„Artykuł 4a

1.   Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

2.   Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3.   Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4.   W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5.   Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6.   Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.”