24.3.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 78/1

(1)

W rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 ustanowiono, między innymi, wymogi ostrożnościowe obowiązujące firmy inwestycyjne, tak by zapewnić, by firmy te były bezpieczne i solidne i w każdym momencie spełniały wymogi w zakresie funduszy własnych. Wymogi w zakresie funduszy własnych ustanowione w tym rozporządzeniu służą zagwarantowaniu, że ryzyka wynikające z prowadzonej działalności gospodarczej są zabezpieczone wystarczającą kwotą funduszy własnych. Zgodnie z art. 97 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 firmy (tj. firmy inwestycyjne i firmy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. c)) mogą w celu obliczenia łącznej ekspozycji na ryzyko stosować metodę alternatywną opartą na stałych kosztach pośrednich. Konieczne jest zatem ustanowienie metodyki obliczania stałych kosztów pośrednich oraz wykazu pozycji, które należy uwzględniać w tych obliczeniach, tak aby we wszystkich państwach członkowskich obowiązywało jednolite podejście.

(2)

Aby sprawić, by firmy były w stanie sprawnie przeprowadzić likwidację lub restrukturyzację swojej działalności, powinny one posiadać zasoby finansowe wystarczające na pokrycie kosztów operacyjnych przez odpowiednio długi okres. W trakcie likwidacji lub restrukturyzacji firma nadal musi kontynuować działalność i być w stanie pokrywać straty, które nie są równoważone wystarczającą wielkością zysków, tak by chronić inwestorów. W okresie tym niektóre koszty (np. premie dla pracowników) mogą ulec zmniejszeniu, podczas gdy inne koszty (np. koszty prawne) mogą wzrosnąć. Biorąc pod uwagę fakt, że nie wszystkie firmy stosują Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz w celu uniknięcia arbitrażu regulacyjnego istotne jest zastosowanie podejścia opartego na zasadzie ostrożności w odniesieniu do obliczania funduszy własnych dla firm, podczas gdy zmiany standardów rachunkowości są uwzględniane automatycznie i nie mogą być przedmiotem arbitrażu poprzez zmianę kategoryzacji w ramach rachunkowości. Aby lepiej uwzględnić wpływ kosztów zmiennych na fundusze własne, przepisy dotyczące funduszy własnych firm powinny opierać się na podejściu, zgodnie z którym koszty zmienne są odliczane od łącznych kosztów.

(3)

Z uwagi na fakt, że firmy korzystają z przedstawicieli i działalność prowadzona za pośrednictwem tych przedstawicieli naraża te firmy na ryzyko w taki sam sposób jak działalność prowadzona przez nie samodzielnie, odpowiednie przepisy dotyczące obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich powinny obejmować uwzględnienie kosztów związanych z przedstawicielami celem odzwierciedlenia tego ryzyka. Jednakże uwzględniając fakt, że koszty związane z przedstawicielami mają do pewnego stopnia charakter zmienny i choć nie mogą zostać uznane za koszty w pełni zmienne, to nieproporcjonalne byłoby uwzględnienie całkowitej kwoty kosztów związanych z przedstawicielami w wymogach w zakresie funduszy własnych, w przepisach tych należy przewidzieć uwzględnienie jedynie pewnego odsetka tych kosztów w wymogach w zakresie funduszy własnych. Ponadto aby uniknąć dwukrotnego uwzględniania kwot związanych z opłatami przedstawicieli, w przepisach tych należy przewidzieć odliczenie opłat związanych z przedstawicielami przed dodaniem wspomnianego odsetka do wymogów w zakresie funduszy własnych.

(4)

Rozporządzenie (UE) nr 575/2013 stanowi, że właściwe organy mogą dokonać korekt w wymogach w zakresie funduszy własnych, jeżeli nastąpiła istotna zmiana działalności firmy. W celu zapewnienia, by właściwe organy w całej Unii stosowały te same warunki, konieczne jest ustanowienie kryteriów umożliwiających określenie, co stanowi istotną zmianę. Ponieważ firmy różnią się pod względem wielkości, istnieją również bardzo małe firmy lub firmy w fazie rozruchu, w przypadku których niepotrzebnie uciążliwe byłoby dokonywanie korekt w obowiązujących je wymogach w zakresie funduszy własnych, biorąc pod uwagę, że w przypadku tych firm zmiany te byłyby zapewne częste. W związku z tym należy określić progi minimalne, tak by firmy te nie były objęte korektami wymogów w zakresie funduszy własnych, jeżeli ich wymogi w zakresie funduszy własnych spadną poniżej progu.

(5)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 (2) ustanowiono regulacyjne standardy techniczne dotyczące wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje. Niniejsze rozporządzenie ustanawia metodykę obliczania stałych kosztów pośrednich dla firm. Celem zapewnienia spójności oraz ułatwienia całościowego oglądu wszystkich przepisów dotyczących funduszy własnych i sprawnego do nich dostępu osobom podlegającym stosownym obowiązkom, pożądane jest włączenie do jednego rozporządzenia wszystkich regulacyjnych standardów technicznych w zakresie funduszy własnych wymaganych na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014.

(6)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(7)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (3). Przed przedłożeniem projektu standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego skonsultował się również z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).