Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32019R1715

    Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) 2019/1715 z dnia 30 września 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych oraz jego składników systemowych (rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    C/2019/7005

    Dz.U. L 261 z 14.10.2019, p. 37–96 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 01/12/2021

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2019/1715/oj

    14.10.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 261/37


    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1715

    z dnia 30 września 2019 r.

    ustanawiające przepisy dotyczące funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych oraz jego składników systemowych („rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC”)

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 13 ust. 1,

    uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (2), w szczególności jego art. 51,

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt (3) („Prawo o zdrowiu zwierząt”), w szczególności jego art. 23 akapit pierwszy lit. c),

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (4), w szczególności jego art. 104 akapit pierwszy lit. a), b) i c),

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (5) („rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych”), w szczególności jego art. 58 akapit pierwszy lit. a), art. 75 ust. 2 akapit pierwszy lit. a), b) i c), art. 90 akapit pierwszy lit. f), art. 102 ust. 6 akapit pierwszy lit. a) i b), art. 103 ust. 6 oraz art. 134 akapit pierwszy lit. a)–g),

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanawia się między innymi przepisy dotyczące przeprowadzania przez państwa członkowskie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych dotyczących zwierząt i towarów, które wprowadza się na terytorium Unii, w celu zapewnienia właściwego stosowania prawodawstwa Unii dotyczącego łańcucha rolno-spożywczego.

    (2)

    Zawiera ono wymóg, aby Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, utworzyła komputerowy system zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (system IMSOC) służący do zarządzania i posługiwania się danymi, informacjami i dokumentami dotyczącymi kontroli urzędowych oraz do automatycznej wymiany tych danych, informacji i dokumentów, jak również aby zarządzała tym systemem. System IMSOC powinien umożliwiać integrację i w razie potrzeby aktualizację pewnych systemów informacyjnych zarządzanych przez Komisję oraz powinien pełnić rolę łączącego je systemu zapewniającego interoperacyjność oraz, w określonych przypadkach, łączącego również istniejące systemy krajowe państw członkowskich i systemy informacyjne państw trzecich oraz organizacji międzynarodowych („inne systemy”).

    (3)

    Systemy informacyjne zarządzane przez Komisję, które mają być zintegrowane z systemem IMSOC, obejmują: system wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (system RASFF) służący do powiadamiania o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie grożącym zdrowiu ludzkiemu i związanym z żywnością, materiałem do kontaktu z żywnością lub paszą, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 oraz rozszerzony rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (6), system służący powiadamianiu oraz zgłaszaniu informacji o chorobach zwierzęcych (ADIS – ang. Animal Disease Information System), który ma zostać ustanowiony na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/429, system służący powiadamianiu o występowaniu agrofagów w roślinach i produktach roślinnych (system EUROPHYT), który ma zostać ustanowiony na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031, narzędzia techniczne służące pomocy i współpracy administracyjnej oraz system TRACES, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2017/625.

    (4)

    Systemy informacyjne zarządzane przez Komisję zostały ustanowione w różnym czasie i od tego momentu były modyfikowane z przyczyn praktycznych i prawnych. W związku z tym w celu zaktualizowania i zintegrowania ich zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/625 należy zebrać w tym samym akcie wszystkie przepisy związane z funkcjonowaniem systemu IMSOC i jego składników systemowych oraz ustanowić zasady dotyczące wymiany danych, informacji i dokumentów z innymi systemami na podstawie uprawnień przyznanych Komisji rozporządzeniami (WE) nr 178/2002, (UE) 2016/429, (UE) 2016/2031 oraz (UE) 2017/625 i uchylić istniejące akty wykonawcze.

    (5)

    Rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że państwa członkowskie i Komisja powinny przetwarzać dane osobowe za pośrednictwem systemu IMSOC i każdym z jego składników systemowych wyłącznie na potrzeby kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu weryfikacji zgodności z odpowiednimi przepisami Unii w obszarach, o których mowa w art. 1 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, w tym historii podmiotów pod względem zgodności z tymi przepisami.

    (6)

    Kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe przeprowadza się w stosunku do podmiotów przez cały okres ich działalności, a w niektórych przypadkach – takich jak kontrole dobrostanu zwierząt lub kontrole urzędowe produktów o długim okresie przechowywania, np. żywności konserwowanej w puszkach lub materiałów do kontaktu z żywnością – na tych samych zwierzętach i towarach w różnych momentach. W związku z tym, aby móc odpowiednio śledzić historię podmiotów, należy ustanowić maksymalny okres przechowywania danych osobowych wynoszący dziesięć lat, co powinno umożliwiać identyfikowalność w przypadku ognisk chorób przenoszonych przez żywność, ognisk chorób zwierząt, kontroli dobrostanu zwierząt oraz pojawów agrofagów roślin.

    (7)

    Aby wdrożyć środki zgodne z zasadą „uwzględniania ochrony danych w fazie projektowania” ustanowioną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (7) oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (8), składniki systemowe systemu IMSOC powinny mieć ograniczoną możliwość wprowadzania nieustrukturyzowanych informacji. Z możliwości tej należy korzystać wyłącznie wówczas, gdy takie informacje są niezbędne, a nie można ich łatwo zapewnić w zorganizowany sposób. Ponadto nawet przy braku bezpośrednich odniesień do zasad ochrony danych osobowych, są one uwzględnione w każdym przepisie niniejszego rozporządzenia, w szczególności jeżeli chodzi o identyfikację administratorów danych, okresy przechowywania danych osobowych, dostęp do danych osobowych, przesyłanie i przekazywanie danych osobowych oraz bezpieczeństwo danych.

    (8)

    Wielopoziomowe zarządzanie systemem IMSOC przez Komisję we współpracy z państwami członkowskimi jest niezbędne, aby zapewnić jednolite kierowanie rozwojem ogólnych rozwiązań mających zastosowanie do systemu IMSOC oraz spójną rozbudowę i stosowanie jego składników systemowych, tak aby ograniczyć obciążenie administracyjne oraz ustanawianie różnych procedur, gdy nie jest to bezwzględnie konieczne.

    (9)

    W tym celu na potrzeby każdego składnika systemowego systemu IMSOC należy ustanowić sieć członków, w skład której wejdzie Komisja i oraz, w stosownych przypadkach, agencje UE, a Komisja powinna ustanowić struktury zarządzania w celu odbierania od państw członkowskich bieżących informacji zwrotnych na temat planowanych zmian oraz nowych funkcji, aby kierować rozwojem systemu IMSOC i jego składników systemowych.

    (10)

    Choć każdy składnik systemowy systemu IMSOC ma swoje cechy szczególne, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady ogólne, z którymi wszystkie składniki systemowe muszą być zgodne pod względem własności i odpowiedzialności w zakresie danych, informacji i dokumentów za nie oraz wymiany z innymi systemami. Ponadto należy w nim ustanowić obowiązki i prawa Komisji, jeżeli chodzi o system IMSOC i przepisy o ochronie danych osobowych w rozporządzeniu (UE) 2016/679, dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (9) i rozporządzeniu (UE) 2018/1725.

    (11)

    Ponieważ rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że z systemem IMSOC ma zostać zintegrowany system RASFF, w rozporządzeniu należy określić środki wykonawcze zapewniające sprawne funkcjonowanie systemu RASFF w ramach systemu IMSOC na podstawie warunków i procedur mających zastosowanie do przekazywania powiadomień obecnie ustanowionych rozporządzeniem Komisji (UE) nr 16/2011 (10), w tym definicje różnych rodzajów powiadomień sklasyfikowanych według rodzajów ryzyka.

    (12)

    Ponieważ przepisy dotyczące pomocy i współpracy administracyjnej, o których mowa w tytule IV rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (11), oraz środki wykonawcze z decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/1918 (12) ustanawiającej system pomocy i współpracy administracyjnej zostały obecnie włączone do tytułu IV rozporządzenia (UE) 2017/625, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady postępowania oraz standardowy format wymiany informacji w transgranicznych przypadkach braku zgodności w ramach systemu IMSOC, zgodnie z uprawnieniami przyznanymi Komisji rozporządzeniem (UE) 2017/625.

    (13)

    Z uwagi na złożony charakter niektórych przypadków braku zgodności, w których ryzyko może nie zostać natychmiast rozpoznane, oraz w celu zapewnienia szybkiej i odpowiedniej koordynacji między różnymi właściwymi organami z wykorzystaniem prawidłowej procedury, w niniejszym rozporządzeniu należy zawrzeć przepisy służące wyraźnemu rozróżnieniu między niezgodnościami stanowiącymi ryzyko a innymi niezgodnościami, aby usprawnić oraz ułatwić wybór odpowiednio między procedurą systemu RASFF lub procedurą systemu pomocy i współpracy administracyjnej.

    (14)

    Ponadto niniejsze rozporządzenie powinno także harmonizować, na tyle, na ile to możliwe, rodzaj informacji wymienianych za pośrednictwem procedur systemu RASFF lub systemu pomocy i współpracy administracyjnej, aby umożliwić szybką zmianę procedury, jeżeli udokumentowane informacje wskazują na występowanie lub brak ryzyka.

    (15)

    Na konferencji ministerialnej w dniu 26 września 2017 r. (13) w następstwie przypadku skażenia fipronilem Komisja i państwa członkowskie uzgodniły konkretne środki i skoordynowane działania, aby lepiej zwalczać fałszowanie żywności. Ustalono, że luka między systemem RASFF oraz systemem pomocy i współpracy administracyjnej zostanie zlikwidowania za pomocą połączonej platformy, która ma stanowić jeden środek w celu zapewnienia jak najskuteczniejszej wymiany informacji. W tym celu w niniejszym rozporządzeniu należy utworzyć wspólne narzędzie informatyczne (system iRASFF), które zostanie zintegrowane z systemem IMSOC i połączy system RASFF oraz system pomocy i współpracy administracyjnej, na potrzeby wymiany informacji wymaganych w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 oraz rozporządzeniu (UE) 2017/625.

    (16)

    Aby zapewnić prawidłowe i skuteczne funkcjonowanie systemu iRASFF, punkty kontaktowe sieci systemu RASFF i systemu pomocy i współpracy administracyjnej w państwach członkowskich powinny być reprezentowane przez podmiot nazywanym pojedynczym punktem kontaktowym. W jego skład powinny wchodzić osoby zarządzające obiema sieciami, niezależnie od tego, czy fizycznie znajdują się w tej samej jednostce administracyjnej, oraz powinien on przekazywać informacje właściwemu organowi krajowemu oraz rutynowo stanowić pierwszy punkt kontaktowy dla Komisji.

    (17)

    Ponadto mając na uwadze występowanie działalności przestępczej w łańcuchu pasz i żywności oraz fakt, że stanowi ona przedmiot zainteresowania właściwych organów oraz policji lub organów sądowych, do unijnej sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności należy włączyć Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), a w stosownych przypadkach należy informować Europejską Jednostkę Współpracy Sądowej (Eurojust).

    (18)

    W rozporządzeniu należy również ustanowić wspólne zasady dla punktów kontaktowych iRASFF oraz rolę koordynującą Komisji w zakresie weryfikowania powiadomień oraz pomocy w identyfikowaniu powtarzających się zagrożeń oraz zgłoszonych w nich podmiotów.

    (19)

    Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady informowania opinii publicznej i państw trzecich, z zachowaniem równowagi między potrzebą informowania a potrzebą ochrony podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa, ponieważ rozporządzenie (WE) nr 178/2002 nakłada na organy publiczne wymóg informowania opinii publicznej między innymi o ryzyku dla zdrowia ludzi, a państwa trzecie o pewnych powiadomieniach.

    (20)

    W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące chorób zwierząt przenoszących się lub przenoszonych na zwierzęta lub na ludzi, w tym wymogi dotyczące powiadamiania o chorobach i sprawozdawczości dotyczącej chorób. Nakłada ono na Komisję obowiązek ustanowienia komputerowego systemu informacyjnego do obsługi mechanizmów i narzędzi związanych z tymi wymogami (system ADIS) i zarządzania tym systemem informacyjnym, który należy zintegrować z systemem IMSOC.

    (21)

    W niniejszym rozporządzeniu należy określić odroczone zasady zakładania sieci na rzecz funkcjonowania systemu ADIS, ponieważ rozporządzenie (UE) 2016/429 będzie stosowane od dnia 21 kwietnia 2021 r.

    (22)

    W rozporządzeniu (UE) 2016/2031 określono środki zapobiegające wprowadzeniu agrofagów roślin lub ich rozprzestrzenieniu się na terytorium Unii, w tym wymogi dotyczące powiadamiania o występowaniu agrofagów oraz o podjętych środkach fitosanitarnych. Nakłada ono na Komisję obowiązek ustanowienia systemu elektronicznego, za którego pośrednictwem państwa członkowskie będą przesyłać powiadomienia i który powinien być połączony i kompatybilny z systemem IMSOC.

    (23)

    W tym celu rozporządzenie to upoważnia Komisję do określenia przepisów szczegółowych w sprawie powiadomień, zwłaszcza jeżeli chodzi o pozycje, które należy w nich zawrzeć, ich format i sposób ich sporządzania oraz terminy przedstawiania poszczególnych pozycji.

    (24)

    Internetowy system powiadomień EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek (14) to system opracowany przez Komisję wraz z państwami członkowskimi, służący powiadamianiu o przechwyceniu przesyłek roślin i produktów roślinnych z innych państw członkowskich lub państw trzecich, które to przesyłki mogą stwarzać bezpośrednie zagrożenie w wyniku wprowadzenia agrofagów lub ich rozprzestrzenienia się. Procedurę oraz standardowy format, jakie należy stosować do celów powiadamiania o przechwyceniu takich przesyłek z państwa trzeciego, określono w dyrektywie Komisji 94/3/WE (15).

    (25)

    Opracowany został równoległy internetowy system powiadomień EUROPHYT-Pojawy agrofagów, aby pomóc państwom członkowskim w powiadamianiu o urzędowym potwierdzeniu występowania agrofagów na ich terytorium oraz o środkach wprowadzonych w celu zwalczenia lub zapobiegania rozprzestrzenieniu się agrofagów niezależnie od tego, czy zostały uznane za szkodliwe na szczeblu UE, czy nie. W decyzji wykonawczej Komisji 2014/917/UE (16) określono informacje, które należy podać w takim powiadomieniu, oraz termin ich przedłożenia. Ponadto decyzja nakłada na powiadamiające państwo członkowskie obowiązek jak najszybszego przekazywania zaktualizowanych wersji powiadomienia w przypadku uzyskania jakichkolwiek nowych, istotnych informacji lub wprowadzenia jakichkolwiek nowych, istotnych środków.

    (26)

    Aby umożliwić państwom członkowskim powiadamianie o przechwyceniu przesyłek i pojawach agrofagów zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) 2016/2031, w niniejszym rozporządzeniu należy określić zasady powiadamiania o przechwyceniu przesyłek i pojawach agrofagów zgodnie z procedurami podobnymi do procedur wykorzystywanych w przypadku przechwytywania na podstawie dyrektywy 94/3/WE oraz pojawów na podstawie decyzji wykonawczej 2014/917/UE.

    (27)

    Ponieważ powiadomienia wprowadzone do systemu EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek są podobne do danych i informacji o przywozie oraz handlu wewnątrzunijnym dotyczącym zwierząt oraz produktów pochodzenia zwierzęcego i przekazywanych do systemu TRACES, funkcje EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek dla towarów przechwyconych na granicy oraz w obrębie Unii powinny być dostępne w systemie TRACES, a nie w EUROPHYT.

    (28)

    Ponadto rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że system IMSOC powinien umożliwiać tworzenie, wykorzystywanie i przekazywanie wspólnych zdrowotnych dokumentów wejścia („dokumenty CHED”) oraz świadectw urzędowych, jak również upoważnia Komisję do przyjmowania przepisów w sprawie formatu dokumentów CHED, instrukcji dotyczących ich przedkładania i stosowania, jak również zasad wydawania świadectw elektronicznych i stosowania podpisów elektronicznych.

    (29)

    Aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa elektronicznych środków identyfikacji i elektronicznej certyfikacji, zdigitalizować i zharmonizować proces certyfikacji, wydawanie elektronicznych świadectw urzędowych i dokumentów CHED powinno spełniać normy dotyczące podpisów elektronicznych, pieczęci elektronicznych oraz elektronicznych znaczników czasu o różnych poziomach bezpieczeństwa tożsamości określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (17) oraz decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/1506 (18) przyjętej zgodnie z tym rozporządzeniem, jak również stosować jako podstawę istniejące przepisy dotyczące elektronicznych świadectw fitosanitarnych określone w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/1553 (19).

    (30)

    Ponieważ jednak rozporządzenie (UE) 2016/2031 stanowi, że elektroniczne świadectwa fitosanitarne na potrzeby wprowadzania na terytorium Unii określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów są przyjmowane tylko wówczas, gdy są przekazywane poprzez system IMSOC lub w drodze wymiany elektronicznej z tym systemem, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić zasady wydawania takich świadectw zgodnie z tymi przepisami.

    (31)

    Ponadto, aby zachować ciągłość z obecną praktyką operacyjną, pozycje ze wspólnotowego świadectwa weterynaryjnego dla wwozu i przewozu (CVED) dla produktów określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 (20), CVED dla zwierząt określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 282/2004 (21) oraz wspólnotowego dokumentu wejścia określonego w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 669/2009 (22) powinny stanowić podstawę do ustanowienia w niniejszym rozporządzeniu pozycji w dokumentach CHED w odniesieniu do odpowiednich kategorii zwierząt i towarów.

    (32)

    W przypadku przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wprowadzanych z państw trzecich, w związku z którymi wymaga się świadectwa fitosanitarnego, w niniejszym rozporządzeniu należy również ustanowić formularz dokumentu CHED z pozycjami odnoszącymi się do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c)–f) rozporządzenia (UE) 2017/625 oraz w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/66 (23). Co więcej, te pozycje powinny być dostosowane do pozycji, które mają znaleźć się w powiadomieniach wprowadzanych do systemu EUROPHYT-Przechwycenia przesyłek.

    (33)

    Z uwagi na fakt, że podmioty powinny używać dokumentów CHED, aby z wyprzedzeniem powiadamiać właściwe organy o przybyciu przesyłek, oraz że te organy powinny w tych dokumentach odnotowywać wynik kontroli urzędowych oraz decyzję dotyczącą przesyłki, dokumenty CHED należy podzielić na trzy części: część, którą wypełnia osoba odpowiedzialna za przesyłkę; część, którą wypełnia właściwy organ podejmujący decyzję dotyczącą przesyłki, oraz część, którą wypełnia właściwy organ wykonujący działania następcze związane z przesyłką. W niniejszym rozporządzeniu należy określić instrukcje dotyczące wypełniania poszczególnych części dokumentu CHED, w tym wymogi językowe.

    (34)

    Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE (24) nakłada na Komisję i państwa członkowskie obowiązek utworzenia bezpiecznych, zintegrowanych, interoperacyjnych i dostępnych elektronicznych systemów celnych, zapewniających usługi w formie pojedynczych punktów kontaktowych na potrzeby niezakłóconego przepływu danych między podmiotami gospodarczymi a organami celnymi, między organami celnymi a Komisją oraz między organami celnymi a innymi administracjami lub agencjami. Ponieważ cele te są podobne do celów rozporządzenia (UE) 2017/625, w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć podobne ustalenia dotyczące współpracy między organami zajmującymi się sprawami związanymi ze zwierzętami i towarami wprowadzanymi do Unii oraz stosującymi system TRACES.

    (35)

    Aby zapewnić spójne gromadzenie informacji oraz zapobiec zanieczyszczeniu baz danych państw członkowskich i Komisji, wymiany danych między systemem TRACES a systemami krajowymi państw członkowskich powinny bazować na danych referencyjnych udostępnionych przez Komisję w systemie TRACES.

    (36)

    W tym celu państwa członkowskie powinny udostępnić Komisji informacje niezbędne do funkcjonowania systemu TRACES, takie jak wykazy punktów kontroli granicznej oraz punktów kontroli wyznaczonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/625, wykazy jednostek kontrolnych wyznaczonych na potrzeby systemu TRACES, wykazy zakładów przedsiębiorstwa spożywczego zatwierdzonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (25) oraz wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów zajmujących się produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego lub produktami pochodnymi, zatwierdzonych lub zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady (26).

    (37)

    Przepisy dyrektywy 94/3/WE, rozporządzenia (UE) nr 16/2011 oraz decyzji wykonawczych 2014/917/UE, (UE) 2015/1918 i (UE) 2018/1553 zostały poddane przeglądowi i są obecnie włączone do niniejszego rozporządzenia. Z uwagi na jasność i spójność wymienione akty należy uchylić ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2017/625.

    (38)

    Decyzje Komisji 92/486/EWG (27), 2003/24/WE (28), 2003/623/WE (29), 2004/292/WE (30), 2004/675/WE (31) i 2005/123/WE (32), przyjęte w związku z systemem TRACES zgodnie z dyrektywą Rady 90/425/EWG (33) i decyzją Rady 92/438/EWG (34), stały się nieaktualne. Z uwagi na jasność i spójność wymienione decyzje również należy uchylić ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2017/625.

    (39)

    Niniejsze rozporządzenie omówiono z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz Europejskim Inspektorem Ochrony Danych.

    (40)

    Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    Rozdział 1

    Przedmiot, zakres stosowania i definicje

    Artykuł 1

    Przedmiot i zakres stosowania

    1.   W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się:

    a)

    szczegółowe warunki i procedury mające zastosowanie do przekazywania powiadomień i informacji uzupełniających do systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (system RASFF), które należy ustanowić zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002;

    b)

    procedury opracowania i korzystania z komputerowego systemu do celów powiadamiania unijnego i sprawozdawczości unijnej o chorobach, ustanowionego i zarządzanego przez Komisję zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) 2016/429;

    c)

    przepisy szczegółowe, w tym terminy, dotyczące przesyłania powiadomień, które należy ustanowić zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/2031;

    d)

    przepisy dotyczące komputerowego przetwarzania i wymiany informacji, danych i dokumentów w systemie zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (system IMSOC), niezbędnego do przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2017/625, jeżeli chodzi o:

    (i)

    formularz wspólnego zdrowotnego dokumentu wyjścia (dokument CHED), o którym mowa w art. 56 rozporządzenia (UE) 2017/625, w tym jego wersję elektroniczną, oraz instrukcje dotyczące jego przedkładania i stosowania;

    (ii)

    jednolite rozwiązania w zakresie współpracy między organami celnymi, właściwymi organami i innymi organami, o których mowa w art. 75 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    (iii)

    wydawanie świadectw elektronicznych i stosowanie podpisów elektronicznych w świadectwach urzędowych, o których mowa w art. 87 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    (iv)

    standardowe formaty wymiany informacji w ramach pomocy i współpracy administracyjnej, o których mowa w tytule IV rozporządzenia (UE) 2017/625, dotyczące:

    wniosków o udzielenie pomocy,

    wspólnych i powtarzających się powiadomień i odpowiedzi;

    (v)

    narzędzia techniczne i procedury w zakresie komunikacji między instytucjami łącznikowymi wyznaczonymi zgodnie z art. 103 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    (vi)

    prawidłowe funkcjonowanie systemu IMSOC, o którym mowa w tytule VI rozdział IV rozporządzenia (UE) 2017/625.

    Artykuł 2

    Definicje

    Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

    1)

    „składnik” oznacza system elektroniczny zintegrowany z systemem IMSOC;

    2)

    „sieć” oznacza grupę członków mających dostęp do konkretnego składnika;

    3)

    „członek sieci” oznacza właściwy organ państwa członkowskiego, Komisję, agencję unijną, właściwy organ państwa trzeciego lub organizację międzynarodową, mające dostęp do co najmniej jednego składnika;

    4)

    „punkt kontaktowy” oznacza punkt kontaktowy wyznaczony przez członka sieci, aby go reprezentował;

    5)

    „system krajowy państwa członkowskiego” oznacza komputerowy system informacyjny należący do państwa członkowskiego i utworzony przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2017/625 w celu zarządzania danymi, informacjami i dokumentami dotyczącymi kontroli urzędowych oraz ich przetwarzania i wymiany, jak również umożliwiający elektroniczną wymianę danych z odpowiednim składnikiem;

    6)

    „organizacja międzynarodowa” oznacza każdy z uznanych międzynarodowo organów wymienionych w art. 121 lit. g) rozporządzenia (UE) 2017/625 lub podobne organizacje międzyrządowe;

    7)

    „system iRASFF” oznacza system elektroniczny wdrażający procedury systemu RASFF i systemu pomocy i współpracy administracyjnej opisane w art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 oraz odpowiednio art. 102–108 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    8)

    „ryzyko” oznacza wszelkie bezpośrednie lub pośrednie ryzyko dla zdrowia ludzi związane z żywnością, z materiałem do kontaktu z żywnością lub z paszą zgodnie z art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 lub poważne ryzyko dla zdrowia zwierząt lub dla środowiska związane z paszą, w tym także paszą dla zwierząt nieprzeznaczonych do produkcji żywności zgodnie z art. 29 rozporządzenia (WE) nr 183/2005;

    9)

    „sieć systemu RASFF” oznacza system wczesnego ostrzegania o ryzyku zdefiniowanym w pkt 8, ustanowiony jako sieć na podstawie art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002;

    10)

    „sieć systemu pomocy i współpracy administracyjnej” oznacza sieć, której zadaniem jest ułatwianie komunikacji między właściwymi organami, obejmującą Komisję i instytucje łącznikowe wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 103 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    11)

    „sieć na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności” oznacza sieć, której zadaniem jest ułatwianie wymiany informacji na temat powiadomień o fałszowaniu żywności zdefiniowanych w pkt 21, obejmującą Komisję, Europol i instytucje łącznikowe wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 103 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    12)

    „sieć powiadamiania i współpracy” oznacza sieć złożoną z systemu RASFF, systemu pomocy i współpracy administracyjnej oraz sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności;

    13)

    „pojedynczy punkt kontaktowy” oznacza punkt kontaktowy złożony z punktów kontaktowych systemu RASFF i systemu pomocy i współpracy administracyjnej w poszczególnych państwach członkowskich, niezależnie od tego, czy fizycznie mieszczą się one w tej samej jednostce administracyjnej;

    14)

    „powiadomienie o niezgodności” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF o niezgodności, która nie stanowi ryzyka w rozumieniu art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 oraz art. 106 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625, z wyjątkiem przypadków niestwarzających poważnego ryzyka dla zdrowia zwierząt oraz przypadków ryzyka dla zdrowia roślin lub dobrostanu zwierząt;

    15)

    „powiadomienie o zagrożeniu” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF o poważnym bezpośrednim lub pośrednim ryzyku dla zdrowia ludzi związanym z żywnością, z materiałem do kontaktu z żywnością lub z paszą w rozumieniu art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 oraz art. 29 rozporządzenia (WE) nr 183/2005, które to powiadomienie wymaga lub może wymagać szybkiego działania ze strony innego członka sieci systemu RASFF;

    16)

    „powiadomienie informacyjne” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF o bezpośrednim lub pośrednim ryzyku związanym z żywnością, z materiałem do kontaktu z żywnością lub z paszą zgodnie z art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 oraz art. 29 rozporządzenia (WE) nr 183/2005, które to powiadomienie nie wymaga szybkiego działania ze strony innego członka sieci systemu RASFF;

    17)

    „powiadomienie informacyjne w celu działań następczych” oznacza powiadomienie informacyjne dotyczące produktu, który został lub może zostać wprowadzony do obrotu w innym państwie będącym członkiem sieci systemu RASFF;

    18)

    „powiadomienie informacyjne w celu zwrócenia uwagi” oznacza powiadomienie informacyjne dotyczące produktu, który:

    (i)

    albo znajduje się jedynie w państwie powiadamiającego członka sieci; albo

    (ii)

    nie został wprowadzony do obrotu; albo

    (iii)

    nie znajduje się już w obrocie;

    19)

    „powiadomienie o aktualnych zdarzeniach” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF o ryzyku związanym z żywnością, z materiałem do kontaktu z żywnością lub z paszą w rozumieniu art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 oraz art. 29 rozporządzenia (WE) nr 183/2005, które to powiadomienie pochodzi z nieoficjalnego źródła, zawiera niezweryfikowane informacje lub dotyczy produktu, który nie został jeszcze zidentyfikowany;

    20)

    „powiadomienie o odrzuceniu na granicy” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF o odrzuceniu z uwagi na ryzyko zdefiniowane w pkt 8 związane z partią, kontenerem albo ładunkiem żywności, materiału do kontaktu z żywnością lub paszy, o których mowa w art. 50 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 178/2002;

    21)

    „powiadomienie o fałszowaniu żywności” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF o braku zgodności dotyczące podejrzewanego czynu umyślnego ze strony przedsiębiorstw lub osób w celu wprowadzenia w błąd nabywców oraz uzyskania z tego tytułu nienależnych korzyści, z naruszeniem przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    22)

    „powiadomienie pierwotne” oznacza powiadomienie o niezgodności, powiadomienie o zagrożeniu, powiadomienie informacyjne, powiadomienie o aktualnych zdarzeniach, powiadomienie o fałszowaniu żywności lub powiadomienie o odrzuceniu na granicy;

    23)

    „powiadomienie uzupełniające” oznacza powiadomienie w systemie iRASFF zawierające dodatkowe informacje w stosunku do powiadomienia pierwotnego;

    24)

    „wniosek” oznacza wniosek o pomoc administracyjną w systemie iRASFF na podstawie powiadomienia pierwotnego lub uzupełniającego, umożliwiający wymianę informacji zgodnie z art. 104–108 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    25)

    „odpowiedź” oznacza odpowiedź na wniosek o pomoc administracyjną w systemie iRASFF na podstawie powiadomienia pierwotnego lub uzupełniającego, umożliwiający wymianę informacji zgodnie z art. 104–108 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    26)

    „powiadamiający członek sieci lub punkt kontaktowy” oznacza członka sieci lub punkt kontaktowy, który kieruje powiadomienie do innego członka sieci lub punktu kontaktowego;

    27)

    „powiadomiony członek sieci lub punkt kontaktowy” oznacza członka sieci lub punkt kontaktowy, do którego inny członek sieci lub punkt kontaktowy kierują powiadomienie;

    28)

    „członek sieci lub punkt kontaktowy rozpatrujący wniosek” oznacza członka sieci lub punkt kontaktowy, do którego inny członek sieci lub punkt kontaktowy kierują powiadomienie w celu otrzymania odpowiedzi;

    29)

    „system ADIS” oznacza komputerowy system informacyjny do celów powiadamiania i sprawozdawczości o chorobach, który ma zostać ustanowiony przez Komisję oraz przez nią zarządzany zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) 2016/429;

    30)

    „sieć ADIS” oznacza sieć do celów funkcjonowania systemu ADIS obejmującą Komisję i właściwe organy państw członkowskich;

    31)

    „system EUROPHYT” oznacza elektroniczny system powiadamiania, który ma zostać ustanowiony przez Komisję oraz być połączony i kompatybilny z systemem IMSOC, służący do celów składania przez państwa członkowskie powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów zgodnie z art. 103 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

    32)

    „powiadomienie EUROPHYT o pojawie agrofagów” oznacza powiadomienie, które należy złożyć za pośrednictwem systemu EUROPHYT, dotyczące którejkolwiek z poniższych sytuacji:

    a)

    urzędowo potwierdzonego występowania na terytorium Unii agrofagów kwarantannowych dla Unii, o którym mowa w art. 11 akapit pierwszy lit. a) i b) rozporządzenia (UE) 2016/2031;

    b)

    urzędowo potwierdzonego występowania na terytorium Unii agrofaga, który nie został włączony do wykazu agrofagów kwarantannowych dla Unii, o którym mowa w art. 29 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

    c)

    występowania lub bezpośredniego niebezpieczeństwa zawleczenia lub rozprzestrzenienia się na terytorium Unii agrofaga, który nie został włączony do wykazu agrofagów kwarantannowych dla Unii, o czym mowa w art. 30 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

    d)

    urzędowo potwierdzonego występowania agrofaga kwarantannowego dla strefy chronionej, o którym mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

    33)

    „powiadomienie EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek” oznacza powiadomienie, które należy wprowadzić do systemu TRACES w przypadku wystąpienia którejkolwiek z sytuacji opisanych w art. 11 akapit pierwszy lit. c), art. 40 ust. 4, art. 41 ust. 4, art. 46 ust. 4, art. 49 ust. 6 akapit drugi, trzeci i czwarty, art. 53 ust. 4, art. 54 ust. 4, art. 77 ust. 2 oraz art. 95 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

    34)

    „sieć EUROPHYT ds. przechwyceń przesyłek” oznacza sieć do celów przekazywania powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek, obejmującą Komisję oraz właściwe organy państw członkowskich;

    35)

    „sieć EUROPHYT ds. pojawów agrofagów” oznacza sieć do celów funkcjonowania systemu EUROPHYT, obejmującą Komisję oraz właściwe organy państw członkowskich;

    36)

    „system TRACES” oznacza skomputeryzowany system, o którym mowa w art. 133 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/625, służący do wymiany danych, informacji i dokumentów;

    37)

    „sieć TRACES” oznacza sieć do celów funkcjonowania systemu TRACES, obejmującą Komisję oraz właściwe organy państw członkowskich;

    38)

    „podpis elektroniczny” oznacza podpis elektroniczny określony w art. 3 pkt 10 rozporządzenia (UE) nr 910/2014;

    39)

    „zaawansowany podpis elektroniczny” oznacza podpis elektroniczny zgodny ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2015/1506;

    40)

    „kwalifikowany podpis elektroniczny” oznacza podpis elektroniczny określony w art. 3 pkt 12 rozporządzenia (UE) nr 910/2014;

    41)

    „zaawansowana pieczęć elektroniczna” oznacza pieczęć elektroniczną zgodną ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2015/1506;

    42)

    „kwalifikowana pieczęć elektroniczna” oznacza pieczęć elektroniczną określoną w art. 3 pkt 27 rozporządzenia (UE) nr 910/2014;

    43)

    „kwalifikowany elektroniczny znacznik czasu” oznacza elektroniczny znacznik czasu określony w art. 3 pkt 34 rozporządzenia (UE) nr 910/2014;

    44)

    „punkt kontroli” oznacza punkt kontroli, o którym mowa w art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625;

    45)

    „jednostka kontrolna” oznacza jednostkę, która dysponuje technologią i sprzętem niezbędnym do skutecznego działania odpowiedniego składnika i została wyznaczona w tym celu w następujący sposób:

    a)

    „centralna jednostka kontrolna” w odniesieniu do właściwego organu centralnego państwa członkowskiego;

    b)

    „regionalna jednostka kontrolna” w odniesieniu do dowolnego właściwego organu państwa członkowskiego na szczeblu regionalnym;

    c)

    „lokalna jednostka kontrolna” w odniesieniu do dowolnego właściwego organu państwa członkowskiego na szczeblu lokalnym.

    Rozdział 2

    Zasady ogólne i ochrona danych osobowych

    Artykuł 3

    Składniki systemu IMSOC

    1.   System IMSOC składa się z następujących składników:

    a)

    systemu iRASFF;

    b)

    systemu ADIS;

    c)

    systemu EUROPHYT;

    d)

    systemu TRACES.

    2.   Składniki, o których mowa w ust. 1, funkcjonują zgodnie z zasadami ogólnymi i przepisami o ochronie danych osobowych określonymi w niniejszym rozdziale.

    Artykuł 4

    Składniki, sieci i punkty kontaktowe

    1.   Każdy składnik posiada sieć, do której należy Komisja.

    2.   Każdy z członków sieci wyznacza przynajmniej jeden punkt kontaktowy i powiadamia o takim wyznaczeniu punkt kontaktowy Komisji oraz przekazuje mu dane kontaktowe swojego punktu. Członkowie sieci niezwłocznie informują punkt kontaktowy Komisji o wszelkich zmianach w tym względzie.

    3.   Punkt kontaktowy Komisji prowadzi i aktualizuje wykaz punktów kontaktowych oraz udostępnia go wszystkim członkom sieci.

    4.   Komisja tworzy strukturę zarządzania w celu kierowania rozwojem, identyfikowania priorytetów oraz monitorowania poprawnego wdrażania systemu IMSOC. Na strukturę zarządzania składają się:

    a)

    zarząd ds. działania systemu, który we współpracy z państwami członkowskimi co najmniej raz w roku omawia priorytety związane z poszczególnymi składnikami i ich rozwój;

    b)

    podgrupy w ramach zarządu ds. działania systemu, które regularnie omawiają priorytety związane z poszczególnymi składnikami i rozwój ich określonych funkcji.

    Artykuł 5

    Własność danych, informacji i dokumentów i odpowiedzialność w tym zakresie

    1.   Każdy członek sieci jest właścicielem danych, informacji i dokumentów, które jego punkt kontaktowy lub podlegli mu użytkownicy wprowadzili do odpowiedniego składnika lub w nim sporządzili, i jest za nie odpowiedzialny.

    2.   Każdy podpisujący, właściwy organ, do którego należy podpisujący, lub właściwy organ tworzący pieczęć elektroniczną jest właścicielem części dokumentów, którą podpisuje lub opatruje pieczęcią w systemie TRACES, i jest za nią odpowiedzialny.

    3.   Jeżeli dokument w systemie TRACES podpisuje więcej niż jeden podpisujący, każdy podpisujący jest właścicielem części dokumentu, którą podpisuje, i jest za nią odpowiedzialny.

    Artykuł 6

    Powiązania między składnikami

    1.   Powiązania między składnikami mają na celu:

    a)

    uzupełnienie danych, informacji lub dokumentów w co najmniej jednym składniku danymi, informacjami lub dokumentami, które już się znajdują w innym składniku; oraz

    b)

    przekazanie odpowiednich i aktualnych informacji wszystkim członkom sieci na potrzeby wykonywania przez nich zadań zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu dla poszczególnych składników; oraz

    c)

    wspieranie i stosowanie procedur dotyczących:

    (i)

    określania i zmieniania poziomu częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, które mają być przeprowadzane w odniesieniu do przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia (UE) 2017/625;

    (ii)

    stosowania częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, które mają być przeprowadzane w odniesieniu do przesyłek zwierząt lub towarów należących do kategorii, o których mowa w lit. d), e) i f) wspomnianego artykułu;

    (iii)

    skoordynowanego przeprowadzania przez właściwe organy wzmożonych kontroli urzędowych w przypadku podejrzeń niezgodności, o których mowa w art. 65 ust. 6 wspomnianego rozporządzenia.

    2.   Powiązania, o których mowa w ust. 1, polegają na powiązaniach między:

    a)

    systemem iRASFF i systemem TRACES, umożliwiających wymianę danych dotyczących powiadomień o odrzuceniu na granicy oraz wspólnych zdrowotnych dokumentów wejścia;

    b)

    systemem EUROPHYT i systemem TRACES, umożliwiających wymianę danych dotyczących powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów i powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek;

    c)

    systemem iRASFF, systemem EUROPHYT i systemem TRACES, umożliwiających wymianę danych dotyczących historii podmiotów w odniesieniu do zgodności z przepisami określonymi w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625.

    Artykuł 7

    Elektroniczna wymiana danych między składnikami i innymi systemami elektronicznymi

    1.   Wymiana danych między systemem IMSOC i innymi systemami elektronicznymi, w tym systemami krajowymi państw członkowskich:

    a)

    jest oparta na normach międzynarodowych mających zastosowanie do danego składnika i wykorzystuje formaty XML, CMS lub PDF;

    b)

    wymaga stosowania określonych słowników danych oraz reguł biznesowych przewidzianych w odpowiednim składniku.

    2.   Komisja przekazuje państwom członkowskim:

    a)

    informacje dotyczące częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c) ppkt (i);

    b)

    informacje dotyczące poziomu częstotliwości oraz wyników skoordynowanego przeprowadzenia przez właściwe organy wzmożonych kontroli urzędowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c) ppkt (iii);

    c)

    słowniki danych oraz reguły biznesowe, o których mowa w ust. 1 lit. b).

    3.   Komisja sporządza we współpracy z państwami członkowskimi umowę o gwarantowanym poziomie usług regulującą obsługę wymiany danych elektronicznych między odpowiednimi składnikami i innymi systemami elektronicznymi, w tym systemami krajowymi państw członkowskich.

    Artykuł 8

    Obowiązki i prawa Komisji

    1.   Komisja zapewnia funkcjonowanie, obsługę, wsparcie oraz wszelkie niezbędne aktualizacje lub nowe rozwiązania w odniesieniu do oprogramowania składników i ich infrastruktury IT.

    2.   Komisja posiada dostęp do wszystkich danych, informacji oraz dokumentów w każdym ze składników, aby monitorować wymianę danych, informacji i dokumentów, które do nich wprowadzono lub w nich sporządzono, w celu zidentyfikowania działań, które są lub wydają się niezgodne z przepisami określonymi w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625, oraz

    a)

    mają albo mogą mieć konsekwencje dla więcej niż jednego państwa członkowskiego; albo

    b)

    mają miejsce lub wydają się mieć miejsce w więcej niż jednym państwie członkowskim.

    Artykuł 9

    Warunki udzielenia częściowego dostępu do systemu IMSOC państwom trzecim i organizacjom międzynarodowym

    1.   Po otrzymaniu właściwie umotywowanego wniosku Komisja we współpracy z państwami członkowskimi może udzielić właściwemu organowi państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej częściowego dostępu do funkcji jednego składnika lub większej ich liczby oraz do określonych danych, informacji i dokumentów, które wprowadzono do tych składników lub w nich sporządzono, pod warunkiem że wnioskodawca wykaże, iż spełnia następujące wymogi w odniesieniu do danego składnika:

    a)

    posiada zdolność prawną i operacyjną do udzielenia bez zbędnej zwłoki pomocy koniecznej, aby umożliwić prawidłowe funkcjonowanie składnika, którego dotyczy wniosek o częściowy dostęp;

    b)

    wyznaczył w tym celu punkt kontaktowy.

    2.   Częściowy dostęp, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje dostępu do danych osobowych przetwarzanych w składniku, do którego udzielono częściowego dostępu.

    3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 częściowy dostęp może obejmować dostęp do danych osobowych w przypadkach, gdy wnioskujące państwo trzecie lub wnioskująca organizacja międzynarodowa spełnia warunki dotyczące przekazywania danych osobowych zgodnie z prawem ustanowione rozporządzeniami (UE) 2016/679 oraz (UE) 2018/1725.

    Artykuł 10

    Przetwarzanie danych osobowych

    1.   Dane osobowe przetwarzane są w poszczególnych składnikach w celu przeprowadzenia kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych. W szczególności dane osobowe należą do jednej z następujących kategorii:

    a)

    punkty kontaktowe, podmioty, importerzy, eksporterzy, przewoźnicy i technicy laboratoryjni, jeżeli dane osobowe są wymagane przez prawo Unii;

    b)

    użytkownicy poszczególnych składników.

    2.   Przetwarzając dane osobowe zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, państwa członkowskie przestrzegają przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz dyrektywy (UE) 2016/680, a Komisja – przepisów rozporządzenia (UE) 2018/1725.

    Artykuł 11

    Administratorzy danych i współadministrowanie

    1.   Komisja i właściwe organy państw członkowskich są współadministratorami operacji przetwarzania danych w poszczególnych składnikach.

    2.   Do obowiązków Komisji należy:

    a)

    określanie i wdrażanie środków technicznych w celu umożliwienia osobom, których dane dotyczą, wykonywania przysługujących im praw oraz zapewnienia, aby prawa te były wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725;

    b)

    zapewnienie bezpieczeństwa przetwarzania danych w ramach poszczególnych składników zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) 2018/1725;

    c)

    określenie kategorii swoich pracowników i usługodawców zewnętrznych, którym można przyznać dostęp do składników;

    d)

    przekazywanie powiadomień i informacji dotyczących wszelkich naruszeń ochrony danych osobowych w składnikach odpowiednio Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych na podstawie art. 34 rozporządzenia (UE) 2018/1725 oraz osobie, której dane dotyczą, na podstawie art. 35 wspomnianego rozporządzenia;

    e)

    zapewnienie pracownikom i usługodawcom zewnętrznym odpowiednich szkoleń w zakresie wykonywania swoich zadań zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

    3.   Do obowiązków właściwych organów państw członkowskich należy:

    a)

    zapewnienie, aby prawa osoby, której dane dotyczą, były wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i niniejszym rozporządzeniem;

    b)

    zapewnienie bezpieczeństwa i poufności danych osobowych zgodnie z rozdziałem IV sekcja 2 rozporządzenia (UE) 2016/679;

    c)

    wyznaczenie pracowników, którzy mogą mieć dostęp do poszczególnych składników;

    d)

    zapewnienie odpowiednich szkoleń pracownikom mającym dostęp do poszczególnych składników, aby wykonywali swoje zadania zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz, w stosownych przypadkach, z dyrektywą (UE) 2016/680.

    4.   Właściwe organy państw członkowskich mogą wyznaczyć różnych współadministratorów na terenie tego samego państwa członkowskiego w celu wywiązania się z jednego lub większej liczby obowiązków, o których mowa w ust. 3.

    Rozdział 3

    Składniki, sieci i punkty kontaktowe

    Sekcja 1

    System iRASFF

    Artykuł 12

    Instytucje łącznikowe odpowiedzialne za wymianę określonych rodzajów informacji

    Państwa członkowskie wskazują, które z instytucji łącznikowych wyznaczonych zgodnie z art. 103 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 są odpowiedzialne za wymianę informacji dotyczących powiadomień o fałszowaniu żywności.

    Artykuł 13

    Pojedynczy punkt kontaktowy

    1.   Do obowiązków pojedynczego punktu kontaktowego w każdym państwie członkowskim należy:

    a)

    wprowadzanie skutecznych rozwiązań na potrzeby sprawnej wymiany istotnych informacji ze wszystkimi odpowiednimi właściwymi organami podlegającymi jego jurysdykcji, co umożliwia natychmiastowe przekazywanie powiadomień, wniosków lub odpowiedzi właściwym organom w celu podjęcia odpowiedniego działania, oraz odpowiednia archiwizacja powiadomień, wniosków lub odpowiedzi;

    b)

    określanie swoich zadań i obowiązków, a także zadań i obowiązków odpowiednich właściwych organów podlegających jego jurysdykcji w odniesieniu do przygotowywania i przekazywania powiadomień, wniosków i odpowiedzi oraz w odniesieniu do oceny i rozpowszechniania powiadomień, wniosków i odpowiedzi od innych członków sieci powiadamiania i współpracy.

    2.   Państwa członkowskie mogą włączyć swój punkt kontaktowy sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności do swojego pojedynczego punktu kontaktowego.

    3.   Komunikacja w ramach sieci RASFF ma miejsce za pośrednictwem pojedynczego punktu kontaktowego.

    Artykuł 14

    Obowiązki członków sieci powiadamiania i współpracy

    1.   Członkowie sieci powiadamiania i współpracy zapewniają skuteczne funkcjonowanie swoich sieci podlegających ich jurysdykcji.

    2.   Każdy wyznaczony punkt kontaktowy sieci powiadamiania i współpracy przekazuje punktowi kontaktowemu Komisji szczegółowe informacje dotyczące osób, które go prowadzą, oraz ich dane kontaktowe. W tym celu stosuje on formularz informacji o punkcie kontaktowym dostarczany przez Komisję.

    3.   Na wypadek nagłych powiadomień punkty kontaktowe sieci RASFF zapewniają całodobową dostępność dyżurnego urzędnika.

    Artykuł 15

    Informacje wymieniane w systemie iRASFF

    1.   Wymiana informacji między punktami kontaktowymi sieci powiadamiania i współpracy dla celów art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 oraz tytułu IV rozporządzenia (UE) 2017/625 odbywa się wyłącznie w systemie iRASFF i w formie powiadomień, wniosków i odpowiedzi.

    2.   Punkty kontaktowe sieci powiadamiania i współpracy wypełniają odpowiednie rubryki powiadomienia, aby umożliwić przejrzystą identyfikację danego produktu, ryzyka, przypadków niezgodności oraz podejrzeń popełnienia nadużycia, przekazywać informacje dotyczące identyfikowalności w możliwym zakresie oraz identyfikować punkty kontaktowe odpowiedzialne za wszelkie działania następcze w odniesieniu do powiadomienia lub odpowiedzi na wniosek.

    3.   Powiadomienia mogą być przekazywane w formie powiadomień pierwotnych lub uzupełniających.

    4.   We wnioskach i w odpowiedziach wskazuje się punkty kontaktowe sieci powiadamiania i współpracy, do których kieruje się ten wniosek lub tę odpowiedź.

    Artykuł 16

    Powiadomienia o niezgodności

    1.   Punkty kontaktowe sieci powiadamiania i współpracy wymieniają bez zbędnej zwłoki powiadomienia o niezgodności zawierające przynajmniej następujące elementy:

    a)

    nazwę właściwego organu zajmującego się danym powiadomieniem, jeśli nie jest to punkt kontaktowy;

    b)

    opis ewentualnej niezgodności;

    c)

    dane identyfikacyjne, jeśli to możliwe, podmiotów związanych z ewentualną niezgodnością;

    d)

    szczegółowe informacje na temat zwierząt lub towarów, których dotyczy niezgodność;

    e)

    wszelkie informacje dotyczące podejrzewanego ryzyka;

    f)

    wskazanie, czy powiadomienie dotyczy ewentualnego przypadku niezgodności wynikającej z nieuczciwych praktyk.

    2.   Punkt kontaktowy Komisji bez zbędnej zwłoki sprawdza każde powiadomienie o niezgodności, które było przedmiotem wymiany.

    Artykuł 17

    Powiadomienia o zagrożeniu

    1.   Punkty kontaktowe sieci RASFF przekazują powiadomienia o zagrożeniu punktowi kontaktowemu Komisji bez zbędnej zwłoki i w każdym przypadku w ciągu 48 godzin od momentu otrzymania informacji o wystąpieniu ryzyka.

    2.   Powiadomienia o zagrożeniu zawierają wszystkie dostępne informacje wymagane na podstawie art. 16 ust. 1 oraz wszelkie informacje dotyczące ryzyka i produktu, z którym się wiąże to ryzyko. Fakt, że nie wszystkie istotne informacje zostały zgromadzone, nie może jednak niepotrzebnie opóźniać przesłania powiadomienia o zagrożeniu.

    3.   Punkt kontaktowy Komisji sprawdza powiadomienia o zagrożeniu i przekazuje je punktom kontaktowym sieci powiadamiania i współpracy w ciągu 24 godzin od ich otrzymania.

    4.   Poza godzinami pracy Komisji punkty kontaktowe sieci RASFF zgłaszają, że przesłano powiadomienia o zagrożeniu lub o działaniach następczych podjętych w wyniku powiadomienia o zagrożeniu, telefonicznie na awaryjny numer telefoniczny punktu kontaktowego Komisji i informują, których państw członkowskich należących do sieci RASFF dotyczy to powiadomienie. Punkt kontaktowy Komisji informuje punkty kontaktowe sieci RASFF, których dotyczy powiadomienie, telefonicznie na ich awaryjne numery telefoniczne.

    Artykuł 18

    Powiadomienia informacyjne

    1.   Punkty kontaktowe sieci RASFF przekazują powiadomienia informacyjne punktowi kontaktowemu Komisji bez zbędnej zwłoki.

    2.   Powiadomienia informacyjne zawierają wszystkie dostępne informacje wymagane na podstawie art. 16 ust. 1 oraz wszelkie informacje dotyczące ryzyka i produktu, z którym się wiąże to ryzyko.

    3.   Punkt kontaktowy Komisji sprawdza powiadomienia informacyjne i bez zbędnej zwłoki po ich otrzymaniu przekazuje je punktom kontaktowym sieci powiadamiania i współpracy.

    Artykuł 19

    Powiadomienia o aktualnych zdarzeniach

    1.   Punkty kontaktowe sieci powiadamiania i współpracy mogą przekazywać punktowi kontaktowemu Komisji powiadomienia o aktualnych zdarzeniach.

    2.   Powiadomienia o aktualnych zdarzeniach zawierają wszystkie informacje wymagane zgodnie z art. 16 ust. 1, jeżeli są one dostępne.

    3.   Punkt kontaktowy Komisji sprawdza powiadomienia o aktualnych zdarzeniach i bez zbędnej zwłoki po ich otrzymaniu przekazuje je punktom kontaktowym sieci powiadamiania i współpracy.

    Artykuł 20

    Powiadomienia o odrzuceniu na granicy

    1.   Punkty kontaktowe sieci RASFF bez zbędnej zwłoki przekazują punktom kontaktowym sieci powiadamiania i współpracy powiadomienia o odrzuceniu na granicy.

    2.   Powiadomienia o odrzuceniu na granicy zawierają wszystkie informacje wymagane zgodnie z art. 16 ust. 1 oraz wszelkie informacje dotyczące ryzyka i produktu, z którym się wiąże to ryzyko.

    3.   Informacje, o których mowa w ust. 2, należy przekazać przez system TRACES wszystkim punktom kontroli granicznej.

    4.   Punkt kontaktowy Komisji sprawdza każde powiadomienie o odrzuceniu na granicy, jakie przekazano.

    Artykuł 21

    Powiadomienia o fałszowaniu żywności

    1.   Punkty kontaktowe sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności wymieniają powiadomienia o fałszowaniu żywności zawierające co najmniej następujące elementy:

    a)

    wszystkie informacje wymagane na podstawie art. 16 ust. 1;

    b)

    opis podejrzenia nieuczciwych praktyk;

    c)

    dane identyfikacyjne odnośnych podmiotów, jeśli jest to możliwe;

    d)

    informacje dotyczące prowadzonego dochodzenia policyjnego lub sądowego w związku z podejrzeniem nieuczciwych praktyk;

    e)

    informacje dotyczące wszelkich instrukcji od organów policyjnych lub sądowych, gdy tylko zostaną one udostępnione i będzie można je ujawnić.

    2.   Punkty kontaktowe sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności bez zbędnej zwłoki przekazują swojemu punktowi kontaktowemu sieci RASFF wszelkie informacje dotyczące zagrożeń dla zdrowia.

    3.   Punkt kontaktowy Komisji bez zbędnej zwłoki sprawdza każde powiadomienie o fałszowaniu żywności, które było przedmiotem wymiany.

    Artykuł 22

    Powiadomienia uzupełniające

    1.   Jeżeli członek sieci powiadamiania i współpracy posiada dodatkowe informacje dotyczące powiadomienia pierwotnego, odpowiednie punkty kontaktowe bezzwłocznie przekazują tej sieci powiadomienie uzupełniające.

    2.   Jeżeli punkt kontaktowy, o którym mowa w ust. 1, zażądał dodatkowych informacji dotyczących powiadomienia pierwotnego, sieć powiadamiania i współpracy otrzymuje takie informacje w możliwym zakresie i bez zbędnej zwłoki.

    3.   Jeżeli członek sieci RASFF podejmuje działanie w związku z otrzymaniem powiadomienia pierwotnego zgodnie z art. 50 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, jego punkt kontaktowy niezwłocznie przekazuje szczegółowe powiadomienie uzupełniające do sieci powiadamiania i współpracy.

    4.   Jeżeli działanie, o którym mowa w ust. 3, polega na zatrzymaniu produktu oraz zwróceniu go wysyłającemu w państwie innego członka sieci RASFF:

    a)

    członek sieci podejmujący działanie przekazuje właściwe informacje dotyczące zwróconego produktu w powiadomieniu uzupełniającym, chyba że informacje te w pełni uwzględniono już w powiadomieniu pierwotnym;

    b)

    inny członek sieci przekazuje w powiadomieniu uzupełniającym informacje dotyczące działań podjętych w związku ze zwróconym produktem.

    5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadkach gdy powiadomienie uzupełniające zmienia klasyfikację powiadomienia pierwotnego na powiadomienie o zagrożeniu lub powiadomienie informacyjne, członek sieci powiadamiania i współpracy przekazuje je do punktu kontaktowego Komisji w celu jego weryfikacji i przekazania punktom kontaktowym sieci powiadamiania i współpracy w terminach określonych w art. 17 lub 18.

    Artykuł 23

    Dostęp do powiadomień iRASFF

    1.   Wszyscy członkowie sieci powiadamiania i współpracy mają dostęp do powiadomień o zagrożeniu, powiadomień informacyjnych, powiadomień o aktualnych zdarzeniach lub powiadomień o odrzuceniu na granicy.

    2.   Bez uszczerbku dla przysługującego Komisji prawa dostępu na podstawie art. 8 ust. 2 dostęp do powiadomień o niezgodności posiadają jedynie członkowie sieci powiadamiania i współpracy, którzy przekazują te powiadomienia, otrzymują te powiadomienia i do których kieruje się odnośne wnioski. Pozostali członkowie sieci posiadają jednak dostęp do informacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i e).

    3.   Bez uszczerbku dla przysługującego Komisji prawa dostępu na podstawie art. 8 ust. 2 dostęp do powiadomień o fałszowaniu żywności posiadają wyłącznie punkty kontaktowe sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności, które przekazują te powiadomienia, otrzymują te powiadomienia i do których kieruje się odnośne wnioski.

    Artykuł 24

    Weryfikacja i publikacja powiadomień

    1.   Weryfikacja powiadomień przez punkt kontaktowy Komisji obejmuje:

    a)

    sprawdzenie kompletności i czytelności powiadomienia;

    b)

    sprawdzenie, czy podstawa prawna uzasadniającej powiadomienie jest właściwa; niewłaściwa podstawa prawna nie uniemożliwia jednak przekazania powiadomienia, jeżeli zidentyfikowano ryzyko;

    c)

    sprawdzenie, czy powiadomienie wchodzi w zakres sieci RASFF;

    d)

    sprawdzenie, czy istotne informacje w powiadomieniu przedstawiono w języku łatwo zrozumiałym dla punktu kontaktowego sieci powiadamiania i współpracy;

    e)

    sprawdzenie zgodności z niniejszym rozporządzeniem;

    f)

    sprawdzenie ewentualnych powtórzeń w powiadomieniach dotyczących tego samego podmiotu lub zagrożenia lub państwa pochodzenia.

    2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 weryfikacja powiadomień o niezgodności, fałszowaniu żywności i odrzuceniu na granicy obejmuje lit. b), c) i e) wspomnianego ustępu.

    3.   Po weryfikacji powiadomienia zgodnie z ust. 1 lub 2 punkt kontaktowy Komisji może opublikować podsumowanie powiadomienia o zagrożeniu, powiadomienia informacyjnego, powiadomienia o odrzuceniu na granicy oraz powiadomienia o niezgodności, zawierające informacje dotyczące klasyfikacji i statusu powiadomienia, zidentyfikowanego produktu i ryzyka, państwa pochodzenia, państw, w których produkt ten był dystrybuowany, powiadamiającego członka sieci, podstawy powiadomienia oraz wprowadzonych środków.

    4.   Komisja publikuje sprawozdanie roczne dotyczące powiadomień przekazywanych przez system iRASFF.

    Artykuł 25

    Wycofanie i zmiana powiadomienia

    1.   W przypadku gdy działanie, które ma zostać podjęte, wydaje się nieuzasadnione lub jeżeli powiadomienie przekazano przez pomyłkę, dowolny punkt kontaktowy sieć powiadamiania i współpracy może zwrócić się do:

    a)

    powiadamiającego punktu kontaktowego o wycofanie powiadomienia o niezgodności, powiadomienia o fałszowaniu żywności lub powiadomienia uzupełniającego;

    b)

    punktu kontaktowego Komisji – za zgodą powiadamiającego punktu kontaktowego – o wycofanie powiadomienia o zagrożeniu, powiadomienia informacyjnego, powiadomienia o odrzuceniu na granicy lub powiadomienia o aktualnych zdarzeniach.

    2.   Dowolny punkt kontaktowy sieci powiadamiania i współpracy może za zgodą powiadamiającego punktu kontaktowego wystąpić z wnioskiem o wprowadzenie zmian w powiadomieniu.

    3.   Powiadomienia uzupełniającego nie uznaje się za zmianę powiadomienia i w związku z tym może być ono przekazywane bez zgody pozostałych członków sieci, o ile takie powiadomienie uzupełniające nie zmienia klasyfikacji powiadomienia.

    Artykuł 26

    Zamknięcie powiadomienia i okres przechowywania danych osobowych

    1.   Powiadomienie jest automatycznie zamykane w systemie iRASFF, jeśli:

    a)

    nie są rozpatrywane żadne wnioski o dodatkowe informacje; albo

    b)

    udzielono odpowiedzi na wszystkie wnioski; albo

    c)

    w ciągu 6 miesięcy od jego przekazania nie udzielono żadnej odpowiedzi na ostatni wniosek.

    2.   Dane osobowe z zamkniętych powiadomień przechowuje się nie dłużej niż 10 lat.

    Artykuł 27

    Wymiana informacji z państwami trzecimi

    1.   W przypadku gdy powiadomienie o zagrożeniu, powiadomienie informacyjne lub powiadomienie o odrzuceniu na granicy dotyczy produktu pochodzącego z państwa trzeciego lub tam dystrybuowanego, które nie posiada dostępu do systemu iRASFF ani systemu TRACES, Komisja bez zbędnej zwłoki udziela temu państwu trzeciemu informacji.

    2.   Jeżeli powiadomienie o niezgodności lub fałszowaniu żywności dotyczy produktu pochodzącego z państwa trzeciego lub tam dystrybuowanego, które nie posiada dostępu do systemu iRASFF ani systemu TRACES, Komisja może udzielić informacji temu państwu trzeciemu.

    Artykuł 28

    Ustalenia awaryjne w odniesieniu do systemu iRASFF

    1.   W przypadku niedostępności systemu iRASFF:

    a)

    punkty kontaktowe sieci RASFF zgłaszają, że przesłano wiadomość e-mail dotyczącą powiadomienia o zagrożeniu lub powiadomienia uzupełniającego powiadomienie o zagrożeniu, telefonicznie na awaryjny numer telefoniczny punktu kontaktowego Komisji. Punkt kontaktowy Komisji informuje punkty kontaktowe sieci RASFF, które muszą podjąć działania następcze, telefonicznie na ich awaryjne numery telefoniczne;

    b)

    punkty kontaktowe sieci pomocy i współpracy administracyjnej wymieniają informacje za pośrednictwem poczty elektronicznej;

    c)

    punkty kontaktowe sieci na rzecz przeciwdziałania fałszowaniu żywności wymieniają informacje dotyczące powiadomień o fałszowaniu żywności za pośrednictwem poczty elektronicznej;

    d)

    wymiany, o których mowa w lit. b) i c), nie powodują uruchomienia mechanizmu wniosku i odpowiedzi.

    2.   Z chwilą ponownej dostępności systemu iRASFF punkty kontaktowe sieci powiadamiania i współpracy wprowadzają do niego informacje wymienione poza systemem.

    Sekcja 2

    SYSTEM ADIS

    Artykuł 29

    Sieć ADIS

    1.   Każdy członek sieci ADIS może wyznaczyć więcej niż jeden punkt kontaktowy do celów składania w systemie ADIS:

    a)

    powiadomień o ogniskach choroby zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2016/429;

    b)

    sprawozdań zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2016/429.

    2.   Każdy punkt kontaktowy sieci ADIS prowadzi i aktualizuje w systemie ADIS wykaz regionów, których dotyczą powiadomienia i sprawozdania, określonych przez państwa członkowskie do celów powiadamiania i przekazywania sprawozdań, o których mowa w art. 19 i 20 rozporządzenia (UE) 2016/429.

    Sekcja 3

    System EUROPHYT

    Artykuł 30

    Sieć EUROPHYT

    Każdy członek sieci EUROPHYT wyznacza:

    a)

    punkt kontaktowy odpowiedzialny za przekazywanie powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów do sieci EUROPHYT ds. pojawów agrofagów;

    b)

    punkt kontaktowy odpowiedzialny za:

    (i)

    nadzorowanie przekazywania do sieci EUROPHYT ds. przechwyceń przesyłek powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek zgodnie z art. 33 – w przypadku przesyłek zawierających rośliny, produkty roślinne oraz inne przedmioty wprowadzane do Unii;

    (ii)

    przekazywanie odpowiednim państwom trzecim i organizacjom międzynarodowym powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek – w przypadku przesyłek zawierających rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty wprowadzane do Unii;

    (iii)

    przekazywanie do sieci EUROPHYT ds. przechwyceń przesyłek powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek – w przypadku przesyłek zawierających rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty znajdujące się w obrocie w Unii.

    Artykuł 31

    Dostęp do powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów oraz o przechwyceniu przesyłek

    Bez uszczerbku dla przysługującego Komisji prawa dostępu na podstawie art. 8 ust. 2 dostęp do powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów albo o przechwyceniu przesyłek ma wyłącznie sieć EUROPHYT, której dotyczą powiadomienia.

    Artykuł 32

    Przekazywanie powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów do sieci EUROPHYT ds. pojawów agrofagów

    1.   Punkty kontaktowe sieci EUROPHYT składają w systemie EUROPHYT powiadomienie o pojawie agrofagów zawierające co najmniej informacje wskazane w pkt 1.1, 1.3, 2.1, 2.2, 3.1, 4.1, 5.1, 5.2, 6.4 oraz 8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia nie później niż osiem dni roboczych od dnia urzędowego potwierdzenia przez odpowiedzialny organ urzędowy występowania agrofaga, o którym mowa w art. 11 akapit pierwszy lit. a) i b), art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1 oraz art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031.

    2.   Jeżeli występowanie agrofaga potwierdzono urzędowo zgodnie z ust. 1, powiadomienie to zawiera również informacje wskazane w załączniku I pkt 5.6.

    3.   Punkty kontaktowe sieci składają w systemie EUROPHYT powiadomienie zawierające informacje wskazane w załączniku I pkt 1.2, 3.2, 4.2, 4.3, 4.4, 5.3–5.6, 6.1, 6.2, 6.3, 6.5, 6.6, 6.7, 7.1–7.6, 9 oraz 10 nie później niż trzydzieści dni po odpowiedniej dacie, o której mowa w ust. 1.

    4.   Punkty kontaktowe sieci EUROPHYT aktualizują powiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 3, gdy tylko zweryfikują odpowiednie nowe informacje, które im udostępniono, lub gdy właściwy organ wprowadzi nowe środki.

    Artykuł 33

    Wykorzystywanie systemu TRACES do przekazywania powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek do sieci EUROPHYT ds. przechwyceń przesyłek

    1.   Urzędowy inspektor ds. zdrowia roślin podejmujący decyzję dotyczącą przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wprowadzanych do Unii zgodnie z art. 55 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625 składa powiadomienia EUROPHYT o przechwyceniu tych przesyłek w systemie TRACES w ciągu dwóch dni roboczych od przechwycenia.

    2.   Powiadomienia, o których mowa w ust. 1, zawierają następujące informacje:

    a)

    informacje, które należy zawrzeć w dokumencie CHED i o których mowa w art. 40 ust. 1 lit. c).

    b)

    dodatkowe informacje dotyczące środków wprowadzonych w odniesieniu do przesyłki;

    c)

    informacje dotyczące nałożonej kwarantanny;

    d)

    wszelkie dodatkowe informacje dotyczące przechwycenia, jeśli są one dostępne.

    3.   Punkty kontaktowe sieci EUROPHYT przekazują powiadomienia EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów znajdujących się w obrocie w Unii w systemie TRACES w ciągu dwóch dni roboczych od ich przechwycenia. Powiadomienia te zawierają informacje, o których mowa w ust. 2.

    Artykuł 34

    Okres przechowywania danych osobowych w przypadku powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów

    Dane osobowe z powiadomień EUROPHYT o pojawie agrofagów przechowuje się w systemie EUROPHYT nie dłużej niż 10 lat.

    Sekcja 4

    SYSTEM TRACES

    Artykuł 35

    Sieć TRACES

    1.   Nie naruszając przepisów art. 4 ust. 2, każdy członek sieci TRACES wyznacza co najmniej jeden punkt kontaktowy zajmujący się funkcjami, o których mowa w art. 132 lit. d) oraz art. 133 rozporządzenia (UE) 2017/625 lub w innych przepisach Unii, które odnoszą się do systemu TRACES.

    2.   Punkty kontaktowe wyznaczone do przekazywania powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek należy również uznawać za punkty kontaktowe zajmujące się tą funkcją w systemie TRACES.

    Artykuł 36

    Dostęp do danych, informacji i dokumentów w systemie TRACES

    1.   Każdy podmiot posiada dostęp do danych, informacji lub dokumentów, które przetwarza, sporządza lub przekazuje w systemie TRACES.

    2.   Każdy właściwy organ posiada dostęp do danych, informacji lub dokumentów, które przetwarza, sporządza lub przekazuje w obszarze, za który jest odpowiedzialny w systemie TRACES, czy to za pośrednictwem swoich pracowników, czy podmiotów, którymi zarządza w systemie TRACES.

    3.   Jeżeli dane, informacje lub dokumenty w systemie TRACES przetwarza, sporządza lub przekazuje więcej niż jeden właściwy organ, organy te powinny mieć dostęp do wszystkich tych danych, informacji i dokumentów.

    4.   Bez uszczerbku dla przysługującego Komisji prawa dostępu na podstawie art. 8 ust. 2, podmioty, które nie uczestniczyły w przetwarzaniu, sporządzaniu lub przekazywaniu danych, informacji lub dokumentów w systemie TRACES lub które nie biorą udziału we wprowadzaniu do obrotu lub przemieszczaniu, nie posiadają dostępu do takich danych, informacji lub dokumentów.

    5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 niniejszego artykułu właściwe organy posiadają dostęp do danych, informacji i dokumentów dotyczących decyzji o odmowie wprowadzenia przesyłki lub nakazie podjęcia działania, zarejestrowanych w systemie TRACES zgodnie z art. 66 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/625.

    Artykuł 37

    Wymiany między systemem TRACES a innymi systemami elektronicznymi

    1.   Wymiany danych między systemem TRACES a innymi systemami elektronicznymi, w tym systemami krajowymi państw członkowskich, są synchroniczne, wzajemne i oparte na normach ONZ/CEFACT, IPPC oraz OIE.

    2.   W ramach wymiany danych między systemem TRACES a systemami krajowymi państw członkowskich wykorzystuje się dane referencyjne znajdujące się w systemie TRACES.

    Artykuł 38

    Współpraca między organami w państwach członkowskich w odniesieniu do przesyłek wprowadzanych do Unii

    1.   Do celów współpracy, o której mowa w art. 75 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625, organy celne państw członkowskich posiadają dostęp do danych, informacji i dokumentów dotyczących zwierząt i towarów wprowadzanych do Unii z państw trzecich oraz do decyzji podjętych w oparciu o kontrole urzędowe przeprowadzone zgodnie z tytułem II rozdział V wspomnianego rozporządzenia poprzez:

    a)

    system TRACES lub systemy krajowe ich państw członkowskich; albo

    b)

    unijny system jednego okienka w dziedzinie ceł oparty na elektronicznych systemach celnych, o których mowa w decyzji nr 70/2008/WE, powiązany z systemem TRACES.

    2.   Jeżeli dostęp, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwy, państwa członkowskie zapewniają bez zbędnej zwłoki, aby ich organy celne i właściwe organy wzajemnie i w odpowiednich terminach wymieniały odpowiednie dane, informacje i dokumenty.

    Artykuł 39

    Wydawanie elektronicznych świadectw urzędowych i stosowanie podpisów elektronicznych

    1.   Elektroniczne świadectwa urzędowe dotyczące przesyłek zwierząt i towarów wprowadzanych do Unii spełniają wszystkie następujące wymogi:

    a)

    są wydawane w jednym z następujących systemów:

    (i)

    systemie TRACES;

    (ii)

    systemie krajowym państwa członkowskiego;

    (iii)

    elektronicznym systemie wydawania świadectw państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, który umożliwia wymianę danych z systemem TRACES;

    (iv)

    elektronicznym systemie wydawania świadectw państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, który umożliwia wymianę danych z systemem krajowym państwa członkowskiego;

    b)

    są podpisane przez upoważnionego urzędnika za pomocą zaawansowanego lub kwalifikowanego podpisu elektronicznego;

    c)

    są opatrzone zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną właściwego organu wydającego świadectwo lub zaawansowanym lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym jego przedstawiciela prawnego;

    d)

    stosują kwalifikowany elektroniczny znacznik czasu.

    2.   Jeżeli elektroniczne świadectwa urzędowe wydawane są zgodnie z ust. 1 lit. a) ppkt (iii) lub (iv), system TRACES lub system krajowy państwa członkowskiego potwierdza wymianę danych na podstawie zaawansowanej lub kwalifikowanej pieczęci elektronicznej właściwego organu wydającego świadectwo w państwie trzecim lub zaawansowanego lub kwalifikowanego podpisu elektronicznego jego przedstawiciela prawnego.

    W takich przypadkach podpis upoważnionego urzędnika, o którym mowa w ust. 1 lit. b), nie jest wymagany.

    3.   Komisja jest powiadamiana z wyprzedzeniem o wydaniu elektronicznych świadectw urzędowych zgodnie z ust. 1 lit. a) ppkt (iv).

    4.   Właściwy organ przyjmuje elektroniczne świadectwa fitosanitarne wymagane do wprowadzenia roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów na terytorium Unii zgodnie rozdziałem VI sekcja 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031 wyłącznie wówczas, gdy są one wydane zgodnie z ust. 1 lit. a) ppkt (i) lub (iii) niniejszego artykułu.

    Artykuł 40

    Format dokumentu CHED oraz instrukcje dotyczące jego przedkładania i stosowania

    1.   Dokument CHED zawiera pozycje dotyczące informacji określonych w części 1 załącznika II do niniejszego rozporządzenia i jest stosowany przez podmiot i właściwe organy zgodnie z art. 56 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625 w jednym z następujących formatów, w zależności od kategorii przesyłki określonej w art. 47 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia:

    a)

    dokument CHED-A sporządzony zgodnie z formularzem w części 2 sekcja A załącznika II do niniejszego rozporządzenia w przypadku przesyłek zwierząt:

    (i)

    o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625; albo

    (ii)

    które podczas wprowadzania do Unii podlegają środkom określonym w art. 47 ust. 1 lit. e) lub f) rozporządzenia (UE) 2017/625;

    b)

    dokument CHED-P sporządzony zgodnie z formularzem w części 2 sekcja B załącznika II do niniejszego rozporządzenia w przypadku przesyłek zawierających produkty:

    (i)

    o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625; albo

    (ii)

    które podczas wprowadzania do Unii podlegają środkom określonym w art. 47 ust. 1 lit. d), e) lub f) rozporządzenia (UE) 2017/625;

    c)

    dokument CHED-PP sporządzony zgodnie z formularzem w części 2 sekcja C załącznika II do niniejszego rozporządzenia w przypadku przesyłek zawierających:

    (i)

    rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/625; albo

    (ii)

    rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty, które podczas wprowadzania do Unii podlegają jednemu ze środków lub warunków określonych w art. 47 ust. 1 lit. d), e) lub f) rozporządzenia (UE) 2017/625; albo

    (iii)

    konkretne rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty z określonego źródła lub miejsca pochodzenia, w przypadku których minimalny poziom kontroli urzędowych jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyko dla zdrowia roślin, jak określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/66;

    d)

    dokument CHED-D sporządzony zgodnie z formularzem w części 2 sekcja D załącznika II do niniejszego rozporządzenia w przypadku przesyłek pasz i żywności niepochodzącej od zwierząt, które to przesyłki podczas wprowadzania do Unii podlegają dowolnemu ze środków lub warunków określonych w art. 47 ust. 1 lit. d), e) lub f) rozporządzenia (UE) 2017/625.

    2.   Dokument CHED, o którym mowa w ust. 1, musi:

    a)

    zostać sporządzony co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego wprowadzenia;

    b)

    zostać należycie wypełniony co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego wprowadzenia zgodnie z notami wyjaśniającymi zawartymi w części 1 załącznika II do niniejszego rozporządzenia:

    (i)

    przez podmiot odpowiedzialny za przesyłkę, jeżeli chodzi o informacje na temat szczegółów dotyczących przesyłki, jak opisano w części I formularzy w części 2 sekcje A–D wspomnianego załącznika;

    (ii)

    przez właściwy organ w punkcie kontroli granicznej lub punkcie kontroli, jeżeli chodzi o informacje na temat decyzji podjętej w odniesieniu do przesyłki, jak opisano w części II formularzy w części 2 sekcje A–D wspomnianego załącznika;

    (iii)

    przez właściwy organ w punkcie kontroli granicznej wywozu lub miejsca ostatecznego przeznaczenia lub przez lokalny właściwy organ, jeżeli chodzi o informacje na temat działań następczych podjętych w sprawie przesyłki po podjęciu decyzji, jak opisano w części III formularzy w części 2 sekcje A–D wspomnianego załącznika.

    3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. a) państwo członkowskie może wyrazić zgodę na sporządzenie dokumentu CHED w innym języku urzędowym UE niż język państwa członkowskiego wprowadzenia.

    Artykuł 41

    Stosowanie elektronicznego dokumentu CHED

    1.   Podmiot lub właściwy organ stosuje dokument CHED w formie elektronicznej za pośrednictwem jednego z następujących systemów:

    a)

    systemu TRACES, pod warunkiem że dokument CHED spełnia wszystkie następujące wymogi:

    (i)

    jest podpisany przez podmiot odpowiedzialny za daną przesyłkę za pomocą podpisu elektronicznego;

    (ii)

    jest podpisany przez urzędnika certyfikującego w punkcie kontroli granicznej lub w punkcie kontroli za pomocą zaawansowanego lub kwalifikowanego podpisu elektronicznego;

    (iii)

    jest opatrzony zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną właściwego organu wydającego dokument;

    (iv)

    jest opatrzony zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną za pośrednictwem systemu TRACES;

    b)

    systemu krajowego państwa członkowskiego, pod warunkiem że dokument CHED spełnia wszystkie następujące wymogi:

    (i)

    jest podpisany przez podmiot odpowiedzialny za daną przesyłkę za pomocą podpisu elektronicznego;

    (ii)

    jest podpisany przez urzędnika certyfikującego w punkcie kontroli granicznej lub w punkcie kontroli za pomocą zaawansowanego lub kwalifikowanego podpisu elektronicznego;

    (iii)

    jest opatrzony zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną właściwego organu wydającego dokument;

    (iv)

    jest przekazany do systemu TRACES najpóźniej z chwilą podjęcia decyzji na podstawie kontroli urzędowych a przekazanie jest opatrzone zaawansowaną lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną właściwego organu wydającego dokument;

    2.   System TRACES potwierdza przekazanie dokumentu, o którym mowa w ust. 1 lit. b) ppkt (iv), za pomocą swojej zaawansowanej lub kwalifikowanej pieczęci elektronicznej.

    3.   Wszystkie wymagane kroki, o których mowa w ust. 1 i 2, są opatrzone kwalifikowanym elektronicznym znacznikiem czasu.

    Artykuł 42

    Okres przechowywania świadectw elektronicznych i dokumentów CHED oraz danych osobowych zawartych w tych dokumentach

    1.

    W celu zachowania integralności świadectw i dokumentów CHED wydanych odpowiednio zgodnie z art. 39 i 41 odpowiednie dane dotyczące podpisów elektronicznych, pieczęci elektronicznych, znaczników czasu i wymian elektronicznych przechowuje się w systemie TRACES oraz w systemach krajowych państw członkowskich przez co najmniej trzy lata.

    2.

    Dane osobowe ze świadectw i dokumentów CHED, o których mowa w ust. 1, przechowuje się w systemie TRACES i w systemach krajowych państw członkowskich nie dłużej niż 10 lat.

    3.

    Dane osobowe z powiadomień EUROPHYT o przechwyceniu przesyłek, o których mowa w art. 33 ust. 2, przechowuje się w systemie TRACES nie dłużej niż 10 lat.

    Artykuł 43

    Wykaz jednostek kontrolnych

    Każdy punkt kontaktowy sieci TRACES prowadzi i aktualizuje w systemie TRACES wykaz jednostek kontrolnych, które jego państwo członkowskie wyznaczyło na potrzeby systemu TRACES.

    Artykuł 44

    Wykaz punktów kontroli granicznej i punktów kontroli

    1.   Każdy punkt kontaktowy sieci TRACES prowadzi i aktualizuje w systemie TRACES wykaz punktów kontroli granicznej i punktów kontroli, które państwo członkowskie wyznaczyło zgodnie z odpowiednio art. 59 ust. 1 i art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625 do celów przeprowadzania kontroli urzędowych co najmniej jednej kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia.

    2.   Punkt kontaktowy, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wprowadza do systemu TRACES informacje dotyczące każdego wyznaczonego punktu kontroli granicznej i punktu kontroli, stosując:

    a)

    format określony w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1014 (35) w celu przekazywania informacji, o których mowa w art. 60 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625;

    b)

    skróty i specyfikacje określone w załączniku II do wspomnianego rozporządzenia wykonawczego.

    Artykuł 45

    Wykaz przedsiębiorstw

    1.   Każdy punkt kontaktowy sieci TRACES prowadzi i aktualizuje w systemie TRACES następujące wykazy przedsiębiorstw:

    a)

    wykazy zakładów podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze, które państwo członkowskie zatwierdziło zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 852/2004;

    b)

    wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów zajmujących się produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego lub produktami pochodnymi, które państwo członkowskie zatwierdziło lub zarejestrowało zgodnie z art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

    2.   Punkt kontaktowy, o którym mowa w ust. 1, wprowadza do systemu TRACES informacje dotyczące każdego przedsiębiorstwa, o którym mowa we wspomnianym tym ustępie, stosując specyfikacje techniczne w odniesieniu do formatu wykazów przedsiębiorstw dostarczone przez Komisję.

    3.   Komisja wspiera państwa członkowskie w publicznym udostępnianiu wykazów, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem swojej strony internetowej lub systemu TRACES.

    Artykuł 46

    Ustalenia awaryjne dotyczące systemu TRACES i systemów krajowych państw członkowskich na wypadek nieplanowanej lub planowanej niedostępności

    1.   Punkty kontaktowe sieci TRACES prowadzą w internecie publiczne repozytorium zawierające przeznaczone do wypełnienia formularze wszystkich dokumentów, które można wydać w systemie TRACES lub w systemie krajowym państwa członkowskiego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

    2.   Jeżeli system krajowy państwa członkowskiego, system TRACES lub jedna z ich funkcji są niedostępne przez dłużej niż godzinę, ich użytkownicy mogą stosować wydrukowane lub elektroniczne formularze przeznaczone do wypełnienia, o których mowa w ust. 1, do celów zapisu i wymiany informacji.

    3.   Kiedy systemy lub funkcje, o których mowa w ust. 2, staną się ponownie dostępne, ich użytkownicy korzystają z informacji zapisanych zgodnie z ust. 2, aby stworzyć w formacie elektronicznym dokumenty wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia.

    4.   Jeżeli system TRACES, system krajowy państwa członkowskiego lub jedna z ich funkcji są niedostępne, państwo członkowskie może tymczasowo tworzyć i wymieniać drogą elektroniczną wszystkie niezbędne dokumenty w dostępnym systemie a obowiązki dotyczące funkcji systemu TRACES nie mają zastosowania. Komisja i właściciele systemów krajowych przeprowadzają doraźną zbiorczą wymianę tych dokumentów niezwłocznie po przywróceniu dostępności systemów.

    5.   Na dokumentach utworzonych zgodnie z ust. 2 i 4 umieszcza się sformułowanie „utworzono w trakcie awarii”.

    6.   Na dwa tygodnie przez każdą planowaną niedostępnością Komisja za pośrednictwem systemu TRACES informuje użytkowników o okresie niedostępności i jej przyczynie.

    Rozdział 4

    Przepisy końcowe

    Artykuł 47

    Przepisy uchylające

    1.   Dyrektywa 94/3/WE, decyzje 92/486/EWG, 2003/24/WE, 2003/623/WE, 2004/292/WE, 2004/675/WE i 2005/123/WE, rozporządzenie (UE) nr 16/2011 oraz decyzje wykonawcze 2014/917/UE, (UE) 2015/1918 i (UE) 2018/1553 tracą moc z dniem 14 grudnia 2019 r.

    2.   Odesłania do uchylonych aktów odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

    Artykuł 48

    Wejście w życie i stosowanie

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r., z wyjątkiem rozdziału 3 sekcja 2, który stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 30 września 2019 r.

    W imieniu Komisji

    Jean-Claude JUNCKER

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

    (2)  Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

    (3)  Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.

    (4)  Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.

    (5)  Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

    (6)  Rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz (Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 1).

    (7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

    (8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

    (9)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylająca decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 89).

    (10)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 16/2011 z dnia 10 stycznia 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze dla systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (Dz.U. L 6 z 11.1.2011, s. 7).

    (11)  Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1).

    (12)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1918 z dnia 22 października 2015 r. ustanawiająca system pomocy i współpracy administracyjnej na podstawie rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 280 z 24.10.2015, s. 31).

    (13)  http://europa.eu/rapid/press-release_STATEMENT-17-3486_en.htm

    (14)  System pierwotnie ustanowiono w dyrektywie Rady 77/93/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzeniem do państw członkowskich organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych (Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 20). Dyrektywę uchylono dyrektywą Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1), która z kolei została uchylona z dniem 14 grudnia 2019 r. rozporządzeniem (UE) 2016/2031.

    (15)  Dyrektywa Komisji 94/3/WE z dnia 21 stycznia 1994 r. ustanawiająca procedurę powiadamiania o przejęciu przesyłki lub organizmu szkodliwego z państw trzecich i przedstawiających bezpośrednie zagrożenie fitosanitarne (Dz.U. L 32 z 5.2.1994, s. 37).

    (16)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/917/UE z dnia 15 grudnia 2014 r. ustanawiająca szczegółowe przepisy dotyczące wykonania dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do powiadamiania o obecności organizmów szkodliwych i o środkach wprowadzonych lub zamierzonych przez państwa członkowskie (Dz.U. L 360 z 17.12.2014, s. 59).

    (17)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

    (18)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1506 z dnia 8 września 2015 r. ustanawiająca specyfikacje dotyczące formatów zaawansowanych podpisów elektronicznych oraz zaawansowanych pieczęci elektronicznych, które mają być uznane przez podmioty sektora publicznego, zgodnie z art. 27 ust. 5 i art. 37 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 235 z 9.9.2015, s. 37).

    (19)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1553 z dnia 15 października 2018 r. w sprawie warunków uznawania elektronicznych świadectw fitosanitarnych wydanych przez krajowe organizacje ochrony roślin państw trzecich (Dz.U. L 260 z 17.10.2018, s. 22).

    (20)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiające procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (Dz.U. L 21 z 28.1.2004, s. 11).

    (21)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 282/2004 z dnia 18 lutego 2004 r. wprowadzające dokument zgłoszenia i kontroli weterynaryjnych dotyczących zwierząt wwożonych do Wspólnoty pochodzących z krajów trzecich (Dz.U. L 49 z 19.2.2004, s. 11).

    (22)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 669/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt i zmieniające decyzję 2006/504/WE (Dz.U. L 194 z 25.7.2009, s. 11).

    (23)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/66 z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie przepisów określających jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w celu zweryfikowania zgodności z przepisami Unii dotyczącymi środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, mającymi zastosowanie do tych towarów (Dz.U. L 15 z 17.1.2019, s. 1).

    (24)  Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z 26.1.2008, s. 21).

    (25)  Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).

    (26)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).

    (27)  Decyzja Komisji 92/486/EWG z dnia 25 września 1992 r. ustanawiająca formę współpracy między centrum serwerowym Animo a państwami członkowskimi (Dz.U. L 291 z 7.10.1992, s. 20).

    (28)  Decyzja Komisji 2003/24/WE z dnia 30 grudnia 2002 r. dotycząca opracowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (Dz.U. L 8 z 14.1.2003, s. 44).

    (29)  Decyzja Komisji 2003/623/WE z dnia 19 sierpnia 2003 r. dotycząca opracowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego pod nazwą Traces (Dz.U. L 216 z 28.8.2003, s. 58).

    (30)  Decyzja Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniająca decyzję 92/486/EWG (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 63).

    (31)  Decyzja Komisji 2004/675/WE z dnia 29 września 2004 r. wprowadzająca bazę logistyczną systemu TRACES (Dz.U. L 309 z 6.10.2004, s. 26).

    (32)  Decyzja Komisji 2005/123/WE z dnia 9 lutego 2005 r. zmieniająca decyzję 2004/292/WE w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniająca decyzję 92/486/EWG (Dz.U. L 39 z 11.2.2005, s. 53).

    (33)  Dyrektywa Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29).

    (34)  Decyzja Rady 92/438/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. w sprawie komputeryzacji weterynaryjnych procedur przywozowych (Projekt SHIFT), zmieniająca dyrektywy 90/675/EWG, 91/496/EWG, 91/628/EWG i decyzję 90/424/EWG oraz uchylająca decyzję 88/192/EWG (Dz.U. L 243 z 25.8.1992, s. 27).

    (35)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1014 z dnia 12 czerwca 2019 r. ustanawiające szczegółowe przepisy w zakresie minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej, w tym ośrodków inspekcyjnych, oraz formatu, kategorii i skrótów stosowanych w wykazach punktów kontroli granicznej i punktów kontroli (Dz.U. L 165 z 21.6.2019, s. 10).


    ZAŁĄCZNIK I

    Treść powiadomień, o których mowa w art. 32

    1.   

    Informacje ogólne

    1.1.

    Tytuł – należy wprowadzić nazwę systematyczną agrofaga, o którym mowa w art. 11 akapit pierwszy lit. a) i b), art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1 i art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031, miejsce występowania oraz wskazanie, czy jest to pierwszy przypadek występowania tego agrofaga. Nazwą systematyczną jest jedna z następujących nazw:

    1)

    nazwa systematyczna agrofaga, w stosownych przypadkach obejmująca patowar; lub

    2)

    w przypadku gdy pkt 1 nie ma zastosowania – nazwa systematyczna zatwierdzona przez organizację międzynarodową, w tym patowar, oraz nazwa tej organizacji; lub

    3)

    jeżeli pkt 1 ani 2 nie mają zastosowania – nazwa systematyczna z najbardziej wiarygodnego źródła informacji, z podaniem odniesienia do tego źródła.

    Można przedstawić uwagi wyjaśniające.

    1.2.

    Streszczenie – streszczenie informacji w pkt 3–7.

    1.3.

    Należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    częściowe powiadomienie zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2;

    2)

    powiadomienie zgodnie z art. 32 ust. 3;

    3)

    aktualizacja powiadomienia zgodnie z art. 32 ust. 4;

    4)

    uwaga zamykająca dotycząca zakończenia stosowania środków oraz przyczyny tego zakończenia.

    2.   

    Pojedynczy organ i osoby odpowiedzialne

    2.1.

    Nazwa pojedynczego organu składającego powiadomienie – należy wprowadzić wyrażenie „Powiadomienie od”, po którym następuje nazwa pojedynczego organu oraz nazwa państwa członkowskiego tego organu.

    2.2.

    Osoba urzędowo wyznaczona do kontaktów w pojedynczym organie – należy wprowadzić imię i nazwisko, numer telefonu i adres e-mail osoby wyznaczonej przez pojedynczy organ do kontaktów w sprawie danego powiadomienia. Jeżeli wskazano więcej niż jedną osobę, należy podać powody.

    3.   

    Miejsce występowania agrofaga

    3.1.

    Należy możliwie najdokładniej podać miejsce występowania agrofaga z podaniem przynajmniej regionu administracyjnego (np. gmina, miasto, województwo).

    3.2.

    Należy załączyć co najmniej jedną mapę lokalizacji.

    4.   

    Powody powiadomienia oraz status agrofaga na danym obszarze i w państwie członkowskim

    4.1.

    Należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    pierwszy przypadek potwierdzonego lub podejrzewanego występowania agrofaga na terytorium danego państwa członkowskiego;

    2)

    przypadek potwierdzonego lub podejrzewanego występowania agrofaga w części terytorium danego państwa członkowskiego, w której wcześniej nie odnotowano tego agrofaga. (W stosownych przypadkach należy wskazać, że agrofag pojawił się w części terytorium, w której kiedyś już występował, lecz został wtedy zwalczony).

    4.2.

    Status agrofaga na obszarze (1), na którym stwierdzono jego występowanie, po urzędowym potwierdzeniu – należy wprowadzić, wraz z uwagą wyjaśniającą, jeden lub kilka z następujących wariantów:

    1)

    występuje we wszystkich częściach obszaru;

    2)

    występuje tylko w określonych częściach obszaru;

    3)

    występuje w określonych częściach obszaru, w których nie uprawia się roślin żywicielskich;

    4)

    występuje: objęty zwalczaniem;

    5)

    występuje: ograniczono rozprzestrzenianie;

    6)

    występuje: niska częstość występowania;

    7)

    nie występuje: stwierdzono występowanie agrofaga, lecz został on zwalczony;

    8)

    nie występuje: stwierdzono występowanie agrofaga, lecz nie występuje on już z przyczyn innych niż zwalczenie;

    9)

    przejściowy (nie oczekuje się, by występowanie agrofaga spowodowało jego zadomowienie się): niedający podstaw do podjęcia działań;

    10)

    przejściowy: dający podstawę do podjęcia działań, jest monitorowany;

    11)

    przejściowy: dający podstawę do podjęcia działań, objęty zwalczaniem;

    12)

    inny.

    4.3.

    Status agrofaga w danym państwie członkowskim przed urzędowym potwierdzeniem występowania lub podejrzenia występowania agrofaga – należy wprowadzić, wraz z uwagą wyjaśniającą, jeden lub kilka z następujących wariantów:

    1)

    obecny we wszystkich częściach państwa członkowskiego;

    2)

    obecny tylko w niektórych częściach państwa członkowskiego;

    3)

    obecny w określonych częściach państwa członkowskiego, w których nie są uprawiane rośliny żywicielskie;

    4)

    występuje: sezonowo;

    5)

    występuje: objęty zwalczaniem;

    6)

    występuje: ograniczono rozprzestrzenianie (jeżeli zwalczenie nie jest możliwe);

    7)

    występuje: niska częstość występowania;

    8)

    nie występuje: brak zapisów archiwalnych dotyczących agrofaga;

    9)

    nie występuje: agrofag został zwalczony;

    10)

    nie występuje: agrofag już nie występuje z przyczyn innych niż zwalczenie;

    11)

    nie występuje: zapisy archiwalne dotyczące agrofaga są nieważne;

    12)

    nie występuje: zapisy archiwalne dotyczące agrofaga nie są wiarygodne;

    13)

    nie występuje: jedynie przechwycony;

    14)

    przejściowy: niedający podstaw do podjęcia działań;

    15)

    przejściowy: dający podstawę do podjęcia działań, jest monitorowany;

    16)

    przejściowy: dający podstawę do podjęcia działań, objęty zwalczaniem;

    17)

    inny.

    4.4.

    Status agrofaga w danym państwie członkowskim po urzędowym potwierdzeniu występowania agrofaga – należy wprowadzić, wraz z uwagą wyjaśniającą, jeden lub kilka z następujących wariantów:

    1)

    obecny we wszystkich częściach państwa członkowskiego;

    2)

    obecny tylko w niektórych częściach państwa członkowskiego;

    3)

    obecny w określonych częściach państwa członkowskiego, w których nie są uprawiane rośliny żywicielskie;

    4)

    występuje: sezonowo;

    5)

    występuje: objęty zwalczaniem;

    6)

    występuje: ograniczono rozprzestrzenianie (jeżeli zwalczenie nie jest możliwe);

    7)

    występuje: niska częstość występowania;

    8)

    nie występuje: agrofag został zwalczony;

    9)

    nie występuje: agrofag już nie występuje z przyczyn innych niż zwalczenie;

    10)

    nie występuje: zapisy archiwalne dotyczące agrofaga są nieważne;

    11)

    nie występuje: zapisy archiwalne dotyczące agrofaga nie są wiarygodne;

    12)

    nie występuje: jedynie przechwycony;

    13)

    przejściowy: niedający podstaw do podjęcia działań;

    14)

    przejściowy: dający podstawę do podjęcia działań, jest monitorowany;

    15)

    przejściowy: dający podstawę do podjęcia działań, objęty zwalczaniem;

    16)

    inny.

    5.   

    Stwierdzenie występowania, pobieranie próbek, badanie oraz potwierdzenie występowania agrofaga

    5.1.

    W jaki sposób stwierdzono występowanie agrofaga lub w jaki sposób powzięto podejrzenie co do jego występowania – należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    badanie urzędowe dotyczące agrofaga;

    2)

    badanie dotyczące aktualnego lub zwalczonego pojawu agrofaga;

    3)

    inspekcje fitosanitarne dowolnego rodzaju;

    4)

    inspekcja śledzenia pochodzenia i dróg rozprzestrzeniania w określonym przypadku występowania agrofaga;

    5)

    inspekcja urzędowa do celów innych niż fitosanitarne;

    6)

    informacje od podmiotów zawodowych, laboratoriów lub z innych źródeł;

    7)

    informacje naukowe;

    8)

    inny.

    Można przedstawić dodatkowe uwagi tekstem dowolnym lub w formie załączonych dokumentów.

    W przypadku wariantu 8 należy podać szczegółowe informacje.

    W przypadku inspekcji należy podać daty inspekcji, opis metody (w tym szczegóły kontroli wzrokowej lub innych rodzajów kontroli) oraz krótki opis miejsca, w którym przeprowadzono inspekcję, oraz wyników inspekcji, a także załączyć zdjęcie lub zdjęcia.

    W przypadku wariantów 3 i 4 należy podać daty inspekcji oraz opis metody inspekcji (w tym szczegóły kontroli wzrokowej lub innych rodzajów kontroli). Można podać krótki opis miejsca, w którym przeprowadzono inspekcję, oraz wyników inspekcji, a także załączyć zdjęcie lub zdjęcia.

    5.2.

    Data stwierdzenia agrofaga – należy wprowadzić dzień, w którym odpowiedzialny organ urzędowy stwierdził występowanie agrofaga, powziął podejrzenia co do jego występowania bądź otrzymał pierwsze informacje dotyczące stwierdzenia takiego występowania. Jeżeli agrofag został stwierdzony przez osobę inną niż odpowiedzialny organ urzędowy, należy wprowadzić dzień stwierdzenia występowania agrofaga oraz dzień, w którym osoba ta poinformowała odpowiedzialny organ urzędowy.

    5.3.

    Pobieranie próbek do badań laboratoryjnych – w stosownych przypadkach należy podać informacje dotyczące procedury pobierania próbek do badań laboratoryjnych, w tym datę, metodę i wielkość próbki. Można załączyć zdjęcia.

    5.4.

    Laboratorium – w stosowanych przypadkach należy wprowadzić nazwy i adresy laboratoriów zaangażowanych w identyfikację agrofaga.

    5.5.

    Metoda diagnostyczna – należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    metoda zgodna z protokołem poddanym wzajemnej ocenie – (należy jednoznacznie odesłać do danego protokołu, a w stosownych przypadkach podać wszelkie odstępstwa od protokołu);

    2)

    inna (należy określić daną metodę).

    5.6.

    Data urzędowego potwierdzenia tożsamości agrofaga.

    6.   

    Informacje dotyczące obszaru porażonego oraz intensywności i źródła pojawu

    6.1.

    Rozmiar i granice obszaru porażonego – należy wprowadzić jeden lub kilka z następujących wariantów (można podać przybliżone dane liczbowe, jednak należy wówczas wyjaśnić, dlaczego nie można podać dokładnych danych):

    1)

    obszar porażony (m2, ha, km2);

    2)

    liczba roślin dotkniętych porażeniem (w sztukach);

    3)

    ilość produktów roślinnych dotkniętych porażeniem (tony, m3);

    4)

    współrzędne GPS lub inny dokładny opis (przykładowo z zastosowaniem jednostek terytorialnych Eurostatu [NUTS], kodów geograficznych [Geocodes], zdjęć lotniczych) granic obszaru porażonego.

    6.2.

    Cechy obszaru porażonego i obszarów sąsiednich – należy wprowadzić jeden lub kilka z następujących wariantów:

    1)

    obszar produkcji – na otwartej przestrzeni:

    1.1)

    grunty (orne, pastwisko);

    1.2)

    sad/winnica;

    1.3)

    szkółka;

    1.4)

    las.

    2)

    inne – na otwartej przestrzeni:

    2.1)

    ogród prywatny;

    2.2)

    miejsca publiczne;

    2.3)

    obszar ochrony;

    2.4)

    rośliny dzikie na obszarach innych niż obszary ochrony;

    2.5)

    inne (należy określić).

    3)

    warunki zamknięte fizycznie:

    3.1)

    szklarnia;

    3.2)

    inne osłony;

    3.3)

    miejsce prywatne (inne niż szklarnia);

    3.4)

    miejsce publiczne (inne niż szklarnia);

    3.5)

    inne (należy określić).

    Dla każdego wariantu należy wskazać, czy dane porażenie dotyczy jednego lub kilku z wymienionych poniżej przypadków:

    rośliny do sadzenia;

    inne rośliny;

    produkty roślinne; lub

    inne przedmioty.

    6.3.

    Rośliny żywicielskie na obszarze porażonym i obszarach sąsiednich – należy podać nazwy systematyczne roślin żywicielskich na tym obszarze zgodnie z pkt 6.4. Można podać dodatkowe informacje o gęstości występowania roślin żywicielskich – ze wzmianką o technikach uprawy i szczególnych cechach siedlisk – lub o podatnych produktach roślinnych produkowanych na tym obszarze.

    6.4.

    Rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty dotknięte porażeniem – należy podać nazwy systematyczne porażonych roślin żywicielskich. W razie potrzeby można podać odmiany, a w przypadku produktów roślinnych – rodzaj towaru.

    6.5.

    Wektory obecne na danym obszarze – w stosownych przypadkach należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    nazwa systematyczna wektorów co najmniej na poziomie rodzaju; lub

    2)

    jeżeli pkt 1 nie ma zastosowania – nazwa systematyczna zatwierdzona przez organizację międzynarodową oraz nazwa tej organizacji; lub

    3)

    jeżeli pkt 1 ani 2 nie mają zastosowania – nazwa systematyczna z najbardziej wiarygodnego źródła informacji, z podaniem odniesienia do tego źródła. Można podać dodatkowe informacje o gęstości występowania wektorów lub cechach roślin istotnych w odniesieniu do wektorów.

    6.6.

    Intensywność pojawu – należy podać opis obecnego rozmiaru porażenia, objawów oraz szkód. W stosowanych przypadkach należy dołączyć prognozy, gdy tylko takie informacje będą dostępne.

    6.7.

    Źródło porażenia – stosownie do przypadku, należy podać potwierdzoną drogę wprowadzenia agrofaga na obszar lub podejrzewaną drogę, jeżeli jeszcze nie uzyskano potwierdzenia. Można podać dodatkowe informacje dotyczące potwierdzonego lub przypuszczalnego pochodzenia agrofaga.

    7.   

    Urzędowe środki fitosanitarne

    7.1.

    Wprowadzenie urzędowych środków fitosanitarnych – należy wprowadzić jeden z następujących wariantów wraz z uwagami wyjaśniającymi:

    1)

    wprowadzono urzędowe środki fitosanitarne polegające na metodach chemicznych, biologicznych lub fizycznych;

    2)

    wprowadzono urzędowe środki fitosanitarne inne niż środki polegające na metodach chemicznych, biologicznych lub fizycznych;

    3)

    urzędowe środki fitosanitarne zostaną wprowadzone;

    4)

    trwa proces decyzyjny dotyczący wprowadzenia urzędowych środków fitosanitarnych;

    5)

    nie wprowadzono żadnych urzędowych środków fitosanitarnych (należy podać przyczyny).

    Jeżeli ustanowiono obszar wyznaczony, w przypadku wariantów 1, 2 i 3 należy podać, czy środki te wprowadzono/będą wprowadzone na tym obszarze, czy poza jego obrębem.

    7.2.

    Data przyjęcia urzędowych środków fitosanitarnych (należy podać przewidywany czas obowiązywania wszelkich środków tymczasowych).

    7.3.

    Określenie obszaru objętego urzędowymi środkami fitosanitarnymi – należy podać metodę wykorzystaną do określenia obszaru objętego urzędowymi środkami fitosanitarnymi. Należy przedstawić wyniki przeprowadzonych badań.

    7.4.

    Cele urzędowych środków fitosanitarnych – należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    zwalczenie;

    2)

    ograniczenie rozprzestrzeniania (jeżeli zwalczenie nie jest możliwe).

    7.5.

    Środki mające wpływ na przepływ towarów – należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    środki wpływają na przywóz towarów do Unii lub ich przepływ w Unii (należy podać opis środków);

    2)

    środki nie wpływają na przywóz towarów do Unii ani na ich przepływ w Unii.

    7.6.

    Badania szczegółowe – jeżeli prowadzone badania stanowią część urzędowych środków fitosanitarnych, należy podać ich metodykę, czas trwania i zakres.

    8.   

    Ocena zagrożenia agrofagiem

    Należy wprowadzić jeden z następujących wariantów:

    1)

    ocena zagrożenia agrofagiem nie jest wymagana (w przypadku agrofagów, o których mowa w art. 11 akapit pierwszy lit. a) i b), lub objętych środkami, o których mowa w art. 30 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2016/2031);

    2)

    ocena zagrożenia agrofagiem lub wstępna ocena zagrożenia agrofagiem jest w trakcie opracowywania;

    3)

    istnieje wstępna ocena zagrożenia agrofagiem – należy podać główne ustalenia oraz załączyć wstępną ocenę zagrożenia agrofagiem lub wskazać, gdzie można ją znaleźć;

    4)

    istnieje ocena zagrożenia agrofagiem – należy podać główne ustalenia oraz załączyć ocenę zagrożenia agrofagiem lub wskazać, gdzie można ją znaleźć.

    9.   

    Należy dodać linki do odpowiednich stron internetowych oraz innych źródeł informacji.

    10.   

    Należy wskazać, czy niektóre lub wszystkie informacje w pkt 1.1, 1.3, 3.1, 4.1–4.4, 5.1–5.6, 6.1–6.7, 7.1–7.6 i 8 należy przekazać Europejskiej i Śródziemnomorskiej Organizacji Ochrony Roślin.


    (1)  Zgodnie z pojęciem określonym w międzynarodowym standardzie dla środków fitosanitarnych ISPM 8 (1998 r.): Ustalanie statusu agrofaga na danym obszarze. Rzym, IPPC, FAO (https://www.ippc.int/sites/default/files/documents//1323945129_ISPM_08_1998_En_2011-11-29_Refor.pdf)


    ZAŁĄCZNIK II

    Wspólne zdrowotne dokumenty wejścia (CHED)

    CZĘŚĆ 1

    Pozycje w CHED i uwagi wyjaśniające

    Informacje ogólne

    Pozycje określone w części 1 stanowią słowniki danych dla wersji elektronicznej CHED.

    Jeżeli przepisy Unii nie określają lub nie stanowią inaczej, wszystkie pozycje lub rubryki mają zastosowanie do formularzy CHED w części 2.

    Papierowe kopie wersji elektronicznej CHED muszą być opatrzone niepowtarzalnym, nadającym się do odczytu maszynowego znakiem optycznym, zawierającym hiperłącza do wersji elektronicznej.

    Należy wybrać jedną rubrykę z rubryk I.20–I.26 oraz rubryk II.9–II.16; w przypadku każdej rubryki należy wybrać jeden wariant.

    Jeżeli rubryka umożliwia wybór jednego lub kilku z wariantów, w wersji elektronicznej CHED będą się wyświetlały tylko te warianty, które wybrano.

    Jeżeli dana rubryka nie jest obowiązkowa, jej zawartość wyświetli się jako tekst przekreślony.

    Sekwencje rubryk w formularzach CHED w części 2, jak również wielkość i kształt tych rubryk mają charakter orientacyjny.

    W przypadku gdy wymagana jest pieczęć, jej elektronicznym odpowiednikiem jest pieczęć elektroniczna.

    Podczas przetwarzania danych osobowych zawartych w CHED państwa członkowskie przestrzegają rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz dyrektywy (UE) 2016/680, a Komisja – rozporządzenia (UE) 2018/1725.

    CZĘŚĆ I – OPIS PRZESYŁKI

    Rubryka

    Opis

    I.1.

    Nadawca/eksporter

     

    Należy podać imię i nazwisko lub nazwę, adres, państwo i kod ISO państwa (1) osoby fizycznej lub prawnej wysyłającej przesyłkę. Osoba ta musi mieć siedzibę w państwie trzecim, poza pewnymi wyjątkami przewidzianymi w prawie Unii, w przypadku których siedziba może znajdować się w państwie członkowskim.

    I.2

    Numer CHED

     

    Jest to niepowtarzalny kod alfanumeryczny przydzielany przez IMSOC (powtarza się w rubrykach II.2 i III.2).

    I.3

    Lokalny numer referencyjny

     

    Należy podać niepowtarzalny kod alfanumeryczny przydzielony przez właściwy organ.

    I.4

    Punkt kontroli granicznej/punkt kontroli/jednostka kontrolna

     

    W zależności od przypadku należy wybrać nazwę punktu kontroli granicznej (PKG) lub punktu kontroli.

    W stosownych przypadkach należy podać miejsce inspekcji.

    W przypadku kolejnego CHED-P w odniesieniu do przesyłki niezgodnej z przepisami należy podać nazwę jednostki kontrolnej odpowiedzialnej za nadzór nad wolnym obszarem celnym lub specjalnie zatwierdzonym składem celnym.

    I.5

    Kod punktu kontroli granicznej/punktu kontroli/jednostki kontrolnej

     

    Jest to niepowtarzalny kod alfanumeryczny, który IMSOC przydziela PKG, punktowi kontroli lub jednostce kontrolnej.

    I.6

    Odbiorca/importer

     

    Należy podać imię i nazwisko lub nazwę, adres, państwo i kod ISO państwa osoby fizycznej lub prawnej, do której zaadresowana jest przesyłka, które to dane znajdują się również przykładowo na świadectwach urzędowych, poświadczeniach urzędowych lub innych dokumentach, w tym dokumentach o charakterze handlowym wydanych w państwach trzecich. Jeżeli ta osoba jest identyczna z osobą podaną w rubryce I.8, rubrykę tę automatycznie uzupełnia IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.8.

    W przypadku przeładunku lub tranzytu rubryka ta jest nieobowiązkowa.

    I.7

    Miejsce przeznaczenia

     

    Należy podać nazwę i adres, państwo i jego kod ISO miejsca, do którego dostarczana jest przesyłka w celu ostatecznego rozładunku. Jeżeli ten adres jest identyczny z adresem podanym w rubryce I.6, rubrykę tę automatycznie uzupełnia IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.6.

    Miejsce to musi znajdować się w państwie członkowskim, również w przypadku tranzytu, zgodnie z definicją podaną w art. 3 pkt 44 rozporządzenia (UE) 2017/625. W przypadku tranzytu bez składowania towarów państwo trzecie przeznaczenia należy podać w rubryce I.22.

    W stosownych przypadkach należy także podać numer rejestracyjny lub numer zatwierdzenia zakładu przeznaczenia.

    W przypadku przesyłek, które mają zostać podzielone w PKG, w pierwszym CHED jako miejsce przeznaczenia należy podać ten PKG. W kolejnych CHED należy podać miejsce przeznaczenia dla każdej z części przesyłki podzielonej.

    W przypadku przesyłek, które mają zostać przemieszczone do punktu kontroli, jako miejsce przeznaczenia należy podać ten punkt kontroli. Rubryka ta może zostać automatycznie uzupełniona przez IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.20.

    Jeżeli przesyłki są przemieszczane do magazynu na potrzeby dalszego transportu, miejsce przeznaczenia wymagane jest wyłącznie wówczas, gdy różni się ono od lokalizacji magazynu na potrzeby dalszego transportu.

    I.8

    Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę

     

    Należy podać imię i nazwisko lub nazwę, adres, państwo oraz kod ISO państwa osoby fizycznej lub prawnej w państwie członkowskim, odpowiedzialnej za przesyłkę w momencie jej przedstawienia w PKG, która przedkłada także niezbędne deklaracje właściwym organom jako importer lub w imieniu importera. Podmiot ten może być identyczny z podmiotem podanym w rubryce I.6 i musi być identyczny z podmiotem podanym w rubryce I.35.

    Rubryka ta może zostać automatycznie uzupełniona przez IMSOC.

    W przypadku kolejnego CHED należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres osoby odpowiedzialnej za przedstawienie przesyłki do celów dalszych kontroli urzędowych w kolejnych miejscach.

    W przypadku kolejnego CHED-P dla przesyłek niezgodnych z przepisami należy podać imię i nazwisko oraz adres osoby odpowiedzialnej za procedury stosowane po składowaniu w składzie celnym.

    I.9

    Dokumenty towarzyszące

     

    Należy wybrać rodzaj wymaganych dokumentów towarzyszących: np. świadectwa urzędowe, poświadczenia urzędowe, zezwolenia, deklaracje lub inne dokumenty, w tym dokumenty o charakterze handlowym.

    Należy podać niepowtarzalny kod dokumentów towarzyszących i państwa wydającego. Określenie daty wydania jest jednak nieobowiązkowe. Jeżeli świadectwo urzędowe zostało wygenerowane w IMSOC, w rubryce I.2a świadectwa urzędowego należy podać niepowtarzalny kod alfanumeryczny.

    Numery dokumentów handlowych: należy podać np. numer lotniczego listu przewozowego, numer konosamentu lub numer handlowy pociągu lub pojazdu drogowego.

    I.10

    Wcześniejsze powiadomienie

     

    Należy podać przewidywaną datę i godzinę dotarcia do miejsca wprowadzenia, w którym znajduje się PKG.

    CHED-D/CHED-PP

    W przypadku kolejnego CHED do celów przemieszczenia do punktu kontroli należy podać przewidywaną datę i godzinę dotarcia do punktu kontroli.

    I.11

    Państwo pochodzenia

     

    Rubryka ta może zostać automatycznie uzupełniona przez IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.31.

    CHED-A

    Należy podać państwo pobytu w wymaganym okresie pobytu wskazanym w towarzyszącym świadectwie urzędowym.

    W przypadku zarejestrowanych koni powtórnie wprowadzanych do Unii po czasowym wywozie na okres krótszy niż 30, 60 lub 90 dni do celów udziału w wyścigach, konkursach i wydarzeniach kulturalnych w niektórych państwach trzecich należy podać ostatnie państwo, z którego zostały one wysłane.

    CHED-P

    Należy podać państwo, w którym produkty zostały wyprodukowane, wytworzone lub zapakowane (oznakowane znakiem identyfikacyjnym).

    W przypadku produktów powtórnie wprowadzanych do Unii, o których mowa w art. 77 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) 2017/625, lub ponownie wwożonych do Unii po przemieszczaniu tranzytem przez państwa trzecie (jak określono w art. 3 pkt 44 lit. b) tego rozporządzenia), należy podać państwo członkowskie pochodzenia.

    CHED-PP

    Należy podać państwa pochodzenia, w których rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty zostały wyhodowane, wyprodukowane, były przechowywane lub przetwarzane, jak wskazano w świadectwie fitosanitarnym.

    CHED-D

    Należy podać państwo pochodzenia towarów lub państwo, w którym zostały one wyhodowane, zebrane lub wyprodukowane.

    I.12

    Region pochodzenia

     

    Jeżeli zgodnie z prawem Unii środki regionalizacji mają wpływ na zwierzęta lub towary, należy podać kod zatwierdzonych regionów, stref lub kompartmentów. Rubryka ta może zostać automatycznie uzupełniona przez IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.31.

    CHED-PP

    Jeżeli państwo pochodzenia oficjalnie uznało niektóre obszary za wolne od określonego agrofaga, należy podać obszar pochodzenia rośliny, produktu roślinnego lub innych przedmiotów.

    I.13

    Środek transportu

     

    Należy wybrać jeden z poniższych środków transportu zwierząt lub towarów przybywających do PKG i podać ich dane identyfikacyjne:

    samolot (należy podać numer lotu);

    statek (należy podać nazwę i numer statku);

    kolej (należy podać oznakowanie pociągu i numer wagonu);

    pojazd drogowy (należy podać numer rejestracyjny, w stosownych przypadkach wraz z numerem przyczepy).

    W przypadku promu należy zaznaczyć „Statek” i oprócz nazwy promu rejsowego podać numer rejestracyjny pojazdów drogowych (w stosownych przypadkach wraz z numerem przyczepy).

    CHED-PP

    Określenie środka transportu nie jest wymagane.

    I.14

    Państwo wysyłki

     

    CHED-P/CHED-PP/CHED-D

    Należy podać państwo, w którym towary zostały załadowane na środek transportu końcowego w celu przewozu do Unii. W niektórych przypadkach, w których przemieszczanie przed wprowadzeniem do Unii obejmuje więcej niż jedno państwo (przemieszczanie w trójkącie), może to być państwo trzecie, w którym wydano świadectwo urzędowe.

    Rubryka ta nie ma zastosowania do CHED-A.

    I.15

    Zakład pochodzenia

     

    Jeżeli wymagają tego przepisy Unii, należy podać nazwę i adres, państwo i kod ISO państwa zakładu pochodzenia.

    Jeżeli wymagają tego przepisy Unii, należy podać jego numer rejestracyjny lub numer zatwierdzenia.

    Rubryka ta może zostać automatycznie uzupełniona przez IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.31.

    I.16

    Warunki transportu

     

    CHED-P/CHED-D

    W stosownych przypadkach należy podać wymaganą temperaturę podczas transportu (temperatura otoczenia, chłodzenie, mrożenie). Można wybrać tylko jedną kategorię.

    Rubryka ta nie ma zastosowania do CHED-A i CHED-PP.

    I.17

    Numer kontenera/Numer plomby

     

    W stosownych przypadkach należy podać numer kontenera i numer plomby (więcej niż jedna możliwość).

    W przypadku plomby urzędowej należy podać numer plomby urzędowe zgodnie ze świadectwem urzędowym oraz zaznaczyć „Plomba urzędowa” lub podać dowolną inną plombę wskazaną w dokumentach towarzyszących.

    I.18

    Przedmiot lub cel określony w świadectwie

     

    Należy wybrać cel przemieszczania zwierząt, zamierzone wykorzystanie towarów lub kategorię określoną w świadectwie urzędowym (jeżeli jest to wymagane) lub w dokumencie handlowym:

    CHED-A:

    Hodowla/produkcja, tucz/opas, zakłady odizolowane, psy/koty/fretki domowe (lub jeżeli więcej niż pięć psów/kotów/fretek domowych jest przemieszczanych w celach innych niż handlowe), ozdobne zwierzęta wodne, rzeźnia, kwarantanna, zarejestrowane koniowate, przekazanie (jedynie w przypadku zwierząt akwakultury), cyrk objazdowy/grupa zwierząt tresowanych, wystawa, odnowa populacji lub inne.

    CHED-P:

    Spożycie przez ludzi, pasza, zastosowanie farmaceutyczne, zastosowanie techniczne, próbka handlowa, dalsze przetworzenie lub inne.

    CHED-D:

    Spożycie przez ludzi, spożycie przez ludzi po dalszej obróbce, pasza, próbka lub eksponat przeznaczony na wystawę lub inne.

    Rubryka ta nie ma zastosowania do CHED-PP.

    I.19

    Zgodność towarów z przepisami

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-P.

    Należy zaznaczyć „Zgodne z przepisami”, jeżeli towary są zgodne z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) i d) rozporządzenia (UE) 2017/625.

    Należy zaznaczyć „Niezgodne z przepisami”, jeżeli towary:

    nie są zgodne z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625; oraz

    są zgodne z przepisami, o których mowa w lit. d) tego artykułu; oraz

    nie są przeznaczone do wprowadzenia do obrotu.

    I.20

    Przeładunek/przemieszczenie/dalsza podróż do

     

    CHED-A (dalsza podróż)

    Należy podać nazwę kod ISO państwa trzeciego przeznaczenia, w którym zwierzęta pozostają na tym samym statku lub w tym samym samolocie i mają zostać wysłane bezpośrednio do państwa trzeciego bez przybijania do innego portu w Unii lub lądowania w innym porcie lotniczym w Unii.

    Należy podać nazwę następnego PKG w Unii, do którego zwierzęta są dalej przewożone na tym samym statku lub w tym samym samolocie do celów dalszych kontroli urzędowych.

    CHED-P (przeładunek)

    Należy podać nazwę i kod ISO państwa trzeciego przeznaczenia, w którym produkty są przeładowywane na inny statek lub samolot i mają zostać wysłane bezpośrednio do państwa trzeciego bez przybijania do innego portu w Unii lub lądowania w innym porcie lotniczym w Unii.

    Należy podać nazwę następnego PKG w Unii, w którym produkty mają zastać przeładowane do celów dalszych kontroli urzędowych.

    CHED-PP (przeładunek/przemieszczenie)

    Należy podać nazwę następnego PKG lub punktu kontroli w Unii, do którego towary mają zastać odpowiednio przeładowane lub przemieszczone do celów dalszych kontroli urzędowych.

    CHED-D (przemieszczenie)

    Należy podać nazwę następnego punktu kontroli w Unii, do którego towary mają zastać przemieszczone w celu dalszych kontroli urzędowych, jeżeli przesyłka została wybrana do celów kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich.

    I.21

    Do dalszego transportu

     

    CHED-PP/CHED-D

    Należy podać zatwierdzony magazyn na potrzeby dalszego transportu, do którego przesyłka ma zostać przewieziona po jej wytypowaniu do kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich w PKG.

    I.22

    Tranzyt

     

    Należy podać nazwę państwa trzeciego przeznaczenia i kod ISO państwa.

    Należy podać nazwę PKG wyjścia w przypadku przesyłek niezgodnych z przepisami, które przekraczają terytorium Unii drogą lądową, koleją lub drogą wodną (tranzyt zewnętrzny).

    Rubryka ta nie ma zastosowania do CHED-D.

    I.23

    Rynek wewnętrzny

     

    Należy zaznaczyć tę rubrykę, jeżeli przesyłki są przeznaczone do wprowadzenia do obrotu na rynku Unii.

    I.24

    Towary niezgodne z przepisami

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-P.

    Należy wybrać rodzaj miejsca przeznaczenia, do którego przesyłka ma być dostarczona, i w stosownych przypadkach podać numer rejestracyjny: specjalnie zatwierdzony skład celny, wolny obszar celny lub statek (w tym jego nazwa i port dostawy).

    I.25

    Powtórne wprowadzanie

     

    CHED-A:

    Rubrykę należy zaznaczyć w przypadku zarejestrowanych koni powtórnie wprowadzanych do Unii po czasowym wywozie na okres krótszy niż 30, 60 lub 90 dni w celu udziału w wyścigach, konkursach i wydarzeniach kulturalnych w niektórych państwach trzecich.

    Rubrykę należy zaznaczyć w przypadku powtórnego wprowadzania zwierząt pochodzących z Unii i powracających do Unii po odmowie wprowadzenia przez państwo trzecie.

    CHED-P/CHED-PP

    Rubrykę należy zaznaczyć w przypadku powtórnego wprowadzania towarów pochodzących z Unii i powracających do Unii po odmowie wprowadzenia przez państwo trzecie.

    Rubryka ta nie ma zastosowania do CHED-D.

    I.26

    Tymczasowe przyjęcie

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-A i jedynie w odniesieniu do zarejestrowanych koni.

    Punkt wyjścia – należy podać PKG wyjścia.

    Data wyjścia – należy podać datę wyjścia (musi to być mniej niż 90 dni po przyjęciu).

    I.27

    Środek transportu po PKG/przechowywaniu

     

    Rubrykę tę można uzupełnić po wcześniejszym powiadomieniu i jest ona obowiązkowa w przypadku:

    zwierząt podlegających przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 (2) (CHED-A);

    towarów podlegających przeładunkowi, bezpośredniemu tranzytowi, monitorowaniu, powtórnemu wprowadzaniu lub dostawie do wszelkich miejsc przeznaczenia, w których prowadzi się kontrole, w tym do magazynu na potrzeby dalszego transportu lub do punktu kontroli, gdzie wymagane są dodatkowe kontrole urzędowe (CHED-P, CHED-PP, CHED-D);

    towarów niezgodnych z przepisami przewożonych w tranzycie (CHED-P).

    Należy wybrać jeden z poniższych środków transportu: samolot, statek, kolej lub pojazd drogowy (zob. wytyczne w rubryce I.13).

    CHED-PP

    Jeżeli w rubryce I.17 podano numer kontenera, określenie środka transportu nie jest wymagane.

    I.28

    Przewoźnik

     

    Rubryka ta jest obowiązkowa wyłącznie w przypadku CHED-A, jeżeli wypełniono rubrykę I.27.

    Należy podać imię i nazwisko lub nazwę, adres, państwo i kod ISO państwa osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za transport.

    W stosownych przypadkach należy podać numer rejestracyjny lub numer zatwierdzenia.

    I.29

    Data odjazdu

     

    Rubryka ta jest obowiązkowa wyłącznie w przypadku CHED-A, jeżeli wypełniono rubrykę I.27.

    Należy podać przewidywaną datę i godzinę wyjazdu z PKG.

    I.30

    Dziennik podróży

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-A i odnosi się do wymogów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1/2005.

    I.31

    Opis przesyłki

     

    Należy wypełnić na podstawie np. świadectw urzędowych, poświadczeń urzędowych, deklaracji lub innych dokumentów, w tym dokumentów o charakterze handlowym, tak aby przedstawić wystarczający opis towarów umożliwiający ich identyfikację i obliczenie opłat, np. kod i tytuł wg Nomenklatury scalonej (CN), kod TARIC, kod Europejskiej i Śródziemnomorskiej Organizacji Ochrony Roślin (kod EPPO), gatunek (informacje taksonomiczne), masa netto (kg).

    Należy podać liczbę słomek na nasienie, komórki jajowe i zarodki.

    Należy podać, zgodnie z wymogami, charakter i liczbę opakowań, rodzaj opakowania (zgodnie z normami UN/CEFACT), numer partii, indywidualny numer identyfikacyjny, numer paszportu, rodzaj produktu.

    W przypadku kolejnego CHED należy podać ilość towarów podaną w poprzednim CHED.

    CHED-P:

    Jeżeli produkty są pakowane dla konsumentów końcowych, należy zaznaczyć „Konsument końcowy”.

    I.32

    Łączna liczba opakowań

     

    W stosownych przypadkach należy podać łączną liczbę opakowań w przesyłce.

    I.33

    Łączna ilość

     

    CHED-A:

    W stosownych przypadkach należy podać łączną liczbę zwierząt.

    CHED-P:

    W stosownych przypadkach należy podać łączną liczbę słomek na nasienie, komórki jajowe i zarodki.

    CHED-PP/CHED-D:

    W stosownych przypadkach należy podać liczbę sztuk lub objętość.

    I.34

    Łączna masa netto/łączna masa brutto (kg)

     

    Jest to łączna masa netto (tj. masa samych zwierząt lub towarów bez bezpośrednich pojemników i opakowań) automatycznie obliczana przez IMSOC na podstawie informacji podanych w rubryce I.31.

    Należy podać łączną masę brutto (tj. łączną masę zwierząt lub produktów i bezpośrednich pojemników oraz wszystkich opakowań, ale z wyłączeniem kontenerów i innych urządzeń transportowych). Informacja ta nie jest wymagana w przypadku CHED-PP.

    I.35

    Oświadczenie

     

    Oświadczenie musi być podpisane przez osobę fizyczną odpowiedzialną za przesyłkę i może być dostosowane zgodnie ze stosowanym dokumentem CHED:

    Ja, niżej podpisany podmiot odpowiedzialny za przesyłkę, której szczegółowe dane podano powyżej, oświadczam, że zgodnie z moją najlepszą wiedzą i przekonaniem stwierdzenia zawarte w części I niniejszego dokumentu są prawdziwe i kompletne i że będę przestrzegać wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych, w tym wymogów dotyczących płatności za kontrole urzędowe, jak również za ponowną wysyłkę przesyłek, kwarantannę lub odizolowanie zwierząt, lub dotyczących kosztów uśmiercania i unieszkodliwiania, w stosownych przypadkach.

    Podpis (podpisujący zobowiązuje się do przyjęcia zwróconych przesyłek objętych tranzytem, w przypadku których państwo trzecie odmówiło ich wprowadzenia).

    CZĘŚĆ II – KONTROLE

    Rubryka

    Opis

    II.1.

    Poprzedni CHED

     

    Jest to niepowtarzalny kod alfanumeryczny przydzielany przez IMSOC dokumentowi CHED stosowanemu przed podzieleniem przesyłki lub przed przeładunkiem (kiedy to przeprowadzane są kontrole urzędowe), wymianą, anulowaniem lub przemieszczeniem do punktu kontroli.

    II.2

    Numer CHED

     

    Jest to niepowtarzalny kod alfanumeryczny podany w rubryce I.2.

    II.3

    Kontrola dokumentacji

     

    Obejmuje to kontrole zgodności z wymogami krajowymi dotyczącymi zwierząt i towarów, w odniesieniu do których nie wszystkie warunki wprowadzania do Unii są regulowane przez prawo Unii.

    II.4

    Kontrola identyfikacyjna

     

    W zależności od przypadku należy zaznaczyć „Tak” lub „Nie”.

    CHED-A

    Jeżeli zwierzęta będą dalej przewożone na tym samym statku lub tym samym statkiem powietrznym w celu dalszej podróży z jednego PKG do innego PKG a kontrole urzędowe mają zostać zakończone w następnym PKG, należy zaznaczyć „Nie”.

    CHED-P

    Jeżeli towary są przeładowywane z jednego PKG do innego PKG, należy zaznaczyć „Nie”.

    CHED-PP

    Jeżeli towary są przemieszczane do punktu kontroli lub przeładowywane z jednego PKG do innego PKG, należy zaznaczyć „Nie”.

    Jeżeli wymagana jest ograniczona kontrola lub nie jest wymagana kontrola identyfikacyjna, należy zaznaczyć „Nie”.

    CHED-D

    Jeżeli towary są przemieszczane do punktu kontroli, należy zaznaczyć „Nie”.

    II.5

    Kontrola bezpośrednia

     

    W zależności od przypadku należy zaznaczyć „Tak” lub „Nie”.

    CHED-A

    Obejmuje to wyniki badań fizykalnych oraz upadkowość i chorobowość zwierząt.

    Jeżeli zwierzęta będą dalej przewożone na tym samym statku lub tym samym statkiem powietrznym w celu dalszej podróży z jednego PKG do innego PKG zgodnie z odnośnym prawem Unii a kontrole urzędowe mają zostać zakończone w następnym PKG, należy zaznaczyć „Nie”.

    CHED-P

    Jeżeli zgodnie z przepisami, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625, przesyłka nie została wytypowana do kontroli bezpośredniej, ale uznaje się, że została skontrolowana w zadowalający sposób jedynie dzięki kontroli dokumentacji i kontroli identyfikacyjnej, należy zaznaczyć „Ograniczona kontrola”.

    W przypadku procedur dotyczących powtórnego wprowadzania, monitorowania, tranzytu, należy zaznaczyć „Inne”. Dotyczy to również zwierząt i towarów przeładowywanych z jednego PKG do innego PKG zgodnie z przepisami, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 51 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625.

    CHED-PP

    Jeżeli zgodnie z przepisami, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625, przesyłka nie została wytypowana do kontroli identyfikacyjnej i kontroli bezpośredniej, ale uznaje się, że została skontrolowana w zadowalający sposób jedynie dzięki kontroli dokumentacji, należy zaznaczyć „Ograniczona kontrola”.

    W przypadku procedur dotyczących powtórnego wprowadzania, monitorowania, tranzytu, należy zaznaczyć „Inne”. Dotyczy to również towarów przeładowywanych z jednego PKG do innego PKG zgodnie z przepisami, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 51 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625.

    CHED-D

    Jeżeli towary są przemieszczane do punktu kontroli, należy zaznaczyć „Nie”.

    II.6

    Badania laboratoryjne

     

    Jeżeli przeprowadzono badanie, należy zaznaczyć „Tak”.

    Badanie: należy wybrać substancję lub patogen, w odniesieniu do którego przeprowadzono badanie laboratoryjne.

    jeżeli przesyłka nie została zatrzymana w PKG do czasu uzyskania wyników badania, należy zaznaczyć „Losowe”. Nie należy zaznaczać, jeżeli z przesyłki pobiera się próbki do badań laboratoryjnych opisanych w innych wariantach w tej rubryce;

    jeżeli istnieje podejrzenie, że zwierzęta i towary są niezgodne z prawem Unii i zostały zatrzymane w PKG do czasu uzyskania wyników badania, należy zaznaczyć „Podejrzenie”;

    należy zaznaczyć „Środki nadzwyczajne”, jeżeli zwierzęta i towary są objęte szczególnymi środkami nadzwyczajnymi i zostały zatrzymane w PKG do czasu uzyskania wyników badania, chyba że zezwolono na dalszy transport.

    Wynik badań:

    jeżeli przesyłka może opuścić PKG bez oczekiwania na wyniki badań, należy zaznaczyć „Badania w toku”.

    jeżeli wynik badań jest dostępny, należy zaznaczyć „Wynik zadowalający” lub „Wynik niezadowalający”.

    CHED-P

    Jeżeli pobieranie próbek jest wymagane zgodnie z prawem Unii i przesyłka nie została zatrzymana w PKG do czasu uzyskania wyników badania, należy zaznaczyć „Wymagane”.

    Jeżeli zwierzęta i towary podlegają przepisom dotyczącym procedur w zakresie wzmożonych kontroli, które to przepisy mają zostać przyjęte na podstawie art. 65 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2017/625, i zostały zatrzymane w PKG do czasu uzyskania wyników badania, należy zaznaczyć „Wzmożone kontrole”

    CHED-PP

    Jeżeli pobieranie próbek jest wymagane zgodnie z prawem Unii i przesyłka nie została zatrzymana w PKG do czasu uzyskania wyników badania, należy zaznaczyć „Pobieranie próbek pod kątem zakażenia utajonego”.

    CHED-D

    Należy zaznaczyć „Tymczasowe zwiększenie liczby kontroli”, jeżeli towary podlegają środkom wymagającym tymczasowego zwiększenia liczby kontroli (art. 47 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625) i zostały zatrzymane w PKG do czasu uzyskania wyników badania, chyba że zezwolono na dalszy transport.

    II.7

    Kontrola dobrostanu

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-A.

    Jeżeli żywe zwierzęta nie są wyładowywane w PKG podanym w rubryce I.4 ani nie są przeładowywane do innego PKG oraz nie przeszły kontroli dobrostanu, należy zaznaczyć „Nie”.

    Jeżeli wyniki kontroli dotyczącej zwierząt i warunków transportu są dostępne, należy zaznaczyć „Wynik zadowalający” lub „Wynik niezadowalający”.

    II.8

    Wpływ transportu na zwierzęta

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-A.

    Należy podać, ile zwierząt padło, ile zwierząt jest niezdolnych do dalszej podróży oraz liczbę narodzin i poronień (tj. ile samic urodziło lub poroniło w trakcie transportu).

    W przypadku zwierząt wysyłanych w dużych ilościach (np. jednodniowych piskląt, ryb lub mięczaków), należy w stosownych przypadkach podać szacunkową liczbę zwierząt martwych lub niezdolnych do dalszej podróży.

    II.9

    Zatwierdzone do przeładunku/przemieszczenia/dalszej podróży do

     

    Należy zaznaczyć, jeżeli przesyłkę zatwierdzono do przeładunku/przemieszczenia/dalszej podróży.

    Przeładunek nie ma zastosowania do CHED-A i CHED-D.

    II.10

    Zatwierdzone do dalszego transportu

     

    CHED-PP/CHED-D

    Należy zaznaczyć, jeżeli przesyłkę zatwierdzono do dalszego transportu.

    II.11

    Zatwierdzone do tranzytu

     

    Rubrykę tę należy zaznaczyć, jeżeli przesyłkę zatwierdzono do tranzytu.

    Rubryka ta nie ma zastosowania do CHED-D.

    II.12

    Zatwierdzone na rynek wewnętrzny

     

    Rubrykę tę należy zaznaczyć, jeżeli wyniki kontroli urzędowych są pozytywne, bez względu na to, czy zwierzęta lub towary są objęte procedurą celną „dopuszczenie do obrotu” na granicy, czy na późniejszym etapie w Unii.

    CHED-A

    Jeżeli wprowadzenie zwierząt do obrotu na specjalnych warunkach (przewidzianych w prawie Unii lub w prawie krajowym) jest dozwolone, należy podać miejsce przeznaczenia, w którym prowadzi się kontrole: rzeźnię, zakład odizolowany, kwarantannę lub wykorzystanie na poziomie lokalnym.

    CHED-P

    Należy zaznaczyć przeznaczenie produktu.

    W przypadku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, które należy poddać dalszemu przetworzeniu, ale niepodlegających warunkom monitorowania transportu, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625, należy wypełnić rubrykę II.18.

    CHED-D

    Należy zaznaczyć przeznaczenie produktu: spożycie przez ludzi, pasza lub inne.

    II.13

    Zatwierdzone do monitorowania

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-A i CHED-P i dotyczy przesyłki monitorowanej zgodnie z warunkami, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625.

    II.14

    Zatwierdzone: towary niezgodne z przepisami

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-P.

    Należy wybrać miejsce przeznaczenia, w którym prowadzi się kontrole: specjalnie zatwierdzony skład celny, wolny obszar celny lub statek.

    II.15

    Zatwierdzone do tymczasowego przyjęcia

     

    Rubryka ta ma zastosowanie wyłącznie do CHED-A i jedynie w odniesieniu do zarejestrowanych koni.

    Należy zaznaczyć tę rubrykę, aby zezwolić na przyjęcie zwierząt na terytorium Unii do dnia określonego w rubryce I.26.

    II.16

    Niezatwierdzone

     

    Dotyczy to przesyłek, w odniesieniu do których wyniki kontroli urzędowych są negatywne, i odmawia się wprowadzenia ich do Unii. Należy podać datę, do której należy podjąć działanie.

    CHED-A

    Jeżeli nie można dopuścić, aby mięso zwierząt przeznaczono do spożycia przez ludzi, należy zaznaczyć „Uśmiercenie”.

    Jeżeli zwierzęta zostały ponownie wysłane, należy zaznaczyć „Ponowna wysyłka”.

    Jeżeli po pozytywnym wyniku inspekcji mięso zwierząt można przeznaczyć do spożycia przez ludzi, należy zaznaczyć „Ubój”.

    Jeżeli zwierzęta są martwe w momencie przybycia do PKG, należy zaznaczyć „Zniszczenie”.

    CHED-P/CHED-D

    Należy zaznaczyć „Zniszczenie”, „Ponowna wysyłka”, „Specjalna obróbka” lub „Użycie do innych celów”.

    CHED-PP

    Należy zaznaczyć „Specjalna obróbka”, „Odmowa wprowadzenia”, „Nałożona kwarantanna”, „Zniszczenie”, „Ponowna wysyłka”, „Przetwórstwo przemysłowe” lub „Inne”.

    II.17

    Powód odmowy

     

    CHED-A

    W przypadku brakującego świadectwa, braku oryginalnego świadectwa, błędnego wzoru, sfałszowanego świadectwa, niepoprawnych dat, brakującego podpisu lub pieczęci, niepoprawnego organu, brakującego sprawozdania laboratoryjnego, braku dodatkowych gwarancji lub niezgodności z wymogiem krajowym należy zaznaczyć „Dokumentacja”.

    W przypadku państwa niezatwierdzonego, strefy niezatwierdzonej lub zakładu niezatwierdzonego należy zaznaczyć „Pochodzenie”.

    W przypadku niezgodnych danych identyfikacyjnych lub niezgodnego dokumentu, niezgodnego środka transportu, brakujących indywidualnych danych identyfikacyjnych, niezgodnego indywidualnego numeru identyfikacyjnego lub niezgodnego gatunku należy zaznaczyć „Dane identyfikacyjne”.

    W przypadku obecności zwierząt, w odniesieniu do których podejrzewa się wystąpienie choroby, zwierząt niezdolnych do dalszej podróży lub zwierząt martwych należy zaznaczyć „Kontrola bezpośrednia”.

    W przypadku niezadowalającego wyniku badania należy zaznaczyć „Laboratorium”.

    W przypadku nieodpowiedniego środka transportu należy zaznaczyć „Dobrostan zwierząt”.

    W przypadku nieprzestrzegania przepisów dotyczących inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii należy zaznaczyć „IAS”.

    Jeżeli nie ma zastosowania żaden z powyższych powodów, należy zaznaczyć „Inny”.

    CHED-P

    W przypadku brakującego świadectwa, braku oryginalnego świadectwa, błędnego wzoru, sfałszowanego świadectwa, niepoprawnych dat, brakującego podpisu lub pieczęci, niepoprawnego organu, brakującego sprawozdania laboratoryjnego lub brakującego dodatkowego oświadczenia należy zaznaczyć „Dokumentacja”.

    W przypadku państwa niezatwierdzonego, regionu niezatwierdzonego lub zakładu niezatwierdzonego należy zaznaczyć „Pochodzenie”.

    W przypadku brakującej etykiety, niezgodnej etykiety lub niezgodnego dokumentu, niepełnej etykiety, niezgodnego środka transportu, niezgodnego numeru plomby urzędowej, niezgodnego oznakowania identyfikacyjnego lub niezgodnego gatunku należy zaznaczyć „Dane identyfikacyjne”.

    W przypadku niespełnienia wymogów higienicznych, przerwania łańcucha chłodniczego, niespełnienia wymogów dotyczących temperatury, niezadowalających wyników kontroli sensorycznej lub w przypadku występowania pasożytów należy zaznaczyć „Kontrola bezpośrednia”.

    W przypadku zanieczyszczenia chemicznego, zanieczyszczenia mikrobiologicznego, pozostałości leków weterynaryjnych, narażenia na promieniowanie, niezgodnych dodatków lub organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) należy zaznaczyć „Laboratorium”.

    W przypadku inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii należy zaznaczyć „IAS”.

    Jeżeli żaden z powyższych powodów nie ma zastosowania, należy zaznaczyć „Inny”.

    CHED-PP

    W przypadku brakującego lub niepoprawnego świadectwa lub paszportu roślin lub jakikolwiek innego dokumentu zapewniającego gwarancje zgodnie z prawem Unii należy zaznaczyć „Dokumentacja”.

    W przypadku nieznanego numeru rejestracyjnego przedsiębiorstwa, jeżeli jest on wymagany, należy zaznaczyć „Pochodzenie”.

    W przypadku niezgodności z dokumentami towarzyszącymi przesyłce należy zaznaczyć „Dane identyfikacyjne”.

    W przypadku obecności agrofaga bądź zakazanych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów należy zaznaczyć „Kontrola bezpośrednia”.

    Jeżeli odbiorca nie jest wpisany do urzędowego rejestru producentów/importerów, należy zaznaczyć „Inny”.

    W przypadku inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii należy zaznaczyć „IAS”.

    CHED-D

    W przypadku brakującego lub niepoprawnego świadectwa lub innych wymaganych dokumentów towarzyszących należy zaznaczyć „Dokumentacja”.

    W przypadku niezgodności z dokumentami towarzyszącymi należy zaznaczyć „Dane identyfikacyjne”.

    W przypadku zanieczyszczenia chemicznego lub zanieczyszczenia mikrobiologicznego należy zaznaczyć „Laboratorium”.

    W przypadku niespełnienia wymogów higieny fizycznej należy zaznaczyć „Kontrola bezpośrednia”.

    Jeżeli żaden z powyższych powodów nie ma zastosowania, należy zaznaczyć „Inny”.

    II.18

    Informacje dotyczące miejsc przeznaczenia, w których prowadzi się kontrole

     

    Należy podać nazwę, adres oraz numer rejestracyjny/numer zatwierdzenia wszystkich miejsc przeznaczenia, w których prowadzi się kontrole, wymienionych w rubrykach II.9–II.16.

    CHED-A

    W przypadku zakładów, w przypadku których właściwy organ wnioskuje o zachowanie anonimowości, należy podać wyłącznie przydzielony im numer rejestracyjny/numer zatwierdzenia.

    CHED-PP/CHED-D

    W przypadku dalszego transportu należy podać nazwę, adres oraz w stosownych przypadkach numer rejestracyjny magazynu na potrzeby dalszego transportu.

    W przypadku przemieszczenia do punktu kontroli, należy podać dane kontaktowe oraz niepowtarzalny kod alfanumeryczny przydzielony punktowi kontroli przez IMSOC.

    II.19

    Przesyłka ponownie zaplombowana

     

    Należy podać numer plomby umieszczonej po kontrolach urzędowych w PKG lub po przechowywaniu w szczególnie zatwierdzonym składzie celnym oraz w przypadkach, gdy prawo Unii wymaga zastosowania plomby urzędowej.

    II.20

    Identyfikacja PKG

     

    W zależności od przypadku należy przystawić pieczęć urzędową PKG lub punktu kontroli.

    W przypadku kolejnego CHED-P w odniesieniu do przesyłki niezgodnej z przepisami należy podać nazwę jednostki kontrolnej odpowiedzialnej za nadzór nad wolnym obszarem celnym lub specjalnie zatwierdzonym składem celnym.

    II.21

    Urzędnik certyfikujący

     

    Rubryka odnosi się do oświadczenia, które ma podpisać urzędnik certyfikujący uprawniony do podpisania dokumentu CHED:

    Ja, niżej podpisany urzędnik certyfikujący, zaświadczam, że kontrole przesyłki przeprowadzono zgodnie z wymogami Unii, a w stosownych przypadkach zgodnie z wymogami krajowymi państwa członkowskiego przeznaczenia.

    II.22

    Opłaty za inspekcje

     

    W tej rubryce można podać opłaty za inspekcje.

    II.23

    Numer dokumentu celnego

     

    Rubryka może być wykorzystana przez organ celny lub – po przekazaniu informacji przez organ celny – przez podmiot odpowiedzialny za przesyłkę w celu dodania istotnych informacji (np. numeru dokumentu T1), jeżeli przesyłki pozostają przez pewien okres pod dozorem celnym.

    II.24

    Kolejny CHED

     

    Należy podać kod alfanumeryczny co najmniej jednego z dokumentów CHED wydanych w przypadkach, które zostaną ustalone na podstawie art. 51 oraz art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625, lub po podziale przesyłki w PKG.


    CZĘŚĆ III – DZIAŁANIA NASTĘPCZE

    Rubryka

    Opis

    III.1

    Poprzedni CHED

    Jest to niepowtarzalny kod alfanumeryczny podany w rubryce II.1.

    III.2

    Numer CHED

    Jest to niepowtarzalny kod alfanumeryczny podany w rubryce I.2.

    III.3

    Kolejny CHED

    Należy podać kod alfanumeryczny co najmniej jednego z dokumentów CHED wskazanych w rubryce II.24.

    III.4

    Informacje dotyczące ponownej wysyłki

    Należy podać wykorzystany środek transportu oraz jego dane identyfikacyjne, państwo oraz jego kod ISO.

    Należy podać datę ponownej wysyłki oraz nazwę PKG wyjścia niezwłocznie po uzyskaniu tej informacji. W przypadku decyzji o odrzuceniu data ponownej wysyłki nie może być późniejsza niż 60 dni od daty zatwierdzenia dokumentu CHED.

    III.5

    Działania następcze podejmuje:

    Należy podać organ odpowiedzialny za poświadczenie odbioru i zgodność przesyłki objętej dokumentem CHED: PKG wyjścia, PKG miejsca ostatecznego przeznaczenia lub jednostkę kontrolną.

    CHED-A

    Należy podać dalsze miejsce przeznaczenia i/lub powody niezgodności lub zmiany statusu zwierząt (np. nieprawidłowe miejsce przeznaczenia, brakujące lub nieprawidłowe świadectwo, niezgodność dokumentów, brakujące lub nieprawidłowe dane identyfikacyjne, niezadowalające wyniki badań, zwierzęta, w przypadku których istnieje podejrzenie wystąpienia choroby, zwierzęta martwe, zwierzęta utracone lub zmiana na wprowadzenie stałe).

    CHED-P

    Należy podać dalsze miejsce przeznaczenia i/lub powody niezgodności (np. nieprawidłowe miejsce przeznaczenia, brakujące lub nieprawidłowe świadectwo, niezgodność dokumentów, brakujące lub nieprawidłowe dane identyfikacyjne, niezadowalające wyniki kontroli, brakująca lub uszkodzona plomba urzędowa lub niezgodny numer plomby urzędowej itp.).

    CHED-PP

    W przypadku towarów podlegających dalszemu transportowi lub przemieszczeniu do punktu kontroli należy zaznaczyć „Tak” lub „Nie”, aby określić, czy przesyłka dotarła na miejsce.

    CHED-D

    W przypadku towarów podlegających dalszemu transportowi lub przemieszczeniu do punktu kontroli należy zaznaczyć „Tak” lub „Nie”, aby określić, czy przesyłka dotarła na miejsce.

    III.6

    Urzędnik certyfikujący

    Rubryka ta odnosi się do podpisu urzędnika certyfikującego właściwego organu w przypadku ponownej wysyłki i działań następczych związanych z przesyłkami.

    CZĘŚĆ 2

    Formularze wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia (CHED)

    Sekcja A

    CHED-A

    (w przypadku zwierząt, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625)

    Image 1

    Image 2

    Image 3

    Image 4

    Image 5

    Sekcja B

    CHED-P

    (w przypadku produktów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625)

    Image 6

    Image 7

    Image 8

    Image 9

    Image 10

    Sekcja C

    CHED-PP

    (w przypadku roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/625)

    Image 11

    Image 12

    Image 13

    Image 14

    Sekcja D

    CHED-D

    (w przypadku paszy i żywności niepochodzącej od zwierząt, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2017/625)

    Image 15

    Image 16


    (1)  Międzynarodowy standardowy dwuliterowy kod państwa zgodnie z normą międzynarodową ISO 3166 alfa-2; http://www.iso.org/iso/country_codes/iso-3166-1_decoding_table.htm

    (2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1).


    ZAŁĄCZNIK III

    Tabela korelacji, o której mowa w art. 47 ust. 2

    1.

    Dyrektywa 94/3/WE

    Dyrektywa 94/3/WE

    Niniejsze rozporządzenie

    art. 1

    art. 2 pkt 33

    art. 2 ust. 1 i 2

    art. 33 ust. 1

    art. 3

    art. 33 ust. 2

    art. 4

    _

    art. 5

    art. 2 pkt 34

    art. 6

    załącznik I pkt 10

    art. 7

    _

    art. 8

    _

    2.

    Rozporządzenie (UE) nr 16/2011

    Rozporządzenie (UE) nr 16/2011

    Niniejsze rozporządzenie

    art. 1 pkt 1

    art. 2 pkt 2

    art. 1 pkt 2

    art. 2 pkt 3

    art. 1 pkt 3

    art. 2 pkt 4

    art. 1 pkt 4

    art. 2 pkt 15

    art. 1 pkt 5

    art. 2 pkt 16

    art. 1 pkt 5 lit. a)

    art. 2 pkt 17

    art. 1 pkt 5 lit. b)

    art. 2 pkt 18

    art. 1 pkt 6

    art. 2 pkt 20

    art. 1 pkt 7

    art. 2 pkt 22

    art. 1 pkt 8

    art. 2 pkt 23

    art. 1 pkt 9

    _

    art. 2 ust. 1

    art. 14 ust. 1

    art. 2 ust. 2

    art. 4 ust. 2

    art. 2 ust. 3

    art. 4 ust. 3

    art. 2 ust. 4

    art. 14 ust. 2

    art. 2 ust. 5

    art. 13

    art. 2 ust. 6

    art. 14 ust. 3

    art. 3 ust. 1

    art. 17 ust. 1 i 2

    art. 3 ust. 2

    art. 17 ust. 3

    art. 3 ust. 3

    art. 17 ust. 4

    art. 4 ust. 1

    art. 18 ust. 1 i 2

    art. 4 ust. 2

    art. 18 ust. 3

    art. 5 ust. 1

    art. 20 ust. 1 i 2

    art. 5 ust. 2

    art. 20 ust. 3

    art. 6 ust. 1

    art. 22 ust. 1

    art. 6 ust. 2

    art. 22 ust. 2

    art. 6 ust. 3

    art. 22 ust. 3

    art. 6 ust. 4

    art. 22 ust. 4

    art. 6 ust. 5

    art. 22 ust. 5

    art. 7 ust. 1

    art. 15 ust. 1

    art. 7 ust. 2

    art. 15 ust. 2

    art. 7 ust. 3

    art. 15 ust. 3

    art. 7 ust. 4

    art. 15 ust. 4

    art. 7 ust. 5

    art. 8 akapit pierwszy lit. a)–f)

    art. 24 ust. 1 lit. a)–f)

    art. 8 akapit drugi

    art. 9 ust. 1

    art. 25 ust. 1 lit. b)

    art. 9 ust. 2

    art. 25 ust. 2 i 3

    art. 10 ust. 1 i 2

    art. 27 ust. 1

     

     

    art. 11 lit. a)

    art. 24 ust. 3

    art. 11 lit. b)

    art. 24 ust. 4

    art. 12

    _

    3.

    Decyzja wykonawcza 2014/917/UE

    Decyzja wykonawcza 2014/917/UE

    Niniejsze rozporządzenie

    art. 1 ust. 1 i 2

    _

    art. 2 ust. 1 i 3

    art. 32 ust. 1

    art. 2 ust. 2 i 4

    art. 32 ust. 3

     

     

    art. 2 ust. 5

    art. 32 ust. 4

    art. 3

    _

    załącznik

    załącznik I

    4.

    Decyzja wykonawcza (UE) 2015/1918

    Decyzja wykonawcza (UE) 2015/1918

    Niniejsze rozporządzenie

    art. 1

    _

    art. 2

    _

     

     

     

     

    art. 3 ust. 1

    _

    art. 3 ust. 2

    _

    art. 3 ust. 3

    _

    art. 3 ust. 4

    _

    art. 4

    art. 12

    art. 5

    _

    art. 6

    art. 26 ust. 1

    art. 7 lit. a)

    art. 8 ust. 1

    art. 7 lit. b)

    art. 8 ust. 2

    art. 7 lit. c)

    _

    art. 7 lit. d)

    art. 15 ust. 1

    art. 8 ust. 1

    art. 15 ust. 1

    art. 8 ust. 2 lit. a)

    art. 16 ust. 1 lit. a)

    art. 8 ust. 2 lit. b)

    art. 16 ust. 1 lit. b)

    art. 8 ust. 2 lit. c)

    art. 16 ust. 1 lit. c)

    art. 8 ust. 2 lit. d)

    art. 16 ust. 1 lit. d)

    art. 8 ust. 2 lit. e)

    _

    art. 8 ust. 2 lit. f)

    _

    art. 8 ust. 2 lit. g)

    art. 16 ust. 1 lit. f)

    art. 9 ust. 1

    art. 10 ust. 1

    art. 9 ust. 2

    art. 10 ust. 1

    art. 10 ust. 2

    art. 10 ust. 2 i 3

    art. 11 ust. 1

    art. 10 ust. 4

    art. 11 ust. 3

    art. 10 ust. 5

    art. 11 ust. 2

    art. 11

    art. 26 ust. 2

    art. 12

    art. 11 ust. 2 lit. b) i art. 11 ust. 3 lit. b)

    art. 13

    _

    art. 14

    _

    5.

    Decyzja wykonawcza (UE) 2018/1553

    Decyzja wykonawcza (UE) 2018/1553

    Niniejsze rozporządzenie

    art. 1

    _

    art. 2 ust. 1

    art. 39 ust. 1, 3 i 4

    art. 2 ust. 2

    art. 39 ust. 2

    art. 2 ust. 3

    _

    art. 3

    _


    Top