This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32008L0060
Commission Directive 2008/60/EC of 17 June 2008 laying down specific purity criteria concerning sweeteners for use in foodstuffs (Codified version) (Text with EEA relevance)
Dyrektywa Komisji 2008/60/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych (Wersja skodyfikowana) (Tekst mający znaczenie dla EOG)
Dyrektywa Komisji 2008/60/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych (Wersja skodyfikowana) (Tekst mający znaczenie dla EOG)
Dz.U. L 158 z 18.6.2008, p. 17–40
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 30/11/2012; Uchylony przez 32012R0231
18.6.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 158/17 |
DYREKTYWA KOMISJI 2008/60/WE
z dnia 17 czerwca 2008 r.
ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Wersja skodyfikowana)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa Komisji 95/31/WE z dnia 5 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych (2) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinna zostać skodyfikowana. |
(2) |
Niezbędne jest ustanowienie kryteriów czystości dla wszystkich substancji słodzących wymienionych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 94/35/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (4). |
(3) |
Niezbędne jest uwzględnienie specyfikacji oraz technik analitycznych dla substancji słodzących, wymienionych w Codex Alimentarius sporządzonym przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. dodatków do żywności (JECFA). |
(4) |
Dodatki do żywności, sporządzane według metod produkcyjnych lub z materiałów wyjściowych różniących się znacząco od tych zawartych w ocenie Komitetu Naukowego ds. Żywności, lub różniące się od wymienionych w niniejszej dyrektywie, powinny zostać poddane ocenie bezpieczeństwa Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności ze szczególnym uwzględnieniem kryteriów czystości. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt. |
(6) |
Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku II, część B, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Kryteria czystości określone w art. 3 ust. 3 lit. a) dyrektywy 89/107/EWG dla substancji słodzących wymienionych w dyrektywie 94/35/WE są wymienione w załączniku I do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
Dyrektywa 95/31/WE, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku II, część A zostaje uchylona, bez naruszenia zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów przeniesienia do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku II, część B.
Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2008 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 178 z 28.7.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/128/WE (Dz.U. L 346 z 9.12.2006, str. 6).
(3) Zob. załącznik II, część A.
(4) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/52/WE (Dz.U. L 204 z 26.7.2006, str. 10).
ZAŁĄCZNIK I
E 420 i) — SORBITOL |
|||||
Synonimy |
D-glucytol, D-sorbitol |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
D-glucytol |
||||
Einecs |
200-061-5 |
||||
Wzór chemiczny |
C6H14O6 |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
182,17 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 97 % całkowitych glicytoli i nie mniej niż 91 % D-sorbitolu w suchej masie Glicytole są związkami chemicznymi o wzorze strukturalnym CH2OH-(CHOH)n-CH2OH, w którym „n” jest liczbą całkowitą |
||||
Opis |
Biały higroskopijny proszek, krystaliczny proszek, płatki albo granulki o słodkim smaku |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu |
||||
|
88-102 °C |
||||
|
Do 5 g próbki dodać 7 ml metanolu, 1 ml benzaldehydu oraz 1 ml kwasu chlorowodorowego. Zmieszać i wytrząsać w mechanicznej wstrząsarce do czasu pojawienia się kryształów. Przefiltrować za pomocą ssania, rozpuścić kryształy w 20 ml wrzącej wody zawierającej 1 g wodorowęglanu sodu, przefiltrować, gdy gorące, schłodzić filtrat, przefiltrować za pomocą ssania, wymyć mieszanką 5 ml metanolu–wody (1 do 2) oraz osuszyć na powietrzu. Kryształy uzyskane w ten sposób topią się w temperaturze między 173 a 179 °C |
||||
Czystość |
|||||
Zawartość wody |
Nie więcej niż 1 % (metoda Karla Fischera) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % wyrażone jako glukoza w masie substancji suchej |
||||
Cukry ogółem |
Nie więcej niż 1 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 420 ii) — SYROP SORBITOLOWY |
|||||
Synonimy |
Syrop D-glucytolowy |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Syrop sorbitolowy uzyskany poprzez uwodornianie syropu glukozowego składa się z D-sorbitolu, D-mannitolu oraz uwodornionych sacharydów. Ta część produktu, która nie jest D-sorbitolem, składa się głównie z uwodornionych oligosacharydów utworzonych poprzez uwodornianie syropu glukozowego stosowanego jako surowiec (w którym to przypadku syrop jest niekrystalizujący) albo mannitolu. Obecne mogą być niewielkie ilości glicytoli, w których n jest mniejsze lub równe 4. Glicytole są związkami chemicznymi o wzorze strukturalnym CH2OH-(CHOH)n-CH2OH, w którym „n” jest liczbą całkowitą |
||||
Einecs |
270-337-8 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 69 % substancji stałych ogółem oraz nie mniej niż 50 % D-sorbitolu w substancji bezwodnej. |
||||
Opis |
Klarowny, bezbarwny roztwór wodny o słodkim smaku |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Miesza się z wodą , z glicerolem oraz z propano-1,2-diolem |
||||
|
Do 5 g próbki dodać 7 ml metanolu, 1 ml benzaldehydu oraz 1 ml kwasu chlorowodorowego. Zmieszać i wytrząsać w mechanicznej wstrząsarce do czasu pojawienia się kryształów. Przefiltrować za pomocą ssania, rozpuścić kryształy w 20 ml wrzącej wody zawierającej 1 g wodorowęglanu sodu, przefiltrować, gdy gorące. Schłodzić filtrat, przefiltrować za pomocą ssania, przemyć mieszanką 5 ml metanol–woda (1 do 2) oraz osuszyć na powietrzu. Kryształy uzyskane w ten sposób topią się w temperaturze między 173 a 179 °C |
||||
Czystość |
|||||
Zawartość wody |
Nie więcej niż 31 % (metoda Karla Fischera) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 421 — MANNITOL |
|||||
(I) MANNITOL |
|||||
Synonimy |
D-mannitol |
||||
Definicja |
Produkowany przez katalityczne uwodornienie roztworów węglowodanów zawierających glukozę i/lub fruktozę |
||||
Nazwa chemiczna |
D-mannitol |
||||
Einecs |
200-711-8 |
||||
Wzór chemiczny |
C6H14O6 |
||||
Masa cząsteczkowa |
182,2 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 96,0 % i nie więcej niż 102 % D-mannitolu w suchej masie |
||||
Opis |
Biały, krystaliczny, bezwonny proszek |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, praktycznie nierozpuszczalny w eterze |
||||
|
164-169 °C |
||||
|
Wynik pozytywny |
||||
|
[α] 20 D: + 23 ° do + 25 ° (roztwór boranu) |
||||
|
Między 5 i 8 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/w roztworu próbki, następnie zmierzyć pH |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek na skutek suszenia |
Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, cztery godziny) |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % (wyrażone jako glukoza) |
||||
Cukry ogółem |
Nie więcej niż 1 % (wyrażone jako glukoza) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 70 mg/kg |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 100 mg/kg |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
||||
(II) MANNITOL WYPRODUKOWANY W PROCESIE FERMENTACJI |
|||||
Synonimy |
D-mannitol |
||||
Definicja |
Wyprodukowany w przerywanym procesie fermentacji w warunkach aerobowych przy zastosowaniu konwencjonalnego szczepu bakterii drożdżowych Zygosaccharomyces rouxii |
||||
Nazwa chemiczna |
D-mannitol |
||||
Einecs |
200-711-8 |
||||
Wzór chemiczny |
C6H14O6 |
||||
Masa cząsteczkowa |
182,2 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 96,0 % i nie więcej niż 102 % D-mannitolu w suchej masie |
||||
Opis |
Biały, krystaliczny, bezwonny proszek |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym, praktycznie nierozpuszczalny w eterze |
||||
|
Między 164 i 169 °C |
||||
|
Wynik pozytywny |
||||
|
[α] 20 D: + 23 ° do + 25 ° (roztwór boranu) |
||||
|
Między 5 i 8 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10 % w/w roztworu próbki, następnie zmierzyć pH |
||||
Czystość |
|||||
Arabitol |
Nie więcej niż 0,3 % |
||||
Ubytek na skutek suszenia |
Nie więcej niż 0,3 % (105 °C, cztery godziny) |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % (wyrażone jako glukoza) |
||||
Cukry ogółem |
Nie więcej niż 1 % (wyrażone jako glukoza) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 70 mg/kg |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 100 mg/kg |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
||||
Tlenowe bakterie mezofilowe |
Nie więcej niż 103/g |
||||
Bakterie z grupy coli |
Nieobecne w 10 g |
||||
Salmonella |
Nieobecne w 10 g |
||||
E. coli |
Nieobecne w 10 g |
||||
Staphylococcus aureus |
Nieobecne w 10 g |
||||
Pseudomonas aeruginosa |
Nieobecne w 10 g |
||||
Pleśnie |
Nie więcej niż 100/g |
||||
Drożdże |
Nie więcej niż 100/g |
||||
E 950 — ACESULFAM K |
|||||
Synonimy |
Acesulfam potasu, sól potasowa 2,2 ditlenku 3,4-dihydro-6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4-onu |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Sól potasowa 2,2 ditlenku 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-onu |
||||
Einecs |
259-715-3 |
||||
Wzór chemiczny |
C4H4KNO4S |
||||
Masa cząsteczkowa |
201,24 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 99 % of C4H4KNO4S w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Biały, krystaliczny, bezwonny proszek. W przybliżeniu 200 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu etylowym |
||||
|
Maksimum 227 ± 2 nm dla roztworu 10 mg w 1 000 ml wody |
||||
|
Wynik pozytywny (test pozostałości uzyskanych po spaleniu 2 g próbki) |
||||
|
Dodać kilka kropel 10 % roztworu azotynokobaltanu sodu kobaltu do roztworu 0,2 g próbki w 2 ml kwasu octowego i 2 ml wody. Powstaje żółty osad |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek na skutek suszenia |
Nie więcej niż 1 % (105 °C, dwie godziny) |
||||
Zanieczyszczenia organiczne |
Wynik pozytywny dla 20 mg/kg składników aktywnych w UV |
||||
Fluorki |
Nie więcej niż 3 mg/kg |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
||||
E 951 — ASPARTAM |
|||||
Synonimy |
Ester metylowy aspartylofenyloalaniny |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Ester 1-metylowy N-L-α-aspartylo-L-fenyloalaniny, ester N-metylowy kwasu 3-amino-N-(α-karbometoksyfenetylo)-bursztynowego |
||||
Einecs |
245-261-3 |
||||
Wzór chemiczny |
C14H18N2O5 |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
294,31 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 98 % i Nie więcej niż 102 % of C14H18N2O5 w substancji bezwodnej |
||||
Opis |
Biały, bezwonny, krystaliczny proszek o słodkim smaku. Około 200 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Słabo rozpuszczalny w wodzie i w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Strata podczas suszenia |
Nie więcej niż 4,5 % (105 °C, cztery godziny) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
pH |
Między 4,5 a 6,0 (roztwór 1:125) |
||||
Przepuszczalność |
Przepuszczalność 1-procentowego roztworu w kwasie 2N chlorowodorowym, oznaczona w jednocentymetrowej kuwecie przy 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, przy zastosowaniu 2N kwasu chlorowodorowego jako odnośnika, wynosi nie mniej niż 0,95, co jest ekwiwalentem absorbancji nie większej niż około 0,022 |
||||
Skręcalność właściwa |
[α]D 20: + 14,5 do 16,5 ° Oznaczyć w roztworze 4 do 100/15 N kwasu mrówkowego w ciągu 30 minut po przygotowaniu roztworu próbki |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy |
Nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 952 — KWAS CYKLAMINOWY ORAZ JEGO SOLE SODOWA I WAPNIOWA |
|||||
(I) KWAS CYKLAMINOWY |
|||||
Synonimy |
Kwas cykloheksyloamidosulfonowy, cyklaminian |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Kwas cykloheksanoamidosulfonowy, kwas cykloheksyloaminosulfonowy |
||||
Einecs |
202-898-1 |
||||
Wzór chemiczny |
C6H13NO3S |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
179,24 |
||||
Analiza |
Kwas cykloheksyloamidosulfonowy zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż ekwiwalent 102 % C6H13NO3S, bezwodnej przeliczeniu na bezwodną masę |
||||
Opis |
Praktycznie bezbarwny, biały krystaliczny proszek o słodko-kwaśnym smaku. Około 40 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Rozpuszczalny w wodzie i w etanolu |
||||
|
Zakwasić 2-procentowy roztwór kwasem chlorowodorowym, dodać 1 ml w przybliżeniu molowego roztworu chlorku barowego w wodzie i przefiltrować, jeśli tworzy się jakiekolwiek zmętnienie lub osad. Do czystego roztworu dodać 1 ml 10-procentowego roztworu azotynu sodu. Tworzy się biały osad |
||||
Czystość |
|||||
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 1 % (105 °C, jedna godzina) |
||||
Selen |
Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako Pb w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cykloheksyloamina |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Dicykloheksyloamina |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Anilina |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
(II) CYKLAMINIAN SODOWY |
|||||
Synonimy |
Cyklaminian, sól sodowa kwasu cyklaminowego |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Cykloheksanoamidosulfonian sodu, cykloheksyloamidosulfonian sodu |
||||
Einecs |
205-348-9 |
||||
Wzór chemiczny |
C6H12NNaO3S oraz postać diwodzianu C6H12NNaO3S·2H2O |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
201,22 w przeliczeniu na formę bezwodną 237,22 w przeliczeniu na formę uwodnioną |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % w suchej masie Postać diwodzianu: nie mniej niż 84 % w suchej masie |
||||
Opis |
Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek. Około 30 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 1 % (105 °C, jedna godzina) Nie więcej niż 15,2 % (105 °C, dwie godziny) dla diwodzianu |
||||
Selenium |
Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cykloheksyloamina |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Dicykloheksyloamina |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Anilina |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
III CYKLAMINIAN WAPNIOWY |
|||||
Synonimy |
Cyklaminian, sól wapniowa kwasu cyklaminowego |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Cykloheksanoamidosulfonian wapniowy, cykloheksyloamidosulfonian wapniowy |
||||
Einecs |
205-349-4 |
||||
Wzór chemiczny |
C12H24CaN2O6S2·2H2O |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
432,57 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 101 % w suchej masie |
||||
Opis |
Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek. Około 30 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 1 % (105 °C, jedna godzina) Nie więcej niż 8,5 % (140 °C, cztery godziny) dla diwodzianu |
||||
Selen |
Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cykloheksyloamina |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Dicykloheksyloamina |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Anilina |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 953 — IZOMALT |
|||||
Synonimy |
Uwodorniona izomaltuloza, uwodorniona palatynoza |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
Izomalt jest mieszanką uwodornionych mono- i disacharydów, których głównymi komponentami są disacharydy:
|
||||
Wzór chemiczny |
6-O-α-D-Glukopiranozylo-D-sorbitol: C12H24O11 -O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian: C12H24O11.2H2O |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
6-O-α-D- Glukopiranozylo-D-sorbitol: 344,32 1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian: 380,32 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 98 % uwodnionych mono- i disacharydów i nie mniej niż 86 % mieszanki 6-O-α-D- Glukopiranozylo-D-sorbitolu i 1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitolu, diwodzianu oznaczonych w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Bezwonna, biała, lekko higroskopijna, krystaliczna masa |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu |
||||
|
badanie chromatografią cienkowarstwową przy użyciu płytki pokrytej w przybliżeniu 0,2 mm warstwą chromatycznego żelu krzemionkowego. Główne plamy chromatogramu to 1,1-GPM i 1,6-GPS |
||||
Czystość |
|||||
Zawartość wody |
Nie więcej niż 7 % (metoda Karla Fischera) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,05 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
D-Mannitol |
Nie więcej niż 3 % |
||||
D-Sorbitol |
Nie więcej niż 6 % |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie (jako ołów) |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 954 — SACHARYNA I JEJ SOLE Na, K ORAZ Ca |
|||||
(I) SACHARYNA |
|||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
3-Okso-2,3-dihydrobenzo-(d)-izotiazolo-1,1-ditlenek |
||||
Einecs |
201-321-0 |
||||
Wzór chemiczny |
C7H5NO3S |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
183,18 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 99 % i Nie więcej niż 101 % C7H5NO3S w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Białe kryształy lub biały proszek krystaliczny, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, o słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w roztworach zasadowych, trudno rozpuszczalny w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek po suszeniu |
Nie więcej niż 1 % (105 °C, dwie godziny) |
||||
Zakres temperatur topnienia |
226 do 230 °C |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Kwas benzoesowy i salicylowy |
Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad ani nie powstaje barwa fioletowa |
||||
o-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego |
Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu |
Nieobecne |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Selen |
Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
(II) SACHARYNIAN SODU |
|||||
Synonimy |
Sacharyna, sól sodowa sacharyny |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
o-Benzosulfimid sodu, sól sodowa 2,3-dihydro-3-oksobenzizosulfonazolu, oksobenzizosulfonazol, diwodzian soli sodowej 1,1-ditlenku 1,2-benzizotiazolino-3-onu |
||||
Einecs |
204-886-1 |
||||
Wzór chemiczny |
C7H4NNaO3S·2H2O |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
241,19 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 99 % i nie więcej niż 101 % C7H4NNaO3S w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Białe kryształy lub biały krystaliczny drobny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu , o intensywnym słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy w rozcieńczonych roztworach |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek po suszeniu |
Nie więcej niż 15 % (120 °C, cztery godziny) |
||||
Kwas benzoesowy i salicylowy |
Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad, ani nie powstaje barwa fioletowa |
||||
o-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego |
Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu |
Nieobecne |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Selen |
Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
(III) SACHARYNIAN WAPNIA |
|||||
Synonimy |
Sacharyna, sól wapniowa sacharyny |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
o-Benzosulfimid wapnia, sól wapniowa 2,3-dihydro-3-oksobenzizosulfonazolu, uwodniona (2:7) sól wapniowa 1,1-ditlenku 1,2-benzizotiazolino-3-onu |
||||
Einecs |
229-349-9 |
||||
Wzór chemiczny |
C14H8CaN2O6S2·3 H2O |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
467,48 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 95 % of C14H8CaN2O6S2 w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Białe kryształy lub biały krystaliczny, drobny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, o intensywnym słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy w rozcieńczonych roztworach |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek po suszeniu |
Nie więcej niż 13,5 % (120 °C, 4 godziny) |
||||
Kwas benzoesowy i salicylowy |
Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad, ani nie powstaje barwa fioletowa |
||||
o-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego |
Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu |
Nieobecne |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Selen |
Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
(IV) SACHARYNIAN POTASU |
|||||
Synonimy |
Sacharyna, sól potasowa sacharyny |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
o-Benzosulfimid potasu, sól potasowa 2,3-dihydro-3-oksobenzizosulfonazolu, monowodzian soli potasowej 1,1-ditlenku 1,2-benzizotiazolino-3-onu |
||||
Einecs |
|
||||
Wzór chemiczny |
C7H4KNO3S·H2O |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
239,77 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 99 % i nie więcej niż 101 % of C7H4KNO3S w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Białe kryształy lub biały krystaliczny drobny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, o intensywnym słodkim smaku, nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek po suszeniu |
Nie więcej niż 8 % (120 °C, 4 godziny) |
||||
Kwas benzoesowy i salicylowy |
Do 10 ml roztworu 1:20, zakwaszonego wcześniej 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około jednomolowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie wytrąca się osad, ani nie powstaje barwa fioletowa |
||||
o-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Toluenosulfonamid |
Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego |
Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu |
Nieobecne |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Selen |
Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 955 — SUKRALOZA |
|||||
Synonimy |
4,1′,6′-Trichlorogalaktosacharoza |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
1,6-Dichloro-1,6-dideoksy-β-D-fructofuranozylo-4-chloro-4-deoksy-α-D-galaktopiranozyd |
||||
Einecs |
259-952-2 |
||||
Wzór chemiczny |
C12H19Cl3O8 |
||||
Masa cząsteczkowa |
397,64 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % C12H19Cl3O8 w przeliczeniu na bezwodną masę |
||||
Opis |
Biały do brudnobiałego, praktycznie bezwonny krystaliczny proszek |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu Słabo rozpuszczalny w octanie etylu |
||||
|
Widmo w podczerwieni próbki zdyspergowanej w bromku potasu wykazuje względne wartości maksymalne w podobnych zakresach fal, jak w przypadku widma referencyjnego, uzyskanego dla sukralozy jako wzorca odniesienia |
||||
|
Główna plama w roztworze badanym posiada tę samą wartość Rf, co główna plama roztworu standardowego A, przywołanego w teście na inne chlorowane disacharydy. Ten roztwór standardowy jest uzyskiwany przez rozpuszczenie 1,0 g wzorca odniesienia sukralozy w 10 ml metanolu |
||||
|
[α] 20 D + 84,0 ° do + 87,5 ° w przeliczeniu na bezwodną masę (roztwór 10 % w/v) |
||||
Czystość |
|||||
Woda |
Nie więcej niż 2,0 % (metoda Karla Fischera) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,7 % |
||||
Inne chlorowane disacharydy |
Nie więcej niż 0,5 % |
||||
Chlorowane monosacharydy |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Tlenek trifenylofosfiny |
Nie więcej niż 150 mg/kg |
||||
Metanol |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
||||
E 957 — TAUMATYNA |
|||||
Synonimy |
|
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna związku |
Taumatynę uzyskuje się w drodze ekstracji wodnej (pH 2,5-4) osłonek owoców naturalnej odmiany Thaumatococcus daniellii i składa się głównie z białek taumatyny I i taumatyny II oraz mniejszych ilości składników roślinnych pochodzących z materiału wyjściowego |
||||
Einecs |
258-822-2 |
||||
Wzór chemiczny |
Polipeptyd z 207 aminokwasów |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
Taumatyna I 22209 Taumatyna II 22293 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 16 % azotu w suchej masie, co odpowiada nie mniej niż 94 % białek (N × 5,8) |
||||
Opis |
Bezwonny, w kolorze kremowym, proszek o intensywnie słodkim smaku. Około 2 000-3 000 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
Rozpuszczalność |
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w acetonie |
||||
Czystość |
|||||
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 9 % (105 °C do stałej masy) |
||||
Węglowodany |
Nie więcej niż 3 % wyrażone w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Glin |
Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Kryteria mikrobiologiczne |
Ogólna liczba drobnoustrojów tlenowych: maksymalnie 1 000/g E. Coli: nieobecne w 1 g |
||||
E 959 — NEOHESPERYDYNA DIWODOROCHALCONU |
|||||
Synonimy |
Dihydrochalkon neohesperydyny, NHDC, dihydrochalkono-4′-beta-neohesperydozyd hesperytyny, neohesperydyna DC |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna związku |
Dihydrochalkon 2-O-α-L-ramnopiranozylo-4′-β-D-glukopiranozylu hesperytyny; uzyskany w drodze katalitycznego uwodornienia neohesperydyny |
||||
Einecs |
243-978-6 |
||||
Wzór chemiczny |
C28H36O15 |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
612,6 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 96 % w suchej masie |
||||
Opis |
Biały do brudnobiałego, bezwonny, krystaliczny proszek mający charakterystyczny, intensywny słodki smak. Około od 1 000-1 800 razy słodszy od sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Łatwo rozpuszczalny w gorącej wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w zimnej wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w eterze lub benzenie |
||||
|
282-283 nm dla roztworu 2 mg w 100 ml metanolu |
||||
|
Rozpuścić około 10 mg neohesperydyny DC w 1 ml metanolu, dodać 1 ml 1-procentowego roztworu metanolowego boranu 2-aminoetylodifenylu. Powstaje jasno żółty kolor |
||||
Czystość |
|||||
Straty podczas suszenia |
Nie więcej niż 11 % (105 °C, trzy godziny) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 962 — SÓL ASPARTAMU-ACESULFAMU |
|||||
Synonimy |
Aspartam-acesulfam, sól aspartamowo-acesulfamowa |
||||
Definicja |
Sól przygotowuje się poprzez ogrzewanie aspartamu oraz acesulfamu K w proporcji około 2:1 (w/w) w roztworze o kwaśnym pH i pozostawienie do skrystalizowania. Eliminuje się tym samym potas i wilgoć. Produkt jest bardziej stabilny niż sam aspartam |
||||
Nazwa chemiczna |
Sól 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-on-2,2-ditlenkowa kwasu L-fenyloalanylo-2-metylo-L-α-asparaginowego |
||||
Wzór chemiczny |
C18H23O9N3S |
||||
Masa cząsteczkowa |
457,46 |
||||
Analiza |
63,0–66,0 % aspartamu (w suchej masie) oraz 34,0–37 % acesulfamu (forma kwaśna w suchej masie) |
||||
Opis |
Biały, bezwonny, krystaliczny proszek |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Trudno rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu |
||||
|
Przepuszczalność 1 % roztworu wodnego, oznaczona w 1 cm kuwecie przy długości fali 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, przy zastosowaniu wody jako roztworu referencyjnego, wynosi nie mniej niż 0,95, co jest równoważne absorbancji nie większej niż około 0,022 |
||||
|
[α] 20 D + 14,5 ° do + 16,5 ° Oznaczyć w stężeniu 6,2 g na 100 ml kwasu mrówkowego (15N) w ciągu 30 minut od przygotowania roztworu. Otrzymaną skręcalność właściwą podzielić przez 0,646 w celu skorygowania o zawartość aspartamu w soli aspartamu i acesulfamu |
||||
Czystość |
|||||
UUbytek podczas suszenia |
Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, cztery godziny) |
||||
Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy |
Nie więcej niż 0,5 % |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
||||
E 965 (i) — MALTITOL |
|||||
Synonimy |
D-maltitol, uwodorniona maltoza |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
(α)-D-glukopiranozylo-1,4-D-glucytol |
||||
Einecs |
209-567-0 |
||||
Wzór chemiczny |
C12H24O11 |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
344,31 |
||||
Analiza |
Zawartość nie mniej niż 98 % D-maltitol C12H24O11 w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Słodki, biały, krystaliczny proszek |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu |
||||
|
od 148 do 151 °C |
||||
|
[α]D 20 = + 105,5 ° do + 108,5 ° (roztwór 5 % w/v) |
||||
Czystość |
|||||
Zawartość wody |
Nie więcej niż 1 % (metoda Karla Fischera) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,1 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 965 ii) — SYROP MALTITOLOWY |
|||||
Synonimy |
Uwodorniony syrop glukozowy o wysokiej zawartości maltozy, uwodorniony syrop glukozowy |
||||
Definicja |
Mieszanina zawierająca głównie maltitol z sorbitolem oraz uwodornione oligo- i polisacharydy. Otrzymywany jest przez katalityczne uwodornienie syropu glukozowego o dużej zawartości maltozy lub przez uwodornienie jego poszczególnych składników, a następnie ich zmieszanie. Produkt przeznaczony do sprzedaży dostarczany jest zarówno w postaci syropu, jak i w formie stałej |
||||
Analiza |
Zawiera nie mniej niż 99 % uwodornionych sacharydów ogółem w bezwodnej masie i nie mniej niż 50 % maltitolu w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Bezbarwny, bezwonny, klarowny lepki płyn lub biała masa krystaliczna |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu |
||||
|
Wynik pozytywny |
||||
Czystość |
|||||
Woda |
Nie więcej niż 31 % (metoda Karla-Fishera) |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % (jako glukoza) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 50 mg/kg |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 100 mg/kg |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
||||
E 966 — LAKTITOL |
|||||
Synonimy |
Laktyt, laktozytol, laktobiozyt |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
4-O-β-D-galaktopiranozylo-D-glucytol |
||||
Einecs |
209-566-5 |
||||
Wzór chemiczny |
C12H24O11 |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
344,32 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 95 % w suchej masie |
||||
Opis |
Słodki proszek krystaliczny lub bezbarwny roztwór. Produkty krystaliczne występują w postaci bezwodnej, monowodzianów i diwodzianów |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie |
||||
|
[α]D 20 = + 13 °-+ 16 ° w przeliczeniu na bezwodną masę (roztwór 10 % w/v) |
||||
Czystość |
|||||
Zawartość wody |
Produkty krystaliczne; nie więcej niż 10,5 % (metoda Karla Fishera) |
||||
Inne poliole |
Nie więcej niż 2,5 % w bezwodnej masie |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,2 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 200 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 967 — KSYLITOL |
|||||
Synonimy |
Ksylitol |
||||
Definicja |
|||||
Nazwa chemiczna |
D-ksylitol |
||||
Einecs |
201-788-0 |
||||
Wzór chemiczny |
C5H12O5 |
||||
Względna masa cząsteczkowa |
152,15 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 98,5 % as xylitol w bezwodnej masie |
||||
Opis |
Biały, krystaliczny proszek, praktycznie bezwonny o bardzo słodkim smaku |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu |
||||
|
92-96 °C |
||||
|
5-7 (10-% w/v roztwór wodny) |
||||
Czystość |
|||||
Strata podczas suszenia |
Nie więcej niż 0,5 %. Wysuszyć 0,5 g próbki w próżni nad fosforem w temperaturze 60 °C w ciągu 4 godzin |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Cukry redukujące |
Nie więcej niż 0,2 % wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Inne alkohole wielowodorotlenowe |
Nie więcej niż 1 % wyrażone w masie substancji suchej |
||||
Nikiel |
Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Metale ciężkie |
Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Chlorki |
Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
Siarczany |
Nie więcej niż 200 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę |
||||
E 968 — ERYTRYTOL |
|||||
Synonimy |
Mezo- erytrytol, tetrahydroksybutan, erytryt |
||||
Definicja |
Uzyskany w wyniku fermentacji surowców węglowodanowych przy zastosowaniu bezpiecznych i stosowanych do celów spożywczych drożdży osmofilnych, jak Moniliella pollinis lub Trichosporonoides megachilensis, a następnie oczyszczony i wysuszony |
||||
Nazwa chemiczna |
1,2,3,4-Butanetetrol |
||||
Einecs |
205-737-3 |
||||
Wzór chemiczny |
C4H10O4 |
||||
Masa cząsteczkowa |
122,12 |
||||
Analiza |
Nie mniej niż 99 % po wysuszeniu |
||||
Opis |
Biała, bezwonna, niehigroskopijna, termostabilna substancja krystaliczna o słodyczy około 60–80 % sacharozy |
||||
Identyfikacja |
|||||
|
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, słabo w etanolu, nierozpuszczalny w eterze dietylowym |
||||
|
119-123 °C |
||||
Czystość |
|||||
Ubytek po suszeniu |
Nie więcej niż 0,2 % (70 °C, 6 godzin, w suszarce próżniowej) |
||||
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Substancje redukujące |
Nie więcej niż 0,3 % w przeliczeniu na D-glukozę |
||||
Rybitol i glicerol |
Nie więcej niż 0,1 % |
||||
Ołów |
Nie więcej niż 0,5 mg/kg |
ZAŁĄCZNIK II
CZĘŚĆ A
Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian
(określone w art. 2)
Dyrektywa Komisji 95/31/WE |
|
Dyrektywa Komisji 98/66/WE |
|
Dyrektywa Komisji 2000/51/WE |
|
Dyrektywa Komisji 2001/52/WE |
|
Dyrektywa Komisji 2004/46/WE |
|
Dyrektywa Komisji 2006/128/WE |
CZĘŚĆ B
Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego
(określonych w art. 2)
Dyrektywa |
Termin przeniesienia |
95/31/WE |
1 lipca 1996 r. (1) |
98/66/WE |
1 lipca 1999 r. |
2000/51/WE |
30 czerwca 2001 r. |
2001/52/WE |
30 czerwca 2002 r. |
2004/46/WE |
1 kwietnia 2005 r. |
2006/128/WE |
15 lutego 2008 r. |
(1) Zgodnie z art. 2 ust. 2 dyrektywy 95/31/WE, „produkty wprowadzone do obrotu lub etykietowane przed 1 lipca 1996 r., które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą, mogą być wprowadzane do obrotu do wyczerpania zapasów.”
ZAŁĄCZNIK III
Tabela korelacji
Dyrektywa 95/31/WE |
Niniejsza dyrektywa |
Artykuł 1ustęp 1 |
Artykuł 1 |
Artykuł 1 ustęp 2 |
— |
Artykuł 2 |
— |
— |
Artykuł 2 |
Artykuł 3 |
Artykuł 3 |
Artykuł 4 |
Artykuł 4 |
Załącznik |
Załącznik I |
— |
Załącznik II |
— |
Załącznik III |