Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32010D0450

    2010/450/CFSP: Decyzja Rady 2010/450/WPZiB z dnia 11 sierpnia 2010 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie

    Dz.U. L 211 z 12.8.2010, p. 42–44 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/10/2013: This act has been changed. Current consolidated version: 09/07/2011

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2010/450/oj

    12.8.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 211/42


    DECYZJA RADY 2010/450/WPZiB

    z dnia 11 sierpnia 2010 r.

    w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

    uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    W dniu 18 lipca 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/556/WPZiB (1) w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (zwanego dalej „SPUE”) w Sudanie.

    (2)

    Rosalind MARSDEN powinna zostać mianowana SPUE w Sudanie na okres od dnia 1 września 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. Mandat SPUE może jednak wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „WP”) w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

    (3)

    SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Mianowanie

    Rosalind MARSDEN zostaje niniejszym mianowana SPUE w Sudanie od dnia 1 września 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. Mandat SPUE może wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek WP w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

    Artykuł 2

    Cele polityki

    Podstawą mandatu SPUE są cele polityki Unii Europejskiej (zwanej dalej „UE” lub „Unią”) w Sudanie, współpraca ze stronami w Sudanie, z Unią Afrykańską (UA) i Organizacją Narodów Zjednoczonych (ONZ) oraz z innymi zainteresowanymi podmiotami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi w dążeniu do pokojowego przejścia do demokracji w ramach ogólnego porozumienia pokojowego (CPA), w tym organizacja wiarygodnych referendów w sprawie Abyei i w sprawie samostanowienia Sudanu Południowego w styczniu 2011 roku. Cele te obejmują: aktywny udział w pełnej i terminowej realizacji CPA i ustaleń przyjętych po referendum; wspieranie budowania instytucji i propagowanie stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju w Sudanie Południowym bez względu na wynik referendum w sprawie samostanowienia; poprawę bezpieczeństwa i ułatwienie politycznego rozwiązania konfliktu w Darfurze; wspieranie wymiaru sprawiedliwości, pojednania i poszanowania praw człowieka, w tym pełnej współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym oraz poprawę dostępu do pomocy humanitarnej w całym Sudanie.

    Artykuł 3

    Mandat

    1.   Aby osiągnąć wymienione cele polityki, mandat SPUE obejmuje:

    a)

    współdziałanie z rządem Sudanu, rządem Sudanu Południowego, ugrupowaniami zbrojnymi z Darfuru, innymi stronami w Sudanie oraz społeczeństwem obywatelskim i organizacjami pozarządowymi, a także utrzymywanie ścisłej współpracy z UA i ONZ z myślą o realizacji celów polityki Unii;

    b)

    propagowanie spójnego międzynarodowego podejścia do kwestii Sudanu z zachowaniem bliskich kontaktów z UA, w szczególności z zespołem ekspertów UA wysokiego szczebla ds. wykonania (AUHIP), z ONZ, w tym bliskich i regularnych konsultacji z misją ONZ w Sudanie (UNMIS), i z połączoną operacją UA/ONZ w Darfurze (UNAMID), z Międzyrządowym Organem ds. Rozwoju (IGAD), z Ligą Państw Arabskich oraz z regionalnymi i innymi kluczowymi podmiotami, w tym ze specjalnym wysłannikiem USA;

    c)

    udział w pracach międzynarodowego forum konsultacyjnego w odniesieniu do spójnych wysiłków międzynarodowych na rzecz Sudanu;

    d)

    regularne utrzymywanie kontaktów politycznych na wysokim szczeblu z IGAD i głównymi podmiotami regionalnymi z myślą o dalszych postępach w realizacji CPA i ich wpływie na integrację Sudanu w regionie, tak by nawiązać aktywną współpracę z państwami regionu i głównymi państwami afrykańskimi w celu umocnienia konsensusu w sprawie realizacji CPA, w tym poszanowania wyniku referendum w sprawie samostanowienia Sudanu Południowego;

    e)

    wspieranie prac wspólnego mediatora ONZ/UA oraz AUHIP w odniesieniu do międzynarodowych starań na rzecz ułatwienia trwałego porozumienia pokojowego dla Darfuru oraz uważne śledzenie procesu negocjacji, w którym pośredniczą między innymi rządy Kataru, Egiptu, Libii i inne strony;

    f)

    w dziedzinie walki z bezkarnością w Sudanie i poszanowania praw człowieka, w tym praw dzieci i kobiet – śledzenie sytuacji i utrzymywanie regularnych kontaktów z władzami Sudanu, Urzędem Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego, z UA i ONZ, w szczególności z Biurem Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka oraz z obserwatorami praw człowieka działającymi w regionie;

    g)

    reprezentowanie Unii, gdy jest to możliwe, w komisji oceniającej realizację porozumienia CPA;

    h)

    bez uszczerbku dla niezależności unijnych misji obserwacji wyborów (EU EOM) – aktywny udział w przygotowywaniu i rozmieszczaniu wszelkich takich misji w Sudanie w przyszłości oraz wspieranie działań podejmowanych w następstwie wydanych zaleceń; oraz

    i)

    aktywny udział w formułowaniu przyszłej strategii UE i jej zaangażowania po wygaśnięciu CPA, także pod względem wspierania konstruktywnych stosunków między Chartumem i Dżubą bez względu na wynik referendów.

    2.   W celu sprawowania swojego mandatu SPUE między innymi:

    a)

    doradza i zdaje sprawozdania na temat określania stanowisk UE na forach międzynarodowych, aby w sposób proaktywny wspierać i umacniać konsekwentne podejście wobec Sudanu w ramach polityki UE;

    b)

    obserwuje wszystkie działania Unii i ściśle współpracuje z delegaturą Unii w Chartumie i delegaturą Unii przy UA w Addis Abebie;

    c)

    wspiera proces polityczny i działania związane z realizacją porozumienia CPA oraz negocjowanie ustaleń niezbędnych w okresie po referendum, jak również wysiłki podejmowane w dziedzinie budowania instytucji w Sudanie Południowym;

    d)

    przyczynia się do wdrażania polityki UE w odniesieniu do rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) nr 1325 (2000) i 1820 (2008) w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, w tym poprzez monitorowanie wydarzeń w tej dziedzinie i składanie sprawozdań na ten temat; oraz

    e)

    śledzi zgodność działań podejmowanych przez strony w Sudanie z odpowiednimi rezolucjami RB ONZ, w szczególności nr 1556 (2004), 1564 (2004), 1590 (2005), 1591 (2005), 1593 (2005), 1612 (2005), 1663 (2006), 1672 (2006), 1679 (2006), 1769 (2007), 1778 (2007), 1881 (2009), 1882 (2009), 1891 (2009), 1919 (2010), oraz składa sprawozdania na ten temat.

    Artykuł 4

    Wykonywanie mandatu

    1.   SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.

    2.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (zwany dalej „KPiB”) utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.

    Artykuł 5

    Finansowanie

    1.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 września 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. wynosi 1 820 000 EUR.

    2.   Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

    3.   Zarządzanie wydatkami podlega umowie pomiędzy SPUE a Komisją. SPUE jest odpowiedzialny przed Komisją za wszystkie wydatki.

    Artykuł 6

    Powołanie i skład zespołu

    1.   W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE jest odpowiedzialny za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

    2.   Państwa członkowskie i instytucje Unii mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych przez państwo członkowskie lub instytucję Unii do SPUE jest wypłacane odpowiednio przez dane państwo członkowskie lub daną instytucję Unii. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do Sekretariatu Generalnego Rady również mogą być zatrudniani przy SPUE. Członkowie personelu międzynarodowego zatrudniani na podstawie umów muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.

    3.   Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu lub wysyłającej instytucji Unii; personel ten wypełnia obowiązki i działa w interesie mandatu SPUE.

    4.   Biura SPUE mieszczą się w Chartumie i w Dżubie, a w ich skład wchodzą doradca polityczny oraz pracownicy niezbędni do zapewnienia wsparcia administracyjnego i logistycznego. Zgodnie z mandatem SPUE opisanym w art. 3 można również utworzyć mniejsze biuro w Darfurze, w przypadku gdy istniejące biura w Chartumie i Dżubie nie są w stanie zapewnić całego niezbędnego wsparcia personelowi SPUE rozmieszczonemu w regionie Darfuru.

    Artykuł 7

    Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

    Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do skompletowania personelu misji SPUE i jej sprawnego działania ustala się odpowiednio ze stroną przyjmującą lub stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.

    Artykuł 8

    Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

    SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (2), w szczególności w odniesieniu do informacji niejawnych UE.

    Artykuł 9

    Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

    1.   Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

    2.   Delegatura Unii lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

    Artykuł 10

    Bezpieczeństwo

    Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszystkie uzasadnione, możliwe do realizacji działania zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio mu podlegającemu, w szczególności:

    a)

    sporządza plan bezpieczeństwa danej misji opartego na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również zarządzanie zdarzeniami związanymi z naruszeniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

    b)

    zapewnia objęcia wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

    c)

    zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu rozmieszczani poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w oparciu o wskaźniki ryzyka określone przez Sekretariat Generalny Rady dla obszaru prowadzenia misji;

    d)

    zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

    Artykuł 11

    Sprawozdawczość

    1.   SPUE regularnie przedstawia WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB, SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.

    2.   SPUE składa KPiB regularne sprawozdania na temat sytuacji w Darfurze i na temat sytuacji w całym Sudanie.

    Artykuł 12

    Koordynacja

    1.   SPUE wspiera ogólną koordynację polityczną ze strony Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby zrealizować cele polityczne Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami innych SPUE działających w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

    2.   SPUE utrzymuje ścisłą współpracę w terenie z szefem delegatur Unii, w tym delegatur w Chartumie i Addis Abebie, i z szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE kontaktuje się również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.

    Artykuł 13

    Przegląd

    Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Pod koniec lutego 2011 roku SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a na zakończenie mandatu – szczegółowe sprawozdanie z jego wykonania.

    Artykuł 14

    Wejście w życie

    Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej przyjęcia.

    Sporządzono w Brukseli dnia 11 sierpnia 2010 r.

    W imieniu Rady

    S. VANACKERE

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 188 z 20.7.2005, s. 43.

    (2)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.


    Top