This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32017R0954
Commission Implementing Regulation (EU) 2017/954 of 6 June 2017 on the extension of the transitional periods related to own funds requirements for exposures to central counterparties set out in Regulations (EU) No 575/2013 and (EU) No 648/2012 of the European Parliament and of the Council (Text with EEA relevance. )
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/954 z dnia 6 czerwca 2017 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Tekst mający znaczenie dla EOG. )
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/954 z dnia 6 czerwca 2017 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Tekst mający znaczenie dla EOG. )
C/2017/3691
Dz.U. L 144 z 7.6.2017, p. 14–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
|
7.6.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 144/14 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/954
z dnia 6 czerwca 2017 r.
w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 497 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W celu uniknięcia zakłóceń na międzynarodowych rynkach finansowych oraz aby zapobiec narażeniu instytucji na surowsze wymogi w zakresie funduszy własnych podczas trwania procedur uznawania istniejących kontrahentów centralnych (CCP) z państw trzecich, w art. 497 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 ustanowiono okres przejściowy, podczas którego CCP z państw trzecich, z którymi instytucje mające siedzibę w Unii rozliczają transakcje, mogą być przez te instytucje uznawani za kwalifikujących się kontrahentów centralnych. |
|
(2) |
Rozporządzeniem (UE) nr 575/2013 zmieniono rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (2) w odniesieniu do niektórych danych koniecznych do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych instytucji z tytułu ekspozycji wobec CCP z państw trzecich. W związku z tym art. 89 ust. 5a rozporządzenia (UE) nr 648/2012 zawiera wymóg, by niektórzy CCP z państw trzecich przez określony czas zgłaszali całkowitą kwotę początkowego depozytu zabezpieczającego, jaką otrzymali od swoich uczestników rozliczających. Okres przejściowy przewidziany we wspomnianym rozporządzeniu odpowiada okresowi przejściowemu ustanowionemu w art. 497 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. |
|
(3) |
Oba okresy przejściowe miały upłynąć z dniem 15 czerwca 2014 r. |
|
(4) |
Zgodnie z art. 497 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 Komisja może przyjąć akt wykonawczy w celu przedłużenia w wyjątkowych okolicznościach okresu przejściowego dotyczącego wymogów w zakresie funduszy własnych o kolejnych sześć miesięcy. Przedłużenie to powinno mieć również zastosowanie do terminów określonych w art. 89 ust. 5a rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Wspomniane okresy przejściowe zostały przedłużone do dnia 15 czerwca 2017 r. rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) nr 591/2014 (3), (UE) nr 1317/2014 (4), (UE) 2015/880 (5), (UE) 2015/2326 (6), (UE) 2016/892 (7) i (UE) 2016/2227 (8). |
|
(5) |
Spośród CCP mających siedzibę w państwach trzecich, którzy dotychczas wystąpili z wnioskiem o uznanie, 28 CCP zostało już uznanych przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. Spośród nich dwóch CCP ze Stanów Zjednoczonych Ameryki zostało uznanych po przyjęciu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2227 na podstawie decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/377 (9). Ponadto po przyjęciu decyzji wykonawczych Komisji (UE) 2016/2269 (10), (UE) 2016/2275 (11), (UE) 2016/2276 (12), (UE) 2016/2277 (13) i (UE) 2016/2278 (14) uznano również pięciu CCP, odpowiednio, z Indii, Japonii, Brazylii, Dubai International Financial Centre i Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Dalsi CCP z Indii i Nowej Zelandii mogą natomiast zostać uznani na podstawie decyzji wykonawczych Komisji (UE) 2016/2269 i (UE) 2016/2274 (15). Pomimo takiego rozwoju sytuacji pozostali CCP z państw trzecich wciąż oczekują na uznanie, a procedura uznawania nie zostanie zakończona do dnia 15 czerwca 2017 r. Jeśli okres przejściowy nie zostanie przedłużony, instytucje mające siedzibę w Unii (lub ich jednostki zależne mające siedzibę poza Unią), posiadające ekspozycje wobec tych pozostałych CCP z państw trzecich, będą zmuszone do znacznego zwiększenia swoich funduszy własnych w odniesieniu do tych ekspozycji. Nawet jeśli takie zwiększenie może mieć tylko tymczasowy charakter, mogłoby potencjalnie doprowadzić do wycofania się tychże instytucji jako bezpośrednich uczestników w tych CCP lub do – przynajmniej tymczasowego – zaprzestania świadczenia usług rozliczeniowych klientom tych instytucji i spowodować przez to poważne zakłócenia na rynkach, na których działają ci CCP. |
|
(6) |
W związku z tym, po upływie okresu przejściowego przedłużonego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/2227, nadal będzie istniała potrzeba unikania zakłóceń na rynkach poza Unią, która doprowadziła wcześniej do przedłużenia okresu przejściowego określonego w art. 497 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Dalsze przedłużenie okresu przejściowego powinno umożliwić instytucjom mającym siedzibę w Unii (lub ich jednostkom zależnym mającym siedzibę poza Unią) uniknięcie wymogu znacznego zwiększenia funduszy własnych ze względu na nieukończenie procedury uznawania w odniesieniu do CCP świadczących, w rentowny i dostępny sposób, określone usługi rozliczeniowe, których potrzebują instytucje mające siedzibę w Unii (lub ich jednostki zależne mające siedzibę poza Unią). Należy zatem przedłużyć okresy przejściowe o dodatkowe sześć miesięcy. |
|
(7) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Bankowego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Okresy 15 miesięcy, o których mowa, odpowiednio, w art. 497 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz w art. 89 ust. 5a akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 648/2012, ostatnio przedłużone zgodnie z art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/2227, przedłuża się o dodatkowe sześć miesięcy do dnia 15 grudnia 2017 r.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 czerwca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 591/2014 z dnia 3 czerwca 2014 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 31).
(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1317/2014 z dnia 11 grudnia 2014 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 355 z 12.12.2014, s. 6).
(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/880 z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 143 z 9.6.2015, s. 7).
(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2326 z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 328 z 12.12.2015, s. 108).
(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/892 z dnia 7 czerwca 2016 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 151 z 8.6.2016, s. 4).
(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2227 z dnia 9 grudnia 2016 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 336 z 10.12.2016, s. 36).
(9) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/377 z dnia 15 marca 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych Stanów Zjednoczonych Ameryki dotyczących kontrahentów centralnych, którzy działają za zezwoleniem i pod nadzorem Commodity Futures Trading Commission, z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 70 z 16.3.2016, s. 32).
(10) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2269 z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych dotyczących kontrahentów centralnych w Indiach zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 38).
(11) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2275 z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych dotyczących kontrahentów centralnych w Japonii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 57).
(12) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2276 z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych dotyczących kontrahentów centralnych w Brazylii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 61).
(13) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2277 z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych dotyczących kontrahentów centralnych w Dubai International Financial Centre zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 65).
(14) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2278 z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych dotyczących kontrahentów centralnych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 68).
(15) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2274 z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie równoważności ram regulacyjnych dotyczących kontrahentów centralnych w Nowej Zelandii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 54).