—

wdrożenie planów działania ustanowionych zgodnie z art. 102 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 w celu usunięcia braków w systemie kontroli państwa członkowskiego,

—

wdrożenie konkretnych działań na rzecz spełnienia pewnych warunków wstępnych określonych w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 508/2014 zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (4). Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w przypadku niespełnienia mających zastosowanie warunków wstępnych program musi zawierać opis działań, które mają zostać podjęte, w tym środków wymagających finansowania,

—

wdrożenie systemów zatwierdzania danych, zgodnie z art. 109 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, w szczególności projektów mających na celu wprowadzenie interoperacyjności między systemami poszczególnych państw członkowskich, ponieważ kompletny i wiarygodny system sprawozdawczości połowu i nakładu stanowi podstawę zarządzania zasobami rybnymi Unii,

—

egzekwowanie i kontrola obowiązku wyładunku wszystkich połowów zgodnie z art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (5). Ten nowy obowiązek stanowi bardzo istotne uzupełnienie nowej wspólnej polityki rybołówstwa, które ma mieć wkład w zrównoważenie eksploatacji zasobów rybołówstwa. Wdrożenie tego nowego obowiązku pociągnie za sobą zmiany w systemach kontroli państw członkowskich, które obejmować będą nowe wydatki,

—

egzekwowanie i kontrola systemu świadectw połowowych obejmujących przywóz i wywóz produktów rybołówstwa przewidzianego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1005/2008; wdrożenie systemu świadectw połowowych stanowi podstawę walki z połowami NNN,

—

skuteczne działania mające na celu egzekwowanie ograniczeń zdolności połowowej floty. W celu zapewnienia równowagi między uprawnieniami do połowów a zdolnością połowową państwa członkowskie muszą zapewnić przestrzeganie ograniczeń zdolności połowowych i powinny one wdrażać wymagające finansowania projekty mające na celu certyfikację, weryfikację i pomiary mocy silników,

—

wdrożenie indywidualnych programów kontroli i inspekcji (SCIP) lub koordynacji kontroli w odniesieniu do łowiska lub obszaru nieobjętego SCIP, zgodnie z art. 95 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 768/2005 (6). Tego rodzaju działania przyczyniają się do rozwoju kultury przestrzegania prawa i do wzmocnienia współpracy między państwami członkowskimi oraz tworzą synergię między różnymi narzędziami kontroli,

—

egzekwowanie i kontrola wymogów identyfikowalności określonych w art. 58 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i art. 67 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 (7). Zgodnie z art. 58 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 wszystkie partie produktów rybołówstwa i akwakultury muszą być identyfikowalne na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji — od złowienia lub zebrania do etapu sprzedaży detalicznej. Zgodnie z art. 67 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011 operatorzy muszą umieścić informacje dotyczące produktów rybołówstwa i akwakultury, o których mowa w art. 58 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1224/2009, w formie narzędzia identyfikacji np. kodu, kodu paskowego, czipu elektronicznego lub podobnego urządzenia lub systemu oznakowania; obowiązek ten ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2013 r. — do produktów rybołówstwa pochodzących ze stad objętych planem wieloletnim; od dnia 1 stycznia 2015 r. — do innych produktów rybołówstwa i akwakultury. Egzekwowanie i kontrola wymogów identyfikowalności powinny stanowić priorytet Unii. Wdrożenie systemu identyfikowalności stanowi podstawę kontroli polityki rybołówstwa mającą na celu zapewnienie przejrzystości pochodzenia produktów rybołówstwa.