This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32019D2251
Council Implementing Decision (EU) 2019/2251 of 19 December 2019 on a mechanism for compensating the Member State whose national member is elected President of Eurojust
Decyzja Wykonawcza Rady (UE) 2019/2251 z dnia 19 grudnia 2019 r. w sprawie mechanizmu rekompensaty dla państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu
Decyzja Wykonawcza Rady (UE) 2019/2251 z dnia 19 grudnia 2019 r. w sprawie mechanizmu rekompensaty dla państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu
ST/14742/2019/INIT
Dz.U. L 336 z 30.12.2019, p. 310–311
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
30.12.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 336/310 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2019/2251
z dnia 19 grudnia 2019 r.
w sprawie mechanizmu rekompensaty dla państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości i w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WSiSW (1), w szczególności jego art. 12,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1727 oraz regulaminem wewnętrznym Eurojustu przedstawiciel krajowy wybrany na przewodniczącego Eurojustu pełni dodatkowe funkcje. |
(2) |
Pełnienie funkcji przewodniczącego Eurojustu ma wpływ na obciążenie pracą zastępcy i asystenta z państwa członkowskiego, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego, a dane państwo członkowskie może zdecydować o oddelegowaniu innej odpowiednio wykwalifikowanej osoby, aby wzmocnić biuro krajowe na czas trwania kadencji przewodniczącego. |
(3) |
Art. 11 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2018/1727 stanowi między innymi, że w przypadkach, w których oddelegowywana jest inna odpowiednio wykwalifikowana osoba, dane państwo członkowskie jest uprawnione do złożenia wniosku o rekompensatę. |
(4) |
Mechanizm rekompensaty powinien zapewniać równe traktowanie przedstawiciela krajowego wybranego na przewodniczącego i innej odpowiednio wykwalifikowanej osoby oddelegowanej przez dane państwo członkowskie w odniesieniu do rzeczywistego zwrotu kosztów utrzymania i innych powiązanych wydatków, |
(5) |
Dania nie jest związana rozporządzeniem (UE) 2018/1727, zatem nie bierze udziału w przyjęciu ani stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje rozporządzenie (UE) 2018/1727. |
(6) |
Irlandia i Zjednoczone Królestwo są związane rozporządzeniem (UE) 2018/1727, zatem biorą udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje rozporządzenie (UE) 2018/1727, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Państwo członkowskie, którego przedstawiciel krajowy został wybrany na przewodniczącego Eurojustu i które z tego względu oddelegowało inną osobę do swojego biura krajowego, i jest w związku z tym uprawnione, zgodnie z art. 11 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2018/1727, do złożenia do Kolegium Eurojustu (zwanego dalej „kolegium”) wniosku o rekompensatę za tę inną osobę, zawiera w swoim wniosku następujące informacje:
a) |
decyzja danego państwa członkowskiego dotycząca oddelegowania danej osoby; |
b) |
uzasadnienie potrzeby wzmocnienia swojego biura krajowego ze względu na zwiększone obciążenie pracą; |
c) |
informacje dotyczące krajowego miesięcznego wynagrodzenia brutto oddelegowanej osoby; |
d) |
informacje dotyczące kosztów utrzymania i innych powiązanych wydatków, które podlegają zwrotowi oddelegowanej osobie na mocy prawa krajowego; |
e) |
informacje dotyczące rachunku bankowego, na które ma być przekazywana rekompensata. |
2. Zainteresowane państwo członkowskie przesyła wniosek o rekompensatę do kolegium w terminie sześciu miesięcy od decyzji w sprawie oddelegowania danej osoby.
Artykuł 2
1. Kolegium podejmuje decyzję o przyznaniu rekompensaty w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wniosku.
2. Zainteresowane państwo członkowskie jest uprawnione do rekompensaty przez okres, w którym jego przedstawiciel krajowy pełni funkcję przewodniczącego, i na odpowiadający okres oddelegowania danej osoby.
Artykuł 3
1. Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1727 Eurojust zwraca danemu państwu członkowskiemu następujące kwoty:
a) |
50 % krajowego miesięcznego wynagrodzenia brutto oddelegowanej osoby; oraz |
b) |
koszty utrzymania i inne powiązane wydatki faktycznie poniesione przez dane państwo członkowskie w odniesieniu do oddelegowanej osoby. |
2. Wydatki, o których mowa w ust. 1 lit. b), są zwracane tylko w przypadku, gdy oddelegowana osoba jest na mocy prawa krajowego uprawniona do otrzymywania jakiegokolwiek rodzaju świadczeń lub płatności odpowiadających wydatkom, podobnych swoim charakterem do tych przewidzianych w załączniku VII do Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) (2), takich jak: dodatki rodzinne, dodatek za rozłąkę, zwrot kosztów związanych z podjęciem obowiązków, w tym dodatek na zagospodarowanie, dodatek na ponowne zagospodarowanie, koszty podróży, przeprowadzki, diety dzienne.
3. Eurojust dokonuje zwrotu danemu państwu członkowskiemu zgodnie z warunkami i limitami finansowymi mającymi zastosowanie w tym państwie członkowskim. Zwroty nie mogą w żadnym przypadku przekraczać maksymalnych kwot dodatków lub płatności odpowiadających wydatkom, określonych w załączniku VII do regulaminu pracowniczego.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2019 r.
W imieniu Rady
K. MIKKONEN
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (warunki zatrudnienia innych pracowników) (Dz.U. L 56 z 4.3.1968).