This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32009D0588
2009/588/EC: Council Decision of 7 July 2009 on the existence of an excessive deficit in Lithuania
2009/588/WE: Decyzja Rady z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na Litwie
2009/588/WE: Decyzja Rady z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na Litwie
Dz.U. L 202 z 4.8.2009, p. 44–45
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 04/07/2013; Uchylony przez 32013D0316
4.8.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 202/44 |
DECYZJA RADY
z dnia 7 lipca 2009 r.
w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na Litwie
(2009/588/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 6,
uwzględniając zalecenie Komisji,
uwzględniając uwagi przedstawione przez Litwę,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 104 Traktatu państwa członkowskie unikają nadmiernego deficytu budżetowego. |
(2) |
Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy. |
(3) |
Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 104 Traktatu oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (1), które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu, przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatu Protokół w sprawie procedury nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień tego Protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3605/93 (2). |
(4) |
Przeprowadzona w 2005 r. reforma Paktu na rzecz stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej. W szczególności jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zawiera ramy wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej. |
(5) |
Postanowienia art. 104 ust. 5 Traktatu nakładają na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Uwzględniając swoje sprawozdanie sporządzone zgodnie z art. 104 ust. 3 Traktatu i opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4, Komisja stwierdziła, że na Litwie istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 24 czerwca 2009 r. (3) Komisja przedstawiła Radzie taką opinię w sprawie Litwy. |
(6) |
Artykuł 104 ust. 6 Traktatu stanowi, że Rada powinna rozważyć wszelkie uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie po dokonaniu całościowej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. W przypadku Litwy całościowa ocena prowadzi do wniosków zawartych w niniejszej decyzji. |
(7) |
Zgodnie ze zgłoszeniem w ramach procedury nadmiernego deficytu przedłożonym przez władze Litwy w kwietniu 2009 r., deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na Litwie w 2008 r. wyniósł 3,2 % PKB, przekraczając tym samym wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB. Deficyt był bliski wartości referencyjnej, tj. 3 % PKB, lecz jej przekroczenie nie może być uznane za wyjątkowe w rozumieniu Traktatu i Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. W szczególności nie wynika ono ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w 2008 r., kiedy wzrost PKB zmniejszył się z 8,9 % w 2007 r. do 3,0 % w 2008 r. Ten średni roczny wzrost nie pozwala uznać deficytu w 2008 r. za wyjątkowy. Ponadto nie można uznać, że przekroczenie wartości referencyjnej ma charakter tymczasowy. Zgodnie z prognozą służb Komisji z wiosny 2009 r. oraz uwzględniając środki na bieżący rok zaplanowane w budżecie na 2009 r. i w budżecie uzupełniającym przyjętym przez Parlament w maju, deficyt wzrósłby do 5,4 % PKB w 2009 r., oraz – przy założeniu niezmiennego kursu polityki – pogorszy się do 8,0 % PKB w 2010 r. Przewidziane w Traktacie kryterium deficytu nie jest zatem spełnione. |
(8) |
Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych kształtuje się znacznie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB i w 2008 r. wyniósł 15,6 % PKB. Jednakże zgodnie z prognozą służb Komisji z wiosny 2009 r. przewiduje się, że dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych szybko wzrośnie do 22,6 % PKB w 2009 r. i do 31,9 % PKB w 2010 r., głównie ze względu na przewidywane wysokie deficyty pierwotne. |
(9) |
Zgodnie z Paktem na rzecz stabilności i wzrostu w sprawozdaniu należy uwzględnić reformy systemu emerytalnego wprowadzające strukturę wielofilarową, obejmującą obowiązkowy filar kapitałowy. Wprawdzie przeprowadzenie tych reform prowadzi do przejściowego pogorszenia się sytuacji budżetowej, jednak stabilność finansów publicznych w perspektywie długoterminowej wyraźnie się poprawia. Zgodnie z szacunkami władz Litwy koszty netto tej reformy wyniosły w 2008 r. 1,0 % PKB, natomiast – ze względu na tymczasowe obniżenie składek z 5,5 % do 2,0 % – w 2009 r. wyniosą 0,5 % PKB, a w 2010 r. 0,4 % PKB. Zgodnie z Paktem na rzecz stabilności i wzrostu koszty te można uwzględnić w sposób liniowo degresywny przez okres przejściowy i wyłącznie w przypadku, gdy deficyt zbliżony jest do wartości referencyjnej. W 2008 r., który jest jedynym rokiem, dla którego można uznać, że deficyt jest zbliżony do wartości referencyjnej, skorygowany deficyt uwzględniający koszty netto tej reformy wyniósłby 2,6 % PKB. Z drugiej strony, ponieważ deficyt prognozowany przez służby Komisji na lata 2009–2010 nie jest zbliżony do wartości referencyjnej, nie można uwzględnić kosztów reformy systemu emerytalnego. |
(10) |
Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 „istotne czynniki” mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, jeżeli spełniony jest całkowicie podwójny warunek: deficyt pozostaje bliski wartości referencyjnej i przekroczenie tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Litwy ten podwójny warunek nie jest spełniony. W związku z tym istotne czynniki nie są uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Z ogólnej oceny wynika, że na Litwie istnieje nadmierny deficyt.
Artykuł 2
Niniejsze zalecenie skierowane jest do Republiki Litewskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 lipca 2009 r.
W imieniu Rady
C. BILDT
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.
(2) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, s. 7.
(3) Wszystkie dokumenty związane z procedurą nadmiernego deficytu dotyczącą Litwy dostępne są na następującej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/economy_finance/netstartsearch/pdfsearch/pdf.cfm?mode=_m2