Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32008D0714

    2008/714/WE: Decyzja Komisji z dnia 14 grudnia 2004 r. zmieniająca decyzję 2002/610/WE w sprawie programu pomocy, jaki Francja zamierza wprowadzić na rzecz uruchomienia nowych połączeń w krótkodystansowym transporcie morskim (notyfikowana jako dokument nr C(2004) 4519) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    Dz.U. L 238 z 5.9.2008, p. 7–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2008/714/oj

    5.9.2008   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 238/7


    DECYZJA KOMISJI

    z dnia 14 grudnia 2004 r.

    zmieniająca decyzję 2002/610/WE w sprawie programu pomocy, jaki Francja zamierza wprowadzić na rzecz uruchomienia nowych połączeń w krótkodystansowym transporcie morskim

    (notyfikowana jako dokument nr C(2004) 4519)

    (Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    (2008/714/WE)

    KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,

    uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),

    a także mając na uwadze, co następuje:

    1.   PROCEDURA

    1.1.   Streszczenie procedury

    (1)

    Dnia 30 stycznia 2002 r., po przeprowadzeniu formalnej procedury weryfikacyjnej, Komisja przyjęła decyzję 2002/610/WE (1) zatwierdzającą, pod pewnymi warunkami wymienionymi poniżej, program pomocy na rzecz uruchamiania krótkodystansowych połączeń morskich, decyzję zwaną dalej „decyzją ostateczną”. Decyzja ostateczna zakłada, w motywie 26, przyjęcie przez Francję warunków proceduralnych, które są w szczególności wiążące dla projektów pomocowych na rzecz wewnątrzwspólnotowych połączeń morskich między portem we Francji a portem w innym państwie członkowskim, a nie dla projektów dotyczących połączeń morskich między dwoma portami francuskimi.

    (2)

    Dnia 18 listopada 2004 r. władze francuskie zwróciły się do Komisji z wnioskiem o zmianę decyzji ostatecznej w celu uwzględnienia nowych, korzystniejszych przepisów wytycznych wspólnotowych w sprawie pomocy państwa na rzecz transportu morskiego (2), zwanych dalej „wytycznymi wspólnotowymi”.

    1.2.   Nazwa środka pomocowego

    (3)

    Środek, o którym mowa w decyzji ostatecznej, nosi nazwę: Program pomocy na rzecz uruchomienia nowych połączeń w krótkodystansowym transporcie morskim.

    1.3.   Cel zmiany

    (4)

    Głównym celem zaproponowanych zmian jest uwzględnienie nowych ram prawnych, jakie oferują wytyczne wspólnotowe w zakresie pomocy na uruchomienie krótkodystansowych połączeń morskich i dostosowanie warunków narzuconych przez decyzję ostateczną do tych nowych przepisów wspólnotowych w zakresie pomocy państwa.

    (5)

    Motyw 26 decyzji ostatecznej stanowi, że: „w celu zapewnienia przejrzystości i równego traktowania podmiotów w ramach procedury wyboru projektów, władze francuskie zobowiązały się do przestrzegania następującej procedury:

    a)

    zaproszenie do wyrażenia zainteresowania będzie ogłaszane okresowo (na przykład na początku każdego roku kalendarzowego) w formie ogłoszenia publikowanego w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, określającego program pomocy, planowaną procedurę oraz kryteria wyboru kandydatów;

    b)

    w odniesieniu do projektów w zakresie połączeń między portem francuskim a portem innego państwa członkowskiego w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich opublikowany zostanie list intencyjny zawierający szczegółowe informacje na temat celu projektu oraz proponowanego pułapu pomocy. Będzie on stanowił dla zainteresowanych stron zaproszenie do wyrażenia zainteresowania w terminie 15 dni roboczych. W przypadku uzasadnionego sprzeciwu jednej ze stron projekt pomocy będzie musiał być zgłoszony Komisji w celu uzyskania uprzedniej zgody.”.

    (6)

    Zdaniem władz francuskich okazuje się, że procedury, o których mowa w szczególności w lit. b) tego motywu, są wyjątkowo czasochłonne i dlatego też mogą ujemnie wpłynąć na prawidłową realizację tych projektów.

    2.   SZCZEGÓŁOWY OPIS ZMIANY

    (7)

    Władze francuskie chciałyby, by decyzja ostateczna została zmieniona tak, aby odzwierciedlała rozdział 10 wytycznych wspólnotowych – rozdział ten traktuje o pomocy na rzecz krótkodystansowych połączeń morskich.

    3.   OCENA ZAPROPONOWANYCH ZMIAN

    3.1.   Nowe przepisy wspólnotowe

    (8)

    Komisja zauważa przede wszystkim, że poprzednie wytyczne wspólnotowe (3), które miały zastosowanie w momencie przyjęcia decyzji ostatecznej, nie przewidywały żadnych szczególnych przepisów dla pomocy na rzecz uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich. Nie było więc nielogiczne ustalenie przez Komisję w decyzji ostatecznej zasad szczegółowych ad hoc celem zatwierdzenia szczególnego programu francuskiego, mającego na celu wsparcie dla uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich.

    (9)

    Komisja zauważa ponadto że w międzyczasie przyjęła nowe wytyczne wspólnotowe i że te ostatnie przewidują ramy dla pomocy państwa na rzecz uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich zgodne z celami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1382/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie przyznawania wspólnotowej pomocy finansowej w celu poprawy efektów działania systemu transportu towarowego w dziedzinie środowiska (Program Marco Polo) (4), który został również przyjęty później niż decyzja ostateczna.

    (10)

    Nowe wytyczne wspólnotowe uznają, w rozdziale 10, indywidualne środki pomocowe na rzecz krótkodystansowych połączeń za zgodne ze wspólnym rynkiem, jeżeli są przestrzegane następujące warunki:

    „—

    czas trwania pomocy nie może przekraczać trzech lat, a celem pomocy musi być finansowanie usługi połączenia między portami morskimi, znajdującymi się na terenie państw członkowskich,

    charakter usługi umożliwia częściowe lub całkowite zastąpienie transportu drogowego (w zasadniczej części towarowego) transportem morskim, nie zmieniając jednocześnie transportu morskiego w sposób niezgodny ze wspólnym interesem,

    pomoc musi mieć na celu realizację szczegółowego projektu, którego wpływ na środowisko został wcześniej ustalony, dotyczącego nowej trasy lub poprawy usług na istniejącej trasie; jeżeli to konieczne, w projekcie powinno brać udział kilku armatorów, przy czym na jedną linię może przypadać tylko jeden projekt, a żaden projekt nie może być odroczony, przedłużony lub powtórzony,

    pomoc ma na celu pokrycie kosztów operacyjnych przedmiotowej usługi – w wysokości do 30 % (5) lub sfinansowanie zakupu urządzeń przeładunkowych w celu świadczenia planowanej usługi – w wysokości do 10 % ww. inwestycji,

    pomoc na realizację projektu jest udzielana w sposób niedyskryminujący na podstawie przejrzystych kryteriów stosowanych w stosunku do armatorów mających siedzibę we Wspólnocie. Pomoc przyznawana jest zwykle projektowi wybranemu przez władze państwa członkowskiego w drodze przetargu zgodnego z mającymi zastosowanie przepisami wspólnotowymi,

    usługa będąca przedmiotem projektu musi być opłacalna z ekonomicznego punktu widzenia po zakończeniu okresu, w którym kwalifikuje się do pomocy państwa,

    pomocy nie można łączyć z rekompensatami z tytułu świadczenia usług publicznych (zobowiązaniami lub umowami).”.

    (11)

    W szczególności Komisja zauważa, że w nowych wytycznych wspólnotowych nie ma rozróżnienia między połączeniami, dla których udzielana jest pomoc, na te, które łączą dwa porty w dwóch różnych państwach członkowskich, i te, które łączą dwa porty w tym samym państwie członkowskim. Komisja uważa, że nie ma już obiektywnych podstaw do utrzymywania rozróżnienia między dwoma sytuacjami, o których mowa w motywie 26 decyzji ostatecznej.

    (12)

    Komisja uważa ponadto że wytyczne wspólnotowe nie zabraniają wprowadzenia przez państwo członkowskie programu pomocy na rzecz połączeń morskich krótkodystansowych, jeżeli tylko indywidualne środki pomocowe przyznawane w ramach programu spełniają ww. warunki.

    3.2.   Konsekwencje zastosowania decyzji ostatecznej bez wprowadzania zmian

    (13)

    Brak zmiany ostatecznej decyzji doprowadziłby z jednej strony do umożliwienia Francji wprowadzenia indywidualnych środków pomocowych dla połączeń między portami francuskimi na warunkach korzystniejszych niż przewidziane w nowych wytycznych wspólnotowych, a z drugiej strony do pokrzywdzenia Francji we wdrażaniu projektów połączeń między portem francuskim a portem w innym państwie członkowskim za sprawą formalnych procedur, o których mowa w motywie 26 decyzji ostatecznej. Te formalne procedury nie tylko nie mają już racji bytu w świetle nowych wytycznych wspólnotowych, ale także stawiałyby Francję w sytuacji nierówności względem innych państw członkowskich, które od tego momentu chciałyby przyznawać na podstawie nowych wytycznych wspólnotowych środki pomocowe w ramach programów lub indywidualne środki pomocowe ad hoc dla połączeń krótkodystansowych z państwami sąsiednimi.

    (14)

    Na mocy art. 88 ust. 1 Traktatu Komisja jest zobowiązana przeprowadzać stałą kontrolę istniejących programów pomocy. Z tego tytułu musi sprawdzać, czy zasady w zakresie pomocy państwa mają zastosowanie w sposób jednakowy dla wszystkich istniejących pomocy w państwach członkowskich. W szczególności Komisja proponuje państwom członkowskim środki korzystne ze względu na stopniowy rozwój lub działanie wspólnego rynku, gdy wchodzą w życie bardziej restrykcyjne przepisy wspólnotowe. I odwrotnie – Komisja nie mogłaby utrzymać, na mocy jednej ze swoich wcześniej wydanych warunkowych decyzji ostatecznych, ograniczenia dla programu pomocy danego państwa członkowskiego, gdy inne państwa członkowskie, wprowadzające analogiczne programy, nie podlegałyby takiemu ograniczeniu.

    3.3.   Korzyści wynikające ze zmian

    (15)

    Zmiana ostatecznej decyzji pozwoli na wcześniejsze zastosowanie nowych wytycznych wspólnotowych do istniejącego programu Francji na rzecz uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich przed upływem ostatecznego terminu ustalonego przez Komisję w nowych wytycznych wspólnotowych, tj. przed dniem 30 czerwca 2005 r., aby, tytułem korzystnych środków, państwa członkowskie dostosowały wszystkie swoje istniejące programy do nowych zasad wspólnotowych.

    4.   WNIOSKI

    (16)

    Podsumowując, Komisja uważa, że zmiana decyzji 2002/610/WE jest konieczna. Proponowana zmiana umożliwi Francji dostosowanie jej programu do przepisów przewidzianych w nowych wytycznych wspólnotowych w zakresie połączeń morskich między portem francuskim a portem w innym państwie członkowskim oraz umożliwi realizację projektów pomocy na rzecz połączeń morskich między dwoma portami francuskimi na warunkach przewidzianych w nowych wytycznych wspólnotowych. W ogólniejszym zakresie zmiana ta doprowadzi do tego, że Francja będzie realizowała swoje programy na warunkach identycznych w stosunku do tych obowiązujących na mocy wyżej wymienionych wytycznych we wszystkich innych państwach członkowskich,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    W art. 1 decyzji 2002/610/WE dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

    „Francja warunkuje udzielenie indywidualnych środków pomocowych w ramach przedmiotowego programu spełnieniem warunków rozdziału 10 wspólnotowych wytycznych w sprawie pomocy państwa dla transportu morskiego (6).

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.

    Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2004 r.

    W imieniu Komisji

    Jacques BARROT

    Wiceprzewodniczący


    (1)  Dz.U. L 196 z 25.7.2002, s. 31.

    (2)  Dz.U. C 13 z 17.1.2004, s. 3.

    (3)  Dz.U. C 205 z 5.7.1997, s. 5.

    (4)  Dz.U. L 196 z 2.8.2003, s. 1. Rozporządzenie to ustanawia program Marco Polo, który pozwala Komisji na przyznawanie dopłat wspólnotowych na projekty uruchamiania krótkodystansowych połączeń morskich, by część drogowego ruchu towarowego odbywała się drogą morską. W szczególności art. 9 ww. rozporządzenia uściśla, że: „Wspólnotowa pomoc finansowa dotycząca działań określonych w programie nie wyklucza przyznania tym działaniom pomocy państwa na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym, o ile pomoc taka jest zgodna z przepisami o pomocy państwowej ustanowionymi w Traktacie, w granicach określonych dla każdego typu działań odpowiednio w art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 4 i art. 7 ust. 3.”.

    (5)  W przypadku finansowania wspólnotowego lub możliwości zakwalifikowania do różnych systemów pomocowych pułap 30 % ma zastosowanie do łącznej kwoty udzielonej pomocy i wsparcia finansowego. Należy zauważyć, że intensywność pomocy jest taka sama, jak dla działań w zakresie zmiany rodzaju transportu w ramach programu Marco Polo: zob. art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1382/2003.

    (6)  Dz.U. C 13 z 17.1.2004, s. 3.”.


    Top