14.7.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 181/57

(1)

W decyzji Komisji 2000/57/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie systemu wczesnego ostrzegania i reagowania w celu zapobiegania i kontroli chorób zakaźnych na mocy decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) określono przypadki dotyczące chorób zakaźnych podlegające obowiązkowi zgłaszania przez właściwe organy ds. zdrowia publicznego do należącego do sieci wspólnotowej systemu wczesnego ostrzegania i reagowania, a także ustanowiono ogólne procedury wymiany informacji o tych przypadkach, konsultacji oraz koordynacji środków między państwami członkowskimi w porozumieniu z Komisją.

(2)

Decyzja 2000/57/WE zobowiązuje również właściwe organy ds. zdrowia publicznego w każdym państwie członkowskim do zbierania oraz wymiany wszelkich niezbędnych informacji na temat przypadków chorób zakaźnych, np. poprzez wykorzystanie krajowego systemu nadzoru, systemu nadzoru epidemiologicznego należącego do sieci wspólnotowej lub dowolnego innego wspólnotowego systemu zbierania danych.

(3)

Zapobieganie chorobom zakaźnym i ich kontrola zostały zdefiniowane w decyzji nr 2119/98/WE jako różnorodne środki, w tym badania epidemiologiczne, podejmowane przez właściwe organy ds. zdrowia publicznego w państwach członkowskich w celu zapobiegania chorobom zakaźnym i zahamowania ich rozprzestrzeniania. Środki te obejmują ustalanie kontaktów zakaźnych i wraz z wszelkimi istotnymi informacjami na temat przypadków chorób zakaźnych, będącymi w posiadaniu właściwych organów krajowych ds. zdrowia publicznego, są niezwłocznie przekazywane wszystkim pozostałym państwom członkowskim oraz Komisji. Ponadto państwo członkowskie, które zamierza podjąć środki, zasadniczo informuje z wyprzedzeniem sieć wspólnotową o istocie i zakresie tych środków, a także konsultuje i koordynuje te działania z pozostałymi państwami członkowskimi w porozumieniu z Komisją.

(4)

Decyzja 2000/57/WE powinna jasno odzwierciedlać przepisy decyzji nr 2119/98/WE dotyczące środków podjętych lub zamierzonych w celu zapobiegania chorobom zakaźnym i zahamowania ich rozprzestrzeniania.

(5)

Wejście w życie międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005) zobowiązuje ponadto społeczność międzynarodową do takiej reakcji w zakresie zdrowia publicznego w przypadku rozprzestrzenienia się chorób w wielu krajach, która jest proporcjonalna i ograniczona do ryzyka w zakresie zdrowia publicznego, i która nie powoduje niepotrzebnych zakłóceń w międzynarodowym ruchu i handlu.

(6)

W razie wystąpienia przypadku choroby zakaźnej o potencjale rozprzestrzenienia się na całą UE, wymagającego zastosowania procedury ustalania kontaktów zakaźnych, państwa członkowskie współpracują ze sobą w porozumieniu z Komisją poprzez system EWRS w celu zidentyfikowania osób zakażonych oraz osób zagrożonych zakażeniem. Taka współpraca może obejmować wymianę poufnych danych osób, u których potwierdzono lub podejrzewa się zakażenie, pomiędzy zainteresowanymi państwami członkowskimi w ramach procedury ustalania kontaktów zakaźnych.

(7)

Przetwarzanie danych osobowych dotyczących zdrowia jest zasadniczo zabronione przepisami dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (3) oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (4). Ponadto w art. 11 decyzji nr 2119/98/WE stwierdzono między innymi, że jej przepisy mają zastosowanie bez uszczerbku dla dyrektywy 95/46/WE.

(8)

Na potrzeby ochrony zdrowia publicznego przetwarzanie takich danych jest objęte wyłączeniem na mocy art. 8 ust. 3 dyrektywy 95/46/WE oraz art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 45/2001, o ile jest ono wymagane dla celów medycyny prewencyjnej, diagnostyki medycznej oraz świadczenia opieki lub leczenia, lub też zarządzania opieką zdrowotną, jak również w przypadkach, gdy dane te są przetwarzane zgodnie z przepisami prawa krajowego lub zasadami ustanowionym przez właściwe krajowe instytucje przez pracownika służby zdrowia, podlegającego obowiązkowi zachowania tajemnicy zawodowej, lub przez inną osobę również zobowiązaną do zachowania tajemnicy. Artykuł 23 ust. 1 międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005), które weszły w życie dnia 15 czerwca 2007 r., stanowi ponadto że kraje członkowskie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) mogą na potrzeby ochrony zdrowia publicznego, w tym na potrzeby ustalania kontaktów zakaźnych, zażądać niektórych danych dotyczących podróżnych w momencie ich przybycia lub wyjazdu.

(9)

Dodatkowo przetwarzanie danych osobowych na potrzeby ustalania kontaktów zakaźnych powinno zostać uznane za uprawnione, o ile jest konieczne dla ochrony żywotnych interesów osób, których dane dotyczą, zgodnie z art. 7 lit. d) dyrektywy 95/46/WE oraz art. 5 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 45/2001, a także dla realizacji zadania wykonywanego w interesie publicznym, zgodnie z, odpowiednio, art. 7 lit. e) oraz art. 5 lit. a) wyżej wymienionych aktów wspólnotowych.

(10)

Komisja, Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz państwa członkowskie powinny wdrożyć odpowiednie zabezpieczenia dotyczące przetwarzania danych osobowych na potrzeby ustalania kontaktów zakaźnych, w szczególności dotyczące stosowania odstępstwa od przepisów dyrektywy 95/46/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001, zapewniające, że przetwarzanie danych osobowych w systemie EWRS jest zgodne z, odpowiednio, rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 oraz dyrektywą 95/46/WE.

(11)

W szczególności, przesyłając dane osobowe w ramach systemu EWRS w celu zapobiegania chorobom zakaźnym i zahamowania ich rozprzestrzeniania, właściwe organy ds. zdrowia publicznego państw członkowskich oraz Komisja powinny zagwarantować, że dane te są prawidłowe, stosowne i nie wykraczają poza ten cel, a także że nie są przetwarzane dla innych celów, są dokładne, aktualizowane w razie potrzeby i przechowywane nie dłużej niż to konieczne dla osiągnięcia tego celu. Powinny także zapewnić odpowiednie informowanie osób objętych procedurą ustalania kontaktów zakaźnych o danych będących przedmiotem przetwarzania, o istocie przetwarzania tych danych, o prawie do dostępu do danych ich dotyczących i do ich zmiany, o ile to nie jest niemożliwe lub nie wymaga nieproporcjonalnych wysiłków, oraz że wdrożone zostały procedury zachowania poufności i bezpieczeństwa na odpowiednim poziomie w ramach systemu EWRS w celu ochrony przetwarzania tych danych.

(12)

Komisja, w sprawozdaniu z 2007 r. z funkcjonowania EWRS (5) podkreśliła potrzebę wprowadzenia w ramach systemu EWRS funkcji selektywnego wysyłania wiadomości, aby zapewnić wyłączność kanału komunikacji jedynie pomiędzy państwami członkowskimi, których dotyczą dane przypadki związane między innymi z procedurą ustalania kontaktów zakaźnych. Wykorzystanie tej funkcji stanowi odpowiednie zabezpieczenie w przypadku przekazywania danych osobowych przez system EWRS i powinno zagwarantować, na potrzeby wdrożenia niniejszej decyzji, że jedynie prawidłowe, stosowne i nienadmierne dane osobowe są przekazywane w ramach systemu EWRS zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 oraz art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 95/46/WE. Z tych powodów wykorzystanie funkcji selektywnego wysyłania wiadomości powinno być ograniczone do powiadomień obejmujących przekazywanie istotnych danych osobowych, w celu zapewnienia zgodności z obowiązkami państw członkowskich na mocy art. 4, 5 i 6 decyzji nr 2119/98/WE.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na podstawie art. 7 decyzji nr 2119/98/WE,

1)

w art. 1 ust. 2 sformułowanie „informacje na temat tych przypadków” zastępuje się sformułowaniem „informacje na temat tych przypadków oraz środków zamierzonych lub przyjętych w reakcji na te przypadki lub na symptomy takich przypadków”;

2)

dodaje się art. 2a w następującym brzmieniu:

„Artykuł 2a

1.   Niniejszy artykuł stosuje się do środków wdrożonych w celu zidentyfikowania osób, które były narażone na czynniki zakaźne i u których rozwinęła się choroba zakaźna lub u których występuje potencjalne ryzyko rozwinięcia się choroby zakaźnej mającej znaczenie dla Wspólnoty, zgodnie z kryteriami ustanowionymi w załączniku I (zwanych dalej »ustalaniem kontaktów zakaźnych«).

2.   Przekazując istotne dane osobowe na potrzeby ustalania kontaktów zakaźnych poprzez system wczesnego ostrzegania i reagowania, pod warunkiem że dane te są niezbędne i dostępne, właściwe organy ds. zdrowia publicznego państwa członkowskiego korzystają z funkcji selektywnego wysyłania wiadomości, która gwarantuje właściwą ochronę danych. Ten kanał komunikacji ograniczony jest do państw członkowskich, których dotyczy procedura ustalania kontaktów zakaźnych.

3.   Przekazując informacje przy wykorzystaniu funkcji selektywnego wysyłania wiadomości, właściwe organy ds. zdrowia publicznego danego państwa członkowskiego nawiązują do przypadku lub środka zgłoszonego wcześniej do sieci wspólnotowej.

4.   Na potrzeby ust. 2 wykaz danych osobowych znajduje się w załączniku III.

5.   Przekazując i przetwarzając dane osobowe przy wykorzystaniu funkcji selektywnego wysyłania wiadomości, właściwe organy ds. zdrowia publicznego państw członkowskich oraz Komisja przestrzegają przepisów dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (7).

3)

w art. 3 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1.   Corocznie właściwe organy państw członkowskich przekazują Komisji, nie później niż dnia 31 marca, sprawozdanie analityczne na temat przypadków, środków zamierzonych lub przyjętych w związku z tymi przypadkami, oraz procedur stosowanych w ramach systemu wczesnego ostrzegania i reagowania. Ponadto właściwe organy w państwach członkowskich mogą okresowo składać sprawozdanie o określonych przypadkach, które mają szczególne znaczenie.”;

4)

tekst załącznika do niniejszej decyzji dodaje się jako załącznik III.