22.12.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/32

(1)

Należy otworzyć wspólnotowe kontyngenty taryfowe na mięso baranie i kozie na rok 2008. Należności celne i ilości, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 2529/2001, należy ustalić zgodnie z poszczególnymi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w roku 2008.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 312/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. w sprawie wykonania dla Wspólnoty przepisów dotyczących taryfy celnej ustanowionych w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (2), przewiduje dodatkowy dwustronny kontyngent taryfowy w wysokości 2 000 ton, zwiększany co roku o 10 %, otwarty dla produktu objętego kodem 0204 od dnia 1 lutego 2003 r. Należy zatem dodać 200 dodatkowych ton do kontyngentu w ramach GATT/WTO dla Chile i w roku 2008 nadal zarządzać obydwoma kontyngentami w identyczny sposób.

(3)

Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii w sprawie preferencji w handlu produktami rolnymi przyznanych na podstawie art. 19 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (3), zatwierdzone decyzją Rady 2007/138/WE (4), przewiduje przyznanie dodatkowego rocznego kontyngentu taryfowego dla Islandii na ilość 500 ton (masa tuszy) świeżego, schłodzonego, mrożonego lub wędzonego mięsa baraniego. Należy zatem odpowiednio dostosować ilości dostępne dla Islandii.

(4)

Niektóre kontyngenty ustala się na okres od dnia 1 lipca danego roku do dnia 30 czerwca roku następnego. Ponieważ zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przywozem zarządza się w ramach roku kalendarzowego, w przypadku przedmiotowych kontyngentów ilości określone dla roku 2008 stanowią sumę połowy ilości ustalonych na okres od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r. i połowy ilości ustalonych na okres od 1 lipca 2008 r. do 30 czerwca 2009 r.

(5)

Należy ustalić ekwiwalent wagowy tusz w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania wspólnotowych kontyngentów taryfowych. Ponadto w związku z tym, że niektóre kontyngenty taryfowe przewidują możliwość przywozu żywych zwierząt lub ich mięsa, należy stosować współczynnik konwersji.

(6)

W drodze odstępstwa od rozporządzenia Komisji (WE) nr 1439/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3013/89 w odniesieniu do przywozu i wywozu produktów sektora mięsa baraniego i koziego (5) kontyngentami na produkty z mięsa baraniego i koziego należy zarządzać zgodnie z przepisami art. 16 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2529/2001. Należy tego dokonać zgodnie z art. 308a, art. 308b i art. 308c ust. l rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w zakresie wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6).

(7)

Kontyngenty taryfowe w ramach niniejszego rozporządzenia powinny być początkowo traktowane jako niekrytyczne w rozumieniu art. 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 przy zastosowaniu zarządzania zgodnie z zasadą „kto pierwszy, ten lepszy”. Należy zatem zezwolić organom celnym na zniesienie wymogu złożenia zabezpieczenia w odniesieniu do towarów początkowo przywożonych w ramach niniejszych kontyngentów zgodnie z art. 308c ust. l i art. 248 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Z uwagi na specyfikę przechodzenia z jednego systemu zarządzania do drugiego nie stosuje się art. 308c ust. 2 i 3 tego rozporządzenia.

(8)

Należy sprecyzować, jaki dowód potwierdzający pochodzenie produktów powinny przedstawić podmioty gospodarcze, aby skorzystać z kontyngentów taryfowych według zasady „kto pierwszy ten lepszy”.

(9)

Organom celnym w momencie zgłaszania przez podmioty gospodarcze produktów na bazie mięsa baraniego w celu przywozu trudno jest ustalić, czy produkty te pochodzą z owiec domowych czy owiec innego pochodzenia, co jest podstawą do stosowania różnych stawek celnych. W związku z tym stosowne jest zapewnienie, aby dowód pochodzenia zawierał takie wyjaśnienie.

(10)

Zgodnie z rozdziałem II dyrektywy Rady nr 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającej przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (7) oraz z dyrektywą Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (8), przywóz może być dopuszczony tylko w przypadku produktów spełniających wymagania obowiązujących obecnie w państwach Wspólnoty zasad weterynaryjnych i certyfikacji.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owiec i Kóz,

a)

w przypadku zwierząt żywych: 0,47;

b)

w przypadku mięsa z jagniąt i z koźląt bez kości: 1,67;

c)

w przypadku baraniny bez kości, mięsa koziego bez kości innego niż z koźląt oraz dowolnej mieszaniny tych mięs: 1,81;

d)

w przypadku produktów z kośćmi: 1,00.

a)

w przypadku kontyngentu taryfowego stanowiącego część umowy w sprawie preferencyjnej stawki celnej – dowód pochodzenia określony w tej umowie;

b)

w przypadku pozostałych kontyngentów taryfowych – dowód pochodzenia ustalony zgodnie z art. 47 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 oraz zawierający, oprócz elementów przewidzianych w tym artykule, następujące dane:

c)

w przypadku kraju, którego kontyngenty wchodzą w zakres lit. a) oraz b) i zostały połączone – dowód, o którym mowa w lit. a).