19.7.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 193/17

(1)

Zgodnie z art. 125 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 plantatorzy buraków cukrowych i przedsiębiorstwa cukrownicze mają zawierać pisemne porozumienia branżowe. W załączniku XI do tego rozporządzenia ustanawia się pewne warunki zakupu buraków do końca roku gospodarczego 2016/2017, a w załączniku X do tego rozporządzenia określono te warunki w odniesieniu do okresu rozpoczynającego się dnia 1 października 2017 r., kiedy to wygaśnie system kwot.

(2)

W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru oraz jego przewidywanego rozwoju w okresie po zakończeniu stosowania systemu kwot należy zmienić warunki zakupu buraków, o których to warunkach mowa w załączniku X.

(3)

Od dnia 1 października 2017 r. sektor buraków cukrowych będzie musiał dostosować się do braku systemu kwot, w tym do zakończenia stosowania ceny minimalnej za buraki cukrowe i regulacji ilości w ramach produkcji krajowej. W związku z tym w świetle przejścia od ścisłej regulacji do większej liberalizacji tego sektora potrzebuje on przejrzystych ram prawnych. Plantatorzy i przedsiębiorstwa cukrownicze wnioskowały o zapewnienie większej pewności prawa w odniesieniu do obowiązujących zasad w zakresie mechanizmów podziału wartości, w tym zysków i strat zależnych od zmian w cenach rynkowych.

(4)

Łańcuch dostaw buraków cukrowych w Unii charakteryzuje się przede wszystkim dużą liczbą małych plantatorów buraków cukrowych i małą liczbą dużych przedsiębiorstw cukrowniczych. Ponieważ dostawcy buraków muszą zaplanować i zorganizować dostawy do cukrowni w okresie zbiorów buraka cukrowego, w interesie plantatorów leży negocjacja niektórych warunków dotyczących podziału wartości obowiązujących przy zakupie buraków cukrowych przez zainteresowane przedsiębiorstwa. Jest to cecha typowa dla łańcucha dostaw cukru, która występuje niezależnie od tego, czy istnieje system kwot czy nie. Klauzule dotyczące podziału wartości, o których mowa w punkcie XI załącznika XI do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, pozwalają obecnie plantatorom buraków cukrowych i przedsiębiorstwom cukrowniczym na zabezpieczenie dostaw dzięki wcześniej ustalonym warunkom zakupu, zapewniającym podział zysków i kosztów generowanych przez łańcuch dostaw z korzyścią dla plantatorów buraków cukrowych. Inna korzyść podziału wartości polega na tym, że plantatorzy otrzymują bezpośrednie sygnały dotyczące cen na rynku.

(5)

Biorąc po uwagę przewidywany rozwój sektora w okresie po zakończeniu stosowania systemu kwot w połączeniu z notowaną ostatnio stosunkowo niską ceną cukru, nie oczekuje się, aby na rynek mieli wejść nowi przetwórcy buraków cukrowych, ponieważ – aby inwestycje niezbędne do utworzenia zakładu przetwórstwa buraków cukrowych były opłacalne – cena cukru musiałaby być wyższa niż cena rynkowa przewidywana w kolejnych latach gospodarczych. Według średniookresowej prognozy Komisji w okresie po zniesieniu systemu kwot ceny uplasują się raczej poniżej obecnego poziomu. W związku z tym oczekuje się, że obecna struktura przemysłu cukrowniczego UE, w tym relacje między plantatorami buraków cukrowych a przedsiębiorstwami cukrowniczymi, prawdopodobnie utrzyma się w kolejnych latach gospodarczych następujących po zniesieniu systemu kwot, ponieważ przewiduje się, że na rynek wejdzie niewielka liczba nowych przedsiębiorstw.

(6)

Brak klauzuli dotyczących podziału wartości oznaczałby, że pozycja plantatorów buraków cukrowych w łańcuchu dostaw żywności mogłaby być zagrożona. W przypadku utraty możliwości negocjowania klauzul dotyczących podziału wartości, zwłaszcza w świetle niskich cen, plantatorzy buraków cukrowych mogliby znaleźć się w zdecydowanie niekorzystnej sytuacji gospodarczej.

(7)

W związku z tym uzasadnienie zmiany załącznika X do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, polegającej na umożliwieniu negocjacji klauzul dotyczących podziału wartości, nadal jest adekwatne. W konsekwencji po dniu 1 października 2017 r. możliwość negocjowania tych klauzul nadal byłaby niezbędna.

(8)

W celu ułatwienia negocjowania klauzul dotyczących podziału wartości negocjacje takie powinny być możliwe wyłącznie między jednym przedsiębiorstwem a jego obecnymi lub potencjalnymi dostawcami.

(9)

W celu zapewnienia elastycznego procesu negocjacyjnego wprowadzenie klauzuli dotyczącej podziału wartości powinno być opcjonalne.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik X do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013,