(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/2066 (2) ustanowiono przepisy dotyczące monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych pochodzących z działań objętych dyrektywą 2003/87/WE, a w szczególności emisji z biomasy. Rozporządzenie to zostało zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/2085 (3) w celu dostosowania przepisów dotyczących emisji z biomasy do zasad określonych w dyrektywie (UE) 2018/2001 (4), w szczególności w odniesieniu do odpowiednich definicji oraz kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych, dotyczących wykorzystania biomasy. W następstwie tych zmian przepisy dotyczące kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do wykorzystania biomasy mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2022 r.

(2)

Stosowanie kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych do działań objętych dyrektywą 2003/87/WE jest wymagane, aby zapewnić zrównoważony charakter biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy wykorzystywanych do spalania oraz ich wkład w realizację celów klimatycznych i środowiskowych Unii.

(3)

Coraz powszechniej uznaje się potrzebę dostosowania polityki dotyczącej bioenergii do innych celów środowiskowych oraz potrzebę zapewnienia sprawiedliwego dostępu do rynku surowca do produkcji biomasy w celu wypracowania innowacyjnych, opartych na biomasie rozwiązań o wysokiej wartości dodanej oraz przejścia na zrównoważoną biogospodarkę o obiegu zamkniętym. Państwa członkowskie powinny zatem uwzględnić dostępną zrównoważoną podaż biomasy do zastosowań energetycznych i nieenergetycznych oraz konieczność zachowania krajowych leśnych pochłaniaczy dwutlenku węgla i ekosystemów, a także zasady gospodarki o obiegu zamkniętym, zasadę kaskadowego wykorzystania biomasy oraz hierarchię postępowania z odpadami ustanowioną w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów (5). Unijny system handlu uprawnieniami do emisji (ETS) ma przyczynić się do osiągnięcia celów Unii dotyczących łagodzenia zmiany klimatu w odniesieniu do redukcji emisji gazów cieplarnianych. W dążeniu do tego celu kluczowe jest również dążenie do osiągnięcia szerszych celów środowiskowych, a w szczególności zapobieganie utracie różnorodności biologicznej, na którą wywiera niekorzystny wpływ pośrednia zmiana użytkowania gruntów związana z produkcją określonych biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy. Biorąc pod uwagę, że współczynnik zero będzie miał zastosowanie do całej biomasy w systemie ETS do czasu pełnego wdrożenia kryteriów zrównoważonego rozwoju, zachęca się państwa członkowskie, zgodnie z zawartą w Traktacie zasadą „zanieczyszczający płaci”, do stosowania instrumentów i narzędzi rynkowych, którymi dysponują, takich jak podatki, w celu ograniczania wykorzystywania biomasy wyprodukowanej w sposób niezrównoważony w sektorach objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, aby uniknąć negatywnego wpływu na środowisko.

(4)

Państwa członkowskie miały czas do dnia 30 czerwca 2021 r. na transpozycję dyrektywy (UE) 2018/2001. W wielu państwach członkowskich transpozycja tej dyrektywy nie została jeszcze zakończona.

(5)

Dyrektywa (UE) 2018/2001 przewiduje przyjęcie szeregu aktów delegowanych i wykonawczych w celu wdrożenia kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biomasy. Przyjęcie kilku z tych aktów opóźnia się.

(6)

Dyrektywa (UE) 2018/2001 ma na celu wzmocnienie roli dobrowolnych międzynarodowych i krajowych systemów certyfikacji, aby weryfikacja zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych odbywała się w sposób zharmonizowany. Państwa członkowskie mogą również ustanowić krajowe systemy certyfikacji. Metody zastosowane w tych systemach certyfikacji muszą zostać zaktualizowane po przyjęciu aktów delegowanych i wykonawczych przewidzianych w dyrektywie (UE) 2018/2001. Ponadto należy przeszkolić weryfikatorów.

(7)

W celu zapewnienia solidnego, skutecznego i zharmonizowanego wdrożenia uznaje się za konieczne i proporcjonalne odroczenie stosowania kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw, biopłynów i biomasy w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066. Za odpowiedni okres na dostosowanie do rocznego cyklu weryfikacji zgodności systemu ETS uznaje się jeden rok kalendarzowy.

(8)

Niniejsze rozporządzenie zmniejsza również niepewność ekonomiczną podmiotów stosujących biopaliwa, biopłyny i paliwa z biomasy do spalania w działaniach objętych dyrektywą 2003/87/WE, ponieważ oczekuje się, że systemy certyfikacji staną się w pełni operacyjne w 2022 r.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2066.

(10)

W oczekiwaniu na przyjęcie przepisów niezbędnych do wdrożenia dyrektywy (UE) 2018/2001 niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2022 r.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,