(1)

W art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 przewidziano wymóg, zgodnie z którym podmiotom wymienionym w tym artykule należy zapewnić dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, aby umożliwić tym podmiotom wykonywanie ich obowiązków i uprawnień. Istotne jest zatem, aby repozytoria transakcji były w stanie precyzyjnie określić odpowiednich kontrahentów i odpowiednie transakcje. Dostęp zapewniany przez repozytoria transakcji powinien obejmować dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez kontrahenta, niezależnie od tego, czy dany kontrahent jest jednostką dominującą czy też jednostką zależną innego przedsiębiorstwa bądź też czy dane informacje dotyczą transakcji zawieranych za pośrednictwem konkretnego oddziału kontrahenta, pod warunkiem że przedmiotem wymaganego dostępu są informacje niezbędne do wykonywania przez odpowiednie podmioty ich obowiązków i uprawnień.

(2)

Wielu podmiotom spośród wymienionych w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 przysługuje szereg różnorodnych uprawnień oraz mają one szereg zróżnicowanych potrzeb. W celu uniknięcia sytuacji, w której repozytoria transakcji zmuszone byłyby nieustannie sprawdzać, na podstawie jakiego uprawnienia i do jakich konkretnie potrzeb dany podmiot żąda dostępu, a tym samym uniknięcia zbytecznych obciążeń administracyjnych dla tych repozytoriów transakcji, należy zezwolić repozytoriom transakcji na zapewnienie każdemu podmiotowi pojedynczego dostępu, który powinien obejmować uprawnienia i konkretne potrzeby tego podmiotu.

(3)

Uprawnienia i obowiązki Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) w odniesieniu do repozytoriów transakcji zostały określone w art. 5–11 rozporządzenia (UE) 2015/2365 i obejmują m.in. rejestrację repozytoriów transakcji i nadzór nad nimi. Skuteczny nadzór wymaga zapewnienia ESMA pełnego dostępu do całości szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych przechowywanych przez wszystkie repozytoria transakcji.

(4)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) oraz Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) stanowią część Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego i posiadają – w kontekście stabilności finansowej i ryzyka finansowego – uprawnienia i obowiązki, które są bardzo podobne do uprawnień i obowiązków ESMA. Dlatego też ważne jest, aby te organy, podobnie jak ESMA, posiadały dostęp do całości szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

(5)

Ze względu na ścisły związek między transakcjami finansowanymi z użyciem papierów wartościowych a polityką pieniężną członek Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (UE) 2015/2365, powinien mieć dostęp do całości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych związanych z walutą emitowaną przez tego członka ESBC, a konkretniej – do całości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w ramach których pożyczka lub zabezpieczenie są denominowane w walucie emitowanej przez tego członka ESBC.

(6)

Niektóre podmioty wymienione w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 są odpowiedzialne za monitorowanie ryzyka systemowego zagrażającego stabilności finansowej. Do prawidłowego wykonywania swoich zadań z zakresu utrzymywania stabilności systemu finansowego podmioty te potrzebują dostępu do jak najszerszego spektrum uczestników rynku i systemów obrotu oraz jak najbardziej kompleksowych i szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które są dostępne dla ich obszarów odpowiedzialności, którym to obszarem może być – w zależności od danego podmiotu – państwo członkowskie, strefa euro lub cała Unia.

(7)

Rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 (2) ustanowiono Jednolity Mechanizm Nadzorczy. Repozytorium transakcji powinno zapewnić Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) dostęp do szczegółowych informacji dotyczących wszystkich transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkich kontrahentów, którzy – w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego – podlegają nadzorowi ze strony EBC na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

(8)

Uprawnienia i konkretne potrzeby unijnych organów nadzoru giełd i papierów wartościowych, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) 2015/2365, wymagają zapewnienia tym organom dostępu do całości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które to transakcje wchodzą w zakres obowiązków i uprawnień nadzorczych danego organu lub są powiązane z rynkami, papierami wartościowymi będącymi przedmiotem udzielonej lub zaciągniętej pożyczki lub przekazanymi jako zabezpieczenie, wskaźnikami stosowanymi jako odniesienie oraz kontrahentami objętymi zakresem wspomnianych obowiązków i uprawnień danego organu.

(9)

Na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (3) organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy zapewnić skuteczne środki działania w odniesieniu do podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 tej dyrektywy, aby zapobiec efektowi domina. Każdy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zatem dysponować dostępem do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgłaszanych przez te podmioty.

(10)

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 (4) Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji jest odpowiedzialna za skuteczne i spójne funkcjonowanie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, m.in. poprzez sporządzanie planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dla podmiotów, o których mowa w art. 2 tego rozporządzenia. Aby umożliwić Jednolitej Radzie ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji sporządzanie tych planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, repozytoria transakcji powinny zapewnić jej dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych przez wszystkich kontrahentów, którzy są objęci zakresem rozporządzenia (UE) nr 806/2014.

(11)

Organy, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) 2015/2365, obejmują m.in. organy właściwe do spraw Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, firmami inwestycyjnymi, zakładami ubezpieczeń i zakładami reasekuracji, UCITS, ZAFI, instytucjami pracowniczych programów emerytalnych, centralnymi depozytami papierów wartościowych oraz kontrahentami niefinansowymi. W celu umożliwienia tym organom skutecznego wykonywania ich obowiązków i uprawnień należy im zapewnić dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgłaszanych przez kontrahentów, którzy są objęci zakresem kompetencji tych organów.

(12)

Organy, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. m) rozporządzenia (UE) 2015/2365, obejmują m.in. organy odpowiedzialne za udzielanie zezwoleń kontrahentom centralnym i za nadzór nad nimi. W celu umożliwienia tym organom skutecznego wykonywania ich zadań należy zapewnić im dostęp do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które dotyczą kontrahentów centralnych objętych ich nadzorem.

(13)

W celu zapewnienia standaryzacji i spójności dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oraz ograniczenia obciążenia administracyjnego zarówno dla organów, które mają dostęp do tych szczegółowych informacji, jak i dla repozytoriów transakcji, które je przechowują, repozytoria transakcji powinny stosować specjalną procedurę do celów określania warunków, na jakich zapewniać będą wspomniany dostęp, a w szczególności ustanawiania tego dostępu i bieżących ustaleń operacyjnych.

(14)

Aby zapewnić poufność szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, każdy rodzaj wymiany danych między repozytoriami transakcji a zainteresowanymi organami powinien być realizowany za pośrednictwem bezpiecznego połączenia maszyna-maszyna przy użyciu protokołów szyfrowania danych.

(15)

W celu umożliwienia skutecznego i wydajnego porównywania i agregowania szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, pochodzących z różnych repozytoriów transakcji, na potrzeby zapewniania dostępu do tych informacji i komunikacji między organami a repozytoriami transakcji należy stosować wzory w formacie XML i komunikaty XML opracowane zgodnie z metodyką ISO 20022.

(16)

Aby umożliwić organom wymienionym w art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 przeprowadzanie ukierunkowanych dochodzeń należy ułatwić bezpośredni i natychmiastowy dostęp do konkretnych zbiorów danych, a w związku z tym należy sformułować zestaw możliwych do zadawania w różnej konfiguracji zapytań ad-hoc dotyczących kontrahentów będących stronami transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, rodzaju transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, horyzontu czasowego realizacji, terminu zapadalności i zakończenia transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, jak również etapu cyklu życia transakcji tego rodzaju.

(17)

W celu umożliwienia bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych oraz ułatwienia zainteresowanym organom i repozytoriom transakcji planowania swoich wewnętrznych procesów przetwarzania danych należy ujednolicić terminy, w jakich repozytoria transakcji powinny zapewnić organom dostęp do tych szczegółowych informacji.

(18)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez ESMA zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 (5).

(19)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do działającej przy ESMA Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,