13.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 272/3

(1)

Maksymalny limit pozostałości (zwany dalej „MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej należy określać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

W załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 (2) określono substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

(3)

Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie określenia maksymalnych limitów pozostałości lufenuronu w odniesieniu do łososiowatych.

(4)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił określenie MLP dla lufenuronu w odniesieniu do łososiowatych w zastosowaniu do mięśni i skóry w naturalnych proporcjach.

(5)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Europejska Agencja Leków powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej w danym środku spożywczym w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej u jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków.

(6)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił ekstrapolację MLP dla lufenuronu u łososiowatych na MLP u innych gatunków ryb.

(7)

Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010, aby włączyć substancję lufenuron w odniesieniu do ryb.

(8)

Zainteresowanym podmiotom należy zapewnić odpowiedni czas na wprowadzenie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z nowym MLP.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,