(1)

Układ eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony (zwany dalej „układem”) został zawarty przez Unię na mocy decyzjiRady i Komisji 2000/384/WE, EWWiS (1) i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2000 r.

(2)

Częścią układu jest protokół 4 dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” i metod współpracy administracyjnej (zwany dalej „protokołem 4”). Zgodnie z art. 39 protokołu 4 Rada Stowarzyszenia ustanowiona na mocy art. 67 układu (zwana dalej „Radą Stowarzyszenia”) może podjąć decyzję o zmianie postanowień protokołu 4.

(3)

Rada Stowarzyszenia przyjmie decyzję o zmianie układu w drodze zastąpienia protokołu 4 (zwaną dalej „decyzją”) na najbliższym posiedzeniu, przed końcem 2023 r.

(4)

Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach Rady Stowarzyszenia, gdyż decyzja Rady Stowarzyszenia będzie miała wiążące skutki prawne w Unii.

(5)

Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej „konwencją”) została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE (2) i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. W konwencji zawarto postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na mocy odpowiednich dwustronnych umów o wolnym handlu zawartych między Umawiającymi się Stronami konwencji, które to postanowienia mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad określonych w tych dwustronnych umowach.

(6)

Art. 6 konwencji stanowi, że każda z Umawiających się Stron podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania konwencji. W tym celu Rada Stowarzyszenia wprowadzi w protokole 4 odesłanie dynamiczne do konwencji tak, aby zawsze odwoływać się do ostatniej wersji obowiązującej konwencji.

(7)

W wyniku dyskusji na temat zmiany konwencji sformułowano nowy zestaw zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia, które mają zostać włączone do konwencji. Do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany konwencji Unia i Izrael wyraziły zgodę na możliwie jak najszybsze rozpoczęcie stosowania alternatywnego zestawu reguł pochodzenia opartych na regułach zmienionej konwencji, które mogą być stosowane dwustronnie jako alternatywne reguły pochodzenia w stosunku do tych określonych w konwencji (zwane dalej „regułami przejściowymi”). W tym celu decyzja będzie także zawierać reguły przejściowe.

(8)

Stanowisko Unii Europejskiej w ramach Rady Stowarzyszenia powinno zatem być oparte na projekcie decyzji,