26.3.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 80/1

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (3) stanowi, że towary objęte tym rozporządzeniem mogą być przywożone do Unii i mogą być przewożone przez jej terytorium jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wyszczególnionych w załączniku I do tego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 określa wymagania w zakresie zwalczania Salmonelli w różnych populacjach drobiu w Unii. Wpisanie do przewidzianych w prawodawstwie unijnym wykazów państw trzecich objętych tym rozporządzeniem, z których państwa członkowskie mogą dokonywać przywozu zwierząt, lub zachowanie w tych wykazach, uzależnione jest od przedłożenia Komisji przez dane państwo trzecie programu zwalczania Salmonelli, dającego gwarancje równoważne gwarancjom zawartym w narodowych programach zwalczania Salmonelli w państwach członkowskich.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 584/2008 (4) programy zwalczania Salmonelli dotyczące indyków rozpłodowych i produkcyjnych, ich jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt, a także indyków rzeźnych i indyków przeznaczonych do odnowy populacji, określone w rozporządzeniu (WE) nr 2160/2003, mają być stosowane od dnia 1 stycznia 2010 r. w Unii.

(4)

Kanada, Izrael i Stany Zjednoczone przedłożyły Komisji programy zwalczania Salmonelli dotyczące stad hodowlanych indyków, ich jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt. Programy te stanowią gwarancje wymagane rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003, powinny zatem zostać zatwierdzone.

(5)

Niektóre państwa trzecie, obecnie ujęte w wykazie w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, nie przedstawiły jeszcze Komisji żadnego programu zwalczania Salmonelli dotyczącego stad indyków, bądź też przedstawione przez nie programy nie stanowią gwarancji równoważnych gwarancjom wymaganym rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003. Dlatego też przywóz z tych państw trzecich indyków rozpłodowych i produkcyjnych, ich jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt, a także indyków rzeźnych i indyków przeznaczonych do odnowy populacji nie powinien już być dozwolony od dnia 1 stycznia 2010 r.

(6)

Izrael przedstawił Komisji program zwalczania Salmonelli dotyczący jednodniowych piskląt gatunku Gallus gallus przeznaczonych do stad kur niosek i brojlerów, uzupełniający program zwalczania przedstawiony przez Izrael i zatwierdzony decyzją Komisji 2007/843/WE (5). Również Brazylia przedstawiła programy zwalczania Salmonelli dotyczące stad kur niosek, ich jaj wylęgowych oraz jednodniowych piskląt gatunku Gallus gallus. Programy te stanowią gwarancje wymagane rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003, powinny zatem zostać zatwierdzone.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup oraz wzory świadectw weterynaryjnych stosowanych w przypadku przywozu drobiu rozpłodowego i produkcyjnego, jednodniowych piskląt oraz jaj wylęgowych, zawarte w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

stad hodowlanych indyków, ich jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt – przedstawiony przez Kanadę, Izrael i Stany Zjednoczone;

b)

jednodniowych piskląt gatunku Gallus gallus przeznaczonych do stad kur niosek i brojlerów – przedstawiony przez Izrael;

c)

kur niosek gatunku Gallus gallus, ich jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt gatunku Gallus gallus – przedstawiony przez Brazylię.