19.9.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/13

(1)

Zgodnie z art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 cukier lub izoglukoza wyprodukowane w danym roku gospodarczym w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 7 tego rozporządzenia, mogą zostać wywiezione wyłącznie w ramach określonego limitu ilościowego. W tym celu traktuje się go jako kontyngent wywozowy w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (iii) rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (2).

(2)

W odniesieniu do sektora cukru rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 (3) ustanawia szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z krajami trzecimi w sektorze cukru.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 952/2006 (4) zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 707/2008 (5) uprościło stosowanie metod określania zawartości cukru w syropach. Należy zatem ujednolicić metody stosowane w przypadku refundacji wywozowych z metodami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 952/2006.

(4)

W związku z zapewnieniem rzetelnego zarządzania, zapobieganiem spekulacjom i zapewnieniem efektywnych kontroli należy ustalić szczegółowe zasady odnośnie do składania wniosków o pozwolenia na wywóz pozakwotowy cukru i izoglukozy. Takie zasady powinny opierać się na procedurach ustanowionych w obowiązującym prawodawstwie, przy uwzględnieniu odpowiednich zmian odzwierciedlających specyficzne potrzeby tego sektora.

(5)

Należy ustanowić dalsze przepisy wykonawcze do celów zarządzania limitami ilościowymi ustanawianymi w innym akcie prawnym, w szczególności w odniesieniu do warunków składania wniosków o pozwolenia na wywóz.

(6)

Aby zmniejszyć ryzyko możliwych nadużyć związanych z ponownym wprowadzeniem na rynek Wspólnoty cukru pozakwotowego i/lub izoglukozy pozakwotowej, można podjąć decyzję o wykluczeniu niektórych miejsc przeznaczenia z grupy kwalifikowalnych miejsc przeznaczenia. W odniesieniu do takich przypadków należy określić, jakie dokumenty będą stanowić dowód, że przedmiotowe produkty zostały przywiezione do kraju, który nie jest wykluczony z kwalifikowalnych miejsc przeznaczenia.

(7)

Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1541/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie dowodu zakończenia formalności celnych przy przywozie cukru do krajów trzecich, przewidzianego w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 (6), określa dokumenty, które stanowią wystarczający dowód na przywóz w przypadku zróżnicowanych refundacji wywozowych. Te same dokumenty powinny stanowić dowód w przypadku wywozu pozakwotowego.

(8)

Doświadczenie wykazało, że ilość wniosków o pozwolenia na wywóz dotyczących szczególnych działań rafinacyjnych („EX/IM”) jest znikoma. Należy zatem skreślić odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 951/2006, a mianowicie jego art. 13–16. Należy jednak przewidzieć przepisy przejściowe dla wniosków, które jeszcze nie zostały rozpatrzone.

(9)

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym (7) należy znieść wszystkie należności celne na przywóz do Wspólnoty melasy pochodzącej z krajów AKP. Należy zatem skreślić art. 41 rozporządzenia (WE) nr 951/2006.

(10)

Należy zmienić część A załącznika do rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ponieważ nie ma potrzeby umieszczania w niej odniesienia do konkretnego rozporządzenia. Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, w przypadku ustalenia refundacji wywozowej wskutek procedury przetargowej w pozycji 20 wniosku o pozwolenie oraz pozwolenia należy umieścić odniesienie do rozporządzenia otwierającego stały przetarg w danym roku gospodarczym.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 951/2006.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1)

w art. 3 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2.   Bez uszczerbku dla ust. 3 i 4, zawartość sacharozy plus, gdzie stosowne, zawartość innych cukrów wyrażoną jako sacharoza oblicza się zgodnie z art. 3 ust. 3 lit. d) i e) rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 (8).

3.   W przypadku syropów o czystości co najmniej 85 %, ale mniejszej niż 94,5 %, zawartość sacharozy plus, gdzie stosowne, zawartość innych cukrów wyrażoną jako sacharoza ustala się według stałej stawki 73 % wagowo w stanie suchym.

2)

dodaje się rozdział IIa w brzmieniu:

„ROZDZIAŁ IIa

WYWÓZ POZAKWOTOWY

Artykuł 4c

Dowód przybycia do miejsca przeznaczenia

Jeżeli wykluczono niektóre miejsca przeznaczenia dla wywozu cukru pozakwotowego i/lub izoglukozy pozakwotowej, produkty są uważane za przywiezione do kraju trzeciego za okazaniem następujących trzech dokumentów:

3)

artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Pozwolenie na wywóz cukru lub izoglukozy bez refundacji

Jeżeli cukier lub izoglukoza znajdujące się w swobodnym obrocie na rynku wspólnotowym i nietraktowane jako produkty »pozakwotowe« mają zostać objęte wywozem bez refundacji, pozycja 20 wniosku o pozwolenie i pozwolenia zawiera jeden z wpisów wymienionych w części C załącznika, stosownie do danego produktu.”;

4)

dodaje się art. 7a do 7e w brzmieniu:

„Artykuł 7a

Pozwolenia na wywóz pozakwotowy

W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 wywóz izoglukozy pozakwotowej w ramach limitu ilościowego, o którym mowa w art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006, podlega wymogowi pozwolenia na wywóz.

Artykuł 7b

Wnioski o pozwolenia na wywóz pozakwotowy

1.   Wnioski o pozwolenia na wywóz w odniesieniu do limitu ilościowego ustalonego na mocy art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 mogą być składane wyłącznie przez producentów buraków cukrowych i trzciny cukrowej lub producentów izoglukozy, których zatwierdzono zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i którym przyznano kwotę w danym roku gospodarczym zgodnie z art. 7 wymienionego rozporządzenia, biorąc pod uwagę odpowiednio art. 8, 9 i 11 wymienionego rozporządzenia.

2.   Wnioski o pozwolenia na wywóz przedkłada się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym danemu producentowi przyznano kwotę cukru lub izoglukozy.

3.   Wnioski o pozwolenia na wywóz składa się w dniach roboczych kolejnych tygodni, począwszy od daty wejścia w życie rozporządzenia ustalającego limit ilościowy na mocy art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006, aż do czasu zawieszenia wydawania pozwoleń zgodnie z art. 7e.

4.   Wnioskodawca może składać tylko jeden wniosek o pozwolenie na wywóz tygodniowo. Ilość, o którą złożono wniosek, w odniesieniu do każdego pozwolenia na wywóz nie przekracza 20 000 ton w przypadku cukru i 5 000 ton w przypadku izoglukozy.

5.   Wnioskowi o pozwolenie na wywóz towarzyszy dokument potwierdzający wniesienie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

6.   W pozycji 20 wniosku o pozwolenie na wywóz i pozwolenia, podobnie jak w pozycji 44 zgłoszenia wywozowego, umieszczony jest odpowiednio jeden z zapisów:

Artykuł 7c

Informacje na temat wywozu pozakwotowego

1.   Między piątkiem godz. 13 czasu obowiązującego w Brukseli a kolejnym poniedziałkiem państwa członkowskie informują Komisję na temat ilości cukru i/lub izoglukozy, w odniesieniu do których złożono wnioski o pozwolenia na wywóz w poprzednim tygodniu.

Informacje o ilościach objętych wnioskami podawane są w rozbiciu na ośmiocyfrowe kody CN. Państwa członkowskie informują również Komisję w przypadku, gdy ani jeden wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz nie został złożony.

Niniejszy ustęp stosuje się wyłącznie do państw członkowskich, dla których ustalono kwotę cukru i/lub izoglukozy zgodnie z załącznikiem III i/lub pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

2.   Co tydzień Komisja dokonuje obliczenia łącznej ilości, której dotyczyły złożone wnioski o pozwolenie na wywóz.

Artykuł 7d

Wydawanie pozwoleń

1.   Każdego tygodnia od piątku najpóźniej do końca kolejnego tygodnia państwa członkowskie wydają pozwolenia, o które złożono wnioski w poprzednim tygodniu i o których poinformowano zgodnie z art. 7c ust. 1, biorąc pod uwagę – jeśli jest to potrzebne – współczynnik przydziału ustalony przez Komisję zgodnie z art. 7e.

Pozwolenia ma wywóz nie są wydawane dla ilości, o których nie poinformowano.

2.   Nie później niż w pierwszy dzień roboczy następnego tygodnia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach cukru i/lub izoglukozy objętych wydanymi w poprzednim tygodniu pozwoleniami na wywóz.

3.   Państwa członkowskie prowadzą ewidencję ilości cukru i/lub izoglukozy rzeczywiście wywiezionych na podstawie pozwoleń na wywóz.

4.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed końcem każdego miesiąca o ilościach cukru i/lub izoglukozy rzeczywiście wywiezionych na mocy pozwoleń na wywóz w ciągu poprzedniego miesiąca.

5.   Ustępy 2, 3 i 4 stosuje się wyłącznie do państw członkowskich, dla których ustalono kwotę cukru i/lub izoglukozy zgodnie z załącznikiem III i/lub pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

Artykuł 7e

Zawieszenie wydawania pozwoleń na wywóz pozakwotowy

W przypadku gdy wnioski o pozwolenia na wywóz obejmują ilości przekraczające limit ilościowy ustalony w art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 na przedmiotowy okres, stosuje się przepisy art. 9 niniejszego rozporządzenia z uwzględnieniem niezbędnych zmian.”;

5)

dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Ważność pozwoleń na wywóz pozakwotowy

W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 niniejszego rozporządzenia pozwolenia na wywóz wydane w odniesieniu do limitu ilościowego ustalonego na mocy art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 są ważne od rzeczywistej daty ich wydania do dnia 30 września roku gospodarczego, w odniesieniu do którego wydano pozwolenie na wywóz.”;

6)

w sekcji 1 rozdziału V dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 12a

Zabezpieczenia dla pozwoleń na wywóz pozakwotowy

1.   Wnioskodawca składa zabezpieczenie w wysokości 42 EUR za tonę izoglukozy pozakwotowej w postaci suchej masy netto, która ma zostać wywieziona w ramach ustalonego limitu ilościowego.

2.   Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może zostać złożone według wyboru wnioskodawcy w gotówce lub w postaci gwarancji udzielonej przez instytucję spełniającą kryteria określone przez państwo członkowskie, w którym złożono wniosek o pozwolenie.

3.   Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwalniane jest zgodnie z art. 34 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 w odniesieniu do ilości, dla których wnioskodawca wypełnił w rozumieniu art. 30 lit. b) i 31 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 376/2008 zobowiązanie wywozowe wynikające z pozwolenia wydanego zgodnie z art. 7c niniejszego rozporządzenia.

4.   Jeżeli wykluczono niektóre miejsca przeznaczenia dla wywozu cukru pozakwotowego i/lub izoglukozy pozakwotowej w ramach ustalonego limitu ilościowego, zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się dopiero, gdy – poza uwzględnieniem ust. 3 – przedstawiono trzy dokumenty, o których mowa w art. 4c.”;

7)

skreśla się art. 13–16. Jednakże mają one nadal zastosowanie do pozwoleń, w odniesieniu do których wniosek został złożony przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

8)

w art. 17 lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

9)

artykuł 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Sposoby przekazywania informacji

Informacje od państw członkowskich, przewidziane w niniejszym rozdziale, przekazuje się elektronicznie zgodnie z metodami udostępnionymi państwom członkowskim przez Komisję.”;

10)

skreśla się art. 41;

11)

część A załącznika zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.