7.11.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 288/39

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 305/2011 normy zharmonizowane, o których mowa w jego art. 17, muszą spełniać wymogi zharmonizowanego systemu określonego w tym rozporządzeniu lub na jego podstawie.

(2)

W lutym 2005 r. Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) przyjął normę zharmonizowaną 12285-2:2005 „Zbiorniki stalowe – Część 2: Naziemne poziome, cylindryczne zbiorniki o pojedynczych lub podwójnych ściankach do magazynowania palnych i niepalnych zanieczyszczeń wody”. Odniesienie do tej normy zostało następnie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2). Odniesienie to było kilkakrotnie ponownie publikowane, po raz ostatni w roku 2017 (3).

(3)

W dniu 21 sierpnia 2015 r. Niemcy wszczęły procedurę formalnego sprzeciwu wobec normy zharmonizowanej EN 12285-2:2005. Podstawę formalnego sprzeciwu stanowił brak w tej normie zharmonizowanych metod zapewnienia wytrzymałości mechanicznej, zdolności przenoszenia obciążeń, szczelności, stateczności i odporności na kruszenie lub zgniatanie wspomnianych wyrobów w sytuacji, gdy zostały one zainstalowane na terenach, na których występują trzęsienia ziemi lub powodzie. W związku z powyższym Niemcy zażądały wprowadzenia zastrzeżenia w odniesieniu do rzeczonej normy opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej poprzez wyłączenie z jej zakresu terenów, na których występują trzęsienia ziemi lub powodzie – albo ewentualnie całkowitego wycofania tego odniesienia do normy.

(4)

W opinii Niemiec norma ta nie zawiera żadnych postanowień umożliwiających ustalenie właściwości użytkowych wspomnianych wyrobów budowlanych w sytuacji, gdy są one zainstalowane na terenach, na których istnieje zagrożenie trzęsieniami ziemi lub powodziami. Brakuje zupełnie metod oceny niezbędnych do tych celów, jeżeli chodzi o projektowanie, konstrukcję nośną lub kotwienie zbiorników. Ponadto nie da się również ocenić stopnia, w jakim zbiorniki są w stanie absorbować wstrząsy spowodowane obciążeniami powstałymi w wyniku trzęsień ziemi lub powodzi.

(5)

Niemcy uznały, że braki te stanowią naruszenie art. 17 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 305/2011, gdyż przedmiotowa norma nie spełnia całkowicie wymagań określonych w odpowiednim mandacie, jak przewidziano w art. 18 wspomnianego rozporządzenia.

(6)

Oceniając dopuszczalność wysuniętych żądań, należy zauważyć, że dodatkowe domniemane potrzeby zgłoszone przez Niemcy odnoszą się do instalacji, a następnie użytkowania wspomnianych wyrobów na terenach, na których istnieje zagrożenie trzęsieniami ziemi lub powodziami.

(7)

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 305/2011 normy zharmonizowane mają określać metody i kryteria oceny właściwości użytkowych objętych nimi wyrobów. Celem zharmonizowanego systemu określonego w tymże rozporządzeniu lub na jego podstawie jest ustanowienie zharmonizowanych warunków wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, a nie określenie zasad ich instalowania lub użytkowania.

(8)

Prawa wniesienia formalnego sprzeciwu zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 305/2011 nie można jednak rozszerzać na żądania koncentrujące się na kwestiach innych niż treść przedmiotowych norm. Takie żądania uznaje się zatem za niedopuszczalne w ramach formalnych sprzeciwów.

(9)

Z tego powodu, jak również ze względu na to, że pierwsze żądanie Niemiec – aby wprowadzić zastrzeżenie w odniesieniu do wspomnianej normy poprzez wyłączenie z zakresu jej zastosowania terenów, na których występują trzęsienia ziemi lub powodzie – koncentruje się na kwestiach innych niż treść przedmiotowej normy, żądanie to należy uznać za niedopuszczalne.

(10)

Ogólne alternatywne żądanie Niemiec, aby całkowicie wycofać odniesienie do wspomnianej normy, opiera się głównie na niedostatkach normy w jej obecnym brzmieniu, zwłaszcza jeżeli chodzi o instalację, a następnie użytkowanie wspomnianych wyrobów na terenach, na których występują trzęsienia ziemi lub powodzie.

(11)

Państwa członkowskie zachowują jednak pełne uprawnienia do regulowania szczegółowych warunków instalowania lub użytkowania wyrobów budowlanych, pod warunkiem że takie szczegółowe warunki nie pociągają za sobą ustanowienia wymogów dotyczących oceny właściwości użytkowych produktów z naruszeniem zharmonizowanego systemu. Państwa członkowskie mogą więc zakazywać instalowania lub użytkowania wspomnianych wyrobów na terenach, na których występują trzęsienia ziemi lub powodzie, bądź nakładać ograniczenia na takie instalowanie lub użytkowanie, tak jak ma to obecnie miejsce w Niemczech.

(12)

Na podstawie treści normy EN 12285-2:2005 oraz informacji przedłożonych przez Niemcy, CEN i przedstawicieli branży, jak również po konsultacji z komitetami ustanowionymi na mocy art. 64 rozporządzenia (UE) nr 305/2011 i art. 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (4), osiągnięto powszechne porozumienie, że należy utrzymać odniesienie do tej normy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(13)

Domniemana niekompletność tej normy nie powinna być więc traktowana jako powód wystarczający do całkowitego wycofania odniesienia do normy EN 12285-2:2005 z Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

(14)

Należy zatem utrzymać odniesienie do normy EN 12285-2:2005 w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,