5.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 60/1

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (3) przewiduje prowadzenie przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (zwany dalej STECF) regularnej oceny gospodarowania żywymi zasobami wodnymi, z uwzględnieniem kwestii biologicznych, ekonomicznych, ekologicznych, społecznych i technicznych.

(2)

W zasadach odpowiedzialnego rybołówstwa opracowanych przez ONZ-owską Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa oraz w porozumieniu o ochronie międzystrefowych zasobów rybnych i zarządzaniu nimi podkreślono potrzebę rozwijania badań i gromadzenia danych w celu zwiększenia stanu wiedzy naukowej o tym sektorze.

(3)

Zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej „WPR”) w zakresie ochrony żywych zasobów wodnych, gospodarowania nimi i ich eksploatacji na wodach niebędących wodami Wspólnoty Wspólnota musi uczestniczyć w działaniach służących ochronie zasobów rybnych, zgodnie zwłaszcza z postanowieniami przyjętymi w umowach o partnerstwie w sprawie połowów lub przyjętymi przez regionalne organizacje ds. gospodarki rybnej.

(4)

W dniu 23 stycznia 2003 r. Rada przyjęła konkluzje dotyczące komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnotowego planu działań mającego na celu włączenie do wspólnej polityki rybołówstwa wymogów ochrony środowiska; komunikat ten zawiera zasady przewodnie, sposoby zarządzania i program prac, które mają służyć wypracowaniu opartego na ekosystemie podejścia do zarządzania rybołówstwem.

(5)

W dniu 13 października 2003 r. Rada przyjęła konkluzje dotyczące komunikatu Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie doskonalenia doradztwa naukowego i technicznego w dziedzinie wspólnotowego zarządzania rybołówstwem; w komunikacie tym zaznaczono, że Wspólnota potrzebuje doradztwa naukowego, ustanowiono mechanizmy zapewniania doradztwa, wskazano elementy systemu wymagające udoskonalenia oraz zaproponowano możliwe krótko-, średnio- i długoterminowe rozwiązania.

(6)

Należy dokonać przeglądu rozporządzenia Rady (WE) nr 1543/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. ustanawiającego ramy wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbędnymi do prowadzenia wspólnej polityki rybołówstwa (4) w celu należytego uwzględnienia podejścia do zarządzania rybołówstwem opartego na flocie, konieczności wypracowania podejścia opartego na ekosystemie, potrzeby udoskonalenia jakości danych o rybołówstwie, ich kompletności i szerszego dostępu do nich, potrzeby skuteczniejszego wspierania doradztwa naukowego i propagowania współpracy między państwami członkowskimi.

(7)

W obecnie obowiązujących rozporządzeniach z dziedziny gromadzenia danych o rybołówstwie i zarządzania tymi danymi znajdują się przepisy dotyczące gromadzenia danych o statkach rybackich, ich działalności i połowach oraz przepisy dotyczące zarządzania tymi danymi, a także przepisy dotyczące monitorowania cen, które należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu w celu usprawnienia gromadzenia danych i ich wykorzystywania na użytek całej WPR i uniknięcia powtórnego gromadzenia tych samych danych. Wspomnianymi obecnie obowiązującymi rozporządzeniami są: rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (5), rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96 z dnia 22 kwietnia 1996 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk dotyczących produkcji akwakultury (6), rozporządzenie Komisji (WE) nr 2091/98 z dnia 30 września 1998 r. dotyczące segmentacji floty rybackiej i nakładu połowowego Wspólnoty w odniesieniu do wieloletnich programów orientacji (7), rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (8), rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (9), rozporządzenie Rady (WE) nr 1954/2003 z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie zarządzania nakładem połowowym odnoszącego się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty (10), rozporządzenie Komisji (WE) nr 2244/2003 ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (11), rozporządzenie Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczące rejestru statków rybackich Wspólnoty (12), rozporządzenie Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiające środki dotyczące przypadkowych odłowów waleni na łowiskach (13), rozporządzenie (WE) nr 1921/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych na temat wyładunków produktów rybołówstwa w państwach członkowskich (14), rozporządzenie Rady (WE) nr 1966/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie elektronicznej rejestracji i raportowania działalności połowowej oraz w sprawie środków teledetekcji (15) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego (16).

(8)

Dane gromadzone do celów oceny naukowej powinny obejmować informacje o flotach i ich działalności, dane biologiczne o połowach, w tym o odrzutach, wyniki badań na temat zasobów rybnych i możliwego wpływu połowów na ekosystem morski. Powinny one obejmować również dane wyjaśniające kształtowanie się cen oraz inne dane, które mogą ułatwić ocenę sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw w sektorze rybołówstwa, akwakultury i w sektorze przetwórczym oraz tendencji w zakresie zatrudnienia w tych sektorach.

(9)

W celu ochrony i zachowania żywych zasobów wodnych i zapewnienia ich zrównoważonej eksploatacji należy stopniowo realizować podejście do zarządzania rybołówstwem oparte na ekosystemie. W związku z tym niezbędne jest gromadzenie danych dla oceny wpływu połowów na ekosystem morski.

(10)

Za realizację wspólnotowych programów dotyczących gromadzenia danych o rybołówstwie, zarządzania tymi danymi i korzystania z nich powinny bezpośrednio odpowiadać państwa członkowskie. Powinny one zatem opracować programy krajowe zgodne z programem wspólnotowym.

(11)

Konieczna jest współpraca państw członkowskich między sobą i z krajami trzecimi oraz koordynowanie programów krajowych w zakresie gromadzenia danych dotyczących tego samego regionu morskiego i regionów obejmujących odpowiednie wody śródlądowe.

(12)

Na poziomie wspólnotowym należy określić priorytety oraz procedury gromadzenia i przetwarzania danych we Wspólnocie w celu zapewnienia spójności całego systemu oraz zoptymalizowania jego opłacalności przez stworzenie stabilnych, wieloletnich ram regionalnych.

(13)

Dane, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powinny być wprowadzane do krajowych komputerowych baz danych, tak by były dostępne dla Komisji i by mogły być przekazywane użytkownikom końcowym. W interesie środowiska naukowego leży, aby dane niepozwalające zidentyfikować podmiotu, którego dotyczą, były dostępne dla wszystkich stron zainteresowanych ich analizą.

(14)

Gospodarowanie zasobami rybnymi wymaga przetwarzania danych szczegółowych w celu rozwiązania konkretnych problemów. W związku z tym państwa członkowskie powinny przekazywać dane niezbędne do analizy naukowej i powinny zapewnić konieczne do tego możliwości techniczne. W razie potrzeby dane szczegółowe przed przekazaniem mogą być zestawiane w sposób, o który we wniosku występują użytkownicy końcowi.

(15)

Obowiązki dotyczące dostępu do danych objęte niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla obowiązków nałożonych na państwa członkowskie na mocy dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska (17) oraz rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (18).

(16)

Ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia regulują: dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (19) oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (20).

(17)

Realizacja krajowych programów dotyczących gromadzenia danych o rybołówstwie i zarządzania nimi wymaga znacznych wydatków. Korzyści z takich programów można w pełni dostrzec dopiero na poziomie wspólnotowym. Dlatego powinien istnieć przepis przewidujący udział finansowy Wspólnoty w kosztach ponoszonych przez państwa członkowskie, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 861/2006 z dnia 22 maja 2006 r. ustanawiającym wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza (21).

(18)

W przypadku stwierdzenia przez Komisję, że z konkretnymi wydatkami wiążą się nieprawidłowości, należy wprowadzić przepis przewidujący korekty finansowe zgodnie z art. 28 rozporządzenia (WE) nr 861/2006.

(19)

Bardzo ważna jest prawidłowa realizacja programów krajowych, a zwłaszcza dotrzymywanie terminów, kontrola jakości zgromadzonych danych, ich zatwierdzanie i przekazywanie. Dlatego od dotrzymywania właściwych terminów, kontroli jakości, przestrzegania uzgodnionych standardów jakości i dostarczania danych powinien być uzależniony udział finansowy Wspólnoty. W związku z tym należy wprowadzić system sankcji finansowych, które będą stosowane w przypadku nieprzestrzegania wspomnianych warunków.

(20)

W celu zwiększenia wiarygodności doradztwa naukowego niezbędnego do realizacji WPR państwa członkowskie i Komisja powinny działać w sposób skoordynowany i współpracować w ramach odpowiednich międzynarodowych instytucji naukowych.

(21)

Priorytetem powinno być zapewnienie członkostwa odpowiednich ekspertów naukowych w grupach ekspertów przeprowadzających oceny naukowe niezbędne do realizacji WPR.

(22)

W kwestii wdrażania przepisów dotyczących gromadzenia danych należy konsultować się ze środowiskiem naukowym, a osoby pracujące w przemyśle rybnym oraz inne grupy interesów należy o tej kwestii informować. Właściwymi organami, które powinny wydawać wymagane opinie naukowe, są STECF, ustanowiony decyzją Komisji 2005/629/WE (22), Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa i Akwakultury, ustanowiony decyzją Komisji 1999/478/WE (23), oraz regionalne komitety doradcze, ustanowione decyzją Rady 2004/585/WE (24).

(23)

W celu ułatwienia prawidłowego wykonywania niniejszego rozporządzenia komitet zarządzający powinien zapewnić ścisłą współpracę między państwami członkowskimi a Komisją. Środki niezbędne do wykonywania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25).

(24)

W oparciu o dotychczasowe doświadczenia oraz w związku z nowymi potrzebami należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1543/2000 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem,

a)

gromadzenia – w ramach programów wieloletnich – danych biologicznych, technicznych, ekologicznych i społeczno-gospodarczych o sektorze rybołówstwa oraz zasady dotyczące zarządzania tymi danymi;

b)

wykorzystywania danych o sektorze rybołówstwa do celów analizy naukowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej „WPR”).

a)

„sektor rybołówstwa” oznacza działania związane z rybołówstwem przemysłowym, połowami rekreacyjnymi, akwakulturą i przemysłem przetwórczym produktów rybołówstwa;

b)

„akwakultura” oznacza hodowlę lub uprawę organizmów wodnych za pomocą technik opracowanych w celu zwiększenia produkcji tych organizmów powyżej naturalnej zdolności środowiska; organizmy takie pozostają własnością osoby fizycznej lub prawnej w ciągu całego stadium hodowli lub uprawy, do zbiorów włącznie;

c)

„połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której żywe zasoby wodne są eksploatowane do celów rekreacji lub sportu;

d)

„regiony morskie” oznaczają obszary geograficzne wymienione w załączniku I do decyzji Rady 2004/585/WE oraz obszary ustanowione przez regionalne organizacje ds. gospodarki rybnej;

e)

„dane pierwotne” oznaczają dane odnoszące się do poszczególnych statków, osób fizycznych lub prawnych lub pojedynczych prób badawczych;

f)

„metadane” oznaczają dane informujące o jakości i ilości zgromadzonych danych pierwotnych;

g)

„dane szczegółowe” oznaczają dane oparte na danych pierwotnych, mające formę, która nie pozwala bezpośrednio ani pośrednio zidentyfikować osób fizycznych lub prawnych;

h)

„dane sumaryczne” oznaczają wynik zsumowania danych pierwotnych lub danych szczegółowych do celów konkretnej analizy;

i)

„użytkownicy końcowi” oznaczają podmioty, które z przyczyn badawczych lub zarządczych są zainteresowane naukową analizą danych o sektorze rybołówstwa;

j)

„zbieranie prób badawczych według typów floty i rybołówstwa” oznacza gromadzenie danych biologicznych, technicznych i społeczno-gospodarczych opierające się na uzgodnionych regionalnych rodzajach połowów i segmentach floty;

k)

„wspólnotowy statek rybacki” oznacza statek w rozumieniu art. 3 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

a)

połowów przemysłowych prowadzonych przez wspólnotowe statki rybackie:

b)

połowów rekreacyjnych prowadzonych na wodach wspólnotowych, w tym rekreacyjnych połowów węgorza i łososia na wodach śródlądowych;

c)

działań w zakresie akwakultury gatunków morskich, w tym węgorza i łososia, prowadzonych w państwach członkowskich i na wodach wspólnotowych;

d)

przemysłu przetwórczego produktów rybołówstwa;

a)

wieloletnie programy pobierania prób badawczych;

b)

w razie potrzeby – program monitorowania na morzu rybołówstwa przemysłowego i połowów rekreacyjnych;

c)

program badań na morzu;

d)

program zarządzania danymi i ich wykorzystywania na użytek analiz naukowych.

a)

zgodność programów krajowych i zmian do nich z art. 4 i 5; oraz

b)

przydatność naukową danych, które mają być objęte programami krajowymi, do celów określonych w art. 1 ust. 1, oraz jakość proponowanych metod i procedur.

a)

wykonanie programów krajowych zatwierdzonych przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 3; oraz

b)

jakość danych zgromadzonych przez państwa członkowskie.

a)

oceny dokonanej przez komitet STECF;

b)

konsultacji z odpowiednimi regionalnymi organizacjami ds. gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i z właściwymi międzynarodowymi gremiami naukowymi; oraz

c)

oceny kosztów przeprowadzonej przez jej własne służby.

a)

ocena, o której mowa w art. 7, wykaże, że programy krajowe są realizowane z naruszeniem niniejszego rozporządzenia; lub

b)

konsultacja, o której mowa w art. 7 ust. 3 lit. b), wykaże, że odnośne dane zostały dostarczone przez państwa członkowskie z naruszeniem art. 16 ust. 3 i art. 20 ust. 1; lub

c)

podczas kontroli jakości danych lub przetwarzania danych naruszono art. 14 ust. 2 i art. 17.

a)

program krajowy nie został przedstawiony Komisji w terminie ustalonym zgodnie z art. 4 ust. 4;

b)

sprawozdanie nie zostało przedstawione Komisji w terminie ustalonym zgodnie z art. 7 ust. 1;

c)

użytkownik końcowy złożył oficjalny wniosek o dane, ale dane nie zostały dostarczone zgodnie z art. 20 ust. 2 i art. 20 ust. 3 lub ich jakość nie została skontrolowana, a one same nie zostały przetworzone zgodnie z art. 14 ust. 2 i art. 17.

a)

plan zbierania prób badawczych według typów floty i rybołówstwa do badań biologicznych, obejmujący w stosownych przypadkach połowy rekreacyjne;

b)

plan zbierania prób do badań ekosystemu, by móc określić wpływ rybołówstwa na ekosystem morski oraz łatwiej śledzić stan ekosystemu morskiego;

c)

plan zbierania prób do badań społeczno-gospodarczych, by móc ocenić sytuację gospodarczą w sektorze rybołówstwa, przeanalizować jego wydajność oraz ocenić efekty działań już podjętych lub dopiero proponowanych.

a)

pozostają niezmienne w czasie;

b)

są jednolite w poszczególnych regionach;

c)

spełniają standardy jakości sformułowane przez odpowiednie regionalne organizacje ds. gospodarki rybnej, dla których Wspólnota jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i przez właściwe międzynarodowe gremia naukowe.

a)

wszystkich wyładowywanych zasobów, w tym jeśli to dotyczy – do zasobów przeładowywanych i przenoszonych do akwakultury;

b)

rejestrów statków i przedsiębiorców, które są prowadzone przez organy publiczne właściwe do gromadzenia danych gospodarczych;

c)

danych gospodarczych o przedsiębiorstwach związanych z rybołówstwem.

a)

zapewniają, aby dane pierwotne zgromadzone w ramach programów krajowych były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych, i podejmują wszelkie konieczne działania, by dane te były traktowane jak dane poufne;

b)

zapewniają, aby metadane o społeczno-gospodarczych danych pierwotnych zgromadzonych w ramach programów krajowych były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych;

c)

podejmują wszelkie niezbędne środki techniczne, by dane te ochronić przez przypadkowym lub nielegalnym zniszczeniem, przypadkową utratą, uszkodzeniem, rozpowszechnieniem lub dostępem osób niepowołanych.

a)

dane pierwotne gromadzone w ramach programów krajowych były odpowiednio sprawdzane pod kątem błędów według właściwych procedur kontroli jakości;

b)

dane szczegółowe i sumaryczne pochodne od danych pierwotnych zgromadzonych w ramach programów krajowych były zatwierdzane, zanim zostaną przekazane użytkownikom końcowym;

c)

względem danych pierwotnych, szczegółowych i sumarycznych, o których mowa w lit. a) i b), zostały opracowane procedury zapewnienia jakości zgodne z procedurami przyjętymi przez międzynarodowe organy naukowe, regionalne organizacje ds. gospodarki rybnej i STECF.

a)

na mocy rozporządzeń: (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 788/96, (WE) nr 2091/98, (WE) nr 104/2000, (WE) nr 2347/2002, (WE) nr 1954/2003, (WE) nr 2244/2003, (WE) nr 26/2004, (WE) nr 812/2004, (WE) nr 1921/2006, (WE) nr 1966/2006 i (WE) nr 1100/2007;

b)

na mocy niniejszego rozporządzenia:

a)

właściwymi normami międzynarodowymi, o ile takie normy istnieją;

b)

protokołami uzgodnionymi na szczeblu międzynarodowym lub regionalnym, o ile takie protokoły istnieją.

a)

jako podstawy do formułowania zaleceń w gospodarce rybnej, w tym dla regionalnych komitetów doradczych;

b)

w imię debaty publicznej i udziału zainteresowanych stron w kształtowaniu polityki;

c)

do publikacji naukowej.

a)

do celów, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. a) – w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym wpłynął wniosek o odnośne dane;

b)

do celów, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. b) – w terminie dwóch miesięcy od dnia, w którym wpłynął wniosek o odnośne dane.

a)

mogą dla ochrony interesu zawodowego osób, które gromadziły dane, wstrzymać przekazanie danych użytkownikom końcowym na okres trzech lat od dnia zgromadzenia danych. Państwa członkowskie informują użytkowników końcowych i Komisję o wszelkich takich decyzjach. W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może zezwolić na przedłużenie tego okresu;

b)

zapewniają, aby – jeżeli upłynął wspomniany trzyletni okres – dane zostały dostarczone użytkownikom końcowym w terminie dwóch miesięcy od dnia, w którym wpłynął wniosek o odnośne dane.

a)

istnieje ryzyko, że osoby fizyczne lub podmioty prawne zostaną zidentyfikowane, w którym to przypadku państwo członkowskie może zaproponować alternatywne sposoby spełnienia potrzeb użytkownika końcowego, które zapewnią anonimowość;

b)

zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 22 ust. 3;

c)

dane te są dostępne w innej formie lub w innym formacie i użytkownicy końcowi mogą w prosty sposób je uzyskać.

a)

wykorzystują dane jedynie do celu wskazanego w ich wniosku zgodnie z art. 18;

b)

należycie podają źródła danych;

c)

odpowiadają za prawidłowe i odpowiednie wykorzystywanie danych z punktu widzenia etyki naukowej;

d)

informują Komisję i odnośne państwa członkowskie o wszelkich przypuszczalnych problemach z danymi;

e)

dostarczają odnośnym państwom członkowskim i Komisji odniesień do wyników, które osiągnięto dzięki korzystaniu z danych;

f)

nie przekazują otrzymanych danych stronom trzecim bez zgody odnośnego państwa członkowskiego;

g)

nie sprzedają danych stronom trzecim.