20.3.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 72/1

(1)

Dyrektywa Rady 2006/112/WE (3) stanowi, że każdy podatnik realizujący transakcje podlegające opodatkowaniu od dostawy towarów i świadczenia usług obowiązany jest do zapłaty podatku od wartości dodanej (VAT). W przypadku transakcji transgranicznych i w stosunku do niektórych krajowych sektorów o wysokim stopniu ryzyka, takich jak sektor budownictwa lub sektor odpadów, przewidziano jednak przesunięcie obowiązku zapłaty VAT na osobę, na rzecz której dokonywana jest dostawa towarów lub świadczona jest usługa.

(2)

Ze względu na poważny charakter oszustw dotyczących VAT należy zezwolić państwom członkowskim na tymczasowe stosowanie mechanizmu, zgodnie z którym obowiązek zapłaty VAT zostaje przeniesiony na osobę, na rzecz której przenoszone są pozwolenia na emisję gazów cieplarnianych, zdefiniowane w art. 3 dyrektywy 2003/87/WE (4), i inne jednostki, z których mogą korzystać przedsiębiorcy w celu zapewnienia zgodności z tą dyrektywą.

(3)

Wprowadzenie takiego mechanizmu w odniesieniu do tych usług, które zgodnie z ostatnimi doświadczeniami są szczególnie podatne na oszustwa, nie może, w przeciwieństwie do jego powszechnego stosowania, mieć negatywnego wpływu na podstawowe zasady systemu VAT, takie jak płatności cząstkowe.

(4)

Państwa członkowskie powinny przedstawić sprawozdanie z oceny stosowania mechanizmu, tak by umożliwić dokonanie oceny jego skuteczności.

(5)

W celu dokonania przejrzystej oceny wpływu stosowania mechanizmu na oszustwa podatkowe, sprawozdania z oceny przedstawiane przez państwa członkowskie powinny opierać się na kryteriach określonych wcześniej przez państwa członkowskie. Każda z tych ocen powinna wyraźnie określać poziom oszustw przed zastosowaniem mechanizmu i po jego zastosowaniu oraz wszelkie odnośne zmiany trendów w oszustwach, w tym świadczenia innych usług. Sprawozdanie powinno również zawierać ocenę kosztów przestrzegania przepisów ponoszonych przez podatników.

(6)

Każde państwo członkowskie, które wykryło na swoim terytorium zmiany trendów w oszustwach dotyczących usług określonych w niniejszej dyrektywie, powinno sporządzić sprawozdanie na ten temat.

(7)

W celu umożliwienia wszystkim państwom członkowskim stosowania takiego mechanizmu, konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej zmiany do dyrektywy 2006/112/WE.

(8)

Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, mianowicie walka z oszustwami związanymi z VAT z zastosowaniem tymczasowego środka stanowiącego odstępstwo od obowiązujących przepisów unijnych, nie może być wystarczająco osiągnięty przez państwa członkowskie, i w związku z tym, można go lepiej osiągnąć na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2006/112/WE,