(1)

Przejście na niskoemisyjną, bardziej zrównoważoną i zasobooszczędną gospodarkę o obiegu zamkniętym zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowej konkurencyjności gospodarki Unii. W 2016 r. Unia zawarła porozumienie paryskie w sprawie zmian klimatu (2). W art. 2 ust. 1 lit. c) porozumienia paryskiego ustanowiono cel w postaci podjęcia bardziej zdecydowanych działań w związku ze zmianą klimatu, między innymi przez zapewnienie zgodności przepływów finansowych z dążeniem do niskiego poziomu emisji gazów cieplarnianych i rozwoju odpornego na zmiany klimatu.

(2)

W odpowiedzi na to wyzwanie w grudniu 2019 r. Komisja przedstawiła koncepcję Europejskiego Zielonego Ładu (3). Europejski Zielony Ład stanowi nową strategię na rzecz wzrostu gospodarczego, której celem jest przekształcenie Unii w sprawiedliwe i prosperujące społeczeństwo o nowoczesnej, zasobooszczędnej i konkurencyjnej gospodarce, która począwszy od 2050 r. będzie odnotowywać zerowy poziom emisji gazów cieplarnianych netto i w ramach której wzrost gospodarczy nie będzie już bezpośrednio sprzężony z wykorzystaniem zasobów naturalnych. Osiągnięcie tego celu wymaga zapewnienia jasnych sygnałów dla inwestorów, tak aby zapobiec powstawaniu aktywów osieroconych oraz pozyskiwać zrównoważone finansowanie.

(3)

W marcu 2018 r. Komisja opublikowała „Plan działania: finansowanie zrównoważonego wzrostu gospodarczego” (4), w którym określiła ambitną i kompleksową strategię w zakresie zrównoważonego finansowania. Jednym z celów ustanowionych w tym planie działania jest ukierunkowanie przepływów kapitału na zrównoważone inwestycje w celu osiągnięcia zrównoważonego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Opublikowana w maju 2018 r. ocena skutków (5), stanowiąca podstawę podjętych następnie inicjatyw ustawodawczych, wykazała konieczność doprecyzowania, że spółki zarządzające powinny uwzględniać czynniki zrównoważonego rozwoju w ramach swoich obowiązków wobec inwestorów. Spółki zarządzające powinny zatem na bieżąco oceniać nie tylko wszystkie istotne ryzyka finansowe, ale również wszystkie istotne ryzyka dla zrównoważonego rozwoju, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 (6), które – w przypadku ich wystąpienia – mogłyby mieć, rzeczywisty lub potencjalny, istotny negatywny wpływ na wartość inwestycji. W dyrektywie Komisji 2010/43/UE (7) nie ma bezpośrednio mowy o ryzykach dla zrównoważonego rozwoju. Z tego względu oraz w celu zapewnienia właściwego wdrożenia i stosowania wewnętrznych procedur i ustaleń organizacyjnych konieczne jest sprecyzowanie, że procesy, systemy i kontrole wewnętrzne spółek zarządzających muszą odzwierciedlać ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oraz że do analizy tych ryzyk niezbędne są zdolności techniczne i wiedza fachowa.

(4)

W celu uniknięcia nierównych warunków działania dla spółek zarządzających oraz spółek inwestycyjnych, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej, a także w celu uniknięcia związanej z tym fragmentacji, niespójności i nieprzewidywalności w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego, przepisy dotyczące uwzględniania ryzyk dla zrównoważonego rozwoju powinny mieć zastosowanie również do spółek inwestycyjnych, z uwzględnieniem zasady proporcjonalności.

(5)

W celu utrzymania wysokiego standardu ochrony inwestorów spółki zarządzające powinny – wykrywając typy konfliktów interesów, których istnienie mogłoby spowodować szkodę dla interesów UCITS – brać pod uwagę te konflikty interesów, które mogą powstać w wyniku uwzględniania ryzyk dla zrównoważonego rozwoju w ich procesach, systemach i kontrolach wewnętrznych. Konflikty te mogą obejmować konflikty wynikające z wynagrodzeń lub osobistych transakcji określonych pracowników, konflikty interesów, które mogłyby prowadzić do pseudoekologicznego marketingu, sprzedaży nieadekwatnych produktów lub wprowadzającego w błąd przedstawiania strategii inwestycyjnych, oraz konflikty interesów między różnymi UCITS zarządzanymi przez tę samą spółkę zarządzającą.

(6)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/2088 spółki zarządzające i spółki inwestycyjne, które są zobowiązane do brania pod uwagę głównych niekorzystnych skutków decyzji inwestycyjnych dla czynników zrównoważonego rozwoju lub biorą pod uwagę takie niekorzystne skutki dobrowolnie, są zobowiązane do ujawniania, w jaki sposób ich strategia w zakresie należytej staranności uwzględnia te główne niekorzystne skutki. Aby zapewnić spójność między rozporządzeniem (UE) 2019/2088 i dyrektywą 2010/43/UE, obowiązek ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w dyrektywie 2010/43/UE.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2010/43/UE,

1)

w art. 3 dodaje się pkt 11 i 12 w brzmieniu:

(*1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (Dz.U. L 317 z 9.12.2019, s. 1).”;"

2)

w art. 4 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Państwa członkowskie zapewniają, aby spółki zarządzające brały pod uwagę ryzyka dla zrównoważonego rozwoju przy spełnianiu wymogów określonych w akapicie pierwszym.”;

3)

w art. 5 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

4)

dodaje się art. 5a w brzmieniu:

5)

w art. 9 ust. 2 dodaje się lit. g) w brzmieniu:

6)

w art. 17 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

7)

w art. 23 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:

8)

art. 38 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Polityka zarządzania ryzykiem obejmuje procedury niezbędne do umożliwienia spółce zarządzającej dokonania dla każdego UCITS, którym zarządza, oceny narażenia tego UCITS na ryzyko rynkowe, ryzyko płynności, ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oraz ryzyko kontrahenta, a także narażenia UCITS na wszelkie inne rodzaje ryzyka, w tym ryzyko operacyjne, które mogą być istotne dla każdego UCITS, którym zarządza.”.