(1)

Art. 17 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 zawiera wymóg określania w drodze rozporządzenia maksymalnego limitu pozostałości („MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej.

(2)

W tabeli 1 w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 (2) określono substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

(3)

Substancja imidaklopryd nie jest ujęta w tej tabeli.

(4)

Do Europejskiej Agencji Leków („Agencja”) złożono wniosek o określenie MLP imidakloprydu u łososiowatych.

(5)

Na podstawie opinii wydanej przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych Agencja zaleciła określenie MLP imidakloprydu u łososiowatych w odniesieniu do mięśni i skóry w naturalnych proporcjach.

(6)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Agencja powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej w danym środku spożywczym w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej u jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków.

(7)

Agencja uznała, że ekstrapolacja MLP imidakloprydu u łososiowatych na wszystkie ryby jest właściwa.

(8)

W świetle opinii Agencji należy określić zalecany MLP dla ryb.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,