EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32009R0182
Commission Regulation (EC) No 182/2009 of 6 March 2009 amending Regulation (EC) No 1019/2002 on marketing standards for olive oil
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 182/2009 z dnia 6 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1019/2002 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 182/2009 z dnia 6 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1019/2002 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek
Dz.U. L 63 z 7.3.2009, p. 6–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 02/02/2012; Uchylony przez 32012R0029
7.3.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 63/6 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 182/2009
z dnia 6 marca 2009 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1019/2002 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 113 ust. 1 lit. a) i art. 121 lit. a) w związku z jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Należy wyjaśnić, że nazwa, pod którą sprzedawane są oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek, powinna być jedną z nazw określonych przez wspólną organizację rynków rolnych. Dodatkowe informacje dotyczące każdej z określonych kategorii oliwy powinny również być umieszczone na etykiecie, ale niekoniecznie w pobliżu nazwy, pod którą produkt jest sprzedawany. W odniesieniu do towarów zawierających oliwę z oliwek nie należy wymagać ani umieszczania na etykiecie opisu, ani, co za tym idzie, dodatkowych informacji. |
(2) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1019/2002 (2) ustaliło uzgodnienia fakultatywne dotyczące oznaczania pochodzenia oliwy z oliwek, mimo że jego celem był system obejmujący obowiązkowe oznaczanie pochodzenia ekstra oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia, aby odzwierciedlić fakt, że na skutek tradycji rolniczych oraz lokalnych praktyk wyciskania i sporządzania mieszanek wspomniane oliwy mogą mieć zupełnie inny smak i jakość, w zależności od ich geograficznego pochodzenia. Wprowadzone od tego czasu uzgodnienia fakultatywne okazały się niewystarczające, aby uniknąć wprowadzania konsumentów w błąd co do rzeczywistych cech charakterystycznych oliwy z oliwek w tym względzie. Ponadto od 2002 r. rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (3) ustanowiło zasady dotyczące możliwości monitorowania mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2005 r. Doświadczenia zdobyte w tym zakresie przez podmioty gospodarcze i organy administracyjne umożliwiają wprowadzenie obowiązkowego oznaczania pochodzenia ekstra oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia. |
(3) |
We Wspólnocie znaczne ilości ekstra oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia składają się z mieszanek oliwy pochodzącej z różnych państw członkowskich i krajów trzecich. Należy ustanowić proste przepisy dotyczące oznaczania pochodzenia takich mieszanek. Takie proste przepisy umożliwiłyby uchylenie wcześniejszych przepisów w sprawie „dominującego pochodzenia”, które są skomplikowane w stosowaniu, trudne do skontrolowania i potencjalnie wprowadzają w błąd. |
(4) |
Niektóre terminy dotyczące właściwości organoleptycznych odnoszących się do smaku lub zapachu ekstra oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia zostały niedawno zdefiniowane przez Międzynarodową Radę ds. Oliwy z Oliwek (IOOC) w jej zweryfikowanej metodzie oceny organoleptycznej oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia. Stosowanie tych terminów na etykietach ekstra oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia powinno być zarezerwowane dla oliwy, która została oceniona zgodnie z odpowiednimi metodami analizy. Potrzebna jest procedura przejściowa dla niektórych podmiotów gospodarczych stosujących w chwili obecnej zarezerwowane terminy. |
(5) |
Wiele państw członkowskich utrzymało krajowe przepisy zakazujące produkcji mieszanek oliwy z oliwek z innymi olejami z nasion do celów wewnętrznej konsumpcji, aby zachować swoje tradycje i pewną jakość produkcji na poziomie krajowym. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1019/2002 nie mają zastosowania do tuńczyka i sardynek objętych odpowiednio rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1536/92 z dnia 9 czerwca 1992 r. ustanawiającym wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka i bonito (4) oraz rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2136/89 z dnia 21 czerwca 1989 r. ustanawiającym wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanych sardynek (5). Celem zachowania jasności wspomniane aspekty powinny być wyraźnie wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 1019/2002. |
(6) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1019/2002. |
(7) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 1019/2002 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
artykuł 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Nie naruszając przepisów dyrektywy 2000/13/WE i rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 (6), niniejsze rozporządzenie ustanawia określone normy odnośnie do handlu detalicznego oliwą z oliwek oraz oliwą z wytłoczyn oliwek, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b), pkt 3 i 6 załącznika XVI do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. |
2) |
w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
|
6) |
w art. 8 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
|
7) |
w art. 9 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Do celów sprawdzenia oznaczeń, o których mowa w art. 4, 5 i 6, zainteresowane państwa członkowskie mogą wprowadzić uzgodnienia odnośnie do zatwierdzania przedsiębiorstw, których urządzenia związane z pakowaniem znajdują się na ich terytorium.”. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2009 r.
W drodze odstępstwa od ustępu drugiego produkty, które zostały legalnie wyprodukowane i oznakowane we Wspólnocie lub legalnie przywiezione do Wspólnoty i dopuszczone do swobodnego obrotu przed dniem 1 lipca 2009 r., mogą być wprowadzone do obrotu do chwili wykorzystania wszystkich zapasów.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 6 marca 2009 r.
W imieniu Komisji
Mariann FISCHER BOEL
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 155 z 14.6.2002, s. 27.
(3) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.
(4) Dz.U. L 163 z 17.6.1992, s. 1.
(5) Dz.U. L 212 z 22.7.1989, s. 79.
(6) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.”;
(7) Dz.U. L 163 z 17.6.1992, s. 1.
(8) Dz.U. L 212 z 22.7.1989, s. 79.”;