This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32011R0537
Commission Regulation (EU) No 537/2011 of 1 June 2011 on the mechanism for the allocation of quantities of controlled substances allowed for laboratory and analytical uses in the Union under Regulation (EC) No 1005/2009 of the European Parliament and of the Council on substances that deplete the ozone layer
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 537/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. w sprawie mechanizmu przyznawania ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 537/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. w sprawie mechanizmu przyznawania ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową
Dz.U. L 147 z 2.6.2011, p. 4–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(HR)
In force
2.6.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 147/4 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 537/2011
z dnia 1 czerwca 2011 r.
w sprawie mechanizmu przyznawania ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1005/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (1), w szczególności jego art. 10 ust. 6 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Mechanizm przyznawania ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych powinien gwarantować, że ilość, na którą co roku przyznawane są licencje indywidualnym producentom i importerom, nie przekracza 130 % rocznej średniej obliczonego poziomu substancji kontrolowanych, na które dani producenci lub importerzy otrzymali pozwolenie dotyczące nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w latach 2007–2009, oraz że całkowita ilość substancji, dopuszczona do stosowania rocznie w ramach licencji, w tym licencji na wodorochlorofluorowęglowodory zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, nie przekracza 110 ton potencjału niszczenia ozonu (zwanego dalej „ODP”). |
(2) |
Całkowite ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych – obliczone na podstawie produkcji i przywozu objętych licencją w okresie odniesienia – dla przedsiębiorstw, które produkowały lub dokonywały przywozu takich substancji w ramach licencji w latach 2007–2009, nie mogą przekroczyć 77 243,181 kilograma ODP. |
(3) |
Ilość brakującą do zrealizowania maksymalnej ilości 110 ton ODP (32 756,819 kilograma ODP) oraz ilości nieobjęte deklaracjami złożonymi przez przedsiębiorstwa, które produkowały lub dokonywały przywozu takich substancji w ramach licencji w latach 2007–2009, należy przyznawać przedsiębiorstwom, którym nie wydano licencji na produkcję lub przywóz w okresie odniesienia 2007–2009. Mechanizm przyznawania powinien zapewniać stosowną część ilości, które mają zostać przyznane, wszystkim przedsiębiorstwom ubiegającym się o przyznanie nowych kwot. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Kwoty kontrolowanych substancji dla celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych przyznaje się zgodnie z mechanizmem ustanowionym w załączniku tym producentom i importerom, którym nie wydano licencji na produkcję lub przywóz w latach 2007–2009.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 czerwca 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Mechanizm przyznawania kwot
1. Określanie ilości przyznawanych przedsiębiorstwom, którym nie wydano licencji na produkcję lub przywóz substancji kontrolowanych dla celów nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w latach 2007–2009 (nowym przedsiębiorstwom)
Każde przedsiębiorstwo, któremu wydano licencję na produkcję lub przywóz substancji kontrolowanych dla celów nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w latach 2007–2009, otrzymuje kwotę odpowiadającą ilości określonej w deklaracji, o której mowa w art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, nieprzekraczającą 130 % rocznej średniej obliczonego poziomu substancji kontrolowanych, na które dane przedsiębiorstwo otrzymało licencję w latach 2007–2009.
Suma tych przyznanych ilości jest odejmowana od 110 ton ODP w celu określenia ilości, która zostanie przyznana nowym przedsiębiorstwom (ilość przyznawana w fazie 1).
2. Faza 1
Każde nowe przedsiębiorstwo otrzymuje kwotę odpowiadającą ilości określonej w deklaracji, lecz nieprzekraczającą proporcjonalnego udziału w ilości przyznawanej w ramach fazy 1. Proporcjonalny udział oblicza się, dzieląc przez 100 liczbę nowych przedsiębiorstw. Suma kwot przyznanych w ramach fazy 1 jest odejmowana od ilości przyznawanej w fazie 1, aby określić ilość przyznawaną w fazie 2.
3. Faza 2
Każde nowe przedsiębiorstwo, któremu w fazie 1 nie przyznano 100 % ilości, o którą dane przedsiębiorstwo wystąpiło w deklaracji, otrzymuje dodatkowy przydział odpowiadający różnicy pomiędzy ilością, o którą wystąpiło, a ilością przyznaną mu w fazie 1, która jednak nie przekracza proporcjonalnego udziału w ilości przyznawanej w fazie 2. Proporcjonalny udział oblicza się, dzieląc przez 100 liczbę nowych przedsiębiorstw kwalifikujących się do przydziału w fazie 2. Suma kwot przyznanych w ramach fazy 2 jest odejmowana od ilości przyznawanej w fazie 2, aby określić ilość przyznawaną w fazie 3.
4. Faza 3
Powtarza się analogicznie fazę 2 do momentu, gdy pozostająca do przyznania ilość w kolejnej fazie jest mniejsza niż 1 tona ODP.