(1)

W dniu 13 maja 2013 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 412/2013 Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych („zastawy stołowe”) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Ze względu na dużą liczbę chińskich producentów eksportujących Komisja wybrała próbę do zbadania zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2016/1036.

(3)

Rada nałożyła na przedsiębiorstwa objęte próbą indywidualne stawki cła na przywóz zastaw stołowych w wysokości od 13,1 % do 23,4 % oraz średnią ważoną stawkę cła w wysokości 17,9 % względem innych współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą. Na przywóz zastaw stołowych przez wszystkie inne chińskie przedsiębiorstwa nałożono stawkę cła w wysokości 36,1 %.

(4)

Wykaz współpracujących przedsiębiorstw eksportujących, znajdujący się w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 412/2013, został zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 803/2014 (3) oraz rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/2207 (4).

(5)

Na podstawie art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013 art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia może zostać zmieniony poprzez przyznanie nowemu producentowi eksportującemu stawki cła mającej zastosowanie wobec współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą, czyli średniej ważonej stawki cła w wysokości 17,9 %, w przypadku gdy taki nowy producent eksportujący w ChRL dostarczy Komisji wystarczające dowody.

(6)

W maju 2018 r. przedsiębiorstwo Fujian Dehua Sanfeng Ceramics Co. Ltd („wnioskodawca”) złożyło wniosek o przyznanie mu statusu podmiotu traktowanego jako nowy producent eksportujący, argumentując, że spełnia wszystkie trzy kryteria określone w art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013.

(7)

Na poparcie swojego wniosku wnioskodawca przedłożył Komisji wypełniony kwestionariusz. Na podstawie analizy zawartych w nim odpowiedzi Komisja zwróciła się o dodatkowe informacje i dowody potwierdzające, które wnioskodawca przekazał.

(8)

Jeśli chodzi o warunek określony w art. 3 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013, dotyczący wykazania, że wnioskodawca nie prowadził wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem, wnioskodawca przedłożył miesięczne księgi sprzedaży obejmujące okres od 2011 r. do 2017 r. Z ksiąg tych wynika, że wnioskodawca wprowadził do obrotu produkt objęty postępowaniem dopiero po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem, tj. w marcu 2012 r. Informacje te znalazły potwierdzenie w księdze sprzedaży międzynarodowej, z której wynikało, że wnioskodawca zaczął wywozić produkt objęty postępowaniem w marcu 2012 r. do Stanów Zjednoczonych, a w lipcu 2012 r. do Unii (Francja).

(9)

Po zweryfikowaniu faktur i innych dokumentów sprzedaży nie znaleziono dowodów wskazujących na wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii przed wymienionymi datami ani w trakcie okresu objętego dochodzeniem. W związku z tym w świetle dostępnych informacji i dokumentów Komisja stwierdziła, że wnioskodawca spełnia kryterium określone w art. 3 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013.

(10)

Jeśli chodzi o warunek określony w art. 3 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013, Komisja stwierdziła, że do 2013 r. właściciel wnioskodawcy posiadał udziały w dwóch innych przedsiębiorstwach. Komisja uzyskała i zbadała dokumentację dotyczącą założenia tych dwóch przedsiębiorstw powiązanych oraz ich działalności, w tym ich sprawozdania finansowe, księgi sprzedaży i zakupu. Komisja uzyskała i zbadała dokumentację dotyczącą założenia tych dwóch przedsiębiorstw powiązanych oraz ich działalności, w tym sprzedaży i zakupu produktu objętego postępowaniem. Na podstawie przekazanych dokumentów nie stwierdziła istnienia innych powiązań handlowych ani operacyjnych z eksporterami ani producentami z ChRL objętymi środkami antydumpingowymi. Jedno z przedsiębiorstw powiązanych otrzymało natomiast w 2017 r. status podmiotu traktowanego jako nowy producent eksportujący (5). Komisja stwierdziła zatem, że wnioskodawca spełnił warunek określony w art. 3 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013.

(11)

Jeśli chodzi o warunek określony w art. 3 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013, na podstawie udostępnionej dokumentacji Komisja ustaliła, że wnioskodawca rzeczywiście wywoził produkt objęty postępowaniem do Unii po okresie objętym dochodzeniem. Wnioskodawca przedstawił umowy sprzedaży zawarte z klientem z Niemiec oraz późniejszą dokumentację sprzedaży dotyczącą transakcji z października 2017 r. Komisja stwierdziła zatem, że wnioskodawca spełnił warunek określony w art. 3 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013.

(12)

Przedstawiciele przemysłu unijnego nie przedstawili żadnych dowodów ani informacji świadczących o tym, że którekolwiek z trzech kryteriów nie zostało spełnione przez wnioskodawcę.

(13)

Komisja stwierdziła, że wnioskodawca spełnił wszystkie trzy kryteria wymagane do uznania go za nowego producenta eksportującego. W związku z tym postanowiła, że wnioskodawca powinien otrzymać status podmiotu traktowanego jako nowy producent eksportujący, a jego nazwa powinna zostać dodana do wykazu współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą wymienionych w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 412/2013.

(14)

Wnioskodawca oraz przedstawiciele przemysłu Unii zostali poinformowani o podstawowych faktach i argumentach, na podstawie których uznano, że należy przyznać przedsiębiorstwu Fujian Dehua Sanfeng Ceramics Co. Ltd stawkę cła antydumpingowego mającą zastosowanie wobec współpracujących chińskich producentów eksportujących nieobjętych próbą.

(15)

Strony otrzymały możliwość zgłoszenia komentarzy. Nie otrzymano żadnych uwag.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,