17.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 344/32

(1)

Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

(2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) zawiera wymóg przyjęcia środków ochronnych z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym, w odpowiednich przypadkach, sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).

(3)

Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym – w stosownych przypadkach – określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby zapewnić każdemu z państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.

(4)

Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębokowodnych w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 (2) ustalane są na okresy dwuletnie.

(5)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności odpowiednimi komitetami doradczymi.

(6)

Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (3) oraz szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) z 2008 r. dotyczących zarządzania połowami dalekomorskimi, zgodnie z którymi, w szczególności, organ regulacyjny powinien zachować dużą ostrożność w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako podstawa odroczenia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.

(7)

Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz STECF wskazują, że większość stad głębokowodnych nadal poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy jeszcze bardziej ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową.

(8)

Zgodnie z opinią ICES, TAC dotyczący morlesza bogara w wodach północno-zachodnich należy przekształcić w TAC odnoszący się wyłącznie do przyłowów.

(9)

Znaczne połowy morlesza bogara prowadzi się w odpowiednich obszarach Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF) i Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM), które graniczą z podobszarem ICES IX. Ponieważ dane ICES dla obszarów przyległych są niepełne, zakres TAC powinien pozostać ograniczony do podobszaru ICES IX. Jednak z myślą o przygotowywaniu przyszłych decyzji dotyczących zarządzania należy przyjąć przepisy dotyczące przekazywania danych odnoszących się do tych obszarów przyległych.

(10)

ICES zaleca zaprzestanie połowów gardłosza atlantyckiego do 2020 r. W przeszłości ustalano TAC dla gardłosza atlantyckiego (od 2010 r. te TAC pozostawały na poziomie zerowym). Należy zakazać poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego gatunku, ponieważ stado jest przełowione i nie następuje jego odbudowa. ICES odnotowuje, że na wodach północno-wschodniego Atlantyku nie prowadzono ukierunkowanych połowów unijnych gardłosza atlantyckiego od 2010 r.

(11)

Zgodnie z opinią ICES ograniczone obserwacje na pokładzie pokazują, że odsetek buławika siwego wynosił mniej niż 1 % zgłaszanych połowów buławika czarnego. Na podstawie tych rozważań ICES zaleca, aby nie prowadzić ukierunkowanych połowów buławika siwego i aby przyłowy były odejmowane od TAC dotyczącego buławika czarnego, w celu zminimalizowania nieprawidłowego raportowania gatunków. Zdaniem ICES występują znaczne różnice – więcej niż jednego rzędu wielkości (więcej niż dziesięciokrotne) – między względnymi proporcjami buławika czarnego i buławika siwego zgłaszanymi w ramach oficjalnych wyładunków a obserwowanymi połowami i badaniami naukowymi w obszarach, w których obecnie poławia się buławika siwego. Dla tego gatunku dostępne są bardzo ograniczone dane, a niektóre z danych dotyczących zgłaszanych wyładunków uważane są przez ICES za nieprawidłowe raportowanie gatunków. W rezultacie nie można ustalić dokładnej historycznej dokumentacji połowów buławika siwego. Wszelkie przyłowy buławika siwego powinny być zatem ograniczone do 1 % kwot każdego z państw członkowskich dotyczących buławika czarnego i odejmowane od tych kwot, zgodnie z opinią naukową.

(12)

Według ICES ukierunkowane połowy rekinów głębokowodnych powinny wynosić zero. ICES wskazuje jednak, że w związku z mającymi obecnie zastosowanie restrykcyjnymi limitami połowowymi występuje problem nieprawidłowego raportowania niemożliwych do uniknięcia przyłowów rekinów głębokowodnych. W szczególności w ukierunkowanych połowach głębinowych pałasza czarnego przy użyciu takli w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego występują niemożliwe do uniknięcia przyłowy rekinów głębokowodnych, które są obecnie odrzucane martwe. W związku z tym, oraz aby zebrać informacje naukowe dotyczące rekinów głębokowodnych, należy na zasadzie eksperymentu wprowadzić zezwolenie na przyłowy w latach 2017 i 2018 przez umożliwienie ograniczonych wyładunków niemożliwych do uniknięcia przyłowów rekinów głębokowodnych w ukierunkowanych połowach głębinowych pałasza czarnego przy użyciu takli w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego. Takle są uznanym selektywnym narzędziem połowowym w ramach tego rodzaju rybołówstwa. Zainteresowane państwa członkowskie powinny opracować regionalne środki zarządzania w odniesieniu do połowów pałasza czarnego i ustanowić szczególne środki w zakresie gromadzenia danych dotyczących rekinów głębokowodnych w celu zapewnienia ścisłego monitorowania tych stad. Zezwolenie przez Unię na przyłowy w odniesieniu do rekinów głębokowodnych w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES V, VI, VII, VIII oraz IX, w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszaru ICES X oraz w wodach Unii obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 pozostaje bez uszczerbku dla zasady względnej stabilności w odniesieniu do rekinów głębokowodnych w tych obszarach.

(13)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 (4) należy zidentyfikować zasoby, które są przedmiotem różnych środków, o których mowa w tym rozporządzeniu. TAC przezornościowe należy stosować w odniesieniu do stad, dla których nie istnieje ocena naukowa dotycząca uprawnień do połowów, w szczególności w odniesieniu do roku, w którym TAC mają być wyznaczone; we wszystkich innych przypadkach powinno się stosować TAC analityczne. W świetle opinii ICES i STECF w przypadku stad głębokowodnych, dla których nie jest dostępna ocena naukowa odpowiednich uprawnień do połowów, należy zastosować TAC przezornościowe.

(14)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 847/96 w dniu 15 września 2016 r. Portugalia złożyła skierowany do Komisji wniosek o zwiększenie TAC dla sardeli europejskiej na 2016 r. w podobszarach ICES IX i X oraz wodach Unii CECAF 34.1.1 do 15 000 ton. W opinii z dnia 21 października 2016 r. ICES potwierdziła wyjątkowo dobry stan tego stada sardeli europejskiej oraz fakt, że połowy wielkości 15 000 ton w 2016 r. można uznać za zrównoważone. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie Rady (UE) 2016/72 (5).

(15)

Uprawnienia do połowów sardeli europejskiej w podobszarach ICES IX i X oraz w wodach Unii CECAF 34.1.1 przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2016/72 mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2016 r. Przepisy zmieniające zawarte w niniejszym rozporządzeniu również powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasad pewności prawa ani ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ odnośne uprawnienia do połowów zostały zwiększone w porównaniu z uprawnieniami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/72.

(16)

Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2017 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,

a)

„unijny statek rybacki” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b)

„wody Unii” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

c)

„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość, którą można odłowić i wyładować co roku z każdego ze stad ryb;

d)

„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii lub państwu członkowskiemu;

e)

„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego z państw.

a)

obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 (6);

b)

obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 (7).

a)

wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)

odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (8);

c)

ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (9);

d)

dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e)

ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

f)

odliczeń dokonywanych na podstawie art. 105 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.