24.4.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/24

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 577/97 z dnia 1 kwietnia 1997 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2991/94 określającego normy dla tłuszczów do smarowania, a także stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1898/87 w sprawie ochrony nazw stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (3) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (4). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 2991/94 stanowi, że nazwy handlowe produktów, określonych w jego art. 1 muszą być nazwami określonymi w załączniku do tego rozporządzenia. Istnieją wyjątki od tej zasady. Zasada ta nie ma w szczególności zastosowania do nazw, w przypadku gdy właściwości produktu jasno wynikają z jego tradycyjnego zastosowania i/lub gdy nazwa jest wyraźnie użyta w celu określenia charakterystycznej cechy produktu. Powinny zostać ustanowione pewne szczegółowe zasady dotyczące zastosowania wymienionego przepisu.

(3)

Artykuł 1 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2991/94, który stanowi, że rozporządzenie to ma być stosowane w szczególności bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1898/87, musi być przestrzegany. Cel obydwóch rozporządzeń jest zasadniczo taki sam, mianowicie unikanie wprowadzenia w błąd konsumenta co do rzeczywistych właściwości przedmiotowych produktów. Dlatego, w celu zagwarantowania spójności przepisów wspólnotowych, szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń (WE) nr 2991/94 i (EWG) nr 1898/87 dotyczące używania nazwy „masło” powinny zostać określone w jednym dokumencie.

(4)

W celu wyraźnego zidentyfikowania zakresu odstępstw określonych w rozporządzeniu (WE) nr 2991/94 powinien zostać przygotowany wyczerpujący wykaz nazw, których on dotyczy, wraz z opisem produktów, do których nazwy te się odnoszą.

(5)

Pierwsze kryterium odstępstwa przewidziane w art. 2 ust. 2 akapit trzeci tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 2991/94 odnosi się do tradycyjnego charakteru nazwy. Tego rodzaju tradycyjny charakter można uważać za dowiedziony, w przypadku gdy dana nazwa była stosowana przynajmniej przez okres równy okresowi zwykle przypisywanemu jednemu pokoleniu człowieka, przed dniem 9 kwietnia 1997 r. Odstępstwo musi być ograniczone do produktów, w odniesieniu do których dana nazwa rzeczywiście była stosowana, dzięki czemu tego rodzaju tradycyjny charakter nie zanikł.

(6)

Drugie kryterium tego odstępstwa odnosi się do stosowania nazw wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2991/94 w celu określenia charakterystycznych cech produktów wprowadzanych do obrotu. W takim przypadku wyjątek odnosi się w sposób logiczny do produktów, które nie są wymienione jako takie w tym załączniku.

(7)

Wymienione odstępstwo powinno być ograniczone do produktów wprowadzonych do obrotu dnia 9 kwietnia 1997. Państwa członkowskie przekazały Komisji przed tą datą wykaz produktów, które w opinii tych państw spełniają na ich terytorium kryteria wymienionego odstępstwa.

(8)

Decyzja Komisji 88/566/EWG z dnia 28 października 1988 r. zawierająca wykaz produktów, określonych w art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Rady (EWG) nr 1898/87 (5), zawiera już wyjątki dotyczące nazwy „masło”. Wyjątki te powinny być wzięte pod uwagę.

(9)

W wykazie wspólnotowym przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 2991/94 nazwy przedmiotowych produktów powinny być wymienione tylko w języku wspólnotowym, w którym można używać tych nazw.

(10)

Nazwy na etykietach środków spożywczych zawierających produkty, jak to zostało określone w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2991/94, lub koncentraty produktów, jak to zostało określone w art. 2 ust. 2 akapit trzeci tiret drugie tego rozporządzenia, mogą odnosić się do odpowiadających im nazw podanych w powołanym załączniku, pod warunkiem że przestrzegane są przepisy dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (6). Dlatego nie zachodzi potrzeba ujmowania tego rodzaju środków spożywczych w wykazie wyjątków.

(11)

Z uwagi na obecne warunki techniczne, zobowiązanie do dokładnego, bez żadnych odchyleń, wskazywania zawartości tłuszczu pociągałoby za sobą znaczne trudności praktyczne. Dlatego powinny zostać ustanowione specjalne zasady w omawianym zakresie.

(12)

Rozporządzenie (WE) nr 2991/94 i rozporządzenie (EWG) nr 1898/87 obejmują produkty złożone, których zasadniczą część stanowi masło; dlatego wymienionymi produktami należy zajmować się w sposób całościowy, stosując się do stanowiska przedstawionego w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1898/87. Zakres tego ustępu powinien zostać określony bardziej precyzyjnie, w odniesieniu do produktów złożonych, których zasadniczą część stanowi masło, poprzez ustanowienie obiektywnego kryterium stosowanego przy ustalaniu, czy zasadniczą częścią produktów złożonych jest rzeczywiście masło oraz czy w związku z tym użycie nazwy „masło” jest uzasadnione. Minimalna zawartość tłuszczu mleka w produkcie końcowym, wynosząca 75 %, wydaje się być najbardziej stosownym kryterium.

(13)

Artykuł 2 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2991/94 stanowi, że nazwy handlowe wymienione w załączniku do tego rozporządzenia mają być zastrzeżone dla produktów spełniających kryteria ustalone w powołanym załączniku. Dlatego znaki towarowe wykorzystujące wymienione nazwy mogą być w przyszłości stosowane wyłącznie w odniesieniu do produktów spełniających wymienione kryteria.

(14)

Rzeczywiste warunki rynkowe pokażą, czy właściwe będzie ustanowienie w późniejszym terminie środków w odniesieniu do produktów złożonych, których zasadniczą częścią jest margaryna lub tłuszcze złożone.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opiniami właściwych Komitetów Zarządzających,

a)

średnią zawartość tłuszczu podaje się bez użycia części dziesiętnych;

b)

średnia zawartość tłuszczu nie może się różnić o więcej niż jeden punkt procentowy od zadeklarowanej wartości procentowej. Poszczególne próbki nie mogą się różnić o więcej niż dwa punkty procentowe od zadeklarowanej wartości procentowej;

c)

we wszystkich przypadkach średnia zawartość tłuszczu musi pozostawać w zgodności z wartościami granicznymi ustanowionymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2991/94.