4.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 288/10

(1)

Sektor audiowizualny przyczynia się do osiągnięcia celów agendy lizbońskiej, a mianowicie do zwiększenia konkurencyjności, umiejętności, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w gospodarce opartej na wiedzy. W ramach agendy lizbońskiej sektor ten odgrywa znaczącą rolę w kontekście inicjatywy i2010, scalającej politykę Unii Europejskiej w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego i mediów.

(2)

Parlament Europejski stale podkreśla, że sektor audiowizualny wnosi znaczący wkład w gospodarkę europejską opartą na kreatywności i wiedzy oraz odgrywa główną rolę w promowaniu różnorodności kulturowej i pluralizmu, a ponadto jest ważną platformą swobody wypowiedzi.

(3)

Sektor kultury i środowisko twórcze wnoszą duży wkład w europejską gospodarkę kulturalną, przy czym w branżach twórczych w 2004 r. zatrudnionych było co najmniej 5,8 mln ludzi, co stanowi 3,1 % ogółu osób czynnych zawodowo w 25 państwach UE.

(4)

Wsparcie Wspólnoty dla sektora audiowizualnego opiera się na art. 151 Traktatu, który stanowi, że Wspólnota i państwa członkowskie sprzyjają współpracy z krajami trzecimi i z kompetentnymi organizacjami międzynarodowymi w dziedzinie kultury oraz że Wspólnota uwzględnia aspekty kulturalne w swoim działaniu, zwłaszcza w celu poszanowania i popierania różnorodności jej kultur.

(5)

W rezolucji z dnia 16 listopada 2007 r. dotyczącej europejskiego planu działań na rzecz kultury (4) Rada uznała, że kultura jest istotnym elementem stosunków międzynarodowych, i podkreśliła, że należy zwiększać jej rolę w stosunkach zewnętrznych UE i w polityce rozwojowej. Parlament Europejski w rezolucji z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie europejskiej agendy kultury w dobie globalizacji także podkreślił, odnosząc się do konwencji Unesco w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego, że ważne jest, by włączać wymiar kulturowy do wszystkich polityk i programów, w tym do polityki zewnętrznej i polityki rozwojowej.

(6)

W dniu 21 listopada 2008 r. Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich zebrani w Radzie przyjęli konkluzje w sprawie propagowania różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego w stosunkach zewnętrznych Unii i jej państw członkowskich (5).

(7)

Komunikat Komisji „Europa w świecie” z dnia 8 czerwca 2006 r. wskazuje na nierozerwalny związek między wewnętrzną i zewnętrzną polityką UE, a także podkreśla, że Europa ma potencjał, by skorzystać z nowych możliwości, jakie dają wschodzące rynki i globalizacja, ponieważ jej społeczeństwo jest otwarte na nowych ludzi, pomysły i technologie.

(8)

Unia Europejska odegrała ważną rolę w procesie przyjmowania konwencji Unesco w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego, która weszła w życie w dniu 18 marca 2007 r., po tym jak w dniu 18 grudnia 2006 r. została ratyfikowana przez Wspólnotę Europejską oraz 13 państw członkowskich. Konwencja służy zwiększaniu międzynarodowej współpracy i solidarności, po to by promować formy wyrazu kulturowego wszystkich krajów. Zgodnie z art. 12 lit. e) konwencji, strony konwencji zachęcają „do zawierania umów o koprodukcji i współrozpowszechnianiu”.

(9)

Niektóre państwa członkowskie podejmują działania mające poszerzać współpracę między europejskim sektorem audiowizualnym a sektorami audiowizualnymi z krajów trzecich; przykładami takich działań są międzynarodowe fundusze koprodukcyjne oraz umowy o koprodukcji. Wsparcie wspólnotowe będzie ich uzupełnieniem.

(10)

Artykuł 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej uznaje wolność wypowiedzi i pluralizm mediów.

(11)

W sprawozdaniu z oceny programu MEDIA Plus wskazano na duże znaczenie rynków międzynarodowych dla przezwyciężenia problemów europejskiej branży audiowizualnej.

(12)

W ciągu ostatnich dwudziestu lat międzynarodowy sektor audiowizualny znacznie się zmienił, zwłaszcza wskutek rozwoju technicznego, np. kina cyfrowego, technologii „wideo na życzenie” (VOD) czy wielokanałowej telewizji cyfrowej, a obecnie staje przed nowymi wyzwaniami. Wskutek tych zmian doszło do znacznego rozwoju finansowego sektora i obiecujących inwestycji, a co za tym idzie – do dużego i rosnącego popytu na treści audiowizualne, stwarzającego liczne możliwości dla przedsiębiorstw. W związku z tym istnieje duże i rosnące zainteresowanie opracowywaniem projektów dotyczących różnorodnych zastosowań cyfrowych. Istnieje ponadto silny związek między współpracą międzynarodową przy projektach a zdolnością Unii do promowania na świecie jej modelu regulacyjnego w zakresie zagadnień audiowizualnych i konwergencji między obszarem audiowizualnym a łącznością elektroniczną.

(13)

Ze względu na rosnące znaczenie międzynarodowego wymiaru polityki audiowizualnej Parlament Europejski w dniu 13 grudnia 2007 r. przyjął w ramach budżetu na 2008 r. działanie przygotowawcze MEDIA International, które koncentruje się na rozwoju stosunków między Unią a rynkami audiowizualnymi krajów trzecich oraz stwarza okazję do ustrukturyzowania i wzmocnienia stosunków i sieci współpracy między specjalistami z branży audiowizualnej w Unii i krajach trzecich, co przyniesie obopólne korzyści branży europejskiej oraz krajom trzecim. Ogłoszone następnie zaproszenie do składania wniosków wzbudziło duże zainteresowanie zarówno specjalistów z Europy, jak i z krajów trzecich. Do wsparcia wybrano osiemnaście projektów. Pierwszy rok działania przygotowawczego MEDIA International potwierdził zatem zainteresowanie branży, jej potrzeby w obszarze międzynarodowym oraz konieczność podjęcia działania przez Wspólnotę.

(14)

Parlament Europejski przedłużył działanie przygotowawcze MEDIA International ze zwiększonym budżetem na 2009 r.

(15)

W dniu 19 maja 2008 r. ministrowie odpowiedzialni za zagadnienia audiowizualne w kilku państwach członkowskich, zebrani na nieformalnym spotkaniu w Cannes, z zadowoleniem powitali inicjatywę Parlamentu Europejskiego dotyczącą działania przygotowawczego MEDIA International i zachęcili Komisję „do dalszego rozwijania tej inicjatywy oraz zbadania stosowności i możliwości przedstawienia wniosku dotyczącego programu pomocowego mającego promować współpracę między specjalistami z branży audiowizualnej w Europie i krajach trzecich, z zapewnieniem wzajemnych korzyści wszystkim uczestnikom”.

(16)

Otwarte konsultacje społeczne uwidoczniły silne poparcie dla wzmocnionej współpracy między specjalistami z Europy i z krajów trzecich w sektorze audiowizualnym, zwłaszcza w obszarze szkoleń, ułatwiania koprodukcji, dystrybucji i obiegu utworów audiowizualnych (w tym nowych platform, takich jak VOD, oraz Internet Protocol Television (IPTV) oraz znajomości dzieł sztuki filmowej.

(17)

Dostęp do rynków audiowizualnych w krajach trzecich powinien zostać ułatwiony poprzez rozpowszechnianie wiedzy o rynku wśród specjalistów działających na tych rynkach oraz tworzenie sieci tych specjalistów. W tych celach w ramach programu powinny być wspierane projekty szkoleniowe.

(18)

Sektor dystrybucji decyduje o tym, jak różnorodna jest oferta utworów audiowizualnych i wybór dla konsumentów. Europejscy dystrybutorzy to niewielkie przedsiębiorstwa, które – w przeciwieństwie do swoich dużych konkurentów o pionowej strukturze organizacyjnej – ze względu na strukturę i fragmentaryzację rynku mają utrudniony dostęp do rynków międzynarodowych. Ponadto na rynku pojawili się nowi uczestnicy i nowe platformy dystrybucyjne, którzy zwiększyli produkcję treści audiowizualnych lub wymagają jej zwiększenia. Należy zatem podjąć działania mające na celu poprawę dystrybucji, obiegu i prezentacji utworów europejskich w krajach trzecich, a utworów z krajów trzecich – w Europie.

(19)

Istnieje zatem konieczność ustanowienia programu wspólnotowego dla branży audiowizualnej, przewidującego wsparcie finansowe projektów w dziedzinie wymiany informacji i szkoleń, konkurencyjności, dystrybucji, obiegu i pokazów treści audiowizualnych.

(20)

Celem zapewnienia maksymalnych wzajemnych korzyści oraz uproszczenia procedur administracyjnych projekty wspierane w ramach programu powinny być proponowane i realizowane wspólnie przez specjalistów z Unii Europejskiej i z krajów trzecich oraz powinny propagować tworzenie międzynarodowych sieci współpracy. Aby uprościć procedury administracyjne, projekty powinny być koordynowane przez specjalistę posiadającego siedzibę w kraju uczestniczącym w programie.

(21)

Powinny zostać opracowane i wprowadzone w życie odpowiednie środki zapobiegające nieprawidłowościom oraz nadużyciom finansowym, a także pozwalające odzyskać środki utracone lub przekazane lub w niewłaściwy sposób wykorzystane.

(22)

Na cały czas trwania programu należy ustanowić pulę środków finansowych stanowiącą główny punkt odniesienia dla władzy budżetowej w rozumieniu pkt 37 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (6).

(23)

Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).

(24)

Ustalenia odnośnie do monitorowania i oceny programu powinny obejmować szczegółowe roczne raporty, jak również konkretne, wymierne, możliwe do osiągnięcia, odpowiednie i określone w czasie cele i wskaźniki.

(25)

Ponieważ cele niniejszej decyzji ze względu na transnarodowy i międzynarodowy charakter przedmiotowych kwestii cele proponowanych działań nie mogą zostać osiągnięte w stopniu wystarczającym przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na skalę i efekty tych działań mogą one zostać lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia wyżej wymienionych celów,

1)

„specjalista europejski” oznacza specjalistę, który:

2)

„specjalista z kraju trzeciego” oznacza specjalistę, który nie jest specjalistą europejskim;

3)

„kraj trzeci” oznacza kraj inny niż te, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i), lub te, które spełniają wymogi przedstawione w ust. 1 lit. a) ppkt (ii) lub (iii);

4)

„utwór audiowizualny” oznacza ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku; przykładami utworów audiowizualnych są filmy fabularne, filmy dokumentalne i filmy animowane;

5)

„utwory europejskie” oznaczają utwory audiowizualne pochodzące z krajów, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iii).

a)

zwiększanie wiedzy specjalistów przede wszystkim w takich kwestiach, jak warunki działalności, ramy prawne (w tym prawa własności intelektualnej), systemy finansowania i możliwości współpracy na ich rynkach audiowizualnych;

b)

zapewnianie i ułatwianie współpracy audiowizualnej między specjalistami przez zwiększanie ich wiedzy o rynkach audiowizualnych;

c)

ułatwienie tworzenia sieci współpracy i nawiązywania długotrwałych stosunków roboczych, zwłaszcza dzięki stypendiom; lub

d)

wspieranie szkoleń i doskonalenia zawodowego.

a)

ułatwianie poszukiwań partnerów z krajów trzecich dla utworów europejskich. Program wspiera organizowanie rynków koprodukcji i wydarzeń służących znajdowaniu partnerów, ukierunkowanych na nawiązywanie kontaktów przez potencjalnych partnerów (np. scenarzystów, reżyserów, aktorów, producentów i dystrybutorów);

b)

zachęcanie do międzynarodowej sprzedaży i promocji utworów europejskich na rynkach krajów trzecich oraz utworów audiowizualnych z krajów trzecich w Europie. Program zachęca do zawierania umów przez grupy posiadaczy praw/agentów sprzedaży/dystrybutorów celem zapewnienia dystrybucji (np. w kinach, telewizji, IPTV, Web TV i na platformach VOD) i promocji.

a)

zachęcanie operatorów kin w krajach europejskich i krajach trzecich do polepszenia, na zasadzie wzajemności, warunków ujmowania w programie i warunków pokazów premier utworów audiowizualnych (okres wyświetlania i liczba pokazów). Program wspiera projekty przedstawione przez sieci kin, które posiadają kina w Europie oraz w krajach trzecich, które umieszczają w programie kin na terytoriach swoich partnerów znaczącą liczbę utworów audiowizualnych;

b)

zwiększenie oferty treści audiowizualnych oraz poprawa warunków nadawania i dystrybucji utworów audiowizualnych z krajów trzecich przez europejskie kanały dystrybucji (np. TV, IPTV, Web TV, platformy VOD) oraz utworów europejskich przez międzynarodowe kanały dystrybucji. Program wspiera partnerstwa między nadawcami (lub platformami VOD) i podmiotami praw autorskich, mające na celu emisje pakietu utworów bądź dystrybucję katalogu utworów na platformach VOD;

c)

ułatwianie organizacji wydarzeń i inicjatyw promujących znajomość dzieł sztuki filmowej skierowanych w szczególności do młodych widzów i mających na celu wspieranie różnorodności utworów audiowizualnych na szczeblu międzynarodowym oraz zwiększenie zapotrzebowania widzów na zróżnicowane kulturowo treści audiowizualne.

a)

roczny program prac, z priorytetami;

b)

roczny wewnętrzny podział środków przypisanych do programu, włącznie z ich podziałem na działania przewidziane w różnych dziedzinach;

c)

ogólne wytyczne dotyczące wykonania programu;

d)

treść zaproszeń do składania wniosków, określenie kryteriów oraz procedur dotyczących selekcji projektów;

e)

wybór wniosków o przyznanie funduszy wspólnotowych w wysokości przekraczającej:

a)

wkład w debatę oraz informacje na temat Unii jako obszaru pokoju, dobrobytu i bezpieczeństwa;

b)

promowanie fundamentalnej zasady wolności wypowiedzi;

c)

podnoszenie świadomości dużego znaczenia różnorodności kulturowej, wspólnych wartości, dialogu międzykulturowego i wielojęzyczności w świecie;

d)

pogłębianie podstaw wiedzy gospodarki europejskiej i wzmacnianie konkurencyjnej pozycji Unii na świecie; oraz

e)

wspieranie walki z wszelkimi formami dyskryminacji związanej z płcią, rasą lub pochodzeniem etnicznym, religią lub przekonaniami, niepełnosprawnością, wiekiem lub orientacją seksualną.

a)

komunikat w sprawie ewentualnej kontynuacji niniejszego programu, do dnia 31 stycznia 2012 r.;

b)

sprawozdanie z oceny ex post, do dnia 31 grudnia 2015 r.