Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32014D0419

    2014/419/UE: Decyzja Rady z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Unia Europejska w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. w odniesieniu do zastąpienia Protokołu 3 do tej umowy dotyczącego definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej nowym protokołem, który w odniesieniu do reguł pochodzenia odwołuje się do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia

    Dz.U. L 196 z 3.7.2014, p. 4–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2014/419/oj

    3.7.2014   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 196/4


    DECYZJA RADY

    z dnia 23 czerwca 2014 r.

    w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Unia Europejska w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego Umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. w odniesieniu do zastąpienia Protokołu 3 do tej umowy dotyczącego definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej nowym protokołem, który w odniesieniu do reguł pochodzenia odwołuje się do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia

    (2014/419/UE)

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,

    uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Protokół 3 („protokół 3”) do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską (1) („umowa”) dotyczy definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej.

    (2)

    Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (2) („konwencja”) ustanawia przepisy dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na mocy odpowiednich umów zawartych między umawiającymi się stronami.

    (3)

    Unia i Szwajcaria podpisały konwencję w dniu 15 czerwca 2011 r.

    (4)

    Unia i Szwajcaria złożyły swoje instrumenty przyjęcia u depozytariusza konwencji odpowiednio dnia 26 marca 2012 r. i 28 listopada 2011 r. W związku z powyższym, zgodnie z art. 10 ust. 3 konwencji, weszła ona w życie w odniesieniu do Unii i Szwajcarii odpowiednio w dniu 1 maja 2012 r. i w dniu 1 stycznia 2012 r.

    (5)

    Artykuł 6 konwencji przewiduje, że każda z umawiających się stron ma podjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia skutecznego stosowania konwencji. W tym celu Wspólny Komitet ustanowiony umową powinien przyjąć decyzję o zastąpieniu protokołu 3 nowym protokołem, który w odniesieniu do reguł pochodzenia odwołuje się do konwencji.

    (6)

    Stanowisko Unii na forum Wspólnego Komitetu powinno zatem opierać się na załączonym projekcie decyzji,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską w odniesieniu do zastąpienia protokołu 3 do tej umowy dotyczącego definicji pojęcia „produktów pochodzących” oraz metod współpracy administracyjnej nowym protokołem, który w odniesieniu do reguł pochodzenia odwołuje się do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia, opiera się na załączonym do niniejszej decyzji projekcie decyzji Wspólnego Komitetu.

    Przedstawiciele Unii we Wspólnym Komitecie mogą bez kolejnej decyzji Rady uzgodnić niewielkie zmiany w projekcie decyzji.

    Artykuł 2

    Decyzja Wspólnego Komitetu zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Artykuł 3

    Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

    Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

    W imieniu Rady

    C. ASHTON

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 300 z 31.12.1972, s. 189.

    (2)  Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.


    PROJEKT

    DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU UE-SZWAJCARIA NR

    z dnia

    w sprawie zmiany Protokołu 3 do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską dotyczącego definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej

    WSPÓLNY KOMITET,

    uwzględniając Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską podpisaną w Brukseli dnia 22 lipca 1972 r. (1) („umowa”), w szczególności jej art. 11,

    uwzględniając Protokół nr 3 do umowy dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej ( „protokół 3”),

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Artykuł 11 umowy odwołuje się do protokołu 3, który ustanawia reguły pochodzenia i przewiduje kumulację pochodzenia pomiędzy UE, Szwajcarią (w tym również Liechtensteinem), Islandią, Norwegią, Turcją, Wyspami Owczymi i uczestnikami procesu barcelońskiego (2).

    (2)

    Artykuł 39 protokołu 3 stanowi, że Wspólny Komitet, o którym mowa w art. 29 umowy, może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian do postanowień tego protokołu.

    (3)

    Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (3) („konwencja”) ma na celu zastąpienie protokołów dotyczących reguł pochodzenia obowiązujących obecnie w państwach strefy paneurośródziemnomorskiej jednym aktem prawnym.

    (4)

    UE i Szwajcaria podpisały konwencję w dniu 15 czerwca 2011 r.

    (5)

    UE i Szwajcaria złożyły swe instrumenty przyjęcia u depozytariusza konwencji odpowiednio dnia 26 marca 2012 r. i 28 listopada 2011 r. W związku z powyższym, zgodnie z art. 10 ust. 3 konwencji, weszła ona w życie w odniesieniu do UE i Szwajcarii odpowiednio w dniu 1 maja 2012 r. i 1 stycznia 2012 r.

    (6)

    Konwencja włączyła uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia do paneurośródziemnomorskiego systemu kumulacji pochodzenia.

    (7)

    Jeżeli przejście do konwencji nie odbywa się jednocześnie w odniesieniu do wszystkich umawiających się stron w ramach obszaru kumulacji, nie powinno to prowadzić do mniej korzystnej sytuacji niż wcześniej w ramach protokołu.

    (8)

    Protokół 3 do umowy powinien zatem zostać zmieniony w celu wprowadzenia odniesienia do konwencji.

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Protokół 3 do umowy, dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej, zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

    Niniejszą decyzję stosuje się od ….

    Sporządzono w

    W imieniu Wspólnego Komitetu

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 300 z 31.12.1972, s. 189.

    (2)  Algieria, Egipt, Izrael, Jordania, Liban, Maroko, Palestyna, Syria i Tunezja.

    (3)  Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.

    ZAŁĄCZNIK

    Protokół 3

    dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej

    Artykuł 1

    Obowiązujące reguły pochodzenia

    Do celów wykonania niniejszej umowy stosuje się dodatek I i odpowiednie postanowienia dodatku II do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (1) („konwencja”).

    Wszystkie odniesienia do „odpowiedniej umowy” zawarte w dodatku I i w odpowiednich postanowieniach dodatku II do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia interpretowane są jako odniesienia do niniejszej umowy.

    Artykuł 2

    Rozstrzyganie sporów

    Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji określonymi w art. 32 dodatku I do konwencji, których nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie weryfikacji, przekazuje się Wspólnemu Komitetowi.

    We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega prawodawstwu tego kraju.

    Artykuł 3

    Zmiany w protokole

    Wspólny Komitet może zdecydować o wprowadzeniu zmian do niniejszego protokołu.

    Artykuł 4

    Wystąpienie z konwencji

    1.   Jeżeli UE lub Szwajcaria zawiadomi na piśmie depozytariusza konwencji o zamiarze wystąpienia z konwencji zgodnie z jej art. 9, UE i Szwajcaria niezwłocznie rozpoczną negocjacje w sprawie reguł pochodzenia w celu wdrożenia niniejszej umowy.

    2.   Do czasu wejścia w życie takich nowo wynegocjowanych reguł pochodzenia do niniejszej umowy nadal mają zastosowanie reguły pochodzenia zawarte w dodatku I oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji, mające zastosowanie w momencie wystąpienia. Jednakże począwszy od momentu wystąpienia, reguły pochodzenia zawarte w dodatku I oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji należy interpretować w taki sposób, aby umożliwić dwustronną kumulację wyłącznie między UE a Szwajcarią.

    Artykuł 5

    Postanowienia przejściowe — kumulacja

    1.   Bez uszczerbku dla art. 3 dodatku I do konwencji przepisy dotyczące kumulacji, o których mowa w art. 3 i 4 protokołu 3 do niniejszej umowy, zmienionego decyzją nr 3/2005 Wspólnego Komitetu UE-Szwajcaria z dnia 15 grudnia 2005 r. (2), nadal mają zastosowanie między UE a Szwajcarią do czasu wejścia w życie konwencji w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Stron, wymienionych w art. 3 i 4 protokołu 3 do umowy.

    2.   Bez uszczerbku dla art. 16 ust. 5 i art. 21 ust. 3 dodatku I do konwencji, w przypadku gdy kumulacja obejmuje tylko państwa EFTA, Wyspy Owcze, UE, Turcję i uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia, dowodem pochodzenia może być świadectwo przewozowe EUR.1 lub deklaracja pochodzenia.


    (1)  Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.

    (2)  Dz.U. L 45 z 15.2.2006, s. 2.


    Top