7.10.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 259/14

(1)

Stosowanie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 151/2013 (2) pozwoliło stwierdzić, że brak szczegółowych standardów dotyczących dostępu do danych oraz agregowania i porównywania danych prowadzi do strukturalnych uchybień. Brak ustandaryzowanych danych, jednolitej funkcjonalności oraz ustandaryzowanego formatu komunikatów stanowił przeszkodę w bezpośrednim i natychmiastowym dostępie do danych i – w konsekwencji – uniemożliwiał podmiotom, o których mowa w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, przeprowadzanie skutecznej oceny ryzyka systemowego, a tym samym wykonywanie ich odnośnych obowiązków i uprawnień.

(2)

W celu usunięcia tych przeszkód konieczna jest zmiana rozporządzenia delegowanego (UE) nr 151/2013 poprzez doprecyzowanie standardów operacyjnych niezbędnych do celów agregowania i porównywania danych z różnych repozytoriów transakcji, tak aby zapewnić podmiotom, o których mowa w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, możliwość dostępu do informacji niezbędnych im do wykonywania ich odnośnych obowiązków i uprawnień.

(3)

Aby umożliwić skuteczne i efektywne porównywanie i agregowanie danych z różnych repozytoriów transakcji, na potrzeby dostępu do danych oraz komunikacji między podmiotami, o których mowa w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, a repozytoriami transakcji powinny być wykorzystywane wzory w formacie XML i komunikaty XML opracowane zgodnie z metodyką ISO 20022. Nie powinno to jednak wykluczać możliwości osiągnięcia między repozytoriami transakcji a odpowiednimi podmiotami porozumienia przewidującego zapewnienie dostępu i prowadzenie komunikacji z wykorzystaniem innego – obok XML – formatu.

(4)

Wzory w formacie XML należy stosować do przekazywania danych odpowiednim podmiotom w sposób, który ułatwia ich agregację, natomiast komunikaty XML należy wykorzystywać w celu usprawnienia procesu wymiany danych między repozytoriami transakcji a odpowiednimi podmiotami. W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 151/2013 nie wykluczono możliwości dodatkowego odrębnego stosowania wzorów w formatach innych niż XML, takich jak pliki w formacie csv (wartości rozdzielone przecinkiem) lub pliki tekstowe (txt), o ile umożliwiają one odpowiednim podmiotom wykonywanie swoich obowiązków i uprawnień. Repozytoriom transakcji należy zatem zezwolić na dalsze korzystanie z tych formatów obok – ale nigdy w zastępstwie – wzorów w formacie XML. Jako minimum wzory w formacie XML i komunikaty XML oparte o metodologię ISO 20022 należy stosować na potrzeby wszystkich sprawozdań wynikowych i wymian danych w celu zapewnienia porównywalności i agregacji danych z różnych repozytoriów transakcji.

(5)

Podmioty wymienione w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 mogą delegować na rzecz ESMA swoje zadania i kompetencje, w tym dostęp do danych zgłaszanych do repozytoriów transakcji, na mocy art. 28 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 (3). Skorzystanie z tego uprawnienia nie powinno w żadnym wypadku wpływać na spoczywający na repozytoriach transakcji obowiązek udzielenia podmiotom wymienionym w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 bezpośredniego i natychmiastowego dostępu do tych danych.

(6)

Aby zapewnić poufność, każdy rodzaj wymiany danych między repozytoriami transakcji a odpowiednimi podmiotami powinien być realizowany za pośrednictwem bezpiecznego połączenia maszyna-maszyna przy użyciu protokołów szyfrowania danych. W celu zapewnienia wspólnych minimalnych standardów wymiana danych między repozytoriami transakcji a podmiotami wymienionymi w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 powinna przebiegać przy użyciu protokołu komunikacyjnego SSH File Transfer Protocol (SFTP). Nie powinno to jednak wykluczać możliwości osiągnięcia między repozytoriami transakcji a odpowiednimi podmiotami porozumienia przewidującego zestawianie bezpiecznego połączenia maszyna-maszyna przy użyciu dodatkowego – innego niż SFTP – kanału komunikacji. Repozytoriom transakcji należy zatem zezwolić na dalsze korzystanie z innych bezpiecznych połączeń maszyna-maszyna obok – ale nigdy w zastępstwie – protokołu SFTP.

(7)

Dane dotyczące aktualnego statusu transakcyjnego otwartych kontraktów pochodnych mają zasadnicze znaczenie dla monitorowania stabilności finansowej i ryzyka systemowego. Dlatego też odpowiednie podmioty powinny mieć dostęp do tych danych.

(8)

Należy ułatwiać bezpośredni i natychmiastowy dostęp do konkretnych zbiorów danych, a zatem należy sformułować zestaw możliwych do zadawania w różnej konfiguracji zapytań ad hoc dotyczących stron transakcji, warunków ekonomicznych, klasyfikacji i identyfikacji kontraktu pochodnego, horyzontu czasowego realizacji, sprawozdawczości i terminu zapadalności oraz zdarzeń biznesowych i zdarzeń mających miejsce w trakcie cyklu życia kontraktu.

(9)

Terminy przekazywania danych odpowiednim podmiotom przez repozytoria transakcji należy ujednolicić, aby usprawnić bezpośredni i natychmiastowy dostęp do danych przechowywanych w repozytoriach transakcji oraz umożliwić odpowiednim podmiotom i repozytoriom transakcji usprawnienie harmonogramu realizacji swoich wewnętrznych procesów przetwarzania danych.

(10)

Rozporządzenie delegowane (UE) nr 151/2013 należy zatem zmienić w celu doprecyzowania i poprawy ram operacyjnych regulujących dostęp, agregowanie i porównywania danych z różnych repozytoriów transakcji.

(11)

Stosowanie przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu delegowanym należy odroczyć, aby ułatwić repozytoriom transakcji dostosowanie systemów do ustanowionych w nim specyfikacji.

(12)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(13)

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, oraz dokonał analizy potencjalnych kosztów i korzyści z nimi związanych. Konsultacje te pozwoliły ESMA poznać opinie właściwych organów oraz członków Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), które zostały przedstawione przez EBC. Dodatkowo ESMA zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Repozytorium transakcji zapewnia podmiotom wymienionym w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 bezpośredni i natychmiastowy dostęp – w tym również wówczas, gdy miało miejsce delegowanie zadań lub kompetencji zgodnie z art. 28 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 – do szczegółowych informacji dotyczących kontraktów pochodnych zgodnie z art. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia.

Do celów akapitu pierwszego repozytorium transakcji stosuje format XML oraz wzór opracowany zgodnie z metodyką ISO 20022. Repozytorium transakcji może ponadto – po uzgodnieniu tej kwestii z zainteresowanym podmiotem – zapewnić dostęp do szczegółowych informacji dotyczących kontraktów pochodnych w innym wzajemnie uzgodnionym formacie.”;

b)

skreśla się ust. 2.