12.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 68/26

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 ustanowiono ogólne zasady przeprowadzania kontroli urzędowych służących sprawdzeniu zgodności z przepisami mającymi na celu, w szczególności, zapobieganie zagrożeniom dla ludzi i zwierząt, eliminowanie tych zagrożeń lub ich ograniczanie do dopuszczalnych poziomów, bezpośrednio lub przez środowisko naturalne.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (2) ustanawia ogólne zasady w odniesieniu do żywności i paszy, w szczególności w odniesieniu do bezpieczeństwa żywności i paszy na poziomie unijnym i krajowym. Rozporządzenie to stanowi, że żywność i pasza przywożone do Unii w celu wprowadzenia na rynek w Unii powinny być zgodne z wymogami prawa żywnościowego lub warunkami uznanymi przez Unię za przynajmniej im odpowiadające.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (3) ustanawia ogólne zasady dla przedsiębiorstw sektora spożywczego w zakresie higieny środków spożywczych. Rozporządzenie to stanowi, że przedsiębiorstwa sektora spożywczego mają obowiązek dopilnowania, aby na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności odbywających się pod ich kontrolą spełnione były właściwe wymogi higieny ustanowione w tym rozporządzeniu. W szczególności rozporządzenie (WE) nr 852/2004 stanowi, że przedsiębiorstwa sektora spożywczego prowadzące produkcję podstawową oraz te powiązane działania, które są wymienione w załączniku I do tego rozporządzenia, muszą postępować zgodne z ogólnymi przepisami dotyczącymi higieny ustanowionymi w części A tego załącznika.

(4)

Po wystąpieniu w Unii Europejskiej w maju 2011 r. ognisk szczepu E. coli (STEC) wytwarzającego toksynę Shiga konsumpcja nasion skiełkowanych została uznana za najbardziej prawdopodobne źródło ognisk.

(5)

W dniu 20 października 2011 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („EFSA”) przyjął opinię naukową na temat ryzyka stwarzanego przez szczep Escherichia coli wytwarzający toksynę Shiga i inne bakterie chorobotwórcze obecne w nasionach oraz nasionach skiełkowanych (4). W swojej opinii EFSA stwierdza, że zanieczyszczenie suchych nasion bakteryjnymi czynnikami chorobotwórczymi jest najbardziej prawdopodobnym pierwotnym źródłem ognisk związanych z kiełkami. W opinii stwierdzono ponadto, że ze względu na wysoką wilgotność i korzystne temperatury podczas kiełkowania bakteryjne czynniki chorobotwórcze obecne w suchych nasionach mogą się rozmnażać podczas kiełkowania i powodować zagrożenie dla zdrowia publicznego.

(6)

W celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego w Unii i w związku z opinią EFSA przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 208/2013 (5). Wspomniane rozporządzenie wykonawcze ustanawia przepisy dotyczące możliwości śledzenia przesyłek kiełków i nasion przeznaczonych do produkcji kiełków.

(7)

W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony zdrowia publicznego właściwe jest, aby przywożone do Unii kiełki i nasiona przeznaczone do produkcji kiełków również spełniały wymogi ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 oraz, w przypadku kiełków, wymogi dotyczące możliwości śledzenia ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 208/2013 i kryteria mikrobiologiczne ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 2073/2005 (6). Należy zatem ustanowić odpowiednie wymogi dotyczące świadectw w odniesieniu do takich towarów przywożonych do Unii.

(8)

Obecnie przepisy Unii nie przewidują świadectw w przypadku przywozu do Unii kiełków i nasion przeznaczonych do produkcji kiełków. Właściwe jest zatem określenie w niniejszym rozporządzeniu wzoru świadectwa dla przywozu takich towarów do Unii.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

a)

stosuje się definicję „kiełków” z art. 2 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 208/2013;

b)

„przesyłka” oznacza pewną ilość kiełków lub nasion przeznaczonych do produkcji kiełków, która: