(1)

W konkluzjach z dnia 16 września 2019 r. dotyczących przeglądu wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB (1) Rada zobowiązuje się rozważyć decyzję w sprawie certyfikatów użytkownika końcowego w odniesieniu do wywozu broni strzeleckiej i lekkiej (BSiL) oraz amunicji do tych rodzajów broni.

(2)

We wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB przewidziano, że zezwolenia na wywóz są udzielane wyłącznie w oparciu o uzyskaną wcześniej rzetelną wiedzę na temat końcowego wykorzystania w państwie końcowego przeznaczenia. We wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB przewidziano także, że wymaga to na ogół gruntownie sprawdzonego certyfikatu użytkownika końcowego albo stosownej dokumentacji lub innej formy oficjalnego upoważnienia wydanego przez państwo końcowego przeznaczenia.

(3)

Wspólne ogólnounijne podejście do kontroli użytkowników końcowych w odniesieniu do BSiL oraz amunicji do tych rodzajów broni zmniejszy ryzyko przenikania broni, stworzy równe warunki działania oraz zwiększy jasność w odniesieniu do przemysłu obronnego i jego klientów w kwestii odpowiednich wymogów.

(4)

Zaktualizowany Przewodnik do wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB, zatwierdzony przez Radę w dniu 16 września 2019 r., zawiera dobre praktyki w zakresie wydawania certyfikatów użytkownika końcowego.

(5)

W przyjętej w dniu 19 listopada 2018 r. Strategii UE na rzecz zwalczania nielegalnej broni palnej, broni strzeleckiej i lekkiej oraz amunicji do tych rodzajów broni Rada zobowiązuje się rozważyć decyzję w sprawie certyfikatów użytkownika końcowego w odniesieniu do wywozu BSiL, przy uwzględnieniu prac Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w tym zakresie.

(6)

W decyzji Rady (WPZiB) 2020/979 (2) wsparto opracowanie uznanego na poziomie międzynarodowym systemu walidowania zarządzania bronią i amunicją, który pozwoliłby na niezależne walidowanie lub certyfikowanie zgodności z otwartymi normami międzynarodowymi dotyczącymi bezpiecznego i zapewniającego ochronę zarządzania krajowymi zapasami BSiL i amunicji.

(7)

Zgodnie z art. 21 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej Unia ma czuwać nad spójnością różnych dziedzin jej działań zewnętrznych. W tym kontekście Rada zwraca uwagę między innymi na swoje rozporządzenie (WE) nr 428/2009 (3) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2012 (4) i (UE) 2019/125 (5).

(8)

W konkluzjach Rady dotyczących stanowiska UE w sprawie zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką w związku z trzecią konferencją przeglądową służącą dokonaniu przeglądu realizacji programu działania ONZ w zakresie BSiL, przyjętych przez Radę w dniu 28 maja 2018 r., apeluje się o propagowanie stosowania certyfikatów użytkownika końcowego w kontekście kontroli wywozu BSiL.

(9)

W programie działania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich aspektach, przyjętym w dniu 20 lipca 2001 r., uczestniczące państwa zobowiązują się do wprowadzenia i wdrożenia odpowiednich przepisów ustawowych, wykonawczych i procedur administracyjnych w celu zapewnienia skutecznej kontroli wywozu i tranzytu BSiL, w tym stosowania uwierzytelnionych certyfikatów użytkownika końcowego oraz skutecznych środków prawnych i środków egzekwowania.

(10)

W Traktacie o handlu bronią przyjętym przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 2 kwietnia 2013 r. przewiduje się, że eksportujące Państwo-Strona ma dokładać starań, aby zapobiec przekierowywaniu transferu broni konwencjonalnej, stosownie do przypadku, poprzez: weryfikację stron dokonujących wywozu, wymóg przedłożenia dodatkowej dokumentacji, certyfikatów i zaświadczeń, niewydanie zgody na wywóz lub inne odpowiednie działania.

(11)

Zgodnie z Agendą ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 zwalczanie nielegalnego handlu BSiL jest niezbędne, aby osiągnąć wiele celów zrównoważonego rozwoju, w tym celów związanych z pokojem, sprawiedliwością i silnymi instytucjami, zmniejszaniem ubóstwa, wzrostem gospodarczym, zdrowiem, równością płci oraz bezpieczeństwem miast. Dlatego też w ramach celu zrównoważonego rozwoju nr 16.4 tej Agendy wszystkie państwa ONZ zobowiązały się do znaczącego ograniczenia nielegalnych przepływów finansowych i przepływów broni.

(12)

W planie działań ONZ na rzecz rozbrojenia zatytułowanym „Zabezpieczenie naszej wspólnej przyszłości”, przedstawionym w dniu 24 maja 2018 r., Sekretarz Generalny ONZ wezwał do zaradzenia nadmiernemu gromadzeniu broni konwencjonalnej i nielegalnemu handlowi tą bronią.

(13)

Niedozwolony powrotny wywóz pozostaje jednym ze źródeł przenikania BSiL oraz amunicji do tych rodzajów broni na nielegalny rynek.

(14)

Certyfikaty użytkownika końcowego stanowią ważny element ustanawiania skutecznych kontroli użytkowników końcowych oraz minimalizowania ryzyka niepożądanego przenikania BSiL oraz amunicji do tych rodzajów broni. Takie certyfikaty nie mogą jednak zastąpić uprzedniej pełnej oceny ryzyka, dokonywanej indywidualnie dla każdego przypadku podczas podejmowania decyzji o udzieleniu lub odmowie udzielenia zezwolenia na wywóz,

1)

„użytkownik końcowy” oznacza końcowego odbiorcę i właściciela wywożonych towarów znanego w czasie składania wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz, zgodnie z warunkami umownymi transakcji;

2)

„wywóz” oznacza każde wyprowadzenie towarów z obszaru celnego Unii, w tym wyprowadzenie towarów wymagające zgłoszenia celnego oraz wyprowadzenie towarów po ich składowaniu w wolnym obszarze celnym w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (6);

3)

„eksporter” oznacza każdą osobę fizyczną lub osobę prawną, lub spółkę osobową, mającą miejsce pobytu lub siedzibę w Unii, która składa wniosek o udzielenie zezwolenia na wywóz, lub w imieniu której składany jest taki wniosek, to znaczy osobę lub spółkę osobową, która w czasie, gdy wniosek jest przyjmowany, pozostaje w stosunku umownym z odbiorcą w odnośnym państwie trzecim i posiada wymagane uprawnienia do decydowania o wysłaniu towaru poza obszar celny Unii. Jeżeli nie została zawarta taka umowa lub strona umowy nie działa we własnym imieniu, „eksporter” oznacza osobę, podmiot lub organ posiadające wymagane uprawnienia do decydowania o wysłaniu towaru poza obszar celny Unii. W przypadku gdy przywilej prawa dysponowania towarami należy zgodnie z taką umową do osoby, podmiotu lub organu mających miejsce pobytu lub siedzibę poza Unią, „eksporter” oznacza stronę umowy mającą miejsce pobytu lub siedzibę w Unii.

a)

zobowiązanie użytkownika końcowego do powiadomienia wywożącego państwa członkowskiego w przypadku utraty lub kradzieży towarów objętych certyfikatem użytkownika końcowego;

b)

zobowiązanie użytkownika końcowego do potwierdzenia odbioru po otrzymaniu towarów objętych certyfikatem użytkownika końcowego, w tym ich dokładnej ilości;

c)

zobowiązanie użytkownika końcowego do umożliwienia, po wysyłce, weryfikacji wywiezionych towarów na miejscu przez przedstawicieli wywożącego państwa członkowskiego, w tym warunki przeprowadzania wizyt weryfikacyjnych;

d)

gwarancje ze strony użytkownika końcowego wykazujące jego zdolność do bezpiecznego i zapewniającego ochronę zarządzania bronią i amunicją, w tym jego zdolność do bezpiecznego i zapewniającego ochronę zarządzania zapasami w miejscu, gdzie towary będą składowane;

e)

zobowiązanie użytkownika końcowego do wycofania nadwyżek sprzętu wojskowego, w tym: