20.10.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 275/35

(1)

Sprawozdanie na temat oceny zagrożeń dotyczące 4-metyloamfetaminy zostało sporządzone zgodnie z art. 6 decyzji 2005/387/WSiSW w ramach sesji specjalnej komitetu naukowego Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) w poszerzonym składzie, a następnie przedłożone Komisji w dniu 29 listopada 2012 r.

(2)

4-metyloamfetamina jest syntetyczną pierścieniową metylowaną pochodną amfetaminy, którą przechwytuje się głównie w postaci proszku lub pasty w próbkach zawierających amfetaminę i kofeinę, choć występuje również w formie tabletek lub płynu. Substancja ta pojawiła się na nielegalnym rynku amfetaminy, gdzie jest sprzedawana i stosowana jako amfetamina, która jest objęta kontrolą. W jednym przypadku wykryto ją w produkcie handlowym sprzedawanym przez internet. Głównym chemicznym prekursorem służącym do syntezy 4-metyloamfetaminy jest 4-metylowy metylobenzyloketon (4-metylowy BMK), który wydaje się być dostępny w sprzedaży przez internet i nie podlega kontroli na podstawie Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r.

(3)

Doniesienia użytkowników na temat specyficznych fizycznych skutków 4-metyloamfetaminy są rzadkie, ponieważ użytkownicy zwykle nie są świadomi tego, że zażyli tę substancję. Z niewielu dostępnych relacji wynika jednak, że ma ona właściwości pobudzające. Nieliczne dostępne dane dotyczące stosowania 4-metyloamfetaminy przez ludzi wskazują, że do jej działań niepożądanych należą: hipertermia, nadciśnienie, anoreksja, mdłości, pocenie się, zaburzenia trawienia, kaszel, wymioty, ból głowy, kołatanie serca, bezsenność, paranoja, lęk i depresja. Aktualnie dostępne dane są niewystarczające do określenia, jakie są relatywne właściwości uzależniające tej substancji.

(4)

Z dostępnych, ograniczonych źródeł danych wynika, że 4-metyloamfetamina charakteryzuje się podobną ostrą toksycznością jak inne środki pobudzające. Istnieją przesłanki wskazujące, że łączenie 4-metyloamfetaminy z innymi substancjami, w tym amfetaminą i kofeiną, może prowadzić do zwiększenia ogólnej toksyczności.

(5)

W czterech państwach członkowskich odnotowano 21 śmiertelnych przypadków, w których podczas sekcji zwłok w badanych próbkach wykryto 4-metyloamfetaminę, osobno lub w połączeniu jedną substancją lub większą ich liczbą, zwłaszcza amfetaminą. Choć na podstawie dostępnych informacji nie da się stwierdzić z całą pewnością, jaką rolę odegrała 4-metyloamfetamina wśród przyczyn tych zgonów, w niektórych przypadkach substancja ta była dominującym wykrytym narkotykiem, a jej poziom był porównywalny z poziomem amfetaminy w niektórych przypadkach, w których przyczyną śmierci było zażycie amfetaminy.

(6)

4-metyloamfetaminę wykryto w 15 państwach członkowskich, a jedno państwo członkowskie zgłosiło, że na jego terytorium miała miejsce produkcja tej substancji. Trudno oszacować, jak rozpowszechnione jest stosowanie 4-metyloamfetaminy. Nie ma informacji na temat popytu na tę konkretną substancję ze strony grup użytkowników i nie jest ona wprowadzana do obrotu za pośrednictwem sklepów internetowych.

(7)

Z dostępnych informacji wynika, że 4-metyloamfetamina jest wytwarzana i rozpowszechniana przez te same grupy przestępcze, które są zaangażowane w produkcję i sprzedaż amfetaminy.

(8)

Z medycznego punktu widzenia 4-metyloamfetamina nie ma żadnej znanej, stwierdzonej lub uznanej wartości ani zastosowania w Unii; substancja ta nie została również dopuszczona do obrotu w Unii. Poza jej wykorzystaniem jako analitycznego wzorca odniesienia oraz do badań naukowych nie ma żadnych przesłanek wskazujących, że mogłaby być stosowana w jakimkolwiek innym uzasadnionym celu.

(9)

4-metyloamfetamina nie podlega obecnie procedurze badania w ramach systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych ani nie została poddana takiemu badaniu. W ośmiu państwach członkowskich substancja ta podlega kontroli na podstawie przepisów o kontroli narkotyków zgodnie ze zobowiązaniami tych państw wynikającymi z konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r. Dwa inne państwa członkowskie w swoich przepisach krajowych stosują w odniesieniu do tej substancji definicję rodzajową fenyloetyloaminy, natomiast jedno państwo członkowskie kontroluje ją na mocy przepisów dotyczących leków.

(10)

W sprawozdaniu na temat oceny zagrożeń stwierdzono, że dowody naukowe dotyczące właściwości 4-metyloamfetaminy i zagrożeń wynikających z jej zażywania są nieliczne i potrzebne są dalsze badania na temat ogólnych zagrożeń zdrowotnych i społecznych związanych z tą substancją. Dostępne dane i informacje stanowią jednak wystarczające uzasadnienie poddania 4-metyloamfetaminy środkom kontroli w całej Unii. Ze względu na zagrożenia zdrowotne, których przyczyną jest ta substancja, o czym świadczy jej wykrycie w szeregu śmiertelnych przypadków, zwłaszcza jeśli jest stosowana w połączeniu z innymi substancjami, a także duże podobieństwo do amfetaminy pod względem wyglądu i działania, fakt, że użytkownicy mogą zażywać tę substancję nieświadomie, oraz ze względu na niewielką wartość i zastosowanie medyczne 4-metyloamfetaminy powinna ona zostać poddana środkom kontroli w całej Unii.

(11)

Ponieważ w 10 państwach członkowskich 4-metyloamfetamina już jest objęta kontrolą, poddanie jej środkom kontroli w całej Unii może pomóc w uniknięciu problemów związanych z transgranicznym egzekwowaniem prawa oraz współpracą sądową.

(12)

Środki kontroli obowiązujące w całej Unii mogą też przyczynić się do zapobieżenia sytuacji, w której 4-metyloamfetamina byłaby wykorzystywana jako alternatywa amfetaminy na nielegalnym rynku narkotyków.

(13)

Decyzja 2005/387/WSiSW powierza Radzie uprawnienia wykonawcze mające na celu szybkie i oparte na wiedzy fachowej reagowanie na poziomie Unii na pojawianie się nowych substancji psychoaktywnych wykrywanych i zgłaszanych przez państwa członkowskie, poprzez poddawanie tych substancji środkom kontroli w całej Unii. Ponieważ spełnione są warunki i procedura zainicjowania wykonywania tych uprawnień wykonawczych, należy przyjąć decyzję wykonawczą, aby poddać 4-metyloamfetaminę środkom kontroli w całej Unii.

(14)

Niniejsza decyzja zastępuje decyzję Rady 2013/129/UE (2), która została unieważniona przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej („Trybunał”) wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C-317/13 (3). We wspomnianym wyroku Trybunał utrzymał skutki decyzji 2013/129/UE do czasu wejścia w życie nowych aktów prawnych, które mają ją zastąpić. Zatem z dniem wejścia w życie niniejszej decyzji decyzja 2013/129/UE utraci skuteczność.

(15)

Aby zapewnić ciągłość środków kontroli w całej Unii w odniesieniu do 4-metyloamfetaminy, niniejsza decyzja powinna pozostawać bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminu poddania tych nowych substancji psychoaktywnych środkom kontroli i sankcjom karnym w ich przepisach krajowych, jak określono w art. 2 decyzji 2013/129/UE.

(16)

Dania jest związana decyzją 2005/387/WSiSW, a zatem bierze udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2005/387/WSiSW.

(17)

Irlandia jest związana decyzją 2005/387/WSiSW, a zatem bierze udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2005/387/WSiSW.

(18)

Zjednoczone Królestwo nie jest związane decyzją 2005/387/WSiSW, a zatem nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2005/387/WSiSW, nie jest nią związane ani jej nie stosuje,