(1)

W 2013 r. Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 185/2013 (2) przewidujące odliczenia od niektórych kwot połowowych przydzielonych Hiszpanii na 2013 r. oraz na kolejne lata z powodu przełowienia w 2009 r. kwoty połowowej dla makreli. W rozporządzeniu tym ustanowiono odliczenia od kwoty połowowej dla makreli w rejonie ICES 8c, podobszarach ICES 9 i 10 oraz wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 oraz odliczenia od kwoty sardeli w podobszarze ICES 8.

(2)

Flota przybrzeżna w Hiszpanii zależy w dużym stopniu od połowów makreli, a rentowność tej floty jest już bardzo niska. Ponadto w 2019 r. kwota jest o 20 % niższa niż w 2018 r., a odliczenia od kwot połowowych makreli są przewidziane do 2023 r. Udzielenie zezwolenia na niższe odliczenie w odniesieniu do makreli wyłącznie w 2019 r. nie zwiększy presji połowowej na stado w porównaniu z tym, co jest już dozwolone na mocy rozporządzenia Rady (UE) 2019/124 (3). Ponadto, w celu uniknięcia skutków społeczno-ekonomicznych zarówno dla sektora rybołówstwa, jak i powiązanego przemysłu przetwórczego, odliczone w każdym roku ilości nie mogą przekroczyć 33 % rocznej kwoty połowowej dla makreli. Jeżeli ilości, które należy odliczyć, przekraczają 33 % rocznej kwoty połowowej dla makreli, należy zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 185/2013 w celu zmniejszenia rocznej ilości do odliczenia, jednocześnie odpowiednio wydłużając okres odliczania.

(3)

Kwota połowowa makreli przydzielona Hiszpanii w rejonie ICES 8c, podobszarach ICES 9 i 10 oraz wodach Unii obszaru CECAF 34.1.1 na rok 2019 została ustalona na 24 597 ton, natomiast odliczenia przewidziane w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 185/2013 na ten rok wynoszą 9 240 ton, co stanowi 38 % kwoty hiszpańskiej. Należy zatem zmniejszyć ilości, które mają zostać odliczone w 2019 r. tak, aby stanowiły 33 % kwoty, a różnicę należy dodać do ilości, które mają zostać odliczone w 2023 r.

(4)

Hiszpania wystąpiła z wnioskiem, aby odliczenie od kwoty połowowej na połowy makreli w 2019 r. zostało zmniejszone z początkowo ustalonych 5 544 ton do 4 421 ton. Różnica ta stanowi 0,1 % całkowitego TAC, zatem biologiczny wpływ na stado jest minimalny, ale mimo to ważny dla tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego. Odliczenie przewidziane na 2023 r. od tej samej kwoty zostanie zwiększone z początkowo przewidzianych 269 ton do 1 392 ton. Początkowy stosunek ilości odliczanych od kwot makreli i sardeli zmieniałby się co roku, lecz zostałby utrzymany w całym okresie 2019–2023. Ilości, które mają być odliczone w 2023 r. pozostałyby poniżej rocznych odliczeń określonych na lata 2016–2022.

(5)

Zmiany wysokości odliczeń od kwot makreli i sardeli w 2019 r. nadal zapewnią nieprzekroczenie uprawnień do połowów tych gatunków na 2019 r. Są one zgodne z celami wspólnej polityki rybołówstwa.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 185/2013.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,