zwięzłej i zrozumiałej formie.

3.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera na pierwszej stronie następujące jasne i widoczne oświadczenie:

„Niniejszy dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie został zatwierdzony przez żaden właściwy organ w żadnym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Wyłączną odpowiedzialność za treść niniejszego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa ponosi oferujący kryptoaktywo.”.

Jeżeli dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa jest sporządzony przez osobę ubiegającą się o dopuszczenie do obrotu lub operatora platformy obrotu, w oświadczeniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, zamiast o „oferującym kryptoaktywa” jest mowa o „osobie ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów” lub o „operatorze platformy obrotu kryptoaktywami”.

4.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie może zawierać twierdzeń na temat przyszłej wartości kryptoaktywa z wyjątkiem oświadczenia, o którym mowa w ust. 5.

5.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera jasne i jednoznaczne oświadczenie, że:

a)

kryptoaktywo może częściowo lub całkowicie stracić na wartości;

b)

kryptoaktywo może nie zawsze być zbywalne;

c)

kryptoaktywo może utracić płynność;

d)

w przypadku gdy oferta publiczna dotyczy tokena użytkowego – że taki token użytkowy może nie podlegać wymianie na towary lub usługi obiecane w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa, w szczególności w razie niepowodzenia projektu kryptoaktywa lub zaprzestania jego realizacji;

e)

kryptoaktywo nie jest objęte systemami rekompensat dla inwestorów na mocy dyrektywy 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (35);

f)

kryptoaktywo nie jest objęte systemami gwarancji depozytów na mocy dyrektywy 2014/49/UE.

6.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera oświadczenie organu zarządzającego oferującego, osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu lub operatora platformy obrotu. W oświadczeniu tym, umieszczonym po oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, potwierdza się, że dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa spełnia wymogi niniejszego tytułu oraz że zgodnie z najlepszą wiedzą organu zarządzającego informacje przedstawione w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa są rzetelne, jasne i nie wprowadzają w błąd oraz że w dokumencie tym nie pominięto niczego, co mogłoby wpływać na jego znaczenie.

7.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera podsumowanie – umieszczone po oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6 – które w zwięzłym i niespecjalistycznym języku przedstawia kluczowe informacje na temat oferty publicznej kryptoaktywa lub planowanego dopuszczenia go do obrotu. Podsumowanie musi być łatwo zrozumiałe oraz przedstawione i sformułowane w jasnej i zrozumiałej formie przy użyciu czcionki o czytelnej wielkości. Podsumowanie dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zawiera odpowiednie informacje na temat charakterystyki danego kryptoaktywa, aby pomóc potencjalnym posiadaczom tego kryptoaktywa w podjęciu świadomej decyzji.

Podsumowanie zawiera ostrzeżenie, że:

a)

należy je traktować jako wprowadzenie do dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa;

b)

potencjalny posiadacz powinien podejmować wszelkie decyzje o nabyciu kryptoaktywów w oparciu o treść całego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, a nie jedynie na podstawie podsumowania;

c)

oferta publiczna kryptoaktywa nie stanowi oferty ani zachęty do nabycia instrumentów finansowych oraz że wszelkich tego rodzaju ofert lub zachęt można dokonywać tylko za pośrednictwem prospektu lub innego dokumentu emisyjnego zgodnie z obowiązującym prawem krajowym;

d)

dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie stanowi prospektu, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 (36), ani innego dokumentu emisyjnego zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym.

8.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera datę jego zgłoszenia i spis treści.

9.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządza się w języku urzędowym macierzystego państwa członkowskiego lub w języku zwyczajowo przyjętym w sferze finansów międzynarodowych.

Jeżeli kryptoaktywa oferuje się także w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie, dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządza się również w języku urzędowym przyjmującego państwa członkowskiego lub w języku zwyczajowo przyjętym w sferze finansów międzynarodowych.

10.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa udostępnia się w formacie nadającym się do odczytu maszynowego.

11.   ESMA we współpracy z EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić standardowe formularze, formaty i szablony na potrzeby ust. 10.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

12.   ESMA we współpracy z EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych dotyczących treści, metod i prezentacji informacji, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. j), w odniesieniu do wskaźników zrównoważonego rozwoju dotyczących niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków związanych ze środowiskiem.

Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, ESMA bierze pod uwagę różne rodzaje mechanizmów konsensusu stosowanych do zatwierdzania transakcji na kryptoaktywach, ich strukturę zachęt oraz zużycie energii, energii odnawialnej i zasobów naturalnych, produkcję odpadów i emisje gazów cieplarnianych. ESMA aktualizuje te regulacyjne standardy techniczne w świetle zmian przepisów i postępu technologicznego.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia w drodze przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 7

Materiały marketingowe

1.   Wszelkie materiały marketingowe dotyczące oferty publicznej kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem bądź dopuszczenia takiego kryptoaktywa do obrotu muszą spełniać wszystkie poniższe wymogi:

a)

materiały marketingowe są wyraźnie oznaczone jako takie;

b)

informacje zawarte w materiałach marketingowych są rzetelne, jasne i nie mogą wprowadzać w błąd;

c)

informacje zawarte w materiałach marketingowych są zgodne z informacjami zawartymi w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa, jeśli taki dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa jest wymagany na podstawie art. 4 lub 5;

d)

w materiałach marketingowych wyraźnie informuje się, że opublikowany został dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, i w czytelny sposób podaje się w nich adres strony internetowej oferującego, osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu lub operatora platformy obrotu danym kryptoaktywem, a także kontaktowy numer telefonu i adres e-mail tej osoby;

e)

materiały marketingowe zawierają następujące jasne i widoczne oświadczenie:

„Niniejszy materiał marketingowy dotyczący kryptoaktywa nie został poddany przeglądowi ani nie został zatwierdzony przez żaden właściwy organ w żadnym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Wyłączną odpowiedzialność za treść niniejszego materiału marketingowego dotyczącego kryptoaktywa ponosi oferujący kryptoaktywo.”.

Jeżeli materiał marketingowy sporządza osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu lub operator platformy obrotu, w oświadczeniu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. e), zamiast o „oferującym kryptoaktywa” jest mowa o „osobie ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu kryptoaktywów” lub o „operatorze platformy obrotu kryptoaktywami”.

2.   Jeżeli zgodnie z art. 4 lub 5 konieczny jest dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, materiały marketingowe nie mogą być rozpowszechniane przed publikacją takiego dokumentu informacyjnego. Nie ma to wpływu na możliwość prowadzenia badań rynku przez oferującego, osobę ubiegającą się o dopuszczenie do obrotu lub operatora platformy obrotu.

3.   Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym rozpowszechniane są materiały marketingowe, jest uprawniony do oceny zgodności tych materiałów marketingowych z ust. 1.

W razie potrzeby właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego wspomaga właściwy organ państwa członkowskiego, w którym rozpowszechniane są materiały marketingowe, w przeprowadzeniu oceny spójności materiałów marketingowych z informacjami zawartymi w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa.

4.   O skorzystaniu z uprawnień nadzorczych i dochodzeniowych określonych w art. 94 w związku z egzekwowaniem przepisów niniejszego artykułu przez właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego powiadamia się bez zbędnej zwłoki właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego oferującego, osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu lub operatora platformy obrotu kryptoaktywami.

Artykuł 8

Zgłaszanie dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa oraz materiałów marketingowych

1.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu lub operatorzy platform obrotu takimi kryptoaktywami zgłaszają swój dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa właściwemu organowi swojego macierzystego państwa członkowskiego.

2.   Materiały marketingowe są zgłaszane, na żądanie, właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego i właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego, gdy są one skierowane do potencjalnych posiadaczy kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem w tych państwach członkowskich.

3.   Właściwy organ nie wymaga uprzedniego zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa przed opublikowaniem go ani zatwierdzenia materiałów marketingowych dotyczących kryptoaktywa przed ich opublikowaniem.

4.   Zgłoszeniu dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, o którym mowa w ust. 1, towarzyszy wyjaśnienie, dlaczego kryptoaktywa opisanego w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa nie należy uznawać za:

a)

kryptoaktywo wyłączone z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 2 ust. 4;

b)

token będący e-pieniądzem; ani

c)

token powiązany z aktywami.

5.   Elementy, o których mowa w ust. 1 i 4, zgłasza się właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego co najmniej na 20 dni roboczych przed datą publikacji dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa.

6.   Wraz ze zgłoszeniem, o którym mowa w ust. 1, oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem i osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu przekazują właściwemu organowi swojego macierzystego państwa członkowskiego wykaz ewentualnych przyjmujących państw członkowskich, w których zamierzają dokonywać ofert publicznych swoich kryptoaktywów lub w których zamierzają ubiegać się o dopuszczenie do obrotu. Przekazują także właściwemu organowi swojego macierzystego państwa członkowskiego informację o dacie rozpoczęcia planowanej oferty publicznej lub planowanego dopuszczenia do obrotu oraz o wszelkich zmianach tej daty.

Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego powiadamia pojedynczy punkt kontaktowy przyjmujących państw członkowskich o planowanej ofercie publicznej lub o planowanym dopuszczeniu do obrotu i przekazuje temu pojedynczemu punktowi kontaktowemu odnośny dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania wykazu przyjmujących państw członkowskich, o którym mowa w akapicie pierwszym.

7.   Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego przekazuje ESMA informacje, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, a także informuje o dacie rozpoczęcia planowanej oferty publicznej lub planowanego dopuszczenia do obrotu oraz o wszelkich zmianach tej daty. Przekazuje takie informacje w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania ich od oferującego lub osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu.

ESMA udostępnienia dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa w rejestrze, zgodnie z art. 109 ust. 2, najpóźniej w dniu rozpoczęcia oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu.

Artykuł 9

Publikowanie dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa oraz materiałów marketingowych

1.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem i osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu publikują dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów oraz, w stosownych przypadkach, materiały marketingowe na swojej stronie internetowej, która musi być publicznie dostępna, w rozsądnym terminie poprzedzającym dzień rozpoczęcia oferty publicznej tych kryptoaktywów lub dopuszczenia takich kryptoaktywów do obrotu, a w każdym razie przed tym dniem. Dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów oraz, w stosownych przypadkach, materiały marketingowe muszą być dostępne na stronie internetowej oferującego lub osoby ubiegającej się o dopuszczenie do obrotu tak długo, jak długo dane kryptoaktywa pozostają w posiadaniu ogółu inwestorów.

2.   Opublikowane wersje dokumentów informacyjnych dotyczących kryptoaktywów oraz, w stosownych przypadkach, materiałów marketingowych muszą być identyczne jak ich wersje zgłoszone właściwemu organowi zgodnie z art. 8 lub w stosownych przypadkach jak ich wersje zmienione zgodnie z art. 12.

Artykuł 10

Wynik oferty publicznej i rozwiązania w zakresie zabezpieczeń

1.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, którzy ograniczają czasowo swoją ofertę publiczną tych kryptoaktywów, publikują wyniki oferty publicznej na swojej stronie internetowej w ciągu 20 dni roboczych od zakończenia okresu subskrypcji.

2.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, którzy nie ograniczają czasowo swojej oferty publicznej tych kryptoaktywów, publikują na swojej stronie internetowej na bieżąco, a co najmniej raz na miesiąc, liczbę jednostek kryptoaktywów w obiegu.

3.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, którzy ograniczają czasowo swoją ofertę publiczną kryptoaktywów, wprowadzają skuteczne rozwiązania na potrzeby monitorowania i zabezpieczenia środków pieniężnych lub innych kryptoaktywów pozyskanych w ramach takiej oferty publicznej. W tym celu tacy oferujący zapewniają, by środki pieniężne lub kryptoaktywa pozyskane w ramach oferty publicznej były przechowywane przez jeden lub oba z poniższych podmiotów:

a)

instytucję kredytową, w przypadku gdy w ramach oferty publicznej pozyskiwane są środki pieniężne;

b)

dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów zapewniającego przechowywanie kryptoaktywów i administrowanie nimi w imieniu klientów.

4.   Jeżeli oferta publiczna nie jest ograniczona czasowo, do czasu wygaśnięcia prawa do odstąpienia przysługującego posiadaczowi detalicznemu na podstawie art. 13 oferujący musi przestrzegać ust. 3 niniejszego artykułu.

Artykuł 11

Prawa oferujących kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem oraz osób ubiegających się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu

1.   Po opublikowaniu dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgodnie z art. 9 oraz, w stosownych przypadkach, dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zmienionego zgodnie z art. 12 oferujący mogą oferować kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem w całej Unii i takie kryptoaktywa mogą być dopuszczane do obrotu na platformach obrotu kryptoaktywami w Unii.

2.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem i osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu, które opublikowały dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zgodnie z art. 9 oraz, w stosownych przypadkach, dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zmieniony na podstawie art. 12, nie podlegają dalszym wymogom informacyjnym w odniesieniu do oferty publicznej tego kryptoaktywa lub dopuszczenia go do obrotu.

Artykuł 12

Zmiana opublikowanej wersji dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa oraz materiałów marketingowych

1.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu lub operatorzy platform obrotu takimi kryptoaktywami zmieniają swoje opublikowane dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów, a w stosownych przypadkach również swoje opublikowane materiały marketingowe, jeżeli pojawi się nowy istotny czynnik bądź zaistnieje istotny błąd lub istotna niedokładność, które mogą mieć wpływ na wycenę kryptoaktywów. Wymóg ten ma zastosowanie przez cały okres trwania oferty publicznej lub tak długo, jak kryptoaktywo jest dopuszczone do obrotu.

2.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, osoby ubiegające się o dopuszczenia takich kryptoaktywów do obrotu lub operatorzy platformy obrotu takimi kryptoaktywami zgłaszają właściwemu organowi swojego macierzystego państwa członkowskiego zmienione dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywów oraz, w stosownych przypadkach, zmienione materiały marketingowe, informując o planowanej dacie ich publikacji i o przyczynach zmiany, w terminie co najmniej siedmiu dni roboczych przed ich publikacją.

3.   W dniu publikacji lub wcześniej, jeżeli wymaga tego właściwy organ, oferujący, osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu lub operator platformy obrotu niezwłocznie podają do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej fakt zgłoszenia do właściwego organu swojego macierzystego państwa członkowskiego zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa i zamieszczają podsumowanie przyczyn, dla których zgłosili zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa.

4.   Kolejność informacji zawartych w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, w zmienionych materiałach marketingowych muszą być zgodne z informacjami zawartymi w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa lub materiałach marketingowych opublikowanych zgodnie z art. 9.

5.   W terminie pięciu dni roboczych od otrzymania zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego zgłasza właściwym organom przyjmujących państw członkowskich, o których mowa w art. 8 ust. 6, zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, zmienione materiały marketingowe, po czym powiadamia ESMA o zgłoszeniu i o dacie publikacji.

Po publikacji ESMA udostępnia zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa w rejestrze zgodnie z art. 109 ust. 2.

6.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu lub operatorzy platform obrotu takimi kryptoaktywami publikują na swojej stronie internetowej zgodnie z art. 9 zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, zmienione materiały marketingowe, z podaniem przyczyn takich zmian.

7.   Zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, zmienione materiały marketingowe muszą być opatrzone znacznikiem czasu. Najnowsze wersje zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, zmienionych materiałów marketingowych muszą być oznaczone jako wersje obowiązujące. Wszystkie zmienione dokumenty informacyjne dotyczące kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, zmienione materiały marketingowe są dostępne tak długo, jak długo odnośne kryptoaktywa pozostają w posiadaniu ogółu inwestorów.

8.   W przypadku gdy oferta publiczna dotyczy tokena użytkowego dającego dostęp do towarów i usług, które jeszcze nie istnieją lub nie są jeszcze realizowane, zmiany dokonane w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, w zmienionych materiałach marketingowych nie skutkują wydłużeniem okresu 12 miesięcy, o którym mowa w art. 4 ust. 6.

9.   Starsze wersje dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa i materiałów marketingowych pozostają publicznie dostępne na stronie internetowej oferujących, osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu lub operatorów platform obrotu przez okres co najmniej 10 lat od daty publikacji tych starszych wersji, z wyraźnym ostrzeżeniem, że nie są już ważne, oraz z hiperłączem do specjalnej sekcji na stronie internetowej, na której jest opublikowana najnowsza wersja tych dokumentów.

Artykuł 13

Prawo do odstąpienia

1.   Posiadacze detaliczni, którzy nabywają kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem bezpośrednio od oferującego lub od dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów dokonującego plasowania kryptoaktywów w imieniu tego oferującego, mają prawo do odstąpienia.

Posiadaczom detalicznym przysługuje okres 14 dni kalendarzowych na odstąpienie od umowy nabycia kryptoaktywów innych niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem bez ponoszenia jakichkolwiek opłat lub kosztów i bez konieczności podawania przyczyny. Okres, w którym można odstąpić od umowy, liczy się od dnia wyrażenia przez posiadacza detalicznego zgody na nabycie tych kryptoaktywów.

2.   Wszystkie płatności otrzymane od posiadacza detalicznego, w tym – w przypadku gdy ma to zastosowanie – wszelkie opłaty, muszą zostać zwrócone bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym oferujący lub dostawca usług w zakresie kryptoaktywów dokonujący plasowania kryptoaktywów w imieniu tego oferującego został poinformowany o decyzji posiadacza detalicznego o odstąpieniu od umowy nabycia tych kryptoaktywów.

Takiego zwrotu płatności dokonuje się przy użyciu takich samych środków płatniczych, których użył posiadacz detaliczny w pierwotnej transakcji, chyba że posiadacz detaliczny wyraźnie zgodzi się na inne rozwiązanie i pod warunkiem że posiadacz detaliczny nie zostanie obciążony żadnymi opłatami ani kosztami w związku z takim zwrotem.

3.   Oferujący kryptoaktywa przekazują informacje o prawie do odstąpienia, o którym mowa w ust. 1, w swoim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa.

4.   Prawo do odstąpienia, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania w przypadku, gdy kryptoaktywa zostały dopuszczone do obrotu przed ich nabyciem przez posiadacza detalicznego.

5.   Jeżeli oferujący ograniczyli w czasie swoją ofertę publiczną tych kryptoaktywów zgodnie z art. 10, po zakończeniu okresu subskrypcji nie ma możliwości skorzystania z prawa do odstąpienia.

Artykuł 14

Obowiązki oferujących kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem oraz osób ubiegających się o dopuszczenie do obrotu takich kryptoaktywów

1.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem i osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu są zobowiązane:

a)

do działania w sposób uczciwy, rzetelny i profesjonalny;

b)

do przekazywania posiadaczom i potencjalnym posiadaczom kryptoaktywów rzetelnych, jasnych i niewprowadzających w błąd informacji;

c)

do identyfikowania wszelkich konfliktów interesów, jakie mogą wystąpić, zapobiegania takim konfliktom, zarządzania nimi i ujawniania ich;

d)

do utrzymywania wszystkich swoich systemów i protokołów bezpiecznego dostępu w zgodności z odpowiednimi normami unijnymi.

Do celów akapitu pierwszego lit. d) ESMA we współpracy z EUNB wyda do dnia 30 grudnia 2024 r. zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 wytyczne precyzujące te normy unijne.

2.   Oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem i osoby ubiegające się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu działają w najlepszym interesie posiadaczy tych kryptoaktywów i traktują ich jednakowo, chyba że w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, w materiałach marketingowych zostaną zawarte informacje na temat preferencyjnego traktowania niektórych posiadaczy oraz powody takiego preferencyjnego traktowania.

3.   W razie anulowania oferty publicznej kryptoaktywa innego niż token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem oferujący takie kryptoaktywo zapewniają, by wszelkie środki pieniężne pozyskane od posiadaczy lub potencjalnych posiadaczy zostały im należycie zwrócone nie później niż po 25 dniach od dnia anulowania oferty.

Artykuł 15

Odpowiedzialność za informacje podane w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa

1.   W przypadku gdy oferujący, osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu lub operator platformy obrotu naruszyli art. 6, podając w swoim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa lub w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa informacje, które są niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd, ten oferujący, ta osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu lub ten operator platformy obrotu oraz członkowie ich organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych ponoszą odpowiedzialność wobec posiadacza takiego kryptoaktywa za wszelkie straty poniesione w wyniku tego naruszenia.

2.   Wszelkie umowne wyłączenia lub ograniczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1, nie wywierają skutków prawnych.

3.   Jeżeli dokument informacyjny i materiały marketingowe dotyczące kryptoaktywa zostały sporządzone przez operatora platformy obrotu zgodnie z art. 5 ust. 3, osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu również ponosi odpowiedzialność w razie, gdy przekaże operatorowi platformy obrotu niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzające w błąd informacje.

4.   Obowiązkiem posiadacza kryptoaktywa jest przedstawienie dowodów wskazujących na to, że oferujący kryptoaktywa inne niż tokeny powiązane z aktywami lub tokeny będące e-pieniądzem, osoba ubiegająca się o dopuszczenie takich kryptoaktywów do obrotu lub operator platformy obrotu takimi kryptoaktywami naruszyli art. 6, gdyż przekazali informacje, które są niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd, oraz że poleganie na takich informacjach miało wpływ na decyzję posiadacza o nabyciu, sprzedaży lub wymianie wspomnianego kryptoaktywa.

5.   Oferujący, osoba ubiegająca się o dopuszczenie do obrotu lub operator platformy obrotu oraz członkowie ich organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego nie ponoszą odpowiedzialności wobec posiadacza kryptoaktywa za straty poniesione w wyniku polegania na informacjach przedstawionych w podsumowaniu zgodnie z art. 6 ust. 7, w tym w ich tłumaczeniu, z wyjątkiem sytuacji, gdy podsumowanie:

a)

odczytywane łącznie z pozostałymi częściami dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa wprowadza w błąd, jest nieprecyzyjne lub niespójne; lub

b)

odczytywane łącznie z pozostałymi częściami dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa nie przedstawia kluczowych informacji mających pomóc potencjalnym posiadaczom kryptoaktywa w podjęciu decyzji, czy nabyć takie kryptoaktywo.

6.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla wszelkiej innej odpowiedzialności cywilnej wynikającej z prawa krajowego.

TYTUŁ III

TOKENY POWIĄZANE Z AKTYWAMI

ROZDZIAŁ 1

Zezwolenie na ofertę publiczną tokenów powiązanych z aktywami i na ubieganie się o ich dopuszczenie do obrotu

Artykuł 16

Zezwolenie

1.   Zakazane jest dokonywanie na terenie Unii oferty publicznej tokena powiązanego z aktywami oraz ubieganie się o dopuszczenie go do obrotu, chyba że osoba dokonująca takiej oferty publicznej lub ubiegająca się o takie dopuszczenie do obrotu jest emitentem tego tokena powiązanego z aktywami oraz jest:

a)

osobą prawną lub innym przedsiębiorstwem z siedzibą w Unii i uzyskała zezwolenie zgodnie z art. 21 udzielone przez właściwy organ jej macierzystego państwa członkowskiego; lub

b)

instytucją kredytową spełniającą wymogi art. 17.

Niezależnie od akapitu pierwszego za pisemną zgodą emitenta tokena powiązanego z aktywami inne osoby mogą publicznie oferować taki token powiązany z aktywami lub ubiegać się o dopuszczenie go do obrotu. Osoby te muszą spełniać wymogi art. 27, 29 i 40.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) inne przedsiębiorstwa mogą emitować tokeny powiązane z aktywami tylko wówczas, gdy forma prawna tych przedsiębiorstw zapewnia poziom ochrony interesów osób trzecich równoważny poziomowi zapewnianemu przez osoby prawne i gdy przedsiębiorstwa te podlegają równoważnemu nadzorowi ostrożnościowemu odpowiedniemu dla ich formy prawnej.

2.   Ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy:

a)

w okresie 12 miesięcy, licząc na koniec każdego dnia kalendarzowego, średnia wartość wyemitowanych przez emitenta tokena powiązanego z aktywami pozostających w obrocie nigdy nie przekracza kwoty 5 000 000 EUR lub odpowiadającej jej równowartości w innej walucie, a emitent nie ma powiązań z siecią innych wyłączonych emitentów; lub

b)

oferta publiczna tokena powiązanego z aktywami jest skierowana wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych i tylko tacy inwestorzy kwalifikowani mogą posiadać taki token powiązany z aktywami.

Jeżeli niniejszy ustęp ma zastosowanie, emitenci tokenów powiązanych z aktywami sporządzają dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o którym mowa w art. 19, i zgłaszają ten dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, na żądanie, wszelkie materiały marketingowe właściwemu organowi swojego macierzystego państwa członkowskiego.

3.   Zezwolenie udzielone przez właściwy organ osobie, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), jest ważne w całej Unii i umożliwia emitentowi tokena powiązanego z aktywami publiczne oferowanie w całej Unii tokena powiązanego z aktywami, w odniesieniu do którego uzyskał on zezwolenie, lub ubieganie się o dopuszczenie do obrotu takiego tokena powiązanego z aktywami.

4.   Zatwierdzenie przez właściwy organ sporządzonego przez emitenta dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa na podstawie art. 17 ust. 1 lub art. 21 ust. 1 lub dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zmienionego na podstawie art. 25 jest ważne w całej Unii.

Artykuł 17

Wymogi dotyczące instytucji kredytowych

1.   Token powiązany z aktywami emitowany przez instytucje kredytowe może być oferowany publicznie lub dopuszczony do obrotu, jeżeli instytucja kredytowa:

a)

sporządzi dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o którym mowa w art. 19, dla tego tokena powiązanego z aktywami, przedłoży ten dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa do zatwierdzenia przez właściwy organ swojego macierzystego państwa członkowskiego zgodnie z procedurą określoną w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych na podstawie ust. 8 niniejszego artykułu, a właściwy organ zatwierdzi ten dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa;

b)

co najmniej 90 dni roboczych przed wyemitowaniem po raz pierwszy danego tokena powiązanego z aktywami powiadomi odpowiedni właściwy organ, dostarczając mu następujące informacje:

(i)

program działalności określający model biznesowy, który instytucja kredytowa zamierza wdrożyć;

(ii)

opinię prawną stwierdzającą, że token powiązany z aktywami nie kwalifikuje się jako żadne z poniższych:

kryptoaktywo wyłączone z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 2 ust. 4,

token będący e-pieniądzem;

(iii)

szczegółowy opis zasad zarządzania, o których mowa w art. 34 ust. 1;

(iv)

polityki i procedury wymienione w art. 34 ust. 5 akapit pierwszy;

(v)

opis ustaleń umownych z podmiotami zewnętrznymi, o których mowa w art. 34 ust. 5 akapit drugi;

(vi)

opis polityki ciągłości działania, o której mowa w art. 34 ust. 9;

(vii)

opis mechanizmów kontroli wewnętrznej i procedur zarządzania ryzykiem, o których mowa w art. 34 ust. 10;

(viii)

opis systemów i procedur zapewniających dostępność, autentyczność, integralność i poufność danych, o których to systemach i procedurach jest mowa w art. 34 ust. 11;

2.   Instytucja kredytowa, która już wcześniej powiadomiła właściwy organ zgodnie z art. 1 lit. b), w razie emisji innego tokena powiązanego z aktywami nie jest zobowiązana do przedkładania informacji, które już uprzednio przedłożyła właściwemu organowi, jeżeli informacje te są identyczne. Przedkładając informacje wymienione w ust. 1 lit. b), instytucja kredytowa wyraźnie potwierdza, że nieprzedłożone ponownie informacje są nadal aktualne.

3.   Właściwy organ otrzymujący powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), ocenia w terminie 20 dni roboczych od otrzymania wymienionych tam informacji, czy zostały dostarczone wszystkie informacje wymagane zgodnie z tą literą. Jeżeli właściwy organ stwierdzi, że powiadomienie nie jest kompletne ze względu na brak niektórych informacji, niezwłocznie informuje o tym powiadamiającą instytucję kredytową i wyznacza termin, w którym ta instytucja kredytowa jest zobowiązana do przekazania brakujących informacji.

Termin przekazania wszelkich brakujących informacji nie może przekraczać 20 dni roboczych od daty ich zażądania. Do czasu upływu tego terminu zawiesza się bieg terminu określonego w ust. 1 lit. b). Właściwy organ może wystosowywać według własnego uznania ewentualne dalsze żądania uzupełnienia lub doprecyzowania informacji, jednak żądania te nie powodują zawieszenia biegu terminu określonego w ust. 1 lit. b).

Instytucja kredytowa nie może oferować publicznie ani może ubiegać się o dopuszczenie do obrotu tokena powiązanego z aktywami, dopóki powiadomienie pozostaje niekompletne.

4.   Instytucja kredytowa emitująca tokeny powiązane z aktywami, w tym znaczące tokeny powiązane z aktywami, nie podlegają przepisom art. 16, 18, 20, 21, 24, 35, 41 i 42.

5.   Właściwy organ niezwłocznie przekazuje kompletne informacje otrzymane na podstawie art. 1 EBC, a jeżeli instytucja kredytowa ma siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą urzędową nie jest euro, lub jeżeli token powiązany z aktywami jest powiązany z walutą urzędową państwa członkowskiego inną niż euro, również bankowi centralnemu tego państwa członkowskiego.

EBC i, w stosownych przypadkach, bank centralny państwa członkowskiego, o którym mowa w akapicie pierwszym, w terminie 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wydają opinię na temat tych informacji i przekazują ją właściwemu organowi.

Właściwy organ nakazuje, by instytucja kredytowa nie oferowała publicznie ani nie ubiegała się o dopuszczenie do obrotu tokena powiązanego z aktywami w przypadku, gdy EBC lub, w stosownych przypadkach, bank centralny państwa członkowskiego, o którym mowa w akapicie pierwszym, wyda negatywną opinię ze względu na ryzyko dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej.

6.   Po sprawdzeniu kompletności informacji otrzymanych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu właściwy organ przekazuje ESMA informacje określone w art. 109 ust. 3.

ESMA udostępnia te informacje w rejestrze zgodnie z art. 109 ust. 3 najpóźniej w dniu rozpoczęcia oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu.

7.   Odpowiedni właściwy organ informuje ESMA o cofnięciu zezwolenia udzielonego instytucji kredytowej, która emituje tokeny powiązane z aktywami, w terminie dwóch dni roboczych od cofnięcia tego zezwolenia. ESMA bez zbędnej zwłoki udostępnia informacje o takim cofnięciu w rejestrze zgodnie z art. 109 ust. 3.

8.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA i EBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania procedury zatwierdzania dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, o którym mowa w ust. 1 lit. a).

EUNB przedłoży Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia w drodze przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł 18

Wniosek o zezwolenie

1.   Osoby prawne lub inne przedsiębiorstwa zamierzające złożyć ofertę publiczną tokenów powiązanych z aktywami lub ubiegać się o dopuszczenie do obrotu takich tokenów składają do właściwego organu swojego macierzystego państwa członkowskiego wniosek o zezwolenie, o którym mowa w art. 16.

2.   Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera wszystkie następujące informacje:

a)

adres emitenta ubiegającego się o zezwolenie;

b)

identyfikator osoby prawnej emitenta ubiegającego się o zezwolenie;

c)

w stosownych przypadkach statut lub umowę spółki emitenta ubiegającego się o zezwolenie;

d)

program działań określający model biznesowy, jaki emitent ubiegający się o zezwolenie zamierza wdrożyć;

e)

opinię prawną stwierdzającą, że token powiązany z aktywami nie kwalifikuje się jako żadne z poniższych:

(i)

kryptoaktywo wyłączone z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 2 ust. 4; lub

(ii)

token będący e-pieniądzem;

f)

szczegółowy opis zasad zarządzania przyjętych przez emitenta ubiegającego się o zezwolenie, o których mowa w art. 34 ust. 1;

g)

gdy istnieje współpraca z konkretnymi dostawcami usług w zakresie kryptoaktywów – opis stosowanych przez nich mechanizmów kontroli wewnętrznej i procedur mających zapewnić wywiązywanie się z obowiązków w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu na mocy dyrektywy (UE) 2015/849;

h)

dane identyfikacyjne członków organu zarządzającego emitenta ubiegającego się o zezwolenie;

i)

dowód potwierdzający, że osoby, o których mowa w lit. h), cieszą się wystarczająco dobrą opinią oraz mają odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie, aby zarządzać emitentem ubiegającym się o zezwolenie;

j)

dowód na to, że akcjonariusz lub udziałowiec – niezależnie od tego, czy bezpośredni, czy pośredni – posiadający znaczny pakiet akcji lub znaczne udziały w emitencie ubiegającym się o zezwolenie cieszy się wystarczająco dobrą opinią;

k)

dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o którym mowa w art. 19;

l)

polityki i procedury, o których mowa w art. 34 ust. 5 akapit pierwszy;

m)

opis ustaleń umownych z podmiotami zewnętrznymi, o których mowa w art. 34 ust. 5 akapit drugi;

n)

opis polityki ciągłości działania emitenta ubiegającego się o zezwolenie, o której mowa w art. 34 ust. 9;

o)

opis mechanizmów kontroli wewnętrznej i procedur zarządzania ryzykiem, o których mowa w art. 34 ust. 10;

p)

opis systemów i procedur zapewniających dostępność, autentyczność, integralność i poufność danych, o których to systemach i procedurach jest mowa w art. 34 ust. 11;

q)

opis procedur rozpatrywania skarg przez emitenta ubiegającego się o zezwolenie, o których mowa w art. 31;

r)

w stosownych przypadkach, wykaz przyjmujących państw członkowskich, w których emitent ubiegający się o zezwolenie zamierza oferować publicznie token powiązany z aktywami lub ubiegać się o dopuszczenie do obrotu tokena powiązanego z aktywami.

3.   Emitenci, którzy uzyskali już zezwolenie w odniesieniu do jednego tokena powiązanego z aktywami, nie są zobowiązani do przedkładania na potrzeby uzyskania zezwolenia w odniesieniu do innego tokena powiązanego z aktywami informacji, które już uprzednio przedłożyli właściwemu organowi, jeżeli informacje te są identyczne. Przedkładając informacje wymienione w ust. 2, emitent wyraźnie potwierdza, że nieprzedłożone ponownie informacje są nadal aktualne.

4.   Właściwy organ potwierdza na piśmie emitentowi ubiegającemu się o zezwolenie otrzymanie wniosku zgodnie z ust. 1 niezwłocznie, a w każdym razie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania wniosku.

5.   Do celów ust. 2 lit. i) i j) emitent tokena powiązanego z aktywami ubiegający się o zezwolenie przedstawia dowody potwierdzające wszystkie następujące informacje:

a)

w odniesieniu do wszystkich członków organu zarządzającego – że dana osoba nie widnieje w rejestrze karnym jako osoba, wobec której wydano wyrok skazujący, ani nie nałożono na nią kar na podstawie mających zastosowanie przepisów prawa handlowego, prawa dotyczącego niewypłacalności oraz przepisów dotyczących usług finansowych, lub przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zwalczania nadużyć finansowych lub odpowiedzialności zawodowej;

b)

że członkowie organu zarządzającego emitenta tokena powiązanego z aktywami ubiegającego się o zezwolenie mają odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie do zarządzania emitentem tokena powiązanego z aktywami oraz że osoby te są zobowiązane poświęcać wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków;

c)

w odniesieniu do wszystkich akcjonariuszy lub udziałowców – niezależnie od tego, czy bezpośrednich, czy pośrednich – posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w emitencie ubiegającym się o zezwolenie – że dana osoba nie widnieje w rejestrze karnym jako osoba, wobec której wydano wyrok skazujący, ani nie nałożono na nią kar na podstawie mających zastosowanie przepisów prawa handlowego, prawa dotyczącego niewypłacalności oraz przepisów dotyczących usług finansowych, lub przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zwalczania nadużyć finansowych lub odpowiedzialności zawodowej.

6.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA i EBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania informacji, o których mowa w ust. 2.

EUNB przedłoży Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia w drodze przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

7.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA, opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, szablonów i procedur w związku z informacjami, które mają być zawarte we wniosku, w trosce o zapewnienie jednolitości w całej Unii.

EUNB przedłoży Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł 19

Treść i forma dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa sporządzanego dla tokenów powiązanych z aktywami

1.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządzany dla tokena powiązanego z aktywami zawiera wszystkie następujące informacje, określone szczegółowo w załączniku II:

a)

informacje o emitencie tokena powiązanego z aktywami;

b)

informacje o tokenie powiązanym z aktywami;

c)

informacje na temat oferty publicznej tokena powiązanego z aktywami lub dopuszczenia go do obrotu;

d)

informacje na temat praw i obowiązków związanych z tokenem powiązanym z aktywami;

e)

informacje na temat technologii bazowej;

f)

informacje na temat ryzyka;

g)

informacje na temat rezerwy aktywów;

h)

informacje na temat głównych niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków środowiskowych mechanizmu konsensusu zastosowanego do emisji tokena powiązanego z aktywami.

Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera również dane identyfikacyjne osoby innej niż emitent, która oferuje publicznie tokeny powiązane z aktywami lub ubiega się o dopuszczenie ich do obrotu zgodnie z art. 16 ust. 1 akapit drugi, oraz powód, dla którego ta osoba oferuje token powiązany z aktywami lub ubiega się o dopuszczenie go do obrotu. W przypadku gdy dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie został sporządzony przez emitenta, dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa podaje również dane identyfikacyjne osoby, która sporządziła dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, oraz powód sporządzenia go przez tę osobę.

2.   Wszystkie informacje wymienione w ust. 1 muszą być rzetelne, jasne i nie mogą wprowadzać w błąd. Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie może mieć istotnych braków i jest przedstawiany w zwięzłej i zrozumiałej formie.

3.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie może zawierać twierdzeń na temat przyszłej wartości kryptoaktywów z wyjątkiem oświadczenia, o którym mowa w ust. 4.

4.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera jasne i jednoznaczne oświadczenie, że:

a)

token powiązany z aktywami może częściowo lub całkowicie stracić na wartości;

b)

token powiązany z aktywami może nie zawsze być zbywalny;

c)

tokeny powiązane z aktywami mogą utracić płynność;

d)

token powiązany z aktywami nie jest objęty systemami rekompensat dla inwestorów na mocy dyrektywy 97/9/WE;

e)

token powiązany z aktywami nie jest objęty systemami gwarancji depozytów na mocy dyrektywy 2014/49/UE.

5.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera oświadczenie organu zarządzającego emitenta tokena powiązanego z aktywami. W oświadczeniu tym potwierdza się, że dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa spełnia wymogi niniejszego tytułu oraz że zgodnie z najlepszą wiedzą organu zarządzającego informacje przedstawione w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa są rzetelne, jasne i nie wprowadzają w błąd oraz że w dokumencie tym nie pominięto niczego, co mogłyby wpływać na jego znaczenie.

6.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera podsumowanie – umieszczone po oświadczeniu, o którym mowa w ust. 5 – które w zwięzłym i niespecjalistycznym języku przedstawia kluczowe informacje na temat oferty publicznej tokena powiązanego z aktywami lub planowanego dopuszczenia do obrotu takiego tokena powiązanego z aktywami. Podsumowanie musi być łatwo zrozumiałe oraz przedstawione i sformułowane w jasnej i zrozumiałej formie przy użyciu czcionki o czytelnej wielkości. Podsumowanie dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zawiera odpowiednie informacje na temat charakterystyki danego tokena powiązanego z aktywami, aby pomóc potencjalnym posiadaczom tego tokena powiązanego z aktywami w podjęciu świadomej decyzji.

Podsumowanie zawiera ostrzeżenie, że:

a)

należy je rozumieć jako wprowadzenie do dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa;

b)

potencjalny posiadacz powinien podejmować wszelkie decyzje o nabyciu tokenów powiązanych z aktywami w oparciu o treść całego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, a nie jedynie na podstawie podsumowania;

c)

oferta publiczna tokena powiązanego z aktywami nie stanowi oferty ani zachęty do nabycia instrumentów finansowych oraz że wszelkich tego rodzaju ofert lub zachęt można dokonywać tylko za pośrednictwem prospektu lub innego dokumentu emisyjnego zgodnie z obowiązującym prawem krajowym;

d)

dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie stanowi prospektu, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2017/1129, ani innego dokumentu emisyjnego na mocy przepisów unijnych lub prawa krajowego.

W podsumowaniu jest mowa o tym, że posiadacze tokenów powiązanych z aktywami mają prawo do żądania wykupu w dowolnym momencie, oraz są określone warunki takiego wykupu.

7.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera datę zgłoszenia go i spis treści.

8.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządza się w języku urzędowym macierzystego państwa członkowskiego lub w języku zwyczajowo przyjętym w sferze finansów międzynarodowych.

Jeżeli token powiązany z aktywami oferuje się także w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie emitenta, dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządza się również w języku urzędowym przyjmującego państwa członkowskiego lub w języku zwyczajowo przyjętym w sferze finansów międzynarodowych.

9.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa udostępnia się w formacie nadającym się do odczytu maszynowego.

10.   ESMA we współpracy z EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić standardowe formularze, formaty i szablony na potrzeby ust. 9.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

11.   ESMA we współpracy z EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych dotyczących treści, metod i prezentacji informacji, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. h), w odniesieniu do wskaźników zrównoważonego rozwoju dotyczących niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków związanych ze środowiskiem.

Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, ESMA bierze pod uwagę różne rodzaje mechanizmów konsensusu stosowanych do zatwierdzania transakcji na kryptoaktywach, ich strukturę zachęt oraz zużycie energii, energii odnawialnej i zasobów naturalnych, produkcję odpadów i emisje gazów cieplarnianych. ESMA aktualizuje te regulacyjne standardy techniczne w świetle zmian przepisów i postępu technologicznego.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia w drodze przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 20

Ocena wniosku o zezwolenie

1.   Właściwy organ otrzymujący wniosek o zezwolenie, o którym mowa w art. 18, w ciągu 25 dni roboczych od otrzymania takiego wniosku ocenia, czy wniosek, w tym zawarty w nim dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o którym mowa w art. 19, zawiera wszystkie wymagane informacje. Właściwy organ niezwłocznie informuje emitenta ubiegającego się o zezwolenie, czy we wniosku, w tym zawartym w nim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa, brakuje wymaganych informacji. Jeżeli wniosek, w tym dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, nie jest kompletny, właściwy organ wyznacza termin przekazania przez emitenta ubiegającego się o zezwolenie wszelkich brakujących informacji.

2.   W terminie 60 dni roboczych od otrzymania kompletnego wniosku właściwy organ ocenia, czy emitent ubiegający się o zezwolenie spełnia wymogi określone w niniejszym tytule, oraz sporządza w pełni uzasadniony projekt decyzji o udzieleniu lub odmowie udzielenia zezwolenia. W ciągu tych 60 dni roboczych właściwy organ może zażądać do emitenta ubiegającego się o zezwolenie wszelkich informacji na temat wniosku, w tym na temat dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, o którym mowa w art. 19.

Podczas procesu oceny właściwy organ może współpracować z właściwymi organami ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, jednostkami analityki finansowej lub innymi organami publicznymi.

3.   Bieg okresu oceny, o którym mowa w ust. 1 i 2 ulega zawieszeniu się w okresie od daty wystosowania przez właściwy organ żądania przekazania brakujących informacji do momentu uzyskania przez właściwy organ odpowiedzi od emitenta ubiegającego się o zezwolenie. Okres zawieszenia nie przekracza 20 dni roboczych. Właściwy organ może wystosowywać według własnego uznania dalsze żądania uzupełnienia lub wyjaśnienia informacji, jednak nie powodują one zawieszenia biegu okresu oceny, o którym mowa w ust. 1 i 2.

4.   Po upływie okresu 60 dni roboczych, o którym mowa w ust. 2, właściwy organ przekazuje projekt decyzji i wniosek o zezwolenie EUNB, ESMA i EBC. Jeżeli emitent ubiegający się o zezwolenie ma siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą urzędową nie jest euro, lub jeżeli token powiązany z aktywami jest powiązany z walutą urzędową państwa członkowskiego inną niż euro, właściwy organ przekazuje projekt decyzji i wniosek o zezwolenie również bankowi centralnemu tego państwa członkowskiego.

5.   Na wniosek właściwego organu w terminie 20 dni roboczych od otrzymania projektu decyzji i wniosku o zezwolenie EUNB i ESMA wydają opinię zawierającą ich ocenę opinii prawnej, o której mowa w art. 18 ust. 2 lit. e), i przekazują swoje opinie zainteresowanemu właściwemu organowi.

EBC lub, w stosownych przypadkach, bank centralny, o którym mowa w ust. 4, w terminie 20 dni roboczych od otrzymania projektu decyzji i wniosku o zezwolenie wydaje opinię dotyczącą oceny ryzyka, jakie emisja tego tokena powiązanego z aktywami może stwarzać dla stabilności finansowej, należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej i suwerenności monetarnej, a następnie przekazuje tę opinię zainteresowanemu właściwemu organowi.

Bez uszczerbku dla art. 21 ust. 4 opinie, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim niniejszego ustępu, nie są wiążące.

Właściwy organ należycie uwzględnia jednak opinie, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim niniejszego ustępu.

Artykuł 21

Udzielenie lub odmowa udzielenia zezwolenia

1.   W terminie 25 dni roboczych od otrzymania opinii, o których mowa w art. 20 ust. 5, właściwy organ przyjmuje w pełni uzasadnioną decyzję o udzieleniu lub odmowie udzielenia zezwolenia emitentowi ubiegającemu się o zezwolenie oraz w terminie pięciu dni roboczych od przyjęcia tej decyzji informuje o niej emitenta ubiegającego się o zezwolenie. W przypadku udzielenia zezwolenia emitentowi ubiegającemu się o zezwolenie, jego dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa uznaje się za zatwierdzony.

2.   Właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia, jeżeli istnieją obiektywne i możliwe do wykazania powody, by sądzić, że:

a)

organ zarządzający emitenta ubiegającego się o zezwolenie może stanowić zagrożenie dla skutecznego, prawidłowego i ostrożnego zarządzania tym podmiotem, dla jego ciągłości działania, dla odpowiedniego uwzględniania interesów jego klientów oraz dla integralności rynku;

b)

członkowie organu zarządzającego nie spełniają kryteriów określonych w art. 34 ust. 2;

c)

akcjonariusze lub udziałowcy – niezależnie od tego, czy bezpośredni, czy pośredni – posiadający znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały nie spełniają kryteriów wystarczająco dobrej opinii określonych w art. 34 ust. 4;

d)

emitent ubiegający się o zezwolenie nie spełnia lub istnieje prawdopodobieństwo, że nie spełni któregokolwiek z wymogów określonych w przepisach niniejszego tytułu;

e)

model biznesowy emitenta ubiegającego się o zezwolenie może stwarzać poważne zagrożenie dla integralności rynku, stabilności finansowej, należytego funkcjonowania systemów płatniczych lub narażać emitenta bądź sektor na poważne ryzyko prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.

3.   EUNB i ESMA do dnia 30 czerwca 2024 r. wspólnie wydadzą wytyczne zgodnie z odpowiednio art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 oraz art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 dotyczące oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego emitentów tokenów powiązanych z aktywami oraz akcjonariuszy lub udziałowców – niezależnie od tego, czy bezpośrednich, czy pośrednich – posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w emitentach tokenów powiązanych z aktywami.

4.   Właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia, jeżeli EBC lub w stosownych przypadkach bank centralny państwa członkowskiego wyda negatywną opinię na podstawie art. 20 ust. 5 ze względu na ryzyko dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej.

5.   W terminie dwóch dni roboczych od udzielenia zezwolenia właściwy organ przekazuje pojedynczemu punktowi kontaktowemu przyjmującego państwa członkowskiego, ESMA, EUNB, EBC oraz, w stosownych przypadkach, bankowi centralnemu, o którym mowa w art. 20 ust. 4, informacje określone w art. 109 ust. 3.

ESMA udostępnia takie informacje w rejestrze zgodnie z art. 109 ust. 3 najpóźniej w dniu rozpoczęcia oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu.

6.   Właściwy organ informuje EUNB, ESMA i EBC oraz, w stosownych przypadkach, bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, o wszystkich odmowach udzielenia zezwolenia oraz podaje uzasadnienie takich decyzji i, w stosownych przypadkach, wyjaśnienie powodów odejścia od opinii, o których mowa w art. 20 ust. 5.

Artykuł 22

Sprawozdawczość dotycząca tokenów powiązanych z aktywami

1.   Dla każdego tokena powiązanego z aktywami, którego wartość emisji przekracza 100 000 000 EUR, emitent przekazuje właściwemu organowi co kwartał następujące informacje dotyczące:

a)

liczbę posiadaczy;

b)

wartość wyemitowanego tokena powiązanego z aktywami i wielkość rezerwy aktywów;

c)

średnią dzienną liczbę i średnią łączną dzienną wartość transakcji w odpowiednim kwartale;

d)

szacowaną średnią dzienną liczbę i średnią łączną dzienną wartość transakcji w odpowiednim kwartale powiązanych z jego zastosowaniami jako środka wymiany w obszarze jednej waluty.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) i d) transakcja oznacza każdą zmianę osoby fizycznej lub prawnej mającej prawo do tokena powiązanego z aktywami w wyniku transferu tokena powiązanego z aktywami z jednego adresu lub jednego rachunku w rozproszonym rejestrze do innego.

Transakcji, które wiążą się z wymianą na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa dokonywaną z emitentem lub dostawcą usług w zakresie kryptoaktywów, nie uznaje się za powiązane z zastosowaniami tokena powiązanego z aktywami jako środka wymiany, chyba że istnieją dowody na to, że token powiązany z aktywami wykorzystywany jest do rozrachunku transakcji na innych kryptoaktywach.

2.   Właściwy organ może nakazać emitentom tokenów powiązanych z aktywami wywiązanie się z obowiązku sprawozdawczości, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do wyemitowanych tokenów powiązanych z aktywami o wartości mniejszej niż 100 000 000 EUR.

3.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów świadczący usługi związane z tokenami powiązanymi z aktywami przekazują emitentowi tokena powiązanego z aktywami informacje niezbędne do przygotowania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, w tym poprzez zgłaszanie transakcji poza rozproszonym rejestrem.

4.   Właściwy organ udostępnia otrzymane informacje EBC oraz, w stosownych przypadkach, bankowi centralnemu, o którym mowa w art. 20 ust. 4, i właściwym organom przyjmujących państw członkowskich.

5.   EBC i, w stosownych przypadkach, bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, mogą przekazać właściwemu organowi swoje szacunki, opracowane w ujęciu kwartalnym, dotyczące średniej dziennej liczby i średniej łącznej dziennej wartości transakcji, które są powiązane z zastosowaniami tokena powiązanego z aktywami jako środka wymiany w obszarze jednej waluty.

6.   EUNB w ścisłej współpracy z EBC opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających metodę szacowania w ujęciu kwartalnym średniej dziennej liczby i średniej łącznej dziennej wartości transakcji, które są powiązane z zastosowaniami tokena powiązanego z aktywami jako środka wymiany w obszarze jednej waluty.

EUNB przedłoży Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia w drodze przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

7.   EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, w celu określenia standardowych formularzy, formatów i szablonów na potrzeby sprawozdawczości zgodnie z ust. 1 oraz przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3.

EUNB przedłoży Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł 23

Ograniczenia w emisji tokenów powiązanych z aktywami powszechnie używanych jako środki wymiany

1.   Gdy w przypadku tokena powiązanego z aktywami szacowana w ujęciu kwartalnym średnia dzienna liczba i średnia łączna dzienna wartość transakcji powiązanych z jego zastosowaniami jako środka wymiany w obszarze jednej waluty są wyższe niż, odpowiednio, 1 mln transakcji i 200 000 000 EUR, emitent:

a)

zaprzestaje emisji tego tokena powiązanego z aktywami; oraz

b)

w ciągu 40 dni roboczych od osiągnięcia tego progu przedkłada właściwemu organowi plan mający na celu zapewnienie utrzymania szacowanej w ujęciu kwartalnym średniej dziennej liczby i średniej łącznej dziennej wartości tych transakcji na poziomie, odpowiednio, poniżej 1 mln transakcji i 200 000 000 EUR.

2.   Właściwy organ wykorzystuje informacje przekazane przez emitenta, własne szacunki bądź szacunki przedstawione przez EBC lub, w stosownych przypadkach, przez bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa, w celu oceny, czy został osiągnięty próg, o którym mowa w ust. 1.

3.   Jeżeli kilku emitentów emituje ten sam token powiązany z aktywami, kryteria, o których mowa w ust. 1, są poddawane ocenie przez właściwy organ po zagregowaniu danych od wszystkich emitentów.

4.   Emitent przedkłada plan, o którym mowa w ust. 1 lit. b), do zatwierdzenia właściwemu organowi. W razie potrzeby właściwy organ nakazuje wprowadzenie zmian, takich jak wprowadzenie minimalnej kwoty nominalnej, aby zapewnić szybkie zmniejszenie skali zastosowania tokena powiązanego z aktywami jako środka wymiany.

5.   Właściwy organ zezwala emitentowi na wznowienie emisji tokena powiązanego z aktywami dopiero po uzyskaniu dowodów na to, że szacowana w ujęciu kwartalnym średnia dzienna liczba i średnia łączna dzienna wartość transakcji powiązanych z jego zastosowaniami jako środka wymiany w obszarze jednej waluty są niższe niż, odpowiednio, 1 mln transakcji i 200 000 000 EUR.

Artykuł 24

Cofnięcie zezwolenia

1.   Właściwy organ cofa zezwolenie udzielone emitentowi tokena powiązanego z aktywami w każdej z poniższych sytuacji:

a)

emitent zaprzestał prowadzenia działalności przez sześć kolejnych miesięcy lub nie korzystał z zezwolenia przez 12 kolejnych miesięcy;

b)

emitent uzyskał zezwolenie w sposób sprzeczny z prawem, na przykład składając fałszywe oświadczenia we wniosku o zezwolenie, o którym mowa w art. 18, lub w którymkolwiek dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa zmienionym zgodnie z art. 25;

c)

emitent nie spełnia już warunków, na których podstawie udzielono mu zezwolenia;

d)

emitent poważnie naruszył przepisy niniejszego tytułu;

e)

emitent podlega planowi wykupu;

f)

emitent jednoznacznie zrzekł się zezwolenia lub podjął decyzję o zaprzestaniu działalności;

g)

działalność emitenta stwarza poważne zagrożenie dla integralności rynku, stabilności finansowej, należytego funkcjonowania systemów płatniczych lub naraża emitenta lub sektor na poważne ryzyko prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.

Emitent tokena powiązanego z aktywami powiadamia właściwy organ o każdej z sytuacji, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e) i f).

2.   Właściwy organ cofa również zezwolenie udzielone emitentowi tokena powiązanego z aktywami w przypadku gdy EBC lub, w stosownych przypadkach, bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, wydadzą opinię stwierdzającą, że dany token powiązany z aktywami stwarza poważne zagrożenie dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej.

3.   Właściwy organ ogranicza liczbę jednostek tokena powiązanego z aktywami do emisji lub określają minimalną kwotę nominalną tokena powiązanego z aktywami w przypadku, gdy EBC lub, w stosownych przypadkach, bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, wyda opinię stwierdzającą, że dany token powiązany z aktywami stwarza zagrożenie dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej lub suwerenności monetarnej, oraz określi stosowny limit lub minimalną kwotę nominalną.

4.   Odpowiedni właściwy organ niezwłocznie powiadamia właściwy organ emitenta tokena powiązanego z aktywami o:

a)

utracie przez podmiot zewnętrzny, o którym mowa w art. 34 ust. 5 akapit pierwszy lit. h) niniejszego rozporządzenia, zezwolenia na prowadzenie działalności jako instytucja kredytowa, o której mowa w art. 8 dyrektywy 2013/36/UE, jako dostawca usług w zakresie kryptoaktywów, o którym mowa w art. 59 niniejszego rozporządzenia, jako instytucja płatnicza lub jako instytucja pieniądza elektronicznego;

b)

naruszeniu przez członków organu zarządzającego emitenta lub przez akcjonariuszy lub udziałowców – niezależnie od tego, czy bezpośrednich, czy pośrednich – posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w emitencie przepisów prawa krajowego transponujących dyrektywę (UE) 2015/849.

5.   Właściwy organ cofa zezwolenie udzielone emitentowi tokena powiązanego z aktywami, jeżeli uznał, że sytuacje, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, wpływają na dobrą opinię członków organu zarządzającego tego emitenta bądź na dobrą opinię akcjonariuszy lub udziałowców – niezależnie od tego, czy bezpośrednich, czy pośrednich – posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w emitencie lub wskazują na niewydolność zasad zarządzania lub mechanizmów kontroli wewnętrznej, o których mowa w art. 34.

Po cofnięciu zezwolenia emitent tokena powiązanego z aktywami wdraża procedurę określoną w art. 47.

6.   Właściwy organ informuje ESMA o cofnięciu zezwolenia udzielonego emitentowi tokena powiązanego z aktywami, w terminie dwóch dni roboczych od cofnięcia tego zezwolenia. ESMA bez zbędnej zwłoki udostępnia informacje o takim cofnięciu w rejestrze, o którym mowa w art. 109 ust. 3.

Artykuł 25

Zmiana opublikowanych dokumentów informacyjnych dotyczących kryptoaktywów w odniesieniu do tokenów powiązanych z aktywami

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powiadamiają właściwy organ swojego macierzystego państwa członkowskiego o każdej planowanej zmianie modelu biznesowego mogącej mieć istotny wpływ na decyzję posiadacza lub potencjalnego posiadacza tokenów powiązanych z aktywami o nabyciu, która to zmiana nastąpi już po udzieleniu zezwolenia na podstawie art. 21 lub po zatwierdzeniu dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa na podstawie art. 17 oraz w kontekście art. 23. Zmiany takie obejmują między innymi wszelkie istotne zmiany:

a)

zasad zarządzania, w tym podległości służbowych wobec organu zarządzającego i ram zarządzania ryzykiem;

b)

aktywów rezerwowych i przechowywania aktywów rezerwowych;

c)

praw przyznanych posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami;

d)

mechanizmu, za którego pośrednictwem dokonuje się emisji i wykupu tokena powiązanego z aktywami;

e)

protokołów zatwierdzania transakcji na tokenach powiązanych z aktywami;

f)

funkcjonowania własnej technologii rozproszonego rejestru emitenta, jeżeli tokeny powiązane z aktywami są emitowane, przenoszone i przechowywane za pośrednictwem takiej technologii rozproszonego rejestru;

g)

mechanizmów zapewniających płynność tokenów powiązanych z aktywami, w tym polityki i procedur w zakresie zarządzania płynnością w przypadku emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami, o których mowa w art. 45;

h)

ustaleń z podmiotami zewnętrznymi, w tym dotyczących zarządzania aktywami rezerwowymi i inwestowania rezerwy, przechowywania aktywów rezerwowych oraz, w stosownych przypadkach, dystrybucji publicznej tokenów powiązanych z aktywami;

i)

procedury rozpatrywania skarg;

j)

oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz związanych z tym ogólnych strategii i procedur.

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami powiadamiają właściwy organ swojego macierzystego państwa członkowskiego na co najmniej 30 dni roboczych przed wejściem w życie planowanych zmian.

2.   Po powiadomieniu właściwego organu o planowanej zmianie, o której mowa w ust. 1, emitent tokena powiązanego z aktywami sporządza projekt zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa oraz zapewnia, by kolejność zawartych w nim informacji była spójna z kolejnością informacji zawartych w pierwotnym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa.

Emitent tokena powiązanego z aktywami przekazuje projekt zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego.

Właściwy organ jak najszybciej potwierdza drogą elektroniczną otrzymanie projektu zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, jednak nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych od jego otrzymania.

Właściwy organ zatwierdza projekt zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa lub odmawia jego zatwierdzenia w ciągu 30 dni roboczych po potwierdzeniu jego otrzymania. Podczas analizy projektu zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa właściwy organ może zwrócić się o udzielenie wszelkich dodatkowych informacji, wyjaśnień lub uzasadnień w odniesieniu do projektu zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa. Jeżeli właściwy organ zwróci się z takim żądaniem, termin 30 dni roboczych rozpoczyna bieg dopiero po uzyskaniu przez właściwy organ żądanych dodatkowych informacji.

3.   Jeżeli właściwy organ uzna, że zmiany w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa są potencjalnie istotne dla należytego funkcjonowania systemów płatniczych, transmisji polityki pieniężnej i suwerenności monetarnej, konsultuje się z EBC oraz, w stosownych przypadkach, z bankiem centralnym, o którym mowa w art. 20 ust. 4. W takich przypadkach właściwy organ może również konsultować się z EUNB i ESMA.

EBC lub odpowiedni bank centralny oraz, w stosownych przypadkach, EUNB i ESMA wydają opinię w terminie 20 dni roboczych od otrzymania prośby o konsultację, o której mowa w akapicie pierwszym.

4.   W ramach zatwierdzania zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa właściwy organ może zwrócić się do emitenta tokena powiązanego z aktywami o:

a)

wprowadzenie mechanizmów zapewniających ochronę posiadaczy tokena powiązanego z aktywami, jeżeli potencjalna zmiana działalności emitenta może mieć istotny wpływ na wartość, stabilność tego tokena powiązanego z aktywami lub aktywów rezerwowych lub na związane z nimi ryzyko;

b)

podjęcie odpowiednich środków naprawczych w celu zaradzenia obawom związanym z integralnością rynku, stabilnością finansową lub należytym funkcjonowaniem systemów płatniczych.

Właściwy organ nakazuje emitentowi tokena powiązanego z aktywami podjęcie wszelkich odpowiednich środków naprawczych, by zaradzić obawom związanym ze należytym funkcjonowaniem systemów płatniczych, transmisją polityki pieniężnej lub suwerennością monetarną, jeżeli takie środki naprawcze zostaną zaproponowane przez EBC lub, w stosownych przypadkach, bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, w ramach konsultacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

Jeżeli EBC lub bank centralny, o którym mowa w art. 20 ust. 4, zaproponują środki inne niż te, które nakaże właściwy organ, proponowane środki podejmuje się łącznie, a jeśli nie jest to możliwe, nakazuje się środek bardziej rygorystyczny.

5.   Właściwy organ przekazuje zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa ESMA, pojedynczym punktom kontaktowym przyjmujących państw członkowskich, EUNB i EBC oraz, w stosownych przypadkach, bankowi centralnemu danego państwa członkowskiego w terminie dwóch dni roboczych od zatwierdzenia dokumentu.

ESMA bez zbędnej zwłoki udostępnia zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa w rejestrze, o którym mowa w art. 109.

Artykuł 26

Odpowiedzialność emitentów tokenów powiązanych z aktywami za informacje podane w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa

1.   W przypadku gdy emitent naruszy art. 19, podając w swoim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa lub w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa informacje, które są niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd, emitent ten oraz członkowie jego organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego ponoszą odpowiedzialność wobec posiadacza takiego tokena powiązanego z aktywami za wszelkie straty poniesione w wyniku tego naruszenia.

2.   Wszelkie umowne wyłączenia lub ograniczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1, nie wywierają skutków prawnych.

3.   Obowiązkiem posiadacza tokena powiązanego z aktywami jest przedstawienie dowodów wskazujących, że emitent tego tokena powiązanego z aktywami naruszył art. 19, podając w swoim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa lub w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa informacje, które są niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd, i że poleganie przez posiadacza na tych informacjach miało wpływ na jego decyzję o nabyciu, sprzedaży lub wymianie tego tokena powiązanego z aktywami.

4.   Emitent i członkowie jego organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego nie ponoszą odpowiedzialności za straty poniesione w wyniku polegania na informacjach przedstawionych w podsumowaniu zgodnie z art. 19, w tym w ich tłumaczeniu, z wyjątkiem sytuacji, gdy podsumowanie:

a)

odczytywane łącznie z pozostałymi częściami dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa wprowadza w błąd, jest nieprecyzyjne lub niespójne; lub

b)

odczytywane łącznie z pozostałymi częściami dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa nie przedstawia kluczowych informacji mających pomóc potencjalnym posiadaczom w podjęciu decyzji, czy nabyć taki token powiązany z aktywami.

5.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla wszelkiej innej odpowiedzialności cywilnej wynikającej z prawa krajowego.

ROZDZIAŁ 2

Obowiązki emitentów tokenów powiązanych z aktywami

Artykuł 27

Obowiązek uczciwego, rzetelnego i profesjonalnego działania zgodnie z najlepiej pojętym interesem posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami postępują uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz przekazują posiadaczom i potencjalnym posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami rzetelne, jasne i niewprowadzające w błąd informacje.

2.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami działają w najlepiej pojętym interesie posiadaczy takich tokenów i traktują ich jednakowo, chyba że w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, w materiałach marketingowych zostaną zawarte informacje na temat preferencyjnego traktowania.

Artykuł 28

Publikowanie dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa

Emitent tokena powiązanego z aktywami publikuje na swojej stronie internetowej zatwierdzony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lub art. 21 ust. 1, oraz, w stosownych przypadkach, zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, o którym mowa w art. 25. Zatwierdzony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa musi być publicznie dostępny najpóźniej w dniu rozpoczęcia oferty publicznej tokena powiązanego z aktywami lub dopuszczenia tego tokena do obrotu. Zatwierdzony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa oraz, w stosownych przypadkach, zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa muszą być dostępne na stronie internetowej emitenta tak długo, jak długo odnośny token powiązany z aktywami pozostaje w posiadaniu ogółu inwestorów.

Artykuł 29

Materiały marketingowe

1.   Wszelkie materiały marketingowe dotyczące oferty publicznej tokena powiązanego z aktywami lub dopuszczenia do obrotu takiego tokena powiązanego z aktywami muszą spełniać wszystkie poniższe wymogi:

a)

materiały marketingowe są wyraźnie oznaczone jako takie;

b)

informacje zawarte w materiałach marketingowych są rzetelne, jasne i nie mogą wprowadzać w błąd;

c)

informacje zawarte w materiałach marketingowych są zgodne z informacjami zawartymi w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa;

d)

w materiałach marketingowych wyraźnie informuje się, że opublikowany został dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, i w czytelny sposób podaje się w nich adres strony internetowej emitenta tokena powiązanego z aktywami, a także kontaktowy numer telefonu i adres e-mail emitenta.

2.   Materiały marketingowe zawierają jasne i jednoznaczne oświadczenie, że posiadaczom tokena powiązanego z aktywami przysługuje wobec emitenta prawo do żądania wykupu w dowolnym czasie.

3.   Materiały marketingowe i zmiany do nich publikuje się na stronie internetowej emitenta.

4.   Właściwy organ nie wymaga uprzedniego zatwierdzenia materiałów marketingowych przed ich publikacją.

5.   Materiały marketingowe zgłasza się właściwemu organowi na jego żądanie.

6.   Materiałów marketingowych nie rozpowszechnia się przed publikacją dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa. Ograniczenie to nie uniemożliwia emitentowi tokena powiązanego z aktywami prowadzenia badań rynku.

Artykuł 30

Bieżące informowanie posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami zamieszczają w jasny, dokładny i przejrzysty sposób w publicznie i łatwo dostępnym miejscu na swojej stronie internetowej informacje na temat liczby tokenów powiązanych z aktywami będących w obiegu oraz wartości i struktury rezerwy aktywów, o której mowa w art. 36. Informacje te są aktualizowane co najmniej raz na miesiąc.

2.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami jak najszybciej zamieszczają w publicznie i łatwo dostępnym miejscu na swojej stronie internetowej zwięzłe, jasne, dokładne i przejrzyste podsumowanie raportu z audytu, jak również pełny i niezredagowany raport z audytu w odniesieniu do rezerwy aktywów, o której mowa w art. 36.

3.   Bez uszczerbku dla art. 88, emitenci tokenów powiązanych z aktywami jak najszybciej w jasny, dokładny i przejrzysty sposób publikują w publicznie i łatwo dostępnym miejscu na swojej stronie internetowej informacje na temat wszelkich zdarzeń, które mają lub mogą mieć istotny wpływ na wartość tokenów powiązanych z aktywami lub na rezerwę aktywów, o której mowa w art. 36.

Artykuł 31

Procedury rozpatrywania skarg

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają i utrzymują skuteczne i przejrzyste procedury szybkiego, sprawiedliwego i spójnego rozpatrywania skarg otrzymywanych od posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami i innych zainteresowanych stron, w tym stowarzyszeń konsumentów reprezentujących posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami, oraz publikują opisy tych procedur. W przypadku gdy tokeny powiązane z aktywami są dystrybuowane, w całości lub częściowo, przez podmioty zewnętrzne, o których mowa w art. 34 ust. 5 akapit pierwszy lit. h), emitenci tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają procedury mające również na celu ułatwienie rozpatrywania takich skarg między posiadaczami tokenów powiązanych z aktywami a takimi podmiotami zewnętrznymi.

2.   Posiadacze tokenów powiązanych z aktywami muszą mieć możliwość bezpłatnego składania skarg do emitentów ich tokenów powiązanych z aktywami lub, w stosownych przypadkach, do podmiotów zewnętrznych, o których mowa w ust. 1.

3.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami i w stosownych przypadkach podmioty zewnętrzne, o których mowa w ust. 1, opracowują i udostępniają posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami szablon do celów składania skarg oraz prowadzą rejestr wszystkich otrzymanych skarg i wszelkich środków podjętych w odpowiedzi na te skargi.

4.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami badają wszystkie skargi w sposób terminowy i sprawiedliwy oraz informują posiadaczy ich tokenów powiązanych z aktywami o wynikach takich badań w rozsądnym terminie.

5.   EUNB w ścisłej współpracy z ESMA opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania wymogów, szablonów i procedur dotyczących rozpatrywania skarg.

EUNB przedłoży Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł 32

Identyfikowanie konfliktów interesów, zapobieganie im, zarządzanie nimi i ich ujawnianie

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami wdrażają i utrzymują skuteczną politykę i procedury mające na celu identyfikowanie konfliktów interesów, zapobieganie im i zarządzanie nimi oraz ujawnianie konfliktów interesów, do jakich dochodzi między nimi a:

a)

ich akcjonariuszami lub udziałowcami;

b)

akcjonariuszem lub udziałowcem – niezależnie od tego, czy bezpośrednim, czy pośrednim – który posiada w nich znaczny pakiet akcji lub znaczne udziały;

c)

członkami ich organu zarządzającego;

d)

ich pracownikami;

e)

posiadaczami tokenów powiązanych z aktywami; lub

f)

osobami trzecimi sprawującymi jedną z funkcji, o których mowa w art. 34 ust. 5 akapit pierwszy lit. h).

2.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami podejmują w szczególności wszelkie odpowiednie działania w celu identyfikowania konfliktów interesów, zapobiegania im i zarządzania nimi oraz ujawniania konfliktów interesów, które powstają wskutek zarządzania rezerwą aktywów, o której mowa w art. 36, i inwestowania tych aktywów.

3.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami w widocznym miejscu na swojej stronie internetowej ujawniają posiadaczom swoich tokenów powiązanych z aktywami informacje na temat ogólnego charakteru i źródeł konfliktów interesów, o których mowa w ust. 1, oraz działań podjętych w celu ograniczenia ich wpływu.

4.   Ujawnione informacje, o których mowa w ust. 3, muszą być wystarczająco precyzyjne, aby potencjalni posiadacze tokenów powiązanych z aktywami byli w stanie podjąć świadomą decyzję o nabyciu w odniesieniu do tokenów powiązanych z aktywami.

5.   EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania:

a)

wymogów dotyczących polityki i procedur, o których mowa w ust. 1;

b)

szczegółów i metodyki w odniesieniu do treści ujawnianych informacji, o których mowa w ust. 3.

EUNB przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł 33

Powiadamianie o zmianach w organie zarządzającym

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami niezwłocznie powiadamiają właściwy organ o wszelkich zmianach w swoim organie zarządzającym i przekazują właściwemu organowi wszelkie informacje niezbędne do oceny zgodności z art. 34 ust. 2.

Artykuł 34

Zasady zarządzania

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami posiadają solidne zasady zarządzania obejmujące jasną strukturę organizacyjną z dobrze określonymi, przejrzystymi i spójnymi zakresami odpowiedzialności, skuteczne procesy służące rozpoznawaniu ryzyka, na które są lub mogą być narażeni, zarządzaniu ryzykiem, monitorowaniu i zgłaszaniu ryzyka oraz odpowiednie mechanizmy kontroli wewnętrznej obejmujące prawidłowe procedury administracyjne i rachunkowości.

2.   Członkowie organu zarządzającego emitenta tokenów powiązanych z aktywami muszą cieszyć się wystarczająco dobrą opinią i posiadać, zarówno indywidualnie jak i kolektywnie, odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie w zakresie wykonywania swoich obowiązków. W szczególności nie mogą być skazani za przestępstwa związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu ani za inne przestępstwa, które mogłyby wpłynąć na ich dobrą opinię. Muszą również wykazać, że są w stanie poświęcić wystarczająco dużo czasu na skuteczne wykonywanie swoich obowiązków.

3.   Organ zarządzający emitenta tokenów powiązanych z aktywami ocenia skuteczność ustaleń dotyczących polityki i procedur wprowadzonych w celu wypełnienia obowiązków określonych w rozdziałach 2, 3, 5 i 6 niniejszego tytułu i okresowo dokonuje ich przeglądu oraz stosuje odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszelkich niedociągnięć.

4.   Akcjonariusze lub udziałowcy – niezależnie od tego, czy bezpośredni, czy pośredni – posiadający znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w emitentach tokenów powiązanych z aktywami muszą cieszyć się wystarczająco dobrą opinią i w szczególności nie mogą być skazani za przestępstwa związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu ani za inne przestępstwa, które mogłyby wpłynąć na ich dobrą opinię.

5.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami przyjmują strategie i procedury dostatecznie skuteczne, aby zapewnić przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają, utrzymują i wdrażają w szczególności politykę i procedury dotyczące:

a)

rezerwy aktywów, o której mowa w art. 36;

b)

przechowywania aktywów rezerwowych, w tym wydzielenia aktywów, określonego w art. 37;

c)

praw określonych w art. 39, przyznawanych posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami;

d)

mechanizmu, za którego pośrednictwem dokonuje się emisji i wykupu tokenów powiązanych z aktywami;

e)

protokołów zatwierdzania transakcji na tokenach powiązanych z aktywami;

f)

funkcjonowania własnej technologii rozproszonego rejestru emitenta, jeżeli tokeny powiązane z aktywami są emitowane, przenoszone i przechowywane za pośrednictwem takiej technologii rozproszonego rejestru lub podobnej technologii, którą obsługuje emitent lub osoba trzecia działająca w jego imieniu;

g)

mechanizmów zapewniających płynność tokenów powiązanych z aktywami, w tym polityki i procedur w zakresie zarządzania płynnością dla emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami, o których mowa w art. 45;

h)

ustaleń z podmiotami zewnętrznymi dotyczących obsługi rezerwy aktywów oraz dotyczących inwestowania aktywów rezerwowych, przechowywania aktywów rezerwowych oraz, w stosownych przypadkach, dystrybucji publicznej tokenów powiązanych z aktywami;

i)

pisemnej zgody emitentów tokenów powiązanych z aktywami udzielonej innym osobom, które mogą oferować lub ubiegać się o dopuszczenie do obrotu tokenów powiązanych z aktywami;

j)

rozpatrywania skarg zgodnie z art. 31;

k)

konfliktów interesów zgodnie z art. 32.

Jeżeli emitenci tokenów powiązanych z aktywami zawierają uzgodnienia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. h), uzgodnienia te określa się w umowie z podmiotami zewnętrznymi. W tych ustaleniach umownych określa się role, zadania, prawa i obowiązki zarówno emitentów tokenów powiązanych z aktywami jak i podmiotów zewnętrznych. W ustaleniach umownych, których mogą dotyczyć przepisy różnych państw, konieczne jest jednoznaczne wskazanie wybranego prawa właściwego.

6.   W przypadku gdy emitenci tokenów powiązanych z aktywami nie wprowadzili planu wykupu, o którym mowa w art. 47, emitenci stosują odpowiednie i proporcjonalne systemy, zasoby i procedury w celu zapewnienia ciągłego i regularnego wykonania swoich usług i działalności. W tym celu emitenci tokenów powiązanych z aktywami utrzymują wszystkie systemy i protokoły bezpiecznego dostępu zgodnie z odpowiednimi normami unijnymi.

7.   Jeżeli emitent tokena powiązanego z aktywami podejmie decyzję o zaprzestaniu świadczenia powiązanych usług i działalności, w tym poprzez zaprzestanie emisji tego tokena powiązanego z aktywami, przedkłada właściwemu organowi do zatwierdzenia plan zaprzestania działalności lub świadczenia usług.

8.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami określają źródła ryzyka operacyjnego i minimalizują te zagrożenia dzięki opracowaniu odpowiednich systemów, kontroli i procedur.

9.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają politykę i plany ciągłości działania zapewniające, w przypadku przerwy w funkcjonowaniu ich systemów ICT i procedur, zachowanie istotnych danych i funkcji oraz utrzymanie ich działalności lub, jeżeli nie jest to możliwe, terminowego przywrócenia takich danych i funkcji oraz terminowego przywrócenia działalności.

10.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami posiadają mechanizmy kontroli wewnętrznej i skuteczne procedury zarządzania ryzykiem, w tym skuteczne mechanizmy kontroli i zabezpieczenia w zakresie zarządzania systemami ICT zgodnie z wymogami zawartymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2554 (37). W procedurach tych przewiduje się kompleksową ocenę związaną z uzależnieniem od podmiotów zewnętrznych, o których mowa w ust. 5 akapit pierwszy lit. h) niniejszego artykułu. Emitenci tokenów powiązanych z aktywami monitorują i regularnie oceniają adekwatność i skuteczność mechanizmów kontroli wewnętrznej i procedur oceny ryzyka oraz podejmują odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszelkich niedociągnięć.

11.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami posiadają systemy i procedury, które są odpowiednie do zapewnienia autentyczności, integralności i poufności danych, zgodnie z wymogami zawartymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2554 i są zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679. Systemy te rejestrują i zabezpieczają właściwe dane i informacje zgromadzone i utworzone w trakcie działalności emitenta.

12.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami zapewniają, by byli oni poddawani regularnym audytom przeprowadzanym przez niezależnych audytorów. Wyniki tych audytów przekazywane są organowi zarządzającemu danego emitenta i udostępniane właściwemu organowi.

13.   Do dnia 30 czerwca 2024 r. EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA i EBC, wydaje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 określające minimalną treść zasad zarządzania dotyczących:

a)

narzędzia monitorowania zagrożeń, o których mowa w ust. 8;

b)

planu ciągłości działania, o którym mowa w ust.;

c)

9mechanizmu kontroli wewnętrznej, o którym mowa w ust. 10;

d)

audytów, o których mowa w ust. 12, w tym minimalnej dokumentacji, jaką ma być wykorzystywana podczas audytu.

Przy wydawaniu wytycznych, o których mowa w akapicie pierwszym, EUNB uwzględnia przepisy dotyczące wymogów w zakresie zarządzania zawarte w innych aktach ustawodawczych Unii dotyczących usług finansowych, w tym w dyrektywie 2014/65/UE.

Artykuł 35

Wymogi w zakresie funduszy własnych

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami przez cały czas posiadają fundusze własne w kwocie co najmniej równej najwyższej z następujących kwot:

a)

350 000 EUR;

b)

2 % średniej kwoty rezerwy aktywów, o której mowa w art. 36;

c)

jednej czwartej stałych kosztów pośrednich z poprzedniego roku.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) średnia kwota rezerwy aktywów oznacza średnią kwotę aktywów rezerwowych na koniec każdego dnia kalendarzowego obliczoną za okres ostatnich sześciu miesięcy.

W przypadku gdy emitent oferuje więcej niż jeden token powiązany z aktywami, kwota, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b), jest sumą średniej kwoty aktywów rezerwowych stanowiących zabezpieczenie każdego tokena powiązanego z aktywami.

Kwota, o której mowa w akapicie pierwszym lit. c), podlega corocznemu przeglądowi i jest obliczana zgodnie z art. 67 ust. 3.

2.   Fundusze własne, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, składają się z pozycji i instrumentów w kapitale podstawowym Tier I, o których mowa w art. 26–30 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, po dokonaniu w całości odliczeń zgodnie z art. 36 tego rozporządzenia, bez stosowania progowych wyłączeń, o których mowa w art. 46 ust. 4 i art. 48 tego rozporządzenia.

3.   Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego może wymagać od emitenta tokena powiązanego z aktywami posiadania kwoty funduszy własnych do 20 % wyższej od kwoty wynikającej z zastosowania ust. 1 akapit pierwszy lit. b), w przypadku gdy ocena dowolnego z następujących elementów wskazuje na wyższy stopień ryzyka:

a)

ocena procesów zarządzania ryzykiem i mechanizmów kontroli wewnętrznej emitenta tokena powiązanego z aktywami, o których mowa w art. 34 ust. 1, 8 i 10;

b)

jakość i zmienność rezerwy aktywów, o której mowa w art. 36;

c)

rodzaje praw przyznanych przez emitenta tokena powiązanego z aktywami posiadaczom tokena powiązanego z aktywami zgodnie z art. 39;

d)

w przypadku gdy rezerwa aktywów obejmuje inwestycje – ryzyko związane z polityką inwestycyjną dotyczącą rezerwy aktywów;

e)

łączna wartość i liczba transakcji rozliczonych w tokenie powiązanym z aktywami;

f)

znaczenie rynków, na których token powiązany z aktywami jest oferowany i wprowadzany do obrotu;

g)

w stosownych przypadkach kapitalizacja rynkowa tokena powiązanego z aktywami.

4.   Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego może wymagać od emitenta tokena powiązanego z aktywami, który nie jest znaczący, spełnienia któregokolwiek z wymogów określonych w art. 45 w przypadku gdy jest to niezbędne do zaradzenia wyższemu ryzyku zidentyfikowanemu na podstawie ust. 3 niniejszego artykułu lub innym zagrożeniom uwzględnionym zgodnie z art. 45, takim jak ryzyko płynności.

5.   Bez uszczerbku dla ust. 3 emitenci tokenów powiązanych z aktywami przeprowadzają regularnie testy warunków skrajnych uwzględniające groźne, choć realistyczne scenariusze finansowych warunków skrajnych, takie jak wstrząsy związane ze stopami procentowymi, oraz elementy pozafinansowe, takie jak ryzyko operacyjne. W oparciu o wyniki takich testów warunków skrajnych właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego wymaga od emitenta tokena powiązanego z aktywami posiadania kwoty funduszy własnych o 20 % – 40 % wyższej od kwoty wynikającej z zastosowania ust. 1 akapit pierwszy lit. b), w pewnych okolicznościach z uwagi na perspektywę ryzyka i wyniki testów warunków skrajnych.

6.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA i EBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania:

a)

procedury i ram czasowych dla emitenta tokena powiązanego z aktywami na dostosowanie się do wyższych wymogów w zakresie funduszy własnych, jak określono w ust. 3;

b)

kryteriów dotyczących wymogu posiadania wyższych funduszy własnych zgodnie z ust. 3;

c)

minimalnych wymogów dotyczących opracowywania programów testów warunków skrajnych, uwzględniających wielkość, złożoność i charakter tokena powiązanego z aktywami, w tym między innymi:

(i)

rodzajów testów warunków skrajnych oraz ich głównych celów i zastosowań;

(ii)

częstotliwości różnych testów warunków skrajnych;

(iii)

wewnętrznych zasad zarządzania;

(iv)

odpowiedniej infrastruktury danych;

(v)

metodyki i wiarygodności założeń;

(vi)

stosowania zasady proporcjonalności do wszystkich minimalnych wymogów, zarówno ilościowych, jak i jakościowych; oraz

(vii)

minimalnej częstotliwości testów warunków skrajnych i wspólnych parametrów referencyjnych scenariuszy testów warunków skrajnych.

EUNB przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

ROZDZIAŁ 3

Rezerwa aktywów

Artykuł 36

Obowiązek posiadania rezerwy aktywów oraz struktura takiej rezerwy aktywów i zarządzanie nią

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają i stale utrzymują rezerwę aktywów.

Rezerwę aktywów tworzy się i zarządza nią w taki sposób, aby:

a)

uwzględnione było ryzyko związane z aktywami powiązanymi z tokenami powiązanymi z aktywami; oraz

b)

uwzględnione było ryzyko utraty płynności związane z trwałymi prawami do żądania wykupu przysługującymi posiadaczom.

2.   Rezerwa aktywów jest prawnie oddzielona od majątku emitenta, jak również od rezerwy aktywów ustanowionej dla innych tokenów powiązanych z aktywami, w interesie posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami zgodnie z prawem właściwym, tak by wierzyciele emitentów nie mogli zaspokajać swoich roszczeń z rezerwy aktywów, w szczególności w przypadku niewypłacalności.

3.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami zapewniają, aby rezerwa aktywów była operacyjnie oddzielona od ich majątku, a także od rezerwy aktywów innych tokenów.

4.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA i EBC, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania wymogów dotyczących płynności, z uwzględnieniem rozmiaru, złożoności i charakteru rezerwy aktywów i samego tokena powiązanego z aktywami.

Regulacyjne standardy techniczne określają w szczególności:

a)

odpowiedni odsetek rezerwy aktywów, którą mają stanowić aktywa o jednodniowym terminie zapadalności, w tym odsetek umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, które można rozwiązać za uprzednim wypowiedzeniem w terminie jednego dnia roboczego, lub odsetek środków pieniężnych, które można wycofać za uprzednim wypowiedzeniem w terminie jednego dnia roboczego;

b)

odpowiedni odsetek rezerwy aktywów, którą mają stanowić aktywa o tygodniowym terminie zapadalności, w tym odsetek umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, które można rozwiązać za uprzednim wypowiedzeniem w terminie pięciu dni roboczych, lub odsetek środków pieniężnych, które można wycofać za uprzednim wypowiedzeniem w terminie pięciu dni roboczych;

c)

inne istotne terminy zapadalności i ogólne techniki zarządzania płynnością;

d)

minimalne kwoty w każdej walucie urzędowej wymienionej jako depozyty w instytucjach kredytowych, które to kwoty nie mogą być niższe niż 30 % kwoty referencyjnej w każdej walucie urzędowej.

Do celów akapitu drugiego lit. a), b) i c) EUNB uwzględnia między innymi odpowiednie progi określone w art. 52 dyrektywy 2009/65/WE.

EUNB przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

5.   Emitenci, których co najmniej dwa tokeny powiązane z aktywami są przedmiotem oferty publicznej, stosują i utrzymują dla każdego tokena powiązanego z aktywami wydzieloną pulę aktywów rezerwowych. Każdą pulą aktywów rezerwowych zarządza się oddzielnie.

W przypadku gdy różni emitenci tokenów powiązanych z aktywami udostępniają w ramach oferty publicznej ten sam token powiązany z aktywami, emitenci ci stosują i utrzymują tylko jedną rezerwę aktywów dla tego tokena powiązanego z aktywami.

6.   Organy zarządzające emitentów tokenów powiązanych z aktywami zapewniają skuteczne i ostrożne zarządzanie rezerwami aktywów. Emitenci zapewniają, aby emisji i wykupowi tokenów powiązanych z aktywami zawsze towarzyszyło odpowiadające im zwiększenie lub zmniejszenie rezerwy aktywów.

7.   Emitent tokena powiązanego z aktywami określa łączną wartość rezerwy aktywów z wykorzystaniem cen rynkowych. Ich łączna wartość jest co najmniej równa łącznej wartości roszczeń, jakie mają względem emitenta posiadacze tokena powiązanego z aktywami znajdującego się w obiegu.

8.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami posiadają jasną i szczegółową politykę określającą mechanizm stabilizacji takich tokenów. Ta polityka zwiera w szczególności:

a)

wykaz aktywów powiązanych z tokenami powiązanymi z aktywami oraz skład tych aktywów;

b)

opis rodzaju aktywów i dokładnej alokacji aktywów, które są włączone do rezerwy aktywów;

c)

szczegółową ocenę ryzyka, w tym ryzyka kredytowego, ryzyka rynkowego, ryzyka koncentracji i ryzyka płynności wynikającego z rezerwy aktywów;

d)

opis procedury, zgodnie z którą tworzy się i wykupuje tokeny powiązane z aktywami, oraz procedury, w wyniku której takie tworzenie i wykup spowoduje odpowiednie zwiększenie i zmniejszenie rezerwy aktywów;

e)

informację, czy część rezerwy aktywów jest inwestowana, jak przewidziano w art. 38;

f)

w przypadku gdy emitenci tokenów powiązanych z aktywami inwestują część rezerwy aktywów, jak przewidziano w art. 38 – szczegółowy opis polityki inwestycyjnej i ocenę tego, w jaki sposób ta polityka inwestycyjna może wpłynąć na wartość rezerwy aktywów;

g)

opis procedury nabywania tokenów powiązanych z aktywami i wykupu takich tokenów w zamian za rezerwę aktywów oraz wykaz osób lub kategorii osób, które są do tego uprawnione.

9.   Bez uszczerbku dla art. 34 ust. 12, emitenci tokenów powiązanych z aktywami zlecają przeprowadzenie niezależnego audytu rezerwy aktywów co sześć miesięcy, aby ocenić zgodność z przepisami niniejszego rozdziału, począwszy od daty udzielenia im zezwolenia zgodnie z art. 21, lub od daty zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgodnie z art. 17.

10.   Emitent powiadamia o wynikach audytu, o którym mowa w ust. 9, właściwy organ niezwłocznie, a najpóźniej w ciągu sześciu tygodni od daty referencyjnej wyceny. Emitent publikuje wyniki audytu w ciągu dwóch tygodni od daty powiadomienia właściwego organu. Właściwy organ może polecić emitentowi, aby opóźnił publikację wyników audytu w przypadku, gdy:

a)

emitent zostanie zobowiązany do wdrożenia ustaleń lub środków naprawczych zgodnie z art. 46 ust. 3;

b)

emitent zostanie zobowiązany do wdrożenia planu wykupu zgodnie z art. 47;

c)

zostanie to uznane za konieczne w celu ochrony interesów ekonomicznych posiadaczy tokena powiązanego z aktywami;

d)

zostanie to uznane za konieczne w celu uniknięcia znacznego negatywnego wpływu na system finansowy macierzystego państwa członkowskiego lub innego państwa członkowskiego.

11.   Wyceny według cen rynkowych, o której mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, dokonuje się w miarę możliwości przy użyciu wyceny według wartości rynkowej, zdefiniowanej w art. 2 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1131 (38).

Przy stosowaniu wyceny według wartości rynkowej aktywa rezerwowe wycenia się po ostrożniejszym z kursów kupna/sprzedaży, chyba że aktywa rezerwowe można rozliczyć po średnim kursie rynkowym. Wykorzystywane są wyłącznie dane rynkowe dobrej jakości, a takie dane ocenia się na podstawie wszystkich następujących czynników:

a)

liczby i jakości kontrahentów;

b)

wolumenu danego aktywa rezerwowego i obrotu nim na rynku;

c)

wielkości rezerwy aktywów.

12.   W przypadku gdy stosowanie wyceny według wartości rynkowej, o której mowa w ust. 11 niniejszego artykułu, nie jest możliwe lub dane rynkowe nie są wystarczająco dobrej jakości, aktywa rezerwowe wycenia się ostrożnie, stosując wycenę według modelu zdefiniowaną w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (UE) 2017/1131.

W modelu dokładnie ocenia się wartość wewnętrzną aktywa rezerwowego w oparciu o następujące aktualne, kluczowe czynniki:

a)

wolumen danego aktywa rezerwowego i obrotu nim na rynku;

b)

wielkość rezerwy aktywów;

c)

ryzyko rynkowe, ryzyko zmiany stóp procentowych i ryzyko kredytowe związane z aktywami rezerwowymi.

W przypadku stosowania wyceny według modelu nie stosuje się metody kosztu zamortyzowanego zdefiniowanej w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (UE) 2017/1131.

Artykuł 37

Przechowywanie aktywów rezerwowych

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają, utrzymują i wdrażają zasady, procedury i ustalenia umowne dotyczące przechowywania, które w sposób ciągły zapewniają, aby:

a)

aktywa rezerwowe nie były obciążone ani zastawiane jako uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych zdefiniowane w art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (39);

b)

aktywa rezerwowe przechowywano zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu;

c)

emitenci tokenów powiązanych z aktywami dysponowali szybkim dostępem do aktywów rezerwowych w celu zrealizowania wszelkich zleceń umorzenia złożonych przez posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami;

d)

nie zachodziła koncentracja u powierników aktywów rezerwowych;

e)

nie występowało ryzyko koncentracji aktywów rezerwowych.

2.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami, którzy emitują co najmniej dwa tokeny powiązane z aktywami w Unii, dysponują polityką przechowywania dla każdej puli aktywów rezerwowych. Różni emitenci tokenów powiązanych z aktywami, którzy wyemitowali ten sam token powiązany z aktywami, stosują i utrzymują jednolitą politykę przechowywania.

3.   Aktywa rezerwowe są przechowywane przez okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych od daty emisji tokena powiązanego z aktywami przez jeden z następujących podmiotów lub większą ich liczbę:

a)

dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów zapewniającego przechowywanie kryptoaktywów i administrowanie nimi w imieniu klientów, jeżeli aktywa rezerwowe mają postać kryptoaktywów;

b)

instytucję kredytową w przypadku wszystkich rodzajów aktywów rezerwowych;

c)

firmę inwestycyjną, która świadczy usługę dodatkową polegającą na sprawowaniu pieczy nad instrumentami finansowymi i administrowaniu nimi na rachunek klientów, o czym mowa w sekcji B pkt 1 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE, w przypadku gdy aktywa rezerwowe przyjmują formę instrumentów finansowych.

4.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami wykazują się należytą fachowością i starannością przy wyborze, wyznaczaniu i kontroli dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych wyznaczonych na powierników aktywów rezerwowych zgodnie z ust. 3. Powiernikiem jest osoba prawna inna niż emitent.

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami zapewniają, aby dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne wyznaczone na powierników aktywów rezerwowych, o czym mowa w ust. 3, posiadały niezbędną wiedzę fachową i reputację rynkową umożliwiające działanie w charakterze powierników takich aktywów rezerwowych, biorąc pod uwagę praktyki księgowe, procedury sprawowania pieczy i mechanizmy kontroli wewnętrznej tych dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych. Ustalenia umowne między emitentami tokenów powiązanych z aktywami i powiernikami zapewniają ochronę przechowywanych aktywów rezerwowych przed roszczeniami wierzycieli powierników.

5.   Polityki i procedury przechowywania, o których mowa w ust. 1, określają kryteria wyboru w zakresie wyznaczania dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, instytucji kredytowych lub firm inwestycyjnych na powierników aktywów rezerwowych oraz procedurę przeglądu takich wyznaczeń.

Emitenci tokenów powiązanych z aktywami dokonują regularnie przeglądu wyznaczenia dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, instytucji kredytowych lub firm inwestycyjnych na powierników aktywów rezerwowych. Na potrzeby przeglądu emitenci tokenów powiązanych z aktywami oceniają swoje ekspozycje wobec takich powierników, biorąc pod uwagę pełny zakres swoich relacji, oraz na bieżąco monitorują warunki finansowe takich powierników.

6.   Powiernicy aktywów rezerwowych, o których mowa w ust. 4, zapewniają przechowywanie tych aktywów rezerwowych w następujący sposób:

a)

instytucje kredytowe przechowują środki pieniężne na rachunku otwartym w księgach instytucji kredytowych;

b)

w przypadku instrumentów finansowych, które mogą być przechowywane, instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne przechowują wszystkie instrumenty finansowe, które mogą być zarejestrowane na rachunku instrumentów finansowych otwartym w księgach instytucji kredytowych lub firm inwestycyjnych, oraz wszystkie instrumenty finansowe, które mogą być fizycznie dostarczone do takich instytucji kredytowych lub firm inwestycyjnych;

c)

w przypadku kryptoaktywów, które mogą być przechowywane, dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów przechowują kryptoaktywa włączone do aktywów rezerwowych lub środki dostępu do takich kryptoaktywów, w stosownych przypadkach, w postaci prywatnych kluczy kryptograficznych;

d)

w przypadku innych aktywów instytucje kredytowe sprawdzają prawo własności przysługujące emitentom tokenów powiązanych z aktywami i prowadzą rejestr tych aktywów rezerwowych, co do których mają pewność, że emitenci tokenów powiązanych z aktywami są właścicielami tych aktywów rezerwowych.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) instytucje kredytowe zapewniają rejestrację środków pieniężnych w księgach instytucji kredytowych na wydzielonym rachunku zgodnie z przepisami krajowymi transponującymi art. 16 dyrektywy Komisji 2006/73/WE (40). Rachunek ten jest otwierany w imieniu emitenta tokenów powiązanych z aktywami w celu zarządzania aktywami rezerwowymi każdego tokena powiązanego z aktywami, tak aby przechowywane środki pieniężne można było wyraźnie zidentyfikować jako należące do danej rezerwy aktywów.

Do celów lit. b) akapit pierwszy instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne zapewniają, aby wszystkie instrumenty finansowe, które mogą być zarejestrowane na rachunku instrumentów finansowych otwartym w księgach instytucji kredytowej i księgach firmy inwestycyjnej, były rejestrowane w księgach instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych na wydzielonych rachunkach zgodnie z przepisami krajowymi transponującymi art. 16 dyrektywy 2006/73/WE. Rachunek instrumentów finansowych otwiera się w imieniu emitentów tokenów powiązanych z aktywami w celu zarządzania aktywami rezerwowymi każdego tokena powiązanego z aktywami, tak aby przechowywane instrumenty finansowe można było wyraźnie zidentyfikować jako należące do każdej rezerwy aktywów.

Do celów lit. c) akapit pierwszy dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów otwierają rejestr pozycji na rzecz emitentów tokenów powiązanych z aktywami w celu zarządzania aktywami rezerwowymi każdego tokena powiązanego z aktywami, tak aby przechowane kryptoaktywa można było wyraźnie zidentyfikować jako należące do każdej rezerwy aktywów.

Do celów lit. d) akapit pierwszy ocena, czy emitenci tokenów powiązanych z aktywami są właścicielami aktywów rezerwowych, opiera się na informacjach lub dokumentach dostarczonych przez emitentów tokenów powiązanych z aktywami oraz, o ile są one dostępne, na dowodach zewnętrznych.

7.   Wyznaczenie dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej na powiernika aktywów rezerwowych zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu potwierdza się ustaleniem umownym, o czym mowa w art. 34 ust. 5 akapit drugi. Owe ustalenia umowne regulują między innymi przepływ informacji niezbędnych w celu umożliwienia emitentom tokenów powiązanych z aktywami, dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów, instytucjom kredytowym i firmom inwestycyjnym pełnienia ich funkcji powiernika.

8.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne, których wyznaczono na powierników zgodnie z ust. 4, postępują w sposób uczciwy, rzetelny, profesjonalny i niezależny oraz działają w interesie emitenta tokenów powiązanych z aktywami oraz posiadaczy takich tokenów.

9.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne, których wyznaczono na powierników zgodnie z ust. 4, nie mogą prowadzić działalności w odniesieniu do emitentów tokenów powiązanych z aktywami, która może powodować konflikty interesów między tymi emitentami, posiadaczami tokenów powiązanych z aktywami oraz nimi samymi, chyba że spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

a)

dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne oddzielają pod względem funkcjonalnym i hierarchicznym wykonywanie swoich zadań w zakresie przechowywania aktywów od potencjalnie sprzecznych z nimi zadań;

b)

emitent tokenów powiązanych z aktywami odpowiednio identyfikuje potencjalne konflikty interesów, monitoruje je, zarządza nimi oraz ujawnia je posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami zgodnie z art. 32.

10.   W przypadku utraty przechowywanego zgodnie z ust. 6 instrumentu finansowego lub kryptoaktywa dostawca usług w zakresie kryptoaktywów, instytucja kredytowa lub firma inwestycyjna, którzy utracili ten instrument finansowy lub kryptoaktywo, rekompensują lub zwracają emitentowi tokena powiązanego z aktywami bez zbędnej zwłoki instrument finansowy lub kryptoaktywo identycznego rodzaju lub o odpowiadającej im wartości. Dany dostawca usług w zakresie kryptoaktywów, dana instytucja kredytowa lub dana firma inwestycyjna nie są zobowiązane do rekompensaty lub zwrotu, jeśli mogą udowodnić, że utrata powstała w wyniku pozostającego poza ich racjonalną kontrolą zdarzenia zewnętrznego, którego skutki byłyby nieuniknione mimo wszystkich racjonalnych działań podjętych w celu zapobieżenia mu.

Artykuł 38

Inwestowanie rezerwy aktywów

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami, którzy inwestują część rezerwy aktywów, inwestują wyłącznie w wysoce płynne instrumenty finansowe o minimalnym ryzyku rynkowym, ryzyku kredytowym i ryzyku koncentracji. Inwestycje te muszą być możliwe do upłynnienia w krótkim terminie przy minimalnym negatywnym wpływie na cenę.

2.   Jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) uznaje się za aktywa o minimalnym ryzyku rynkowym, ryzyku kredytowym i ryzyku koncentracji na potrzeby ust. 1, jeżeli to UCITS inwestuje wyłącznie w aktywa określone szczegółowo przez EUNB zgodnie z ust. 5 oraz jeżeli emitent tokena powiązanego z aktywami zapewnia inwestowanie rezerwy aktywów w sposób minimalizujący ryzyko koncentracji.

3.   Instrumenty finansowe, w które inwestuje się rezerwę aktywów, przechowuje się zgodnie z art. 37.

4.   Wszelkie zyski lub straty, w tym wahania wartości instrumentów finansowych, o których mowa w ust. 1, oraz wszelkie ryzyko kontrahenta lub ryzyko operacyjne wynikające z inwestowania rezerwy aktywów ponosi emitent tokena powiązanego z aktywami.

5.   EUNB, we współpracy z ESMA i EBC, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających instrumenty finansowe, które można uznać za instrumenty wysoce płynne i instrumenty o minimalnym ryzyku rynkowym i kredytowym oraz minimalnym ryzyku koncentracji, o czym mowa w ust. 1. Określając te instrumenty finansowe, EUNB bierze pod uwagę:

a)

poszczególne rodzaje aktywów, które mogą być powiązane z tokenem powiązanym z aktywami;

b)

korelację pomiędzy aktywami powiązanymi z tokenem powiązanym z aktywami a wysoce płynnymi instrumentami finansowymi, w które może inwestować emitent;

c)

wymóg pokrycia wypływów netto, o którym mowa w art. 412 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, sprecyzowany w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/61 (41);

d)

ograniczenia dotyczące koncentracji i uniemożliwiające emitentowi:

(i)

inwestowanie więcej niż określonego odsetka aktywów rezerwowych w wysoce płynne instrumenty finansowe o minimalnym ryzyku rynkowym i kredytowym oraz minimalnym ryzyku koncentracji emitowane przez jeden podmiot;

(ii)

przechowywanie więcej niż określonego odsetka kryptoaktywów lub aktywów u dostawców usług w zakresie kryptoaktywów lub w instytucjach kredytowych należących do tej samej grupy zgodnie z definicją w art. 2 pkt 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (42) lub w firmach inwestycyjnych.

Do celów akapitu pierwszego lit. d) ppkt (i) EUNB opracowuje odpowiednie limity w celu określenia wymogów dotyczących koncentracji. Limity te uwzględniają między innymi odpowiednie progi określone w art. 52 dyrektywy 2009/65/WE.

EUNB przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Artykuł 39

Prawo do żądania wykupu

1.   Posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami przysługuje w każdym momencie prawo do żądania wykupu wobec emitentów tokenów powiązanych z aktywami oraz w odniesieniu do aktywów rezerwowych, jeżeli emitenci nie są w stanie wywiązać się ze swoich obowiązków, o których mowa w rozdziale 6 niniejszego tytułu. Emitenci ustanawiają, utrzymują i wdrażają jasne i szczegółowe zasady i procedury dotyczące takiego stałego prawa do żądania wykupu.

2.   Na żądanie posiadacza tokena powiązanego z aktywami emitent takiego tokena dokonuje jego wykupu poprzez zapłatę kwoty środków pieniężnych innych niż pieniądz elektroniczny, odpowiadającej wartości rynkowej aktywów powiązanych z posiadanym tokenem powiązanym z aktywami, albo poprzez przekazanie aktywów powiązanych z tym tokenem. Emitenci ustanawiają politykę dotyczącą takiego stałego prawa do żądania wykupu, która określa:

a)

warunki, w tym progi, okresy i ramy czasowe, na jakich posiadacze tokenów powiązanych z aktywami mogą wykonywać takie prawo do żądania wykupu;

b)

mechanizmy i procedury mające na celu zapewnienie wykupu tokenów powiązanych z aktywami, w tym w skrajnych warunkach rynkowych, w tym również w kontekście wdrażania planu naprawy, o którym mowa w art. 46, lub w przypadku uporządkowanego wykupu tokenów powiązanych z aktywami, o czym mowa w art. 47;

c)

wycenę lub zasady wyceny tokenów powiązanych z aktywami oraz aktywów rezerwowych, gdy prawo do żądania wykupu wykonuje posiadacz tokenów powiązanych z aktywami, w tym poprzez zastosowanie metodyki wyceny, o której mowa w art. 36 ust. 11;

d)

warunki rozliczenia wykupu; oraz

e)

środki podejmowane przez emitentów w celu odpowiedniego zarządzania zwiększeniem lub zmniejszeniem rezerwy aktywów w celu uniknięcia niekorzystnego wpływu rezerwy aktywów na rynek.

Jeżeli emitenci przy sprzedaży tokena powiązanego z aktywami akceptują płatność w środkach pieniężnych innych niż pieniądz elektroniczny, denominowanych w walucie urzędowej, zawsze zapewniają możliwość wykupu tokena za środki pieniężne inne niż pieniądz elektroniczny, denominowane w tej samej walucie urzędowej.

3.   Bez uszczerbku dla art. 46 wykup tokenów powiązanych z aktywami nie podlega opłacie.

Artykuł 40

Zakaz przyznawania odsetek

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami nie przyznają odsetek w odniesieniu do tokenów powiązanych z aktywami.

2.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów nie przyznają odsetek świadcząc usługi w zakresie kryptoaktywów związane z tokenami powiązanymi z aktywami.

3.   Na potrzeby ust. 1 i 2 wszelkie wynagrodzenie lub inne korzyści związane z długością okresu, przez jaki posiadacz tokenów powiązanych z aktywami jest w ich posiadaniu, uznaje się za odsetki. Obejmuje to rekompensatę netto lub rabat netto o skutku równoważnym do odsetek otrzymywanych przez posiadacza tokenów powiązanych z aktywami, uzyskiwane bezpośrednio od emitenta lub za pośrednictwem osób trzecich, które są bezpośrednio związane z tokenami powiązanymi z aktywami lub mają formę wynagrodzenia lub wyceny innych produktów.

ROZDZIAŁ 4

Nabycia emitentów tokenów powiązanych z aktywami

Artykuł 41

Ocena planowanych nabyć emitentów tokenów powiązanych z aktywami

1.   Osoby fizyczne lub prawne bądź takie osoby działające w porozumieniu, zamierzające nabyć, bezpośrednio lub pośrednio (potencjalny nabywca), znaczny pakiet akcji lub znaczne udziały w emitencie tokena powiązanego z aktywami lub zwiększyć, bezpośrednio lub pośrednio, taki posiadany znaczny pakiet akcji lub takie posiadane znaczne udziały, w wyniku czego odsetek posiadanych praw głosu lub posiadanego kapitału osiągnąłby bądź przekroczył 20 %, 30 % lub 50 %, lub w wyniku czego emitent tego tokena powiązanego z aktywami stałby się jednostką zależną takiej osoby lub takich osób, powiadamia o tym na piśmie właściwy organ tego emitenta, wskazując wielkość planowanego pakietu akcji lub planowanych udziałów oraz przekazując informacje wymagane na podstawie regulacyjnych standardów technicznych przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 42 ust. 4.

2.   Osoba fizyczna lub prawna, która postanowiła zbyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji lub znaczne udziały w emitencie tokena powiązanego z aktywami, przed zbyciem akcji lub udziałów informuje o tym na piśmie właściwy organ, wskazując wielkość tego pakietu akcji lub tych udziałów. Osoba ta powiadamia również właściwy organ w przypadku podjęcia decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji lub posiadanych znacznych udziałów w taki sposób, że odsetek praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadłby wówczas poniżej poziomu 10 %, 20 %, 30 % lub 50 %, lub emitent tego tokena powiązanego z aktywami przestałby być jednostką zależną tej osoby.

3.   Właściwy organ potwierdza na piśmie otrzymanie powiadomienia zgodnie z ust. 1 niezwłocznie po otrzymaniu tego powiadomienia, a w żadnym razie nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania tego powiadomienia.

4.   Właściwy organ ocenia planowane nabycie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz informacje wymagane na podstawie regulacyjnych standardów technicznych przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 42 ust. 4 w terminie 60 dni roboczych od dnia dokonania pisemnego potwierdzenia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Potwierdzając otrzymanie powiadomienia, właściwy organ informuje potencjalnego nabywcę o dacie upływu okresu oceny.

5.   Dokonując oceny, o której mowa w ust. 4, właściwy organ może zwrócić się do potencjalnego nabywcy o udzielenie wszelkich dodatkowych informacji, które są niezbędne do zakończenia tej oceny. Wniosek taki składa się przed zakończeniem oceny, a w każdym razie nie później niż 50. dnia roboczego od dnia dokonania pisemnego potwierdzenia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 3. Wnioski te przekazuje się na piśmie z wyszczególnieniem dodatkowych wymaganych informacji.

Właściwy organ zawiesza okres oceny, o którym mowa w ust. 4, do czasu otrzymania dodatkowych informacji, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. Okres zawieszenia nie przekracza 20 dni roboczych. Kolejne wnioski o udzielenie dodatkowych informacji lub wyjaśnienie otrzymanych informacji kierowane przez właściwy organ nie powodują dalszego zawieszenia biegu okresu oceny.

Właściwy organ może przedłużyć zawieszenie, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, do 30 dni roboczych, jeżeli potencjalny nabywca ma siedzibę poza Unią lub podlega przepisom prawa państwa trzeciego.

6.   Właściwy organ, który – po zakończeniu oceny, o której mowa w ust. 4 – postanowi wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia, o którym mowa w ust. 1, powiadamia o tej decyzji potencjalnego nabywcę w terminie dwóch dni roboczych, ale w każdym razie przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 4, przedłużonego w stosownych przypadkach zgodnie z ust. 5 akapity drugi i trzeci. Powiadomienie to zawiera uzasadnienie takiej decyzji.

7.   Planowane nabycie uznaje się za zatwierdzone jeżeli właściwy organ nie wyrazi sprzeciwu wobec planowanego nabycia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 4, przedłużonego w stosownych przypadkach zgodnie z ust. 5 akapity drugi i trzeci.

8.   Właściwy organ może wyznaczyć maksymalny okres na sfinalizowanie planowanego nabycia, o którym mowa w ust. 1, i w stosownych przypadkach przedłużyć ten maksymalny okres.

Artykuł 42

Przedmiot oceny planowanych nabyć emitentów tokenów powiązanych z aktywami

1.   Dokonując oceny, o której mowa w art. 41 ust. 4, właściwy organ ocenia, czy potencjalny nabywca jest odpowiedni oraz ocenia bezpieczeństwo finansowe planowanego nabycia, o którym mowa w art. 41 ust. 1, w oparciu o wszystkie następujące kryteria:

a)

reputację potencjalnego nabywcy;

b)

reputację, wiedzę, umiejętności i doświadczenie wszelkich osób, które będą kierować działalnością emitenta tokena powiązanego z aktywami w wyniku planowanego nabycia;

c)

dobrą kondycję finansową potencjalnego nabywcy, w szczególności w odniesieniu do rodzaju działalności planowanej i prowadzonej przez mającego być przedmiotem nabycia emitenta tokena powiązanego z aktywami;

d)

zdolność emitenta tokena powiązanego z aktywami do przestrzegania, aktualnie i w przyszłości, przepisów niniejszego tytułu;

e)

kwestię, czy istnieją uzasadnione powody, aby podejrzewać, że w związku z planowanym nabyciem dokonuje się lub dokonano prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu w rozumieniu, odpowiednio, art. 1 ust. 3 i 5 dyrektywy (UE) 2015/849 lub usiłuje się lub usiłowano dokonać tego procederu lub też czy planowane nabycie mogłoby zwiększyć ryzyko zaistnienia tego procederu.

2.   Właściwy organ może wyrazić sprzeciw wobec planowanego nabycia jedynie wówczas, gdy na podstawie kryteriów określonych w ust. 1 niniejszego artykułu istnieją ku temu uzasadnione powody lub jeżeli informacje przekazane zgodnie z art. 41 ust. 4 są niekompletne lub nieprawdziwe.

3.   Państwa członkowskie nie nakładają wstępnych warunków dotyczących wielkości znacznego pakietu akcji lub znacznych udziałów, jakie muszą być nabywane na podstawie niniejszego rozporządzenia, ani nie umożliwiają swoim właściwym organom oceny planowanego nabycia pod kątem potrzeb ekonomicznych rynku.

4.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółową treść informacji niezbędnych do przeprowadzenia oceny, o której mowa w art. 41 ust. 4 akapit pierwszy. Zakres wymaganych informacji musi być istotny dla oceny ostrożnościowej, proporcjonalny i dostosowany do charakteru potencjalnego nabywcy i planowanego nabycia, o których mowa w art. 41 ust. 1.

EUNB przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

ROZDZIAŁ 5

Znaczące tokeny powiązane z aktywami

Artykuł 43

Klasyfikacja tokenów powiązanych z aktywami jako znaczących tokenów powiązanych z aktywami

1.   Tokeny powiązane z aktywami są klasyfikowane jako znaczące tokeny powiązane z aktywami w oparciu o następujące kryteria, jak określono szczegółowo w aktach delegowanych przyjętych na podstawie ust. 11:

a)

liczba posiadaczy tokena powiązanego z aktywami przekracza 10 mln;

b)

wartość wyemitowanego tokena powiązanego z aktywami, kapitalizacja rynkowa takiego tokena powiązanego z aktywami lub wielkość rezerwy aktywów emitenta tokena powiązanego z aktywami przekracza 5 000 000 000 EUR;

c)

średnia liczba i łączna wartość transakcji dziennie w odpowiednim okresie na tym tokenie powiązanym z aktywami przekracza odpowiednio 2 500 000 transakcji i 500 000 000 EUR;

d)

emitent tokena powiązanego z aktywami jest dostawcą podstawowych usług platformowych wyznaczonym jako strażnik dostępu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1925 (43);

e)

znaczenie działalności emitenta tokena powiązanego z aktywami w skali międzynarodowej, w tym wykorzystanie tokena powiązanego z aktywami do celów płatności i przekazów pieniężnych;

f)

wzajemne powiązania tokena powiązanego z aktywami lub jego emitentów z systemem finansowym;

g)

fakt, że ten sam emitent emituje co najmniej jeden dodatkowy token powiązany z aktywami lub token będący e-pieniądzem i świadczy co najmniej jedną usługę w zakresie kryptoaktywów.

2.   EUNB klasyfikuje tokeny powiązane z aktywami jako znaczące tokeny powiązane z aktywami jeżeli spełnione są co najmniej trzy z kryteriów określonych w ust. 1 niniejszego artykułu:

a)

w okresie objętym pierwszym sprawozdaniem zawierającym informacje, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, po udzieleniu zezwolenia zgodnie z art. 21 lub po zatwierdzeniu dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgodnie z art. 17; lub

b)

w okresie objętym co najmniej dwoma kolejnymi sprawozdaniami zawierającymi informacje, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu.

3.   Jeżeli kilku emitentów emituje ten sam token powiązany z aktywami, spełnienie kryteriów określonych w ust. 1 jest oceniane po zagregowaniu danych od tych emitentów.

4.   Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta przekazuje EUNB i EBC informacje mające znaczenie dla oceny spełnienia kryteriów określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, w tym, w stosownych przypadkach, informacje otrzymane zgodnie z art. 22, co najmniej dwa razy w roku.

Jeżeli emitent ma siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą urzędową nie jest euro, lub jeżeli token powiązany z aktywami jest powiązany z walutą urzędową państwa członkowskiego inną niż euro, właściwy organ przekazuje informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, również bankowi centralnemu tego państwa członkowskiego.

5.   Jeżeli EUNB uzna, że token powiązany z aktywami zgodnie z ust. 2 spełnia kryteria, o których mowa w ust. 1, sporządza projekt decyzji o sklasyfikowaniu danego tokena powiązanego z aktywami jako znaczącego tokena powiązanego z aktywami i powiadamia o tym projekcie emitenta tego tokena powiązanego z aktywami, właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w ust. 4 akapit drugi, bank centralny danego państwa członkowskiego.

Emitent takich tokenów powiązanych z aktywami, odpowiedni właściwy organ, EBC oraz, w stosownych przypadkach, bank centralny danego państwa członkowskiego mają 20 dni roboczych od daty powiadomienia o projekcie decyzji EUNB na przedstawienie uwag i komentarzy w formie pisemnej. EUNB należycie uwzględnia te uwagi i komentarze przed przyjęciem ostatecznej decyzji.

6.   EUNB podejmuje ostateczną decyzję w sprawie sklasyfikowania danego tokena powiązanego z aktywami jako znaczącego tokena powiązanego z aktywami w terminie 60 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 5, i niezwłocznie powiadamia o tej decyzji emitenta takiego tokena powiązanego z aktywami oraz odpowiedni właściwy organ.

7.   Jeżeli token powiązany z aktywami został sklasyfikowany jako znaczący w drodze decyzji EUNB podjętej zgodnie z ust. 6, uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitenta tego znaczącego tokena powiązanego z aktywami zostają przeniesione z właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego emitenta na EUNB w terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tej decyzji.

EUNB i właściwy organ współpracują ze sobą w celu zapewnienia sprawnego przekazania kompetencji nadzorczych.

8.   EUNB co roku ponownie ocenia klasyfikację znaczących tokenów powiązanych z aktywami na podstawie dostępnych informacji, w tym wynikających ze sprawozdań, o których mowa w ust. 4, lub informacji otrzymanych zgodnie z art. 22.

Jeżeli EUNB uzna, że określone tokeny powiązane z aktywami zgodnie z ust. 2 nie spełniają już kryteriów, o których mowa w ust. 1, sporządza projekt decyzji o zakończeniu klasyfikowania danych tokenów powiązanych z aktywami jako znaczącego i powiadamia o tym projekcie emitenta tych tokenów powiązanych z aktywami, właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w ust. 4 akapit drugi, bank centralny danego państwa członkowskiego.

Emitent takich tokenów powiązanych z aktywami, odpowiedni właściwy organ, EBC oraz bank centralny, o którym mowa w ust. 4, mają 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tym projekcie decyzji na przedstawienie uwag i komentarzy w formie pisemnej. EUNB należycie uwzględnia te uwagi i komentarze przed przyjęciem ostatecznej decyzji.

9.   EUNB podejmuje ostateczną decyzję w sprawie tego, czy zakończyć klasyfikowanie tokena powiązanego z aktywami jako znaczącego, w terminie 60 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 8, i niezwłocznie powiadamia o tej decyzji emitenta takich tokenów powiązanych z aktywami oraz odpowiedni właściwy organ.

10.   Jeżeli token powiązany z aktywami nie jest już klasyfikowany jako znaczący na podstawie decyzji EUNB podjętej zgodnie z ust. 9, uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitenta tego tokena powiązanego z aktywami zostają przeniesione z EUNB na właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta w terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tej decyzji.

EUNB i właściwy organ współpracują ze sobą w celu zapewnienia sprawnego przekazania kompetencji nadzorczych.

11.   Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 139 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie kryteriów określonych w ust. 1, na których podstawie token powiązany z aktywami zostaje sklasyfikowany jako znaczący, oraz w celu określenia:

a)

okoliczności, w których działalność emitenta tokena powiązanego z aktywami uznaje się za znaczącą w skali międzynarodowej poza Unią;

b)

okoliczności, w których tokeny powiązane z aktywami i ich emitentów uznaje się za wzajemnie powiązanych z systemem finansowym;

c)

treści i formatu informacji przekazywanych EUNB i EBC przez właściwe organy zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu oraz art. 56 ust. 3;

Artykuł 44

Dobrowolna klasyfikacja tokenów powiązanych z aktywami jako znaczących tokenów powiązanych z aktywami

1.   Emitenci tokenów powiązanych z aktywami ubiegający się o zezwolenie mogą wskazać we wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie art. 18 lub w powiadomieniu na podstawie art. 17, że chcą, aby ich tokeny powiązane z aktywami zostały sklasyfikowane jako znaczące tokeny powiązane z aktywami. W takim przypadku właściwy organ niezwłocznie powiadamia EUNB, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 4, bank centralny danego państwa członkowskiego, o takim wniosku emitenta ubiegającego się o zezwolenie.

Aby token powiązany z aktywami można było sklasyfikować jako znaczący na mocy niniejszego artykułu, potencjalny emitent tokena powiązanego z aktywami wykazuje za pomocą szczegółowego programu działalności, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lit. b) ppkt (i) i w art. 18 ust. 2 lit. d), że prawdopodobnie spełni co najmniej trzy kryteria określone w art. 43 ust. 1.

2.   W terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, EUNB sporządza projekt decyzji zawierającej jego opinię na podstawie programu działalności, czy token powiązany z aktywami spełnia lub prawdopodobnie spełni przynajmniej trzy kryteria określone w art. 43 ust. 1, i powiadamia o tym projekcie decyzji właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta ubiegającego się o zezwolenie, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 4 akapit drugi, bank danego centralny państwa członkowskiego.

Właściwy organ emitenta takich tokenów powiązanych z aktywami, EBC oraz, w stosownych przypadkach, bank centralny danego państwa członkowskiego mają 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tym projekcie decyzji na przedstawienie uwag i komentarzy w formie pisemnej. EUNB należycie uwzględnia te uwagi i komentarze przed przyjęciem ostatecznej decyzji.

3.   EUNB podejmuje ostateczną decyzję w sprawie sklasyfikowania danego tokena powiązanego z aktywami jako znaczącego tokena powiązanego z aktywami, w terminie 60 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, i niezwłocznie powiadamia o tej decyzji ubiegającego się o zezwolenie emitenta takiego tokena powiązanego z aktywami oraz odpowiedni właściwy organ.

4.   W przypadku gdy tokeny powiązane z aktywami zostały sklasyfikowane jako znaczące w drodze decyzji EUNB podjętej zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitentów tych tokenów powiązanych z aktywami zostają przeniesione z właściwego organu na EUNB w dniu podjęcia przez właściwy organ decyzji o udzieleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1, lub w dniu zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgodnie z art. 17.

Artykuł 45

Szczególne dodatkowe obowiązki mające zastosowanie do emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami

1.   Emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami przyjmują, wdrażają i prowadzą politykę wynagrodzeń, która promuje rozważne i skuteczne zarządzanie swoim ryzykiem oraz nie tworzy zachęt do rozluźniania standardów w zakresie zarządzania ryzykiem.

2.   Emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami zapewniają, aby tokeny te mogły być przechowywane przez różnych dostawców usług w zakresie kryptoaktywów posiadających zezwolenie na zapewnianie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów, w tym przez dostawców usług w zakresie kryptoaktywów nienależących do tej samej grupy, w rozumieniu art. 2 pkt 11 dyrektywy 2013/34/UE, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych zasadach.

3.   Emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami oceniają i monitorują potrzeby w zakresie płynności w celu realizacji zleceń wykupu tokenów powiązanych z aktywami składanych przez ich posiadaczy. W tym celu emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami ustanawiają, utrzymują i wdrażają zasady i procedury zarządzania płynnością. Te zasady i procedury zapewniają, aby aktywa rezerwowe miały charakteryzujący się odpornością profil płynności, który umożliwia emitentom znaczących tokenów powiązanych z aktywami kontynuowanie normalnej działalności, w tym w scenariuszach zaburzenia płynności.

4.   Emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami regularnie przeprowadzają testy warunków skrajnych w zakresie płynności. W zależności od wyniku takich testów EUNB może podjąć decyzję o zaostrzeniu wymogów dotyczących płynności, o których mowa w ust. 7 akapit pierwszy lit. b) niniejszego artykułu i w art. 36 ust. 6.

Jeżeli emitenci znaczących tokenów powiązanych z aktywami oferują co najmniej dwa tokeny powiązane z aktywami lub świadczą usługi w zakresie kryptoaktywów, testy warunków skrajnych obejmują wszystkie te rodzaje działalności w sposób kompleksowy i całościowy.

5.   Wartość procentową, o której mowa w art. 35 ust. 1 akapit pierwszy lit. b), dla emitentów znaczących tokenów powiązanych z aktywami ustala się na 3 % średniej kwoty aktywów rezerwowych.

6.   W przypadku gdy kilku emitentów oferuje ten sam znaczący token powiązany z aktywami, ust. 1–5 mają zastosowanie do każdego emitenta.

W przypadku gdy emitent oferuje co najmniej dwa tokeny powiązane z aktywami w Unii, a co najmniej jeden z tych tokenów powiązanych z aktywami jest sklasyfikowany jako znaczący, wówczas do tego emitenta stosuje się ust. 1–5.

7.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, które określają:

a)

minimalną treść zasad zarządzania w odniesieniu do polityki wynagrodzeń, o której mowa w ust. 1;

b)

minimalną treść polityki zarządzania płynnością i procedur, zgodnie z ust. 3, oraz wymogi dotyczące płynności, w tym minimalną kwotę depozytów w każdej powiązanej walucie urzędowej, która to kwota nie może wynosić mniej niż 60 % powiązanej kwoty w każdej walucie urzędowej;

c)

procedurę i ramy czasowe dla emitenta znaczącego tokena powiązanego z aktywami na dostosowanie kwoty funduszy własnych zgodnie z ust. 5.

W przypadku instytucji kredytowych EUNB dokonuje dostosowania standardów technicznych, uwzględniając wszelkie możliwe interakcje między wymogami regulacyjnymi ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu a wymogami regulacyjnymi ustanowionymi w innych aktach ustawodawczych Unii.

EUNB przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

8.   EUNB, w ścisłej współpracy z ESMA i EBC, wydaje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 w celu określenia wspólnych parametrów referencyjnych dla scenariuszy warunków skrajnych, które mają być uwzględniane w testach warunków skrajnych, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu. Wytyczne te są regularnie aktualizowane z uwzględnieniem rozwoju sytuacji na rynku.

ROZDZIAŁ 6

Plan naprawy i plan wykupu

Artykuł 46

Plan naprawy

1.   Emitent tokena powiązanego z aktywami ustanawia i utrzymuje plan naprawy przewidujący środki, jakie ma podjąć emitent, by ponownie zapewnić zgodność z wymogami mającymi zastosowanie do rezerwy aktywów w przypadku, gdy emitent nie spełnia tych wymogów.

Plan naprawy obejmuje także utrzymanie usług emitenta związanych z wyemitowanym tokenem powiązanym z aktywami, terminowe przywrócenie działalności i wywiązanie się przez emitenta z obowiązków w przypadku zdarzeń stwarzających poważne ryzyko zakłócenia działalności.

Plan naprawy obejmuje odpowiednie warunki i procedury zapewniające terminową realizację działań naprawczych oraz szeroki wachlarz możliwości naprawy, w tym:

a)

opłatę płynnościową za wykup;

b)

ograniczenia kwoty tokena powiązanego z aktywami, które mogą być wykupione w ciągu jednego dnia roboczego;

c)

zawieszenie wykupu.

2.   Emitent tokena powiązanego z aktywami zgłasza plan naprawy właściwemu organowi w terminie sześciu miesięcy od daty udzielenia zezwolenia zgodnie z art. 21 lub w terminie sześciu miesięcy od daty zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgodnie z art. 17. Właściwy organ wymaga wprowadzenia zmian w planie naprawy, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia jego właściwego wdrożenia, oraz powiadamia emitenta o swojej decyzji wzywającej do wprowadzenia tych zmian w terminie 40 dni roboczych od daty powiadomienia o tym planie. Emitent wykonuje tę decyzję w terminie 40 dni roboczych od daty powiadomienia o niej. Emitent regularnie dokonuje przeglądu i aktualizacji planu naprawy.

W stosownych przypadkach równolegle do zgłoszenia planu naprawy właściwemu organowi emitent zgłasza go także swoim organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i organom nadzoru ostrożnościowego.

3.   Jeżeli emitent nie spełnia wymogów mających zastosowanie do rezerwy aktywów, o czym mowa w rozdziale 3 niniejszego tytułu, lub ze względu na szybko pogarszającą się kondycję finansową istnieje prawdopodobieństwo, że w najbliższej przyszłości nie spełni tych wymogów, właściwy organ, w celu zapewnienia przestrzegania mających zastosowanie wymogów, jest uprawniony zażądać od emitenta wdrożenia jednego lub większej liczby rozwiązań lub środków określonych w planie naprawy lub aktualizacji takiego planu naprawy, jeżeli okoliczności różnią się od założeń określonych w pierwotnym planie naprawy, oraz wdrożenia – w określonym terminie – jednego lub większej liczby rozwiązań lub środków określonych w zaktualizowanym planie.

4.   W okolicznościach, o których mowa w ust. 3, właściwy organ ma prawo tymczasowo zawiesić wykup tokenów powiązanych z aktywami, pod warunkiem że zawieszenie jest uzasadnione ze względu na interesy posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami i na stabilność finansową.

5.   W stosownych przypadkach właściwy organ powiadamia organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i organy nadzoru ostrożnościowego właściwe dla emitenta o wszelkich środkach podjętych zgodnie z ust. 3 i 4.

6.   EUNB po konsultacji z ESMA wydaje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 co do określenia formatu planu naprawy i informacji, które mają być w nim zawarte.

Artykuł 47

Plan wykupu

1.   Emitent tokena powiązanego z aktywami sporządza i utrzymuje plan operacyjny z myślą o uporządkowanym wykupie każdego tokena powiązanego z aktywami, który to plan ma zostać wdrożony na podstawie decyzji właściwego organu stwierdzającej, że emitent nie jest lub prawdopodobnie nie będzie w stanie wypełnić swoich obowiązków, w tym w przypadku niewypłacalności lub, w stosownych przypadkach, restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, lub w przypadku cofnięcia zezwolenia udzielonego emitentowi, bez uszczerbku dla rozpoczęcia stosowania środka w zakresie zapobiegania sytuacjom kryzysowym lub środka w zakresie zarządzania kryzysowego zdefiniowanych odpowiednio w art. 2 ust. 1 pkt 101 i 102 dyrektywy 2014/59/UE lub działania w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zdefiniowanego w art. 2 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 (44).

2.   Plan wykupu wykazuje zdolność emitenta tokena powiązanego z aktywami do dokonania wykupu pozostającego w obrocie wyemitowanego tokena powiązanego z aktywami bez narażania jego posiadaczy na nadmierne straty ekonomiczne oraz bez narażania stabilności rynków aktywów rezerwowych.

Plan wykupu obejmuje ustalenia umowne, procedury i systemy, w tym wyznaczenie tymczasowego administratora zgodnie z obowiązującym prawem, zapewniające sprawiedliwe traktowanie wszystkich posiadaczy tokenów powiązanych z aktywami oraz terminową wypłatę posiadaczom tokenów powiązanych z aktywami wpływów ze sprzedaży pozostałych aktywów rezerwowych.

Plan wykupu zapewnia ciągłość wszelkich krytycznych operacji niezbędnych do przeprowadzenia uporządkowanego wykupu i które są prowadzane przez emitentów lub dowolny podmiot zewnętrzny.

3.   Emitent tokena powiązanego z aktywami zgłasza plan wykupu właściwemu organowi w terminie sześciu miesięcy od daty udzielenia zezwolenia zgodnie z art. 21 lub w terminie sześciu miesięcy od daty zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zgodnie z art. 17. Właściwy organ wymaga wprowadzenia zmian w planie wykupu, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia jego właściwego wdrożenia, oraz powiadamia emitenta o swojej decyzji wzywającej do wprowadzenia tych zmian w terminie 40 dni roboczych od daty powiadomienia o tym planie. Emitent wykonuje tę decyzję w terminie 40 dni roboczych od daty powiadomienia o niej. Emitent regularnie dokonuje przeglądu i aktualizacji planu wykupu.

4.   W stosownych przypadkach właściwy organ zgłasza plan wykupu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i organowi nadzoru ostrożnościowego emitenta.

Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji może przeanalizować plan wykupu z myślą o zidentyfikowaniu wszelkich działań w planie wykupu, które mogą negatywnie wpłynąć na możliwość przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji emitenta, oraz wydać w tych kwestiach zalecenia dla właściwego organu.

5.   EUNB wydaje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 w celu określenia:

a)

treści planu wykupu oraz częstotliwości przeglądów, w zależności od wielkości, złożoności i charakteru tokena powiązanego z aktywami a także modelu biznesowego jego emitenta; oraz

b)

przesłanek do rozpoczęcia realizacji planu wykupu.

TYTUŁ IV

TOKENY BĘDĄCE E-PIENIĄDZEM

ROZDZIAŁ 1

Wymogi, które muszą spełniać wszyscy emitenci tokenów będących e-pieniądzem

Artykuł 48

Wymogi dotyczące oferty publicznej tokenów będących e-pieniądzem lub dopuszczenia takich tokenów do obrotu

1.   Zakazane jest dokonywanie w Unii oferty publicznej tokena będącego e-pieniądzem lub ubieganie się o dopuszczenie takiego tokena do obrotu, chyba że osoba dokonująca takiej oferty publicznej lub ubiegająca się o takie dopuszczenie do obrotu, jest emitentem takiego tokena będącego e-pieniądzem oraz:

a)

posiada zezwolenie na prowadzenie działalności jako instytucja kredytowa lub instytucja pieniądza elektronicznego; oraz

b)

zgłosiła dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa właściwemu organowi i opublikowała go zgodnie z art. 51.

Niezależnie od akapitu pierwszego, za pisemną zgodą emitenta inne osoby mogą oferować publicznie token będący e-pieniądzem lub ubiegać się o dopuszczenie takiego tokena do obrotu. Osoby te stosują się do postanowień art. 50 i 53.

2.   Tokeny będące e-pieniądzem uznaje się za pieniądz elektroniczny.

Token będący e-pieniądzem, który powiązany jest z walutą urzędową państwa członkowskiego, uznaje się za będący przedmiotem oferty publicznej w Unii.

3.   Tytuły II i III dyrektywy 2009/110/WE mają zastosowanie do tokenów będących e-pieniądzem, chyba że w niniejszym tytule określono inaczej.

4.   Ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do emitentów tokenów będących e-pieniądzem objętych wyłączeniem zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2009/110/WE.

5.   Przepisy niniejszego tytułu, z wyjątkiem ust. 7 niniejszego artykułu oraz art. 51, nie mają zastosowania do tokenów będących e-pieniądzem zwolnionych na podstawie art. 1 ust. 4 i 5 dyrektywy 2009/110/WE.

6.   Emitenci tokenów będących e-pieniądzem na co najmniej 40 dni roboczych przed dniem, w którym zamierzają oferować publicznie te tokeny będące e-pieniądzem lub ubiegać się o ich dopuszczenie ich do obrotu, powiadamiają o tym zamiarze właściwy organ.

7.   Jeżeli zastosowanie ma ust. 4 lub 5, emitenci tokenów będących e-pieniądzem sporządzają dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa i zgłaszają go właściwemu organowi zgodnie z art. 51.

Artykuł 49

Emisja i możliwość wykupu tokenów będących e-pieniądzem

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 11 dyrektywy 2009/110/WE do emitentów tokenów będących e-pieniądzem w zakresie emisji i możliwości wykupu tokenów będących e-pieniądzem stosuje się wyłącznie wymogi określone w niniejszym artykule.

2.   Posiadaczom tokenów będących e-pieniądzem przysługuje roszczenie wobec emitentów takich tokenów będących e-pieniądzem.

3.   Emitenci tokenów będących e-pieniądzem emitują tokeny będące e-pieniądzem według wartości nominalnej w chwili otrzymania środków pieniężnych.

4.   Na wniosek posiadacza tokena będącego e-pieniądzem emitent tego tokena będącego e-pieniądzem wykupuje go – w każdym czasie i według wartości nominalnej – poprzez zapłatę wartości pieniężnej posiadanego tokena będącego e-pieniądzem jego posiadaczowi w środkach pieniężnych innych niż pieniądz elektroniczny.

5.   Emitenci tokenów będących e-pieniądzem wyraźnie określają warunki wykupu w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa, o którym mowa w art. 51 ust. 1 akapit drugi lit. d).

6.   Bez uszczerbku dla art. 46 wykup tokenów będących e-pieniądzem nie podlega opłacie.

Artykuł 50

Zakaz przyznawania odsetek

1.   Niezależnie od art. 12 dyrektywy 2009/110/WE emitenci tokenów będących e-pieniądzem nie przyznają odsetek w odniesieniu do tokenów będących e-pieniądzem.

2.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów nie przyznają odsetek świadcząc usługi w zakresie kryptoaktywów związane z tokenami będącymi e-pieniądzem.

3.   Na potrzeby ust. 1 i 2 wszelkie wynagrodzenie lub inne korzyści związane z długością okresu, przez jaki posiadacz tokena będącego e-pieniądzem jest w jego posiadaniu, uznaje się za odsetki. Obejmuje to rekompensatę netto lub rabat netto o skutku równoważnym do odsetek otrzymywanych przez posiadacza tokena będącego e-pieniądzem, uzyskiwane bezpośrednio od emitenta lub za pośrednictwem osób trzecich, które są bezpośrednio związane z tokenem będącym e-pieniądzem lub mają formę wynagrodzenia lub wyceny innych produktów.

Artykuł 51

Treść i forma dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa sporządzanego dla tokenów będących e-pieniądzem

1.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa i sporządzany dla tokena będącego e-pieniądzem zawiera wszystkie następujące informacje, określone szczegółowo w załączniku III:

a)

informacje o emitencie tokena będącego e-pieniądzem;

b)

informacje na temat tokena będącego e-pieniądzem;

c)

informacje na temat oferty publicznej tokena będącego e-pieniądzem lub dopuszczenia go do obrotu;

d)

informacje na temat praw i obowiązków związanych z tokenem będącym e-pieniądzem;

e)

informacje na temat technologii bazowej;

f)

informacje na temat ryzyka;

g)

informacje na temat głównych niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków środowiskowych mechanizmu konsensusu stosowanego do emisji tokenów będących e-pieniądzem.

Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera również dane identyfikacyjne osoby innej niż emitent, która oferuje publicznie token będący e-pieniądzem lub ubiega się o dopuszczenie go do obrotu zgodnie z art. 48 ust. 1 akapit drugi, oraz powód, dla którego ta osoba oferuje ten token będący e-pieniądzem lub ubiega się o dopuszczenie go do obrotu.

2.   Wszystkie informacje wymienione w ust. 1 muszą być rzetelne, jasne i nie mogą wprowadzać w błąd. Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie może mieć istotnych braków i jest przedstawiony w zwięzłej i zrozumiałej formie.

3.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera na pierwszej stronie następujące jasne i widoczne oświadczenie:

„Niniejszy dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie został zatwierdzony przez żaden właściwy organ w żadnym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Wyłączną odpowiedzialność za treść niniejszego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa ponosi emitent kryptoaktywa”.

4.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera jasne ostrzeżenie, że:

a)

token będący e-pieniądzem nie jest objęty systemami rekompensat dla inwestorów na mocy dyrektywy 97/9/WE;

b)

token będący e-pieniądzem nie jest objęty systemami gwarancji depozytów na mocy dyrektywy 2014/49/UE.

5.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera oświadczenie organu zarządzającego emitenta tokena będącego e-pieniądzem. W oświadczeniu tym, umieszczonym po oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, potwierdza się, że dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa spełnia wymogi niniejszego tytułu oraz że zgodnie z najlepszą wiedzą organu zarządzającego informacje przedstawione w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa są pełne, rzetelne i jasne oraz nie wprowadzają w błąd oraz że w dokumencie tym nie pominięto niczego, co mogłoby wpływać na jego znaczenie.

6.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera podsumowanie – umieszczone po oświadczeniu, o którym mowa w ust. 5 – które w zwięzłym i niespecjalistycznym języku przedstawia kluczowe informacje na temat oferty publicznej tokena będącego e-pieniądzem lub planowanego dopuszczenia go do obrotu. Podsumowanie musi być łatwo zrozumiałe oraz przedstawiane i sformułowane w jasnej i zrozumiałej formie przy użyciu czcionki o czytelnej wielkości. Podsumowanie dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa zawiera odpowiednie informacje na temat charakterystyki danych kryptoaktywów, aby pomóc potencjalnym posiadaczom tych kryptoaktywów w podjęciu świadomej decyzji.

Podsumowanie zawiera ostrzeżenie, że:

a)

należy je traktować jako wprowadzenie do dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa;

b)

potencjalny posiadacz powinien podejmować wszelkie decyzje o nabyciu tokenów będących e-pieniądzem w oparciu o treść całego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa, a nie jedynie na podstawie podsumowania;

c)

oferta publiczna tokena będącego e-pieniądzem nie stanowi oferty ani zachęty do nabycia instrumentów finansowych oraz że wszelkich tego rodzaju ofert lub zachęt można dokonywać tylko za pośrednictwem prospektu lub innego dokumentu emisyjnego zgodnie z obowiązującym prawem krajowym;

d)

dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa nie stanowi prospektu, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2017/1129, ani innego dokumentu emisyjnego zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym.

W podsumowaniu podaje się, że posiadacze tokena będącego e-pieniądzem mają prawo do żądania wykupu w dowolnym momencie i według wartości nominalnej, a także określa się warunki wykupu.

7.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa zawiera datę jego zgłoszenia i spis treści.

8.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządza się w języku urzędowym macierzystego państwa członkowskiego lub w języku zwyczajowo przyjętym w sferze finansów międzynarodowych.

Jeżeli token będący e-pieniądzem jest oferowany również w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie, dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa sporządza się również w języku urzędowym przyjmującego państwa członkowskiego lub w języku zwyczajowo używanym w sferze finansów międzynarodowych.

9.   Dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa udostępnia się w formacie nadającym się do odczytu maszynowego.

10.   ESMA we współpracy z EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych, aby określić standardowe formy, formaty i wzory do celów ust. 9.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

11.   Emitent tokenów będących e-pieniądzem przekazuje odpowiedniemu właściwemu organowi dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa co najmniej 20 dni roboczych przed datą jego publikacji.

Właściwy organ nie wymaga uprzedniego zatwierdzenia dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa przed jego opublikowaniem.

12.   Wszelkie nowe istotne czynniki, istotne błędy lub istotne niedokładności, które mogą mieć wpływ na ocenę tokena będącego e-pieniądzem, są opisywane w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa sporządzonym przez emitenta, zgłaszane odpowiedniemu właściwemu organowi oraz publikowane na stronie internetowej emitenta.

13.   Zanim emitent tokena będącego e-pieniądzem zaoferuje token będący e-pieniądzem w ramach oferty publicznej w Unii lub wystąpi z wnioskiem o dopuszczenie ich do obrotu, emitent tokena będącego e-pieniądzem publikuje na swojej stronie internetowej dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa.

14.   Emitent tokena będącego e-pieniądzem, wraz z zawiadomieniem o dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa zgodnie z ust. 11 niniejszego artykułu, przekazuje właściwemu organowi informacje, o których mowa w art. 109 ust. 4. W terminie pięciu dni roboczych od otrzymania informacji od emitenta właściwy organ przekazuje ESMA informacje określone w art. 109 ust. 4.

Właściwy organ przekazuje też ESMA zmieniony dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa i informuje ESMA o cofnięciu zezwolenia udzielonego emitentowi tokena będącego e-pieniądzem.

ESMA udostępnia takie informacje w rejestrze, zgodnie z art. 109 ust. 4, najpóźniej w dniu rozpoczęcia oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu lub – w przypadku zmienionego dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa lub cofnięcia zezwolenia, bez zbędnej zwłoki.

15.   ESMA, we współpracy z EUNB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych dotyczących treści, metod i prezentacji informacji, o których mowa w ust. 1 lit. g), w odniesieniu do wskaźników zrównoważonego rozwoju dotyczących niekorzystnych skutków dla klimatu i innych niekorzystnych skutków związanych ze środowiskiem.

Opracowując projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, ESMA bierze pod uwagę różne rodzaje mechanizmów konsensusu stosowanych do zatwierdzania transakcji na kryptoaktywach, ich struktury zachęt oraz wykorzystanie energii, energii odnawialnej i zasobów naturalnych, produkcję odpadów i emisje gazów cieplarnianych. ESMA aktualizuje regulacyjne standardy techniczne w świetle zmian w regulacjach i rozwoju technologicznego.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 52

Odpowiedzialność emitentów tokenów będących e-pieniądzem za informacje podane w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa

1.   W przypadku gdy emitent tokena będącego e-pieniądzem naruszył art. 51, podając w swoim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa lub w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa informacje, które są niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd, emitent ten oraz członkowie jego organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego ponoszą odpowiedzialność wobec posiadacza takiego tokena będącego e-pieniądzem za wszelkie straty poniesione w wyniku tego naruszenia.

2.   Wszelkie umowne wyłączenia lub ograniczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1, nie wywierają skutków prawnych.

3.   Obowiązkiem posiadacza tokena będącego e-pieniądzem jest przedstawienie dowodów wskazujących na to, że emitent tego tokena będącego e-pieniądzem naruszył art. 51, podając w swoim dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa lub w zmienionym dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa informacje, które są niepełne, nierzetelne, niejasne lub wprowadzają w błąd, oraz że poleganie na takich informacjach miało wpływ na decyzję posiadacza o nabyciu, sprzedaży lub wymianie tego tokena będącego e-pieniądzem.

4.   Emitent i członkowie jego organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego nie ponoszą odpowiedzialności za straty poniesione w wyniku polegania na informacjach przedstawionych w podsumowaniu zgodnie z art. 51 ust. 6, w tym w ich tłumaczeniu, z wyjątkiem sytuacji, gdy podsumowanie:

a)

odczytywane łącznie z pozostałymi częściami dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa wprowadza w błąd, jest nieprecyzyjne lub niespójne; lub

b)

odczytywane łącznie z pozostałymi częściami dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa nie przedstawia kluczowych informacji mających pomóc potencjalnym posiadaczom w podjęciu decyzji, czy nabyć takie tokeny będące e-pieniądzem.

5.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla wszelkiej innej odpowiedzialności cywilnej wynikającej z prawa krajowego.

Artykuł 53

Materiały marketingowe

1.   Materiały marketingowe dotyczące oferty publicznej tokena będącego e-pieniądzem lub dopuszczenia takiego tokena do obrotu muszą spełniać wszystkie poniższe wymogi:

a)

materiały marketingowe są wyraźnie oznaczone jako takie;

b)

informacje zawarte w materiałach marketingowych są rzetelne, jasne i nie mogą wprowadzać w błąd;

c)

informacje zawarte w materiałach marketingowych są zgodne z informacjami zawartymi w dokumencie informacyjnym dotyczącym kryptoaktywa;

d)

w materiałach marketingowych wyraźnie informuje się, że opublikowany został dokument informacyjny dotyczący kryptoaktywa, i w czytelny sposób podaje się w nich adres strony internetowej emitenta tokena będącego e-pieniądzem, a także kontaktowy numer telefonu i adres e-mail emitenta.

2.   Materiały marketingowe zawierają jasne i jednoznaczne oświadczenie, że posiadaczom tokena będącego e-pieniądzem przysługuje wobec emitenta prawo do żądania wykupu w dowolnym czasie i według wartości nominalnej.

3.   Materiały marketingowe i zmiany w nich publikuje się na stronie internetowej emitenta.

4.   Właściwy organ nie wymaga uprzedniego zatwierdzenia materiałów marketingowych przed ich publikacją.

5.   Materiały marketingowe zgłaszane są właściwemu organowi na jego żądanie.

6.   Materiałów marketingowych nie rozpowszechnia się przed publikacją dokumentu informacyjnego dotyczącego kryptoaktywa. Ograniczenie to nie uniemożliwia emitentowi tokena będącego e-pieniądzem prowadzenia badań rynku.

Artykuł 54

Inwestowanie środków pieniężnych otrzymanych w zamian za tokeny będące e-pieniądzem

Środki pieniężne otrzymane przez emitentów tokenów będących e-pieniądzem w zamian za tokeny będące e-pieniądzem i objęte ochroną zgodnie z art. 7 ust. 1 dyrektywy 2009/110/WE podlegają następującym wymogom:

a)

co najmniej 30 % otrzymanych środków pieniężnych jest zawsze zdeponowane na odrębnych rachunkach w instytucjach kredytowych;

b)

pozostałe otrzymane środki pieniężne są inwestowane w bezpieczne aktywa o niskim ryzyku kwalifikujące się jako wysoce płynne instrumenty finansowe o minimalnym ryzyku rynkowym, ryzyku kredytowym i ryzyku koncentracji, zgodnie z art. 38 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, które są denominowane w tej samej walucie urzędowej co waluta, z którą powiązany jest token będący e-pieniądzem.

Artykuł 55

Plan naprawy i plan wykupu

Tytuł III rozdział 6 stosuje się odpowiednio do emitentów tokenów będących e-pieniądzem.

Na zasadzie odstępstwa od art. 46 ust. 2, termin zgłoszenia właściwemu organowi planu naprawy, w odniesieniu do emitentów tokenów będących e-pieniądzem, wynosi sześć miesięcy od daty dokonania oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu.

Na zasadzie odstępstwa od art. 47 ust. 3, termin zgłoszenia właściwemu organowi planu wykupu, w odniesieniu do emitentów tokenów będących e-pieniądzem, wynosi sześć miesięcy od daty dokonania oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu.

ROZDZIAŁ 2

Znaczące tokeny będące e-pieniądzem

Artykuł 56

Klasyfikacja tokenów będących e-pieniądzem jako znaczących tokenów będących e-pieniądzem

1.   EUNB klasyfikuje tokeny będące e-pieniądzem jako znaczące tokeny będące e-pieniądzem, jeżeli spełnione są przynajmniej trzy z kryteriów określonych w art. 43 ust. 1:

a)

w okresie objętym pierwszym sprawozdaniem zawierającym informacje, o których w ust. 3 niniejszego artykułu, po dokonaniu oferty publicznej lub po ubieganiu się o dopuszczenie do obrotu tych tokenów; lub

b)

w okresie objętym co najmniej dwoma kolejnymi sprawozdaniami zawierającymi informacje, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

2.   Jeżeli kilku emitentów emituje ten sam token będący e-pieniądzem, spełnienie kryteriów określonych w art. 43 ust. 1 jest oceniane po zagregowaniu danych od tych emitentów.

3.   Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta przekazuje EUNB i EBC informacje mające znaczenie dla oceny spełnienia kryteriów określonych w art. 43 ust. 1, w tym, w stosownych przypadkach, informacje otrzymane na podstawie art. 22, co najmniej dwa razy w roku.

Jeżeli emitent ma siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą urzędową nie jest euro, lub jeżeli token będący e-pieniądzem jest powiązany z walutą urzędową państwa członkowskiego inną niż euro, właściwy organ przekazuje informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, również bankowi centralnemu tego państwa członkowskiego.

4.   Jeżeli EUNB uzna, że token będący e-pieniądzem zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu spełnia kryteria, o których mowa w art. 43 ust. 1, sporządza projekt decyzji o sklasyfikowaniu danego tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego tokena będącego e-pieniądzem i powiadamia o tym projekcie emitenta tokena będącego e-pieniądzem, właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w ust. 3 akapit drugi niniejszego artykułu, bank centralny danego państwa członkowskiego.

Emitent takich tokenów będących e-pieniądzem, odpowiedni właściwy organ, EBC oraz, w stosownych przypadkach, bank centralny danego państwa członkowskiego mają 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tym projekcie decyzji na przedstawienie uwag i komentarzy w formie pisemnej. EUNB należycie uwzględnia te uwagi i komentarze przed przyjęciem ostatecznej decyzji.

5.   EUNB podejmuje ostateczną decyzję w sprawie sklasyfikowania danego tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego tokena będącego e-pieniądzem, w terminie 60 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 4, i niezwłocznie powiadamia o tej decyzji emitenta takiego tokena będącego e-pieniądzem oraz odpowiedni właściwy organ.

6.   Jeżeli token będący e-pieniądzem został sklasyfikowany jako znaczący w drodze decyzji EUNB podjętej zgodnie z ust. 5, uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitenta tego tokena będącego e-pieniądzem zostają przeniesione z właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego emitenta na EUNB zgodnie z art. 117 ust. 4 w terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tej decyzji.

EUNB i właściwy organ współpracują ze sobą w celu zapewnienia sprawnego przekazania kompetencji nadzorczych.

7.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 6 uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitentów znaczących tokenów będących e-pieniądzem, denominowanych w walucie urzędowej państwa członkowskiego innej niż euro, w przypadku gdy co najmniej 80 % liczby posiadaczy i wolumenu transakcji dotyczących tych znaczących tokenów będących e-pieniądzem jest skoncentrowane w macierzystym państwie członkowskim, nie są przekazywane EUNB.

Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta co roku przekazuje EUNB informacje na temat przypadków zastosowania odstępstwa, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Do celów akapitu pierwszego uznaje się, że transakcja ma miejsce w macierzystym państwie członkowskim, jeżeli płatnik lub odbiorca płatności ma siedzibę w tym państwie członkowskim.

8.   EUNB co roku ponownie ocenia klasyfikację tokenów będących e-pieniądzem na podstawie dostępnych informacji, w tym zawartych w sprawozdaniach, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, lub informacji otrzymanych zgodnie z art. 22.

Jeżeli EUNB uzna zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, że token będący e-pieniądzem nie spełnia już kryteriów, o których mowa w art. 43 ust. 1, sporządza projekt decyzji o zakończeniu klasyfikowania tego tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego i powiadamia o tym projekcie emitenta tego tokena będącego e-pieniądzem, właściwy organ jego macierzystego państwa członkowskiego, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w ust. 3 akapit drugi niniejszego artykułu, bank centralny danego państwa członkowskiego.

Emitent takich tokenów będących e-pieniądzem, odpowiedni właściwy organ, EBC oraz bank centralny danego państwa członkowskiego mają 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tym projekcie decyzji na przedstawienie uwag i komentarzy w formie pisemnej. EUNB należycie uwzględnia te uwagi i komentarze przed przyjęciem ostatecznej decyzji.

9.   EUNB podejmuje ostateczną decyzję w sprawie tego, czy zakończyć klasyfikowanie danego tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego, w terminie 60 dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w ust. 8, i niezwłocznie powiadamia o tej decyzji emitenta tego tokena będącego e-pieniądzem oraz odpowiedni właściwy organ.

10.   Jeżeli token będący e-pieniądzem nie jest już klasyfikowany jako znaczący na podstawie decyzji EUNB podjętej zgodnie z ust. 9, uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitenta tego tokena będącego e-pieniądzem zostają przeniesione z EUNB na właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta w terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tej decyzji.

EUNB i właściwy organ współpracują ze sobą w celu zapewnienia sprawnego przekazania kompetencji nadzorczych.

Artykuł 57

Dobrowolna klasyfikacja tokenów będących e-pieniądzem jako znaczących tokenów będących e-pieniądzem

1.   Emitent tokena będącego e-pieniądzem posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub instytucji pieniądza elektronicznego, lub ubiegający się o takie zezwolenie, może wskazać, że chce aby jego token będący e-pieniądzem został sklasyfikowany jako znaczący token będący e-pieniądzem. W takim przypadku właściwy organ niezwłocznie powiadamia o takim wniosku emitenta EUNB oraz, w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 3 akapit drugi, bank centralny danego państwa członkowskiego.

Aby token będący e-pieniądzem można było sklasyfikować jako znaczący na mocy niniejszego artykułu, potencjalny emitent tego tokena będącego e-pieniądzem wykazuje za pomocą szczegółowego programu działalności, że prawdopodobnie spełni co najmniej trzy kryteria określone w art. 43 ust. 1.

2.   W terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, EUNB sporządza projekt decyzji zawierającej jego opinię na podstawie programu działalności emitenta, czy token będący e-pieniądzem spełnia lub prawdopodobnie spełni co najmniej trzy kryteria określone w art. 43 ust. 1, i powiadamia o tym projekcie decyzji właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta, EBC oraz w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 3 akapit drugi, bank centralny danego państwa członkowskiego.

Właściwy organ emitenta takich tokenów będących e-pieniądzem, EBC oraz, w stosownych przypadkach, bank centralny danego państwa członkowskiego mają 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tym projekcie decyzji na przedstawienie uwag i komentarzy w formie pisemnej. EUNB należycie uwzględnia te uwagi i komentarze przed przyjęciem ostatecznej decyzji.

3.   EUNB podejmuje ostateczną decyzję w sprawie sklasyfikowania tego tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego tokena będącego e-pieniądzem, w terminie 60 dni roboczych od daty powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, i niezwłocznie powiadamia o tej decyzji emitenta takiego tokena będącego e-pieniądzem oraz odpowiedni właściwy organ.

4.   W przypadku gdy token będący e-pieniądzem został sklasyfikowany jako znaczący w drodze decyzji EUNB podjętej na podstawie ust. 3 niniejszego artykułu, uprawnienia nadzorcze w odniesieniu do emitentów tych tokenów będących e-pieniądzem zostają przeniesione z właściwego organu na EUNB zgodnie z art. 117 ust. 4 w terminie 20 dni roboczych od daty powiadomienia o tej decyzji.

EUNB i właściwe organy współpracują ze sobą w celu zapewnienia sprawnego przekazania kompetencji nadzorczych.

5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 uprawnień nadzorczych w odniesieniu do emitentów znaczących tokenów będących e-pieniądzem, denominowanych w walucie urzędowej państwa członkowskiego innej niż euro, nie przekazuje się EUNB, jeżeli oczekuje się, że co najmniej 80 % liczby posiadaczy i wolumenu transakcji dotyczących tych znaczących tokenów będących e-pieniądzem jest lub oczekuje się, że będzie skoncentrowane w macierzystym państwie członkowskim.

Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego emitenta co roku przekazuje EUNB informacje na temat stosowania odstępstwa, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Do celów akapitu pierwszego uznaje się, że transakcja ma miejsce w macierzystym państwie członkowskim, jeżeli płatnik lub odbiorca płatności ma siedzibę w tym państwie członkowskim.

Artykuł 58

Szczególne dodatkowe obowiązki mające zastosowanie do emitentów tokenów będących e-pieniądzem

1.   Instytucje pieniądza elektronicznego emitujące znaczące tokeny będące e-pieniądzem podlegają:

a)

wymogom, o których mowa w art. 36, 37 i 38 oraz w art. 45 ust. 1–4 niniejszego rozporządzenia, zamiast art. 7 dyrektywy 2009/110/WE;

b)

wymogom, o których mowa w art. 35 ust. 2, 3 i 5 oraz art. 45 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, zamiast art. 5 dyrektywy 2009/110/WE.

W stosownych przypadkach na zasadzie odstępstwa od art. 36 ust. 9, w odniesieniu do emitentów znaczących tokenów będących e-pieniądzem, zleca się niezależny audyt co sześć miesięcy począwszy od daty decyzji o sklasyfikowaniu tokena będącego e-pieniądzem jako znaczącego zgodnie z art. 56 lub 57.

2.   Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego może wymagać od instytucji pieniądza elektronicznego emitującej tokeny będące e-pieniądzem, które nie są znaczącymi tokenami, spełnienia któregokolwiek z wymogów, o których mowa w ust. 1, gdy jest to konieczne do wyeliminowania różnych rodzajów ryzyka, jakie przepisy te mają wyeliminować, takich jak ryzyko utraty płynności, ryzyko operacyjne lub ryzyko wynikające z nieprzestrzegania wymogów dotyczących zarządzania rezerwą aktywów.

3.   Art. 22 i 23 oraz art. 24 ust. 3 mają zastosowanie do tokenów będących e-pieniądzem denominowanych w walucie, która nie jest walutą urzędową jednego z państw członkowskich.

TYTUŁ V

ZEZWOLENIE NA PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI W CHARAKTERZE DOSTAWCY USŁUG W ZAKRESIE KRYPTOAKTYWÓW ORAZ WARUNKI PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI PRZEZ TYCH DOSTAWCÓW

ROZDZIAŁ 1

Udzielanie zezwolenia dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów

Artykuł 59

Zezwolenie

1.   Zakazane jest świadczenie w Unii usług w zakresie kryptoaktywów, chyba że osoba świadcząca takie usługi jest:

a)

osobą prawną lub innym przedsiębiorstwem, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności jako dostawca usług w zakresie kryptoaktywów zgodnie z art. 63; lub

b)

instytucją kredytową, centralnym depozytem papierów wartościowych, firmą inwestycyjną, uczestnikiem rynku, instytucją pieniądza elektronicznego, spółką zarządzającą UCITS lub zarządzającym alternatywnym funduszem inwestycyjnym, którym zezwolono na świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów zgodnie z art. 60.

2.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów, którzy uzyskali zezwolenie zgodnie z art. 63, muszą mieć siedzibę główną w państwie członkowskim, w którym prowadzą przynajmniej część swojej działalności związanej z usługami w zakresie kryptoaktywów. Ich miejsce faktycznego zarządu musi znajdować się w Unii, a co najmniej jeden z dyrektorów musi mieć miejsce zamieszkania w Unii.

3.   Dla celów ust. 1 lit. a) inne przedsiębiorstwa, które nie są osobami prawnymi, mogą świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów tylko wówczas, jeżeli forma prawna tych przedsiębiorstw zapewnia poziom ochrony interesów osób trzecich równoważny poziomowi zapewnianemu przez osoby prawne i jeżeli przedsiębiorstwa te podlegają równoważnemu nadzorowi ostrożnościowemu odpowiedniemu dla ich formy prawnej.

4.   Dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów posiadający zezwolenie udzielone zgodnie z art. 63 muszą stale spełniać warunki udzielenia zezwolenia.

5.   Osoba niebędąca podmiotem świadczącym usługi w zakresie kryptoaktywów nie może posługiwać się nazwą ani nazwą handlową, nie może wydawać materiałów marketingowych ani stosować żadnych innych procesów sugerujących, że jest dostawcą usług w zakresie kryptoaktywów, lub mogących powodować niejasność w tym względzie.

6.   Właściwy organ, który udziela zezwolenia zgodnie z art. 63, zapewnia, aby w zezwoleniach takich określano usługi w zakresie kryptoaktywów, do których świadczenia uprawnieni są dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.

7.   Dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów zezwala się na świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów w całej Unii w ramach swobody przedsiębiorczości, w tym za pośrednictwem oddziału, albo w ramach swobody świadczenia usług. Od dostawców usług w zakresie kryptoaktywów, którzy świadczą usługi w zakresie kryptoaktywów w wymiarze transgranicznym, nie wymaga się posiadania fizycznej obecności na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego.

8.   Dostawca usług w zakresie kryptoaktywów pragnący poszerzyć zakres swojego zezwolenia o usługi w zakresie kryptoaktywów zgodnie z art. 63 zwracają się do właściwego organu, który udzielił pierwotnego zezwolenia, o rozszerzenie zezwolenia, uzupełniając i uaktualniając informacje, o których mowa w art. 62. Wniosek o rozszerzenie zezwolenia podlega rozpatrzeniu zgodnie z art. 63.

Artykuł 60

Świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów przez niektóre podmioty finansowe

1.   Instytucja kredytowa może świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów, jeżeli co najmniej 40 dni roboczych przed rozpoczęciem świadczenia tych usług przekaże właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego informacje, o których mowa w ust. 7.

2.   Centralny depozyt papierów wartościowych, który uzyskał zezwolenie na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 (45), może świadczyć usługi przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów tylko wówczas, jeżeli co najmniej 40 dni roboczych przed rozpoczęciem świadczenia takich usług przekaże właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego informacje, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu.

Do celów akapitu pierwszego niniejszego ustępu, zapewnianie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów uznaje się za równoważne z udostępnianiem lub prowadzeniem rachunków papierów wartościowych w związku z usługą rozrachunku, o której mowa w sekcji B pkt 3 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

3.   Firma inwestycyjna może świadczyć w Unii usługi w zakresie kryptoaktywów równoważne usługom inwestycyjnym i działalności inwestycyjnej, w odniesieniu do których posiada wyraźne zezwolenie na podstawie dyrektywy 2014/65/UE, jeżeli co najmniej 40 dni roboczych przed rozpoczęciem świadczenia tych usług przekaże właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego informacje, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu.

Do celów niniejszego ustępu:

a)

zapewnianie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów uznaje się za równoważne z usługą dodatkową, o której mowa w sekcji B pkt 1 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

b)

prowadzenie platformy obrotu kryptoaktywami uznaje się za równoważne z prowadzeniem wielostronnej platformy obrotu i prowadzeniem zorganizowanej platformy obrotu, o których mowa odpowiednio w sekcji A pkt 8 i 9 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

c)

wymianę kryptoaktywów na środki pieniężne i inne kryptoaktywa uznaje się za równoważne z zawieraniem transakcji na własny rachunek, o czym mowa w sekcji A pkt 3 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

d)

wykonywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów uznaje się za równoważne z wykonywaniem zleceń w imieniu klientów, o którym mowa w sekcji A pkt 2 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

e)

plasowanie kryptoaktywów uznaje się za równoważne gwarantowaniu emisji lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji oraz subemisji instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji, o których mowa odpowiednio w sekcji A pkt 6 i 7 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

f)

przyjmowanie i przekazywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów uznaje się za równoważne z przyjmowaniem i przekazywaniem zleceń dotyczących co najmniej jednego spośród instrumentów finansowych, o których mowa w sekcji A pkt 1 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

g)

doradztwo w zakresie kryptoaktywów uznaje się za równoważne z doradztwem inwestycyjnym, o którym mowa w sekcji A pkt 5 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;

h)

zarządzanie portfelem kryptoaktywów uznaje się za równoważne z zarządzaniem portfelem, o którym mowa w sekcji A pkt 4 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE.

4.   Instytucja pieniądza elektronicznego, która uzyskała zezwolenie na mocy dyrektywy 2009/110/WE, może świadczyć usługi przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów oraz usługi transferu kryptoaktywów w imieniu klientów w odniesieniu do tokenów będących e-pieniądzem, które emituje, jeżeli co najmniej 40 dni roboczych przed rozpoczęciem świadczenia takich usług przekaże właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego informacje, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu.

5.   Spółka zarządzająca UCITS lub zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym mogą świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów równoważne usługom w zakresie zarządzania portfelami inwestycyjnymi i usługom pobocznym, w odniesieniu do których posiadają zezwolenie na podstawie dyrektywy 2009/65/WE lub dyrektywy 2011/61/UE, jeżeli co najmniej 40 dni roboczych przed rozpoczęciem świadczenia tych usług przekażą właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego informacje, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu.

Do celów niniejszego ustępu:

a)

przyjmowanie i przekazywanie zleceń związanych z kryptoaktywami w imieniu klientów uznaje się za równoważne z przyjmowaniem i przekazywaniem zleceń dotyczących instrumentów finansowych, o których mowa w art. 6 ust. 4 lit. b) ppkt (iii) dyrektywy 2011/61/UE;

b)

doradztwo w zakresie kryptoaktywów uznaje się za równoważne z doradztwem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 6 ust. 4 lit. b) ppkt (i) dyrektywy 2011/61/UE oraz w art. 6 ust. 3 lit. b) ppkt (i) dyrektywy 2009/65/WE;

c)

świadczenie usług w zakresie zarządzania portfelem kryptoaktywów uznaje się za równoważne usługom, o których mowa w art. 6 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2011/61/UE i w art. 6 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2009/65/WE.

6.   Uczestnik rynku posiadający zezwolenie na podstawie dyrektywy 2014/65/UE może prowadzić platformę obrotu kryptoaktywami, jeżeli co najmniej 40 dni roboczych przed rozpoczęciem świadczenia takich usług przekaże właściwemu organowi macierzystego państwa członkowskiego informacje, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu.

7.   Do celów ust. 1–6 przekazuje się powiadomienie zawierające następujące informacje:

a)

program działania określający rodzaje usług w zakresie kryptoaktywów, które dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza świadczyć, w tym miejsce i sposób świadczenia tych usług;

b)

opis:

(i)

mechanizmów kontroli wewnętrznej, polityk i procedur służących zapewnieniu zgodności z przepisami prawa krajowego transponującymi dyrektywę (UE) 2015/849;

(ii)

ram oceny ryzyka na potrzeby zarządzania ryzykiem związanym z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu; oraz

(iii)

planu ciągłości działania;

c)

dokumentację techniczną systemów ICT i rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa oraz ich opis w języku niespecjalistycznym;

d)

opis procedury wyodrębnienia kryptoaktywów i środków pieniężnych klienta;

e)

opis polityki w zakresie przechowywania i administrowania w przypadku zamiaru świadczenia usług w zakresie przechowywania kryptoaktywów i administrowania nimi w imieniu klientów;

f)

opis przepisów operacyjnych platformy obrotu oraz procedur i systemu wykrywania nadużyć na rynku w przypadku zamiaru prowadzenia platformy obrotu kryptoaktywami;

g)

opis niedyskryminacyjnej polityki handlowej regulującej stosunki z klientami oraz opis metody określania ceny kryptoaktywów, które dany podmiot oferuje do wymiany na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa w przypadku zamiaru wymiany kryptoaktywów na środki pieniężne lub na inne kryptoaktywa;

h)

opis polityki realizowania zleceń w przypadku zamiaru realizowania zleceń dotyczących kryptoaktywów w imieniu klientów;

i)

dowody potwierdzające, że osoby fizyczne świadczące usługi doradztwa w imieniu dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie lub zarządzające portfelami w imieniu dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie posiadają wiedzę ogólną i fachową niezbędne do wywiązania się ze swoich obowiązków w przypadku zamiaru świadczenia usług doradztwa w zakresie kryptoaktywów lub zarządzania portfelem kryptoaktywów;

j)

czy usługa w zakresie kryptoaktywów dotyczy tokenów powiązanych z aktywami, tokenów będących e-pieniądzem czy innych kryptoaktywów;

k)

informacje na temat sposobu świadczenia usług transferu kryptoaktywów w imieniu klientów w przypadku zamiaru świadczenia takich usług transferu.

8.   Właściwy organ otrzymujący powiadomienie, o którym mowa w ust. 1–6, ocenia w terminie 20 dni roboczych od otrzymania go, czy przekazano wszystkie wymagane informacje. Jeżeli właściwy organ stwierdzi, że powiadomienie nie jest kompletne, niezwłocznie informuje o tym podmiot powiadamiający i wyznacza termin, w którym podmiot ten jest zobowiązany do przekazania brakujących informacji.

Termin przekazania wszelkich brakujących informacji nie przekracza 20 dni roboczych od daty ich zażądania. Do czasu upływu tego terminu zawiesza się bieg wszystkich terminów określonych w ust. 1–6. Właściwy organ może wystosowywać według własnego uznania dalsze żądania uzupełnienia lub wyjaśnienia informacji, jednak nie powodują one zawieszenia biegu terminów określonych w ust. 1–6.

Podmiot świadczący usługi w zakresie kryptoaktywów nie rozpoczyna świadczenia tych usług, dopóki powiadomienie jest niekompletne.

9.   Podmioty, o których mowa w ust. 1–6, nie są zobowiązane do przedkładania informacji, o których mowa w ust. 7, jeżeli zostały one wcześniej przedłożone właściwemu organowi i są identyczne. Przedkładając informacje, o których mowa w ust. 7, podmioty, o których mowa w ust. 1–6, wyraźnie stwierdzają, że nieprzedłożone ponownie informacje są nadal aktualne.

10.   Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 1–6 niniejszego artykułu, świadczą usługi w zakresie kryptoaktywów, nie podlegają one przepisom art. 62, 63, 64, 67, 83 i 84.

11.   Prawo do świadczenia usług w zakresie kryptoaktywów, o którym mowa w ust. 1–6 niniejszego artykułu, ustaje po cofnięciu odpowiedniego zezwolenia, które umożliwiło danemu podmiotowi świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów bez konieczności uzyskania zezwolenia zgodnie z art. 59.

12.   Właściwy organ przekazuje ESMA informacje określone w art. 109 ust. 5 po sprawdzeniu kompletności informacji otrzymanych, o których mowa w ust. 7.

ESMA udostępnia takie informacje w rejestrze, o którym mowa w art. 109, najpóźniej w dniu rozpoczęcia planowanego świadczenia usług w zakresie kryptoaktywów.

13.   ESMA, w ścisłej współpracy z EUNB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu dokładniejszego określenia informacji, o których mowa w ust. 7.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

14.   ESMA, w ścisłej współpracy z EUNB, opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia standardowych formularzy, wzorów i procedur na potrzeby powiadomienia, o którym mowa w ust. 7.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 61

Świadczenie usług w zakresie kryptoaktywów z wyłącznej inicjatywy klienta

1.   Jeżeli klient mający siedzibę lub znajdujący się w Unii inicjuje z własnej wyłącznej inicjatywy świadczenie usługi w zakresie kryptoaktywów lub prowadzenie działalności w zakresie kryptoaktywów przez firmę z państwa trzeciego, przewidziany w art. 59 wymóg uzyskania zezwolenia nie ma zastosowania do świadczenia tej usługi w zakresie kryptoaktywów lub prowadzenia działalności w zakresie kryptoaktywów przez firmę z państwa trzeciego na rzecz tego klienta, co obejmuje również relacje specyficznie związane ze świadczeniem tej usługi w zakresie kryptoaktywów lub prowadzeniem działalności w zakresie kryptoaktywów.

Bez uszczerbku dla relacji wewnątrzgrupowych, w przypadku gdy firma z państwa trzeciego, w tym za pośrednictwem podmiotu działającego w jej imieniu lub mającego z nią bliskie powiązania bądź innej osoby działającej w imieniu takiego podmiotu, oferuje usługi klientom lub potencjalnym klientom w Unii, niezależnie od wykorzystywanych środków komunikacji, promocji lub reklamy w Unii, nie uznaje się tego za usługę świadczoną z własnej wyłącznej inicjatywy klienta.

Akapit drugi stosuje się niezależnie od wszelkich klauzul umownych lub zastrzeżeń prawnych zawierających odmienne stwierdzenia, włącznie z wszelkimi klauzulami lub zastrzeżeniami, że świadczenie usług przez firmę z państwa trzeciego uznaje się za usługę świadczoną z własnej wyłącznej inicjatywy klienta.

2.   Własna wyłączna inicjatywa klienta, o której mowa w ust. 1, nie uprawnia firmy z państwa trzeciego, by w odniesieniu do tego klienta prowadziła obrót nowymi rodzajami kryptoaktywów ani świadczyła na jego rzecz nowe kategorie usług w zakresie kryptoaktywów.

3.   Do dnia 30 grudnia 2024 r. ESMA wyda zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 wytyczne w celu określenia sytuacji, w których uznaje się, że firma z państwa trzeciego prowadzi akwizycję wśród klientów mających siedzibę lub znajdujących się w Unii.

Aby wspierać konwergencję i promować spójny nadzór w odniesieniu do ryzyka nadużyć niniejszego artykułu, ESMA wydaje również zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 wytyczne dotyczące praktyk nadzorczych w celu wykrywania obchodzenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapobiegania mu.

Artykuł 62

Zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów

1.   Osoby prawne lub inne przedsiębiorstwa, które zamierzają świadczyć usługi w zakresie kryptoaktywów, składają do właściwego organu swojego macierzystego państwa członkowskiego wniosek o zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.

2.   Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera wszystkie następujące informacje:

a)

nazwę, w tym nazwę prawną i każdą inną nazwę handlową, która ma być używana, identyfikator osoby prawnej dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie, adres strony internetowej prowadzonej przez tego dostawcę, kontaktowy adres e-mail, numer telefonu kontaktowego oraz jego adres fizyczny;

b)

formę prawną dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie;

c)

w stosownych przypadkach statut lub umowę spółki dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie;

d)

program działania określający rodzaje usług w zakresie kryptoaktywów, które dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza świadczyć, w tym miejsce i sposób świadczenia tych usług;

e)

dowód potwierdzający, że dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie spełnia wymogi dotyczące zabezpieczeń ostrożnościowych określone w art. 67;

f)

opis zasad zarządzania przyjętych przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie;

g)

dowód potwierdzający, że członkowie organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającym się o zezwolenie cieszą się wystarczająco dobrą opinią i posiadają odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie potrzebne do zarządzania tym dostawcą;

h)

tożsamość wszelkich akcjonariuszy lub udziałowców – niezależnie od tego, czy bezpośrednich, czy pośrednich – posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającym się o zezwolenie oraz wartość tych pakietów akcji lub tych udziałów, a także dowód, że osoby te cieszą się wystarczająco dobrą opinią;

i)

opis mechanizmów kontroli wewnętrznej dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie, polityki i procedur w zakresie identyfikowania i oceny ryzyka oraz zarządzania nim, i planu ciągłości działania;

j)

dokumentację techniczną systemów ICT i rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa wraz z opisem w języku niespecjalistycznym;

k)

opis procedury wyodrębnienia kryptoaktywów i środków pieniężnych klienta;

l)

opis procedur rozpatrywania skarg przyjętych przez dostawcę usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie;

m)

jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza zapewniać przechowywanie kryptoaktywów i administrowanie nimi w imieniu klientów – opis polityki w zakresie przechowywania i administrowania;

n)

jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza prowadzić platformę obrotu kryptoaktywami – opis przepisów operacyjnych platformy obrotu oraz procedury i systemu wykrywania nadużyć na rynku;

o)

jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza wymieniać kryptoaktywa na środki pieniężne lub na inne kryptoaktywa – opis niedyskryminującej polityki handlowej regulującej stosunki z klientami oraz opis metody określania ceny kryptoaktywów, które dany dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie oferuje do wymiany na środki pieniężne lub inne kryptoaktywa;

p)

opis polityki wykonywania zleceń, jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza realizować zlecenia dotyczące kryptoaktywów w imieniu klientów;

q)

jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza świadczyć usługi doradztwa w zakresie kryptoaktywów lub zarządzania portfelem kryptoaktywów – potwierdzenie, że osoby fizyczne udzielające porad w imieniu dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie lub zarządzające portfelami w imieniu dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie posiadają wiedzę i doświadczenie niezbędne do wywiązania się ze swoich obowiązków;

r)

jeżeli dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie zamierza świadczyć usługi transferu kryptoaktywów w imieniu klientów – informacje na temat sposobu świadczenia takich usług transferu;

s)

rodzaj kryptoaktywów, których dotyczy usługa w zakresie kryptoaktywów.

3.   Do celów ust. 2 lit. g) i h) dostawca usług w zakresie kryptoaktywów ubiegający się o zezwolenie przedstawia dowody potwierdzające wszystkie następujące informacje:

a)

w odniesieniu do wszystkich członków organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie – potwierdzenie, że dana osoba nie widnieje w rejestrze karnym jako osoba, wobec której wydano wyrok skazujący, ani nie nałożono na nią kar na podstawie mających zastosowanie przepisów prawa handlowego, prawa dotyczącego niewypłacalności oraz przepisów dotyczących usług finansowych, lub przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zwalczania nadużyć finansowych lub odpowiedzialności zawodowej;

b)

że członkowie organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie kolektywnie posiadają odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie do zarządzania dostawcą usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającym się o zezwolenie oraz że osoby te są zobowiązane poświęcać wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków;

c)

w odniesieniu do wszystkich akcjonariuszy lub udziałowców – niezależnie od tego, czy bezpośrednich, czy pośrednich – posiadających znaczne pakiety akcji lub znaczne udziały w dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającym się o zezwolenie – potwierdzenie, że dana osoba nie widnieje w rejestrze karnym jako osoba, wobec której wydano wyrok skazujący, ani nie nałożono na nią kar na podstawie mających zastosowanie przepisów prawa handlowego, prawa dotyczącego niewypłacalności oraz przepisów dotyczących usług finansowych, lub przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zwalczania nadużyć finansowych lub odpowiedzialności zawodowej.

4.   Właściwy organ nie wymaga od dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów ubiegającego się o zezwolenie dostarczenia informacji, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, które już otrzymał na podstawie odpowiednich procedur wydawania zezwoleń zgodnie z dyrektywą 2009/110/WE, dyrektywą 2014/65/UE, dyrektywą (UE) 2015/2366 lub na podstawie prawa krajowego mającego zastosowanie do usług w zakresie kryptoaktywów przed dniem 29 czerwca 2023 r., pod warunkiem że takie uprzednio przedłożone informacje lub dokumenty są nadal aktualne.

5.   ESMA, w ścisłej współpracy z EUNB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu doprecyzowania informacji, o których mowa w ust. 2 i 3.

ESMA przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełniania niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6.   ESMA, w ścisłej współpracy z EUNB, opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu ustanowienia standardowych formularzy, wzorów i procedur dotyczących informacji, które należy zawrzeć we wniosku o zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze dostawcy usług w zakresie kryptoaktywów.

ESMA przedstawi Komisji projekty wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 30 czerwca 2024 r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 63

Ocena wniosku o zezwolenie oraz udziele