(1)

W dniu 24 stycznia 2020 r. Stany Zjednoczone Ameryki („Stany Zjednoczone”) wprowadziły środki ochronne w postaci podwyżki ceł na przywóz niektórych produktów pochodnych z aluminium i niektórych produktów pochodnych ze stali, obowiązujące od dnia 8 lutego 2020 r. i na czas nieokreślony.

(2)

Niezależnie od określenia tych środków przez Stany Zjednoczone środkami bezpieczeństwa, stanowią one w istocie środki ochronne. Polegają one na działaniu zaradczym, które zaburza równowagę koncesji i zobowiązań wynikających z Porozumienia z Marakeszu ustanawiającego Światową Organizację Handlu („WTO”) i ogranicza przywóz w celu ochrony przemysłu krajowego przed zagraniczną konkurencją i w trosce o rozwój handlowy przedmiotowego sektora. Wyjątki ze względów bezpieczeństwa przewidziane w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. („GATT z 1994 r.”) nie mają zastosowania do tego rodzaju środków ochronnych ani ich nie uzasadniają i nie mają wpływu na prawo do przywrócenia równowagi zgodnie z odpowiednimi postanowieniami porozumienia WTO.

(3)

Porozumienie WTO w sprawie środków ochronnych przewiduje prawo każdego z eksportujących państw dotkniętych środkiem ochronnym do zawieszenia stosowania zobowiązań o zasadniczo równoważnych skutkach handlowych na podstawie GATT 1994 względem członka WTO stosującego środek ochronny, pod warunkiem że nie uda się wypracować zadowalającego rozwiązania w drodze konsultacji między tymi członkami i że Rada WTO ds. Handlu Towarami nie zgłosi sprzeciwu.

(4)

Konsultacje między Stanami Zjednoczonymi a Unią, przewidziane w art. 8 i 12.3 Porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych, nie przyniosły zadowalającego rozwiązania (2).

(5)

Zawieszenie przez Unię zasadniczo równoważnych koncesji lub innych zobowiązań powinno wejść w życie po upływie 30 dni od powiadomienia o takim zawieszeniu Rady ds. Handlu Towarami, o ile Rada ta nie wyraziła sprzeciwu.

(6)

Porozumienie WTO przewiduje wykonywanie prawa do zawieszenia: a) niezwłocznie, pod warunkiem że środek ochronny nie został wprowadzony w następstwie bezwzględnego wzrostu przywozu lub nie jest zgodny z odpowiednimi postanowieniami Porozumienia WTO, lub b) po upływie okresu trzech lat od rozpoczęcia stosowania środka ochronnego.

(7)

Środki ochronne Stanów Zjednoczonych mogą mieć znaczne negatywne skutki gospodarcze dla dotkniętych nimi sektorów przemysłu Unii. W znacznym stopniu ograniczyłyby one unijny wywóz przedmiotowych produktów pochodnych z aluminium i przedmiotowych produktów pochodnych ze stali do Stanów Zjednoczonych. W 2019 r. wartość unijnego przywozu przedmiotowych produktów pochodnych z aluminium i ze stali do Stanów Zjednoczonych to niemal 40 mln EUR.

(8)

W związku z tym zawieszenie koncesji handlowych w postaci podniesienia stawek celnych na wybrane produkty pochodzące ze Stanów Zjednoczonych i przywożone do Unii do poziomu, który odzwierciedla kwotę, jaka wynikałaby z zastosowania przez Stany Zjednoczone ceł na przywóz z Unii do Stanów Zjednoczonych przedmiotowych produktów pochodnych z aluminium i przedmiotowych produktów pochodnych ze stali, i który nie przekracza tej kwoty, stanowi odpowiednie do sytuacji zawieszenie stosowania koncesji handlowych o zasadniczo równoważnych skutkach, zgodnie z Porozumieniem WTO w sprawie środków ochronnych.

(9)

Komisja korzysta z prawa do przywrócenia równowagi w odniesieniu do koncesji w stosunkach handlowych z państwami trzecimi na podstawie art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 654/2014. Odpowiednie działania mają formę środków polityki handlowej, które powinny obejmować zawieszenie koncesji taryfowych oraz nałożenie nowych lub wyższych ceł.

(10)

Przy opracowywaniu i dokonywaniu wyboru tych środków Komisja stosuje obiektywne kryteria zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. c) oraz art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 654/2014, w tym w stosownych przypadkach uwzględnia proporcjonalność wszystkich środków, potencjał środków w zakresie udzielania wsparcia sektorom przemysłu Unii, których dotyczą środki ochronne, oraz cel, jakim jest ograniczenie do minimum negatywnych skutków gospodarczych dla Unii. Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 654/2014 Komisja umożliwia zainteresowanym stronom wyrażenie opinii i przedstawienie informacji dotyczących interesów gospodarczych Unii w tym zakresie (3).

(11)

W związku z tym Komisja dopilnowała, aby dodatkowe stawki celne były proporcjonalne do wpływu wywieranego przez środki ochronne stosowane przez Stany Zjednoczone i nie były nadmierne, jak opisano w motywach 8, 16 i 18.

(12)

Dzięki wybranym środkom może ponadto poprawić się sytuacja unijnych sektorów przemysłu stalowego i aluminiowego, których dotyczą środki ochronne wprowadzone przez Stany Zjednoczone.

(13)

Wreszcie środki te dotyczą przywozu produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych, od których dostaw Unia nie jest zasadniczo uzależniona. Takie podejście pozwala – na ile to możliwe – uniknąć negatywnego wpływu na różne podmioty na rynku unijnym, w tym na konsumentów.

(14)

Uwzględniając wymogi czasowe opisane w motywie (6)i brak sprzeciwu ze strony Rady ds. Handlu Towarami, o którym mowa w motywie (5), dodatkowe cła powinny mieć zastosowanie w dwóch etapach.

(15)

Na pierwszym etapie cła ad valorem w stawce 20 % i 7 % na przywóz produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 lit. a) powinny być stosowane od dnia 8 maja 2020 r. i do czasu, aż Stany Zjednoczone przestaną stosować środki ochronne w stosunku do produktów z Unii.

(16)

Całkowita kwota ceł ad valorem na pierwszym etapie odzwierciedla wzrost taryfy Stanów Zjednoczonych na poziomie 10 % i 25 % na przywóz wyprasek zderzaka z aluminium, stanowiących części i akcesoria do pojazdów silnikowych objęte pozycjami od 8701 do 8705, oraz wyprasek zderzaka ze stali, stanowiących części i akcesoria do pojazdów silnikowych objęte pozycjami od 8701 do 8705 (opisanych w ramach kodu HTS (4)8708 10 30), a także wytłoczek nadwozia z aluminium do ciągników nadających się do użytkowania w rolnictwie i wytłoczek nadwozia ze stali do ciągników nadających się do użytkowania w rolnictwie (opisanych w pozycji HTS 8708 29 21) (5) z Unii do Stanów Zjednoczonych (całkowita wartość przywozu z Unii do Stanów Zjednoczonych w 2019 r. opiewa na 19 mln EUR). Są to produkty, w stosunku do których środki ochronne Stanów Zjednoczonych nie zostały wprowadzone w następstwie bezwzględnego wzrostu przywozu.

(17)

Na drugim etapie kolejne dodatkowe cła ad valorem w wysokości 4,4 % na przywóz produktu określonego w art. 1 ust. 2 lit. b) powinny być stosowane od dnia 8 lutego 2023 r. – lub wcześniej, jeżeli przed tą datą Organ Rozstrzygania Sporów WTO wyda orzeczenie, że środki ochronne Stanów Zjednoczonych są niezgodne z odpowiednimi postanowieniami Porozumienia WTO, lub zostanie powiadomiony o orzeczeniu o tej treści – do czasu, aż środki ochronne Stanów Zjednoczonych przestaną obowiązywać.

(18)

Całkowita kwota należności celnych ad valorem na drugim etapie odzwierciedla wzrost taryfy Stanów Zjednoczonych na poziomie 10 % i 25 % na przywóz pozostałych przedmiotowych produktów z Unii do Stanów Zjednoczonych (6) (21 mln EUR z całkowitej wartości unijnego przywozu do Stanów Zjednoczonych w 2019 r.). Są to produkty, w stosunku do których środki ochronne Stanów Zjednoczonych mogły zostać wprowadzone w następstwie bezwzględnego wzrostu przywozu.

(19)

Komisja może zmienić niniejsze rozporządzenie, aby uwzględnić wszelkie modyfikacje lub zmiany odnoszące się do środków ochronnych Stanów Zjednoczonych, w tym poprzez wyłączenie produktów lub przedsiębiorstw.

(20)

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla kwestii zgodności środków ochronnych Stanów Zjednoczonych z odpowiednimi postanowieniami porozumienia WTO.

(21)

W świetle terminów obowiązujących w ramach WTO niniejszy akt powinien wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(22)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Barier Handlowych ustanowionego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1843 (7),