(1)

Rozporządzeniem (UE) 2018/1240 ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż („ETIAS”) mający zastosowanie wobec obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego, którzy ubiegają się o wjazd na terytorium państw członkowskich.

(2)

Celem niniejszej decyzji jest określenie specyfikacji technicznych dotyczących spełnienia warunków zatrzymywania danych, które to warunki przewidziano w art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1240, aby umożliwić zautomatyzowane weryfikacje w oparciu o europejski portal wyszukiwania.

(3)

Zgodnie z art. 24 ust. 6 i art. 54 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240 system centralny ETIAS powinien okresowo i automatycznie sprawdzać, czy spełnione są warunki zatrzymywania plików wniosków.

(4)

W celu wypełnienia tego obowiązku system centralny ETIAS powinien przestrzegać okresu zatrzymywania pliku wniosku, który wynosi pięć lat od ostatniej decyzji o odmowie wydania, unieważnieniu lub cofnięciu zezwolenia na podróż.

(5)

W przypadku usunięcia wszystkich danych stanowiących podstawę decyzji o odmowie wydania, unieważnieniu lub cofnięciu zezwolenia na podróż przed upływem pięcioletniego okresu zatrzymywania system centralny ETIAS powinien w ciągu trzech dni automatycznie usunąć plik wniosku. Z tego powodu oraz w celu ograniczenia ilości przetwarzanych danych system powinien codziennie sprawdzać zgodność z przepisami dotyczącymi zatrzymywania danych. Ponadto w przypadku konieczności usunięcia wpisu należy to uczynić w ciągu trzech dni.

(6)

Zważywszy że rozporządzenie (UE) 2018/1240 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2018/1240 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszą decyzją.

(7)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii; Niniejsza decyzja nie wchodzi w zakres środków przewidzianych w decyzji Rady 2002/192/WE (2). Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(8)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (3), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE (4).

(9)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (6).

(10)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (8).

(11)

W odniesieniu do Cypru, Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r. i art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(12)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (9) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który 9 września 2022 r. wydał opinię.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Inteligentnych Granic,